Jukebox #2 - Nέβμα / όταν επιστρέψουμε στην γη

"'οταν μεγαλώσω και βάλω μυαλό, θα γίνω αντικοινωνικός"

2000 Ιούνιος

Aκόμα ένα νωχελικό ζεστό καλοκαίρι λαμβάνει χώρα. Στην πόλη η μόνη όαση δροσιάς λέγεται "εμπορικό κατάστημα με ανοιχτή την πόρτα", και διαρκεί λίγο. Όσο κάνει να περάσεις από την είσοδο του και να σε πάρουν τα ντουμάνια του κλιματισμού γιά περίπου ένα δευτερόλεπτο.

Εγώ δεκαέξι άκλειστα..Millenium χαμόγελα...οι τότε τιβι περσόνες (αρσενικές-θυληκές) κατα την πλειοψηφία τους, αν δεν έχουν αποχαιρετήσει με ανακοπή καρδιάς και μισό καλαμάκι στο ρουθούνι τους, σήμερα τριγυρνάνε με πεσμένα βυζια, ηθικό ξεπεσμένου ζογκλέρ με πάρκισον και γνωριμίες στις πόρτες των νυχτεινών κέντρων διασκέδασης που δεν τους θυμάται πιά κανείς..την ώρα οι που σημερινές τιβι περσόνες θα σπάνε πάνω στο ίνοξ καζανάκι της ρουστίκ χέστρας του εκάστοτε club και ο μεγάλος ροκσταρ Παντελίδης θα σαγηνεύει τα πλήθη σε ένα ντελίριο τέχνης και αρκουδοκαψούρας.
(Λευτεριά στον σύντροφο και συναγωνιστή Σπυρίδωνα Μπιμπίλα...)

2000...πάει ο παλιός ο χρόνος...υποδεχτείτε τον Κωνσταντίνο Χριστοφόρου...

Φαντεζί σκηνικά και υποδοχή της χιλιετίας στην πλατεία Συντάγματος...Η συντέλεια του κόσμου εν τέλει, πραγματώνεται με την είσοδο του ανατέλλοντα αστέρα, Τσαλίκη στις αθηναικές πίστες, την ώρα που ο Μάρκος Σεφερλής, γλεντάει παρα φύσιν κάθε έννοια αισθητικής και δημιουργίας...καταλαβαίνεις λοιπόν πως από τότε βρώμαγε η δουλειά μικρέ μου φίλε...μην νιώθεις ενοχικά που δεν κατάφερες και σήμερα να αλλάξεις τον κόσμο...όσο το χιούμορ του Σεφερλή προκαλεί γέλιο σε μονάδες του ανθωπίνου γένους, η έννοια επανάσταση μπορεί να περιμένει.

2000 περίπου...

Oι Lakers πρωταθλητές στο ΝΒΑ και εν τέλει σκέφτομαι σοβαρά να στείλω επιστολή στον Rudy Tomjanovic, ώστε να επισπεύσει τις διαδικασίες μεταφοράς του αθλητικού μου δελτίου στους Houston Rockets...

2000 μέσα Σεπτέμβρη...

Η ανακάλυψη του σεξ με κάνει να παρομοιάζω τον εαυτό μου με έναν σύγχρονο Κολόμβο των Ταμπουρίων...Πλατεία βικτωρίας...μπουρδέλότσαρκες και σουβλάκι στο γυρισμό...

2000 Mάρτης...

Ακροβατώ μεταξύ των ανοιχτών γηπέδων του Κερατσινίου και των ονείρων της οικογένειας μου για σπουδές, στρατό και θέση στο δημόσιο. Στην συνέχεια καταστάλλαξα πως η βότκα και τα ναρκωτικά με ενδιέφεραν περισσότερο από τον αθλητισμό και τις πανελλαδικές. Παρόλαυτα άμα ταιριάξει, ακόμα το μπιστάω το τόπι και εν τέλει, μετα από χίλια ζόρια κατάφερα να σπουδάσω...στρατό δεν πήγα...το συνεχές ξύρισμα μου προκαλεί ξηροδερμία...χώρια που με γλυκαίνει αφόρρητα και χάνω την γοητεία μου...

2000 και δωδέκατο λύκειο Πειραιά...

Τα χαρτζιλίκια μου μεταφράζονται σε πείνα στα διαλύμματα και έλλειψη καφείνης, με μόνη πίστη στον σκοπό...την αγορά ενός ακόμη δίσκου...

2000...γενικότερα...

Αλέξης δέλτα...Θέλει,ξέρει,μπορεί..

2000 περίπου...

-H πρώτη ακρόαση με βρίσκει στο παλιό μου ηχοσύστημα (aiwa/cd player/double cassete recorder, τιμή χονδρικής: 75000 δραχμές)

"και ξεκινησα ένα ταξίδι απείριας για να κερδίσω εμπερία, τι ατυχία που δεν έχω πτυχία για να με δεχτεί η κοινωνία"

-το intro είναι σαν να προαναγγέλει την αλλαγή σύστασης του σχήματος μετά από τούτο τον δίσκο...φτιάχνω καφέ...

- χαζεύω την συγκρότηση των προτάσεων του λόγου με τον οποίο εκφράζονται οι Νέβμα. Πληρότητα λέξεων σε σημείο υπερβολής ενίοτε μα ποτέ δεν ενοχλεί. Mία ακατέργαστη κουτρουβάλα στίχων, τόσο άμεση και ωμή η οποία παντρεύεται τεχνιέντως την ποίηση και το ρεζουμέ είναι κάτι το πρωτόγνωρο και όμορφο. Tο ραπ τους θυμάμαι να με μαγεύει...αυτό το επιμελημένα ατημέλητο φλερτ με το μέτρο και μια τονικότητα ανευ λόγου και αιτίας στις συλλαβές του Αλέξη Δέλτα.

-εναγώνια προσπάθεια να αποτάξουν την στρωτή εκφορά λόγου,που συναντάτε στους 2 προηγούμενους δίσκους η οποία παραπέμπει στον μέντορα των πάντων Μιχαήλ Μυτακίδη...

"καταζητείται η ατόφια σκέψη χωρις κόμματα και τελέιες, έτσι αφθόρμητα, μεσα από χρώματα, πένες μικρόφωνα και σπασμένες κιμωλίες..."

- θεματολογικά ένας προσωπικός δίσκος με λίγες αλλα σαφείς πολιτικές και κοινωνικές αναφορές.οι 3 δημιουργοί στον ρόλο του παρατηρητή, μέσα από ένα συναίσθημα νεανικού και αδικαιολόγητου ίσως,θυμού απλώνονται με ελέυθερα ανοίγματα πάνω στα beats των dj rico και dj faid με τον ιδανικότερο τρόπο...

- παραγωγικά οι Νέβμα, κινούνται σε πιό κλασσικές γραμμές την στιγμή που η πλειοψηφεια των ελληνικών σχημάτων, εκείνη την περίοδο κάνει μια γεναία στροφή στον πειραματισμό, στα σαντούρια, το έντεχνο και την Μαρίζα Κωχ...και τα 2 θεμιτά. Αυτό που εντυπωσιάζει, είναι ότι εκείνη την περίοδο (που οι beatmakers ήταν πολύ λιγότεροι αφού η παραγωγή αποτελεί το δύσκολο μέρος του hip-hop και απαιτεί χρόνο, εξοπλισμό και χρήμα για δίσκους και δείγματα) το παραγωγικό δύδιμο των Νέβμα κρατά χαμηλό προφίλ σε σχέση με άλλους,την στιγμή μάλιστα που το ένα μέλος του (dj rico) υπογράφει την παραγωγή ενός εκ των κλασσικότερων κομματιών του ελληνικού hip-hop ρεπερτορίου (Παρεμβολές-γιά όλα τα κακά παιδιά).

Bαρυά τύμπανα και μπάσα, ατμοσφερικά δείγματα και ενορηστρωτικές πινελιές από τον Dj rico...παραπομπή:Tέλη του 90 στην Μασσαλία...

- όχι άλλα μικρόφωνα...
ουσιαστικά το ρέκβιεμ μιας ολόκληρης εποχής για τους νέβμα.Μιά εποχή που βασίστηκε σε εμμονές, απωθημένα και κριτική απέναντι στο σύστημα, στην ευπαθή αξιοπρέπεια του καλλιτέχνη, στην υποταγή του στους κανόνες του παιχνιδιού και στην εν τέλει ηθική κατάπτωση του...

εν κατακλείδει

Αλέκος ο Τέταρτος

Ένας εκ των μεγαλύτερων...
εξαιρετικός ερμηνευτής των εξαιρετικών δικών του στίχων...ένας τεράστιος mc..
όσο γιά σένα τζιτζιφρίγκο που χασκογελάς πίσω από την οθόνη σου σχετικά με τις αναφορές μου, στον ξεπουλημένο πρώην Hitmaker που δεν πατάει στο μέτρο, προτείνω να κάνεισ καμιά φούσκα με την μύτη σου γιατί δυστυχώς ή ευτυχώς δεν φταις και εσύ απόλητα για τις απόψεις σου...

Νικόλαος Παυλίδης, βέρος

Σε αυτόν τον άνθρωπον,και σε κάνα δυό ταλέντα ακόμα,ωφείλεται και μεταφορικά και ουσιαστικά το χρόνιο πρόβλημα αλκοολισμού που αντιμετώπισα μετά την εφηβεία μου. Eκφραστής του ντανταισμού δίχως να το γνωρίζει γέμιζε τις κόλλες με λόγια και τα αμόλαγε...νομίζω πως πιά δε θέλει να τα θυμάται και ο ίδιος.

Δημήτρης Καντάρης

Eξαιρετική φωνη, ξεχωριστή με ιδιότυπη χροια και τόνο...ένας απλός και λιτός στιχουργός που χώραγε σε οποιαδήποτε θεματική...

Rico

Aξιόπιστη επιλογή...εισάγει την παραγωγική τεχνοτροπία της γαλλικής σκηνής στα ελληνικά samplers...πρωτεργάτης της σύνθεσης αφού ευθύνεται για το ghostwriting πολλών μελωδιών σε ελληνικούς hip-hop δίσκους και μη...

Faid

εξελλίξιμος dj...χάθηκε...θυμάμαι, πέρναμε καφέ αράζαμε στα Metropolis και ακούγαμε δίσκους...

Το βάζω να ξαναπαίξει...

"ολη η ζωή μου απτην αρχή μοιάζει με θάλασσα πλατυά, φουρτουνιασμένη η γκλυκιά, στα ρηχά η στα ανοιχτά..."

Kαλές γιορτές