DJ Krush Live @ Athens - Report
Το τελευταίο καιρό είχα βιαστεί να γκρινιάξω ότι ο κόσμος δεν ξέρει ν’ ακούει μουσική. Είχα βιαστεί να κράξω φίλους και μη, ότι είχαν αφιερωθεί σε trash ακούσματα, ακόμα και μέσα στο hip hop. Tην περασμένη Τετάρτη αποδείχθηκα λάθος…
Δεν μπορώ να πω πως έχουν περάσει χρόνια από τότε που ένας γνωστός μου με παρέπεμψε στη μουσική του DJ Krush. Σαν άτομο ανοιχτό σε ακούσματα, χρειάστηκα μόνο μερικά από τα πρώτα δευτερόλεπτα του Kemuri για να μπω στο κόσμο του και να καταλάβω ότι εδώ υπάρχει κάτι περισσότερο από μουσική!
Παρ’ όλο που οι πόρτες στο Candy Bar άνοιγαν γύρω στις 9.30, η ώρα ήταν περασμένες 11, ο κόσμος ήταν λίγος και η διάθεση χαλαρή. Ο Cayetano αν και έπαιζε κομματάρες, δεν τραβούσε εύκολα μέσα τον κόσμο που είχε προκαλέσει πανικό έξω από το μαγαζί.
Μεσάνυχτα πια και ο DJ Krush αναλαμβάνει να αναστατώσει την Αθήνα. Δώδεκα και δέκα το Candy Bar ήταν κάτι παραπάνω από ασφυκτικά γεμάτο και ο κόσμος συνέχιζε να μπαίνει μέχρι και τη 1 –κάτι που κατέρριψε κάθε προσδοκία για το event. Εκατοντάδες άτομα έκαναν το πέρασμά τους για να πάρουν κάτι από την ιαπωνική αύρα του DJ Krush εκείνο το βράδυ, και αρκετοί ακόμα (πολλοί μάλιστα ήταν απλά περαστικοί) στάθηκαν έστω και απ΄ έξω για να πάρουν μια ιδέα από αυτή τη περίεργη μουσική που τραβούσε την προσοχή σου.
Νιώθω πολύ τυχερή που είχα την ευκαιρία να βρίσκομαι αρκετά κοντά του καθ’ όλη τη διάρκεια του event. Μπορεί η μουσική του να είναι απόλυτα ατμοσφαιρική και να σου μεταφέρει από απαλές εικόνες μέχρι δυνατά χτυπήματα στην αδρεναλίνη (κάτι που σίγουρα ένιωθε συνεχώς ο κόσμος) αλλά όταν τον βλέπεις να παίζει με τα sets του, η αίσθηση που σου προκαλεί είναι πολύ διαφορετική από το να ακούς μόνο. Βασικά λάθος έκφραση χρησιμοποίησα. Δεν παίζει με τα sets του, και δε πιστεύω καθόλου ότι το βλέπει σαν παιχνίδι. Ήταν σχεδόν ερωτικός μαζί τους. Τα πλησίαζε, τα χάιδευε, τα κοίταζε απ’ όλες τις πλευρές, έσκυβε στις διάφορες αλλαγές και όλες οι κινήσεις του ήταν απόλυτα ήρεμες ανεξάρτητα με την ένταση του ήχου. Ακόμα και όταν ο δυναμισμός της μουσικής κορυφωνόταν, εκείνος διατηρούσε μια Zen ηρεμία των turntables!
Και φυσικά ο κόσμος αναστατωνόταν. Στο Kemuri έγινε ο μεγαλύτερος πανικός. Όχι ότι στα υπόλοιπα κομμάτια δεν έγινε. Meiso (με έξτρα εντυπωσιακή εισαγωγή), Only the Strong Survive, και πολλές επιλογές, με τρομερό highlight τα freestyle mixes, δε θα μπορούσαν παρά να προκαλέσει διέγερση στον πιο πωρωμένο μέχρι τον οποιοδήποτε που απλά ακολούθησε τη παρέα από περιέργεια. Εγώ από την άλλη είχα αφοσιωθεί ν’ ακούω παρά να χτυπιέμαι. Και κυρίως είχα σκαλώσει στην επικοινωνία του με τη μουσική που δημιουργούσε. Εν τέλει, πίστεψα πως ο τίτλος του DJ είναι πολύ λίγος για τον Krush, μιας και η τεχνική του τον κάνει να κατέχει την 6η αίσθηση των decks. Ακόμα και ο Cayetano, κατέβαζε τη βότκα του ξενερωμένος (με την έννοια του θαυμασμού φυσικά) με αυτό που έβλεπε! Όσο ζητωκραυγάζαμε, εκείνος χαμογελούσε και υποκλινόταν για να μας εκφράσει την ευχαρίστησή του.
Μιάμιση, και το πρόγραμμα τελειώνει, αλλά ο Krush δεν έχει παραδώσει. Στο επόμενο μισάωρο φρόντισε να μας αποτελειώσει. Τα τελευταία 30 λεπτά μπορούν να χαρακτηριστούν ως παιχνίδι γιατί ο Krush έκανε τα μαγικά του και έμπλεξε την trip hop με δυτικούς ρυθμούς σε πιο pop-rock classic τόνους. Τρέχω για ένα λεπτό έξω. Όσοι βρίσκονται στη πόρτα ξαφνικά αναρωτιούνται… ‘Ο τύπος μιξάρει το Imagine…;;;’ εγώ κοιτάζω ένα φίλο μου … ‘Ναι! Μπορεί να το κάνει και αυτό!!’
Εν ολίγοις, πολύ θα ήθελα να δω ποιο event φέτος θα καταφέρει να συναγωνιστεί εκείνη τη βραδιά…
Special thanks to Nori Kapza για τις φωτογραφίες.
