Mobb Deep - Blood Money

Mobb Deep - Blood Money

Επέστρεψαν γι' άλλη μια φορά, επέστρεψαν αλλά το πολυπόθητο και αναμενόμενο ηχητικό αποτέλεσμα δεν το προσέφεραν στο κοινό τους. Τουλαχιστον εγώ ως πολύ μικρό κομμάτι αυτού του κοινού ένιωσα την υποχρέωση να το πω προλογίζοντας το review. Oι Mobb Deep αν και έχουν, με το παρών, 7 αλμπουμ, 14 χρόνια στην δισκογραφία και έχουν προσφέρει στην ραπ κοινότητα ορισμένα από τα ομορφότερα τραγουδια, για ανθρώπους σαν και μένα αποτελούν παρελθόν. Ακούγεται βαρύγδουπο και παρατραβηγμένο μα είναι η αλήθεια. Αυτή η κυκλοφορία δεν διέψευσε τις υποψίες μου.

Η συνεργασία με τους G-Unit δεν θα μπορούσε να τους βγάλει από το καλλιτεχνικό αδιέξοδο στο οποίο έχουν βρεθεί μετά το "MURDA MUZIK" και όπως και ο, ενίοτε σοφός, ελληνικός λαός λέει καλό είναι να μην "μπλέκουμε τα σώβρακα με τις γραβατες". Αυτό σημαίνει ότι οι G-UNIT και ο 50 cent κάνουν την εμπορική επιτυχία που κάνουν, πολύ απλά διότι έχουν ικανοποιήσει τις απαιτήσεις που έχει ο κόσμος που συχνάζει στα clubs και αντιμετωπίζει το hip-hop εξ'αποστασεως. Αυτό δεν είναι κατακριτέο ούτε μεμπτό και πιστεύω ότι δεν επηρέασε αυτό που σκεφτόντουσαν να κάνουνε οι Μ.D. εν πρώτης με το Blood Money. Το αντίθετο, πιστεύω ότι χωρίς και τον 50 cent και τους λοιπούς (Lloyd Banks, Young Buck, Tony Yayo) να συμμετέχουν σχεδόν σε κάθε τραγούδι του αλμπουμ, το αποτέλεσμα θα ήταν πολύ χειρότερο. Βέβαια, αν εξαιρέσεις ένα couple του Lloyd Banks, οι συμμετοχές των προαναφερθέντων καθώς και των Nate Dogg, Mary J.Blige περνούν αδιάφορες αλλά από το τίποτα κάτι είναι και αυτό. Η παραγωγή είναι αλλού για αλλού και δεν μπορώ να καταλάβω πώς αποφασίσανε να συνταιριάξουν αυτά τα flows με τις υπάρχουσες συνθέσεις. Εν κατακλείδι άκομψα δουλευμένη η "συνταγή" αλλά και σχεδόν κάθε κομμάτι ξεχωριστά υστερεί στα σημεία. Αδιαμφησβήτητα, υπάρχουν στιγμές που κάτι θυμίζει το παρελθόν και την ιδέα που πολύς κόσμος έχει γι'αυτους, όπως το "Outta Control (Remix)" , το "Have A Party", το "Put Em in Their Places" και το "Daydreamin'" (με το τελευταίο να ξεφεύγει λίγο από σύνολο), αλλά τίποτε άλλο. Με εξέπληξε που απ'όλα μου αρέσει περισσότερο το εν λόγω remix (?). Συγκριτικά σαν σύνολο είναι ελάχιστα καλύτερο από το "Amerikaz Nightmare", αλλά εξίσου απογοητευτικό. To μόνο που πραγματικά έχει αλλάξει από την προηγούμενη φορά που τους ακούσαμε είναι ότι πια ο μεν Havoc λέγεται Hollywood και ο δε Prodigy ονομάζεται V.I.P. λόγω αισθήματος "σύμπνοιας" με τους νέους τους συνεργάτες.

Κλείνοντας το review, θα ζητήσω συγνώμη από εσάς τους αναγνώστες εάν σας πείραξε η τόση χολή που διείσδυσε στο άρθρο αυτό. Όμως μου είναι αδύνατον να συγχωρήσω το κυριολεκτικό ξεπούλημα κάποιων καλλιτεχνών και δεν εννοώ την εμπορική πλευρά του ζητήματος. Όλοι οι καλλιτέχνες (και δη οι επαγγελματίες) θα έπρεπε να αμείβονται για αυτό που κάνουν αλλά κάποιοι να θέλουν να αμειφθούν μόνο και μόνο χρησιμοποιώντας το καλό τους όνομα αλλά χωρίς την παραμικρή προσφορά από μέρους τους. H παταγώδης αποτυχία (και) αυτού του δίσκου να ικανοποιήσει τα ώτα μας, δεν έχει να κάνει με τους G-Unit, αλλά με το ότι κάποιοι θεωρούν δεδομένη την αγορά της δουλειάς τους εκ μέρους μας. Τίποτε άλλο.

Βαθμολογία 3/10

Links: http://www.mobbdeep.net

Εξώφυλλο & Tracklist