Interview TNT

— Πως νιώθεις που είσαι στο χώρο σχετικά λίγο χρόνο αλλά παρόλα αυτά έχεις καταφέρει να έχεις respect από ανθρώπους με χρόνια εμπειρία στον χώρο;

Σίγουρα μου δίνει κουράγιο και τονώνει την αυτοπεποίθησή μου, αλλά προσέχω γιατί πολλές φορές η πολλή αυτοπεποίθηση οδηγεί σε στασιμότητα και άσχημο attitude, που σαν ακροατής αλλά και σαν ενεργό στοιχείο στη μουσική μας σκηνή, έχω δει να σκοτώνει καλλιτέχνες, φιλίες, ανθρώπους να ξεχνάνε από πού ξεκίνησαν μόνο και μόνο επειδή κάποιος σοβαρός και καταξιωμένος στο χώρο, τους έδωσε respect.

Είναι κάτι που σιχαίνομαι πραγματικά και θα σου αποκαλύψω πως, ξεκινώντας να ακούω αυτή τη μουσική πίστευα ότι συγκροτήματα και ακροατές, θα είχαν ανάλογη “ρομαντική” στάση, ανθρώπινη και united. Αν' αυτού, με μεγάλη μου λύπη και απογοήτευση συνάντησα και συναντώ ότι και στην κοινωνία εκτός Hip Hop, δηλαδή ψευτιά, τουπέ. Φλωράκια που την βλέπουν γιατί μαστούρωσαν απ' τα ντουμάνια (γέλια) και γενικά πολύ κακία χωρίς να ανοίξει ούτε ρουθούνι αν με πιάνεις. Φυσικά, υπάρχουν και εξαιρέσεις, αυθεντικά άτομα που τα χαίρομαι και τα γουστάρω.

— Όταν ξεκίνησες ποιοι ήταν οι στόχοι σου και οι επιρροές σου; Ποια είναι τα πράγματα που θέλεις να καταφέρεις;

Βασικά, όταν ξεκίνησα, ήμουν σε μια ηλικία που όλα ήταν πολύ ρομαντικά και αθώα, στόχους με την έννοια “θέλω να γίνω κάτι” δεν έβαλα ποτέ, απλά έγραφα, χόρευα και έβαφα επειδή είδα κάποιους να το κάνουν πριν από εμένα και επειδή εκφραζόμουν μέσα από αυτό. Δεν πιστεύω στην παρθενογένεση των πραγμάτων στις μέρες μας, αδυνατώ να πιστέψω δηλαδή άτομα που υποστηρίζουν ότι δεν είχαν και δεν έχουν επιρροές. Κάθε τι που ακούμε, βλέπουμε, νιώθουμε και αντιλαμβανόμαστε στον περιβάλλοντα χώρο μας επηρεάζει έστω και υποσυνείδητα. Το αναφέρω αυτό για αυτούς που θα βιαστούν να κρίνουν αυτό που σου είπα πιο πριν. “Eίδα κάποιους να το κάνουν πριν από εμένα”.

Τώρα, τα πράγματα φυσικά στην πορεία αλλάξανε, σίγουρα πλέον βάζω στόχους, αλλά ποτέ δε σταμάτησα να γράφω για μένα. Είμαι σε θέση να κρίνω τι γουστάρει να ακούσει ένα μεγάλο μέρος ακροατών, μα ποτέ δε σκέφτομαι και δε βάζω σαν στόχο να γράψω κάτι συμβατικό, όπως σου είπα γράφω για μένα. Αν κάποιος γουστάρει τη μουσική με κάνει χαρούμενο και με ενθαρρύνει. Αν όχι, απλά τα πράγματα και φυσιολογικά, υπάρχουν και άλλοι. Αυτό που θέλω να καταφέρω, είναι να κάνω συνεργασίες με όλους τους rappers που γουστάρω από εξωτερικό, κάτι που μετά το It's a war, δείχνει να είναι αρκετά εφικτό. Επίσης θα ήθελα να καταφέρω κάποια στιγμή να είμαι σε θέση να δίνω τη μουσική μου μόνο τυπωμένη, αλλά free. Αυτό πιστεύω είναι αρκετά δύσκολο, θα το παλέψω όμως, ίδωμεν!

— Ονόμασες το album It's a war. Τι μήνυμα ήθελες να περάσεις; Στο ομώνυμο κομμάτι που αναφέρεσαι;

Είχα να επιλέξω ανάμεσα στα εξής κομμάτια για την ονομασία του album: We never fall back, Rapcore babel και It's a war. Ξεχώρισα αυτά τα κομμάτια για προφανής λόγους, είχαν τις πιο σημαντικές για μένα συνεργασίες και εκτός αυτού, είναι και τα 3 ελκυστικά, για ονομασία ενός album. Εντέλει, διάλεξα το It's a war, γιατί από τη μία μου έκανε πολύ, μιας και ο δίσκος είναι battle, κι από την άλλη περνάει και το μήνυμα της “εμπόλεμης” κατάστασης που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια. Στο ομώνυμο κομμάτι, δεν στιγματίζω κάποιον, εξάλλου δεν υποστηρίζω την ιδέα του diss, θέλω να λύνω πιο άμεσα και αντρίκια τις διαφορές μου. Το θεωρώ ένα κομμάτι represent πιο πολύ, που όπως και στα περισσότερα κομμάτια του δίσκου, προσπάθησα να περάσω το μήνυμα του “united track”, όχι απλά ένα battle track, ήθελα κι από μεριάς μου αλλά κι από μεριάς των συμμετοχών να βγεί ένας δεμένος και ενωτικός (με την ιδέα της παρέας) δίσκος.

— Πως αποφάσισες να κυκλοφορήσεις έναν battle δίσκο;

Να σου πω την αλήθεια, περίμενα να μου την κάνεις αυτήν την ερώτηση, και είναι κάτι που έχω την ανάγκη να μοιραστώ με τους ακροατές μου. Σε καμία περίπτωση, παρόλο το νεαρό της ηλικίας μου, δεν σκεφτόμουν να βγάλω battle δίσκο. Απλά προέκυψε, οι συμμετέχοντες κάνουν κυρίως battle κομμάτια ή κομμάτια που κινούνται σε αυτήν την θεματολογία. Όπως γνωρίζεις, έξω αποτελεί το 80% της θεματολογίας των rapper. Στις συζητήσεις μας, για το πώς θα κινηθούμε, τι στίχους θα βάλουμε στην εκάστοτε παραγωγή, οι περισσότεροι γούσταραν battle. Θα αναρωτιέσαι βέβαια γιατί το είδα τόσο συμβιβαστικά. Απλά, ίσως έπρεπε να επιλέξω πιο προσεχτικά τις συμμετοχές, ένα θέμα που σίγουρα δεν είχα την εμπειρία να το κάνω. Σε καμία περίπτωση δεν το μετανιώνω, ήθελα πολύ να κάνω τις συνεργασίες που έκανα και θα τις ξανάκανα. Πλέον έχω το background και την εμπειρία να επιλέξω πιο αντιπροσωπευτικά, ιδεολογικά feat ώστε στο μέλλον να δημιουργήσω έναν δίσκο “εικόνα” του Γιάννη ή για αυτούς που δε με γνωρίζουν, TNT.

— Πως κατάφερες να έρθεις σε επαφή με τους Celph Titled, Keith Murray και Big Left;

Θα αρχίσω λέγοντας ότι, κανονικά θα έπρεπε να έχουμε “ψαχτεί” όλοι μας, για να είμαστε σε θέση να αντιλαμβανόμαστε την πραγματικότητα και την ρευστότητα των πραγμάτων. Θα δεις που το πάω, μην τρομάζεις. Αρχικά, γνώρισα κάποιους mc' s με τους οποίους συνεργάστηκα στο πολύ φλου, χωρίς να έχω κάτι συγκεκριμένο στο κεφάλι μου. Κάποια στιγμή, με προσέγγισαν 2 Άγγλοι beat makers, ο Anno Domini και ο 3rd Eye οι οποίοι δεν είναι καθόλου τυχαίοι. Έχουν πατήσει στα beat τους ονόματα κι ονόματα: Immortal Technique, Outer Space, Sacac red, Killah Priest, Doap Nixon, Reef the Lost Cause, Jedi Mind Tricks, King Magnetic και πάρα πολλοί ακόμη γίγαντες στην διεθνή μουσική σκηνή.

Τους άρεσε η δουλειά μου, και μου πρότειναν να συνεργαστούμε. Δεν σου κρύβω ότι εκείνες τις μέρες δεν πολύ κοιμόμουν από την αγωνία, δεν συμβαίνει και καθημερινά αυτό, με νιώθεις πιστεύω. Έτσι λοιπόν, ξεκίνησα να κάνω συνεργασίες με πιο άγνωστα για μας ονόματα όπως ο Mar'z και ο Remsa. Κι αυτοί με μεγάλη μου χαρά, γουστάρανε full. Ο Mar'z σε συνεργασία με τον 3rd Eye και τον Remsa μου κανόνισαν το feat με τον Big Left και αργότερα με τον Celph Titled. Με τον Keith Murray μίλησα εγώ αρχικά, αλλά επειδή δεν είναι και ο πιο εύκολος mc για να κάνει κάποιος feat, αργότερα υποπτεύομαι ότι μίλησαν πάλι οι συνήθεις ύποπτοι( γέλια), δεν έμαθα ποτέ, μιλούσα με Big Left για αυτό το θέμα και μου είπε ότι αν τον δει κάποια στιγμή θα με αναφέρει. Ε, μια μέρα ξύπνησα κατά τις 4 η ώρα θυμάμαι και είδα ένα μήνυμα από τον Keith στο κινητό μου που έλεγε: “ I sent the song did you get it?”. Από ότι καταλαβαίνεις, έτρεξα να τσεκάρω τα email μου και το είχε στείλει, μετά από 3 μήνες περίπου, τέλος καλό όλα καλά τελικά.

Και τώρα που λακωνικά σου ξεδίπλωσα το τι έγινε, επιστρέφω στο σημείο που άρχισα να σου απαντάω.

Φυσικά και τα άτομα αυτά, όταν κάνουν feat πληρώνονται, και αυτό διότι έχουν άλλη νοοτροπία. Λειτουργούν και κινούνται όπως για παράδειγμα η Χάρις Αλεξίου, ο Τερζής και άλλα γνωστά ονόματα στην Ελλάδα. Δηλαδή ζουν από τη μουσική, είναι το επάγγελμά τους και όταν κάνουν ένα feat παίρνουν ποσοστά ή κάποια χρήματα, κι αυτό το κάνουν όλοι, από όσο είμαι σε θέση να γνωρίζω μετά την επαφή με τους προαναφερθέντες. Κάτι που θέλω να προσθέσω πολύ σημαντικό είναι ότι, το να κάνεις ένα feat δεν είναι μόνο “έχω φράγκα και πληρώνω”, οι σοβαροί καλλιτέχνες στο εξωτερικό προσέχουν πολύ με ποιους κάνουν feat, ζητάνε μεταφράσεις, καλές μίξεις και mastering, φυσικά beat που να τους ταιριάζουν και να γουστάρουν και τέλος να τους αρέσεις, αυτό που λένε αυτοί “I feel you smashing that beat”.

Εγώ έτυχε να δώσω πολύ λιγότερα χρήματα για τους Big Left, Keith Murray και Celph Titled λόγω της συνεργασίας μου με τους Anno Domini, 3rd Eye και σε κάποιους από αυτούς, είτε νεότερους για μελλοντική δουλεία, μόνο τα έξοδα του studio. Αυτό πιστεύω όμως ότι δεν θα έπρεπε να απασχολεί τους ακροατές του It's a war. Δηλαδή βάστα ρε αδερφέ, όταν ακούς NTM feat Nas - Affirmative Action λες κανένας Γάλλος να είπε “έλα μωρέ δώσαν λεφτά” Έδωσαν, η εταιρία τους έδωσε και αρκετά μάλιστα, αλλά επειδή οι Γάλλοι δεν το βλέπουν έτσι, κάνανε τη 2 μεγαλύτερη φάση εκείνη την περίοδο. Το ίδιο σχεδόν συμβαίνει αυτή την περίοδο με τους Snowgoons στο Βερολίνο, και η Γερμανία τα τελευταία χρόνια είναι στα Top της Ευρώπης.

Πιστεύω πως έχουμε την ευκαιρία πλέον με τη χρήση του διαδικτύου, mc' s και παραγωγοί να αναδειχθούμε, σε συνδυασμό με την πολύ καλή φήμη που έχει δημιουργήσει η Noiz Productions για την Ελλάδα, μέσα από τα lives που έχει πραγματοποιήσει. Ας ξεφύγουμε από το Ελλαδιστάν και την κουτοπόνηρη μίζερη νοοτροπία του. NO NATIONS, NO BORDERS!

— Έχουμε κάποιες συμμετοχές στον δίσκο σου που δεν είναι τόσο γνωστές στο ελληνικό κοινό. Συμμετοχές όπως ο Remsa (Συμμετέχει στο κομμάτι “From my city”),ο Mar'z (Συμμετέχει στο κομμάτι “From my city”) και ο Zed (Συμμετέχει στο κομμάτι “Fight to survive”). Τι θα έπρεπε να γνωρίζουμε γι αυτούς;

Ο Remsa είναι ένα από τα αγαπημένα μου feat σε αυτό το δίσκο. Εξαιρετικά συνεργάσιμος και ταλαντούχος, με πάνω από όλα ένας καλός φίλος, παρότι διαδικτυακός μέχρι να τα πούμε κι από κοντά το καλοκαιράκι που θα τον φιλοξενήσω στην Ελλάδα (λες να τον φέρω Σαντορίνη;). Τον Μάρτιο που μας πέρασε κυκλοφόρησε με το group του (Weatherproof), τον debut δίσκο τους “Metropolis” σε παραγωγή των Wizard και Domingo, ο οποίος συμπεριλαμβάνει τους: Ras Kass, Mac Lethal, Sam Doom, Franco, Napoleon Suarez, και είναι διαθέσιμος στα iTunes και στο UGHH.com. Επίσης έχει συνεργαστεί στο παρελθόν με ονόματα όπως : Louis Logic, Okwerdz, Answer & Straws και Foreign Beggars. Σύντομα θα κυκλοφορήσει ένα “advertising mixtape” στο οποίο συμμετέχω σε 2 tracks.

Τι να πει κανείς για αυτόν τον τύπο.Από πού να αρχίσει βασικά (γέλια)! Συνεργασίες με Slaine, Ill Bill, Optimus, Sublime 1, Tragedy Khadafi, Diabolic, Ceekay και πολλούς ακόμη. Αποτελεί μέλος των Underground Professionalz και μέλος των Aftalife παρέα με τον Big Left από τους La coka nostra. Έχει πίσω του αρκετά albums που σημείωσαν μεγάλη επιτυχία δεν τα θυμάμαι όλα να στα πω, μερικά από αυτά είναι: Major League Mixtape, Spoken Wordz κι αυτός κυκλοφορεί σύντομα το 2ο προσωπικό του δίσκο: The Black Saint σε παραγωγή 3rd Eye, Domingo private eye, Hit farmers, Zent Keys κι άλλους αξιόλογους αναγνωρισμένους beat makers. Με τον Mar'z θα κάνουμε εκ νέου συνεργασίες για project δικά μου και δικά του στο προσεχές μέλλον.

Ο Zed είναι αυτό που λέμε “επαγγελματίας”, από τον τρόπο που δουλεύει πάνω στη μουσική του, μέχρι τη συμπεριφορά του και τα ανοίγματα που έχει κάνει σε κινηματογράφο, δίκτυα, δίσκους που οποιοσδήποτε θα ζήλευε ασυζητητί. Δουλεύει χρόνια σαν webmaster σε διαδικτυακούς χώρους της φαμίλιας των Psycho Realm και Cypress Hill. Έχει συνεργαστεί με πολλά top group σε Ιταλία και Αμερική. Είναι δημιουργός του Soundtrack “Street Code” που ακούγεται στην ταινία Fast and Furious 4 και στο οποίο συμμετέχει ο B-real (Cypress Hill). Ακόμη, συμμετέχει στον πρόσφατο δίσκο του Eric Bobo (Cypress Hill) “Meeting Of The Minds” και θεωρείται από τους πιο καταξιωμένους καλλιτέχνες στη χώρα του.

— Γιατί ακόμα δεν έχουμε δει δουλειά των Ορθολογιστών; Θα κυκλοφορήσετε τη νέα σας δουλειά δισκογραφικά;

Σαν Ορθολογιστές, δουλεύουμε με τους δικούς μας ρυθμούς. Πάντα αργούσαμε να κυκλοφορήσουμε κάτι, γι αυτό και υπάρχει διαθέσιμο μόνο το “Άπ΄το δρόμο”. Έχουμε όλοι μας υποχρεώσεις που μας καθυστερούν σε έναν πολύ σημαντικό βαθμό. Φέτος, πήραν και τον SXO στο στρατό, και όπως καταλαβαίνεις είναι κάπως δύσκολο να προχωρήσει το θέμα. Έχουμε τελειώσει ένα σημαντικό αριθμό κομματιών και μπορώ να σας πω ότι είμαστε στην τελική ευθεία παρόλα αυτά. Για τον τρόπο διάθεσής του δίσκου, πραγματικά όλα συζητιούνται και είναι ρευστά, μας έχουν γίνει κάποιες προτάσεις και τις εξετάζουμε, τίποτα παραπάνω.

— Ετοιμάζει κάποιο άλλο μέλος των ορθολογιστών νέα δουλειά;

O Ζωγράφος ετοιμάζει αργά αργά το προσωπικό του άλμπουμ, δεν μπορώ να πω πολλά όμως γι αυτό, το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι, θεωρώ την δουλειά που ετοιμάζει πραγματικά καλή, πιστεύω πολύ στην προσπάθεια του αυτή.

— Αυτή την περίοδο γυρίζεις video clip. Πως σου φάνηκε σαν εμπειρία και πόσο σημαντικό πιστεύεις πως είναι να συνδέσεις ένα μουσικό κομμάτι με εικόνα; Πόσο δύσκολο είναι να κάνεις μια τέτοια κίνηση όταν δεν έχεις συμβόλαιο;

Ναι, είμαι στα γυρίσματα του “Σε έναν κόσμο ονειρικό”, μπορείτε να το ακούσετε στο MySpace μου, είναι ένα αρκετά προσωπικό κομμάτι σε παραγωγή, μίξη και ηχογράφηση του Cenobite. Το κομμάτι αυτό, επέλεξα να το κάνω video clip καθαρά για συναισθηματικούς λόγους. Μαζί με το “Όταν θα λένε STOP”, είναι κομμάτια που με εκφράζουν απόλυτα ιδεολογικά και μουσικά. Ήταν λίγο παράξενα σαν εμπειρία, μιας και αποτελεί το πρώτο μου video clip, πιστεύω όμως ότι έχει δουλευτεί αρκετά και θα σας αρέσει. Σίγουρα, το να συνδέσεις εικόνα με ένα κομμάτι είναι σημαντικό και πρακτικό, κάνει τον ακροατή να το νιώσει, να του δώσει μεγαλύτερη προσοχή και τέλος να το σεβαστεί πιο πολύ. Το να κάνεις video clip εκτός δισκογραφικής, είναι αρκετά “σκληρό” για την τσέπη σου, αδύνατο θα έλεγα. Ευτυχώς, και σε αυτή την περίπτωση με βοήθησαν σημαντικά, κάποια κοντινά μου άτομα, που πιστεύουν σε μένα κι εγώ φυσικά σε αυτά. Άτομα που βοήθησαν στο project είναι: Ζωή, Σοφία Αθανασιάδου, Γιώργος Παρνασάς, Stas31, Nutu και Blaze98. Θα είναι διαθέσιμο σε πολύ λίγες μέρες αποκλειστικά στο hiphop.gr

— Είναι δύσκολο να έχεις ποιότητα δουλειάς και να είσαι παράλληλα χωρίς την υποστήριξη μιας δισκογραφικής;

Το να μην είσαι μέλος μιας δισκογραφικής εταιρείας και να δημοσιεύεις τη δουλειά σου στο internet είναι πράγμα συνηθισμένο και εύκολο. Το να είναι ο ήχος σου (μίξη και mastering), επαγγελματικός, δηλαδή να είναι ισότιμος με μια δισκογραφική δουλεία είναι σαφώς πιο δύσκολο. Προσωπικά, αλλά και σαν Ορθολογιστές, έχουμε σκάλωμα με τον ήχο. Θέλουμε να είναι όσο το δυνατό καλύτερος, γι αυτό και έχουμε εξοπλίσει το studio μας με πολύ καλές και ποιοτικές πηγές παραγωγής ήχου. Όλο αυτό που έχουμε οργανώσει, μας πήρε περίπου 6-7 χρόνια, από τότε που ακόμη δεν ήμουν στους Ορθολογιστές αλλά έσπρωχνα κι εγώ φράγκα για να βοηθήσω τη φάση της “Ταράτσας”. Ακόμη και όταν δημοσιεύουμε δουλεία μας στο internet, φροντίζουμε να φτιάξουμε original κόπιες για τους λίγους ρομαντικούς ακροατές που θέλουν ποιότητα audio κι όχι mp3, αλλά και το μοναδικό και γεμάτο αναμνήσεις βιβλιαράκι που πάντα σου θυμίζει παλιές εποχές κατά το άνοιγμά του. Συμπερασματικά λοιπόν, είναι κάτι αρκετά δύσκολο, και επιπλέον θέλει υπομονή, επιμονή και περίσσιο μεράκι.

— Βλέπουμε πολλούς mcs να αντιγράφουν style flows και θέματα. Τι γνώμη έχεις για όλους αυτούς που αντί να μας δείξουν κάτι φρέσκο κυμαίνονται στα ήδη χιλιοειπωμένα safe θέματα;

“Άλλος ένας Είσβο ένας Τάκης ένας Άσαρκος, ίδιο flow το ίδιο καλούπι και το ίδιο show” όπως έχει πει και ο SXO στο Αλανιάρικα παιδιά. Υπάρχει κάτι ιδιαίτερο να πει κανείς για αυτά τα άτομα? Απλά έρχονται και φεύγουν, διαρκούν για λίγο και πολλές φορές καθόλου. Το μόνο που θα μπορούσα να πω με σιγουριά είναι ότι αργά ή γρήγορα θα κριθούν και τότε πρέπει να έχουν γερό στομάχι, γιατί για μένα δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από το να μην έχει κάποιος, σε οτιδήποτε κάνει κάτι δικό του, κάτι που να αφήνει το στίγμα του όπως λένε και οι TXC.

Τα safe θέματα τώρα. Πολλοί κυνηγάν την επιτυχία που έκανε κάποιο παλιό κομμάτι και πολλές φορές αναλώνονται στα ίδια και τα ίδια. Είναι κάτι που δεν θα πρέπει να μπερδέψουμε με το “κρατάω το style μου”. Θεωρώ και αντιλαμβάνομαι σαν εξέλιξη κάθε τι που είναι ένα στάδιο πιο πάνω από κάτι παλαιότερο, άρα το να δεις ας πούμε σε νέα δουλειά μου, το ίδιο επίπεδο σε παραγωγές ή στίχους ή θεματολογία, το αποκλείω. Είναι κάτι που δε μου αρέσει και πιστεύω ότι όλοι μας έχουμε περιορισμένα πράγματα να δώσουμε, καλό είναι όποιος δεν έχει κάτι fresh να σταματάει, δεν είναι ντροπή, ίσα ίσα μάλιστα. Πόσοι όμως μπορούν να το κάνουν;

— Τι ακριβώς είναι το “Rapcore” ποια η διαφορά του με το hardcore; Επίσης το “rationalistas”, που ακούγεται συχνά στο cd;

Το “Rapcore” είναι η έννοια που έχουμε σαν Ορθολογιστές για το ύφος των στίχων και γενικότερα των κομματιών που δημιουργούμε. Δεν χρησιμοποιούμε τον όρο όπως είναι ευρέως γνωστός, δηλαδή το είδος μουσικής που συνδυάζει στοιχεία της rap rock, rap metal και punk rock σκηνής. Θέλουμε να διαχωρίσουμε τη θέση μας από αυτό που ονομάζουν “hardcore” rap τα περισσότερα groups στην Ελλάδα, μιας και δεν ακούγονται πολύ “hardcore” στα αυτιά μας. Η φάση λοιπόν, είναι Rapcore, σκληρό και ντόμπρο rap, που δεν περιλαμβάνει φανταστικά γεγονότα, αλλά στιγμές μέσα από την ίδια τη ζωή μας.

Rationalistas, είναι η Ισπανό-αμερικάνικη έκδοση της ονομασίας του group. Ο ορθολογιστής μεταφράζεται σε rationalist και αν βάλεις λίγο φαντασία και λίγο tequila sunrise, εύκολα καταλήγεις στο Rationalistas. Έχουμε στο μυαλό μας να προωθούμε πιο πολύ το group με αυτό το όνομα, και κάποια στιγμή στο μέλλον να το καθιερώσουμε.

— Στο οπισθόφυλλο βλέπουμε το “wallstarz”. Tι ακριβώς συμβολίζει αυτό;

Το “wallstarz” που βλέπεται στο οπισθόφυλλο του It's a war, σημαίνει West All Starz και αποτελεί μια παρέα ατόμων κυρίως από Αιγάλεω και Χαϊδάρι που εκφράζονται μέσα από την τέχνη του graffiti.

— Οι στίχοι σου έχουν συνήθως κοινωνικοπολιτικό χαρακτήρα τι πιστεύεις πως συμβαίνει στην χώρα μας; Τι γνώμη έχεις για το μέλλον του κόσμου;

Το μέλλον του κόσμου. Αν ήξερα ότι θα γινόταν ότι θέλει ο κοσμάκης θα σου απάνταγα αμέσως και με λεπτομέρειες. Αλλά δυστυχώς τα «θέλω» κάποιων άλλων είναι αυτά που καθορίζουν τις τύχες του κόσμου. Και μάλιστα για φέτος θα το αποφασίσουν στην Αθήνα. Ονομάζονται λέσχη BILDERBERG, ιδρύθηκε από τη CIA και αποτελούνται από παγκόσμια μασονικά λαμόγια που φροντίζουν να παίρνουν στις τάξεις τους από επιχειρηματίες, ΜΜΕδες και τραπεζίτες έως μπάτσους και πολιτικούς. Για να σου δώσω να καταλάβεις μέλη της είναι πρόεδροι του ΟΤΕ της Εθνικής Τράπεζας βαρβάτα στελέχη ΝΔ και Πασόκ καθώς και πολύ εκδότες γνωστά πουστράκια του Κολωνακίου. Φέτος λοιπόν συνεδριάζουν κεκλεισμένων των θυρών στον Αστέρα Βουλιαγμένης (πάντα σε υπερπολυτελή ξενοδοχεία γιατί η φτώχεια θέλει καλοπέραση!) και ζήτησαν και δύο F16 για να τους φυλάνε. Αρχίζουν και φοβούνται. Γιατί ο κόσμος αρχίζει και νευριάζει. Αρχίζει και καταλαβαίνει ότι ο εχθρός είναι ένας και ενωμένος και σκοπός του είναι ένας κόσμος διχασμένος σε σύνορα φυλές θρησκείες και τάξεις υπό την αιγίδα της παγκόσμιας φτώχειας. Ήδη πήραν μια γεύση από κοινωνικές αναταραχές, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά παντού. Ο κόσμος πλέον δεν έχει τίποτα να χάσει. Αυτά ήταν μόνο η αρχή. Το φθινόπωρο θα είναι πολύ καυτό. Καταλάβετε τι παίζει γύρω σας και αντιδράστε!

— Τι γνώμη έχεις για την ελληνική αστυνομία και γενικά για την αστυνομία;

Επειδή κάθε εξουσία για να επιβληθεί και να συντηρηθεί χρειάζεται πρώτα απ' όλα βία, γι' αυτό και υπάρχει ο θεσμός της αστυνομίας. Επομένως όποιος δεν συμφωνεί με την εκάστοτε εξουσία, θα έχει νταραβέρια με την αστυνομία. Κι επειδή στις μέρες ο λαός δεν συμμορφώνεται, εκεί σκάει το Astra και χαλάστρα, όπως λέει και ο Πάνας ή αλλιώς τους συμμορφώνει. Πολύ ξύλο για να συμφωνήσουμε ρε αδερφάκι μου. Στο Ελλαδιστάν λοιπόν οι λεγόμενοι ανώτεροι μπάτσοι διευθύνουν τις δουλειές με τα πρεζεμπόρια και τα μπουρδέλα και οι μικροί φροντίζουν να βγάζουν τα απωθημένα τους σε ξύλο και σφαίρες στον απλό κόσμο με το παραμικρό. Επίσης υπάρχει η ξεχωριστή τάξη των ασφαλιτών που για ψωροπεντάρες γίνονται ρουφιάνοι δωσίλογοι και καταδότες. Θα ήθελα να ήξερα πραγματικά αν κάποιος από τους παραπάνω πίστευε σε ιδανικά όπως: ελευθερία, αλληλεγγύη και αγάπη για τον δίπλα, πριν μπει στο σώμα της ΕΛ.ΑΣ, γιατί όντας μπάτσος σίγουρα θα τα έχει ξεχάσει, αυτό βιώνω τουλάχιστον. Τονίζω ότι οι άνθρωποι αυτοί είναι θύματα γιατί έναντι μιας μονιμότητας κάποιων ευρώ και εξαιτίας της ανύπαρκτης παιδείας τους, γίνονται χωρίς να το καταλάβουν άβουλα όργανα. Το κακό είναι ότι πληθαίνουν συνεχώς. Πολλά νέα παιδιά πηγαίνουν και γίνονται μπάτσοι. Θλιβερό. Υπάρχει σωτηρία; Δεν ξέρω. Δεν ξέρω. Μακάρι. Προσωπικά καλύτερα να πεθάνω στην ψάθα, παρά μπάτσος.

— Τι να περιμένουμε στο μέλλον μουσικά;

Αυτό τον καιρό, ετοιμάζω ένα mix cd με τον 3rd Eye, θα περιλαμβάνει παραγωγές από όλη την ομάδα του Anno Domini, κυρίως όμως από τον πρωτοαναφερόμενο και πολλές συμμετοχές από όλο τον κόσμο. Το cd θα επιμεληθεί εξ ολοκλήρου ο 3rd Eye και θα παρουσιαστεί ως “3rd Eye presents TNT”. Θα το προωθήσουμε κυρίως στην Αγγλία και στην Αμερική και στην Ελλάδα σε μορφή cd, δηλαδή δεν θα ανέβει στο internet, θα διανέμεται έναντι συμβολικού ποσού. Στο άμεσο μέλλον θα βγάλει ένα single track ο 3rd Eye στο οποίο συμμετέχω εγώ και ο...θα ακούσετε! Επίσης έχω συγκεντρώσει κάποια tracks για το επόμενο solo μου, που δουλεύω παράλληλα με τον καινούργιο δίσκο Ορθολογιστές. Υπολογίζω χρονικά ότι το επόμενο solo θα το ακούτε τον Φεβρουάριο, με κάθε επιφύλαξη. Ακόμη, έχω κάνει κάποια feat σε ξένα και εγχώρια συγκροτήματα και περιμένω να κάνω και κάποια ακόμη. Καταλαβαίνεις ότι τελευταία το studio έχει γίνει σπίτι μου κανονικά!

— Σ' ευχαριστώ πολύ που έκανες τον κόπο να έρθεις ως εδώ.

Ειλικρινά είναι πολύ όμορφα εδώ. Σίγουρα θα ξανάρθω και σύντομα!