Lil' Wayne - Carter IV

Η προσωπική μου ιστορία με τον κύριο Wayne,είναι κάπως περίεργη.Πριν 1,5 χρόνο δεν τον έβαζα ούτε για πλάκα στα αφτιά μου. Μέχρι που άκουσα το Carter II. Η γνώμη άλλαξε απευθείας.Από έναν κακό ράππερ έγινε ένας ράππερ που πετούσε την μια ατάκα μετά την άλλη. Έτσι άρχισε να μου κεντρίζει το ενδιαφέρον χωρίς όμως να με έχει κερδίσει 100%. Έτσι βρήκα το Tha Carter 4 ως μια ευκαιρία που θα μπορούσε να το κάνει. Μετά από αρκετά push backs ήρθε η ώρα για τους ακροατές να το απολαύσουν.

Τα πρώτα singles δεν με ενθουσίασαν. To "6 foot 7" ήταν μία προσπάθεια για ένα "A Millie 2" δοκιμάζοντας την ίδια συνταγή με τον Bangladesh αλλά δεν το πέτυχαν ιδιαίτερα. Το ατού του κομματιού βέβαια ήταν το στιχουργικό κομμάτι με τον Cory Gunz να είναι πολύ καλός στο κομμάτι αλλά με τον Wayne να δείχνει ότι στιχουργικά είναι έτοιμος να κάνει θάματα και πράματα.

"life is the bitch, and death is her sister
sleep is the cousin, what a fuckin' family picture
you know father time, we all know mother nature
it's all in the family, but I am of no relation."

Το CD ξεκινάει σε ωραίο ύφος με τον Wayne σε κλασικά souther beats με πολύ δυνατά punchlines και wordplays τύπου We jack son then light up that "L", Samuel και άλλα τέτοια έξυπνα lines. Μετά από λίγα κομμάτια αλλάζει το κλήμα που επικρατεί με μερικά πιο ήρεμα tracks σαν το "Nightmares Of The Bottom" και το "She Will" με τον Drake. Όμορφα και απαλά κομμάτια με ωραίες παραγωγές που σου δίνει αυτό το feeling που θέλει να σου περάσει ο Lil Wayne.

Μετά το ευχάριστο break μας ξανά ρίχνει στα βαθιά κάνοντας μία δεύτερη εισαγωγή με το Interlude όπου ο Tech Nine και ο Andre 3000, αν και uncredible συμμετοχή, κάνουν αυτό που ξέρουν καλύτερα. Συνεχίζοντας στο δεύτερο μισό, ακούμε το δεύτερο single που κυκλοφόρησε. Το "John" είναι ένα δυνατό banger σε παραγωγή Polow Da Don, αν και με την πρώτη ακρόαση παίρνεις όρκο ότι είναι του Lex Luger. Ο Rick Ross ως ειδικός πλέον σε τέτοια κομμάτια δεν μπορούσε να απουσιάζει και έδωσε μπόλικο style στο κομμάτι. Το highlight όμως έρχεται λίγο πιο κάτω με το "So Special". H συνταγή για την επιτυχία ήταν η παραγωγή από το δίδυμο Cool n Dre ενώ την παράσταση την κλέβει για ακόμα μια φορά ο John Legend με το πολύ όμορφο hook. Χαλαρό αλλά και δυνατό κομμάτι ταυτόχρονα που σε κάνει να νιώθεις "so special".

Ενώ η ακρόαση φτάνει προς το τέλος της, και περιμένεις το "Outro" λόγο του Roster του κομματιού, το κομμάτι έρχεται και το αποτέλεσμα ήταν απογοητευτικό. O Shyne είναι σαν την μύγα μέσα στο γάλα ενώ η παραγωγή δεν αρμόζει σε ονόματα όπως Bun B, Nas και Busta Rhymes. Ένα κομμάτι που θα μπορούσε να απουσιάζει καθώς κλείνει με κακό τρόπο τον δίσκο και αυτό είναι κάτι που σου μένει.

Τι είναι αυτό που σε κερδίζει στο CD; Η προσωπικότητα του Wayne αλλά και η ικανότητα του στο να πετάει ατάκες με το κιλό. Όποιος είναι fan των south καλλιτεχνών θα το συμπαθήσει το cd αλλά και κάποιος που του αρέσει να ακούει κομμάτια με έξυπνους στίχους επίσης θα μείνει ευχαριστημένος.

Τι είναι αυτό όμως που δεν σε κερδίζει; Τα αρκετά fillers κατά κύριο λόγο. Υπήρχαν κομμάτια που θα μπορούσαν να απουσιάζουν και να μικρύνει η tracklist και να είναι πιο ευχάριστη η πορεία της ακρόασης.Και ένα δεύτερο είναι η απουσία μιας "ντόπας", ένα κομμάτι που θα ξεχωρίσει από τα υπόλοιπα. Το κομμάτι που θα κάνει την διαφορά.

Αυτό που μπορώ να ομολογήσω πάντως είναι η δύναμη του Wayne στο θέμα του marketing. Οι κινήσεις του είναι πραγματικά αξιοθαύμαστες. Εκμεταλλεύεται το όνομα του δίσκου στο έπακρο και με κάποιες σωστές κινήσεις καταφέρνει να κάνει πράγματα που το 2011 δεν μπορεί να τα κάνει κανείς άλλος. Λίγο ο στοίχος για την απαγωγή της Beyonce, λίγο το σωστό leak, λίγο τα singles στο τοπ10 και μπόλικη δόση hype λόγο ονόματος οι εκτιμήσεις για την πρώτη βδομάδα είναι στα 900,000 με 950,000. Ποσό που ούτε ο Eminem δεν έπιασε με το Recovery.

Tracklist & Εξώφυλλο

Intro (prod. by Willy Will)
Blunt Blowin (prod. by Develop)
MegaMan (prod. by MegaMan)
6 Foot 7 Foot feat. Cory Gunz (prod. byBangladesh)
Nightmares of the Bottom (prod. by Snizzy & Kenoe)
She Will feat. Drake (prod. by T-Minus)
How to Hate feat. T-Pain (prod. by Young Fyre)
Interlude feat. Tech N9ne (prod. by Willy Will)
John feat. Rick Ross (prod. by Polow da Don, Rob Holladay & Ayo the Producer) Abortion (prod. by StreetRunner & Commission)
So Special feat. John Legend (prod. by Cool & Dre)
How to Love (prod. by Noel “Detail” Fisher & Drum Up)
President Carter (prod. by Infamous)
It’s Good feat. Drake & Jadakiss (prod. by Boi-1da & Matthew Burnett)
Outro feat. Bun B, Nas, Shyne & Busta Rhymes) (prod. by Willy Will)