El-P - I'll Sleep When You 're Dead

Εισαγωγή

Ο διεστραμμένος κοκκινομάλλης παραγωγός και MC, ιδιοκτήτης της Definitive Jux, πρώην εγκέφαλος των Company Flow και δημιουργός soundtrack (Bomb The System) επιστρέφει για τη δεύτερη ολοκληρωμένη solo δουλειά του χρονικά 4 χρόνια μετά το Fantastic Damage και μουσικά 10 χρόνια μπροστά.

Θα κοιμηθεί όταν θα μας έχει πεθάνει…(I ‘ll Sleep When You ‘re Dead)

Ή τουλάχιστον αυτό είναι το συμπέρασμα της πρώτης ακρόασης συνδυασμένο με τον τίτλο. Πρακτικά έτσι ανοίγει και ο δίσκος. Synthια από εμβατήριο του μεσαίωνα και μια λούπα που τη μια την ακούς και «ψάχνεσαι» και την άλλη την χάνεις λόγω της τόσο βρώμικης beatάρας που τη συνοδεύει. Δοκιμασμένη με επιτυχία αυτή η συνταγή στο ντεμπούτο του El-P με επιπρόσθετη τη πολυεπίπεδη συμμετοχή των Mars Volta. Αλλά αυτό είναι μόνο η αρχή. Η αρχή του τέλους δηλαδή, αφού νοιώθεις ότι έχεις πεθάνει στο τέλος του, δεύτερου κομματιού, Smithereens (Stop Crying). Πραγματικά τόσο αποστομωτικό λάκτισμα δίσκου δε θυμάμαι να έχω ακούσει τελευταία!

Η συνέχεια δίνεται με πρωτοφανές θράσος από το δημιουργό: το Up All Night μοιάζει να προσπαθεί να μας πείσει ότι και οι εξωγήινοι (αν υπάρχουν) έχουν δικαίωμα στο breakdance… Το πρώτο track που βγήκε προς τα έξω από το δίσκος τούτο ακολουθεί, είναι το Everything Must Go (EMG) και βρωμάει old-school Brooklyn καταστάσεις από το beat μέχρι τα samples-καμπανάκια των 80’s. Αλλά ώπα! Παύση! Δεν πρόκειται να σας αναλύσω κάθε κομμάτι.

Πάμε πάλι με διαφορετική προσέγγιση. Έχουμε να κάνουμε με τον δεύτερο δίσκο ενός καλλιτέχνη στον οποίο συμμετέχουν εκτός των φίλων (Aesop Rock και Cage) οι Trent Reznor (Nine Inch Nails-μορφές του industrial ήχου των τελευταίων 20 χρόνων), Mars Volta (υβριδικό alt metal group με πολλές ανησυχίες) , Cat Power Mr.Dibbs … . Ωραία. Τι σας/μας έμεινε; Μπράβο. Μόνο ο Mr.Dibbs έχει σχέση με το είδος και έχει ντύσει με πικαπισμούς όλο το album (αλλά ακόμη κι αυτός ξέφυγε τόσο κατά τη διάρκεια της δημιουργίας του δίσκου που έκανε βιντεομαθήματα yoga). Ε και; Εδώ βρίσκεται και ο λόγος που αν κάνετε μια έρευνα θα δείτε ότι το κοινό τουEl-P είναι πιθανότατα το πιο πολυσυλλεκτικό που μπορεί να έχει ένας καλλιτέχνης, ανεξαρτήτου είδους κι όλας. Πιο πολλές ίσως πιθανότητες έχει κάποιος ακροατής των Radiohead να ασχολείται με τον κύριο J.Meline παρά ένας ακροατής του Snoop, του Game, του Lupe Fiasco ή αν θέλετε των Dilated Peoples, των Jurassic 5 ή των Jedi Mind Tricks.

Ο κυριότερος μουσικός λόγος για την παραπάνω διαπίστωση έγκειται στο ότι το ’97 ο πρώτος και μοναδικός δίσκος των Company Flow, το Funcrusher Plus, παραγωγικά (αποκλειστικότητα του El-P) σταμάτησε το χρόνο πέταξε μερικά χρόνια στο μέλλον κι άφησε τους άλλους δίσκους να μοιάζουν απλά τυχεροί που δεν βγήκαν από τους κλέφτες της Rawkus Records(η εταιρεία των Company Flow).

Η ιδιοφυΐα αυτή, λοιπόν, έφτιαχνε 2 χρόνια το δίσκο για τον οποίο γράφω και όπως καταλαβαίνετε χάνω τα λόγια μου. Ένα δίσκο ωδή στο θάνατο και τη ματαιοδοξία. Και τολμώ να πω ότι είναι τόσο γεμάτο το μουσικό αποτέλεσμα που υπάρχουν πάνω από 10 μικρά χρονικά χωρία στο δίσκο που μπορούν να σε καθηλώσουν για όλο το δίσκο. Απλά αν ξεκινήσεις να ακούς το δίσκο με μια ξινισμένη απ’ το πολύ “dope hiphop” φάτσα στην καλύτερη περίπτωση θα πεις ότι είναι πολύ «πειραματικό δισκάκι». Αλλιώς θα πάθεις την πλάκα σου όταν νομίζοντας ότι το Run The Numbers τελειώνει πεταχτεί στα αυτιά σου εκείνος ο «μονόλεπτος επιτάφιος ύμνος για την ομορφότερη γυναίκα που γεννήθηκε ποτέ»(ή τουλάχιστον αυτό μου ήρθε στο μυαλό εμένα ακούγοντάς το).

Τελικά

Υπερβολικός, καταστροφικός, υπερφίαλος, μεγαλεπήβολος ή περίπλοκος ο μουσικός κόσμος του El-P ευτυχώς(ή δυστυχώς για κάποιους) δείχνει σε κάθε του φάση να έχει πολύ μέλλον μπροστά του. Αν και με τέτοια βήματα (είπαμε: 10 χρόνια μπροστά ο δίσκος) φοβάμαι ότι την επόμενη φορά που θα κυκλοφορήσει κάτι θα πρέπει να παρακαλάμε να ζήσουμε μέχρι το χρονικό σημείο στο οποίο θα απευθύνεται ο δίσκος... ΘΕΟΣ (και είμαι και άθεος…)

Για να εντρυφήσετε περισσότερο στον κόσμο του El-P:
www.iswyd.blogspot.com (blog που χρησιμοποιούσε σαν ημερολόγιο ενώ έφτιαχνε το δίσκο)
www.definitivejux.net
www.myspace.com/elproducto

Εξώφυλλο & Tracklist

1. Tasmanian Pain Coaster featuring The Mars Volta
2. Smithereens (Stop Cryin)
3. Up All Night
4. EMG
5. Drive
6. Dear Sirs
7. Run the Numbers featuring Aesop Rock
8. Habeas Corpses (Draconian Love) featuring Cage
9. The Overly Dramatic Truth
10. Flyentology featuring Trent Reznor
11. No Kings
12. League of Extraordinary Nobodies
13. Poisenville Kids No Wins/Reprise (This Must Be Our Time) featuring Cat Power