Royce 5'9 - Rock City

ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ
      Ο δίσκος ντεμπούτο για τον Royce, ένας από τους παλιούς φίλους του Eminem από τα ghetto. Με τον τίτλο "Rock City" θυμάται από πού ξεκίνησε, από το Detroit δηλαδή, σε δύσκολες καταστάσεις που φτιάχνουν σκληρούς rappers.!
      Άλλωστε να μεγαλώνεις με τον Eminem, και να γράφεις στίχους για τον Dr.Dre δεν είναι και άσχημη προϊστορία. Ο δίσκος προοριζόταν για το 2000 αλλά μετά την επέμβαση της εταιρείας και τα πολλά προβλήματα με τις αναβολές, κυκλοφόρησε με καθυστέρηση 3 χρόνων, το 2003. Τελικά δεν γίνονται μόνο στην Ελλάδα αυτά (δεν ξέρω αν αυτό είναι θετικό ή αρνητικό, σίγουρα όμως είναι μια παρηγοριά!). Από κει βγήκε και ο υπότιτλος [Version 2.0] που δείχνει πόσο διαφέρει το τελικό αποτέλεσμα από την αρχική του προσπάθεια. Πολλοί υποστήριξαν ότι τα κομμάτια που αρχικά ηχογραφήθηκαν δεν ήταν και τόσο καλά και έτσι η πολυεθνική εταιρεία του Royce αποφάσισε να ανακαλέσει τον δίσκο πιστεύοντας ότι ο rapper έχει πολλά περισσότερα να δώσει.
      Όπως φαίνεται όμως άξιζε την αναμονή και την επιπλέον προσπάθεια, καθώς το αποτέλεσμα που ακούσαμε ήταν πολύ καλό. Τελικά θα δείξει αν ο Royce καταφέρει να ξεφύγει από τη σκιά του Eminem (είναι ενοχλητικό να σε ξέρουν όλοι σαν "ο φίλος του Eminem) και να ξεκινήσει την δική του καριέρα στη παμφάγο hip-hop σκηνή!

O ΔΙΣΚΟΣ
Τραγούδια:
1. It's Tuesday (Intro)
2. Rock City
3. Off Parole
4. My Friend
5. You Can't Touch Me
6. Mr. Baller
7. Let's Go
8. D-Elite Part
9. Take his Life
10. Nickel Nine is-
11. Boom
12. Soldier's Story
13. Who Am I
14. Life
14. King of Kings [Bonus Track]

      To "Rock City" έρχεται να αποδείξει ότι ο Royce μπορεί να γίνει όσο κακός, όσο και ο φιλαράκος του ο Eminem. Μάλιστα κρίνοντας από την πιασάρικη παραγωγή, μπορεί να εξελιχθεί και ανάλογα εμπορικός χωρίς βέβαια να ξεπουληθεί.
      Ο Royce έρχεται με πολλά διαφορετικά στυλ στον δίσκο του. Από τη μια εκτοξεύει gangsta rap και από την άλλη ήρεμος και άνετος σαν τον Puff Daddy. Μπορεί να είναι ο πρώτος του δίσκος αλλά ο Royce έχει το δικό του σεβαστό κοινό σαν underground rapper, οπότε δεν μπορούμε να τον κατηγορήσουμε για "κρίση ταυτότητας" λόγω απειρίας. Ξέρει πολύ καλά τι κάνει και μάλιστα όλες οι αλλαγές είναι καλά ζυγισμένες ώστε όλα τα στυλ του να ακούγονται εξίσου. Λες και τα προγραμμάτισε κάποιος ώστε να πιάσει διαφορετικά γούστα, κάτι που συνηθίζεται τον τελευταίο καιρό σε όλους τους δίσκους.
      Από μουσικής πλευράς, ο Royce πρέπει να είναι ευτυχισμένος που κατάφερε να μαζέψει τόσους παραγωγούς για τον δίσκο του. Είναι και αυτός ένας από τους λόγους για την πολυχρωμία στο στυλ που λέγαμε πιο πάνω. Ξεχωρίζουν βέβαια τα ονόματα: DJ Premier και The Neptunes και τα hits που έφτιαξαν "Boom" και το funky "Mr. Baller" αντίστοιχα. Κομμάτια για το ράδιο, για το ευρύ κοινό. Στο τελευταίο εμφανίζονται και οι Clipse, Pharrell & Tre Little, με ικανοποιητικό ραπ. Καταπληκτικός είναι και ο Twista στο "Let's Go" με την γλώσσα του να εκτοξεύει με μεγάλη ταχύτητα τις ρίμες! Βέβαια ο Royce δίνει στα υπόλοιπα κομμάτια την αίσθηση ότι είναι ακόμα συνδεδεμένος με την underground σκηνή. Στίχοι σαν τον παρακάτω φανερώνουν την στάση του αυτή:

"that's me, the baddest rap you heard in a while/ ride with a gat in the lap convertible style/ that's me, the killer that lurk in the dark/ tear up your goddamn hood from the church to the park"
      Στα αρνητικά μπορεί να προστεθεί και το τραγούδι "You Can't Touch me" που από τον τίτλο και μόνο σε παραπέμπει στην αξέχαστη επιτυχία του MC Hammer.
      Τέλος, το CD περιέχει και enhanced video-clip, του "Rock City" στο οποίο συμμετέχει ο Eminem. Καθαρή κίνηση για πωλήσεις, αλλά δε μας χαλάει!

ΤΕΛΙΚΑ
      Με την βοήθεια του Eminem ο Royce ξεπετάχτηκε από την underground με έναν δίσκο ντεμπούτο που δεν είναι τέλειος αλλά αφήνει πολλά θετικά στοιχεία στον ακροατή. Δε νομίζω να φτάσει ποτέ την επιτυχία του λευκού φίλου του, αλλά δείχνει ότι έχει την ικανότητα να αποκαλύψει το δικό του ταλέντο. Αν δεν τον απογοητεύσουν εντελώς οι αποφάσεις της εταιρείας του που τα θέλει όλα εδώ και τώρα, θα ακούσουμε και άλλους ευχάριστους δίσκους από τον Royce.

Το εξώφυλλο:


Review by Frozen