KIELA69 / SR SQUAD / INTERVIEW

Όταν ο χρόνος παίζει τον ρόλο ενός γέρου που ανακατεύει με ένα γουδοχέρι ανθρώπους και ιστορίες και όλα αυτά χάνονται κάπου μέσα στις μεγάλες πιατέλες που λέγονται πόλεις, ξεχασμένα και ξεθωριασμένα σαν ένα παλιό throw-up, η ομάδα των Buns μαζί με έναν φίλο του χώρου αναλαμβάνει τον ρόλο ενός ιστορικού ρεπόρτερ που αναζητάει ξανά αυτές τις θαμμένες ιστορίες για να τις φέρει πίσω στο φώς και να τις καταγράψει με λόγια και εικόνες, να ξυπνήσει μνήμες σ' αυτούς που τις έζησαν και να δώσει στους νεότερους στιγμιότυπα που δεν πρόλαβαν να βιώσουν.

Εντοπίζοντας πρόσωπα σε άλλους περισσότερο γνωστά και σε άλλους λιγότερο, ονόματα που θεμελίωσαν και άνοιξαν τον δρόμο στην τέχνη του graffiti από εποχές που οι καλλιτέχνες γνωρίζονταν σε δρόμους, πάρκα και σχολεία με φτωχά τεχνικά μέσα και υλικά, ανοίγοντας εν αγνοία τους δρόμο για ολόκληρες γενιές νεότερων εκφραστών και συνεχιστών που επακολούθησαν. Το blog των BUNS είναι ένας ιστότοπος που θα φιλοξενεί στις σελίδες του συνεντεύξεις και οπτικοακουστικό υλικό από graffiti writers που ξεκίνησαν τη δράση τους απ' τις δεκαετίες του '80 και του '90, και θα ανανεώνει τις αναρτήσεις του σε πολύ τακτά χρονικά διαστήματα.

- Πες μου ιστορικά πότε ξεκίνησες να βάφεις;

Άρχισα να κάνω tags το'96. Πολύ experimental η φάση τότε με τα Minos και Omega να είναι τα καλά μας cans.

- Ποιά χρονιά, σε ποιά περιοχή, με ποιούς και πως έκατσε η όλη φάση του να μπείς στο τρυπάκι και σε ποιές περιοχές βγαίνατε για βάψιμο εκείνη την περίοδο γενικά,ποιά crews βάφαν τότε και με ποιούς κατέληξες τελικά;

Η όλη φάση για μένα,όπως και για αρκετούς άλλους άρχισε στο Γαλλικό Αγίας Παρασκευής. Απο 'κεί πέρναμε επιρροές από Ante, Kerts, Tare, Tem, Exod. Από κεί έχουνε βγεί τα μεγαλύτερα ονόματα της Αθήνας πιστεύω. Πιο παλιοί που δεν κατάφερα να γνωρίσω ποτέ ήταν o Kenzo, ένας απο τους πρώτους στην Αθήνα γενικότερα (αρχές 90 κάπου). Άρχισα το graffiti όταν κάθισα δίπλα στον Senor για την πρώτη φορά στην τάξη. Με βοήθησε πολύ να αρχίσω και βγαίναμε πάρα πολύ μαζί τότε.

Αρχίσαμε από περιοχές όπως Μαρούσι Κηφισιά και το 97 πλέον Χαλάνδρι, Αγία Παρασκευή αρχίσανε να βγαίνουνε κομμάτια Kee, KeeOne, και το 98 πλέον μετά το πρώτο μου τραίνο ως KeeOne με τον Fok, το άλλαξα σε KieLa. Το 98 φτιάξαμε τους SR, 15 άτομα τρελαμένοι με το graffiti και για ότι παράνομο μπορούσε να βαφτεί. Σε κάποια περίοδο το 98 99 άραζα πολύ Ηρώων στο Μαρούσι με Reaf/Moka(FSB INC), Ret(FSB), Joker (CIA), Bor/Soie(FSB) και πάρα πολλούς άλλους.

Εποχές που έβλεπες τον Zap να βάφει graffiti παράνομα σε στάσεις και τον Ioye τραίνα στην Νέα Ιωνία. Πέρασα και περίοδο να βάφω πολύ με Nas, Tin, Enk και πάρα πολλούς άλλους. Μετά απο τόσα χρόνια έχω μείνει σταθερά με τα crews μου SR 90DBC.

- Με τι σκεπτικό έβαφες τότε τις πρώτες μέρες και πως σκέφτεσαι τώρα;

Έποχές 97 98 επηρεαζόμασταν πολύ απο Γάλλους όπως ο Mode2, Bando, NTM,και αρκετά απο TXC στην Αθήνα. Το σκεπτικό δεν νομίζω να υπήρχε, απλά θέλαμε να βάψουμε,το feeling ήταν πάρα πολύ διαφορετικό, ένα είδος αδρεναλίνης που πλέον δεν μπορώ να νοιώσω.. Ήμουν 14 τότε .Τώρα βάφω πιο χαλαρά, αλλά δεν μπορώ να κρατηθώ όταν βρίσκομαι Αθήνα, πρέπει απλά να κάνω μερικά κομμάτια, παράνομα.

- Τι μηνύματα σε ενδιέφερε να περάσεις τότε και τι τώρα;

Τώρα δε με νοιάζει πλέον, ποιό μήνυμα όλοι μιλάνε για μήνυμα και για expression. Whatever man!

"Ναι τα παιδιά εδώ εκφράζονται με χρώματα και σχέδια" θα σας έλεγα τώρα, αλλά anyway!Ξέρουμε όλοι πολύ καλά πως η μόνη έκφρασή μας είναι DESTRUCTION! Simple!... and it works!

- Τι έχει και δεν έχει αλλάξει για σένα ποιοτικά ποσοτικά ψυχολογικά και ιδεολογικά στο graffiti απο τότε μέχρι τώρα;

Πλέον δεν ξέρω όλο τον κόσμο, αυτό με τρώει αρκετά. Τότε ήταν πολύ λίγοι που δεν ήξερα, αλλά τους έβρισκα αρκετά εύκολα, και άντε να είμασταν ούτε 50 σωστοί γκραφιτάδες στην Αθήνα τότε.

Τώρα δε ξέρω ποιός είναι ποιός...

Όπως και να ´χει το concept του graffiti δεν είναι ίδιο. Μας έχει βγεί και η Street Art πλέον, που εμένα προσωπικά μου τα έχουνε ζαλίσει! Graffiti ain't Street art. Street Art is commercial, and I am not! - Από ποιά crew πέρασες τα οσα χρόνια βάφεις και ποιά ήταν τα σκηνικά που γούσταρες ή ξενέρωσες full απο την πρώτη μέρα ως την τελευταία;

Πέρασα απο διάφορα crews, DSR (δε θυμάμαι τι σημαίνει φαντάσου!) το πρώτο με Sort, Brain, Senor, και άλλους το 97. Μετά SKB (Strictly Killer Bees) με Peio, Dia, Zert, Cor, Fok to 98. Εκεί έγραφα και TFK (The Funk Crew) με Twerk apo Amerikh. Τα πιο τρελά 3D τότε!! Και TTF (The Tales Foundation) με Dezo, Spit, Fok to 98. Αλλά το 98 φτιάξαμε τους SR (Socially Rejected Squad) και το '99 γνώρισα τον Ioye. Εκεί πλέον αποφασίσαμε να γεμίσουμε την Αθήνα με τα πιο τρελά French Style Silvers. 10 μέτρα το λιγότερο με 3-4 κούτες spray ο καθένας,και πάντα ο Spit να κάνει τα characters στη μέση. Με τον Spit βάψαμε πάρα πολύ μαζί, ίσως το πιο τρελό δίδιμο που πέρασε εκείνες τις εποχές, τουλάχιστον έτσι θέλω να πιστεύω.. Το 99 ήρθε ο Toney απο Παρίσι να μας δεί, και εκεί μπήκα 90DBC,ένα crew με πολύ respect στη Γαλλία, που φτιάχτηκε την χρονιά του 90. Γενικότερα, με ξενέρωνε όταν με μαζεύανε! Με έχουνε μαζέψει 18 φορές και πήγα δικαστήριο to 96 για πρώτη φορά. Το σκηνικό που ίσως γούσταρα το πιο πολύ ήταν όλοι οι SR να πηγαίνουμε για 2,5 full trains στον Πειραιά. Περίπου 20 απο μας, και αφού μας σταματήσανε, γιατί μοιάζαμε λες και κάναμε πορεία, πήγαμε στα Πατήσια και βαρέσαμε ένα Socially Rejected Squad 50 μέτρα μέσα στις γραμμές.. Ε αυτό απλά δεν ξαναγίνεται ποτέ! To 99-00 πιστεύω ήταν οι καλύτερες χρονιές μου. Γνώρισα και έβαψα με Foe, Honet, Stak, MX, GAP, Vino, Blue, La Percha, Opak, INXS, MOAS, ποιούς άλλους! - Λίγα πράγματα για τα graffiti φεστιβάλς που έχεις πάει. Με ποιούς είχες και έχεις βάψει, ποιές χρονιές και σε ποιές πόλεις;

Το πρώτο μου φεστιβάλ ήταν στην Αμερικάνικη Ένωση στο Κολώνακι το 97, μαζί με Senor και Sort.
'98 στο Θησείο.
'99 Κλαυθμώνος.
'00 Ακαδημίας για το Πασόκ,και Φάληρο (full SR)
'00 Παρίσι, Place de Clichy με Sike, OneTime, Ioye και διάφορους 90DBC και VMD.
'01 Δε ξέρω
'02-'03 Με χάσατε!
'04-'05 Άρχισα να πηγαίνω σε festival του Spike69 αν δεν κάνω λάθος, και απο ’δω κι απο ’κει Ελλάδα.
'07 Meeting of Styles NY, στο Bronx, έβαψα απέναντι απο τους FX και Tats Crew
'08 Παπάγου έβαψα με τους SGB σε ένα φεστιβάλ του Spike69
'10 έβαψα με τον Krah εδώ London σε ένα street art festival (λίγοι γκραφιτάδες μείναν πλέον εδώ πέρα!)

- Εμπειρίες και εντυπώσεις;

Γενικότερα,είναι ωραία τα φεστιβάλς, γνωρίζεις και βλέπεις αυτούς που έχεις χάσει! Το πιο ωραίο ήταν Θησείο 98, Παρίσι 00 και NY Meting of Styles! Τι να σου πω.. Τα crews τα λένε μόνα τους!

- Αν είσαι κατά των φεστιβάλ graffiti, γιατί;

Δεν είμαι κατά, μ’αρέσουν,και πιστεύω πως χρειάζονται, μπάς και μάθει ’κανάς άλλος να βάφει όπως πρέπει!.. Το μόνο που με ενοχλεί είναι το πως για να κλέισεις χώρο σου βγαίνει η πίστη, αλλά τι να κάνεις, it's part of the game, 1st in 1st served!

- Κλείνοντας θα ήθελα να μου πείς αν είσαι ακόμα ενεργός και ποιούς writers και crews γουστάρεις σαν ανθρώπους,bombers και legal-άδες.

Είμαι ακόμα μια χαρά ενεργός! The virus will stay for life now.. Τα crews μου έρχονται πάντα πρώτα! SR 90DBC TOMAHOK all the way! Έχω πολύ respect για τους SGB (Jason LiveTwo for life!) Πολύ respect για τους Till Death! Full respect στους LIFO (Bart Moge!) Αγαπημένος μου writer πιστεύω είναι o O'Clock απο Παρίσι.. Οι πιο καλές ψυχές του Ελληνικού graffiti είναι οι DFP. Και δεν ξεχνώ τους KWHZ, που και με τους Γερμανούς, απλά μαθαίνεις! (Shea Sherz Big up!). My full respects to all of them, and many more...

The KieLa SR 90DBC Level69 on Top!