Mike Senior Interview

Πως και πότε ξεκίνησες να ασχολείσαι;

Τα πρώτα ερεθίσματα ήταν σε μικρή ηλικία, άρχισα να ασχολούμαι όμως συστηματικά με το χορό από τα τέλη του 1999. Πιο συγκεκριμένα τα πρώτα μου βήματα ήταν χορεύοντας popping από τότε έχουν περάσει 10 και πλέον χρόνια.

Έχεις πάρει κάποιους τίτλους στην πορεία σου μέχρι τώρα σαν σόλο χορευτής και αντίστοιχα με την ομάδα σου.

Κάποιες από τις πιο σημαντικές στιγμές ήταν που διαγωνιστήκαμε όταν ήμουν στους “Breakers without fear” στους προκριματικούς του διαγωνισμού Battle Of The Year Balkans 2003 και λάβαμε την δεύτερη θέση της τελικής κατάταξης, κατακτώντας και το βραβείο του καλύτερου show (BEST SHOW 03”). Συνεχίζοντας μαζί με τους Breakers without Fear. κατακτήσαμε την πρώτη θέση στους Βαλκανικούς Αγώνες BOTY 2005 και εκπροσωπήσαμε την Ελλάδα στο Παγκόσμιο Β.Ο.Τ.Υ (Battle of the Year) στη Γερμανία. Ήταν η πρώτη φορά που ελληνική ομάδα προκρίθηκε σε βαλκανικό πρωτάθλημα και διαγωνίστηκε σε παγκόσμιο διαγωνισμό Breakdance. Για εμάς τότε ήταν κάτι το απερίγραπτο. Την τελευταία χρονιά με τους "Breakers without Fear" για το βραβευτήκαμε για το καλύτερο Breakdance show στο Βαλκανικό αγώνα (Battle of The Year, Best Show 2008) καθώς και τη δεύτερη θέση στη τελική κατάταξη. Αφότου αποχώρησα από τους BWF, δημιούργησα μια νέα ομάδα τους “LUCKY DICE”. Tο 2009, 5 μήνες περίπου μετά από τη δημιουργία της ομάδας, καταφέραμε να συμμετάσχουμε στο ΒΟΤΥ Balkans και να προκριθούμε, λαμβάνοντας τη τέταρτη θέση στη τελική κατάταξη.

Ποια είναι η ομάδα σου και ποιοι είναι οι στόχοι σας για το 2010;

Είμαι αρχηγός της ομάδας "Lucky Dice" και της ομάδας "Jam 2 The Beat", ο στόχος μας και στις δύο ομάδες είναι να ανεβούμε επίπεδο, ατομικά και ομαδικά, ώστε να ανεβάσουμε από πλευρά μας, όσο μας αναλογεί το break στην Ελλάδα.

Ποιο battle που έχεις κάνει μέχρι τώρα είτε σόλο είτε με την ομάδα θα σου μείνει αξέχαστο. Επίσης ποιο ήταν το χειρότερο Battle;

Από όλα τα battles έχω κάτι να θυμάμαι, από τα πιο αξέχαστα είναι ένα από τα πρώτα μου στη Πυλαία σε break και όλα τα battle στο popping. Χειρότερο δεν υπάρχει γιατί όλα τα battles έχουν κάτι να σου δώσουν, κάτι να μάθεις ή έστω απλά χορεύεις, όποτε αυτή είναι η ουσία.

Ποση ώρα προπόνησε σαν σόλο χορευτής και με την ομάδα σου αντίστοιχα. Επίσης τι θα συμβούλευες σε κάποιον χορευτή για το θέμα προπόνησης και της φιλοσοφίας γύρω από το breakdance.

Κάθε μέρα θα ήθελα, αλλά λόγω των διάφορων επαγγελματικών υποχρεώσεων αυτό δεν είναι εφικτό. Το σίγουρο είναι τρεις φορές την εβδομάδα με την κάθε ομάδα και από εκεί και πέρα, όσες φορές μπορώ μόνος μου. Η συμβουλή μου σε όλα τα παιδιά είναι υπομονή, πειθαρχία και επιμονή σε αυτό που κάνουν. Εγώ αγαπώ αυτό που κάνω και δε συμβιβάζομαι, το ίδιο να κάνουν και όλα τα παιδιά.

Γενικά τα τελευταία χρόνια και λόγο του αυξημένου ανταγωνισμού κάποιοι χορευτές αλλάζουν ομάδες ,κάτι σαν μεταγραφές. Ποια είναι η γνώμη σου;

Δεν είμαι κάθετα αντίθετος με τις επονομαζόμενες «μεταγραφές», όταν αυτό γίνεται για να «δυναμώσει» το break στην Ελλάδα έχει καλώς. Αλλά έχω τη γνώμη ότι δυστυχώς οι χορευτές εδώ στη Ελλάδα, μπαίνουν στη διαδικασία αυτή καθαρά για να ικανοποιήσουν το προσωπικό τους «εγώ» ακολουθώντας μεγάλες ομάδες, προσπαθώντας να «κρυφτούν» πίσω από το δάχτυλό τους. Για παράδειγμα το 2001 στο Πανελλήνιο “Battle of the Year” οι ελληνικές ομάδες που διαγωνίστηκαν ήταν περίπου 12,και τώρα τα τελευταία χρόνια στο B.O.T.Y., η Ελλάδα εκπροσωπείται από 4 με 5 ομάδες. Είναι παράδοξο, το 2001 το break που ήταν στα πρώτα βήματα, και στο ευρύ κοινό δεν ήταν γνωστό να υπήρχαν τόσες ομάδες και τώρα το 2010 που υπάρχουν περισσότεροι διαγωνισμοί, υπάρχει κοινό και ακόμα και χορηγοί που το στηρίζουν, εμείς οι ίδιοι οι χορευτές να «καίμε» το επίπεδο στο break, να διώχνουμε τον κόσμο μακριά από αυτό. Που πήγαν όλες αυτές οι ομάδες; Ας βγάλει ο καθένας μας τα συμπεράσματά του λοιπόν και ας αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του σε αυτό.

Με τις παλαιότερες ομάδες που ήσουν έχεις διατηρήσει καλές σχέσεις, τουλάχιστον αυτό που νιώθεις εσύ από την πλευρά σου.

Μία ήταν, για να είμαστε ακριβείς, αυτή που δημιούργησα πρώτα και παρέμεινα για χρόνια, οι «Βreakers Without Fear» (BWF). Με κάποια παιδιά από την ομάδα διατηρώ ακόμα καλές επαφές , και με άλλους απλά έχουμε χαθεί, λόγω συνθηκών των ζωών μας.

Ολοι οι χορευτές σκέφτονται αν θα μπορούσαν να ασχοληθούν αποκλείστηκα με το χορό και να τον κάνουν επάγγελμα. Πόσο δύσκολο είναι και τι πρέπει να προσέχει κάποιος;

Πιστεύω ότι με σκληρή δουλειά, πειθαρχία , επιμονή και με ένα ποσοστό τύχης μπορεί κάποιος να ασχοληθεί επαγγελματικά , όσο το δυνατόν περισσότερο, γιατί μην ξεχνάμε ότι ζούμε στη Ελλάδα και το κομμάτι της πίτας είναι μικρό καθώς και οι τέχνες στην Ελλάδα δεν τυχαίνουν της ίδιας αναγνώρισης όπως στο εξωτερικό. Πάνω από όλα λοιπόν ο κάθε χορευτής αυτό που πρέπει να προσέχει είναι ο ίδιος του ο εαυτός, να μην αφήσει τον εαυτό του να χάσει το στόχο του, να μην χαθεί μέσα στην ματαιοδοξία του.

Εσύ ζεις με το χορό ή κάνεις και κάποια άλλη δουλειά;

Έχω καταφέρει εν μέρει μετά από χρόνια που ασχολούμαι με το break, να είναι και το επάγγελμά μου. Βέβαια να σου τονίσω ότι αν χρειαστώ να δουλέψω και κάπου αλλού θα το κάνω χωρίς κανένα ενδοιασμό, όπως το έκανα και τόσα χρόνια πριν. Δουλεύω σε διάφορα events, είτε διαφημιστικά είτε συναυλίες κ.ά., αλλά η βάση μου σε αυτό, είναι ότι πλέον εδώ και δύο χρόνια έχω το δικό μου χώρο , το alternative studio χορού Burning Steps Dance Academy, όπου μεταξύ των άλλων που διδάσκονται, διδάσκω και εγώ break και popping, θέλοντας και εγώ με τη σειρά μου να μεταφέρω στους άλλους τις γνώσεις μου. Η ανάγκη μου για τη δημιουργία αυτού χώρου ξεκίνησε γιατί θέλω να στηρίξω οτιδήποτε εναλλακτικό καθώς και να δώσω παιδεία και ευκαιρίες στα νέα παιδιά που ξεκινούν χορό ή κάποια «μορφή τέχνης», ώστε να πάψουν να καίνε αυτό που αγαπάνε και αγαπώ και εγώ.

Ποια είναι η γνώμη σου για την breakdance σκηνή της Ελλάδος; Συγκριτικά με παλαιότερες χρονιές έχει βελτιωθεί σε κάποια σημεία;

Το επίπεδο των χορευτών σαν σόλο ως ένα επίπεδο έχει ανέβει αλλά συνολικά, όλη η «φάση» έχει πέσει. Αιτία είναι ότι ανέφερα πιο πάνω, ότι δηλαδή φταίνε οι ίδιοι οι bboys. Ισχυρίζονται κάποιοι ότι ενώνονται από διαφορετικές ομάδες χορευτές για να μην χαθούν. Και εγώ ένωσα μπορεί να πει κάποιος, αλλά με τη διαφορά ότι εγώ πήρα σκόρπιους χορευτές. Δεν διέλυσα καμία ομάδα, αλλά αντιθέτως τους ένωσα σε ομάδα. Δεν πήρα τους καλύτερους από μια ομάδα σαν να κάνω οντισιόν, και τους υπόλοιπους να τους παρατήσω. Δημιούργησα κομμάτι στον «ανταγωνισμό». Πρέπει να κατανοήσουν όλοι, ότι με αυτό την τακτική μειώνουν τον ανταγωνισμό. Ως αποτέλεσμα είναι να μην γίνονται διαγωνισμοί αλλά και σε αυτούς που γίνονται να μην υπάρχουν αρκετές ομάδες – χορευτές. Το break δεν είναι ακροβατική επίδειξη όπως πολλοί νομίζουν, δεν είναι μόνο τούμπες και ότι άλλο , πάνω από όλα είναι χορός! Για κάποιους μεταξύ αυτών και εγώ, τρόπος ζωής! Πρέπει κάποια στιγμή να μπει τέλος σε αυτό, ελπίζω να βάλουν μυαλό όλοι και να βοηθήσουμε στο να «σηκωθεί» η όλη «φάση».

Σε σύγκριση με άλλες χώρες σε τι επίπεδο βρισκόμαστε και πότε πιστεύεις ότι θα μπορέσουμε να ανταγωνιστούμε τα μεγαθήρια Γαλλία, Κορέα, Ρωσία και Αμερική;

Όπως προανέφερα, το επίπεδο μας ατομικά είναι καλό σαφώς όμως υπάρχει περιθώριο βελτίωσης. Ομαδικά υστερούμε αισθητά, συγκριτικά με τις άλλες ομάδες των δυνατών χωρών. Όσο για τη εκδοχή , πότε θα είμαστε ικανοί στο να ανταγωνιστούμε τόσο δυνατές ομάδες σίγουρα αργεί! Και θα συνεχίσει να αργεί μέχρι όλοι εμείς να βάλουμε μυαλό, να κοιτάμε μακροπρόθεσμα και να δουλεύουμε σωστά.

Όπως όλοι ξέρουμε το bboying είναι ένα από τα 4 στοιχεία του hip-hop. Ποια η σχέση σου με τα άλλα στοιχεία. Έχεις βοηθηθεί ή αντίστοιχα έχεις βοηθήσει κάποιους από τα άλλα στοιχεία; Συνεργασίες;

Προσπαθώ με κάθε ευκαιρία να στηρίξω και τα 4 στοιχεία, να βοηθήσω όσο μπορώ στη διάδοσή τους. Ακόμα και όσα παιδιά ασχολούνται ήδη με ένα από αυτά προσπαθώ να τα βοηθήσω, είτε σαν Μιχάλης Ζειτινίδης, είτε σαν bboy Mike Senior είτε σαν Burning Steps Dance Academy.Προσπαθώ να τους βοηθήσω και να τους προετοιμάσω ώστε να εμφανιστούν σε διάφορα events , όπως για παράδειγμα στο Kill The Beat vol. 1 09 . Υπήρχε beat box show από την ομάδα human, djs όπως ο Funkonami 1 και πολλά ονόματα από γνωστούς Mc’s . Παράλληλα κατά καιρούς έχω συνεργαστεί με Mcs όπως Going through, Tang Ram, την ομάδα human beatbox και djs σε διάφορα events.

Ποιους χορευτές / ομάδες θαυμάζεις από εξωτερικό και με ποιους θα ήθελες να βάλεις battle από Ελλάδα και Εξωτερικό;

Θαυμάζω πολλά bboys, ειδικά του εξωτερικού, όπως για παράδειγμα, οι πιο παλιοί θα τον γνωρίζουν ο bboy Ken swift, ο Wiggle, ο Salah, ο Casper. Από τους Έλληνες ίσως περισσότερο ο bboy joker και ο bboy Sania. Νομίζω ότι ο κάθε χορευτής έχει κάτι να σου δώσει οπότε δεν υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος, αν εξαιρέσουμε κάποια παλιά bboys που πλέον δεν διαγωνίζονται και έχουν αφήσει ιστορία.

Οι διαγωνισμοί που γίνονται στην Ελλάδα βοηθάνε τους χορευτές; Σε ποιους τομείς και αν έχεις κάποια παραδείγματα

Θεωρώ ότι οι διαγωνισμοί δίνουν κίνητρο στους χορευτές και βελτιώνονται, γίνονται καλύτεροι, τους δίνεται η ευκαιρία να κοινωνικοποιηθούν μέσα από αυτό. Ενώ παράλληλα λειτουργούν οι διαγωνισμοί ως βάση για το εξωτερικό, και ταυτοχρόνως δίνεται η αφορμή να γίνεται γνωστός ο χορός στο ευρύτερο κοινό οπότε να βρίσκουν στήριξη και οι χορευτές . Έχω διοργανώσει διάφορους διαγωνισμούς με τελευταίο το Kill The Beat vol. 1 09, οπότε μιλώ μέσα από την εμπειρία μου ως χορευτής και συνάμα ως διοργανωτής.

Τα προγνωστικά σου για το φετινό Battle Of The Year Balkans 2010; Ποια η συμμετοχή σου στο Φετινό Φεστιβάλ;

Προγνωστικά; Δε μπαίνω ποτέ σε αυτή τη διαδικασία, στο break δε μπορείς να προβλέψεις , όλα παίζονται μέχρι τελευταία στιγμή. Σίγουρα όμως θα είμαι και εγώ εκεί.

Να προσθέσεις κάτι που θα ήθελες για το τέλος.

Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας και θα ήθελα ακόμα να ευχαριστήσω όλους όσους με στηρίζουν, και πολύ περισσότερο όλους εκείνους που στηρίζουν το break και κατ’ επέκταση τo hip-hop κουλτούρα …..keep breaking & popping..…