Έξω από τον ρυθμό 2
Την Κυριακή που μας πέρασε ενω κάναμε πρόβα με τον ΑΧΕ σπίτι του, χτυπάει το τηλέφωνο. Ήταν ένας γνωστός μας, με φωνή που ακουγόταν έκπληκτη μας έλεγε να ανοίξουμε την τηλεοραση και να βάλουμε ένα από τα τοπικά κανάλια! Αφού δεν μας εέπε το τι θα βλέπαμε, κάναμε το μυαλό μας να γυρνάει γύρω από πολλά πράγματα και η φαντασία με την αγωνία να έχει χτυπήσει κόκκινο. Η τηλεόραση στο stand by, κανάλι έβδομο στην σειρά και... μπροστά μας δεσπόζει μια δημοσιογραφική εκπομπή με καλεσμένα δυο γνωστά πρόσωπα της πόλης. Η εκπομπή εέχε σαν θέμα "τα άλλα είδη μουσικής" και οι εκπρόσωποι, των άλλων ειδών μουσικής, ήταν δυο δεκαοχτάχρονοι που ο ένας θα μιλούσε για την black metal και ο δεύτερος για το low bap. Και οι δύο ντυμένοι όπως πρέπει για την μουσική που υποστηρίζουν. Metal μπλουζάκι και μαλλί που τίνει να γίνει χαίτη και ο άλλος Active Member μπλούζα και μαλλί στον μισό πόντο και οι δυο όμως σε γκρουπ της φάσης τους! Δεν θα κάτσω να σχολιάσω αυτά που υπόθηκαν από τον δεύτερο καλεσμένο, ίσως το κάνω κάποια άλλη φορά, αλλά θα πιαστώ από την απάντηση που έδωσε σε μια ερώτηση που του έγινε. Η ερώτηση έλεγε, "γιατί δεν ακούτε Terror X Crew όσοι ακούτε low bap;" και η απάντηση ήταν, "γιατί δεν υποστηρίζουν αυτά που λένε, σε κάθε δίσκο λένε διαφορετικά πράγματα από τον προηγοέμενο, αλλάζουν πάντα style για να βγάζουν λεφτά"! Εμφανώς νευριασμένοι εγώ και ο ΑΧΕ κλείνουμε την τηλεόραση και συνεχίζουμε την πρόβα ακόμα πιο δυναμικά.Πιστεύω να καταλάβατε με τι θα ασχολιθούμε σήμερα. Αυτή η απάντηση που έδωσε ο "φίλος" μας είναι μια καραμέλα που την "πιπιλούν" όλοι από την παρέα τους, συγχρόνως όμως είναι ένας πολύ καλός άσσος στο μανίκι τους. Η απάντηση αυτή βρίσκει εύκολα στόχο στην καρδιά κάποιου που δεν ακούει hip-hop δημιουργόντας του μια αρνητική εικόνα για τους Terror X Crew. Και σίγουρα η ερώτηση μπορεί να αλλάξει και να ρωτά για τους ΖΝ, FFC, RAZASTARR η απάντηση όμως θα ''ναι πάντα η ίδια. Και επειδή η ερώτηση μπορεί να γίνει γενική και εμείς θα δούμε το όλο θέμα γενικά.
Έρχομαι τώρα και κάνω εγώ την ίδια ερώτηση σε εσάς, τι θα μου απαντοέσατε; Η απάντηση που δώθηκε στον δημοσιογράφο σίγουρα δεν ήταν ψεύτικη ούτε παρατραβηγμένη. Όντως τα συγκροτήματα της ελληνικής Hip-Hop σκηνής που υποστηρίζουμε αλλάζουν εέκολα αυτά που έλεγαν χθες, όπως πολύ εύκολα αλλάζουν style και τέλος λίγες οι εξαιρέσεις που στους δίσκους τους δεν θα μιλούν τουλάχιστον σε ένα τραγούδι τους για τα ποσοστά τους και τα λεφτά που βγάζουν η που θέλουν να βγάλουν από το Hip-Hop. Τους δίνουμε όμως τόσο απλόχερα τελικά όλα όσα χρειάζονται για να έχουν κάτι αρωτητικό να πουν για εμάς και το Hip-Hop η μήπως όχι; Ας δούμε πρώτα τον στίχο που σίγουρα αλλάζει. Αλλάζει και γίνεται πιο ώριμος, πιο ποιοτικός, πιο ψαγμένος. Για παράδειγμα οι TXC με τον νέο δίσκο το "Έσσεται Ήμαρ". Οι Terror X Crew βγαίνουν και μας λένε οτι αυτά που έλεγαν πιο παλιά ήταν λάθος από τον τρόπο που προσπαθούσαν να πλησιάσουν το πρόβλημα και οτι πολεμούσαν λάθος "εχθρό". Πραγματικά δεν βρίσκω τίποτα εμπορικό αλλά ας αναπτύξουμε και το δεύτερο μέρος της απάντησης και θα σας εξηγήσω αργότερα τι εννοώ.
Το style λοιπόν αλλάζει και αυτό από δίσκο σε δίσκο. Μα αν δεν αλλάξεις style όταν κάνεις Hip-Hop σε πιο μουσικό είδος θα το κάνεις; Μιλάμε για ικανότητα που απαιτεί πολλές ώρες με το μικρόφωνο στο χέρι και για την για την φάση που ο τραγουδιστής θα γίνει MC. Είναι λοιπόν εμπορικό το να αλλάζει κανείς στίχο και style από δίσκο σε δίσκο; Και αν κυνηγάς όντως τα χρήματα για πιο λόγο να το κάνεις και να μην κάτσεις στην σιγουριά του προηγούμενου δίσκου σου που πούλησε πιο πολύ; Οι TXC κάνουν δυο χρυσούς, "Η πόλις εάλω" και "Η γεύση του μένους" και αλλάζουν οχι μόνο style και στίχο αλλά ολόκληρη την κατεύθυνση του συγροτήματος. Όλα τα γκρουπ λοιπόν που πειραματίζονται και αλλάζουν το "μενού" τους πιο συχνά από άλλους που "σερβίρουν" τον ίδιο στίχο και τρόπο γιατί έχουν σίγουρα τα φράγκα. Τα άλλα σχήματα δεν έχουν κάνει τόσο έντονες αλλαγές, υπάρχουν όμως και ευτυχώς βρίσκουν πάντα μια θέση στην καρδιά και το μυαλό μας.
Το τρίτο σκέλος είναι δύσκολο να αναληθεί. Είναι ο άσσος που έχει στο μανίκι της η απέναντη μεριά. Μας αρέσει να λέμε οτι το Hip-Hop δεν γίνετε για το χρήμα αλλά για μια ιδέα, για να αφυπνήσουμε, να πολεμήσουμε για ένα όνειρο. Σίγουρα τα λεφτά δεν πρέπει να έχουν καμιά σχέση με το Hip-Hop. Ας σκεφτούμε όμως οτι οι πρώτοι Rapers έκαναν Hip-Hop για να πολεμήσουν ένα σύστημα που τους είχε απομονομένους. Η αδικία που υπήρχε απέναντι στους μαύρους τους έκανε να πιάσουν μικρόφωνα, να φωνάξουν δυνατλα και να ακουστούν έξω απο τα ghetto. Και μέσα στα προβλήματα τους ήταν και τα χρήματα αφού δεν είχαν τις ίδιες ευκαιρίες εργασίας με τους λευκούς. Το Hip-Hop τους έδωσε εκτός από ελπίδα και τα πρώτα χρήματά τους. Άρα από τις ρίζες του ακόμα υπάρχει και το θέμα τον χρημάτων. Σήμερα όμως που τα δεδομένα είναι άλλα δεν θα δεχθώ από κανέναν να ρίχνει το Hip-Hop ΜΑΣ τόσο χαμηλά μιλόντας για ποσοστά από εταιρίες και χρήματα από συναυλίες. Δεν έχουμε σίγουρα όλοι τις ίδιες ιδέες και επειδή στίχος για φράγκα πουλάει στην Αμερική δεν σημαίνει οτι θα πουλήσει και εδώ. Αν θες φράγκα απο την μουσική γίνε ροκάς που πουλάει σίγουρα πιο πολύ, ακόμα καλύτερα αν αντέχεις την ξευτίλα τραγούδα λαϊκά! Υπάρχουν λοιπόν θετικά στην Hip-Hop σκηνή μας που μπορούν να σπάσουν την κατάρα αυτής της απάντησης που μας κυνηγά. Και αφού τα θετικά είναι πιο πολλά από τα αρνητικά υπάρχει χρόνος να βγούμε νικητές. Φτάνει να κάνουμε λίγο "ντόρο" γύρω από τα τραγούδια που "φτύνουμαι" για να καταλάβουν και αυτοί που τα λένε οτι δεν τρώμε οτι μας πασάρουν.
Εξάλλου εμείς ξέρουμε οτι δεν πουλάμε, δεν του αλλάζουμε όνομα και δεν ντρεπόμαστε να πούμε οτι ακούμε και κάνουμε Hip-Hop!!!