Mo Skillz - Ο Δικηγόρος του διαβόλου

Judging the book by it’s cover

Δεν καταλαβαίνω γιατί πάντως δεν έχει κυκλοφορήσει κάτι άξιο κριτικής μου αυτές τις μέρες, έτσι είπα να σκάψω τα αρχεία της cultίλας που διατηρώ στο pc μου και να κάνω review κάτι το οποίο δίχασε το φόρουμ στα δύο. «Ο Δικηγόρος του Διαβόλου» από το νεαρό διαμαντάκι του Family, τον Mo Skillz, ήταν μια δουλειά που προσωπικά μου πέρασε αδιάφορη στο πρώτο άκουσμα και γι’ αυτό το λόγο σκοπεύω να της δώσω μια δεύτερη ευκαιρία. Ομολογουμένως το εξώφυλλο είναι ελαφρώς γυφτοblingy και τα κουμπιά στο κουστούμι του ΜοΜοΜο είναι έτοιμα να πεταχτούν και να σκοτώσουν τον φωτογράφο, αλλά εντάξει πιστεύω πως απεικονίζει τον τίτλο σωστά, αν και πεζά, με το δικαστήριο και τον δικηγόρο Μο ζωσμένο στης φλόγες της κολάσεως του πελάτη του. Δεν υπάρχει κάτι άλλο να σχολιάσουμε εδώ, ας περάσουμε στα δια ταύτα...

Mo Skillz - Ο Δικηγόρος του διαβόλου

Ο Δικηγόρος του Διαβόλου

Ήρεμη εισαγωγή στο Πολυβόλο, περίμενα κάτι πιο δυνατό από τον τίτλο αλλά... μα φυσικά, double timing. Γρήγορες ρίμες χωρίς ουσία, battleκαι τέτοια. Δε θα σκιπάρω γιατί ντάξει είναι το πρώτο κομμάτι, μην τον πάρουμε κι απ’ τα μούτρα, αλλά άμα συνεχίσει έτσι θα χουμε κακά ξεμπερδέματα. Ο Δικηγόρος του Διαβόλου pt. II, τι να πρωτοσχολιάσω; Κατ’ αρχήν εκτός αν είσαι ο George Lucas δεν βγάζεις πρώτα το δεύτερο κομμάτι της ιστορίας. Κατα δεύτερον, δε samplάρεις το δάσκαλο Νότη. Πέρα από τα αστεία, το κομμάτι ασκεί κριτική στον νεοελληνισμό, τίποτα το ιδιαίτερο, έχει μερικά καλά lines μέσα, αλλά μικρό repeat value. Rock sample στο Χρειάζεσαι με την ατάκα «You need». Ο Μο Skillz μας εξηγεί ότι ο κόσμος εκτός από φαγητό και νερό χρειάζεται και καλό hiphop από εκείνον και τον DJ Rico. Θεωρώ πως η Action Aid μάλιστα θα πρέπει να δοκιμάσει να στείλει το δίσκο του στην Αφρική μαζί με της προμήθειες. Εντάξει, πάλι τίποτα το ιδιαίτερο, συλλαβιστό flow, ανακυκλωμένες ρίμες και 100 λόγοι γιατί ο MoSkillz είναι καλύτερος από σας. Χρειάζεσαι skip. Το Βρες καλύτερο αν και σε παρόμοιο στιχουργικό περιεχόμενο κάθεται καλύτερα στο αυτί οπότε το αφήνω να παίξει. Πραγματικά όμως οι εισαγωγές που κάνει πριν χωθεί είναι τελείως παιδαριώδεις και σίγουρα είναι στα μείον του δίσκου.

Το Φωτιά έχει ωραίο vibe, αλλά στο ίδιο μοτίβο με όλα τα υπόλοιπα. Ο Μο Skillz είναι ο Meiz Four του battle. Μπαίνω στην τάξη για Μαθήματα Ραπ από το πρώτο feat του δίσκου, τον Rapboy. Πολύ καλό κομμάτι, ο Rapboy κάνει δυναμική εμφάνιση, ενώ ο Μο, εκτός απ’ ότι παρομοιάζει το beat με Mobb Deep, στέκεται στο ύψος των περιστάσεων, με ανώτερο flow από πριν. Ίσως το πρώτο μας αγαπημένο. Το επόμενο είναι κομμάτι από μέλος του Family που λέγεται Μόνοι μας και όλοι σας... Ναι... Παριστάνω πως δεν βλέπω τον τίτλο, προετοιμάζομαι για battle και βουτάω. Αλχημιστή λυπάμαι αλλά μετά την ατάκα «καλάμι καβαλάω κι ας μην είμαι κάτοικος Κάλαμου» δε θα φτάσω μέχρι το κουπλέ σου. Σοβαρά τώρα? Το wordplay πρέπει να βγάζει και ένα μικρό νόημα, oτιδήποτε! Θεέ μου... Skip. Το επόμενο κομμάτι έχει Μέγα. Instant Favorite. Το κουπλέ του Μέγα ενώ δεν είναι από τα καλύτερα του είναι πολύ πιο μπροστά από το σιδερολοστό που έχει καταπιεί ο IsoXL, ενώ και ο οικοδεσπότης Μο είναι αξιοπρεπής αν και έχει μερικές χαζές μεταφορές πάλι. Τα υπόλοιπα feats περνάνε απαρατήρητα. Το Καλός Άνθρωπος ξεκινάει με την ατάκα «είμαι καλός μα όταν είμαι κακός είμαι καλύτερος» (ουάου αυτή την ατάκα δεν την έχω δει να την γράφουν δεκαπεντάχρονα bitchάκια στα profiles τους), συνεχίζει με ατάκα για τον Tus και κλιμακώνεται στην ατάκα «Η αλήθεια είναι πως είμαι καλός MC, όποιος λέει το αντίθετο είναι καλός μ***κας με κακή ψυχή». Λέει τη λέξη καλός τόσες φορές μέσα στο κομμάτι που ζαλίστηκα. Το Άνοιξε το Μυαλό σου μ’ αρέσει γιατί περνάει ένα ωραίο μήνυμα, ο Μο δεν κάνει παρομοιώσεις και δεν είναι battle. O Κόμης βάζει τη χαρακτηριστική του χροιά και οι 3 MCs δένουν ωραία μεταξύ τους. Οι MCs των πάλαι ποτέ Funked Up χώνουν μαζί στο Όσα έχω. Πολύ καλό, ήρεμο κομμάτι και αγαπημένο. Το Γυρίστε Πίσω απ’ τους Νεκρούς είναι tribute σε νεκρά είδωλα του Μο στην αρχή αλλά παρακάτω εξελίσσεται πολύ ωραία μιλώντας για τη δύναμη που μπορούμε να πάρουμε μιλώντας με όσους χάσαμε έστω και στη φαντασία. Το partIτου ομώνυμου τη λέει στην underground φιλοσοφία των ημερών μας και μόνο επειδή συμφωνώ με το πρώτο κουπλέ το βάζω στα αγαπημένα. Δε με γουστάρεις με sample την ατάκα του NiVo από το «Πόσο μ***κας είσαι». Το καλύτερο κατ’ εμέ battle κουπλέ του δίσκου από τον Μο και ένα μέτριο κουπλέ από τον Ισορροπιστή. Το remixτου Κομμένα τα Αστεία φαντάζει αδιάφορο οπότε το προσπερνώ, χαλαρώνω και σας γράφω έναν νερόβραστο επίλογο.

Tracklist

  1. Πολυβόλο 
  2. Ο Δικηγόρος του Διαβόλου (pt. II)
  3. Χρειάζεσαι
  4. Βρες Καλύτερο  
  5. Φωτιά
  6. Μαθήματα rapft. Rapboy
  7. Μόνοι μας και όλοι σας ft. Αλχημιστής
  8. Ζήτημα Τιμής ft. Μέγας, ISO XL, Αθέατος & Y-Not 
  9. Καλός Άνθρωπος
  10. Άνοιξε το μυαλό σου ft. Κομης X& Υ-Not
  11. Όσα έχωft. Y-Not
  12. Γυρίστε πίσω από τους Νεκρούς
  13. Ο Δικηγόρος του Διαβόλου (pt. I)
  14. Δεν με γουστάρεις, feat Ισορροπιστής
  15. Κομμένα τα αστεία (Remix), feat ΝΕΒΜΑ

Αγαπημένα:Μαθήματα rap, Ζήτημα Τιμής, Όσα έχω,Ο Δικηγόρος του Διαβόλου (pt. I)

H απόφαση του δικαστηρίου

Καταλαβαίνω τώρα γιατί μου είχε περάσει απαρατήρητος ο δίσκος. Πραγματικά είναι ένας δίσκος που είναι απλά οκ. Δεν είχε κάτι ιδιαίτερο σε κανέναν τομέα, στα πιο πολλά κομμάτια ο Mo Skillz προσπαθεί να μας πείσει πόσο μεγαλύτερη είναι η τσουτσούνα του από των άλλων MCs, αλλά δεν υστερεί σε κάτι. Ο δίσκος δεν είναι άσχημος εν γένει, έχει ένα στυλ και το concept του «είμαι ο καλύτερος που πέρασε» και το διατηρεί, οπότε είναι και πιο υποκειμενικό το θέμα. Αν σου αρέσει ο Μο, λογικό είναι να πωρωθείς. Αν το ακούσεις με τα αυτιά κάποιου που δεν έχει ξανακούσει λογικά θα σου περάσει απαρατήρητο.