Rick Ross - Teflon Don

Ο Rick Ross είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση ως προς τα γούστα μου. Δεν μου κάνει κάποια αίσθηση σαν rapper. Τον τελευταίο καιρό όμως έχει κάνει ανοδικά βήματα. Πρώτα η συνεργασία, που κανείς δεν περίμενε, με τον Kool G Rap και τώρα με το νέο του cd "Teflon Don". Υπό φυσιολογικές συνθήκες δεν θα έμπαινα καν στον κόπο να το ακούσω. Τι ήταν όμως αυτό που με έκανε να το ακούσω; Δυο ήταν οι αιτίες. Η πρώτη ήταν ένας φίλος μου που μου είπε ότι στο cdάκι θα βρω παραγωγές που δεν έχω βρει μέχρι στιγμής στις κυκλοφορίες του 2010. Η δεύτερη σαφώς ήταν ότι πριν λίγο καιρό υπήρξε η συνεργασία με Kool G Rap και άλλη μια συνεργασία που έσκασε λίγο πριν ακούσω τον δίσκο. Ένα κομμάτι με Raekwon, και έχοντας μια ιδιαίτερη αδυναμία σε αυτά τα ονόματα λέω "Ωπ. Κάτι γίνεται εδώ, ας μπω στον κόπο να το ακούσω."

Εγώ ήμουν ένας από τους πολλούς που γέλασαν με την υπόθεση του "Officer Ricky" που είχε παιχτεί με τον 50cent, και έχοντας ακούσει το "Officer Down" του Lloyd Banks δεν περίμενα να μου κινήσει το ενδιαφέρον. Αυτό ήταν το λάθος μου. Πριν κατέβει ο δίσκος άκουσα το Maybach Music III σε συμμετοχή T.I Jadakiss και Erykah Badu σε μια πανέμορφη παραγωγή από το production team J.U.S.T.I.C.E. League. Το κομμάτι μπορώ να πω πως μου άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις. Σε αντίθεση με το πρώτο Single με τίτλο Super High που είχε τον Ne-Yo σαν Feat που ίσα ίσα κατάφερε να μπει στο U.S. Billboard Hot 100.

Αρχίζοντας από το πρώτο κομμάτι δεν είχα κάποιο συναίσθημα μίσους, κάτι που έχω σε μερικές περιπτώσεις άλλων καλλιτεχνών. Το πρώτο μπαμ όμως δεν άργησε. Στο track 2 είχε το, αναμφισβήτητα, καλύτερο κομμάτι του δίσκου. Το Free Mason που ήταν δουλειά των The Inkredibles στο beat ενώ στο mic φιλοξενούσε τον απόλυτα φορμαρισμένο Jay-Z και τον John Legend. Συνέχισε δυνατά το cd με ένα ακόμα όμορφο κομμάτι αυτή την φορά με τον Cee-Lo. Ο Cee Lo φημίζεται για την πολύ καλή φωνή του και πάνω στην κατάλληλη παραγωγή από No I.D το αποτέλεσμα δεν μπορούσε να είναι κακό. Συνεχίζοντας την ακρόαση έχοντας μια πολύ καλή ροή ο δίσκος και χωρίς να έχω σκέψεις για skip, αν και βέβαια ο Rick Ross ήταν κουραστικός σε κάποια σημεία, οι καλές παραγωγές έσωσαν την "παράκαμψη".

Ο δίσκος τελείωσε. Οι εντυπώσεις δεν ήταν ούτε καλές ούτε κακές στο σύνολο. Μπορεί ο οικοδεσπότης του album να μην έκανε και πάλι κάποια αίσθηση, άλλα είχε φροντίσει να κάνουν όλοι οι υπόλοιποι. Ειδικά από μεριάς J.U.S.T.I.C.E. League που ήταν σε πολύ καλή κατάσταση δίνοντας πολύ προσεγμένα beats στον Rick Ross. Ακόμα ένα όμορφο κομμάτι που σίγουρα ξεχώρισα ήταν το κομμάτι που ακούμε τον Styles P. Το B.M.F τα οποία ακρώνυμα σημαίνουν "Blowin' Money Fast" ήταν εξίσου όμορφο κομμάτι. Πολύ καλός Styles P με beat από Lex Luger το οποίο κυμαίνεται και αυτό στο καλό επίπεδο των παραγωγών. Το κομμάτι κυκλοφόρησε και ως single, χωρίς να έχει κάποια καλύτερη τύχη από το πρώτο, καταλαμβάνοντας την θέση νούμερο 98 στα charts του Hot 100. Το Cd αρχικά ήταν να κυκλοφορήσει μέσα στον Ιούνιο άλλα για τον γνωστό λόγο που ακούει στο όνομα "Eminem" σχεδόν όλες οι κυκλοφορίες του μήνα, συμπεριλαμβανομένου του Rick Rock, ακυρώθηκαν και άλλαξαν ημερομηνία. Έτσι τελική μέρα κυκλοφορίας ανακοίνωσαν την εικοστή του Ιουλίου και ο δίσκος θα κυκλοφορήσει από την Maybach Music/Def Jam Recordings. Στο θέμα παραγωγών έχουμε τους J.U.S.T.I.C.E. League, The Inkredibles, Kanye West, Clark Kent, Danja, Lex Luger, No I.D., The Olympicks και The Remedy. Στο μικρόφωνο είδαμε τους Kanye West, Jay-Z, T.I., Raphael Saadiq, John Legend, Cee-Lo Green, Styles P, Ne-Yo, Drake, Trey Songz, P.Diddy, Erykah Badu και Gucci Mane.

Τα θετικά και τα αρνητικά του album

Το πιο θετικό για μένα ήταν η επιλογή του Ross στον αριθμό των κομματιών. Μόλις 11 κομμάτια. Ήταν όσο χρειαζόντουσαν. Σίγουρα με την πρόσθεση μερικών κομματιών ακόμα δεν θα το γλίτωνε το skip από την πρώτη κιόλας ακρόαση. Και στα 11 κομμάτια πολύ σωστή επιλογή beats και συμμετοχών ξοδεύοντας αρκετό χρόνο και χρήμα για να βγει σωστό το αποτέλεσμα. Είχε κομμάτια καλά, είχε κομμάτια μέτρια, άλλα είχε και κομμάτια βόμβες που σίγουρα και hater να είσαι θα σε "συγκινήσουν". Στα αρνητικά τώρα. Το κακό είναι ο ίδιος ο Ross που όπως είπαμε και πιο πάνω δεν αλλάζει καθόλου κατά τη διάρκεια του cd. Δεν φημιζόταν ποτέ για τις στιχουργικές του ικανότητες άλλωστε ούτε για τα εξαιρετικό του flow. Το σημαντικότερο, από μεριάς Rick τουλάχιστον, είναι η διαχείριση του budget. Του δώσανε ένα "A" ποσό, το οποίο φάνηκε να είναι μεγάλο αναλογίζοντας τα ονόματα, και τα ξόδεψε αποκλειστικά σε αυτό το θέμα. Στα ονόματα. Βέβαια δεν πλήρωσε μόνο τα "Όνομα", άλλα είδα ότι οι συμμετέχοντες, τόσο στα feats όσο και στα beats, απέδωσαν κάθε δολάριο που πήραν. Το θέμα είναι ότι δεν έμεινε καθόλου ρευστό για promotion και χωρίς να έχει κάποιο hit, με μοναδικό promotion myspace/facebook/Twitter είναι αναμφίβολο αν θα αποδώσει και θα είναι "παραγωγικό" για την Def Jam. Χαρακτηριστική ήταν η συνέντευξη του προέδρου της εταιρίας όταν τον ρώτησαν γιατί δεν μπήκε το Mafia II στο τελική Tracklist. Ο Πρόεδρος απάντησε με το εξής: "Το sample που πάρθηκε το κομμάτι ήταν πέρα από τις οικονομικές δυνατότητες μας. Η χρηματοδότηση που πήρε ο Rick Ross δεν έφτανε για να πάρουμε τα δικαιώματα του κομματιού."

Τελικά

Ένα αρκετά όμορφο δισκάκι για τα στάνταρ που έχει ο Rick Ross. Προσωπικά το θώρησα σαν "έκπληξη", γιατί σε καμία των περιπτώσεων δεν περίμενα τέτοιο αποτέλεσμα. Έχω ακούσει τόσα και τόσα cd φέτος και βρήκα σχεδόν παντού το ίδιο ελάττωμα. Στις παραγωγές. Ο Rick Ross φαίνεται ήταν ικανός να διαλέξει τους σωστούς producers και τα σωστά beats, κάτι που κατά την γνώμη μου σπανίζει τελευταία.

Κομμάτια που ξεχώρισαν: Free Mason, Maybach Music III, Tears of Joy, B.M.F, Live Fast, Die Young

Tracklist & Εξώφυλλο

1. I’m Not A Star
2. Free Mason (Feat. Jay-Z)
3. Tears Of Joy (Feat. Cee-Lo)
4. Maybach Music III (Feat. T.I., Jadakiss & Erykah Badu)
5. Live Fast, Die Young
6. Super High (Feat. Ne-Yo)
7. No. 1 (Feat. Trey Songz & Diddy)
8. MC Hammer (Feat. Gucci Mane)
9. B.M.F. (Blowin’ Money Fast) (Feat. Styles P)
10. Aston Martin Music (Feat. Drake & Chrisette Michele)
11. All The Money In The World (Feat. Raphael Saadiq)