Ανταπόκριση από το tour "Watch the Throne" (Jay-Z & Kanye West)

WATCH THE THRONE @ O2 ARENA, LONDON
20/5/2012

Κυριακή 20 Μαΐου, 20.00 το βράδυ και οι γνώριμοι ήχοι από την εισαγωγή του Watch The Throne αντηχούν από μια κατάμεστη αρένα. Ο σταθμός του North Greenwich θυμίζει ώρα αιχμής στο κέντρο του Λονδίνου και όχι Κυριακάτικο απόγευμα στη δεύτερη ζώνη. Το πλήθος είναι σίγουρα εδώ για ένα και μόνο λόγο, πράγμα που μαρτυρούν τα μπλουζάκια με Blueprint, College Dropout και Watch The Throne αναφορές, αλλά και η μίξη urban και κολλεγιακού ντυσίματος à la Kanye. Το σαμπλαρισμένο ακορντεόν που δρα σα skit στο δίσκο υποδέχεται τους 20.000 ενθουσιασμένους fans σε μία πραγματικά ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα. Πρόκειται για τους 20.000 fans που πρόλαβαν να βρουν εισιτήρια για την πρώτη ημερομηνία που ανακοινώθηκε σε αυτή την πολυαναμενόμενη τουρνέ. Οι υπόλοιποι 80.000 μοιράστηκαν στις πρόσθετες τέσσερις εμφανίσεις που οι διοργανωτές σφήνωσαν μες στο ακατάπαυστο πρόγραμμα του O2 Arena, δύο πριν και δύο μετά τη σημερινή. Πολλοί σίγουρα έμειναν απ’ έξω. Φώτα, lasers και πολλά decibel μπάσου γεμίζουν το χώρο, ενώ ο Jay κι ο Kanye ξεπροβάλουν πάνω σε δυο κύβους που βγαίνουν από τη γη αντιδιαμετρικά ο ένας απ’ τον άλλο. Μοιάζει με battle επικών διαστάσεων, αλλά σύντομα οι δύο φίλοι και συνεργάτες μας καλωσορίζουν με back-to-back ρίμες ελέγχοντας τον χώρο από τα δύο άκρα, ενώ οι κύβοι αλλάζουν χρώματα ρυθμικά, ξεκινώντας έτσι ένα απίστευτο light show και live που θα διαρκέσει τουλάχιστον 2,5 ώρες!

Μικρό instrumental από την μπάντα (για να προλάβει ο Kanye να βρεθεί στην κεντρική σκηνή), εκτυφλωτικά φώτα, ενώ πέφτει η Αμερικάνικη σημαία μετατρέποντας γρήγορα το background σε σκηνικό από το Otis του Spike Jonze.

Η σαμπλαρισμένη φωνή του Otis Redding κάνει το κοινό να ουρλιάζει, η αρένα μοιάζει να φλέγεται και ο ήχος είναι απίστευτα δεμένος για τόσο μεγάλο χώρο. “Let’s turn this arena into a club” φωνάζει ο Kanye, και το κοινό ακολουθεί.

Ο Jay πιο χαλαρός – αλλά πάντα καθαρός και ρυθμικά τέλειος – έχει τον αέρα του CEO of Hip-Hop, που όμως συνδυάζει με μια συμπαθητική αμεσότητα προς το κοινό, το οποίο και τον αποθεώνει. Ο Mr.West ραπάρει όχι σαν mainstream star, αλλά σαν πεινασμένος πρωτοεμφανιζόμενος, ιδρώνοντας πραγματικά τη φανέλα. Η επικοινωνία του με το κοινό είναι πιο ηλεκτρισμένη και εξίσου αποτελεσματική. Τα διαφορετικά τους στυλ λειτουργούν επιτυχώς τόσο ζωντανά, όσο και στο δίσκο, δημιουργώντας δυναμικές εναλλαγές που δε σε αφήνουν να πάρεις ανάσα.

Τα ντουέτα διακόπτουν οι solo δουλειές και σύντομα το setlist θυμίζει Greatest Hits show, αφού μεταξύ τους κατέχουν μεγάλο κομμάτι των charts της τελευταίας δεκαετίας. 99 Problems, Power, Empire Sate Of Mind, Runaway, Izzo (H.O.V.A.), Diamonds Are Forever, Run This Town, All Of The Lights, Monster, Heartless, On To The Next One, No Church In The Wild και Ni***s In Paris είναι μόνο μερικά από τα highlights των επόμενων 2,5 ωρών που μοιάζουν να περνούν απίστευτα γρήγορα, αφού δε λείπουν και οι πολλές εκπλήξεις...

Μια γυναικεία φωνή σιγοτραγουδά στο σκοτάδι πάνω στο γνωστό πια ελληνικό sample του Someday In Athens και όλοι αναρωτιούνται αν όντως είναι εδώ η Rihanna. Με το που την πλαισιώνουν οι δύο MCs και το Run This Town κλιμακώνεται, τα φώτα αποκαλύπτουν μια casual Riri, με αθλητικό ντύσιμο και γυαλιά ηλίου. Εξίσου casual είναι και στο τραγούδι, σωστή αλλά χωρίς να καθρεφτίζει την ενέργεια των δύο συνεργατών της. Πάραυτα, ο Kanye κάνει παρατήρηση στο χειριστή του γερανού ώστε να τη δείξουν στο video wall και να σιγουρευτεί το κοινό για τη συμμετοχή της. Η υποδοχή είναι θερμή και η Rihanna θα επανέλθει πιο ζεστή στο All Of The Lights αργότερα για να ανταπεξέλθει στη χάρη. Δεν έχουμε συνηθίσει την αλτρουϊστική μεριά του Kanye επί σκηνής και η συμπεριφορά του εδώ είναι σαφώς ευπρόσδεκτη, δείχνοντας ότι έχει ξεπεράσει τους δαίμονες της εποχής 808s & Heartbreak.

Πρώτα όμως κι άλλες επιτυχίες απ’ τους δυο MCs, ενώ στα πλαίσια της ευγενούς άμιλλας ο Jay-Z δεν ξεχνά με την αφορμή του Izzo (H.O.V.A.) να παρουσιάσει τον Mr. West σαν παραγωγική ιδιοφυΐα, υπεύθυνο για πολλά απ’ τα hits του.

Συνεχίζει με κομμάτια από το Blueprint III, όπως τα Empire State Of Mind και το φουτουριστικό On To The Next One, με κλασσικές ατάκες τύπου “Let me invite you back to New York” και “Ni***s want my old shit… buy my old albums!”

Η επανεμφάνιση του Kanye στον απέναντι κύβο κάνει το κοινό να αλλάξει κατεύθυνση για τελική φορά, αλλά δυστυχώς τώρα επισκέφτεται το ρεπερτόριο του 808s & Heartbreak με έντονη εμμονή σε ερμηνεία με Autotune. Είναι σίγουρα μια προσωπική του ανάγκη να τραγουδήσει αρκετά με αυτό τον τρόπο και να απολογηθεί για λάθη του παρελθόντος, πράγμα που δηλώνει καθαρά με το χρονοβόρο αυτόσχεδιασμό του πάνω στις λέξεις “such an asshole”, όμως αυτή είναι και η μόνη κοιλιά του show και ο κόσμος δείχνει να βαριέται. Το σώνει κάπως με το Heartless που επαναφέρει την ενέργεια στο χώρο και, καθώς ένας ακροατής φωνάζει Death Of Autotune, σκέφτομαι πόσο θα έδενε το D.O.A. από Jay-Z στα καπάκια, ο οποίος έχει κάνει γνωστή την αντιπάθειά του για το εφέ, δημιουργώντας έτσι μια χιουμοριστική εναλλαγή στην υπερβολή του Kanye. Όμως φαίνεται πως η φιλία και ο επαγγελματισμός τους – ή η διάρκεια της συναυλίας – δε χωράνε κάτι τέτοιο, και το ανέβασμα έρχεται τελικά από την επαναφορά της Riri επί σκηνής, ενώ το light show δίνει ρεσιτάλ φωτισμού για να υποδεχτούμε το All Of The Lights.

Φαντασμαγορικές στιγμές, κλιμάκωση μουσικής και show, και πολύ καλές ερμηνείες σε αυτό το smooth hit ετοιμάζουν το δρόμο για ένα δυνατό αλλά αναπάντεχο και ιστορικό κλείσιμο στη συναυλία. Η Rihanna αφήνει τα ηνία στους δύο MCs, οι οποίοι σκληραίνουν το κλίμα με το No Church In The Wild (εισαγωγικό του Watch The Throne), αφιερώνοντας το στις πρόσφατες πορείες και τα γεγονότα του Λονδίνου και της Ευρώπης, πράγμα σχετικό και με την κατάσταση στην Ελλάδα. Το video wall δείχνει στιγμιότυπα από την επικαιρότητα και σχετικά γεγονότα, ενώ η ερμηνεία γίνεται πολύ σοβαρή από τους δύο rappers.

Και κάπου εδώ μας ανακοινώνουν πως θέλουν να γυρίσουν κάτι αντίστοιχο του Ni***s In Paris για κλείσμο, αλλά αυτή τη φορά στο Λονδίνο, ζητώντας τη συμμετοχή και τη βοήθεια του κοινού. Οι σκηνοθέτες δίνουν το OK, το κοινό κάνει τον απαραίτητο θόρυβο και οι κάμερες ρολάρουν! Όμως η τελειομανία των καλλιτεχνών σημαίνει πως το γύρισμα πρέπει να γίνει επανελειμμένα και κάθε φορά ο Jay ή ο Kanye ρωτούν ένα ενθουσιασμένο πλήθος αν έχει την όρεξη να το ξανακάνει. Πέντε φορές ερμηνεύουν το κομμάτι και ο κόσμος μοιάζει να ηλεκτρίζεται περισσότερο αντί να βαριέται, σε βαθμό που οδηγεί τον Kanye να πει χαρακτηριστικά: “No-one in the history of mothafucking concerts does a song six times!” Κι όμως, ακολουθεί η τελική προσπάθεια μέσα σε ένα τρελαμένο πλήθος που ουρλιάζει και χορεύει, οι καλλιτέχνες μας ευχαριστούν για την καλύτερη υποδοχή και αντίδραση στις ως τώρα εμφανίσεις τους στο Λονδίνο και ο Kanye μας αποχαιρετά λέγοντας “If this is your first concert… it’s all downhill from here!”

Κείμενο & επεξεργασία φωτογραφίας: Stereo Mike.
Φωτογραφία: Helena Micy & Stereo Mike.