Think Big - Τεύχος XV

καλησπέρα…καλό μήνα…δε ξέρω για σας, αλλά εγώ έχω την εντύπωση ότι ο καιρός περνάει σαν αστραπή. Ας περάσουμε όμως στα δικά μας…
δυστυχώς τον τελευταίο καιρό έχουν μαζευτεί πολλά δυσάρεστα περιστατικά στο χώρο του hip-hop. Ταυτόχρονα (μετά από μια περίοδο μείωσης) η εγκληματικότητα στις Η.Π.Α. ξαναγνωρίζει μεγάλη άνοδο, ειδικά στις κοινότητες των Αφρο-αμερικανών. Χαρακτηριστικό στατιστικό: μόνο στην Central District της Washington D.C. σημειώθηκαν 18 δολοφονίες ανηλίκων μέσα στο 2003, η πλειοψηφία των οποίων ήταν εκτελέσεις εν ψυχρώ…
και φυσικά η Washington απέχει πολύ από το κέντρο της εγκληματικότητας στις Η.Π.Α. Μπορούμε μόνο να φανταστούμε λοιπόν τι γίνεται στις γειτονιές του Brooklyn και του Bronx, στο South Central και στη Philadelphia…
με αυτή τη δυσάρεστη αφορμή, είπα να δούμε αυτή την εβδομάδα τη «σκοτεινή» πλευρά της hip-hop κουλτούρας. Θα δούμε τα νέα που κυκλοφορούν αυτό τον καιρό, και παράλληλα θα θυμηθούμε και κάνα δυο παλιές ιστορίες. Μη τρομάζετε, δεν πρόκειται για καμιά βαρύγδουπη ανάλυση, στο γνωστό σας πλέον στυλ του Think Big θα είναι…
απλά για να δούμε ότι το “gangsta, gangsta“ είναι καλό μόνο για το studio…
ας ξεκινήσουμε από κάτι χαλαρό, που μάλιστα αναφέρθηκε και από τα παιδιά του forum αυτή την εβδομάδα (sTigMA ορίστε οι λεπτομέρειες..:) )
θα ξέρετε φαντάζομαι τον Tony Yayo (ειδικά όσοι διαβάσατε το πρώτο τεύχος του Hood). «Πνευματικό παιδί» του 50 Cent, και μέλος των G-Unit, ο Mr Yayo έζησε το μεγάλο μπαμ του συγκροτήματός του στη φυλακή. Πριν από κάνα δύο βδομάδες όμως πήρε επιτέλους το χαρτί και το μέλλον ήταν μπροστά του…σχεδόν.
όπως φαντάζομαι θα ξέρετε οι περισσότεροι, η έξοδος από τη φυλακή συνεπάγεται συνήθως συγκεκριμένους όρους, ο συνηθέστερος εκ των οποίων είναι η επιτήρηση από αξιωματικό της αστυνομίας. Έτσι λοιπόν και με τον Tony. Μόνο που δεν μπορούσε να κάτσει λίγο ήσυχος. Παραβίασε λοιπόν τους όρους της αναστολής που δεν επέτρεπαν να φύγει από την Πολιτεία της Νέας Υόρκης. Επιπλέον κουβαλούσε πλαστό διαβατήριο. Τώρα παραπέμπεται για παραβίαση της αναστολής και πλαστογράφηση δημοσίου εγγράφου.
η αλήθεια είναι ότι η υπόθεση είναι κάπως μπερδεμένη και κανείς δε ξέρει ακριβώς τα πως και τα γιατί. Υποθέτω περισσότερες (και πιο αξιόπιστες) λεπτομέρειες θα έχουμε μετά την πρώτη ακρόαση στο τέλος Φεβρουαρίου…
φυσικά μιλάμε για ένα μέλος των G-Unit, που ηγείται ο 50 (με τη γνωστή ιστορία των 9 πυροβολισμών) και ακολουθεί ο Lloyd Banks (δύο φορές πυροβοληθείς αυτός…)
…και μπορεί ο 50 να τη γλίτωσε και τώρα να εξαργυρώνει τους πυροβολισμούς με “original gangsta” image, θα θυμάστε όμως ότι ο Jam Master Jay δεν ήταν τόσο τυχερός…
με τους G-Unit όμως τα έβαλε ένας άλλος. Όσοι ξέρετε τους Lost Boys θα έχετε υπόψη σας και τον Mr. Cheeks. Όντας front man σε ένα από τα πιο γνωστά underground σχήματα, το πρώτο άλμπουμ του Cheeks αναμενόταν με αγωνία. Αποδείχτηκε όμως μια από τις πιο μεγάλες απάτες του 2003. Και στο νέο του δίσκο ο Cheeks τα χώνει στους G-Unit μπας και τον προσέξει κανένας…
και το κακό είναι μην η κατάσταση αρχίσει και μυρίζει μπαρούτι. Γιατί ούτε οι Lost Boys είναι του κατηχητικού. Πριν από δύο εβδομάδες ένα άλλο μέλος τους, ο Spigg Nice καταδικάστηκε σε 37 χρόνια φυλάκιση για ληστείες τραπεζών. Μάλιστα όπως το διαβάζετε , τριανταεπτά χρόνια, και από πάνω κοντά στο ένα εκατομμύριο δολάρια αποκατάσταση ζημιών…
ωραία πράγματα…
η αλήθεια είναι ότι ληστείες τραπεζών δεν ακούμε συχνά από hip-hoppers. Συνήθως τα «βιοποριστικά» τους εγκλήματα είναι πιο τζαμπατζίδικα. Με πρώτο και καλύτερο το εμπόριο ναρκωτικών. Εταιρείες θρύλοι όπως η Ruthless Records ξεκίνησαν με «βρώμικα» λεφτά, ενώ διάφοροι μελλοντικοί super stars, από τον Biggie και τον Jay-Z, ως τον Snoop κάνανε τα βαποράκια…και φυσικά χρόνια αργότερα ήρθαν να τους στοιχειώσουν.
και καλά από αυτούς θα το περίμενε κανείς. Θα μπορούσατε όμως ποτέ να φανταστείτε την Faith Evans να πηγαίνει φυλακή για ναρκωτικά; Κι όμως αυτή η (πάντα ήσυχη) τραγουδίστρια συνελήφθη την περασμένη Τρίτη για κατοχή κοκαΐνης και μαριχουάνας. Ήταν να βγάλει νέο δίσκο το καλοκαίρι στη Bad Boy, αλλά τώρα μάλλον χλωμό το βλέπω…
να ήταν για όλους όμως τόσο χαλαρά τα πράγματα, δε θα κάναμε μεγάλη κουβέντα. Υπάρχουν όμως και πολύ χειρότερα. Ο Young Turk των Cash Money αντιμετωπίζει βαρύτατες κατηγορίες. Λίγο καιρό πριν ο Turk βρισκόταν σε ένα διαμέρισμα στο Μέμφις, μαζί με άλλους δύο. Εμφανίστηκαν δύο αστυνομικοί οι οποίοι είχαν ένταλμα έρευνας για το σπίτι. Μόλις όμως ανακοίνωσαν την άφιξή τους ο Turk άρχισε να πυροβολεί. Η συμπλοκή τελείωσε με τους δύο αστυνομικούς βαριά τραυματισμένους...
η τραγική ειρωνεία της υπόθεσης είναι ότι οι δύο αστυνομικοί έψαχναν για ηρωίνη, η οποία δεν υπήρχε καν στο σπίτι. Το μόνο μεμπτό ήταν μια μικροποσότητα χασίς, όσοι όμως ξέρετε την ανοχή που επικρατεί στις Η.Π.Α., αντιλαμβάνεστε ότι δεν υπήρχε λόγος για τέτοια ένταση. Και το μακελειό; Εκκρεμεί ένταλμα συλλήψεως σε βάρος του Turk σε κοντινή πολιτεία (Λουϊζιάνα) και μάλλον η αντίδραση ήταν «ενστικτώδης»…
το αποτέλεσμα...;
ένα εκατομμύριο δολάρια εγγύηση και κατηγορίες για απόπειρα ανθρωποκτονίας εκ προθέσεως…και πάντα μπορεί να κοπεί το «απόπειρα» αν δεν επιβιώσει κάποιος από τους αστυνομικούς…
παρεμπιπτόντως στη Λουϊζιάνα (όπως και στις περισσότερες πολιτείες των Η.Π.Α.) ισχύει η θανατική ποινή…
και μη ξεχνάμε ότι υπάρχουν και δύο άνθρωποι σε κρίσιμη κατάσταση από την όλη ιστορία…(δεν είναι οι rappers το κέντρο του κόσμου…)
πολύ πιο μπερδεμένη είναι η κατάσταση στην περίπτωση του C-Murder. Ο αδερφός του Master P, και σημαίνον μέλος της No Limit, βρίσκεται εδώ και μερικούς μήνες σε μια πραγματική κόλαση…την οποία όμως πιθανόν να την προκάλεσε ο ίδιος…
περισσότερο από δύο χρόνια πριν ο C-Murder είχε αναμιχθεί στον ξυλοδαρμό και τελικά στην εν ψυχρώ εκτέλεση του θαμώνα ενός club. Τον περασμένο Οκτώβριο καταδικάστηκε για ανθρωποκτονία δευτέρου βαθμού και, όπως είναι αναμενόμενο σε τέτοιες περιπτώσεις, άσκησε έφεση.
η υπόθεση είναι όμως ιδιαίτερα περίπλοκη. Από τη μια τρεις ένορκοι παραδέχτηκαν ότι είχαν επηρεαστεί από την εμπλοκή του Miller (το πραγματικό όνομα του rapper) σε μια αντίστοιχη υπόθεση μερικά χρόνια πριν, για την οποία όμως ο ίδιος δεν καταδικάστηκε ποτέ. Και σίγουρα το ψευδώνυμο C-Murder δεν κάνει και τους καλύτερους συνειρμούς όταν βρίσκεσαι κατηγορούμενος για ανθρωποκτονία…
από την άλλη οι μάρτυρες υπερασπίσεως, αν και δώσανε ευνοϊκές καταθέσεις, παρουσιάσανε μεγάλη ανομοιογένεια στις περιγραφές τους και υπέπεσαν σε αντιφάσεις…
αποτέλεσμα: ο C-Murder έχει ήδη περάσει πάνω από ένα χρόνο στη φυλακή. Η υπόθεση εκκρεμεί, και αν καταλήξει εναντίον του επιφέρει ισόβια, πιθανόν χωρίς αναστολή…
…υπενθυμίζω ότι η οικογένεια Miller έχει ήδη χάσει μέλος της στο δρόμο. Και παρά την αυτοκρατορία που έστησε πρακτικά μόνος του ο Percy, τα πράγματα τελικά δεν ηρεμήσανε ποτέ…
ή όπως έλεγε ο NaS..”they say we left the hood/ but can’t get it out of us”
το μόνο ευχάριστο για μέλος της hip-hop κοινότητας είναι η επικείμενη απαλλαγή του Damon Dash από τις κατηγορίες βιασμού. Θα θυμάστε την υπόθεση όσοι παρακολουθείτε τη στήλη. Ο ίδιος ο Damon αρνήθηκε να συμβιβαστεί υποστηρίζοντας ότι θέλει να αποδείξει την αθωότητα του και δε θα υποκύψει σε εκβιασμούς.
μακάρι να έχει δίκιο ο άνθρωπος…από την άλλη το περιστατικό συνέβη στη Βραζιλία. Και η ιστορία περιπλέκεται με κάτι χαμένους ιατρικούς φακέλους κλπ κλπ. Ποια είναι η αλήθεια; Γεγονός είναι ότι η θέση του Dash ως πολυεκατομμυριούχος CEO μιας πολύ πετυχημένης μουσικής εταιρείας τον καθιστά ταυτόχρονα στόχο εκβιασμών και ικανό να λαδώσει πέντε-δέκα Βραζιλιάνους κρατικούς υπαλλήλους…
δε θα κάνω περαιτέρω ανάλυση, άλλωστε σκοπός του Think Big είναι να παραθέτει γεγονότα, όχι να τα αναλύει. Σαν ένα αποχαιρετιστήριο σχόλιο όμως θα πω τα εξής…
πρόκειται για μια εξαιρετικά περίπλοκη κατάσταση. Από τη μια πιστοποιεί εν πολλοίς την «αλήθεια» πολλών από αυτά που διατυμπανίζουν οι rappers στα κομμάτια τους. Δείχνει επίσης ότι αυτός ο τρόπος ζωής είναι βαθιά ριζωμένος μέσα τους.
από την άλλη όμως, συχνά πρόκειται για μεγάλα κακομαθημένα παιδιά. Που αδυνατούν να δουν την πραγματικότητα, να ηρεμήσουν λίγο, να καταλάβουν τις ευκαιρίες που ανοίγονται μπροστά τους. Και αναλώνονται σε ανούσιες κόντρες, για να δείξουν τι και σε ποιόν;
και ταυτόχρονα παίζουν το παιχνιδάκι κάποιων άλλων. Περνάνε ως lifestyle και μοναδική επιλογή ενός μαύρου στο γκέτο το δρόμο του εγκλήματος. Άλλες κοινωνικές και εθνικές ομάδες στις Η.Π.Α. το αντιλήφθηκαν πιο νωρίς. Οι Ιταλοί και Ιρλανδοί μετανάστες, ήδη από το ’40 και το ’50 συνειδητοποίησαν τη ματαιότητα αυτής της αντιμετώπισης, εγκαταλείψαν τα γκέτο του Hell’s Kitchen και βγήκαν έξω.
δεν είχαν όμως ως πρότυπο το “gangsta, gangsta”
τεσπα, το θέμα είναι μεγάλο για να αναλυθεί εδώ και ο χώρος μας έχει ήδη εξαντληθεί.
από το διαφορετικό και βαρύ Think Big αυτής της εβδομάδας, καλά να περνάτε
till next time…