Λεκτικός Επεξεργαστής - The Tribute

Πρωί Μ. Παρασκευής. Είμαι σε ένα εμπορικό κέντρο και κάνω βόλτες κοιτώντας διάφορα μικροπράγματα. Το τηλέφωνο χτυπάει και η αναγνώριση δείχνει Zeraw. Με το άκουσμα των νέων παγώνω. "Ρε μαλάκα, ο Λεκτικός πέθανε". Αρνήθηκα να το πιστέψω. Ψάχναμε και οι 2 αν όντως είναι αλήθεια, ρωτάω τον Zeraw από που το έμαθε και μου λέει ότι το έγραψαν 2-3 blogs και πήρε να με ρωτήσει αν έχω ακούσει τίποτα. Στο forum του hiphop.gr έχει κυκλοφορήσει ήδη το νέο αλλά τίποτα επίσημο ακόμα. Δεν ήξερα τι να σκεφτώ. Ακούς ότι πέθανε ο Nate Dogg, o Ol' Dirty Bastard και άλλοι ξένοι rappers, producers, DJs και στεναχωριέσαι που χάθηκε ένα ταλέντο, γράφεις ένα R.I.P. και τέλος. Συνεχίζεις την ζωή σου σα να μη σε συνέβη τίποτα. Δεν σ' αγγίζει γιατί ποτέ δεν τους γνώρισες. Είναι μακριά, στην Αμερική και δεν είχες ποτέ έρθει κοντά τους. Δεν είμαστε συνηθισμένοι να ακούμε νέα για τον θάνατο ενός "δικού" μας, Έλληνα rapper. Δεν ήμουν προετοιμασμένος για κάτι τέτοιο.

Έλα όμως που ήρθε η αποφράδα αυτή στιγμή να το ζήσουμε κι αυτό. Επέστρεψα σπίτι και διάβασα μια-μια όλες τις απαντήσεις στο thread που είχε ανοίξει στο forum του hiphop.gr. Άλλοι έλεγαν ότι είναι πλάκα, άλλοι μιλούσαν για τρικ, ότι και καλά πέθανε την Μ. Παρασκευή για να αναστηθεί 3 μέρες μετά το Πάσχα. Η συγκυρία βοηθούσε ώστε ο καθένας να κάνει τα δικά του σενάρια, αρνούμενος να πιστέψει ότι ο Λεκτικός άφησε την τελευταία του πνοή.

Και πως να το πιστέψει κανείς; Αφού ο Λεκτικός Επεξεργαστής ήταν πάντα μαχητής, σου έδινε την εντύπωση ότι ήταν Άφθαρτος σαν τον Bruce Willis στην ομώνυμη ταινία. Τεράστιος σε ανάστημα αλλά και σε προσωπικότητα, σίγουρος για κάθε του κίνηση και τρομερά δυνατός ψυχικά αλλά και σωματικά. Πως μπορεί να χάθηκε ένας τέτοιος άντρας;

Είναι η δεύτερη φορά που ανεβάζουμε Cover Story τον Λεκτικό Επεξεργαστή στο hiphop.gr. Η πρώτη φορά ήταν με αφορμή την συνέντευξη που μου παραχώρησε καθισμένος στην ίδια καρέκλα που τον βρήκε νεκρό και η γυναίκα του το πρωί της Μ. Παρασκευής 22 Απριλίου 2011. Και χρησιμοποιήσαμε την ίδια ακριβώς φωτογραφία στο Cover Story με την σημερινή, η οποία είχε τραβηχτεί σε ένα studio το οποίο είχε διαμορφώσει αποκλειστικά για την Λεκτικοεπεξεργαστική. Είχαμε πάει τότε με τον Fenix να το δούμε και μας έλεγε τα σχέδια του για το καινούριο hip-hop label που έστηνε, μια υπόγα στην Κυψέλη (αν θυμάμαι καλά) που μύριζε ακόμα spray από τα graffiti BCC - BarCodeCrew που είχαν χτυπήσει οι "δικοί του" σε όλους τους τοίχους. Κρατώντας το κρεμαστό των Hip-Hop-Addicts (HHA) φωτογραφήθηκε πρώτα αυτός, μετά η γυναίκα του και μετά όλοι μαζί. Φωτογράφος τότε ήταν ο Ραμσής, το παιδί που είχε στήσει και το website www.Lektikos.Tv

Ο Λεκτικός είχε πολύ δυνατό πνεύμα. Σε μάγευε όταν μιλούσε. Η σιγουριά του σε γοήτευε. Εμένα με φώναζε "μελλοντικέ εκατομμυριούχε". Θυμάμαι την πρώτη φορά που με πήρε τηλέφωνο και με φώναξε στο γραφείο του, ήταν λίγο μετά την Πρωτοχρονιά του 2003. Ήθελε επειγόντως να περάσω από εκεί για να γνωριστούμε. Πάρε ταξί και έλα, πληρώνω εγώ, το θυμάμαι ακόμα, είπε. Πες του στο BarCode πίσω από τον Βάρδα στη Μεσογείων. Ήταν άλλη μια απ' τις αγαπημένες του εκφράσεις, να περιγράφει το μέρος όπου στεγαζόταν η επιχείρηση του, το καμάρι του, το τατουατζίδικο του. Το μέρος εκείνο απ' το οποίο πέρασαν (και ορισμένοι ανδρώθηκαν) μερικοί απ' τους πιο διάσημους Έλληνες rappers: Τάκι Τσαν, Εισβολέας, Phyro & Zeraw αλλά και άλλοι όπως Argy, G. Bani (RRM), Nevro. Η λίστα είναι μεγάλη, δεν τους θυμάμαι όλους.

Όταν είχε έτοιμη την Λεκτικοεπεξεργαστική του μίλησα για 2 γαμάτους MCs που δεν ανήκουν ακόμα σε καμία εταιρεία αλλά είναι πολλά υποσχόμενοι, τους Tang Ram. Του έβαλα να ακούσει το "Κούνα τον ποπό" και αμέσως κόλλησε. Με ρώτησε τι σόι παιδιά είναι ο Phyro και ο Zeraw και του είπα ότι είναι πολύ εντάξει και καλά θα κάνεις να τους πάρεις τηλέφωνο και να τους υπογράψεις στο καινούριο σου label. Αργότερα του γνώρισα και τον Μολτσίδη, τον σημερινό Lava, που κι αυτός ψαχνόταν για δισκογραφική όπως και οι Tang Ram. Ήταν μάλιστα ο άνθρωπος που κανόνισε να παίξει όλο το BCC ζωντανά στο φεστιβάλ του Άρδα πάνω στην Ορεστιάδα το καλοκαίρι του 2003. Θυμάμαι είχα πάει να τους πάρω από το αεροδρόμιο της Αλεξανδρούπολης και ο Λεκτικός δεν χωρούσε καλά-καλά στο αυτοκίνητο μου (ένα Seat Ibiza) και είχαμε φάει κλήση γιατί έτρεχα να προλάβουμε τη συναυλία. Κατά τη διάρκεια του live ο Λεκτικός είχε καθίσει πάνω σ' ένα ηχείο πίσω στη σκηνή και είχε δώσει όλο τον χώρο στους νεότερους rappers του BCC να κάνουν το πρόγραμμα τους και να φανούν αυτοί περισσότερο. Αναρωτιέμαι ποιον άλλο MC ξέρετε να κάθετε στο παρασκήνιο για να μη κλέψει την παράσταση αφήνοντας τους υπόλοιπους στην πρώτη γραμμή; Λίγο πιο μετά πήγα με την Μαριλέττα στο σπίτι του στην Εκάλη και τους γνώρισα. Του άρεσε τόσο πολύ που την έβαλε μέσα στο booth και πέρασε στα καπάκια φωνητικά. Είχαμε μείνει άφωνοι με τον Don G και τον Λεκτικό πίσω από την κονσόλα να θαυμάζουμε την φωνάρα της. Η Μαριλέττα ψηνόταν εκείνη την περίοδο να επιστρέψει στην δισκογραφία, συνεργάστηκε με τον Λεκτικό σε μερικά κομμάτια αλλά τελικά δεν προχώρησε όπως οι Tang Ram στην κυκλοφορία δίσκου από την Λεκτικοεπεξεργαστική.

Θυμάμαι τα 2 παιδιά του Λεκτικού, την Νέμεσις και τον Ηρακλή, πόσο πολύ τα αγαπούσε. Τους είχε βγάλει μάλιστα και video clip με την Νέμεσις να κλέβει την παράσταση και να βάζει τα γυαλιά σε όλους τους rappers του Barcode Crew. Ας είναι καλά τα παιδιά, ο Θεός να τα φυλάει και να τα δίνει δύναμη αυτές τις δύσκολες στιγμές.

Θυμάμαι την άγρια κόντρα που είχε ξεσπάσει τότε με τον Τάκι Τσαν. Αυτό ήταν η αρχή καθώς η μπάλα πήρε πολλούς, μπλέχτηκε και ο Χαρμάνης, τα diss κομμάτια έβγαιναν το ένα μετά το άλλο, απειλές και κακό στο forum του hiphop.gr, Κλωνοκρατορία εναντίον Jedi, και άλλα τέτοια ίσως γραφικά στις μέρες μας, αλλά πολύ αληθινά εκείνη την εποχή. Οι σχέσεις ήταν τεταμένες αν και τις περισσότερες φορές ο Λεκτικός μιλούσε με καλά λόγια για τον Τάκι Τσαν, τον θαύμαζε σαν rapper και τον είχε σαν παιδί του. Είχε μεγάλη ψυχή και παρ' όλα τα βρισίδια που είχαν ανταλλάξει, τον αγαπούσε όπως ο πατέρας αγαπούσε τον "άσωτο υιό" και τον περίμενε να γυρίσει.

Χρησιμοποίησα εσκεμμένα μια μεταφορά από την Αγία Γραφή γιατί είμαι σίγουρος πως θα το ήθελε και ο ίδιος ο Λεκτικός. Πίστευε με όλη του την καρδιά στον Θεό. Ήταν δοσμένος στον Ιησού Χριστό και αυτό ίσως ήταν που μου είχε κάνει μεγαλύτερη εντύπωση απ' όλα πάνω του. Ούτε τα tattoo, ούτε τα χρυσά του δόντια, ούτε το shotgun που ήταν ακουμπισμένο στην γωνία του γραφείου του πάντα δίπλα του (είχε λόξα με τα όπλα), ούτε οι γυμνές του γροθιές δεν του έδιναν τόση δύναμη όσο του έδινε η ακλόνητη πίστη του στον Θεό. Μιλούσε συχνά γι' αυτόν, όχι μόνο στην καθημερινή του κουβέντα, αλλά και στους στίχους του. Μπορείτε να ανατρέξετε αν θέλετε για να καταλάβετε, και θα δείτε ότι μπορεί να μην είχε το καλύτερο delivery σαν rapper αλλά είχε κρυφά νοήματα που λίγοι ήταν σε θέση να πιάσουν.

Ο Zeraw μου είπε στο τηλέφωνο ότι τελικά δεν ήταν πλάκα. Ο Λεκτικός πέθανε στ' αλήθεια. Μου είπε πως το χειρότερο είναι πως θα βγουν όλοι τώρα και θα λένε πόσο γαμάτος ο Λεκτικός και πόσο κοντά του ήταν για να φανούν μέσα απ' αυτόν. Δεν έχω καμία τέτοια διάθεση. Μπορεί με τον Λεκτικό να είχαμε χρόνια να μιλήσουμε αλλά δεν έχασε ποτέ τον σεβασμό μου. Το παρών μίνι αφιέρωμα είναι ο ελάχιστος φόρος τιμής που θα μπορούσα να δώσω στον Αντρέα Μαρνέζο, τον τρελαμένο αυτόν rapper που μου έμαθε τόσα πολλά σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο, που για μια περίοδο της ζωής μου υπήρξε μέντορας και παράδειγμα απόλυτης αφοσίωσης σ' αυτό που κάνεις, παράδειγμα τεράστιου αποθέματος πίστης στον εαυτό σου και στις δυνάμεις σου, η οποία παράλληλα με την πίστη στον Θεό μπορεί να σε βοηθήσει να πραγματοποιήσεις κάθε σου στόχο.

Θα σε θυμάμαι για πάντα. Είμαι σίγουρος πως είσαι σε ένα μέρος καλύτερο απ' αυτό που άφησες πίσω σου.

Rest In Peace.