Alias & Tarsier - Brookland Oaklyn

Εισαγωγή

Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που η μοίρα τους έχει στιγματίσει με πολύ ιδιαίτερο τρόπο και ευτυχώς ή δυστυχώς για πάντα. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που το κοινωνικό σύνολο ,θέλοντας και μη, χαρακτηρίζει ως χαρισματικούς και οι θρησκόληπτοι ως ευλογημένους ή καταραμένους, ανάλογα με τα κέφια των αφεντάδων τους….Αυτό που τους διακρίνει πέρα από την όποια κλίση τους και το ταλέντο, είναι η έμφυτη ικανότητα να βλέπουν το μέλλον πριν από όλους μας και να το δημιουργούν πρώτα στο μυαλό τους και μετά στην πράξη.

Ο Δίσκος

Οραματιστής. Έψαχνα πολύ καιρό την μοναδική, αν υπήρχε μόνο μία, λέξη για να χαρακτηρίσω τον Alias και το τελευταίο του άλμπουμ με βοήθησε τα μέγιστα στο να καταλήξω. Διότι ταλέντο διακρίνεις σε πάρα πολλούς ανθρώπους, εργατικότητα και επιμονή στον χρόνο σε ακόμη περισσότερους, αλλά το όραμα πίσω από όλα αυτά σε ελάχιστους. Περιπτώσεις τέτοιες αναστατώνουν λίγο την κοσμογνωσία μου και τις όποιες θρησκευτικές μου πεποιθήσεις…τον τελευταίο καιρό ενισχύουν τον σκεπτικισμό μου, για να μην αναφέρω τι επιχειρήματα προβάλουν προς ενίσχυση του αγνωστικισμού μου. Τείνω να πιστεύω ότι ο άνθρωπος είναι ο μόνος δημιουργός που υπήρξε ποτέ και πως όλα όσα βλέπουμε καθώς και όσα πιστεύουμε γεννιούνται από εμάς και καταλήγουν σε εμάς. Τρανό παράδειγμα ο Alias , ο οποίος φαντάστηκε το hip hop που τόσο αγαπά πώς θα μπορούσε να εξελιχθεί και όχι μόνο δεν στάθηκε στην σκέψη, αλλά με την αδιάκοπτη εργασία του μετουσίωσε το όραμα του σε συνθέσεις πρωτότυπες και ανεπανάληπτες, ρυθμούς πρωτάκουστους, στίχους βουτηγμένους σε διαλύματα υψίστης διανόησης και ερμηνείες που ούτε τις φανταζόμασταν μέχρι τώρα. Η μόνη απόδειξη των λεγόμενων είναι η ακρόαση της μέχρι τώρα δουλειά του επί του συνόλου ή και μόνο ενός άλμπουμ όπως το “Brookland – Oaklyn” που έχει στοιχειώσει το στερεοφωνικό μου τις τελευταίες δύο εβδομάδες ‘ προκαλώντας μου εξάρτηση.

Μέχρι τώρα το review είναι , αν μη τι άλλο , αόριστο σε σύγκριση με τα συνηθισμένα ‘ όμως τα πολύ ξεχωριστά τραγούδια απαιτούν τις πολύ ξεχωριστές αναφορές. Προειδοποιώ τους αναγνώστες ότι το άλμπουμ αυτό είναι πιθανό να χαρακτηριστεί ως experimental ή trip hop , αλλά σύμφωνα με την γνώμη του υπογράφοντος είναι όχι απλά ένα αυθεντικό hip hop δημιούργημα αλλά και ένα εργαλείο μύησης σε υπαρξιακές αναζητήσεις όσων το βιώνουν ως προέκταση του υπερεγώ τους. Είναι η πραγματική ψυχαγωγία αυτή που καλλιεργεί λουλούδια στον ψυχικό μας κόσμο, που οι ανθοί τους εκτός της όποιας εικαστικής τους παρέμβασης μας κάνουν καλύτερους σαν ανθρώπους.

Tελικά

Θα κλείσω αναφέροντας κάποια τυπικά στοιχεία του άλμπουμ που είναι τα πολύ όμορφα γραμμένα και τραγουδισμένα λόγια της Tarsier και ένας Alias,που κάθε μέρα που περνά γίνεται καλύτερος ‘ για την μουσική του λόγια δεν φτάνουν , ενώ με το μοναδικό rap couple του δίσκου μας αποζημιώνει τα μέγιστα. Δεν θα πω τίποτε άλλο διότι τα μοναδικά έργα τέχνης προκαλούν διαφορετικό αισθητικό αντίκτυπο σε κάθε άνθρωπο και ούτε να σας προκαταβάλω επιθυμώ ούτε να σας απογοητεύσω…αν και η μόνη απογοήτευση είναι ότι σαν παραμύθι, κάποια στιγμή τελειώνει….. κλείνεις τα μάτια και ζητάς να το ακούσεις για άλλη μια φορά, όπως πολλά χρόνια πριν δεν χόρταινες τις αφηγήσεις της μάνας σου πριν σε πάρει ο ύπνος….

Εξώφυλλο & Tracklist