It's a frozen world vol.4

KONTPEΣ

Απορώ γιατί ακόμα απορείτε...

Οι κόντρες είναι αναπόσπαστο κομμάτι του hip-hop. Εν μέρη το hip-hop δημιουργήθηκε με σκοπό να πάει τις αληθινές κόντρες των συμμοριών σε άλλο επίπεδο. Στο λεκτικό / μουσικό. Γι' αυτό άλλωστε είχε τόσο μεγάλη επιτυχία. Οι gangstas πλέον είχαν ένα άλλο τρόπο επίλυσης των διαφορών τους και μάλιστα σε μερικές περιπτώσεις αποδείχθηκε πολύ πιο αποτελεσματικός. Μπορούσες πλέον να μην σκοτώσεις τον αντίπαλό σου με drive-by, αλλά να τον ρεζιλέψεις αφάνταστα και αυτό το ρεζίλι να μαθευτεί παντού αφού πλέον το hip-hop είχε πάρει πρωτοφανή δημοτικότητα και οι rappers απολάμβαναν ευρεία αναγνωρισιμότητα.

20 και βάλε χρόνια μετά, ελάχιστα πράγματα δείχνουν να έχουν αλλάξει. Οι κόντρες καλά κρατούν, έστω και αν αρκετές απ' αυτές είναι πλέον προσυμφωνημένες και στοχεύουν στην αμοιβαία διαφήμιση. Δεν είναι όμως όλες ψεύτικες. Αρκετές φορές τα πράγματα ξεφεύγουν από κάθε έλεγχο και καταλήγουμε σε πυροβολισμούς και απόπειρες δολοφονίας. Λίγο extreme act μόνο για publicity δεν συμφωνείτε;

Πως συνδέονται όμως όλα αυτά με την ελληνική hip-hop σκηνή; Εδώ και 10 περίπου χρόνια που την παρακολουθώ, δεν σταμάτησαν ούτε μια μέρα οι κόντρες. Ισχύει το ίδιο και εδώ. Πότε αληθινές και πότε ψεύτικες. Το κακό είναι ότι οι οπαδοί ακόμα φανατίζονται, ακόμα παραμένουν τυφλοί, ακόμα το τραβάνε στα άκρα. Μην απορείτε. Είναι αναγκαίο. Χωρίς τις κόντρες δεν θα υπήρχε hip-hop. Απ' αυτό ξεκίνησε και απ' αυτό θα τροφοδοτείται για πολλά χρόνια ακόμα. Το γεγονός ότι η ελληνική σκηνή είναι δυσανάλογα μικρότερη απ' την αμερικάνικη, δυσχεραίνει τα πράγματα αφού όλοι οι MCs γνωρίζονται μεταξύ τους και το θάψιμο πάει σύννεφο. Φυσιολογικό είναι λοιπόν το θάψιμο κάποια στιγμή να βγαίνει στην επιφάνεια και να αρχίζουν οι κόντρες. Θα μπορούσα να παραθέσω την λίστα με όλους τους τσακωμούς από το 1993 μέχρι σήμερα, αλλά κάτι τέτοιο ξεφεύγει απ' τους σκοπούς του άρθρου. Άλλωστε είμαι σίγουρος πως σχεδόν όλοι τις γνωρίζετε από πρώτο χέρι. Σκοπός μου είναι να περάσω το μήνυμα ότι οι κόντρες θα συνεχίσουν να υπάρχουν ζωντανές στο ελληνικό hip-hop όχι γιατί είμαστε κομπλεξικοί ή ελληνάρες, αλλά επειδή είναι αναπόσπαστο κομμάτι του hip-hop. Και ως τέτοιο πρέπει να το αποδεχτούμε και αν δεν μπορούμε να το αγνοήσουμε, τουλάχιστον ας μη παίρνουμε μέρος σ' αυτό. Ας αφήσουμε να το καταλάβουν όλοι με τον χρόνο γιατί πλέον έχω φτάσει στο συμπέρασμα ότι με τα λόγια δεν γίνεται τίποτα. Όπως άλλωστε δεν έπαιρνα κι εγώ από λόγια όταν μισούσα χωρίς λόγο το low-bap, όπως μισούσες κι εσύ τους άλλους, όπως μισείς τώρα κι εσύ εμάς...

Περιμένω όλους τους ριψοκίνδυνους ταξιδιώτες του hip-hop στην επόμενη επίσκεψη τους στον παγωμένο κόσμο...