Diddy - Press Play

Αρχικά

Μου ήταν δύσκολο να πατήσω το play...Ο Puff Daddy, P. Diddy, Puffy, Puff, Diddy ή όπως θέλει να τον λένε κάθε εβδομάδα, έχει μείνει στο μυαλό όλων περισσότερο ως επιχειρηματίας παρά ως καλλιτέχνης. Και μακάρι να είχε έστω και το μισό ταλέντο (και χρόνο) που έχει στις επιχειρήσεις και στο να υπογράφει επιταγές. Πως άλλωστε μπορείς να τον περιγράψεις ως καλλιτέχνη, όταν ακόμα και με τους γνωστότερους παραγωγούς, τις καλύτερες συνεργασίες και με στίχους άλλων, δε μπορεί να βγάλει κάτι που να αξίζει πραγματικά;

Ο δίσκος

Και αυτό ακριβώς κάνει στο νέο του δίσκο, Press Play, ο αγαπητός επιχειρηματίας Sean Combs. Έχοντας στο πλευρό του τους Neptunes, τον Kanye West, τον Will.I.Am, τον Just Blaze, τον Havoc, τον Timbaland κ.α, όσον αφορά τις παραγωγές και με τη βοήθεια του The Game, του TI, του Pharoahe Monch, του Rick Ross στη συγγραφή των στίχων, πως μπορεί κάποιος να βγάλει ένα κακό αποτέλεσμα ; Και πάλι όμως, το επιχειρηματικό μυαλό του Diddy (καθώς και το βαρύ πορτοφόλι του) σώζουν μια κατάσταση η οποία διαφορετικά θα ήταν πολύ χειρότερη. Απο το "The Future" για το οποίο έκανε "ιδιαίτερα" με τον Monch δανειζόμενος τη ροή του ως και το "Εverything I love" (με συμμετοχές των γιγάντων Kanye West, Nas και Cee Lo), φαίνεται όμως πως ο Diddy θα έπρεπε να είχε πληρώσει κιόλας κάποιον για να ράπαρει στη θέση του, αν αναλογιστεί κανείς ότι έχει πληρώσει για όλα τα υπόλοιπα. Εντούτοις, με αριθμό συμμετοχών που θυμίζει κάτι παραπάνω απο συλλογή και με τον ίδιο τον Diddy να ακούγεται λιγότερο από τους άλλους σε κάθε τραγούδι, η κατάσταση και η ποιότητα του δίσκου βελτιώνεται σημαντικά.

Βέβαια, δε γίνεται να αρνηθούμε πως ο Diddy, αν και χαρακτηρίζεται απο μια έλλειψη ουσιαστικού μουσικού ταλέντου, έχει και μια μοναδική ικανότητα να "παράγει" επιτυχία απο το πουθενά με τη χρησιμοποίηση samples απο παλιά τραγούδια και όμορφων hooks, κάτι που δεν λείπει και σε αυτό το δίσκο (αν και η ποιότητα των δεύτερων είναι σαφώς αμφισβητίσημη). Η Mary J. Blige, η Christina Aguilera και η Nicole Scherzinger των Pussycat Dolls είναι τρεις μόνο συμμετοχές που δίνουν το στίγμα ενός r'n'b/pop δίσκου, με τραγούδια που ίσως θα τα έβρισκε κάποιος σε δίσκο του Timberlake. Αυτή ακριβώς ήταν η επιδίωξη του Diddy όταν επέλεγε και έφτιαχνε το δίσκο αυτό, ο οποίος παρ’όλα τα προβλήματα του, παραμένει ένας mainstream δίσκος ο οποίος μπορεί να ακουστεί ευχάριστα αν μπορεί κάποιος να ξεχάσει ότι βασικός πρωταγωνιστής θα έπρεπε να ήταν Diddy, ο οποίος μάλλον εθελημένα έκατσε «στη πίσω θέση» στο νέο του album.

Τελικά

Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί πως ο Diddy έχει εξελιχθεί αυτά τα χρόνια, αν και πατώντας σε πλάτες άλλων στον μουσικό τομέα. Ο δίσκος αυτός αντικατοπτρίζει τούτη την εξέλιξη με τη πλειάδα των ήχων, των συμμετοχών και των καλλιτεχνών που θέλει να μιμηθεί ο Diddy. Ωστόσο, παραμένει επίσης ένας mainstream δίσκος που μπορεί να ακουστεί έυκολα χωρίς να προχωράει σε άλλο επίπεδο μουσικής ευχαρίστησης. Προσωπικά, πάτησα stop.

Tracklist

1. Testimonial (Εισαγωγή)
2. We Gon’ Make It (συμμ. Jack Knight)
3. I Am (interlude)
4. The Future
5. Come To Me (συμμ. Nicole Scherzinger)
6. Tell Me (συμμ. Christina Aguilera)
7. Wanna Move (συμμ. Big Boi, Ciara & Scar)
8. Diddy Rock (συμμ. Timbaland, Twista & Shawnna)
9. Claim My Place (Interlude)
10. Everything I Love (συμμ. Nas & Cee-Lo)
11. Special Feeling (συμμ. Mika Lett)
12. Crazy Thang (interlude)
13. After Love (συμμ. Keri Hilson)
14. Through The Pain (She Told Me) (συμμ. Mario Winans)
15. Thought You Said (συμμ. Brandy)
16. Last Night (συμμ. Keyshia Cole)
17. Makin' It Hard (συμμ. Mary J. Blige)
18. Partners For Life (συμμ. Jamie Foxx)

Χρήσιμες-Άχρηστες Πληροφορίες

Εξώφυλλο

LINKS

Videos