Wasted Minds - Οράματα

Πολλοί υποστηρίζουν ότι το συναίσθημα στο hip-hop έχει χαθεί στην εποχή που διανύουμε αφού οι περισσότεροι καλλιτέχνες πράττουν πια με μόνο σκοπό την κερδοφορία ή την αυτοπροβολή. Άλλοι ισχυρίζονται πως τα νέα συγκροτήματα δεν έχουν τη δυνατότητα να φτάσουν, και πόσο μάλλον να ξεπεράσουν, τους προπάτορες του Ελληνικού hip-hop, τα συγκροτήματα που όλοι αγαπήσαμε. Με τις παρακάτω απόψεις διαφωνώ, καθώς όσο περνάει ο καιρός εμφανίζονται στο προσκήνιο δειλά-δειλά νέα συγκροτήματα που αξίζουν και έχουν κάτι να πουν. Ένα από αυτά είναι και οι Wasted Minds.

Ένα συγκρότημα λοιπόν από το Ηράκλειο της Κρήτης αποτελούμενο από τους Αυτόχειρας 302, Z-Axis και Σ.Τ.Θ. Πριν από μερικές εβδομάδες κυκλοφόρησαν το album τους με τίτλο «Οράματα» το οποίο δίνεται ελεύθερα στο διαδίκτυο για download.

www.myspace.com/wastedminds302

Ο ΔΙΣΚΟΣ

Είναι αυτό που αποκαλούμε emotional Hip Hop. Μια έκφραση συναισθημάτων, ένα ταξίδι με οδηγό την φαντασία. Στίχοι από καρδιάς, ενώ η χρησιμοποίηση του ποιητικού λόγου ανά καιρούς είναι εμφανέστατη, όπως και οι Low Bap επιρροές. Περιέχονται 14 κομμάτια, καθένα ξεχωριστό. Συν τοις άλλοις, οι παραγωγές (τις οποίες επιμελήθηκαν και τα 3 μέλη του group) βρίσκονται σε απόλυτη αρμονία με τον στίχο. Όμορφα ατμοσφαιρικά samples που δίνουν ένα χαρακτηριστικό αποτέλεσμα. Επιπλέον, έχουμε για ακόμα μια φορά ένα προσεγμένο σχεδιασμένο στο χέρι εξώφυλλο. Δεν κατάφερα να βρω κάποιο ψεγάδι εκτός από το ότι η ποιότητα ηχογράφησης θα μπορούσε να ήταν λίγο καλύτερη, αν και δε πιστεύω ότι αυτό αρκεί για να αφαιρέσει μονάδες από την αξία του δίσκου.

Μερικά αποσπάσματα:
«Γυρνάω σε κόσμους μακρινούς, ταξιδιάρα ψυχή, η ψυχή μου μια κραυγή, η ζωή μου μια φυγή, Δεν έχω κάτι να μισώ ή να αγαπάω, είμαι απλά περαστικός, και το δρόμο μου τραβάω»
«Αντίο, παλιέ εαυτέ μου μείνε στο χθες μου, πληγώνοντας μαθαίνω να γιατρεύω τις πληγές μου»

Οφείλω να ομολογήσω ότι ο συγκεκριμένος δίσκος με εξέπληξε αν και είχα ακούσει καλά λόγια για τα παιδιά πριν από την πρώτη ακρόαση του. Αναμφίβολα μία από τις καλύτερες ανεξάρτητες κυκλοφορίες της χρονιάς. Ακούγοντας αυτό το album αλλά και άλλες προσπάθειες καινούργιων στη «φάση» παιδιών μπορώ να πω πλέον πως κατέληξα στο συμπέρασμα ότι νέα συγκροτήματα που να αξίζουν προσοχής σίγουρα υπάρχουν. Το πρόβλημα είναι δυστυχώς στον τρόπο σκέψης του Ελληνικού κοινού και στην έλλειψη στήριξης. Είναι καιρός να αλλάξει αυτό, και είναι μια αλλαγή που μόνο εμείς μπορούμε να επιφέρουμε, μακριά από οπαδισμούς και έχθρες.

TRACKLIST & EΞΩΦΥΛΛΟ