Stereo Mike - Aneli3h


Από την Ευρώπη, τον πλανήτη … στην παλιά γειτονιά

Κάπως έτσι μας καλωσορίζει ο Stereo Mike στην τρίτη του δισκογραφική δουλειά, την Aneli3h. Μια δουλειά η οποία επιβεβαιώνει πως το καλό πράγμα αργεί να γίνει. Μπορεί να μην είχε τάξει ημερομηνίες κυκλοφορίας οι οποίες πήγαν πίσω, αλλά τον δίσκο γενικά τον περιμέναμε από πολύ νωρίτερα. Λίγο η τελειομανία του Mike που θυμίζει Dr Dre, λίγο κάποια δισκογραφικά παιχνίδια και παρ' ολίγον μεταγραφή και λίγο η διαφορά φάσης μεταξύ Λονδίνου και Αθήνας, η προσωπική Ανέλιξη του κατά κόσμον Μιχάλη Έξαρχου έκανε την εμφάνιση της τον Μάρτιο, λίγο μετά την νίκη του στα προκριματικά του Eurovision Contest 2011 και την τιμή που έλαβε να εκπροσωπήσει την χώρα μας στα τελικά σε πανευρωπαϊκό επίπεδο μαζί με τον Λούκα στο κομμάτι "Watch My Dance". Το καλύτερο ίσως timing μιας και σίγουρα ο Mike έχει ωφεληθεί απίστευτα από την δημοσιότητα που έπεσε πάνω του λόγω Eurovision. Σήμερα για παράδειγμα τον είχε αφιέρωμα στην Κυριακάτικη εφημερίδα "ΕΘΝΟΣ" ενώ αν γράψεις Stereo Mike στο Google τα σχετικά αποτελέσματα ανέρχονται πλέον σε χιλιάδες, μιας και όλα τα blogs έχουν τουλάχιστον από μια αναφορά στον rapper ο οποίος δούλευε τον τελευταίο χρόνο στο παρασκήνιο κλεισμένος στο Westminsterικό του studio, ξεγραμμένος από ορισμένους…να όμως που η ποιότητα θριαμβεύει για μια ακόμα φορά απέναντι στο πρόσκαιρο και στο επιτηδευμένο, στο καλά πακεταρισμένο προϊόν που στοχεύει πλήθη μέσω "ερευνών αγοράς" και όχι τις καρδιές των ακροατών, των fans.

Τίποτα δεν άλλαξε απ' την άλλη όμως πολλά

Stereo Mike Aneli3h "…Κι αν δε το βλέπεις μάλλον θέλεις στο ένστικτο γυαλιά" είναι το ζουμί της προσωπικής Ανέλιξης του Stereo Mike. Οξύμωρο, αλλά πραγματικότητα. Είναι το ίδιο άτομο που συγκεντρώνει το respect όλης της ελληνικής hip-hop σκηνής και ταυτόχρονα διατηρεί έδρα Πανεπιστημιακού καθηγητή. Είναι το άτομο που ραπάρει με τον Tus και με τον Λούκα στην Eurovision. Θα τον βρεις να αράζει στο Κ44 στο Γκάζι και στο Liverpool Arena στα MTV Awards να περπατάει στο κόκκινο χαλί των επισήμων. Γι' αυτό ακριβώς είναι stereo. Διπλός σε όλα. Και προς αποφυγή παρεξηγήσεων σπεύδει να ξεκαθαρίσει πως "δεν έχει αλλάξει του Μιχάλη η ουσία / μη σε μπερδεύουν video και βραβεία".

Το "Είμαι Ακόμα Εδώ" μου θύμισε κατά κάποιο τρόπο το XLi3h, όπου και εκεί άνοιγε τον δίσκο με τον ίδιο περίπου τρόπο. Με μια γρήγορη εξιλέωση, με ένα απότομη κίνηση του μαχαιριού έκοβε το λίπος που τον βάραινε για να μπορέσει να συνεχίσει πιο ελεύθερος να ραπάρει στο υπόλοιπο album. Στην XLi3h ήταν το «Ψυχής Απομεινάρι» όπου ξεφορτωνόταν με σκληρό αλλά ρεαλιστικό τρόπο μια αρρωστημένη ερωτική σχέση. Στο Aneli3h το Είμαι Ακόμα Εδώ" ξεφορτώνεται μια άλλου είδους σχέση, που τον ήθελε σε επικίνδυνα μονοπάτια, όπως άλλωστε ραπάρει "με συμβουλέψανε να αποκτήσω ύφος"…τι είδους συμβουλές ήταν αυτές και από ποιους; Συμβουλές προερχόμενες από το star system που θεώρησε το γέλιο αδυναμία και την ευγένια θανάσιμη αμαρτία. Σε ένα κόσμο γεμάτο από προσποίηση η απάντηση του Mike ήταν και είναι "φτάνει ο δικός μου ήχος".

Φορτσάρει λοιπόν τις μηχανές, φουλάρει τα beats με σύνθια και πολλά όργανα και κάνει την δική του μουσική επίθεση στα υπόλοιπα κομμάτια. Με ήχο σαφώς πιο χαρούμενο από το XLi3h, γράφοντας ματζόρε και όχι μινόρε, αφήνεται στην μουσική και την έχει ως οδηγό στο καραβάνι του. Ως γνήσιος Σάτυρος Νομάς παίζει αρκετές φορές με το θέμα του Λονδίνου και της Αθήνας, θέλοντας να μας βάλει στο κλίμα της διπλής στερεοφωνικής του ζωής. Μια ζωή η οποία μπορεί να πει κανείς είναι ένα ασταμάτητο party, μαύρα γυαλιά μέσα στο club και σ΄ όποιον αρέσει, απόψε βγήκαμε για να χορέψουμε και όχι για να βρούμε σχέση, μια νύχτα όλη η ζωή ή αλλιώς είναι "Απλά Ζωή¨.

Και δεν είναι μόνο το πρώτο single του δίσκου, το "Απλά Ζωή" που μιλάει γι' αυτό το ασταμάτητο party. Τσεκάρετε το Track no.6 και "Όπου στον Κόσμο" και θα καταλάβετε πως και εδώ η φάση είναι τόσο γιορτινή που σε ξεσηκώνει απ' τον καναπέ, σου βάζει διαρκώς ιδέες για το σχέδιο που πρέπει να καταστρώσεις απόψε για να βγεις με το παρεάκι για ένα "χαλαρό ποτάκι" και να ετοιμαστείς για μια περιπέτεια που κανείς δε ξέρει πως θα εξελιχθεί. Το "Όπου στον Κόσμο" μου θυμίζει και αυτό XLi3h, και φυσικά αναφέρομαι στο κομμάτι που είχε κάνει τότε ο Mike, το "Περαία μου". Μοιάζει από την άποψη ότι μιλάει για γνώριμα άτομα και στέκια, για φίλους και καταστάσεις που τον έχουν στιγματίσει τον τελευταίο καιρό και φυσικά τον πολυαγαπημένο του Πειραιά. ΟΚΙΟ και Sports τα γνώριμα στέκια, τα γνωστά δρομάκια που κουβαλάει πάντα μαζί του σε όλα τους ταξίδια και φροντίζει να τα τμά κάθε φορά που επιστρέφει, όσο επιβαρυμένο κι αν είναι το πρόγραμμα από συναυλίες, εμφανίσεις και συνεντεύξεις.

Stereo Mike Aneli3h Και από τον Πειραιά, στην Αθήνα και την ερώτηση κλειδί: έχει πια ρυθμό; Να τος πάλι ο Tus σε μια απ' τις λίγες συνεργασίες του δίσκου (θα αναφερθούμε στην άλλη αμέσως μετά) σε άλλο ένα μπιτάδικο κομμάτι που ξεσκεπάζει τους δήθεν που στοιβάζονται στα μαγαζιά αντί για να πάνε να χορέψουν κάπου με την ησυχία τους, χωρίς να έχουν έννοια ποιος τους κοιτάει και γιατί. Δυστυχώς η Αθηναϊκή σκηνή το έχει αυτό το ψηλομύτικο, το μπλαζέ ύφος που σνομπάρει όσους περνάνε πραγματικά καλά αλλά όπως μας λέει και ο Mike απλά ζηλεύουν γιατί ποτέ τους δεν έμαθαν να χορεύουν. Ο Tus ρίχνει ένα πολύ ωραίο κουπλεδάκι και νομίζω είχει ιδιαίτερο νόημα που τον διάλεξε ο Mike για feat. και για το συγκεκριμένο κομμάτι αλλά και για τον δίσκο του γενικότερα. Το λέω αυτό γιατί ο Tus δεν θεωρείται ακριβώς mainstream, είναι γνωστός για την τρέλα του και την καφρίλα που βγάζει στα κομμάτια του, οπότε είναι άλλη μια κίνηση για να βγάλει ο Stereo Mike την γλώσσα στο star system που θέλει συγκεκριμένες φόρμες, συνεργασίες με μεγάλα ονόματα για το κυνήγι του hit. Η δεύτερη συμμετοχή του δίσκου λοιπόν είναι ένας άλλος αντι-ήρωας του ελληνικού hip-hop, o Evnus, και συμπληρώνει αυτή τη θεωρία της αντισυμβατικότητας με την βαριά φωνή του και το κουπλέ που σε πέφτει πάνω σου σαν ογκόλιθος και σε αποτελειώνει. Τον συναντάμε λίγο πριν το τέλος του δίσκου, στο φινάλε, με το "Αυτός είμαι εγώ" και μια καταπληκτική ενορχήστρωση. "Χαραμοφάιδες, τζιτζιφιόγκοι, στεργιοκαραβοκύρηδες, πράκτορες του τίποτα" και άντε γεια!!!

Οδεύοντας προς την Κατάληξη

Αν με ρωτήσει κανείς τι ήταν τελικά αυτή η Aneli3h για τον Stereo Mike θα του απαντούσα κοίτα στον καθρέφτη. Δες τον εαυτό σου και αναρωτήσου αν είσαι 100% αληθινός ή βάζεις προσωπείο κάθε μέρα για να πας στο σχολείο, στο ΤΕΙ ή στη δουλειά. Αν προτιμάς να αρέσεις ή να δημιουργείς. Αν τα ζόρια που τραβάς τα χρησιμοποιείς για να αντλείς δύναμη και να γίνεσαι καλύτερος ή μιζεριάζεις και γίνεσαι γκρινιάρης απαισιόδοξος γεμάτος μαυρίλα; Χρησιμοποιείς όλα σου τα χαρίσματα για να βγεις από την σπηλιά όπως την παραβολή του Πλάτωνα ή παραμένεις μέσα με τους υπόλοιπους υποκριτές να χαίρονται που παίζουν κουκλοθέατρο με τις σκιές του έξω κόσμου; Είναι στιγμές που βαριέσαι και δεν βγάζεις μιλιά ή βάζεις νου και χέρια στη νέα σου δουλειά; Οι απαντήσεις όπως καταλαβαίνετε είναι προσωπικές για τον καθένα, ο Stereo Mike, όπως κάθε καλλιτέχνης δεν είναι εδώ για να σε οδηγήσει κάπου συγκεκριμένα, αλλά να καταθέσει με τόλμη πως πέτυχε την προσωπική του ανέλιξη σε έναν καλύτερο ράπερ, σε έναν καλύτερο μουσικό, σε έναν καλύτερο άνθρωπο. Μέχρι να δούμε ποια Katali3h θα έχει αυτή η τριλογία, ας απολαύσουμε το απόλυτο party guide, την Aneli3h!
Warning: Χάπι to get happy NOT included ;-)

Εξώφυλλο & Tracklist

Stereo Mike Aneli3h

Stereo Mike Aneli3h