Υπό συνθήκες απόλυτης ηρεμίας στοχεύω οι σκέψεις κάνουν κύκλους και εγώ απομακρύνομαι απ'το κέντρο μυαλό παλιό σαν δέντρο ξέρει τους συντελεστές της εξίσωσης και όχι παράγοντας πόσες φορές κατάφερες να ζήσεις από σπόντα? παίζεις με τις πιθανότητες και αρέσκεσαι να βλέπεις πως απέτυχαν οι ανθρώπινες οντότητες χιλιετίες καταστροφής ό,τι φέρουμε απόγονους άνευ επαφής σκιές μιας σκοτεινής εποχής και θέλω να παγώσουν όλα για μια ώρα άμεσα όλα όλα εδώ και τώρα να πάψει η μουσική για να αφεθώ στην απόλυτη ησυχία κάθε συμβάν που χάραξε πληγές ούτε εμπειρία μόνος στις νύχτες την νεκρική σιγή μπορείς να ακούσεις το τραγούδι που ψιθυρίζει η Γη το 'χω δει, το 'χω ακούσει, τώρα τι? πες! πως ήταν ακόμα μια αφορμή στο βαθύ και άγνωστο τίποτα γεννιούνται αστερισμοί απόψε τα λόγια μου βήματα εν μέσω μιας παγωμένης βραδιάς ταξιδιώτης της άλλης πλευράς κι όπου να 'ναι θα ζωντανέψουν οι φόβοι μας χαλάλι ως εδώ φτάσαμε μόνοι μας εκεί που συναντήθηκαν για πρώτη φορά οι φόβοι μας δεν υπάρχει Παράδεισος ούτε Κόλαση έξι μήνες μέρα - έξι νύχτα δεν παίζει να σε ξεγελάσει η όραση στην έρημο του σύμπαντος
2ο κουπλέ
Μία μόνο έχεις να πιάσεις ευκαιρία την έχασες λυπάμαι δεν θα ξαναβρείς καμία η ανθρώπινη ζωή πια έχει τη λιγότερη δυνατή αξία από τέρατα με απίστευτη ευφυία μην αναρωτιέσαι πια αν είσαι μόνος ο πιο τυπικός Θεός είναι ο χρόνος αδύναμος στη δύναμη του κόσμου ????????????? παραλογίσμος μικρόφωνα ανοιχτά και ζωντανά για κάθε παιδί σε κάθε της Ελλάδας γειτονιά αυτή τη βροχερή χρονιά συνέβησαν πολλά κουλά και που να στα 'λεγα θα με έβγαζες ψυχάκια κι έτσι δεν εμπιστεύομαι καν την γυναίκα που με γέννησε μέσα της 9 μήνες αφού με φιλοξένησε για αυτό και τώρα ζώ σε μια εποχή παγετώνων δεν νιώθω πια καρδιά μα νιώθω έλξη δέκα τόνων με οινόπνευμα, πετρέλαιο στο αίμα γέννημα θρέμμα αυτόχθων απ'τις φυλές της θάλασσας και των ουρανών ο Θεός που εδώ και χρόνια είναι απών από την τύχη των ανθρώπων των πολυμήχανων και πολυτρόπων με ένα ταξίδι μαγικό πάνω απ'την πολιτεία ενώ κοιμάται μυαλό ξεχνά τόσο μα θυμάται μυαλό ξεχνά τόσο μα θυμάται λευκός σαν χιόνι άνδρας άνθρωπος που ποτέ δεν κοιμάται αδρεναλίνη αναζητά προκαλεί στο θήραμα φόβο για να εκκρίνει πιο 'κει τον υδάτινο κόσμο, συχνά η σελήνη νύχτα μαγική, νύχτα γήινη
ο πιο τυπικος θεος ειναι ο χρονος αδυναμος στη δυναμη του ο κοσμος ως ωμος παραλογισμος σε μικροφωνα ανοιχτα και ζωντανα για καθε παιδι σε καθε της ελλαδας γειτονια*
as riksw ena exterminate
sahalem – Παρ, 11 Νοε 22, 17:21 – Τελευταία αλλαγή: Σαβ, 19 Νοε 22, 17:14 by sahalem
Έχουν μείνει μερικά κομμάτια τα έχω στη περιγραφή, και πρόσθεσε κομμάτια αν λείπουν από την λίστα, να ξέρουμε ότι έστω φτιάχτηκαν, και γρήγορα, μην γίνει dbz episode 95
sahalem – Παρασκευή, 11 Νοε. 2022, 18:06 Έχουν μείνει μερικά κομμάτια τα έχω στη περιγραφή, και πρόσθεσε κομμάτια αν λείπουν από την λίστα, να ξέρουμε ότι έστω φτιάχτηκαν, και γρήγορα, μην γίνει dbz episode 95
δεν εχω χρονο, πες μου ποια εχουν κενα να τα κοιταξω απλα
Jimdacity – Παρασκευή, 11 Νοε. 2022, 19:55 balta ola se ena mediafire :D
CREW GAGALUDI ELA AGORI MU ka8e post einai proion satiras re gianaki eisai eleos to hip hop den einai gia ta salonia kai gia ka8e skyladiko sin a8ina to vradu einai gia ton dromo. street life 0104⠀بطل من الوقت
sahalem – Παρ, 11 Νοε 22, 20:20 – Τελευταία αλλαγή: Σαβ, 19 Νοε 22, 17:14 by sahalem
Μίλαν για μένα; Της ηθικής ποιμένας από τα εφηβικά μου χρόνια τι να αναμορφώσουν; Καλά καλά δεν κατάφεραν ούτε καν να με μορφώσουν Ότι είμαι το οφείλω σε εμένα γαμώ τη γνώμη σου και σένα, ναι γαμώ που μου βολεύτηκες Δεν μίλησα για φράγκα λακαμάδες εννοούσα εγωισμό Το alter ego μου η πάρτη μου ο εαυτός μου και εγώ Εν έτει 2010 πάλι βλέπω μπροστά μου γκρεμό Πάλι θα αφεθώ πάλι βουτιά στο κενό Γάμησέ με σου 'πα προσπαθώ Ή θέλατε βλαμμένα πίσω από το δάχτυλό μου να κρυφτώ Στον πούτσο μου κι αν το τραβήξεις φυλακή θα μπω Θε να σου πω ένα γαμημένο μυστικό Δεν έχω μόνο έναν εθισμό έχω δύο και κάτι ψιλά Ανισόρροπος είμαι έχω ψυχολογικά Μα τα αρχίδια σας δεν είδα ρε μπούληδες τελικά Μέσα από τα μάτια μου όλοι φτωχοί γίνονται τροφή για τα αφεντικά Πολλοί το κρύβουν μα κοιμούνται με ηρεμιστικά Και φυσικά το αντίτιμο για το ακριβό σου αμάξι είναι να μείνουν κάποια παιδιά νηστικά Δεν ντρέπεσαι ρε πουστάρα να εκφράζεις και άποψη Πες τι να κάνουμε αφού κάποιοι από μας πέσαμε στα μαλακά Τελικά Ελλάδα στα παιδιά σου ποτέ δεν στάθηκες μάνα Πριν κάτι μήνες όλοι λέγαμε καύτε την καύτε την πουτάνα Τίποτα σιωπή τώρα Επικρατεί μια νεκρική σιγή που μαρτυρά την ερχόμενη μπόρα Την καταστροφή χάσαμε την επαφή και μην την ψάχνεις τώρα Πίσω από τα φώτα Ζωή που κόλλησε ?????????? Και αν αμφιβάλλεις για μας τους εχθρούς μας ρώτα Αν σου χτυπήσω και δεν λάβω απάντηση απλώς σου σπάω την πόρτα Σβήσε τα όνειρά σου όπως πατάς το διακόπτη να σβήσεις τα φώτα Και ήρεμα κοιμήσου το νου σου και άντε γαμήσου
τρελο κουπλε αυτο, απο τα καλυτερα του :bow:
γαμω τη γνωμη σου και σενανε γαμω*
ζωη που κολλησε στη λασπη ειν'αταιριαστη νοτα*
εντωμεταξυ το κομματι ειναι στον δισκο του smuggler που βγηκε το '09 και λεγεται Ψευτικα ονειρα , δεν ξερω πως προεκυψε το 3 αποψεις και ΔΠΘ feat. 3DK
ΔΠΘ Κουπέ Είναι το τέλος και δεν έχει να κάνει με το ποιος έχει σειρά Της νύχτας τα παιδιά τραγουδούν ηχηρά Δεν υπήρξαν ποτέ χρόνια παιδικά Στη πραγματικότητα πικρά Χαμόγελα αρρωστημένη χαρά Αγνότητας έτη συναισθήματα νεκρά Ανέκαθεν να με συναντάς αντίθετα Από τη συνηθισμένη φορά Κώδικες της γειτονιάς χρόνια σκληρά Και μες εικόνες στα κόλπα μπασμένοι από μικρά παιδιά Κλέβω από το χρόνο μου ταξιδεύω και τηλέ μεταφέρομαι Μέσα σε πόλεως συντρίμμια μόνος περιφέρομαι Θεούς και διάβολους δεν φοβάμαι ούτε καν σέβομαι Τίποτα δεν μου στέκεται εμπόδιο Στο να ονειρεύομαι πληγώνομαι κάθε μέρα στη μάχη Και άμεσα ξανά γιατρεύομαι Τι γίνεται ; Έπαψα πια που λες να ενδιαφέρομαι Δεκάρα δεν δίνω για σένα πουσταριό Που λες εδώ και εκεί πως σαν μουνί συμπεριφέρομαι Τρέχουν άκρως σημαντικότερα ζητήματα επί του παρόντος Και αποφεύγω όσο το δυνατόν γίνεται να μη φαίνομαι Κανένας μας πια δεν είναι ασφαλής Όλοι είμαστε μία κίνηση πίσω ένα λάθος ένα ρουα ματ
Ρεφρέν ΔΠΘ + Nerom
Παiδιά του δρόμου χαρτιά σε στοίβες πηγή πόνου Όλα στο σκοτάδι ομορφαίνουν Δεν βλέπεις ούτε σκέφτεσαι σοφά Στο τέλος όλοι πεθαίνουν Παιδιά του χρόνου πόσα καρέ να αποτυπώσουνε στιγμές Να ακούσουν όσους μιλάνε χαμηλά να απομακρύνεις τις φωνές Παιδιά του δρόμου του χρόνου βαφτίσανε τα γράμματα απειλές
Για δείτε για λάθη γιατί μόνος μου τα έγραψα δεν βρήκα κάπου τους στίχους.. Έχω να βάλω και άλλα κομμάτια
Ωραία μέρα Εδώ θα μείνει για πάντα Εδώ θα μείνει για πάντα Φώτα δίνουν στη μικρή σύγχρονη κοινωνία σας αξία Κάποτε μας έφτανε η φωτιά Τώρα πληρώνουμε έξτρα ΦΠΑ για ηλεκτροδοσία Ανάμνηση η ανθρωπιά, τώρα τη θέση στο θρόνο κατέχει η αλαζονεία Αντί να γίνεσαι καλύτερος ακολουθείς καθοδική πορεία Κι ένα απ' τα θανάσιμα αμαρτήματα η απληστία Καθόλου αμαρτωλοί μα παρά ταύτα σαράντα μέρες νηστεία Η μικροαστική σας κοινωνία Ναι, γαμώ τη μικροαστική σας κοινωνία Μια αηδία Επιστρέφω στη φύση όπου τα πάντα γύρω μου είναι μαγεία Η γέννεση, το φως που ξημερώνει η μέρα και η καρποφορία Κομμάτι ψυχής εγκλωβίζει μια φωτογραφία Τ' αποφεύγω μα θα 'θελα κι εσύ να το σεβαστείς Θεωρίες μετενσάρκωσης Κάποτε ιχνηλάτης, κυνηγός, πολεμιστής Κι εφόσον ήμουν κάποτε είμαι και τώρα Χορεύοντας στης αγέλης τον κύκλο ζητώντας απ' τους θεούς να στείλουν μια βροχή, μια μπόρα Κι αυτά που θα μας δώσουν μάννα γης, τα πολυτιμότερα δώρα Γάμα το χθες και το αύριο, τώρα ζούμε το τώρα, που θα πάει... Ακούς τα φύλλα, τα δέντρα, τον άνεμο και το ποτάμι να σου μιλάει Κι ο πόλεμος γιορτή για μας, κουράγιο μη χάνεις Απλώς σκέψου πως σήμερα είναι μια υπέροχη μέρα να πεθάνεις
Lyrics από το gr προφίλ autogoal σε συνδυασμό από σχόλιο στο youtube του Gregory Oktapodas
η φυλακή μου, εικονικό παρασκεύασμα ένα φανταστικό καταφύγιο όπου εκεί βρίσκω την επιθυμητή μου γαλήνη στο κλουβί που φέρω βόλτες σαν αγρίμι πριν το τέλος άλλος ένας κύκλος κλείνει είν' η σιωπή σου που λέει πολλά, πιο πολλά κι απ' όσα το στόμα πεδίο πειραματισμού το σώμα ξέφυγα χαζεύοντας τον ουρανό ν' αλλάζει χρώμα κάτοικος 07, διανύω πορείες σε μια άγνωστη πολιτεία καινούρια πιάτσα, γνωστή πελατεία κι είπα να βάλω τελεία κόψω ποτέ τις παρεκτροπές και πιάσω ευθεία καμμένα οχήματα, τζάμια σπασμένα, σηκώσαν τα φαρμακεία περνώ τις νύχτες μου συντροφιά εγώ με τη φοβία αν είχα μια ευχή θα πρόσεχα τι είναι αυτό που θέλω να πάρω πως καταλήγει σε χάλι μια κατάσταση ζεις κι εσύ μαζί της μια αρρωστημένη παράσταση θολώνει το τρίτο οπτικό μέσο ένα λεπτό φτάνει το κόμπο να δέσω να πέσω με τα μάτια κλειστά, νεκρός θα τους αρέσω μα δε παίζει τέτοιο σενάριο το μυαλό μου ν' αλέσω έχω την επιθυμία να γίνω αυτός που ήδη είμαι στη παραφωνία ο έξω απ' εδώ τριγυρν' απ' το σούρουπο ως την αυγή στη συνοικία θερίζει ψυχές άτυχες είναι το γεγονός πως έχεις συνήθειες κακές, σκοτεινές εκδοχές που πηγάζουν μέσα από πληγές που στο δέρμα σου ανοίγονται μα δε βαριέσαι, όλα για κάποιο λόγο στη τελική γίνονται μπορείς να ξεχωρίσεις τους δειλούς είναι αυτοί που δε φαίνονται γιατί απλά κρύβονται σα φίδια γύρω απ'το ίδιο τους το σώμα να τυλίγονται γύρω μας χιλιάδες αμέριμνα μονοπάτια πλαστικά σώματα, γυάλινα μάτια ανθρώπινα μέλη, σάρκας κομμάτια τις νύχτες άρπαγα ως εκεί που ο κήπος της Εδέμ έχει πνιγεί στ' αγκάθια το βρέφος θυσία για την Μορμώ το δέντρο μάτωσε όταν χαράξαμε τον κορμό μόνο μόνος μου πολεμώ
Μάθε πως είμαι εδώ για σένα, για μένα Που αλλόκοτα το σύραμε ως το τέρμα αφηρημένα Του ογδόντα γεννηθείς μιλάν σε νιάτα αρρωστημένα Είναι τόσα πολλά αυτά που θυμάμαι Είχε χρώμα ζωής που ανακατεύονταν μέσα στο συνωστισμό κι άγγιζε χώμα Σα να 'μουνα εννιά χρόνια σε κώμα Νιώθω σα να με κυβερνάει το σώμα Η αλήθεια είναι ποτέ δε τελειώνεις οριστικά μ' αυτή τη βρώμα Μπορείς τουλάχιστον αν θες να 'σαι απ' έξω Ορκίστηκα πως δεν θα ξαναμπλέξω μα ποτέ δε ξέρεις, μην γίνεσαι απόλυτος Δεν πρόκειται να πας και πολύ μακριά όντας ανόητος Μες στο μυαλό μου εξασθενεί σιγά σιγά αυτός ο πόλεμος και βρίσκω πάτημα Χτίζω θεμέλια, φιλίες, οφέλη, ασχολίες, ιστορίες, βήματα μοναχικά και πλάι στ' άλλα σε πορείες Όλοι μεγαλώνουμε μ' αδυναμίες, κρύβουμε φοβίες Απώτερος σκοπός της ύπαρξης μας ν' απορροφάμε εμπειρίες Να ονειρευόμαστε απ' τις τέσσερις της γης γωνίες Ψηλά ανεβαίνει πάνω απ' τις ταράτσες δίνοντας όγκο στις πολυκατοικίες Στάσου δίπλα μου να τα βλέπω να γίνονται σκόνη Στην πόλη που κατάντησαν όλοι να νιώθουν μόνοι ξύπνιοι μπροστά στην οθόνη Γόνοι αυτοκαταστροφής της ύπαρξης μας Έλα μαζί μας, ζωής στιγμές αναβιώνει η μουσική μας Τώρα πια η καρδιά μου μόνο μεγαλώνει Μοιάζει χαρά στη φάτσα ενός πιτσιρικά που μόλις έμαθε σε δέντρα πως να σκαρφαλώνει Λάμπει σαν χιόνι, σαν τις φωτιές που καίν' τις νύχτες σε στενά Στις γειτονιές πάλι φουντώνει, πάλι φουντώνει, πάλι φουντώνει η φωτιά και καίει ακόμη
Joe να σαι καλά φίλε, απλά να ξέρεις τα συγκεκριμένα δεν τα συμπεριέλαβα, γιατί είναι στο δίσκο "Βρώμικες Εκδοχές" του ΔΠΘ. Αν είναι θα κάνω θέμα για κάθε δίσκο του, για να μαζευτούν οι στίχοι εκεί.
