Fort Minor

What is Fort Minor

Fort Minor λοιπόν... ή τουλάχιστον έτσι ορίζεται το όνομα του δίσκου The Rising Tied. Τώρα τι εστί Fort Minor; Ουσιαστικά είναι η εισαγωγή του ακροατή στον ήχο της νέας εταιρείας του MC/παραγωγού/συν-συνθέτη των Linkin Park, Mike Shinoda.

Πρώτη Ακρόαση

Mε την πρώτη ακρόαση του δίσκου καταλαβαίνεις ότι η δουλειά που έχεις στα χέρια σου θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως το πρώτο solo album του Shinoda που απλά εμπεριέχει πολλούς καλεσμένους. Εξέχοντες αυτών τα πρώτα μέλη της Machine Shop (περί αυτής της εταιρείας ο λόγος), Styles of Beyond που πλαισιώνουν σχεδόν όλα τα κομμάτια. Ακολουθεί η all star στρατιά των Black Thought, Common, Bobo(Cypress Hill), John Legend, Kenna, Matranga. Holly Brook(συγκρατήστε το όνομα), Celph Titled και Mr.Hahn (όχι θα έλειπε...). Το σχετικά παράδοξο είναι ότι ο ήχος κινείται όπως θέλει ο (όλων των κομματιών) παραγωγός Mike Shinoda είτε ραπάρουν οι πιο σκληροπυρηνικοί Ryu και Tak (Styles of Beyond) είτε τραγουδάει στο ρεφρέν ο σαγηνευτικός φωνητικά John Legend. Κοινός παρονομαστής είναι τα αρκετά (έως πολύ στην περίπτωση του In Stereo) βαριά beat και η ενδεικτική αυτοπεποίθηση του δημιουργού τους να γράψει ο ίδιος τις περισσότερες ρίμες και πόσο μάλλον να πατάει στιβαρά στα μέτρα του.

Ανάλυση

Οι στίχοι, λοιπόν, όλης της παρέας έχουν μια σχετικά ανοικτή γκάμα θεμάτων. Φαίνεται η εσωστρέφεια της σκέψης του M.S. Αφού οι στίχοι του ακόμη και όταν αγγίζουν ιστορίες του παρελθόντος όπως αυτή ενός Ιάπωνα μετανάστη που ακολουθεί το μεταναστευτικό κύμα προς την Αμερική (αρχές 1900) έχουν μια πιο βαθιά αμεσότητα. Βέβαια πολλές φορές οι στίχοι απολήγουν να ακούγονται αρκούντως εγωιστικά χωρίς όμως να ενοχλούν ακουστικά. Η ποικιλία αυτή έγκειται στην (συν) ύπαρξη κομματιών όπως τα Feel Like Home, The Battle, In Stereo δηλαδή συναισθηματικών, (ζωντανών battle) αλλά και κομματιών κριτικής του(/άποψη ενός) τρόπου δημιουργίας beat. Σημείο αναφοράς είναι και το Get Me Gone που συνοψίζει την πορεία των Linkin Park από το 1999 ως το 2005, από την αφάνεια ως την εμπορική και μουσική αποδοχή και τα εμπόδια που υπερπήδησαν.

Οι παραγωγές στο σύνολο τους δεν περιέχουν samples (ή τουλάχιστον loopable samples) αφήνοντας το συνθετικό οίστρο του M.S να δημιουργήσει. Έτσι ξεπηδούν χορευτικοί ρυθμοί σαν του Petrified ή του Believe Me, μελωδικές (με βρώμικο ήχο) μπαλάντες όπως το Where'd You Go ή ρυθμικές νότες πιάνου High Road. Συνθετικές νότες ωστόσο προσφέρουν και το πιάνο του John Legend και τα scratches του δίσκου από τους Dj Cheapshot (Styles of Beyond) και Mr.Hahn. Ουσιαστικά αχρείαστη (μουσικά τουλάχιστον) η παραγωγή του δίσκου από τον κύριο Shawn Carter (aka Jay-Z).

Εν γένει τα καλύτερα tracks είναι τα: Remember The Name, Petrified, Feel Like Home, Where'd You Go, In Stereo, Believe Me και High Road.

Τελικά

Μπορεί να μην πρόκειται για το δίσκο της χρονιάς αλλά η αξία αυτού του ηχογραφήματος είναι μεγάλη. Επιτέλους ακούμε τον Mike Shinoda στο φυσικό του στοιχείο, το hip hop, και μάλιστα σε φόρμα. Τόσο στιχουργική όσο και συνθετική σε σημείο που η απόλαυση αυτού του δίσκου είναι εγγυημένη.

Eξώφυλλο & Tracklist

1. Introduction
2. Remember the Name
3. Right Now
4. Petrified
5. Feel Like Home
6. Where'd You Go
7. In Stereo
8. Back Home
9. Cigarettes
10. Believe Me
11. Get Me Gone
12. High Road
13. Kenji
14. Red to Black
15. Battle
16. Slip Out the Back