Cypress Hill - III: Temples Of Boom
| III: Temples Of Boom |
Στο video clip του I Ain't Going Out Like That είδαμε τους Cypress Hill να ραπάρουν σε ένα νεκροταφείο μια μαύρη νύχτα, προκαλώντας φασαρία σε ένα ήσυχο μέρος. Από κει εμπνεύστηκαν και τον τίτλο του άλμπουμ, που με μια ελεύθερη μετάφραση θα μπορούσαμε να πούμε ότι σημαίνει «Τάφοι Της Φασαρίας». Ο αριθμός ΙΙΙ είναι ο αρχικός τίτλος του LP, και για να μην παρεξηγηθεί κανένας από τους δύο εμπνευστές συμπεριλήφθηκαν και οι δύο.
Με το πρώτο άκουσμα παρατηρείται αμέσως η τεράστια διαφορά του δίσκου από τους funky δύο προηγούμενους. Οι λούπες είναι πιο μοχθηρές και παράλληλα πιο ευχάριστες, πιο πορωτικές αλλά και πιο προσεκτικές. Ο DJ Muggs έδειξε τον καλύτερό του εαυτό με προσεκτικές λούπες και άριστα συνδεδεμένα μεταξύ τους κομμάτια. Επίσης υπάρχουν και πολλές σύντομες λούπες πριν και μετά από μερικά κομμάτια που χρησιμοποιούνται σαν intro για το επόμενο. Παράλληλα όμως επιτυγχάνεται και καλύτερη σύνδεση των κομματιών, ειδικά σε μερικά σημεία που συνοδεύονται και από τα φωνητικά του Sen Dog, δίνοντάς μας μια γεύση για το τι θα ακολουθήσει.
Αναλυτικότερα, στο πρώτο κομμάτι Spark another Owl στην αρχή ακούμε τον Sen Dog να μιλάει για το χόρτο και αμέσως ακούγονται τους Cypress Hill να φυσάνε τον καπνό και να βήχουν. Μετά αρχίζει η λούπα, σαφώς διαφορετική από αυτές των προηγούμενων δίσκων. Ακούγεται ένα μικρό κουπλέ από τον B-Real αναφερόμενο στο χόρτο, και στο τέλος τον Sen Dog να μιλάει πάλι για το χόρτο. Άλλωστε αυτό ήταν αναμενόμενο, αφού το φανερώνει και ο τίτλος του τραγουδιού. Εντελώς περιέργως το δεύτερο κομμάτι είναι funky, που θυμίζει Black Sunday! Μόνο από τον τίτλο καταλαβαίνουμε ότι το τραγούδι θέλει μόνο να μας ανεβάσει, κάτι που επιβεβαιώνεται με το άκουσμα, αφού δεν αναφέρεται σε κάτι συγκεκριμένο. Τώρα εδώ οι Cypress Hill ή ήθελαν να μας μπερδέψουν και να αργήσουμε περισσότερο να καταλάβουμε την αλλαγή τους ή να μας δείξουν ότι δεν ξεχνούν το παρελθόν τους, και βγάλαν ένα κομμάτι που διαφέρει από τα άλλα για να σπάει η μονοτονία.
Ο τίτλος του επόμενου κομματιού είναι γνωστός σε όλους μας, αφού συμπίπτει με τον τίτλο από το τελευταίο τους LP (Stoned Raiders). Από εδώ και πέρα φαίνεται η στροφή και η άνοδος τους, ξεκινώντας από αυτό το κομμάτι. Αυτό τα περιλαμβάνει όλα: λεφτά, χόρτο, φήμη και τα όσα πέρασε ο B-Real για να φτάσει εδώ και να βγάζει δίσκους μέσω της Soul Assassins. Υπάρχει όμως και το battle στη μέση, σε αρκετά σημεία του κομματιού. Πολύ καλή λούπα και ερμηνεία. Από τα καλύτερα κομμάτια του δίσκου όπου άξια έδωσε το όνομά του στο τελευταίο τους άλμπουμ.
Από το Stoned Raiders μέχρι το Killafornia παίρνουμε μια δόση δυνατού ραπ και ανανεωμένων Cypress Hill (αν εξαιρέσουμε το Boom Biddy Bye Bye). Το επόμενο κομμάτι το θεωρώ ισάξιο με το Stoned Raiders από πλευράς και στίχου και μουσικής, με τη μόνη διαφορά ότι το Illusions μιλάει μόνο για τη ζωή του B-Real, τους φίλους του, τους εχθρούς του, όσους τον στήριξαν και όσους τον «έκλασαν». Αξίζει να σημειωθεί ότι στο video-clip εκτός από το κόψιμο στις βρισιές, έχουν αλλάξει και κάποιοι στίχοι, προκαλώντας μια ευχάριστη έκπληξη και δίνοντας έναν άλλο τόνο στο τραγούδι.
-some people get fuck off- -.some people step back-.
-fuckin me up in my mind- -.restlin' me up in my mind-
-motherfuckers be drivin' me- -.all these sauckers be drivin' me-.
Για το επόμενο δεν χρειάζονται σχόλια. Η συνεργασία δύο κορυφαίων και πολύ διαδεδομένων στην Ελλάδα hip hop γκρούπς, μόνο ένα ισάξιο κορυφαίο κομμάτι μπορούσε να φέρει. Στο Killa Hill Niggas λοιπόν, με τη συμμετοχή των RZA και U-God από τους Wu Tang, τα δύο συγκροτήματα τα χώνουν στους άλλους MCs. Πολύ καλό ρεφραίν με ισπανικό στίχο και τον B-Real για τα πισώπλατα φωνητικά. Επίσης πριν αρχίσει το τραγούδι υπάρχουν scratches του Muggs στη λέξη yeah που κάνει το κομμάτι ακόμα πιο ωραίο.
Το Boom Biddy Bye Bye όπως είπα και πριν διαφέρει από τον υπόλοιπο δίσκο από μουσικής πλευράς. Αν και από στιχουργικής πλευράς είναι συνηθισμένο με το κλίμα των Cypress Hill (μιλάει για όπλα κυρίως), παρ' όλα αυτά είναι ένα ήρεμο και αργό κομμάτι. Οι Cypress Hill δεν ξανάπαιξαν τέτοιο κομμάτι πιο πριν ούτε και αργότερα. Μπορεί να έχουν γίνει πιο hardcore στους τελευταίους τους δίσκους, αλλά ποτέ δεν ξέρεις τι σου επιφυλάσει η μοίρα!
Και μετά από αυτό το ευχάριστο διάλειμμα περνάμε ξανά στα δυνατά battles! Το επόμενο σημαίνει «Καμία ανάπαυση για τους Μοχθηρούς», και φυσικά ο B-Real μιλάει για τους άλλους MCs που θέλουν να τους φτάσουν, αλλά και για το συγκρότημα, το πώς ήταν και την στροφή που έκανε. Κάπου στο τέλος βρίζει και τον Ice Cube, θεωρώντας τον ψεύτικο rap βετεράνο. Πολύ καλό ρεφραίν με τα scratches του Muggs στη φράση It's time to exit that busta nigga. Και πριν περάσουμε στο επόμενο ακούγεται για έξοδος μια πολύ γαμάτη λούπα, που κατά τη γνώμη μου θα πρεπε οπωσδήποτε να χρησιμοποιηθεί με ανάλογα γαμάτο στίχο.
Το Make A Move δεν διαφέρει και πολύ από το προηγούμενο. Πλούσιος στίχος, κυρίως battle, με αναφορές στο χόρτο και στα όπλα. Άλλωστε αρχίζει με πυροβολισμούς. Και το επόμενο είναι περίπου ίδιο από στίχο, αλλά κατά τη γνώμη μου έχει την καλύτερη λούπα απ' όλο το δίσκο. Και επανερχόμαστε και πάλι σε ένα ήρεμο κομμάτι, με αργό ρυθμό και ωραία scratches για ρεφραίν (τη φράση I'm the freaka). Επίσης είναι και το πρώτο κομμάτι που ραπάρει ο Sen Dog, τον οποίο ως τώρα τον ακούγαμε σαν πισώπλατα φωνητικά, λόγω των πολλών χρωματισμών της φωνής του. Το Locotes είναι επίσης ένα από τα καλύτερα κομμάτια του δίσκου, που εδώ γίνεται κάτι πρωτότυπο: γίνεται περιγραφή μιας ληστείας, πως πήραν τα χρήματα και πως ξέφυγαν από τους μπάτσους μετά από κυνηγητό. Σε αρκετά σημεία το τραγούδι χαμηλώνει και ακούγονται «αποσπάσματα» της ληστείας!
Στα επόμενα κομμάτια οι Cypress Hill ψιλοχάνουν το παλιό ωμό στυλ και σε αρκετά σημεία γίνονται βαρετοί.. Το Red Light Visions είναι άλλο ένα battle κομμάτι, αλλά με πολύ κακή παραγωγή που δεν σε αφήνει να το απολαύσεις. Το Strictly Hip Hop μπορεί να μας φαίνεται για battle κομμάτι, αλλά δεν είναι ακριβώς. Μιλάει για όσους κάνουν rap και παράλληλα και RnB, ή συμμετέχουν σε άλλους RnB δίσκους, θεωρώντας τους ψεύτικους rappers. Αν και το τραγούδι έχει πολύ καλή μουσική και στίχο, παρ' όλα αυτά ο στίχος είναι λίγος και πριν από κάθε στροφή ακούγεται ο Sen Dog να μιλάει, που γρήγορα γίνεται βαρετός.
Τα τελευταία δύο κομμάτια ξεχωρίζουν γιατί είναι η μέρα με τη νύχτα. Μετά το Let It Rain με το γρήγορο ρυθμό και την κάπως funky λούπα (χωρίς όμως να μπορούμε να χαρακτηρίσουμε funky το κομμάτι), περνάμε σε ένα πολύ αργό κομμάτι με αναφορά μόνο στο χόρτο. Έτσι ο δίσκος τελειώνει όπως ακριβώς άρχισε. Προτείνουμε: Stoned Raiders, Illusions, Killafornia, Locotes
| ΤΕΛΙΚΑ |
Δεν ξέρω κατά πόσο αυτή η αλλαγή ήταν απότομη ή αναμενόμενη. Γιατί, εκτός από την εποχή που άλλαζε και τα μουσικά γούστα ζητούσαν κάτι διαφορετικό, παρατηρούμε κυρίως στο Black Sunday κομμάτια που ξεφεύγουν από το κλίμα του δίσκου, όπως π.χ. το Hits From Da Bong που έχει μια κάπως διαφορετική λούπα, και το Lick A Shot, που θα αποτελέσει πηγή έμπνευσης για τα rock κομμάτια των τελευταίων albums.
| TRACKLIST & ΕΞΩΦΥΛΛΟ |
2.Throw Your Set In The Air
3.Stoned Raiders
4.Illusions
5.Killa Hill Niggas (feat. RZA & U-God)
6.Boom Biddy Bye Bye
7.No Rest For The Wicked
8.Make A Move
9.Killafornia
10.Funk Freakers
11.Locotes
12.Red Light Visions
13.Strictly Hip Hop
14.Let It Rain
15.Everybody Must Get Stoned
Review By: Μοχθηρός