Μέχρι Την Τανζανία: Ντοκιμαντέρ 2020

Το hiphop.gr συναντήθηκε με τον Αθανάσιο Δημόπουλο, δημιουργό του Hollyhood Presents και είπαμε να κάνουμε μια συνέντευξη εφ' όλης της ύλης.

Πες μας λίγα λόγια για σένα:

Είμαι ο Αθανάσιος με καταγωγή από Κοζάνη, αφιέρωσα πολλά χρόνια στον εθελοντισμό και στα ταξίδια. Σπούδασα Πληροφορική στη Θεσσαλονίκη και μένω στα δυτικά. Ασχολούμαι με τις εκδηλώσεις στον Πολυχώρο WE και τη ραπ μουσική. Είμαι σκηνοθέτης και παραγωγός του ντοκιμαντέρ. Πρόσφατα κυκλοφόρησε και το πρώτο μου βιντεοκλίπ Ernest Hebrard σε συνεργασία με τον Ricta.

RICTA - ERNEST HEBRARD

Πες μας με λίγα λόγια για την ιδέα του ντοκιμαντέρ:

Μαθητές σε λύκειο της Θεσσαλονίκης σχεδίασαν ζωγραφιές τις οποίες μεταφέραμε στην Τανζανία μαζί με μαρκαδόρους όπου μαθητές εκεί τις έδωσαν χρώμα. Έπειτα τις επιστρέψαμε στην Ελλάδα στην Χριστουγεννιάτικη γιορτή των μαθητών. Το ντοκιμαντέρ που γυρίσαμε συνοδεύεται από γνωστούς hip hop καλλιτέχνες και θέλουμε να τονίσουμε την ανάγκη για πολιτισμική ανταλλαγή, να φέρουμε πιο κοντά τους νέους και να ξεφύγουμε από τη λογική της συλλογής χρημάτων για φιλανθρωπίες. Ήρθε η ώρα να συμπεριλάβουμε την τέχνη.

Μέχρι Την Τανζανία: Ντοκιμαντέρ 2020

Ποιοι συμμετέχουν στο ντοκιμαντέρ;

Πρώτους θα αναφέρω τους συνταξιδιώτες μου, τον Ιωάννη Κορφιάτη πρώην παρουσιαστή στον Alpha, ποδηλάτη και πρωταθλητή bmx και τον άνθρωπο πίσω από την κάμερα, Εμμανουήλ Αρμουτάκη. Πολυταξιδεμένοι και ανοιχτόμυαλοι.

Από μουσικούς πρώτος από όλους χρονικά έχω να τονίσω ότι ανταποκρίθηκε ο Long Three από Above The Hood αλλά το κομμάτι "Θέλω Πολλά" κυκλοφόρησε ξεχωριστά και δημιουργήθηκε κατά αποκλειστικότητα για το σκοπό αυτό. Έίναι από τα αγαπημένα μου, οι στίχοι είναι πολύ αληθινοί όπως κι ο καλλιτέχνης.

Έπειτα άκουσα το κομμάτι "Για τα παιδιά μόνο" του Εισβολέα και σκέφτηκα να το κάνω βίντεο, αν και ήταν από τις πρώτες ιδέες ίσως δημοσιευτεί από τις τελευταίες. Τότε ήταν που ταίριαξε πολύ μέσα μου όλο αυτό με το hip hop και άρχισα να συνδυάζω τα κομμάτια του παζλ.

Ως ακροατής της μουσικής αυτής ήθελα να έχει τη μορφή συνεχόμενων βιντεοκλιπ, δύσκολο εγχείρημα σε συνδυασμό με το ταξίδι αλλά πραγματικά το αποτέλεσμα με δικαιώνει. Έτσι ζήτησα τη μουσική συμμετοχή των Λόγος Τιμής, Bloody Hawk, 12ος Πίθηκος, Ταφ Λάθος, Βέβηλος, Στίχοιμα, Εισβολέας, ΡΦ, Obnoksious Kas, TXC και FFC. Στην ουσία τους ζήτησα κομμάτια που οι στίχοι τους ήταν στο μυαλό μου όταν ήμουν στην Αφρική. Πρώτα γυρίστηκε το ντοκιμαντέρ κι έπειτα έγινε η επικοινωνία. Ανταποκρίθηκαν όλοι αν και κάποιοι δεν είχαν τα δικαιώματα των τραγουδιών τους αλλά δισκογραφικές.

Σε κάποια συνάντηση με τον Βέβηλο στο WE έπεσε η ιδέα να γίνει ένα live με όλους τους συμμετέχοντες όμως δυστυχώς η καραντίνα μας άλλαξε τα πλάνα.

Έπειτα το πρώτο ΓΕΛ Συκεών Θεσσαλονίκης που μας έδωσε τις ζωγραφιές υπό την επίβλεψη της καθηγήτριας Πετρίδου, διάφοροι graffiti artist όπως ο Nick Serman και ο comic artist Σταύρος Κιουτσούκης. Στο κομμάτι του speakover το Radio Nowhere και ο εκφωνητής Aλέξανδρος Χαριζάνης.

Οι υπόλοιποι είναι τεχνικοί συντελεστές που αναφέρονται στα credits.

Long3 - Έχω πολλά

Λίγες μέρες αφού βγήκε το ντοκιμαντέρ η Black Friday μονοπωλεί το ενδιαφέρον του κόσμου. Πως νοιώθεις γι αυτό;

Η μέρα του release ήταν Παγκόσμια Ημέρα Δικαιωμάτων του Παιδιού κι επίσης Εκβιομηχάνισης της Αφρικής. Επίσης αυτή η περίοδος του χρόνου μας φέρνει σε αντιπαράθεση με τον υπερκαταναλωτισμό. Εδώ ο κόσμος σταμάτησε και κάποιοι ακόμα τρέχουν για εκπτώσεις. Τρέξε τρέξε πίσω από το τυράκι. Υπάρχουμε όμως κι εμείς... οι άλλοι! Αυτές δεν είναι αληθινές προσφορές ούτε ευκαιρίες, σου δίνουν ελαττωματικά ή σου δημιουργούν ψεύτικες ανάγκες που σε καταβάλλουν ψυχολογικά. Καμία πλαστική προσφορά δεν μπορεί να "ντύσει" ούτε να καλύψει το κενό που θα έπρεπε να μας υπενθυμίζουν πιο συχνά και κουβαλάμε όλοι λόγω της ανάπτυξης της τεχνολογίας.

Οι διαφημίσεις έχουν επισκιάσει τα εξής: Εσωτερική ανάπτυξη, ψυχική ηρεμία, εκπαίδευση, αυτογνωσία, η πραγματική σου αξία, ο σεβασμός, η κοινωνική συνεισφορά, η κατανόηση και η προσφορά, η αληθινή προσφορά! Δεν αναλώνεσαι, δεν υπερκαταναλώνεις, δεν καταναλώνεσαι, δεν χρησιμοποιείς, δεν χρησιμοποιείσαι, αντιμετωπίζοντας ουσιαστικές ανησυχίες δεν αγχώνεσαι για ανάγκες που σε λίγα χρόνια δεν θα θυμάσαι καν.

Αυτές δεν είναι αληθινές προσφορές. Προσφορά είναι να δίνεις απλόχερα, απόλυτα, ειλικρινά και να γεμίζει όλο σου το είναι σαν άνθρωπος απέναντι σε άνθρωπο ότι δίνεις και παίρνεις ζωή. Έτσι νοιώθεις πιο ζωντανός από ότι διαφημίζουν οι καμπάνιες τους. Δίνεις και παίρνεις ζωή. Περισσότερη ζωή.

Που έκανες το πρώτο σου ταξίδι και πως προέκυψε το ντοκιμαντέρ;

Νοτιοανατολική Αφρική, Τανζανία. Από τις πιο φτωχές και από τις μεγαλύτερες χώρες της τριτοκοσμικής ηπείρου με το μεγαλύτερο εθνικό πάρκο επίσης. Στο χωριό Κidamali που είχαμε το κέντρο των αποστολών μας το '15 με έναν Ιταλό ακτιβιστή το 80% είχε AIDS. Oι οδηγίες που μας δώσανε ήταν να μείνουμε μακριά από παιδιά, να μην τα αγγίζουμε γιατί έχουν ανοιχτές πληγές και και και. Τα περισσότερα πλάνα και φωτογραφίες τα τράβηξα κάνοντας "κοπάνα" από το συγκρότημα και μπαίνοντας στο χωριό όπου με κοιτούσαν όλοι σαν εξωγήινο.

Έμπαινα στα σπίτια των παιδιών καθημερινά και γνώριζα τους γονείς τους, έμπαινα στο δωμάτιά τους να εμπεδώσω καλά τις εικόνες. Ένα σπίτι άδειο, σκέτο πως το λένε. Ρωτούσα που κοιμάται το παιδί και μου έδειχναν τη γωνία του τελείως άδειου δωματίου. Δεν απορούσα που δεν υπήρχε κρεβάτι. Όταν ρώτησα αν είναι επικίνδυνο για φίδια μου είπαν πως δεν πλησιάζουν αλλά ένας μολυσμένος αρουραίος είχε δαγκώσει ένα παιδάκι που πέθανε μετά και μια μαϊμού είχε κλέψει άλλο ένα, φαινόμενο που το ακούσαμε και σε άλλα χωριά. Τόσο μικρά που ήταν και χωρίς εκπαίδευση προφανώς δεν υπήρχε ελπίδα επικοινωνίας με αγγλικά οπότε αρχίζαμε τις απομιμήσεις με τα χέρια μέχρι που βρέθηκε ένας δεκαπεντάχρονος μεταφραστής. Επειδή μιλάμε για παιδιά όμως, που είναι πάντα πολλά μαζί, γελούσαν προφανώς και δεν βγάζαμε άκρη.

Έτσι γεννήθηκε η ιδέα του να επικοινωνούμε με ζωγραφιές. Έτσι "τα είπαμε" με καμιά εκατοσταριά παιδιά το 2015. Υπόψιν πως ακόμα και σήμερα σε όλα τα σχολεία χτυπάν με βέργες τα παιδιά οι δάσκαλοι για να τους ακούσουν ενώ εμάς μετά τις ζωγραφιές μας άκουγαν με την πρώτη κι ας μην λέγαμε λόγια. Κάθε βράδυ ο Ιταλός μου έλεγε θυμωμένος ιστορίες από τις ΜΚΟ που είχε αφιερώσει άδικα τον χρόνο του, από τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα μέχρι την ActionAid.

Aυτά συμβάδιζαν με όσα σκεφτόμουν όλο τον καιρό που ήμουν εκεί και με όσα είχα δει αλλά πιο πολύ από όλα συμβάδιζαν με την επιμονή που έδειχνε να ψάχνει εναλλακτικούς τρόπους να συνεχίσει να προσφέρει αλλά και αυτό που προσφέρει να έχει ουσιαστικά νόημα και συνέχεια.

Δυο χρόνια αργότερα επιστρέψαμε με την ιδέα της ανταλλαγής ζωγραφιών ανάμεσα στα σχολεία της Θεσσαλονίκης και του Morogoro που την κάναμε μαζί και με άλλες ιδέες ντοκιμαντέρ. Ψάχνουμε ανθρώπους που έχουν επικοινωνία με παιδιά για να την προωθήσουμε στα σχολεία τους. Είναι τόσο απλή η ιδέα με τις ζωγραφιές. Στην ουσία προωθούμε την τέχνη ως μορφή αλληλεπίδρασης με έναν άλλον πολιτισμό και την συνδημιουργία μεταξύ δύο παράλληλων γενεών. Αυτό, ως τρόπος επικοινωνίας, έχει ως αποτέλεσμα το 100% των ντόπιων να με αντιμετώπιζε στη δεύτερη επίσκεψη ως άνθρωπο και όχι ως εξωγήινο και το ίδιο μπορεί να συμβεί με όλους τους λευκούς. Δεν τους έδωσα χρήματα και αντιπαρατίθεμαι δημόσια σε όποιον ζητάει χρήματα για οποιαδήποτε καμπάνια που αφορά την ήπειρο αυτή.

Έχω χίλια δυο επιχειρήματα όπως ότι καταλήγουν σε Ιάπωνες εργολάβους και Κινέζικες κατασκευαστικές, σε τοπικές συμμορίες που κανείς δεν μπορεί να ελέγξει αν δεν μείνει για πάντα εκεί και πολλά ακόμη που θα ήταν αρκετά για βιβλίο. Τον χρόνο μας χρειάζονται. Αυτό είναι κάτι που δεν το ξέρουν εκεί γιατί δεν ξέρουν πόσα μπορούμε να καταφέρουμε εδώ μέσω του διαδικτύου και των μέσων στα οποία έχουμε πρόσβαση. Μπορούμε όμως να το καταλάβουμε εμείς, αν τους δώσουμε τον χρόνο μας και τον αξιοποιήσουμε δημιουργικά μπορούμε να εμπνεύσουμε κι άλλους και να γίνουμε περισσότεροι, να συνδημιουργήσουμε και να αλλάξουμε τον τρόπο που χορηγούμε βοήθεια σε αυτές τις χώρες. Μπορούμε να κάνουμε ένα τραγούδι ή μια συναυλία που θα επαναληφθούν, θα χιλιοπαιχτούν και θα διαδοθούν και θα καταφέρουμε πολύ περισσότερα από το να μαζέψουμε απλά χρήματα και να τα στείλουμε κάπου που δεν ξέρουμε πως θα τα χειριστούν, σαν τους γονείς που κατηγορούμε ότι δίνουν παιχνίδια στα παιδιά τους αντί να τους δίνουν τον χρόνο τους.

Αυτό το μήνυμα πρέπει να διαδοθεί, μέχρι τα παιδιά στην εικόνα να στέλνουν έργα τέχνης στον κόσμο με τον ίδιο τρόπο που απλώνουν τις ζωγραφιές τους στην φωτογραφία. Και τότε σίγουρα υπάρχει μια τεράστια αγορά στον πλανήτη που μπορεί να τα στηρίξει πολύ περισσότερο από οποιαδήποτε δωρεά.

Μόνο όταν δημιουργούν τις δικές τους πηγές και είναι ανεξάρτητοι από δωρεές θα έχουμε καταφέρει κάτι κι αν το σκεφτείς κι εσύ μόνο όταν κάνεις το δικό σου εισόδημα ενηλικιώνεσαι και ανεξαρτητοποιείσαι από τους γονείς σου που δεν μπορούν να είναι πάντα εκεί για σένα.

Περίμενες αυτή τη συνέχεια;

Όταν μιλήσαμε για πρώτη φορά στο τηλέφωνο δεν είχα ιδέα πως θα κατέληγε όλο αυτό και χωρίς να υπάρχει η παραμικρή βοήθεια από κάποια εταιρεία παραγωγής ανέλαβα εξολοκλήρου την οργάνωση, τις μετακινήσεις και τη διαμονή μας για τα γυρίσματα, κουβαλώντας μια βαλίτσα που έκρυβε ένα μήνυμα.

Πήγαμε στα ορεινά χωριά να φάμε γύρω από τη φωτιά με τους Μασσάι, να δούμε από απόσταση αναπνοής βουβάλια να κυνηγούν λιοντάρια (καταγράφηκαν όλα όπως θα δείτε προς το τέλος του ντοκιμαντέρ), να γνωρίσουμε τις αμφιλεγόμενες ΜΚΟ, να γνωρίσουμε τους Έλληνες που ζουν εκεί και μας άνοιξαν την πόρτα τους, κυριολεκτικά μας έβαλαν στα σπίτια τους και κοιμηθήκαμε στα κρεβάτια των παιδιών τους, αλλά πάνω από όλα περάσαμε 1.000.000 εμπόδια, δυσκολίες και κακοτυχίες για να μεταφέρουμε αυτή τη βαλίτσα. Υπό τους ήχους των μεγαλύτερων σήμερα καλλιτεχνών και αξιοσέβαστων ανθρώπων που ευτυχώς χαίρουν και της εκτίμησης του κόσμου πλέον οι περισσότεροι, γίνεται ένα παράλληλο μουσικό ταξίδι με τους στίχους... που γίνονται πράξεις!

Αυτή η βαλίτσα λοιπόν, πλέον διαδικτυακά, σε καλεί να βρεις λίγο χρόνο και να ανακαλύψεις το περιεχόμενό της σαν ανεξάρτητη ελληνική παραγωγή. Διαδώστε το να φτάσει η βαλίτσα εκεί που πρέπει. Την πρώτη μέρα μόνο έγιναν πάνω από 100 κοινοποιήσεις και αυτό είναι ενθαρρυντικό, ελπίζω να συνεχιστεί.

Ποια είναι τα σχέδιά σου για το μέλλον και που μπορούμε να σε βρούμε;

Πολλές δράσεις σε σχέση με το ντοκιμαντέρ που πρόκειται να ανακοινωθούν σύντομα, το live που είχε συζητηθεί και πολλά ακόμα που αφορούν το hip hop. το facebook με το επώνυμό μου Athanasios Dimopoulos και το instagram ως hollyhoodpresents.