Στο Ημίφως – Δράμα Κωμικού

Σε μία εποχή που εμείς οι παλαιότεροι έχουμε απογοητευτεί από το hip hop, έρχονται αυτές οι ωραίες στιγμές που πιάνει το αυτί μας κάτι καλό, κάτι αγνό, και αναθαρρεύουμε. Έτσι τυχαία άκουσα και εγώ τραγούδι από τον Νικηφόρο ή αλλιώς Δράμα Κωμικού. Δεν είναι εύκολο να περιγράψω τι είναι συγκεκριμένα αυτό που καθιστά την μουσική του ελπίδα για το μέλλον. Ίσως η ειλικρίνεια, ίσως ο ιδεαλισμός, ίσως το ελαφρύ σπάσιμο στη φωνή του όταν λέει κάτι που τον κινητοποιεί εσωτερικά.

Δράμα Κωμικού - Κύκλοι

"Κύκλοι τεμνόμενοι, διαπλεκόμενοι
Συστελλόμενοι και διαστελλόμενοι
Στο δικό μου εγώ, στο δικό σου εσύ
Ίσως να συναντηθούμε, αν είμαστε τυχεροί
Κι οι προηγούμενοι, μα κι οι επόμενοι
Όλοι στο ίδιο καλούπι παραγόμενοι
Κι άμα ο κύκλος σου δεν έχει εμβέλεια
Τότε στο σπίτι σου μείνε, και στη μιζέρια"

Αυτή είναι η μαγεία του ραπ, όταν το πρώιμο, το ακατέργαστο και το τεχνικά μη άρτιο, σε πείθει για την αλήθεια του. Δεν χρειάζεται να το καταλάβεις κάποιες φορές, απλά το αισθάνεσαι... Και αυτό είναι το ζητούμενο. Γιατί το hip hop είναι κάτι που ζεις, κάτι που βιώνεις, όπως είπε και ένας σοφός κάποτε...

Κυρίες και κύριοι, στο ακόλουθο άρθρο ο Δράμα Κωμικού αυτοπαρουσιάζεται:

Η Ιστορία μου

Γεννήθηκα το 1997 και μεγάλωσα στην Αθήνα. Το πρώτο μου άκουσμα από την κουλτούρα του Hiphop ήταν το 2011, όταν έπεσε στα αυτιά μου το κομμάτι “Φωτογραφίες” από το δίσκο Ακρωτηριασμένος Αχιλλέας του Ραψωδού Φιλόλογου. Αμέσως ενδιαφέρθηκα να μάθω περισσότερα για αυτό τον πρωτόγνωρο για εμένα ήχο. Δεν υπήρχε κανείς τότε στον κύκλο μου που να ασχολούνταν έστω στοιχειωδώς με τη μουσική μας κι έτσι καλέστηκα να την ανακαλύψω μόνος. Οι καλλιτέχνες που άκουγα τότε και οι προβληματισμοί που αποτύπωναν στα κομμάτια τους, συνέπεσαν με προβληματισμούς που είχα κι εγώ και ήμουν ανέτοιμος ακόμα να τους ορίσω με τάξη. Το Hiphop υπήρξε μεγάλη βοήθεια στην πιο δύσκολη ίσως φάση της ζωής μου, γύρω στα 15 -πράγμα που συνεχίζει βέβαια να αποτελεί και σήμερα.

Ξεκίνησα να σκαρώνω τους πρώτους στίχους, χωρίς να έχω κάποια μουσική υπόκρουση, αλλά πάντα με ομοιοκαταληξία. Σιγά σιγά (κι ενώ βρισκόμουν στο γυμνάσιο ακόμα) ξεκινήσαμε να γράφουμε από κοινού με έναν καλό μου φίλο σε παραγωγές αρκετά πειραματικές και επηρεασμένες από την ηλεκτρονική μουσική. Έτσι δημιουργήθηκαν οι “Στίγμα Ζωής”. Γράψαμε αρκετά κομμάτια, τα ηχογραφήσαμε με ένα άθλιο μικρόφωνο, κάναμε και ένα λάιβ στην καλοκαιρινή γιορτή του σχολείου μας. Αν τώρα ξανάκουγα τα τότε κομμάτια μας θα μου άρεσαν ακόμα οι στίχοι, αν εξαιρέσουμε την χάλια ποιότητα του ήχου μας.

Το Λύκειο ήταν νεκρή περίοδος όσον αφορά τα παραγόμενα κομμάτια. Έγραφα αλλά χωρίς μουσική παραγωγή από πίσω. Ήταν τότε η ευκαιρία να αναπτύξω τον πεζό λόγο, μέσω κάποιων διηγημάτων.

Ξεκίνησα να γράφω ξανά κομμάτια στα 19 μου. Από τότε έχουν γραφτεί πολλά, εκ των οποίων τα περισσότερα (όπως είθισται εξάλλου) έμειναν στο συρτάρι. Είμαι ενεργός προς το ευρύ κοινό από το Γενάρη του ‘18, έχοντας κυκλοφορήσει 6 κομμάτια και βρίσκομαι σε ένα αρκετά καλό σημείο στις ετοιμασίες του 1ου δίσκου μου, που θα φέρει τον τίτλο “Σφιγμένοι Ώμοι”.

Δράμα Κωμικού – Σε μια δίνη

Η μουσική μου

Η μουσική μου για μένα έχει 2 ρόλους, αυτόν του καταφυγίου κι αυτόν της πολιτικής πρότασης. Από αυτό και μόνο μπορεί ο καθένας να καταλάβει αρκετά και για το περιεχόμενο των κομματιών μου.

Προσπαθώντας να μην επαναλαμβάνομαι, ώστε κάθε κομμάτι να έχει και κάτι ξεχωριστό να δώσει, λαμβάνω ένα αναλγητικό φάρμακο την ώρα της γραφής, καθώς και όταν τελειώσει η σύνθεση του κομματιού. Εξ ου και το καταφύγιο. Από την άλλη, προσπαθώ να μετατρέπω σε δημιουργία την πίεση που υφίσταμαι καθημερινά από διάφορες κατευθύνσεις. Η ραπ έχει μέσα της την αντίδραση από όταν γεννήθηκε. Η μουσική μου λοιπόν, είναι τρόπος αντίδρασης και μάλιστα αρκετά ιδιαίτερος τρόπος αντίδρασης και το ιδιαίτερο στοιχείο του έγκειται στο ότι γράφοντας, ανακαλύπτω καλύτερα κι ο ίδιος πτυχές του εαυτού μου. Εξ ου και η πολιτική πρόταση.

Στα κομμάτια που γράφω λατρεύω τη χρήση της αλληγορίας και των κρυμμένων νοημάτων. Θεωρώ πως οι μεταφορές είναι ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο στη γραφή μου και μου αρέσει το κάθε κομμάτι να μπορεί να αναλυθεί από τον ακροατή σε πολλά επίπεδα. Το πιο εντυπωσιακό για εμένα είναι να συζητάω με όσους άκουσαν ένα στίχο μου, το τι σημαίνει αυτός ο στίχος. Ο καθένας αντιλαμβάνεται διαφορετικά τις λέξεις ανάλογα με την πραγματικότητα που ζει και την προσωπικότητα που έχει και είναι ένας λόγος για τον οποίο γράφω: να ανοίξει μια συζήτηση με αυτόν που θα ακούσει, θέλω κι εγώ να εμπνευστώ από εκείνον, να πάμε ένα βήμα μπροστά.

Όσον αφορά τις μέχρι τώρα κυκλοφορίες, αποτυπώνονται σε αυτές διάφορα από όσα με απασχολούν: από προσωπικές δίνες στις οποίες παλεύω να μην πέσω και απωθημένα του εαυτού μου, μέχρι προβληματισμοί για τις σχέσεις των ανθρώπων και για κοινωνικοπολιτικά ζητήματα.

Ο επερχόμενος δίσκος “Σφιγμένοι Ώμοι”, είναι μια αποτύπωση αυτού που λέει ο τίτλος, μέσα σε διάφορες συνθήκες. Είναι η αποτύπωση μιας εικόνας και η αναζήτηση των αιτιών της ύπαρξής της. Οι σφιγμένοι ώμοι είναι αναμφισβήτητα κάτι το οποίο κουβαλούν όσοι δοκιμάζονται καθημερινά, οι απλοί άνθρωποι, κι αυτοί που αγωνίζονται για αλλαγή. Αυτοί με ενδιαφέρουν περισσότερο.

Όσον αφορά τις μουσικές παραγωγές που θα περιλαμβάνονται στο δίσκο, αυτές περιλαμβάνουν instrumentals από αγαπημένους ξένους παραγωγούς καθώς και παραγωγές σεβαστών μου καλλιτεχνών όπως ο Λόγου Χάριν και ο Mista Blackouts (Kick the Bucket). Κάθε μουσική παραγωγή που κοσμεί το δίσκο έχει να προσφέρει και κάτι διαφορετικό μουσικά.

Δράμα Κωμικού - Ερωτήματα

Το παρόν και το αύριο

Το παρόν με βρίσκει να σπουδάζω Ιατρική στο Ηράκλειο της Κρήτης. Παράλληλα, προσπαθώ να συμμετέχω και να στηρίζω ο,τιδήποτε αυτοοργανωμένο και αντιιεραρχικό στην πόλη που ζω, είτε αυτό είναι συναυλία, είτε ομάδα, είτε θεατρική παράσταση, είτε στέκι κτλ.

Μουσικά, μετά την κυκλοφορία 6 κομματιών, είμαι στη διαδικασία ηχογράφησης και μίξης του 1ου μου δίσκου "Σφιγμένοι Ώμοι".

Όσον αφορά το αύριο, δεν συνηθίζω να κάνω σχέδια. Ένας στίχος μου λέει: "Όταν προβλέπεις το μέλλον, το απρόσμενο σου γελά". Παρόλα αυτά, στις 22 Δεκέμβρη 2018 θα συμμετάσχω στο 7ο Hip Hop Smile Festival πλάι σε μεγάλα ονόματα της ελληνικής ραπ, ανθρώπους που εκτιμώ και κάποιους από αυτούς ακούω από μικρός. Επίσης, θα ήθελα στα κοντά να βγει ο δίσκος, κάπου δηλαδή τους πρώτους μήνες του '19. Επειδή όμως, ό,τι κάνω μουσικά είναι αποτέλεσμα συλλογικής προσπάθειας, προτιμώ να μη μιλάω με σιγουριά. Ο δίσκος θα βγει όταν είναι η ώρα του. Πάντα πηγαία.

Σε περίπου 3 χρόνια σχεδιάζω να πάρω και το πτυχίο μου και να αντιμετωπίσω νέες προκλήσεις κι από αυτό το μετερίζι.

Τι πρεσβεύω/Τι πιστεύω

Γενικά είμαι άνθρωπος που έχει ζήσει τα παιδικά και νεανικά του χρόνια στο μεγαλύτερο αστικό κέντρο μιας χώρας υπό διάλυση. Αυτό σημαίνει πως έχω δει μπροστά μου το χειρότερο πρόσωπο της κατάρρευσης των κοινωνικών δομών, της ανεργίας, της παντελούς έλλειψης του κράτους πρόνοιας σε ορισμένες περιπτώσεις. Έχω δει μπροστά μου την καταστολή από την εκάστοτε εξουσία και τις ελπίδες του κόσμου για αλλαγή της κατάστασης από πλευράς των κυβερνήσεων να εξανεμίζονται.

Σε αυτά τα πλαίσια λοιπόν, θεωρώ πως αν κανείς έχει ανοιχτά μάτια και παρατηρήσει γύρω του, δεν είναι δύσκολο να αναγνωρίσει το πρόβλημα. Αυτό το οποίο δεν μπορεί να προσφέρει κανείς με σιγουριά είναι μια βιώσιμη αντιπρόταση. Σημαντικό κομμάτι της μουσικής μου είναι η προσπάθεια για να εκφραστεί μια αντιπρόταση. Η ίδια η διαδικασία παραγωγής μουσικής είναι αντιπρόταση. Είναι η διαδικασία του να δημιουργείς κάτι από το “τίποτα”, σε μια εποχή που όλα γίνονται περισσότερο μηχανικά, λιγότερο ανθεκτικά και η ποιότητα στα πάντα θυσιάζεται στο βωμό του κέρδους.

Πέρα από τη μουσική, θεωρώ σημαντικό μέσο την αυτοοργάνωση μαζί με άλλους με τους οποίους μοιράζεσαι κοινές αξίες, προκειμένου να διεκδικήσεις τα όποια αιτήματα. Μου αρέσει να βρίσκομαι σε ένα κοινό τραπέζι, να ακούω απόψεις που συμφωνώ με αυτές και άλλες με τις οποίες διαφωνώ, και να συνδιαμορφώνονται οι όποιες αποφάσεις.

Γενικότερα, αντί να περιμένεις να σε σώσουν, στάσου στο ύψος των περιστάσεων και πάρε την πρωτοβουλία εκεί που χρειάζεται.

Αγαπημένοι μου καλλιτέχνες/επιρροές

Όσον αφορά την Ελλάδα, οι καλλιτέχνες που με επηρέασαν πάρα πολύ όταν ξεκίνησα να ασχολούμαι με το Hiphop ήταν ο Ραψωδός Φιλόλογος, ο 12ος Πίθηκος, οι Fullface και οι FF.C. Στα μετέπειτα χρόνια και μέχρι σήμερα, σέβομαι άπειρα την τέχνη που προσφέρουν καλλιτέχνες και σχήματα όπως: Social Waste, Στίχοιμα, Εισβολέας, Obnoxious Kas, Intifada, Ταφ Λάθος και άλλοι, μεγάλοι και μικροί, γνωστοί και άγνωστοι.

Όσον αφορά το ξενόγλωσσο ραπ, λατρεύω τους Atmosphere, τον Joey Badass (από new school ήχο) καθώς και τον κλασικό ήχο των 90s' (Nas, KRS-One, Mos Def, Outkast, 2Pac,...). Από Γαλλία λατρεύω την Keny Arkana και τον Demi Portion από Μασσαλία.

DEMI PORTION - La Poignée de Punchlines

Αγαπημένα μου beats

Είναι πάρα πολλά και είναι δύσκολο να τα βάλεις σε σειρά. Από Ελλάδα το beat του Eversor στο κομμάτι “Ο μύθος καταρρέει” του Εισβολέα. Από Αμερική το beat του Kno των Cunninlynguists στο “Nothing to Give”, το beat του Ant των Atmosphere στο κομμάτι “The Woman with the Tattooed Hands”, καθώς και όλα σχεδόν τα μπίτια του J Dilla που έχω ακούσει, χαχα.

CunninLynguists - Nothing to Give

Τους χαιρετισμούς μου σε:

όλους όσους αγαπώ, είτε τους το έχω πει είτε τους το έχω δείξει και με νιώθουν. Δηλαδή στη μάνα, τον πατέρα μου, την αδερφή μου, τους λιγοστούς μου πραγματικούς φίλους, την οικογένεια του Ραδιοφωνικού Σταθμού Πανεπιστημίου Κρήτης και άλλο ένα άτομο που ξέρει ποιο είναι.

Όλους όσους προσφέρθηκαν ανιδιοτελώς να με βοηθήσουν να εξωτερικεύσω την τέχνη μου, είτε είχαν σχέση με το ραπ είτε όχι. Ξέρουν επίσης ποιοι είναι.

Όλους τους παραπάνω τους ευγνωμονώ και τους εύχομαι να ζήσουν τη ζωή που ονειρεύονται, με υγεία, σωματική και ψυχική.

Τρόπος Επικοινωνίας / Links

Facebook Page: https://www.facebook.com/dramakomikou/
Youtube Channel: https://www.youtube.com/channel/UCNKzh136A_O7VCfVzFDHaGA
Email: dramakomikou@gmail.com