Krs-one & Marley Marl / Hip Hop Lives

Εισαγωγή

Πριν 20 χρόνια όποιος, έστω σκεπτόταν, πως ο Krs1 και ο Marley Marl θα έφτιαχναν ένα άλμπουμ μαζί σαν δίδυμο είτε σε κλινική αποτοξίνωσης από το κρακ θα ήτανε είτε στο τρίτο όνειρο. Η κόντρα τότε ήταν πραγματική, χωρίς να έχει ως αυτοσκοπό την εμπορική εκμετάλλευση (αυτή καθεαυτή) της διαμάχης. Αγνή και αμόλυντη χωρίς δημοσιοσχεσίτες, promoters, διαφημιστές και δημοσιογράφους. Παρεμπιπτόντως αν και ηλικιακά δεν πρόλαβα την διαμάχη (ούτε τα 10 δεν είχα κλείσει το 1987..), προτιμούσα την δουλειά της Boogie Down, αν και οι Juice Crew ήταν ένας και ένας μεγαθήρια του είδους΄Roxanne Shante, Mc Shan, Biz Markie, Big Daddy Kane.....

Ο δίσκος

Εν έτη 2007 βέβαια το marketing παίζει τον ρόλο του σε όλα. Όχι πως ο Lawrence Krisna Parker μας εμπαίζει, αλίμονο είναι υπερδραστήριος στα 42 και τον χαίρομαι πολύ για αυτό. Και όσο και αν με έχει απογοητεύσει κατά καιρούς – αφού ότι τιτλοφορεί το όνομα του αυξάνει κατακόρυφα τις απαιτήσεις- ουδέποτε δεν τον άκουσα σε ένα τραγούδι που να μην είναι έστω καλό λαικά ποτέ δεν έβγαλε μια μαλακία που να μην ακούγεται, όπως τόσοι άλλοι. Ο Marley Marl.. τί να πεις για αυτόν τον καλλιτέχνη? Ανέδειξε την Roxanne Shante,την καλύτερη γυναίκα ράπερ που υπήρξε ποτέ!! Λεπτομέρεια που ο κόσμος δεν γνωρίζει, ακόμα και πίσω από τις πρώτες επιτυχίες των Eric B & Rakim αυτός βρισκότανε.

Επί του παρόντος (γιατί φλερτάρω με το διήγημα πάλι...), ο δίσκος είναι καλός. Πραγματικά αξίζει της προσοχής μας, αν και μην περιμένετε και τις κορυφαίες στιγμές των καλλιτεχνών. Δηλαδή ο Κrs1 το έχει (αλίμονο!) και ο Μarley Marl το συντονίζει. Αν θα μπορούσαν καλύτερα? Μπορεί πριν 10 χρόνια. Σήμερα....Ξέρεις κάτι? Κάτι σου κάνει ο ήχος του άλμπουμ, έχει ένα άρωμα 80’s χωρίς να είναι αναχρονιστικό και αυτό είναι επίτευγμα πραγματικό. Χωρίς να εγκλωβιστεί σε κλισέ αλλά και χωρίς να αγνοεί παράλληλα τα όμορφα εκείνα χρόνια, στέκεται στα πόδια του καλά. Ένας Charles Barkley που μπορεί να μην αντέξει σήμερα όσο ένας Tim Duncan, αλλά με 2-3 κινήσεις θα κάνει τον πιτσιρικά να μην ξέρει από που του ήρθε και να ζητήσει την φάση να την δει στο video το βράδυ.

Πολύ μου άρεσαν τα ‘Hip hop lives’, ‘Musika’ (αυτός ο Μαgic Juan είναι λιτός και ωραίος), Victory (και σκρατσάρει και ο Dj Premier..), ‘Kill a rapper’ (το πρώτο single), αλλά τα καλά είναι στο τέλος ‘Αll skool’ (Μάγκες τα σπάει!!!) και το ‘House of hits’ (με τον θρύλο Busy Bee να είναι όλα τα λεφτά μωρό μου, όλα τα λεφτά, με 5 κουβέντες όλες κιόλες..) .....

Τελικά

Με συγκρατημένες απαιτήσεις και με ολίγον νοσταλγία περνάς πολύ όμορφα.....αλλά και χωρίς αυτά πάλι θα γουστάρεις. Μόνο μην περιμένεις πολλά, το παρελθόν δεν γυρίζει πίσω και οι παλιές αγάπες εδώ και χρόνια μετακόμισαν στον παράδεισο της μνήμης

Εξώφυλλο & Tracklist