Μια διαφορετική μουσική κουλτούρα αναδύεται στο Γαλάτσι

Δεκαετία του ’90, Γαλάτσι. Η ιδιωτική τηλεόραση έχει αρχίσει και εγκαθίσταται στις συνειδήσεις των Ελλήνων. Η μουσική υποκουλτούρα κάνει θραύση μέσω των ΜΜΕ. Η αμερικανοποίηση του τρόπου ζωής λανσάρεται στη μέση σκέψη, ως το αναγκαίο greek dream. Μπουζουκοδάνεια, διακοποδάνεια και κάθε είδους πλασματική μορφή καλοπέρασης, συνδυαστικά με κάθε είδους φυλλάδες του «υποπολιτισμού», είναι το απαραίτητο πλασματικό μοτίβο για τo νέο εκείνης της «καλής» εποχής. Το Γαλάτσι, παλεύει να συνειδητοποιήσει αν ανήκει τελικά στην πολιτιστική κουλτούρα του Κέντρου ή των Βορείων Προαστίων. Καφετέρειες, clubs, και events κατακλύζουν την πόλη. Ο πολιτιστικός «ευνουχισμός» μιας νεολαίας που προσπαθεί να ανακαλύψει την ιδεολογική ταυτότητά της, έχει κάνει ήδη τις «προβολές» της, στην καθημερινότητα των Γυμνασίων και των Λυκείων της πόλης μας…

Και κάπου εκεί, στους σχολικούς διαδρόμους των μαθητικών μας ονείρων στη Γκράβα, αρχίζει και αναδύεται μια διαφορετική μουσική και κουλτούρα. Ένας αντιεμπορικός συμπεριφορισμός, που απομονωμένος από τη μόδα της εποχής, προετοίμαζε τη συνειδησιακή αφύπνιση μιας «άλλης» Γαλατσιώτικης νεολαίας. Η κουλτούρα του hip hop. Ενός μουσικού είδους, που όσο κι αν διαφωνεί κάποιος μαζί του όσων αφορά στο ζήτημα των «επιμέρους», δεν μπορεί να αμφισβητήσει την αντισυστημική του χροιά. Ενός μουσικού είδους, που πάλευε να «εκγυμνάσει» τον εφηβικό νου, μέσω της διαφορετικής ανάγνωσης της τότε πραγματικότητας και να γαλουχήσει το Γαλατσιώτικο νεολαιίστικο πνεύμα, με τα στοιχεία αντιφασισμού και του σεβασμού στη διαφορετικότητα. Άγνωστοι Γνωστοί και Σκιές είχαν κάνει ήδη την αρχή. Ο Ηλίας, ο Αντρέας, ο Σωτήρης και πολλοί άλλοι, δάμαζαν μουσικοστιχουργικά τις εφηβικές τους ανησυχίες. Πολλές φορές παρεξηγούνταν από το μέσο όρο σκέψης, αλλά τουλάχιστον ήταν αυθεντικοί. Και κάπου εκεί, πιο πιτσιρικάδες τότε, ο Παρασκευάς και ο Άκης πάλευαν να «μπουσουλήσουν» κι αυτοί μουσικά. Όχι μόνο όμως «μπουσούλησαν» φίλοι και φίλες, αλλά εξελίχθηκαν με την προσθήκη του Χρήστου και του Elz (και κάποιων άλλων που για διάφορους λόγους απομακρύνθηκαν αργότερα), στους στυλοβάτες της σημερινής σκηνής. Τους συγκλονιστικούς από κάθε άποψη ΒΗΤΑ ΠΕΙΣ. (Αλλά για τα παιδιά θα μιλήσουμε αναλυτικά σε μελλοντικό ξεχωριστό αφιέρωμα, που ήδη ετοιμάζεται με ορθολογκή αλλά και συναισθηματική προσήλωση). Και όχι μόνο αυτό, αλλά συνεργάστηκαν και ανέδειξαν ουσιαστικά τους σημερινούς φερέλπιδες του χώρου, τους ΕΠΙΛΕΚΤΟΥΣ ή αλλιώς, την ΕΠΙΛΕΚΤΗ ΟΜΑΔΑ. Μια ομάδα 4 Γαλατσιωτών (Sonqo Pura, Manito, Toni Raw και Jones) που πρόσφατα μας έδωσαν τη δεύτερή τους ΜΟΝΑΔΙΚΑ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ δουλειά, την ΕΠΙΔΡΑΣΗ (είχε προηγηθεί το ΑΝΤΙΔΟΤΟ) που μπορείτε να τα δείτε και να τα κατεβάσετε από τη σελίδα τους στο facebook, ΕΠΙΛΕΚΤΟΙ.

Σχηματίζεται λοιπόν άτυπα και τυπικά το GLAC team (Galatsi Location Athens City team) με founder και σε ιδέα του Johnny Feelthy Gog, που αποτελείται από όλους όσοι ασχολούνται με το Γαλατσιώτικο hip hop και με "καθοδηγητή" το Λιάκο aka Εισβολέα. Πριν κλείσουμε, αξίζει να επισημάνουμε ότι πρώτοι στην Ελλάδα οι ΒΗΤΑ ΠΕΙΣ (και ακολούθως και οι ΕΠΙΛΕΚΤΟΙ) διανέμουν δωρεάν στο διαδίκτυο τις δουλειές τους από το site www.bitapeis.gr, πηγαίνοντας κόντρα στους κανόνες μιας μουσικής βιομηχανίας που εμπορευματοποιεί διαρκώς.

Γαλάτσι λοιπόν και αντιεμπορική κουλτούρα. Αντισυστημικότητα, αντιφασισμός και συνειδησιακή εγρήγορση. Breakdance και graffiti. Με άλλα λόγια, αυθεντικό και underground HIP HOP. Είμαστε κοντά φυσικά, αν και στα πρώιμα ηλικιακά "άντα" μας.

Το be continued φίλες και φίλοι...

Αντώνης Μ. Σταυριανός
Εκπαιδευτικός Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης
Μέλος του Γενικού Συμβουλίου της ΑΔΕΔΥ