Will.I.Am - Songs About Girls

Εισαγωγή

Ο Will.I.Am έχει αποδειχθεί ως παραγωγός πολύ flexible και πολύπλευρος. Έχει αλλάξει πολλές φορές στυλ, έχει κάνει παραγωγές για σχεδόν όλα τα είδη της μουσικής. Ενας μουσικός που έχει αποδείξει πως μπορεί να κάνει producing και να ραπάρει σε διαφορετικούς δίσκους, όπως πχ. «Bridging The Gap» αλλά και στο «Elephunk» και να κάνει το ίδιο καλή δουλειά. Είναι ικανός να κάνει features παντού και σε διάφορους καλλιτέχνες, από τον The Game και τον Nas μέχρι στην Nicole Scherzinger ή στον Sergio Mendez, φτάνοντας και κάποια στιγμή να έχει την ευκαιρία να πάρει το Grammy του καλύτερου μουσικού παραγωγού της χρονιάς, μπαίνοντας ανάμεσα στους υποψηφίους. Τέσσερα χρόνια μετά το «Must B 21» και 6 χρόνια μετά το «Lost Change», το ¼ των Black Eyed Peas κυκλοφορεί το τρίτο του σόλο δίσκο Songs About Girls, μόνο που αυτή την φορά μην περιμένετε να ακούσετε features από ονόματα όπως Planet Asia...

O Δίσκος

Φαντάζομαι ότι από τον τίτλο του album και το πρώτο single «I Got It From My Mama», καταλάβατε πως ο εν λόγω καλλιτέχνης δεν έχει σκοπό να μας γυρίσει σε πιο παλιές μέρες των Black Eyed Peas. Είχε δηλώσει άλλωστε πως σε αυτόν τον δίσκο όλα τα κομμάτια θα σχετίζονται με γυναίκες και τις προσωπικές εμπειρίες που είχε γύρω από αυτό το θέμα, και ακριβώς αυτό το θέμα κυριαρχεί στον δίσκο. Γυναίκες που γουστάρει, γυναίκες που έχει ή τον είχαν πληγώσει, και γενικώς οι εντυπώσεις του από το γυναικείο φύλο και ό,τι σχετίζεται γύρω απ'αυτό. Και όλο αυτό δεν του βγαίνει και πολύ, μιας και το rhyming του κινείται σε πολύ ρηχά επίπεδα. Μπορεί μερικές φορές να προκαλεί το γέλιο, αλλά τις περισσότερες δεν είσαι σίγουρος αν πρέπει να γελάσεις ή να πεις : «τι μα***ιες λέει τώρα!» όπως πχ.: «And if the girl real pretty, 9 times outta 10 she pretty like her mama/ And if the mama real ugly, I guarantee she g'on be ugly like her mama» που κατά την άποψή μου είναι κάτι το οποίο ο καθένας το βλέπει ή αντιδρά αλλιώς. Ακόμα και τα hooks, μπορεί πολλά απ'αυτά να είναι όντως κολλητικά και να είναι catchy, αλλά είμαι σίγουρος ότι μερικά από αυτά μετά από 5-6 φορές μπορεί σε κάποιους να φανούν εκνευριστικά. Οι συμμετοχές δεν προσφέρουν κάτι το διαφορετικό, μιας και οι Snoop Dogg και Dante Santiago δεν κάνουν κάτι το εντυπωσιακό και πραγματικά αναρωτιέμαι πού είναι όλα αυτά τα ονόματα που είχε αναφέρει ο Will.I.Am σε μια δήλωσή του (Slick Rick, Busta Rhymes, Ice Cube, Common, Q-Tip, Ludacris, Too $hort), μιας και με ένα τέτοιο roster θα μιλούσαμε για άλλο δίσκο. Μόνο στο τελευταίο κομμάτι («S.O.S Mother Nature») θα βρείτε διαφορετική θεματολογία, μία γενική κριτική στην στάση έχουν οι άνθρωποι γενικότερα απέναντι σε κάποια θέματα και την κατάσταση που επικρατεί στον κόσμο σε αυτά τα topics. Εδώ τα πάει κάπως καλύτερα, δεν μοιάζει έξω από τα νερά του, δεν είναι κάτι το εξαιρετικό, είναι όμως αξιοπρεπές, και γενικώς θα χαρακτήριζα αρκετά σοφή την κίνησή του να πλασάρει το τραγούδι προς το τέλος του δίσκου, μιας και δεν θα έκανε fit με τα υπόλοιπα κομμάτια. Κάπου εδώ αρχίζουν και τα θετικά του «Songs About Girls» που βοηθάνε αρκετά την κατάσταση.

Από άποψη παραγωγής και executive producing τα πράγματα πήγαν πολύ καλά, τουλάχιστον όσο μιλάμε για mainstream ήχο και δίσκο. Είτε έχουμε μπαλάντες είτε πιο bouncing κομματάκια, το μεγαλύτερο μέρος είναι πολύ ικανοποιητικό γιατί πρέπει να πω πως είναι πολύ καλή εμπορική μουσική και ό,τι πρέπει για εκείνους που τους αρέσει αυτό το στυλ. Ο Will.I.Am και οι Polow Da Don, Fernando Garibey και Paper-Boy έκαναν πολύ καλή δουλειά, κάτι που είναι αρκετά δύσκολο, μιας και εκτός από τις διαφορετικές ταχύτητες υπάρχουν και διαφορετικά μουσικά στυλ, όπως το «Impatient» για το οποίο δεν υπερβάλω αν σας έλεγα πως θα μπορούσε να ανήκει σε έναν Jamiroquai ή κάποιον πιο dance καλλιτέχνη. Όπως είπα, πέρα από 1-2 missteps, ο ήχος ανταποκρίνεται πλήρως στον τίτλο του album, και θα έλεγα πως είναι πιο αντιπροσωπευτικός απ'ότι ο ίδιος ο καλλιτέχνης. Ta beats και η μουσική, σου βγάζουν όλα αυτά τα αισθήματα που ήθελε ο καλλιτέχνης να εκφράσει με τα λόγια του αλλά δεν μπόρεσε(την καψούρα, την καλή mood που έχει όταν βλέπει τις sexy κοπέλες ή την ήρεμη ερωτική εξομολόγηση).

Τελικά

ΈΤα πράγματα είναι απλά: Σε όσους αρέσουν πιο hip-hop beats, καλά lyrics ή πιο underground στυλ μείνετε μακριά, πολύ μακριά. Όσοι από εσάς όμως δεν ενδιαφέρεστε για τα παραπάνω και ψάχνετε απλώς για κομμάτια radio-friendly που αγγίζουν τον pop-ήχο, αγοράστε το χαλαρά. Άμα ψάχνετε για δίσκο που θα σας προσφέρει μουσική για χαλάρωση, ή να ακούσετε με την κοπέλα σας ή άμα θέλετε να οργανώσετε ένα μικρό παρτάκι για όλα τα γούστα, είσαστε στο σωστό σημείο. Ειδικά στο θέμα με την κοπέλα, το συνιστώ επίσης στο γυναικείο φύλο, σε όσες τους αρέσει η r'n'b – pop μουσικούλα, μιας και ήδη βλέπω 7-8 κομμάτια να πηγαίνουν κατευθείαν στο i-pod σας. Είναι κρίμα που ο Will.I.Am δεν μπόρεσε να χρησιμοποιήσει και τους άλλους καλλιτέχνες που είχε αναφέρει, μιας και πιστεύω ότι θα είχε προσφέρει ένα πολύ καλύτερο αποτέλεσμα που σίγουρα θα κινούσε το ενδιαφέρον και άλλων ακροατών και πάνω απ’όλα θα έκρυβε κάπως αρκετά από τα (πολλά) low points του δικού του rhyming. Απλώς φανταστείτε ένα από τα χαλαρά κομμάτια με τον Common, ένα storytelling track έστω και σε τέτοια θεματολογία με τον Slick Rick ή έναν Q-Tip στο τελευταίο τραγούδι και θα καταλάβετε αμέσως τι εννοώ...

Εξώφυλλο & Tracklist