The Perceptionists - Black Dialogue
| ΠΡΩΤΗ ΓΝΩΡΙΜΙΑ |
| O ΔΙΣΚΟΣ |
Ήμουν προετοιμασμένος να ακούσω έναν εξαιρετικά δύστροπο δίσκο μιας και ο κύριος El-P για μια ακόμη φορά δίνει το μουσικό του στίγμα σε δίσκο της δικής του εταιρείας. Το album ξεκινά με τους δυο MCs να συστήνονται μαζί με τον Facts One πίσω από την κονσόλα στον ακροατή στο δυναμικό Let’s Move . Ο El-P αναλαμβάνει τα γνώριμα καθήκοντα του στο People 4 Drez ένα κομμάτι στο γνώριμο, σε όσους έχουν μερικούς δίσκους της εταιρείας, στυλ που αποτελεί μια σύντομη κριτική του σημερινού hip-hop. Το πιο υποβλητικό ηχητικά κομμάτι του δίσκου έρχεται και αυτό από τα χέρια του El-P στο οποίο εκφράζονται και οι φιλοδοξίες των δυο MCs του group. Είναι και το πρώτο κομμάτι στο οποίο ο DJ facts One ξεδιπλώνει το ταλέντο του στα scratches. Η κριτική της σύγχρονης Αμερικής δεν θα μπορούσε να απουσιάζει από έναν δίσκο της εταιρείας και έρχεται μαζί με το κομμάτι σταθμός του δίσκο, το Memorial Day σε παραγωγή του Cyrus. Στο κομμάτι κριτικάρεται η στάση του Bush απέναντι στο αμερικανικό κοινό ενώ στο ρεφρέν ζητούνται απαντήσεις από τον «Κύριο Πρόεδρο»:We ‘ve been lookin’ for months, and we ain’t found nothin’
Please, Mr.President, tell us somethin’
We knew from the beginning that your ass was bluffin’!! ”
Οι τόνοι πέφτουν με το μελωδικό Love Letters που αποτελεί πράγματι ένα ερωτικό γράμμα με παράδοξο αποστολέα τόσο τον Akrobatik όσο και τον Mr.Lif. Πάντως και σε αυτό το κομμάτι επικρατούν τα βαριά beat της Definitive Jux που πολλούς θα ξενίσουν. Η κριτική της σύγχρονης Αμερικής συνεχίζεται στο Black Dialogue. Αυτή τη φορά οι ρίμες βάζουν στόχο τους σύγχρονους υπερφίαλους αφροαμερικάνους ξεμπροστιάζοντας τα υλιστικά όνειρα τους που αποτελούν επιταγή της μόδας με το κομμάτι να καταλήγει στους πρώτους υπερασπιστές της μαύρης μουσικής και κουλτούρας (Jim Brown, Stevie Wonder, Chuck D, KRS One k.a.). Το πρώτο και ίσως μοναδικό αδιάφορο κομμάτι του δίσκου είναι το ασυνάρτητο Frame Rupture λόγω κυρίως της εμμονής του El-P με τις «διαστημικές παραγωγές»(κιθάρες που πετάγονται από το πουθενά, samples που δένουν μόνο στον δικό του εγκέφαλο...). Το beat-ατο What have we got to lose?!? αποζημιώνει στο οποίο εκφράζεται και το ρίσκο που πήραν τα τρία μέλη του group με τη δημιουργία του αλλά και το γεγονός ότι, όπως λέει και ο τίτλος του κομματιού, δεν έχουν να χάσουν τίποτα. Τα κοινωνικά μηνύματα φωνάζουν και εδώ παρόντα με το ρεφρέν να παροτρύνει τον κόσμο να εγκαταλείψει την παθητική του στάση.
Οι ρυθμοί ανεβαίνουν κι άλλο στο party κομμάτι του δίσκου με την απρόσμενη συμμετοχή του Guru και του Camutao που κάνει και την παραγωγή στο συγκεκριμένο κομμάτι. Η συμμετοχή του Guru θα μπορούσε να θεωρηθεί ως η σημαντικότερη του δίσκου αλλά η παρουσία και μόνο του Humpty Hump στο Career Finders αποτελεί highlight. Ο Humpty Hump δεν είναι άλλος από τον θρυλικό Shock G δηλαδή τον άνθρωπο που έδωσε μικρόφωνο στον Tupac! Το old school beat του DJ Facts One δένει άψογα με την απλά ιδιαίτερη φωνή του Shock G και το στυλ του κομματιού. Στο δεύτερο ερωτικό κομμάτι του album, το λιτό 5 O’Clock, συμμετέχει ο Phonte των Little Brother που συμμετέχει σε άλλον έναν δίσκο της Definitive Jux μετά το περυσινό κουπλέ του στο album του Murs.
| ΤΕΛΙΚΑ |
| TRACKLIST & ΕΞΩΦΥΛΛΟ |
2. People 4 Drez
3. Blo
4. Memorial Day
5. Love Letters
6. Black Dialogue
7. Frame Rupture
8. What Have We Got To Lose?!?
9. Party Hard feat. Guru and Camutao
10. Career Finders feat. Humpty Hump aka Shock G
11. 5 O’Clock feat. Phonte of Little Brother
12. Breathe In The Sun
