UGK - Underground Kingz

Εισαγωγή

Η κάθε περιοχή της Αμερικής στον τομέα hip-hop έχει να παρουσιάσει την δική της ιστορία, με τους δικούς της θρύλους. Όταν αναφερόμαστε στον Νότο και στην λέξη legends την ίδια στιγμή, ένα από τα ονόματα που πέφτουν στο τραπέζι είναι οι UGK. Ο Bun B και ο Pimp C τυγχάνει να χαίρουν την αναγνώριση από τον κόσμο, τους κριτικούς και από τους περισσότερους συνάδελφους τους στην rap μουσική σκηνή. Μετά από 6 χρόνια απουσίας από τον δισκογραφικό τομέα κάτω από το όνομα UGK, οι δυο τους ενώνονται και πάλι με στόχο να φέρουν ξανά στο επίκεντρο το Dirty South, που βρίσκετε σε μια δύσκολη χρονιά όπου ακόμα και ο T.I.(πόσο μάλλον οι Paul Wall, Mike Jones,Shop Boyz κ.α.) δεν μπόρεσε να παρουσιάσει κάτι το παρά πολύ καλό, ανεξάρτητα με τις πωλήσεις που έκανε.

Ο δίσκος

Το «Underground Kingz» είναι το έκτο album των UGK(δεν υπολογίζω κάποια best of ή συλλογές από ακυκλοφόρητα κτλ.) και οι δυο rapper από το Texas ήθελαν να κάνουν μια εντυπωσιακή επιστροφή έχοντας βέβαια ισχυρά ονόματα στο ρόστερ τους.

Στην παραγωγή του δίσκου ο Pimp C βρίσκεται σχεδόν στο 1/3 των κομματιών με αρκετά δυνατά ονόματα να συμπληρώνουν την λίστα των producers: Juicy J & Dj Paul, Scarface, Marley Marl, AVEREXXX,The Runners, N.O. Joe, Yung Fingaz, Swizz Beatz, Jazze Pha, Lil Jon, MoMo, Cory Mo και Dj B-Doe. Όπως βλέπετε, τα ονόματα είναι πολλά στη λίστα και μερικά απ’αυτά προκαλούν εκπλήξεις μιας, και δεν αποτελείται μόνο από γκλαμουράτα και από το South ονόματα με κίνδυνο βέβαια ίσως να χαθεί η ενότητα του δίσκου. Κάτι τέτοιο όμως δεν γίνεται, μιας και έχει γίνει αρκετά καλή δουλειά και μόνο σε 3-4 κομμάτια μπορώ να πω πως δεν με εντυπωσίασαν οι παραγωγές. Οπότε έχουμε σε γενικές γραμμές έναν southern ήχο που πολλές φορές είναι πιο χαλαρός, άλλες φορές πιο άγριος ή ακόμα και πιο mainstream.Το περίεργο όμως ερώτημα που τίθεται, είναι τι είναι αυτό, πέρα από την καλή και focused δουλειά που έχουν κάνει οι παραγωγοί, που κάνει τον ακροατή να μην νιώθει μπερδεμένος με τις πολλές εναλλαγές όχι μόνο στον ήχο, αλλά και στην ταχύτητα, όπως και ανέφερα και πριν.

Η απάντηση είναι: Pimp C και Bun B. Οι δυό τους είναι γνωστοί πως είναι από τα καλύτερα δίδυμα τα τελευταία χρόνια και πως ο ένας συμπληρώνει τον άλλον. Σε όποιο beat και να ραπάρουν, το flow τους είναι πάρα πολύ καλό και δένει πάντα με την μουσική. Τα rhymes τους μπορείς να τα κακοχαρακτηρίσεις πολύ λίγες φορές(μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού) μιας και είναι πολύ καλά και εντυπωσιακά. Μπορεί η θεματολογία τους να είναι όπως πάντα τα ‘pimpin’, ‘husslin’ και γυναίκες, αλλά οι παλιότεροι θα θυμούνται πως δεν ξεχνάνε να αναφέρονται σε σοβαρά θέματα και στα προβλήματα της hood,της βίας κτλ. Όπως και δεν ξεχνάνε όλους τους αδικοχαμένους rapper, ακόμα και εκεί οι ρίμες τους δεν είναι ποτέ out of place, ειδικά αν σκεφτεί κανείς πως 2-3 κομμάτια πριν ραπάρανε για ‘husslin’ και αργότερα για ‘pimpin’. Ο μεγάλος σύμμαχος σε αυτό είναι και το πολύ καλό wordplay που χρησιμοποιούν, κάνοντας τον ακροατή σε αρκετές στιγμές να γελάσει, π.χ στο «The Game Belongs To Me» όπου αντί να λένε στο hook ‘weed, κοκαΐνη και codeine’, αναφέρουν τα ονόματα των Bobby Brown, Whitney Houston και Dj Screw. Γιατί κακά τα ψέματα, το θέμα είναι και πώς παρουσιάζεις κάτι χωρίς να φοβάσαι τι θα πει ο κόσμος, όπως στο «Int. Players Anthem Pt.1(I Choose You)», όπου προσπαθούν να περάσουν και κάποια «ωραία» μηνύματα μαζί με player talking . Έτσι έχουμε τους UGK να κλέβουν την παράσταση, να ανταποκρίνονται ακόμα και στα τραγουδιστά refrain, όμως μην ξεχνάμε πως έχουμε και μισή ντουζίνα καλεσμένους που συμμετέχουν σε αρκετά κομμάτια.

Οι Outkast, Scarface, T.I., Charlie Wilson, Slim Thug, 3 Six Mafia, Middle Fingaz, Young T.O.E,Talib Kweli, Sleepy Brown, Kool G Rap, Rick Ross, Vicious, Big Daddy Kane, Dizzee Rascal, Raheem DeVaughn και Too $hort δίνουν όλοι τον καλύτερό τους εαυτό προσπαθώντας να ανταποκριθούν στο κάλεσμα των UGK. Η επιλογή των συμμετοχών βάζει τα γυαλιά σε πολλούς MC’s με major label deal, και το λέω αυτό γιατί βλέπουμε συμμετοχές όχι μόνο από το South, αλλά και από την Bay Area, την East Coast και ακόμα και από την Αγγλία (Dizzee Rascal). Πολλοί θα πουν πως αυτό έχει ξαναγίνει, αλλά δεν θυμάμαι πολλούς που να έχουν καλέσει σε ένα κομμάτι τον Big Daddy Kane, Marley Marl και Kool G Rap, δείχνοντας σεβασμό στους παλιότερους, πράγμα που αγνοείται και έχει χαθεί τα τελευταία χρόνια από πολλούς καλλιτέχνες.

Στα μελανά σημεία των συμμετοχών είναι, πως υπάρχουν κάποιες συμμετοχές που δεν βγαίνουν, είτε γιατί δεν εντυπωσιάζουν τα rhymes είτε επειδή χάνονται ανάμεσα στην πολύ καλή δουλειά των UGK, κάνοντάς τα να δείχνουν αδιάφορα και αχρείαστα. Βέβαια, έχουμε και το αντίθετο, όπως στην περίπτωση του Andre 3000, ο οποίος κλέβει την παράσταση στο Int.Players Anthem. Ποιο είναι λοιπόν το αποτέλεσμα απ’αυτό το review? Ήταν σοφή η κίνηση των 31 κομματιών ή μήπως έπρεπε να αλλάξει κάπως το όλο concept?

Τελικά

Η αποστολή του να στραφούν όλα τα Φώτα ξανά στους UGK και στο Νότο σίγουρα εξετελέσθη. Πολλοί θα πούνε πως ίσως έπρεπε να κόψουνε κάποια κομμάτια ώστε να κυκλοφορήσει ένα μόνο LP χωρίς κάποια fillers ή κάποιες μέτριες εμφανίσεις οποία δεν παραβλέπονται και να μείνουν μόνο τα τέλεια κομμάτια. Θα συμφωνήσω μαζί τους και μάλλον με μια τέτοια κίνηση οι Bun B και Pimp C να είχαν μπει στο Hall Of Fame με έναν δίσκο να παίρνει πραγματικά 10/10. Αλλά κάτι τέτοιο δεν θα ήταν αρκετά extravaganza για τους ίδιους, και άλλωστε δεν χρειάζεται να μπουν στους elite και να αποδείξουν κάτι, επειδή πολύ απλά είναι ήδη εδώ και πολλά χρόνια. Κρίνοντας από εμένα, -μια δεν ήμουν κάποιος μεγάλος fan- και απ’αυτά που έχω γράψει, νομίζω πως με αυτό το double disc όντως κατάφεραν να εντυπωσιάσουν και να βάλουν γερές βάσεις για έναν από τους καλύτερους δίσκους του 2007. Σε όσους δεν άρεσε ποτέ το south μπορεί να μην ενδιαφερθούν ούτε και τώρα, αλλά είναι κρίμα να χάσουν την ευκαιρία να ακούσουν έναν πράγματι καλό δίσκο, μόνο και μόνο λόγω κάποιας προκατάληψης. Για τους υπόλοιπους: Πολύ καλά rhymes μαζί με δυνατά και προσεγμένα beats που δημιουργούν μια εκπληκτική ατμόσφαιρα…Απλά πράγματα.

Βαθμολογία: 8,5/10

Best Tracks: «Int'l Players Anthem (I Choose You)», « The Game Belongs To Me », «Heaven », « Stop-N-Go », « Next Up », « Loving This Life »

Εξώφυλλο & Tracklist