Δπθ - Νυχτα Νύχτες κενές μεθάνε το μυαλό κάνουν το σώμα να μοιάζει εκκρεμές ένοχες σκέψεις πολλές οι στιγμές κυλάνε βουβές κι εναλλάσσονται όπως αλλάζουν του δρόμου οι στροφές εικόνες θολές άγνωστα πρόσωπα οι προθέσεις τους όμως γνωστές μείναμε απλοί θεατές στην άκρη ενός εξώστη παρακολουθώντας κομμένες σκηνές συμβαδίζοντας με ό,τι η νύχτα ζητά νιώθω πρωτόγνωρες αισθήσεις ακούω τη καρδιά μου χτυπά δυνατά σ’ ένα ταξίδι για καθέναν από μας όσο ο κόσμος μας γυρνά απλώνει το μπλε φόρεμά της πάνω απ’ την πόλη καθώς κυλά μαγεύει τα πάντα ,τα πάντα μέσα της εξελίσσονται διαφορετικά κι ασυνείδητα φέρομαι προκλητικά νύχτα μείνε μη φύγεις ορίζοντας τη σκέψη μου αν έχεις αφήγηση είναι η φωνή σου κίνηση , κίνηση φως ανοίγω φτερά να πετάξω προς το πανόραμα που συνθέτει κάθε κομμάτι της πόλης εν έτη δυο και κάτι νόμιμοι λόγοι να πεις πως ο κόσμος αμφιταλαντεύεται σ’ ένα παιχνίδι σκότους και φωτός άμαχοι μείναμε εντός πεδίου κυλάμε στο ξημέρωμα σαν ασπρόμαυρες πινελιές έγχρωμου τοπίου ..... ΝΥΧΤΑ ΜΕΙΝΕ ΜΗΝ ΦΥΓΕΙΣ!
kwstassketo – Ηρεμησε αδερφε,ζητα να σου χορηγησουν ζάνι (εκει που σε εχουν) θα σε προστατευσω απ'τον καθε Ζαννή Μιχάλη
Δ.Π.Θ. - Άλλα πιστεύω Πατώ ρυθμούς σε mixtapes για ν' ακούς απλούς ήχους παραμορφώνω και μέσα σ αυτούς λειτουργώ χώνω το κεφάλι μου στη λάσπη πριν ολόκληρος μέσα να μπω ναι, τ' όνομα μου σε κανένα label δε θέλω να δω κ ωσότου πάψουν οι πουτάνες να πιάνουν μικρόφωνα σε τεντωμένο σχοινί ισορροπώ όσοι τ' άκουσαν το 'παν καμένο κ ανισόρροπο γ αυτόν που οι φίλοι του τον φωνάζουν δεύτερο πρόσωπο εκπροσωπώ την αδρεναλίνη που νιώθεις πέφτοντας απ' το τελευταίο όροφο στο υπόγειο ώρα 3.15 επιβάτης σ' ένα ακόμα τρελό δρομολόγιο προφανώς ο κόσμος φαίνεται μεγάλος κ ας είναι μικρός συνεπώς ένα λάθος κ είσαι εκτός παιχνιδιού όπλο σε χέρια χαζού παιδιού είναι, σου 'πα θα σου κάνω ντου μα δε σου 'πα το πότε γρόθε, σκάσαν κολλήματα; απλά πες μου που και πότε, μιλάν οι φωνές στο μυαλό κάθε φορά που πιάνω μικρόφωνο ανοιχτό δε με πίνει γι' αυτό να του δίνω εξακολουθώ προσπαθώ να με βρω μα γάμα το... απλά αν το βρήκες χαμηλά, χαμηλά κράτα το
Τα λάθη τα μεγάλα μάθημα απ’τα μεγαλύτερα Τρόνια μου Τρύπια μπάλα κάθε πέρυσι και καλύτερα λέμε Εφόσον ακόμα πατάμε στα πόδια μας την παλεύουμε Συχνά από συναισθήματα στερεύουμε Και τις πληγές μας έχουμε μάθει από μόνοι μας να τις γιατρεύουμε Δεν είχαμε βλέπεις την ίδια παιδική ηλικία κι ούτε μετέπειτα κοινή πορεία Δεν είπα πως έχω απάντηση σ’οποιαδήποτε σου απορία Γύρνα την μαρία Το νου σου , βλέπω βουτάς σε βαθιά, Σκοτεινά και παγωμένα νερά, προσοχή στο καρχαρία Γεννημένος σ’έναν επικίνδυνο κόσμο γεμάτο θηρία Ο θάνατος παραμονεύει σε κάθε γωνία Θύμα πέφτεις στη πιο κακή συγκυρία Λάθος άνθρωπος στη λάθος στη στιγμή στο λάθος μέρος ξεχειλίζοντας μένος Ο χαρακτηρισμός μου λένε ντροπή για το γένος Σε μονοπάτια μπλεγμένα χαμένος Έτοιμος που λες, αδερφέ μου να τα πάρω όλα Κακό σκυλί γεννήθηκα και ξέρω πως να αποφεύγω τη φόλα Τι σκατά νομίζεις πως κάνεις εσύ και τα φλώρια σου Για ποιον με πέρασες μωρή καριόλα? Μην μπλέξεις με το τσόγλανο που δεν έχει τίποτα πια να χάσει Εφόσον καιρό τώρα τα ‘χει χάσει όλα Παγώνουν σώμα κι αίμα Τις νύχτες στ’αυτιά μου ψιθυρίζει η Μόρα Εγκλωβισμένος κάπου τρία χρόνια Αναστολή για οπλοκατοχή μην μπορώντας ως τότε να εγκαταλείψω την χώρα Μαλακία άσκοπο να κυνηγάς φήμη, λεφτά επιτυχία Στα πιο απλά και μικρά πράγματα θα δεις πως είναι κρυμμένη η μαγεία κι η ευτυχία Πιστεύω στη μοίρα παρόλα αυτά καθείς από μας Έχει την δυνατότητα να προκαλέσει ολοκληρωτική αλλαγή Στην προκαθορισμένη ιστορία Κι όλα φέρουν κάποιο τίμημα Τι πάει να πει εισ’ ηγέτης κι έχεις κίνημα? Στον ήλιο μόνο και στη βροχή χαρίζω προσκύνημα Για μας δεν είστε τίποτα, κοινά μηδενικά Γαμώ τους οπαδούς σας, Τι πας να μας πεις ρε αρχίδι Υπόγειος σταθμός 07, λάβε το μήνυμα, της καρδιάς το σκίρτημα Με κάνει να νιώθω πιο ζωντανός, πιο δυνατός Απ’το σκοτάδι στο φως κι από το φως στο σκοτάδι Εκπροσωπώ Ψυχόδραμα 07, φέροντας την νύχτα μαζί μου Φέρνω της τρέλας το σημάδι
kwstassketo – Ηρεμησε αδερφε,ζητα να σου χορηγησουν ζάνι (εκει που σε εχουν) θα σε προστατευσω απ'τον καθε Ζαννή Μιχάλη
Vosk_os – Η πρέζα με έσωσε απ' το Λόου μπαπ
sahalem – Τετ, 2 Νοε 22, 20:35 – Τελευταία αλλαγή: Παρ, 4 Νοε 22, 10:41 by sahalem
ΔΠΘ - KILL RAPS Σαν την βροχή που κυλάει στη Γη, απλώνεται η νύχτα Αγκαλιάζει ανά δύο τρίτα Σπίθα στο κουτί με τα σπίρτα Ένα με τον κακό μου εαυτό, πίσω κοίτα Συνηθισμένη σηφα η πουστιά Όλοι οι διάολοι χορεύουν γύρω-γύρω απ’τη φωτιά Ένα κομμάτι μου χρέος στο Σατανά Κι ένα για μένα Τα πάντα γύρω μοιάζουν μαγεμένα Κι έχω πάντα μια πισινή κρατημένη Για αυτούς που δεν ξέρουν τι φάση μας, και τη σκηνή Καταραμένη Έχω λόγο και πάνω σε αυτό ποντάρω Χάνω τη μέρα τη νύχτα ρεφάρω Κι αλητεύω Κρατάω καβάτζα, άσκοπα ενέργεια δεν ξοδεύω Αυτοσχεδιάζοντας την επόμενη κίνηση μου Κανένας πουσταράς δεν κατάφερε να καταπιεί τη φωνή μου Και δεν έφυγα ποτέ πουτάνας γιοι Ήμουνα πάντα παρόν και πάρτε το πούλο Πόσο μαλάκας είσαι για να θες το Λούκι δούλο? Είμαι φάντασμα μην ψάχνεσαι Όταν στη τέταρτη διάσταση χάνεσαι Οι σκιές οι φοβίες, εμμονές και Ερινύες Απαγόρευση στις ατομικές μας ελευθερίες Είναι χώμα και Γη, την νύχτα που ξυπνάνε οι νεκροί Είναι γιορτή Είναι κατάρες Κι ευθεία σκιά , αόρατοι κανόνες, απόλυτη η παράβαση Σημαίνει θάνατος και εσύ Απόβλητοι την γλίτωσαν Αποσύρθηκαν συσπειρωθήκαν και τελικό τους Αποτέλεσμα νίκησαν όσοι δεν λύγισαν Κι είναι μελλοθάνατοι όσοι μας αδίκησαν Άκουσα πολλά μα τίποτα από αυτά δεν πίστεψα ΚΙ ενώ μου την δίνανε τσάμπα εγώ την λήστεψα Αντέστρεψα τους φυσικούς νόμους Στο προσωπικό μου σύμπαν τι? ποιοι? είναι swaggers και πως σκατά την είδαν όλοι φλώροι? Δεν είμαστε μεγάλοι μα πελώριοι Δεν κουνάτε ρούπι σπόροι Ανάγωγοι ξένοι κι εγχώριοι Ειν η κοινή μας φιλοσοφία Για τύχει ποτέ σου να μπλέξεις έμπλεξες με την μαύρη μαγεία Θα σε θάψω πούστη μα την Παναγία Μάλλον δεν πήρατε γραμμή ρε μαλάκες τι παίζει στην πίσω Ελλάδα Η αλήθεια που σε πονάει πουτάνας παιδί Η αλήθεια η ριμάδα
kwstassketo – Ηρεμησε αδερφε,ζητα να σου χορηγησουν ζάνι (εκει που σε εχουν) θα σε προστατευσω απ'τον καθε Ζαννή Μιχάλη
Vosk_os – Η πρέζα με έσωσε απ' το Λόου μπαπ
sahalem – Τετ, 2 Νοε 22, 21:27 – Τελευταία αλλαγή: Τρι, 8 Νοε 22, 22:15 by sahalem
kwstassketo – Ηρεμησε αδερφε,ζητα να σου χορηγησουν ζάνι (εκει που σε εχουν) θα σε προστατευσω απ'τον καθε Ζαννή Μιχάλη
Vosk_os – Η πρέζα με έσωσε απ' το Λόου μπαπ
sahalem – Τετ, 2 Νοε 22, 23:36 – Τελευταία αλλαγή: Τρι, 8 Νοε 22, 22:15 by sahalem
kwstassketo – Ηρεμησε αδερφε,ζητα να σου χορηγησουν ζάνι (εκει που σε εχουν) θα σε προστατευσω απ'τον καθε Ζαννή Μιχάλη
Βάζουνε στόχο το κεφάλι μου άλλοτε την καρδιά μου όσο πεφτω θα σηκώνομαι όπως σφίγγω την γροθιά μου αφου το πειραμα δεν πετυχε γαμηθηκε η γενιά μου μην μου κολλάς πολυ μαλακα δεν παω στα καλά μου πήρα τους δρόμους σβάρνα παλι κάνω τα δικά μου δεν αλλάζουν τόσο ευκολα οι άνθρωποι γλυκιά μου μια μέρα αν θες να δεις τα πραματα από την μεριά μου δεν παιζουν και πολλες επιλογές στην γειτονιά μου κυνηγάω το μεροκάματο για να τα φέρω βόλτα κάπου κάπου κανα εξτραδακι τσόντα παρε μου φερε μου ωπα και όταν θα σκάνε οι μπατσοι καβατζωμενα τα σωτα μενιδι Αττική άνοιξα πορτα πρεπει να ξέρεις που να σταματήσεις θα είσαι εντάξει έφυγες τόσο γρήγορα αδερφε με έχει πειραξει τώρα ζω και για τους 2 μας στήνω φάση τα παρε δώσε με έχουν κουράσει προωρα με έχουν γερασει κάτω από τον μαυρο ουρανό μπυρα τσιγαρο με έχει φτιάξει όλα είναι στο μυαλο λυση υπάρχει κάνε παυση από την θεωρία να πας στην πραξη είναι αποσταση και ας σε έχω ξεπερασει σου είναι όαση και αγαπη προβληματα πολλα φίλε μα δεν μου παει να κλαιγομαι έχω την δυναμη στο υψος μου άντρας να στέκομαι αν είναι παραμυθι η ζωή δεν είναι όλα τέλεια μα αρκεί να πορευτω με σεβασμό και αξιοπρέπεια
Φυγάς από την εγκεφαλική φυλακή τοίχοι υψώνονται υψώνονται μέσα σε τέσσερις τοίχους άνθρωποι πορώνονται, κόβονται τα περισσότερα στο μοντάζ τι κοιτάς? τι μου αναμασάς? τίποτα παράνομο lega-legalize με σωματότυπο πρότυπο σωματοφύλακα κάτι σε kingsize ένα σωρό τσαρλατάνοι με γαμημένα ψεύτικα styles κόλλα τα όνειρα σου σε κολλάζ ενοχές είναι σ’όλα τα σώματα τατουάζ ειν’οργή και ο θυμός είναι προσευχή και συνοστισμός συνεπώς είναι σα να ψάχνεις μες στο σκοτάδι σου φως είναι ο κακός μου εαυτός ο μοναδικός πραγματικός μας εχθρός,τι να πω? δεν ψάχνεσε καθόλου να δεις τι συμβαίνει και ό,τι σου πασάρουνε το τρως εγώ το πήρα κάποτε προσωπικά και σ’έχω βάλει στόχο Το μόνο σώμα που στέκεται ακόμα ορθό στο ματωμένο λόφο είναι αθάνατο όσο το νιώθεις και το νιώθω
Orphic Boys.
Certified Real Atomo
sahalem – Πεμ, 3 Νοε 22, 16:51 – Τελευταία αλλαγή: Τρι, 8 Νοε 22, 22:15 by sahalem
kwstassketo – Ηρεμησε αδερφε,ζητα να σου χορηγησουν ζάνι (εκει που σε εχουν) θα σε προστατευσω απ'τον καθε Ζαννή Μιχάλη
Απόψε θέλω να δω την αλήθεια σου γυμνή σε ένα παιχνίδι βρώμικο εγώ και εσύ μπορώ να νιώσω βρεγμένο το γατίσιο σου μουνί μπορώ να πω πως είσαι έτοιμη, έτοιμη ναι ξέρεις τι πρόκειται να ακολουθήσει για αυτό και σε βλέπω τόσο εύθυμη μου κουνάς την ουρά σου λίγο ακόμα να ξεφύγω και θα ξεσκίσω τα εσώρουχα σου γουστάρω θαυμάζω το ρυθμό και τον τσαμπουκά σου μα πάνω από όλα γουστάρω την βρώμικη πλευρά σου ναι ναι στείλε με με τα δικά σου κι έχεις το λόγο μου στα παντελόνια που φοράω τι διακριτικά κρατάω απόψε όλα είναι δικά σου τρελαμένη θέλω να σε έχω νηφάλια μα και φτιαγμένη να μην κρατιέμαι όταν σε έχω μπροστά μου σαν να έχω γραμμή στρωμένη να μου ψιθυρίζεις στο αυτί "σκίσε με εδώ και τώρα" τόσο καυλωμένη την μέρα κορίτσι για σπίτι το βράδυ πουτάνα κι ερωμένη απόψε θέλω να δω την αλήθεια σου γυμνή να κυκλοφορείς σαν το πιο μοδάτο??? μουνί να σε βλέπω και να μην μπορώ να κάνω λίγη υπομονή, υπομονή το καλό πράγμα πάντοτε αργεί και έχει την εξής διαστροφή πάνω στο γαμήσι γουστάρει την πρόστυχη περιγραφή την επιβεβαίωση ποιος είμαι εγώ και ποια είναι αυτή τι συμβαίνει καθώς η θερμοκρασία ανάμεσα στα πόδια σου ανεβαίνει κι απόψε θα σε φτιάξω γιατί μου 'ρθες διαβασμένη σου βγαίνει που καλά που με καυλώνει τόσο κάθε φορά που σε γαμάω μαστουρωμένη δεν πίνεις άλλο ποτέ είσαι τίγκα σουρωμένη κρατάς τα τακούνια σου στο χέρι και ξυπόλυτη χορεύεις για τη πάρτη μου και μόνο μόνο για να δεις το πήχη να ανεβαίνει, ναι βρώμικα ξίδια βρώμικα λόγια βρώμικα παιχνίδια κι ανάμεσα μας καμιά φορά δεν είναι με την προηγούμενη ίδια πόσο γουστάρω να σ'ακούω να λες "τα θέλω όλα μέσα ακόμα και τα αρχίδια" κι άμα ξεφύγεις αρχίζεις να μου ζητάς χαστούκια είπα "πέσε στα γόνατα και κάνε μου την πιο γαμάτη πίπα" τι? θες να το γράψουμε σε βίντεο? ασφαλώς και όχι ποτέ δεν είπα πότε δεν είπα όχι άλλωστε για να το κάνω αυτό μαζί σου υπάρχουν πολλοί ομορφιά μου θέλω να δω το βρώμικο πρόσωπο σου και μην ανησυχείς θα μείνω άψογος στη δουλειά μου υπάρχουν πράγματα για μένα που τα ξέρει μόνο η γκόμενα μου μα ομολογουμένως αν υπάρχει κάποια που ξέρει τα πάντα λέμε αυτή είναι σίγουρα η κοπελιά μου ότι πιο επικίνδυνο να ξέρει θηλυκό τα μυστικά μου πέτα τα ρούχα σου στην άκρη και έλα πιο κοντά μου γίνε χαρτί και πέσε να καείς μες στην φωτιά μου εγώ στο κέντρο και εσύ θα γλιστράς ολόγυρα μου και φώναξε να ακούσω το όνομα μου κι έπειτα πες ότι θες κι αυτό που θες είναι να σαι πάντα κοντά μου πάντοτε δικιά μου, ναι πάντα σε τριβή με την τροχιά μου έλα να σου δώσω μια γεύση τώρα απ την σκοτεινή πλευρά μου κι άσε να στο κάνω παντού απ'τις τουαλέτες κάποιου κλάδου στην κρεβατοκάμαρα μου στα τέσσερα σε έχω τσουλάκι παίρνουν φωτιά τα πατώματα μου ναι και το θέμα όλο είναι που γουστάρεις να τον παίρνεις απ'τον κώλο την βρίσκεις με το πισωκολλητό γι'αυτό και εγώ σε αγαπώ το 'χω και το προσέχω σαν θησαυρό όλοι κολλάνε με το θέαμα αυτό, ναι
Απόψε θέλω να δω την αλήθεια σου γυμνή σε ένα παιχνίδι βρώμικο εγώ και εσύ μπορώ να νιώσω βρεγμένο το γατίσιο σου μουνί μπορώ να πω πως είσαι έτοιμη, έτοιμη ναι απόψε θέλω να δω την αλήθεια σου γυμνή να κυκλοφορείς σαν το πιο μοδάτο??? μουνί να σε βλέπω και να μην μπορώ να κάνω λίγη υπομονή, υπομονή το καλό πράγμα πάντοτε αργεί το καλό πράγμα πάντοτε αργεί ναι γάμα τα clubbing και τα φλώρια δίνουν md και τη κόκα κι έλα να σου δείξω εδώ πως το κάνουνε τα αγόρια
kwstassketo – Ηρεμησε αδερφε,ζητα να σου χορηγησουν ζάνι (εκει που σε εχουν) θα σε προστατευσω απ'τον καθε Ζαννή Μιχάλη
Vosk_os – Η πρέζα με έσωσε απ' το Λόου μπαπ
sahalem – Πεμ, 3 Νοε 22, 17:19 – Τελευταία αλλαγή: Παρ, 4 Νοε 22, 10:36 by sahalem
Φέρε πιο κοντά το τασάκι μη λερώσω Την ένταση ανέβασε, τα μπάσα στο στέρνο να νιώσω Θέλω κάτι να πω μα δε μπορώ κουβέντα ν' αρθρώσω Τι σκατά κάνω μ' αυτούς εδώ και πόσο κομμάτια άραγε να 'μαι ώστε να μη μπορώ να σηκωθώ, το χέρι ν' απλώσω? Τι ζόρια τραβάνε όλοι και μου τα πρήζουν να ισιώσω? Άσε τον πρόλογο και πες μου φίλος με των πόσο Τι 'ναι πιο χρήσιμο, να σε γδύσω ή να σε σκοτώσω? Για κάθε τσούλα που μου τρίβεται να της τον χώσω Έχω να δώσω εμπειρία κι όπως γυρνά από χέρι σε χέρι η Μαρία ξεδιπλώνεται μπροστά μου ωσάν προφητεία Πόσα λάθη συσσωρεύονται αποτελώντας μια αμαρτία? Σπάει την αμηχανία όπως η πρώτη πέτρα στην πορεία Ναι, ταυτίζομαι με μένα, τα λόγια μου ξένα για σένα Κάθε σταγόνα ζωής ανέρχεται σε μια σταγόνα αίμα Με νεύρα πολλά και απωθημένα Μα το ταξίδι δεν τελειώνει εδώ Έχουμε ακόμα καιρό, πολλά να ζήσω για ν' αφηγηθώ Φωνές, σκοτεινές παρουσίες κρατώ μέσα σ' ένα φυλαχτό Το κισμέτ μου αβέβαιο κι αδύναμος ν' αντισταθώ γίνομαι έρμαιο στην άλλη δύναμη της φύσης Σ' ανοίγω την καρδιά μου μα καθώς θα φεύγεις φρόντισε να την κλείσεις Δεν ευθύνομαι για τίποτα, λειτουργώντας καχύποπτα Προβλήματα σκάνε βαριά κι ασήκωτα Γάμα τις μετριότητες, το θέμα είν' όλα ή τίποτα Κι ο χρόνος ποτέ δεν ήταν υπέρ μας, σκέψου λίγο Θα κάτσω ώσπου να σε δω να ματώνεις κι έπειτα απ' αυτό θα φύγω Δίχως να θέλω πληγές απ' το παρελθόν ανοίγω Δώστε λίγο νερό στην κόλαση να πιούμε εμείς οι διψασμένοι Παρόλο που φύγαν από 'δω τριγυρνάνε στη γη μεθυσμένοι Οι φίλοι μου σατανάδες, πιστεύοντας στον δικό μας θεό Σκυρόδεμα, κεφάλι γάμα τα, πρίζες και τσαμπουκάδες Παράνομες συναλλαγές, όπου παίζουν ουσίες παίζουνε παρεξηγήσεις και μπελάδες Απάντηση σε εθνικιστικές κρούσης ομάδες σ' ένα αντάρτικο πόλεων Δίνω ακόμα και τη ζωή μου για τ' αδέρφια μου ραπάδες Κι ενώ γεμίζουμε τετράδια στίχους αράδες, κοίτα τα μάτια μου φίλε να ματώνουν Ένα, δύο, πέντε, δοκιμές μπροστά σ' ανοιχτό μικρόφωνο κάνω Έλα αν θες να με δεις επαφές με την άλλη πλευρά όταν πιάνω Μέσα στον ίσκιο σου, μέσα στον ίσκιο σου
kwstassketo – Ηρεμησε αδερφε,ζητα να σου χορηγησουν ζάνι (εκει που σε εχουν) θα σε προστατευσω απ'τον καθε Ζαννή Μιχάλη
Vosk_os – Η πρέζα με έσωσε απ' το Λόου μπαπ
sahalem – Πεμ, 3 Νοε 22, 17:41 – Τελευταία αλλαγή: Παρ, 4 Νοε 22, 10:38 by sahalem, έχει αλλάξει 2 φορές.
Μία φορά άμα συμβεί το κακό, το θέμα παύει να 'ναι πια απλό, εύκολα επαναλαμβάνεται και καταντά προσωπικό στο 'χω πει ήδη μια και δεν πρόκειται να στο ξαναπώ μην παίζεις με το βρώμικο μου σκεπτικό μουνί σε γάμησα μην ζητάς σεβασμό, δεν έχεις τσίπα απάνω σου τίποτα πια, τι να πω? κι έχω χεσμένο το πουλημένο παιχνίδι σας μουνόπανα ποτέ δεν έπαψα να 'μαι ψυχόδραμα ακόμα πρόθυμος ν'ακολουθήσω δεν τα πάω καλά με την λέξη πρόγραμμα είμαι πίσω πόσο μαλάκας είσαι να σε σβήσω Πάτα Χ για λίγο χέσε το ψεύτικο σου όραμα χάσου απ'τα μάτια μου μπροστά μην σε φτύσω ένα, δύο μετρώντας τα λεπτά μέσα στο κρύο σύραμε τέσσερις ώρες, το κέντρο μου θύμιζε τρελοκομείο μην ορκίζεσαι μην περιγράφεις την μιζέρια σου σαν μεγαλείο μιλαώ σοβαρά δεν χωράει αστείο να δίνω τροφή σε κάθε τσουλί να με λέει ξοφλημένο ή γελοίο μείναμε μόνοι και πάλι μ'αυτό τι να λέει? έρχεται κάποια στιγμή που όλοι πληρώνουμε χρέη, μικροί και μεσαίοι ψάξε να βρεις κάτι πρέπει να υπάρχει σ'αυτή τη κόλαση που να σ'εμπνέει ίσως κάτι θετικό, μα ξέρεις διαφέρει κι αυτό ανάλογα λεν με τον άνθρωπο Ε άτομο μην προσπαθείς να με προβλέψεις, άσκοπο είναι μου φαίνεται το να προκαλείς τη μοίρα σου χαμένε αυτό που λένε εμπιστοσύνη μόνο κατά το ήμισυ της ύπαρξης μου τ'άλλο μισό κρύβει τρόμο ταμπού συσχετισμένα με το πόνο προορισμένος να επιβιώνω όπου ενστικτωδώς αν πιεστώ σκοτώνω σ'αγγίζω και τα χέρια μου λερώνω κι όσο μεγαλώνω για καμία απ'τις πράξεις μου δεν μετανιώνω μα βουτώ την γλώσσα στο μυαλό και αληθινά μιλώ στο κόσμο που με κοιτάει η πρώτη φορά ειν' αρκετή θα δεις την δεύτερη μόνο του πάει κάνει το κύκλο του και μόνο του και πίσω γυρνάει πως είναι δυνατόν να συμπεραίνεις? έλαχιστα απ'όσα νόμιζες ξέρεις μιλάς εκ του ασφαλούς σε δύσκολη θέση με φέρνεις σε πιάνεις να θες να γίνεις κάποιος άλλος μια φορά μονάχα φτάνει τόση μανία μέσα σ'ένα σώμα έκανα πολλά μα δεν τα 'κανα όλα ακόμα σ'ένα τόσο σύντομο χρονικό διάστημα κάθε πάθημα μου γίνεται μάθημα, μα εξακολουθώ να κρατώ σε υψηλά επίπεδα τ'ανάστημα την ίδια στιγμή που κάποιος το χάνει πίσω να πέσεις χώμα να σε φάει μια φορά μονάχα φτάνει Δεν βλέπω τίποτα μπροστά μου, μόνο βαθύ σκοτάδι, ύποπτη σιωή κι ένα σωρό παγίδες, στο βάθος κεριά που σβήνουν αργά μοιάζουν οι ελπίδες κι η ιστορία δεν έχει ποτέ ευτυχισμένο τέλος δυστυχώς το παίρνεις πρέφα στην πορεία κι όχι απ'την αρχή για να μην γίνει η μαλακία ποτέ ξανά δεν εμπιστεύομαι λυκοφιλία μπήκα απρόσκλητος, άνετος απαράδεκτος, έσβησα το φως,
sahalem – Πεμ, 3 Νοε 22, 17:41 – Τελευταία αλλαγή: Παρ, 4 Νοε 22, 10:38 by sahalem
συνεπώς τα συνεχώς κινούμενα πλήθη ειν' ο κορμός ενός συστήματος καθοδηγούμαι απ'την άκρη του νήματος σαν άπορος τυφλός που άθελα του βρέθηκε στον τόπο του εγκλήματος με κίρρωση ήπατος, αλκοόλ κι ασταθής περίπατος στν άβυσσο ζούμε στην κόλαση μα εσύ ακόμα αναζητάς τον παράδεισο και που να μ'ήξερες πριν γίνω χρέωμα στα πάντα μέσα θυμάμαι πανικό προκαλούσα μα σε μια στιγμή τούμπα γύρισαν όλα, τώρα η καθημερινότητα μου άρπα κόλλα να 'μαι κι ευχαριστημένος που βγήκα καθαρός παρόλο που ήμουν μέχρι το λαιμό χωμένος ναι καλύτερα να σου βγάλουν το μάτι παρά το όνομα μπουνιές στα μούτρα μάτωσαν φιλώντας την άσφαλτο απότομα άλλη μια νύχτα ζωντανός από τα Σόδομα γαμήθηκες μια φορά για την δόση σου θα σου 'γινε σύνηθειο η παλιοβρώμα μα δεν βάζεις μυαό όταν όλη μέρα μου 'σαι κόκκαλο χαρτί καμένο ρουφιάνος έγινες αφού σε έπιασαν φορτωμένο κι από τότε επάγγελμα μου το 'χεις κάνει κι ας σ'έχουν γαμήσει μια φορά μονάχα, πούστης είσαι, μια φορά μονάχα φτάνει Το εύκολο χρήμα μας έχει τρελάνει τυφλός στην ηδονή, το μυαλό χαζεμένο με τόσο ντουμάνι ναι για πλάκα ξεκίνημα τώρα πια το έδαφος κάτω απ'τα πόδια του χάνει μπελάδες με κυνηγάν ακόμα κι όταν προσπαθώ να τους αποφύγω κάποτε σ'είχα ψηλά μα τώρα σε βρίσκω λίγο και δεν βρήκα έλεγχο στον εθισμό για κάθε μου φορά έχω κι ένα περιστατικό να σου πω να σου διηγηθώ πάλι κι έχω άδικο είναι λεπτή κλωστή που κρατά σε σταθερή θέση τις ισορροπίες εύκολα αν θέλεις τη σπας, αφήνεις σώματα γεμάτα φοβίες που αν θες τα πατάς κι αφού ξεκίνησες τώρα με τίποτα δεν σταματάς μεσ' απ'τις λάθος κινήσεις μαθαίνεις στα δυό σου πόδια να πατάς και πως ο εχθρός ειν'απαραίτητος δήθεν αδερφός που θα στη κάνει πουστιά και ρουφιανιά αν δεις μια φορά μονάχα φτάνει Η νύχτα και ο δρόμος σε κάνει να εις εις βάρος των άλλων πούστης μπάσταρδος κι αλάνι κι αν το ξημέρωμα σε βρουν κάπου χαρμάνη θυμήσου αν μπεις στο μαύρο λούκι μια φορά μονάχα φτάνει να γαμήσεις την ζωή σου
kwstassketo – Ηρεμησε αδερφε,ζητα να σου χορηγησουν ζάνι (εκει που σε εχουν) θα σε προστατευσω απ'τον καθε Ζαννή Μιχάλη
ΔΠΘ: Λένε η τύχη ευνοεί τους τολμηρούς Τα μάτια 14 το νου στους πονηρούς Έχω διάθεση για σαματα έχω κακούς σκοπούς Από λόγια δεν παίρνω χαμπάρι θα μάθεις να ακούς
(Θυμίζω) Απέκτησα εχθρούς άρα αξίζω ,θέλω να μαι εντάξει σε ότι κανονίζω Και φροντίζω γιατί οι συμπεριφορές γυρνάνε πίσω Ποιός είμαι και από πού ξεκίνησα να σου θυμίσω Εύκολα ξεχνάς δεν έχω χρόνο να σου χαραμίσω
Την αχαριστία μου είναι αδύνατο να συγχωρήσω Και αν με πούλησες κακό δικό σου δε θα στην χαρίσω Την πλάτη μου στον κόσμο θα γυρίσω είμαι αυτό που φαίνομαι Δεν έχω τίποτα να κρύψω τίποτα να σ' αποδείξω
Το σεβασμό μου δούλεψα σκληρά για να κερδίσω Τον όρκο που έδωσα δεν θα πατήσω ,θα ζήσω Είναι πολύ μικρή η ζωή για να την χαραμίσω Κάνω ότι ξέρω καλύτερα
Φήμη πουτάνες ναρκωτικά και λεφτά είναι εφήμερα Ήμουνα ξύπνιος και δεν βρέθηκα πίσω απ' τα σίδερα Τα είδα όλα και ύστερα με θέλανε στα μέτρα τους κομμένο όχι σήμερα
Στο κάτω κάτω δεν είμαι εδώ για πολύ είμαι εδώ για την οφειλή Και έχω να φέρω σε πέρας μια αποστολή Και είμαι σίγουρος δεν χάρηκαν πολλοί Το μεταξύ μας σπασμένο γυαλί Και εγώ γίνομαι επικίνδυνος όπως τ'αγρίμι όταν νιώσει απειλή
Ακούω 10 χρόνια ραπ. Και όχι τα εμπορικά μόνο, ακούω και ladose EFERATOGRAMMA THE ONLY REAL TAXYDROMOS
sahalem – Πεμ, 3 Νοε 22, 18:02 – Τελευταία αλλαγή: Παρ, 4 Νοε 22, 10:33 by sahalem, έχει αλλάξει 3 φορές.
Εξάρτηση Η πόλη ποτέ δεν κοιμάται Της γειτονιάς η γκρίνια σωπαίνει για λίγο κάτι απ' τα παλιά κι όποιος θυμάται Κρατάει κάτι δικό του από εκείνη τη μαγική εποχή Που ό,τι έχει ειπωθεί είχε και μια σχετική συνοχή Ανίκανοι να αντιληφθούν την όποια ενοχή Είναι κάποιοι που δίχως αναστολές πήραν το μαύρο μονοπάτι Τα χρόνια πέρασαν, τα πράγματα έχουν αλλάξει Ανάλογα μ' εμάς θα σε τρομάξει Αν μάθεις το πως είναι αντίστοιχα οι μπάτσοι Τα πάντα γύρω πως έχουν ρημάξει, είναι μικρές τρύπες στο χρόνο Και η συνειδητοποίηση εν τέλει πως εσένα έχεις μόνο Μη γελιέσαι, ρε, κανείς δεν είναι αθώος, όλοι είναι ικανοί για φόνο Και τα αυτοκαταστροφικά μου βίτσια απομονώνουν σε καταστολή τον πόνο Αν είναι δυνατόν πως αλλάξαν έτσι τα ανθρώπινα πρόσωπα Που πήγαν τα χαμόγελα; Γιατί η γενιά μου χαραμίστηκε μες στα λασπόνερα? Ανακύκλωση εδώ σκουπιδότοπος απόμερα Kι αν την αλήθεια λέν' πως μπορείς να βρεις στα σκουπίδια Μη μπεις στον κόπο δεν άλλαξε τίποτα από τότε τα πάντα έμειναν ίδια Η τελική ευθεία για το σπίτι στου πάρκου τη καβατζα που μετρούσα μίλια Πάνω σε πλαστικά από CD - Συνάχι, βουλωμένη μύτη Τίποτα σαν το πρωινό χασίσι Με ζεστό καφέ και λίγη βροχή σαν να μας αγγίξει Πολλοί ήταν εκείνοι που τα παράτησαν Για κάποιους άλλους πάλι ήταν στοίχημα κι ένα παιχνίδι Που μέχρι και σήμερα δεν είχε ακόμα λήξει Ρυθμοί και ρίμες μαγειρεύονται και γίνονται ένα με τη νύξη Αυτοί είναι κι οι παιδικοί μας ήχοι Που δεν εγκλώβισαν ποτέ των σχολιών ή των φυλάκων οι τοίχοι Οι άνθρωποι δεν αλλάξαν ποτέ είναι ακόμα ηλίθιοι Οι μοναχικές διαδρομές, της γειτονιάς οι πιο γραφικοί τύποι Λυτρώνει κι αυξάνονται της καρδιάς οι παλμοχτύποι Το ξενύχτι ευκαιρία για εύκολο χαρτζιλίκι Δε φτάνει μια δουλειά πια Και οι πολλοί από εμάς το ρίχνουμε ενίοτε στην τύχη Είναι η παρηγοριά στον άρρωστο Και ανάλογα με τις ανάγκες κάθε φορά καθορίζεται το ανάρμοστο
kwstassketo – Ηρεμησε αδερφε,ζητα να σου χορηγησουν ζάνι (εκει που σε εχουν) θα σε προστατευσω απ'τον καθε Ζαννή Μιχάλη
Vosk_os – Η πρέζα με έσωσε απ' το Λόου μπαπ
sahalem – Πεμ, 3 Νοε 22, 18:02 – Τελευταία αλλαγή: Τρι, 8 Νοε 22, 22:15 by sahalem
kwstassketo – Ηρεμησε αδερφε,ζητα να σου χορηγησουν ζάνι (εκει που σε εχουν) θα σε προστατευσω απ'τον καθε Ζαννή Μιχάλη
Vosk_os – Η πρέζα με έσωσε απ' το Λόου μπαπ
sahalem – Πεμ, 3 Νοε 22, 18:08 – Τελευταία αλλαγή: Παρ, 4 Νοε 22, 10:40 by sahalem
Χίλιες και μία νύχτες οδοιπορικό Του κόσμου τα παράλογα όλα εδώ Φυλές απαρτίζουν το μωσαϊκό Παραστράτημα Σου πέρασαν κέρατο στο λαιμό Μαλάκα ξηγήθηκες άτιμα Περνώ τη νύχτα ολόκληρη στο τρίτο πάτωμα Με καυτή συνοδό που δεν χορταίνει πρωκτικό Έχει χάρισμα, παίρνει τα τιπς μονάχα για το τράβηγμα Ηθών και δίωξη είναι στα παράσημα Παράσιτα, μαύρα μεσάνυχτα Τους βλέπω πίσω απ’ τα φιμέ τους τζάμια Στα μούτρα τους στράβωμα Με γκόμενες κυριλέ για ξεκάρφωμα Ξανοίγεσαι πολύ κι όλοι κοιτάν να βρουν ελάττωμα Θα παίξουν ντράβαλα και μαχαιριές στο ξεκαθάρισμα Αφού σέρνεται η ζωή στην υποβαθμισμένη ζώνη Μέκκα, Μεντίνα, χριστιανοί, μασόνοι Κουμάντο κάνει το μουνί κι η σκόνη Στρώνει τα bumps, κεφάλι δεν σηκώνει Κι ο μαν δεν πίνει τίποτα, το σπρώχνει
Τ’ ακούσαν όλοι μα κανένας εδώ δεν μιλά γι' αυτά Κι όλοι το ‘δαν, μα δεν έτυχε να ‘ναι κανείς μπροστά Μην ανακατεύεσαι, δεν είναι δική σου δουλειά Φύλα τα ρούχα σου για να ‘χεις τα μισά. Ομερτά. Τ’ ακούσαν όλοι μα κανένας εδώ δεν μιλά γι' αυτά Κι όλοι το ‘δαν, μα δεν έτυχε να ‘ναι κανείς μπροστά Μην ανακατεύεσαι, δεν είναι δική σου δουλειά Φύλα τα ρούχα σου για να ‘χεις τα μισά. Ομερτά.
Τα πήρα πάνω μου και δεν σηκώνω αστεία Απάντησα στη βία σου με βία Ταξίδι αστρικό, γυρνάμε φεγγαρόπετρες και αμνησία Το παιδί δεν έζησε ποτέ παιδική ηλικία Ακούει σειρήνες Κι έχει που βγήκε κοινωνία ίσα με δυο μήνες Τη βγάζει με μικροαπατεωνιές, στήνει κομπίνες Αράζει με πορτιέρηδες, ντίλερς και νταβατζήδες Πίστευε μόνο όσα βλέπεις κι όχι σ’ όσα ακούς, μπήκες; Μες στο κόλπο χώθηκες σαν το ταμπόν και ματώνεις Παράνοια απ’ την κόκα των φτωχών να μαστουρώνεις Το λοιπόν, όλοι είναι στην τσίτα όσο το προϊόν κόβει βόλτες από ‘δω ως την Αχαρνών Δι’ ευχών Κι οι μπάτσοι κάνουνε δουλειές Βιτρίνα το μαγαζί Κι οι φτωχοδιάβολοι πουλάνε τύχη, ρήγας ή βαλές Πρέζες υπάρχουν πολλές κι όλες σκοτώνουν που λες Χαράματα γύρισε ο κύλινδρος και πέσαν πιστολιές
Τ’ ακούσαν όλοι μα κανένας εδώ δεν μιλά γι' αυτά Κι όλοι το ‘δαν, μα δεν έτυχε να ‘ναι κανείς μπροστά Μην ανακατεύεσαι, δεν είναι δική σου δουλειά Φύλα τα ρούχα σου για να ‘χεις τα μισά. Ομερτά. Τ’ ακούσαν όλοι μα κανένας εδώ δεν μιλά γι' αυτά Κι όλοι το ‘δαν, μα δεν έτυχε να ‘ναι κανείς μπροστά Μην ανακατεύεσαι, δεν είναι δική σου δουλειά Φύλα τα ρούχα σου για να ‘χεις τα μισά. Ομερτά.
kwstassketo – Ηρεμησε αδερφε,ζητα να σου χορηγησουν ζάνι (εκει που σε εχουν) θα σε προστατευσω απ'τον καθε Ζαννή Μιχάλη
Η πόλη ποτέ δεν κοιμάται της γειτονιάς η γκρίνια σωπαίνει για λίγο κάτι απ'τα παλιά και ποιος θυμάται? κρατάει δικό του κάτι από εκείνη την μαγική εποχή που ότι έχει ειπωθεί είχε και μια σχετική συνοχή ανίκανοι να αντιληφθουν την όποια ενοχή είναι κάποιοι που δίχως αναστολή πήραν το μαύρο μονοπάτι τα χέρια πέρασαν τα πράγματα έχουν αλλάξει ανάλογα με εμάς θα σε τρομάξει αν μάθεις το πως ειν αντίστοιχα οι μπάτσοι τα πάντα γύρω που σε έχουν ρημάξει είναι μικρές τρύπες στο χρόνο ?????????????? την πίεση εν τέλει πως εσένα έχεις μόνο μην γελιέσαι ρε κανείς δεν είναι αθώος όλοι είναι ικανοί για φόνο και τα αυτοκαταστροφικά μου βίτσια απομονώνουν σε καταστολή το πόνο αν είναι δυνατόν πως άλλαξαν έτσι τα ανθρώπινα πρόσωπα που πήγαν τα χαμόγελα? γιατί η γενιά μου χαραμίστηκε μες στα λασπόνερα? ανακύκλωση εδώ, σκουπιδότοπος απόμερα κι αν την αλήθεια λεν πως μπορείς να βρεις στα σκουπίδια μην μπεις στο κόπο δεν άλλαξε τίποτα από τότε τα πάντα έμειναν ίδια η τελική ευθεία για το σπίτι στου πάρκου τη καβάτζα που μετρούσαμε ???? πάνω σε πλαστικά από cd συνάχι βουλωμένη μύτη τίποτα σαν το πρωινό χασίσι με ζεστό καφέ και λίγη βροχή ίσα να μας αγγίξει πολλοί ήταν εκείνοι που τα παράτησαν για κάποιους άλλους πάλι ήτανε στοίχημα και ένα παιχνίδι που μέχρικαι σήμερα δεν έχει ακόμα λήξει ???? ρίμες μαγειρεύονται και γίνονται ένα με την νήξη αυτή είν και οι παιδικοί μας ήχοι που δεν εγκλώβισαν ποτέ των σχολειών ή των φυλακών οι τοίχοι οι άνθρωποι δεν άλλαξαν ποτέ είν ακόμα ηλίθιοι οι μοναχικές διαφρομές στις γειτονιάς οι πιο γραφικοί τύποι νυχτώνει κι αυξάνονται της καρδιάς οι παλμοχτύποι το ξενύχτι ευκαιρία για εύκολο χαρτζιλίκι δεν φτάνει μια δουλειά πια κι οι πιο πολλοί από εμάς το ρίχνουμε εννίοτε στην τύχη ειν η παρηγοριά στον άρρωστο κι ανάλογα με τις ανάγκες κάθε φορά καθορίζεται το ανάρμοστο
