Promoe - Συνέντευξη

Κατ’ αρχάς, πώς αισθάνεσαι που θα παίξεις στην Ελλάδα στις 5 του Μάη;

Η τελευταία εμφάνιση που έκανα στην Ελλάδα ήταν μια αξέχαστη εμπειρία για μένα και νιώθω πολύ όμορφα που θα το ξανακάνω.

Γιατί επέλεξες τον τίτλο "White Man’s Burden" για το νέο σου album; Υπάρχει κάποιο κρυφό μήνυμα σ’ αυτόν τον τίτλο;

Ο τίτλος του album, "White Man’s Burden" ( το φορτίο του λευκού ανθρώπου * ), είναι ακριβώς αυτό που λέει· δεν υπάρχει κανένα κρυφό μήνυμα. Βασικά, πήρα τον τίτλο και άλλαξα την αρχική του σημασία. Ήθελα το νόημα αυτής της έκφρασης να αντιστραφεί, με την έννοια δηλαδή ότι το αληθινό φορτίο του λευκού ανθρώπου είναι ακριβώς η ιδέα ότι κουβαλάει αυτό το φορτίο. Όλοι φθειρόμαστε εκ των έσω, γιατί βιώνουμε αυτή την ψευδαίσθηση.

Θα μπορούσες να μας πεις ορισμένα πράγματα σχετικά με την προετοιμασία αυτού του δίσκου – τη διαδικασία παραγωγής του και τις πηγές έμπνευσης;

Για πολύ καιρό είχα αυτόν τον τίτλο στο μυαλό μου. Στην πραγματικότητα, ο δίσκος "Fort Europa" ήταν να βγει μ’ αυτόν τον τίτλο, αλλά οι υπόλοιποι δεν συμφωνούσαν με αυτό. Όσο για τις εμπνεύσεις μου, αυτές προέρχονται από τα εφηβικά μου χρόνια, από τον τρόπο που σκεπτόμουν τότε. Μεγάλωσα ακούγοντας NWA – ghetto boys. Ως έφηβος προσπαθείς να βρεις την ταυτότητά σου και για μένα ήταν πιο εύκολο να τη βρω μέσα από συγκεκριμένους rappers και όχι από τους κουστουμαρισμένους ‘λευκούς’ της τηλεόρασης.

Εδώ και πολλά χρόνια οι Looptroop έχουν διαμορφώσει το δικό τους μοναδικό στυλ. Τι σχέδια έχετε ως συγκρότημα για το προσεχές μέλλον;

Ετοιμάζουμε το επόμενό μας album. Δεν έχει οριστεί ημερομηνία κυκλοφορίας του. Θέλουμε απλά να ωριμάσει. Το album "Fort Europa" είχε καθορισμένο χρόνο κυκλοφορίας, έτσι αυτή τη φορά θέλαμε να δούμε πώς θα λειτουργήσουμε χωρίς χρονικούς περιορισμούς. Ο Cosmic αποχώρησε από το συγκρότημα. Συμμετέχει βέβαια, σε μερικά τραγούδια, αλλά εξέφρασε τη γνώμη ότι δεν μπορούσε πια να ακολουθήσει, και οι Looptroop υποστηρίζουν τα μέλη τους σε όποια απόφαση κι αν πάρουν. Τώρα, απλά πειραματιζόμαστε με νέες μουσικές, καινούρια beat και ασχολούμαστε με το γράψιμο και την ηχογράφηση.

Οι στίχοι σου έχουν ένα δυνατό πολιτικό μήνυμα, πιθανόν όχι μόνο από προσωπικές σου εμπειρίες αλλά και από πράγματα που συμβαίνουν στον κόσμο. Τι μηνύματα θέλεις να περάσεις στο κοινό σου;

Όταν γράφω τα τραγούδια μου σκέπτομαι όλα όσα θέλω να βγάλω από μέσα μου. Προσπαθώ να δώσω μορφή στις σκέψεις μου, να κατανοήσω τον εαυτό μου. Στα lives επικεντρώνομαι περισσότερο στο κοινό. Το κοινό είναι εκείνο που μεταδίδει ενέργεια και δονήσεις. Είναι εντελώς διαφορετικό να είσαι μόνος σου απ’ ότι να είσαι πάνω στη σκηνή. Μόνος μου είμαι όταν γράφω· τότε βρίσκομαι περισσότερο σε μια κατάσταση διαλογισμού. Κάποιες φορές μάλιστα, μπροστά σ’ ένα ζωντανό κοινο υπάρχει διάσταση ανάμεσα σε αυτό που έχω γράψει και στο νόημα που το κοινό δίνει στους στίχους μου.

Όσον αφορά τη μουσική που ακούς, υπάρχουν κάποιοι Ευρωπαίοι καλλιτέχνες που θαυμάζεις περισσότερο;

Είναι οι Saian Supa Crew και ιδιαίτερα ο Leeroy. Στην πραγματικότητα, αυτόν τον καιρό δεν ακούω πολλή μουσική. Μ’ αρέσει να συλλέγω δίσκους· έχω μια τεράστια συλλογή από βινύλια της hip hop και reggae μουσικής. Τελευταία ακούω κυρίως μουσική reggae.

Πιστεύεις ότι το ‘Freestyle’ είναι η πιο αυθεντική έκφραση της hip hop μουσικής;

Ποτέ δεν κάνω freestyle. Προσωπικά, θεωρώ ότι δεν είναι και το καλύτερο. Μ’ αρέσει να το ακούω, αν έχει κάτι να πει, αλλά καλούς freestylers δύσκολα βρίσκεις!

Πότε άρχισες την ενασχόλησή σου με το graffiti; Κατά πόσον σ’ έχει επηρεάσει ως καλλιτέχνη;

Το ενδιαφέρον μου για το graffiti ξεκίνησε το 1985, αλλά άρχισα να ασχολούμαι το ’86. Αρχικά έκανα ένα μικρό κομμάτι μαζί με έναν φίλο που ήταν ένα χρόνο μεγαλύτερός μου, ενώ κάποιοι άλλοι παλιοί μου φίλοι συγκέντρωναν πληροφορίες και νέα στοιχεία σχετικά με το graffiti και τη μουσική στο Λονδίνο και σε άλλες μεγάλες πόλεις. Εμείς ζούσαμε σε μια μικρή πόλη της Σουηδίας, οπότε δεν είχαμε και πολλή ιδέα για το τί συνέβαινε στον υπόλοιπο κόσμο. Μέρη όπως η Νέα Υόρκη και οι Ηνωμένες Πολιτείες μας βοήθησαν να αναθεωρήσουμε πολλά πράγματα. Εμείς κατά κύριο λόγο, δημιουργήσαμε τη δική μας εκδοχή για το hip hop. Στην αρχή αντιμετώπιζα το graffiti με μεγαλύτερη σοβαρότητα απ’ ότι το rapping. Σκέψου ότι το πρώτο μου τραγούδι το ηχογράφησα μόλις το ’91. Ανάμεσα στα 1991 και 1994 είχα εστιάσει το ενδιαφέρον μου περισσότερο στο graffiti. Τα πάντα στη ζωή μου επηρεάζονταν απ’ αυτό. Πραγματικά με σημάδεψε! Μ’ έκανε πιο ανεξάρτητο! Ήμασταν μια μικρή ομάδα από writers. To graffiti ήταν πάντοτε underground. Δεν ήταν τόσο δημοφιλές. Ήταν κάτι που συνέβαινε στο περιθώριο της κοινωνίας. Ήμουν περήφανος γι’ αυτό. Το graffiti με βοήθησε να μην δίνω σημασία στις απόψεις του κόσμου. Γινόταν παράνομα, τη νύχτα. Ήταν μια κοινωνική δραστηριότητα για την ομάδα μας. Κάναμε βαθυστόχαστες συζητήσεις, ειδικά αφότου τελειώναμε ένα κομμάτι· υπέροχες συζητήσεις σχετικά με τη ζωή! Υπήρχε βέβαια και η αρνητική πλευρά της υπόθεσης. Η παρεκκλίνουσα συμπεριφορά πήρε το πάνω χέρι και άρχισα να γίνομαι αντικοινωνικός. Στοιχεία εγκληματικότητας με έκαναν άτομο περιθωριακό (outsider), ενίοτε γεμάτο μίσος απέναντι στην κοινωνία.

Τι γνώμη έχεις για τη σκηνή του graffiti σήμερα;

Τώρα πια δεν κάνω graffiti. Μία ή δύο φορές κάθε δεύτερο χρόνο θα κάνω κάποιο κομμάτι κι αυτό είναι όλο, πάντα όμως μ’ αρέσει να τα κοιτάζω. Το graffiti μάλιστα που γίνεται σήμερα μ’ αρέσει ακόμη περισσότερο, γιατί είναι πιο ανοιχτό, χωρίς κανόνες. Μοιάζει πιο ελεύθερο, σαν να μπορείς να αναμίξεις το οτιδήποτε. Η τέχνη του δρόμου μπορεί να είναι πολιτική ή μη πολιτική και οι άνθρωποι απλά φαίνεται πως το διασκεδάζουν περισσότερο. Αυτό είναι κάτι πολύ σημαντικό γι’ αυτούς, γιατί παλαιότερα αυτοπεριορίζονταν όσον αφορά την έκφρασή τους.

Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σου γκραφιτάδες;

Πλέον δεν έχω κανέναν. Μεγαλώνοντας είχα σουηδικά πρότυπα, όπως τους Vandals & Motion.

Υπάρχουν πολλοί θαυμαστές σου στην Ελλάδα που σε στηρίζουν και αγαπούν τους Looptroop. Τί να περιμένουμε στις 5 Μαϊου;

Αυτή είναι η πρώτη φορά από τον Οκτώβρη που κάνω περιοδεία και δεν θα έχω τους δύο τραγουδιστές μου που με υποστηρίζουν στα lives. Θα είμαστε μόνο εγώ και ο Dj Large. Είμαι λίγο αγχωμένος, αλλά είμαι και έτοιμος να σταθώ στο ύψος της περίστασης με τον καλύτερο τρόπο!

Συνέντευξη: Niki Lomvardias ( Flowjob team )
Απόδοση στα ελληνικά: Θεοδώρα Παπαχρήστου
Πληροφορίες για τη συναυλία

* η φράση white man’s burden αναφέρεται στην υποτιθέμενη υποχρέωση που έχει ο δυτικός άνθρωπος και γενικά οι δυτικές κοινωνίες να διαδώσουν τον πολιτισμό σε υπανάπτυκτες χώρες, να αναμορφώσουν δηλαδή τον κόσμο σύμφωνα με τα δυτικά πρότυπα. Η αντίληψη αυτή, που σήμερα μεταφράζεται ως «ανθρωπιστική επέμβαση» τροφοδότησε την ιμπεριαλιστική πολιτική της Δύσης για βίαιο εκπολιτισμό των «αγρίων|». Η φράση αυτή πρωτοεμφανίστηκε ως τίτλος ποιήματος του Kipling το 1899, σε συσχετισμό με την αμερικάνικη αποικιοκρατία του 19ου αι.