ΔΠΘ - ΣΤΙΧΟΙ - (Check για διορθώσεις) + Link με αρχείο στίχων!

Δ.Π.Θ. & BLS - Αξίζει για μένα

Είναι περίεργο το τέλος, είναι μαγεία
Κακή αρχή, χρόνια πίσω
Και μπροστά μου αυτό το κακό να πατήσω σχετικότητες
Μη δίνεις σημασία, τρελάθηκα
Την αγάπη που χρόνια ζητούσα τη βρήκα μέσα στη βία τελικά
Όλα εδώ είναι, όλα είναι εδώ
Βαθιά σε καρδιά και μυαλό
Έχοντας με στρώμα την άσφαλτο, στέγη ουρανό
Τόσο όσο μπορώ να θυμηθώ
Τόσο όσο μπορώ να θυμηθώ
Χαμένος μες στο λαβύρινθο, την προσευχή μου πριν να κοιμηθώ
Μ' ένα σκληρό φιλί στο μέτωπο
Θύμισε μου γι' αυτό να σ' εκδικηθώ
Βλέπεις δεν επέλεξα να γεννηθώ και τώρα προσπαθώ να ζήσω μ' αυτό
Δε γαμιέται? Τουλάχιστον αγωνίζομαι εγώ να κρατηθώ
Στ' ορκίζομαι ποτέ ξανά δε θα φοβηθώ
Ποτέ ξανά δε θα ηττηθώ
Τι κι αν σε ετοιμόρροπο σκαλοπάτι πατώ?
Κι αν πέσω το 'χω ξαναδεί, θα σηκωθώ, θα παλέψω
Ό,τι δε με σκότωσε μ' έχει κάνει πιο δυνατό
Άσε με, θέλω τις νύχτες στα βαθιά σκοτάδια να χαθώ
Έλα αν θες μαζί μου να σου δείξω
Έλα να σου πω ένα σκοτεινό μου μυστικό
Ό,τι φοβάμαι περισσότερο απ' όσα θα δεις εδώ είμαι εγώ
Ακροβατώ σ' ένα σύρμα τεντωμένο πάνω απ' το κενό
Σ' ένα σύρμα τεντωμένο πάνω απ' το κενό
Κι αν είμαι λίγο τυχερός στην απέναντι μεριά θα βγω κάποια μέρα
Για μένα είναι καιρός πια να αρχίσω να ζω
Είναι καιρός πια να αρχίσω να ζω
Είναι καιρός πια να αρχίσω να ζω για μένα
Είναι καιρός πια να αρχίσω να ζω

kwstassketo –
Ηρεμησε αδερφε,ζητα να σου χορηγησουν ζάνι (εκει που σε εχουν)
θα σε προστατευσω απ'τον καθε Ζαννή Μιχάλη

Vosk_os –
Η πρέζα με έσωσε απ' το Λόου μπαπ

ΔΠΘ (Το Μαύρο Λούκι) - Απ' το νότο (κουπλέ)

.και τραγουδάω..
έχω ένα τίγρη μέσα μου
κι ένας καθημερινός πόλεμος ξεκινάει έσω μου
απ' την ίδια στιγμή που ξυπνάω
κομματιάζει τις σάρκες μου
μα αντέχω γαμώ το γινάτι μου
δε νιώθω πράμα, δε πονάω
ξέρω κανείς δε παίζει να μου δώσει πάτημα
μόνος σουρώνω, πέφτω μπρος, παραπατάω
όταν μισώ τη πάρτη μου πιο πολύ από καθετί και θολώνω
όλα γύρω μου τα σπάω, το πούλο
χόρτασα παραμύθα, τράβα πούλα αλλού, πουτάνα δε μασάω
τι με κοιτάς σα να δες φάντασμα ρε βλάκα απ' τη νύχτα γυρνάω
δεν έμεινε τίποτα
μονάχα μίσος, δηλητήριο και αλήθεια που ξερνάω
δεν έχω και πολλά να χάσω πια
σου ορκίζομαι σε ό,τι έχω πιο ιερό
πως αν απλώσεις το χέρι σου σ' ό,τι πιο πολύ αγαπώ
δίχως δεύτερη σκέψη εν ψυχρώ θα σε φάω
κι αλλόφρων κάτω απ' τη πανσέληνο
φορώντας το κουφάρι σου για κοστούμι θα τριγυρνάω
ξέρω, κάτι δε πάει καλά με μένα πια, μα δε γαμιέται
έτσι την είδα κάπως κι αυτός είμαι
στηρίξου πάνω μου αν είσαι αδερφός μου
αν είσαι εχθρός ούτε που να το σκέφτεσαι
όπου σε σώριασα πούστη μείνε
δεν έχω ποίηση πια μέσα μου
μίσος για όλους σας
αγάπη ελάχιστη και για τους λίγους
ραπάρω για τους λίγους και εκλεκτούς
που έχουν τα βρώμικα μυαλά τους ανοιχτά
μαύρος το λούκι κι ο σατανάς που ακούς..

kwstassketo –
Ηρεμησε αδερφε,ζητα να σου χορηγησουν ζάνι (εκει που σε εχουν)
θα σε προστατευσω απ'τον καθε Ζαννή Μιχάλη

Vosk_os –
Η πρέζα με έσωσε απ' το Λόου μπαπ

ΔΠΘ - ΑΡΡΩΣΤΗ ΛΟΓΙΚΗ
Είδα για πρώτη μου φορά την αλήθεια κατάματα
Έσβησα τα φώτα, μες στο σκοτάδι γδύνω τους φόβους μου
Το σβέρκο μου παγώνουν τα ψυχρά τους χνώτα
Άκου, μην διανοηθείς να πλησιάσεις την πόρτα, άσ' την εκεί να χτυπάει
Μόνη πορεία προς τα κάτω
Θα 'ναι δεν θα 'ναι δεκαπέντε μέτρα κενό όπου η βαρύτητα έχει την τάση με βία το σώμα στη γη να τραβάει
Προσκρούεται και σπάει
Τώρα που κάθε μου αδυναμία τη λογική υπερνικάει
Άραγες τι να 'ναι αυτό που με κρατάει?
Ποιος πουτάνας γιος φιλοδοξεί ν' ανέβει και επί πτωμάτων πατάει?
Κάθε μου ανοικτή πληγή μου με πονάει
Η ζωή μου πουτάνα που απ' την κακοπέραση μαδάει
Φως στο σκοτάδι ψευδαίσθηση, ελπίδα
Ίσως κάποιος άγνωστος περαστικός να σου περάσει λεπίδα πίσω απ' τα πλευρά μην προλαβαίνοντας να βγάλεις άχνα
Πεθαίνεις επί τόπου κι ίσως να σε βρουν έπειτα από κάνα μήνα, να σ' αναγνωρίσουν από νύχια και τρίχες
Τι να πω, τα ίδια σκατά επαρχία κι Αθήνα
Βλέπω παιδιά, οικογένειες που ξέρω να ζουν στην πείνα
Φτηνά εργατικά παραχωρούμενα απ' το κράτος
Της ταξικής ιεραρχίας ο πάτος
Κράτος δικαίου και γύρω του βάλτος
Καθημερινό φαινόμενο ο θάνατος μα δε μου σκάει κάπως
Εκεί στους δρόμους που βαδίζω φτύνω, πλακώνομαι, σε σπάω και βρίζω
Ακούω τι λες μα δεν έχει τύχει ποτέ να σε δω στα μέρη που περπατώ γι' αυτό και δεν σε υπολογίζω
Πάω για τσιγάρο, δε θ' αργήσω

Έχω μια σκέψη μου βαθιά να σου πω
Φοβάμαι πως κάποια μέρα θα ξεφύγω και θα φάω κάναν άνθρωπο
Ίσως να πάω χρόνια φυλακή
Δύσκολη κάθε αρχή, αρκεί ν' αντέξω αδερφέ μου κι ίσως να τα βγάλω πέρα άλλη μια μέρα
Μα ο άνθρωπος δε μπορεί να τρέξει πιο γρήγορα από μια σφαίρα

kwstassketo –
Ηρεμησε αδερφε,ζητα να σου χορηγησουν ζάνι (εκει που σε εχουν)
θα σε προστατευσω απ'τον καθε Ζαννή Μιχάλη

Vosk_os –
Η πρέζα με έσωσε απ' το Λόου μπαπ

Δπθ - Από το χθες στο σήμερα
Αυτό που κάποιοι λένε δρόμο με τόσο σεβασμό και δέος
Άκου μια αλήθεια
Ο δρόμος που δεν είδατε ποτέ μας έχει κάψει
Παλεύοντας να ζήσουμε παλεύαμε να δούμε έστω μια λάμψη
Τώρα πια αφήνουμε μυαλό και σώμα να ανακάμψει
Μας τέλειωσε πια το ό,τι φέρει η ζωή κι ό,τι κάτσει, δεν απέδωσε
Μα αρκεί που βρέθηκε κάτι και μ' έσωσε αφού πρώτα απ' αγνό παιδί με λέρωσε
Και η αλήθεια που ακολούθησε χαστούκι που απ' το όνειρο με ξενέρωσε
Το πάθημα μου που ποτέ δε μ' έστρωσε
Με ξύπνησε μετά το σκάλωμα μου που με νίκησε
Έπειτα κόντρα μου γύρισε
Ποιος είμαι στ' αλήθεια μου θύμισε
Και περίγελο με 'κάναν οι συνήθειες κι οι καλοθελητές
Πανηγύρια, στημένες γιορτές, ανήκουν στο χθες
Δεν τ' αρνούμαι, δεν απολογούμαι
Έχεις αμφιβολίες?
Έλα κάτσε να τα πούμε
Ο διάλογος ο μόνος τρόπος την άκρη να βρούμε
Κάποιες φορές η ζωή μας στέλνει μηνύματα μα δεν τα βλέπουμε ή έστω δεν τ' ακούμε
Το γεγονός πως ακόμα ανασαίνουμε σημαίνει πως μπορούμε
Σήμερα ξύπνησα με την αυγή σε μια αγκαλιά
Σου χτύπησα την πόρτα ζωή κι άνοιξες να μπούμε
Κι άνοιξες να μπούμε

kwstassketo –
Ηρεμησε αδερφε,ζητα να σου χορηγησουν ζάνι (εκει που σε εχουν)
θα σε προστατευσω απ'τον καθε Ζαννή Μιχάλη

Vosk_os –
Η πρέζα με έσωσε απ' το Λόου μπαπ

Δπθ - Βάπτισμα
Πρώτη σου φορά σ' αυτόν τον κόσμο
Δεν έχεις ιδέα τι σου συμβαίνει
Είναι πρωτοφανές για τα μέχρι τώρα δεδομένα
Αισθάνεσαι τα πάντα διαφορετικά
Ανασαίνεις και βρωμάς κομμάτια σάρκας πάνω σου το φρέσκο αίμα
Το γάλα αναζητάς από κάποιον κι από κανέναν
Την αναγνώριση στης μάνας το βλέμμα
Στον κόμπο αυτόν πολύ σφιχτά δεμένοι
Για πάντα, για πάντα, για πάντα, για πάντα μεθυσμένοι
Όλοι, όλοι, όλοι είναι κρυμμένοι πίσω απ' την ευτυχία επιεικώς καταπιεσμένοι
Δεν θες τέτοια ζωή τρελέ μ' αυτή σε περιμένει
Ή θα αλλάξεις τους κανονισμούς στο παιχνίδι της μοίρας μπλοκάροντας προορισμούς της γύρας
Αν είσαι σε θέση να επέμβεις εγκαίρως
Η κόλαση κι η γη είναι το ίδιο μέρος
Μη γελάς μικρέ μου φίλε
Από 'δω και στο εξής θ' ακούς τραγούδια θλιβερά για να ταιριάξεις την τρελή πραγματικότητα
Η γη σε καταπίνει όσο βαδίζει στην τελευταία της ενότητα
Ζήσε όπως θες, χέσε καθωσπρεπισμούς και πρότυπα
Δε βλέπω δύση για την ανθρωπότητα
Μα μόνο μπαστάρδεμα κι αμφίβολη κατάληξη, ανάθεμα
Δώσαν περισσότερη αξία απ' όση θα 'πρεπε σε διάλειμμα
Τίποτα άλλο πέρα από ένα μεταβατικό μεσοδιάστημα
Εθισμένοι στον πόνο κλαίμε στη γέννα γιατί η ζωή πονά
Τα πλάνα τους για σένα βαρυσήμαντα και πάντα φωτεινά
Προκαθορισμένα, μη αφήνοντας χώρο για σφάλματα
Ανέκφραστοι και ψυχροί σαν αγάλματα
Τα πάντα πρέπει να γίνουν σωστά
Κι ενώ όπως ήταν προγραμματισμένο το μονοπάτι που σου χάραξαν να ακολουθήσεις
Στάθηκες και σκέφτηκες ποιος ο λόγος?
Έτσι αποφάσισες τον δικό σου δρόμο για να ανοίξεις
Ελευθερία σκέψης
Κι ότι γεννιέσαι δεν το χρωστάς σε κανέναν
Μπορεί αυτός που θες να γίνεις να μην είσαι
Να 'σαι αυτό που θέλουν άλλοι για σένα
Στην τελική κοίτα καλά κι αν είσαι ατόφιος θα τα καταφέρεις
Μην γίνεις εκείνος τελικά αφού μπορείς κι αξίζεις
Τελικά αυτό το ξέρεις
Αν είσαι ατόφιος θα τα καταφέρεις

kwstassketo –
Ηρεμησε αδερφε,ζητα να σου χορηγησουν ζάνι (εκει που σε εχουν)
θα σε προστατευσω απ'τον καθε Ζαννή Μιχάλη

Vosk_os –
Η πρέζα με έσωσε απ' το Λόου μπαπ

Δπθ - Εις γνώσιν μου
Πολλές φορές δεν είναι τόσο απλό όσο φαίνεται
Αυτός που φλέγεται ξέρει τι παίζεται κι επιλέγει να μη μιλήσει
Κόβοντας σύριζα δεσμούς προκειμένου να μην ξαναεπικοινωνήσει
Χρόνια τώρα σε μια άσκοπη συζήτηση με στόχο την εκδίκηση
Μαύρος ο λεγόμενος, το Λούκι στην αφήγηση
Δυο χιλιάδες δεκατρία χρόνια, καιρός για αφύπνιση
Κάτοικος, πυρετός, κίνηση, κάνε μου μήνυση
Τόση ένταση, τόση σύγχυση, τόση θλίψη
Μάταια ψάχνεις για λύση
Είν' ο συμβιβασμός η μοναδική επιλογή σου
Τη χώρα, το φαΐ σου, την tv σου κι άη γαμήσου
Σκίσαν τα δικαιώματα εξίσου
Ξεχάσαμε τα απλά κι είμαστε μόρια στην καρδιά της αβύσσου
Για πάντα λες πως θα στέκεσαι δίπλα μου, ορκίσου
Για πάντα λες πως θα στέκεσαι δίπλα μου, ορκίσου
Σε ποιον θεό πιστεύεις?
Δεν έχει σημασία να κερδίσεις το παιχνίδι εφόσον κλέβεις
Πόσο ψηλά πιστεύεις πως θα ανέβεις?
Τι σκοτεινά μυστικά προστατεύεις?
Το ποιος είσαι έχει να κάνει άμεσα με το πως αντιλαμβάνεσαι το περιβάλλον απ' το οποίο πληροφορίες συλλέγεις
Δεν σου 'φταναν προβλήματα βουνά καθημερινά να παλεύεις?
Τώρα τον χειρότερο εχθρό σου κοιτάς αν πας στον καθρέφτη
Και δεν υπάρχει κάτι που να αλλάζει αυτό που είσαι
Ούτε καν λόγος σημαντικός για να προσποιείσαι εφόσον ό,τι και να κάνεις απ' τα μάτια σου προδίδεσαι
Κι είναι σημαντικό να σκέφτεσαι, να δημιουργείς, να ονειρεύεσαι, να ερωτεύεσαι, την κάθε στιγμή να χαίρεσαι
Αναίρεσαι λάθος σκέψεις που σ' οδήγησαν σε μαύρη τρύπα
Είσαι μόνος και μην υπολογίζεις τα δήθεν αλάνια σου, στη δύσκολη είναι κουφαλίτσες
Έχουν αλλάξει τα πράγματα, πια έξω δεν παίζει τσίπα
Τι κι αν το γραπτό μου δεν έχει και κάνα ξεκάθαρο μήνυμα?
Δε γαμιέται, έτσι κι αλλιώς δεν απευθύνομαι σε κάνα κίνημα
Και ξέρω πως για οτιδήποτε πω φέρω ευθύνη μα ήταν εις γνώση μου απ' το ξεκίνημα
Τι κι αν το γραπτό μου δεν έχει και κάνα ξεκάθαρο μήνυμα?
Δε γαμιέται, έτσι κι αλλιώς δεν απευθύνομαι σε κάνα κίνημα
Και ξέρω πως για οτιδήποτε πω φέρω ευθύνη μα ήταν εις γνώση μου απ' το ξεκίνημα
Το μόνο σύνθημά μου είναι ξύπνα
Το μόνο σύνθημά μου είναι ξύπνημα
Το μόνο σύνθημά μου είναι ξύπνα
Το μόνο σύνθημά μου είναι το ξύπνημα

kwstassketo –
Ηρεμησε αδερφε,ζητα να σου χορηγησουν ζάνι (εκει που σε εχουν)
θα σε προστατευσω απ'τον καθε Ζαννή Μιχάλη

Vosk_os –
Η πρέζα με έσωσε απ' το Λόου μπαπ

kwstassketo –
Ηρεμησε αδερφε,ζητα να σου χορηγησουν ζάνι (εκει που σε εχουν)
θα σε προστατευσω απ'τον καθε Ζαννή Μιχάλη

Vosk_os –
Η πρέζα με έσωσε απ' το Λόου μπαπ

ΔΠΘ - ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ
Αν τύχει ν' ακούσεις φωνές μέσα στη νύχτα
Αν πέσεις θύμα της παράλυσης μιας ανεπιθύμητης επανάληψης εν μέσω μίας κοινωνίας διάλυσης
Γαμώ τις ώρες της ανάλυσης
Το θέμα γίνεται προσωπικό κι αυτό είναι κάτι το επικίνδυνα προκλητικό
Τ' ανοίγω λοιπόν δίχως να 'χω θέμα
Κι εσύ μαζί με φλέμα φτύνεις αίμα
Μα το υποκριτικό σου βλέμμα μαρτυρά το βρώμικο σου ψέμα
Τελικά δεν είναι και τόσο απλό το να προσπαθείς να βγάλεις άκρη μες στο χάος
Είναι κάτι που θυμάμαι ανέκαθεν να με μπερδεύει
Μέσα σ' αυτή τη βρώμικη και σκοτεινή πόλη όπου σταθώ μπροστά μου βλέπω αδιέξοδο
Το περιβάλλον μου και τ' οξυγόνο που ρουφάω μ' ανακατεύει
Το σώμα ζητά μέσο για ν' ανέβει
Τι είν' αυτό που εγκεφαλικά και ψυχικά με κυριεύει?
Είδα το διάβολο κι απόψε κάτω απ' το χλωμό φεγγάρι να χορεύει
Ψυχές κλέβει, παίρνει μορφή μικρού παιδιού
Κρύβεται μέσα στις σκιές και μας παιδεύει
Αλλάζει φωνές και μας κοροϊδεύει
Στην άκρη του δρόμου διπλώνεται και ζητιανεύει
Μη ζητάς, δεν έχω τίποτα, τίποτα πια δεν περισσεύει
Ειδικά για σένα μουνί που θυμάμαι πάντα να παρεκκλίνεις όπου βολεύει
Αδέρφια ερπετά ξέρουν καλά πως καμουφλάρεται η πουστιά και βασιλεύει
Γυναίκα βαμπίρ που με πρόσχημα την ομορφιά της σε πλανεύει
Τι σκατά συμβαίνει μέσα μου, τι μου κάνει η πουτάνα κι όλο με μπερδεύει?
Είναι σύννεφο καπνού, ύπουλα εισβάλει στα συστήματα μου και με ταξιδεύει αλλού
Η πιο σωστή κουβέντα μες στις ασυναρτησίες ενός τρελού
Κακόγουστο πείραγμα, ύπνου τίναγμα
Ζωντανός αριθμός είσαι μες στο πείραμα
Μέχρι τη στιγμή που πήρες γραμμή πως στο κυνήγι που ξεκίνησε εσύ είσαι το θήραμα

kwstassketo –
Ηρεμησε αδερφε,ζητα να σου χορηγησουν ζάνι (εκει που σε εχουν)
θα σε προστατευσω απ'τον καθε Ζαννή Μιχάλη

Vosk_os –
Η πρέζα με έσωσε απ' το Λόου μπαπ

ΔΠΘ & ΑΔΕΣΠΟΤΟ - ΚΑΜΙΑ ΦΟΡΑ ΞΕΧΝΑΜΕ
Σε πολιτεία μαγική γυρνάμε ε, κανόνες σπάμε
Έρχονται οι στιγμές κι άλλοτε πάνε ε
Πόσα ν' αλλάξανε απ' όσα θυμάμαι?
Στην άκρη του δρόμου όταν ρωτάς όποιον περνά από 'δω που πάμε
Τι να πω γι' αυτά που τα μάτια μου βλέπουν?
Είν' επαναλαμβανόμενα τυχαία
Εκτός κι αν μείνω μέσα οπότε θα βγω στην ταράτσα για να δω τη θέα που αγνοείς
Αν αφήσεις το σύρμα πέφτεις κι είν' ο μόνος τρόπος για να σηκωθείς
Αν εμπιστευτείς τον κάθε πούστη θα χαντακωθείς
Αλλιώς φύγε από 'δω και γύρνα πίσω
Όποτε κι όταν βαρεθείς να χωθείς
Μα δεν πρόκειται δικέ μου για παιχνίδι, είναι επικίνδυνο, μπορεί να σκοτωθείς
Αν αφήσεις λίγο το μυαλό να φύγει
Αν τύχει να χωθείς μες στην ομίχλη
Ψέμα μου μοιάζει η πραγματικότητα
Κάποτε στράβωνα, τώρα κινούμαι ανάμεσα σε γκρι τετράγωνα
Κι ευθύνομαι για κάθε πράξη μου που προκαλεί σύγχυση
Και στον πούτσο μου αν η φωνή μου δεν έχει απήχηση στ' αυτιά σου
Γαμιέσαι εσύ, το crew κι η γειτονιά σου
Ό,τι αποφύγεις το βρίσκεις μπροστά σου
Κράτα αυτούς που προστατεύουν το τομάρι σου κοντά σου
Πως έχεις κάτι παραπάνω απ' τους άλλους φαντάσου
Το νου σου μόνο, μπορεί ν' αυταπατάσαι κι άντε γεια σου

Πήρα ένα δρόμο χωρίς να νοιάζομαι που θα με βγάλει
Γύρω μου νύχτα, στην παλάμη μου βλέπω να αδειάζει το μπουκάλι
Είν' η παρένθεση, χαμένος στην απόλαυση απ' τη ζάλη
Κι η παραίσθηση είν' η δύναμη που σου δίνεται στο να ζωγραφίζεις κόσμους
Στο 'πα, κράτα μακριά κάποιους ανθρώπους
Κι αν δοκίμασες μα απέτυχες τότε χρησιμοποίησες λάθος τρόπους
Μείναμε εδώ κολλημένοι, στα μάτια κοιταζόμαστε μα μεταξύ μας ξένοι
Και ποτέ μη λες ποτέ, δεν ξέρουμε στην επομένη στροφή τι μας περιμένει
Υπνωτισμένοι γυρνάμε, μέσα στον όχλο καμιά φορά ποιοι είμαστε ξεχνάμε
Μέσα στον όχλο καμιά φορά ποιοι είμαστε ξεχνάμε

kwstassketo –
Ηρεμησε αδερφε,ζητα να σου χορηγησουν ζάνι (εκει που σε εχουν)
θα σε προστατευσω απ'τον καθε Ζαννή Μιχάλη

Vosk_os –
Η πρέζα με έσωσε απ' το Λόου μπαπ

ΔΠΘ - ΚΟΝΤΑ ΜΟΥ

Πες μου αλήθεια τι θες να καταφέρεις, που καταλήγει όλο αυτό?
Δεν κουράστηκες πανάθεμα σε να παίζεις κρυφτό? Γάμησε το
Είναι κάτι τέτοιες στιγμές που αδυνατώ να σκεφτώ
Κι αν είπα κάτι παραπάνω ξέχασε το
Θέλω το πακέτο μου μαλακό, τον καφέ μου τον πίνω σκέτο
Κι αν δεν ξυπνήσω νοιάσου με
Τώρα που τρέχουμε ένα κακό να προφτάσουμε
Όλα μετέωρα μα δε χάνουμε τίποτα να δοκιμάσουμε
Ανθρώπους γύρω μου να μ' αγαπάνε είν' αυτό που χρειάζομαι
??? εμπιστοσύνη και διχάζομαι
Δε βλέπεις? Υψώσαμε γύρω μας τείχη, μέσα μας φρίκη
Κι οι στίχοι παιχνίδια επιβίωσης, τίποτα δεν αφήνεται στην τύχη
Κοντά μου θέλω να σ' έχω αδερφέ μου κι εσένα κοπελιά μου
Δε βλέπεις? Υψώσαμε γύρω μας τείχη, μέσα μας φρίκη
Κι οι στίχοι παιχνίδια επιβίωσης, τίποτα δεν αφήνεται στην τύχη
Κοντά μου θέλω να σ' έχω αδερφέ μου κι εσένα κοπελιά μου
Πολλές φορές αυτό που ψάχνεις στου κόσμου τα πέρατα βρίσκεται μες στα πόδια σου μα εθελοτυφλείς και κάπου χάνεις τη σειρά σου
Ο χρόνος είναι χρήμα, η λεβεντιά σου, είσαι μόνος
Τριγύρω σου χιλιάδες μα κανείς από αυτούς δεν είναι πραγματικά κοντά σου
Γιατί εδώ που ήρθες είσαι μόνος
Γιατί αν θες να νιώσεις ζωντανός τ' αναγκαίο κακό είν' ο πόνος
Εν έτη δυο χιλιάδες κάτι η γέννηση είναι φόνος, λύτρωση η έκτρωση
Κι αυτό που σας κρατά ζωντανούς είν' ο φόβος
Φυγή στην αποκέντρωση γιατί είν' ο μόνος τρόπος να μολυνθεί εξολοκλήρου αυτός ο γαμημένος τόπος
Φιλιά στη νύχτα, μίσος στον έρωτα γιατί βαρέθηκα, άφησε με
Αν είναι για το λίγο που κάθε φορά με θέλεις δε μου φτάνει
Ανέβηκα κι αυτό το λίγο πλέον δε με πιάνει
Μα πριν ήταν υπεραρκετό για μένα να γεμίσω κεφάλι
Μα τώρα τίποτα απ' αυτά δε με φτιάχνει
Στη μοναξιά μου γνέφει κολλώδες πέπλο
Κι εγώ ως εγκλωβισμένος στον ιστό που στέκει καρτέρι δίχως αγάπη
Στέρεψα πια, δε μου βρίσκεται δάκρυ
Και η γυάλινη βιτρίνα των ανθρώπων από πίσω της κρύβει ψέματα κι απάνθρωπα λάθη
Μα ένα χαμόγελο και μια αγκαλιά πολλές φορές είν' οι καινούριοι καθοδικοί τρόποι το story ν' αλλάξει μεταξύ μας
Το μίσος είναι αγάπη μα η αδιαφορία σημαίνει πως δεν υπάρχει μεταξύ μας επικοινωνία
Μην το προσπαθείς, δε βγάζεις άκρη πια καμία
Το θέμα είναι τελειωμένη ιστορία
Είναι δύσκολοι καιροί για την αγάπη
Κανένας για κανέναν πια κι αν πιστεύεις τ' αντίθετο έχεις πέσει σ' αυταπάτη κι όσο πας κι απομακρύνεσαι
Πες αυτά που νιώθεις, πάψε πίσω απ' τον εαυτό σου φίλε μου να κρύβεσαι
Δε βλέπεις? Υψώσαμε γύρω μας τείχη, μέσα μας φρίκη
Κι οι στίχοι παιχνίδια επιβίωσης, τίποτα δεν αφήνεται στην τύχη
Κοντά μου θέλω να σ' έχω αδερφέ μου κι εσένα κοπελιά μου
Δε βλέπεις? Υψώσαμε γύρω μας τείχη, μέσα μας φρίκη
Κι οι στίχοι παιχνίδια επιβίωσης, τίποτα δεν αφήνεται στην τύχη
Κοντά μου θέλω να σ' έχω αδερφέ μου κι εσένα κοπελιά μου

kwstassketo –
Ηρεμησε αδερφε,ζητα να σου χορηγησουν ζάνι (εκει που σε εχουν)
θα σε προστατευσω απ'τον καθε Ζαννή Μιχάλη

Vosk_os –
Η πρέζα με έσωσε απ' το Λόου μπαπ

Δ.Π.Θ. - Κυκλοθυμικό
Είπα ξύπνα, τ' ακούς?
Δεν ονειρεύτηκες ποτέ, τώρα μαλάκα πίσω γύρνα
Κοίτα, φύγανε δεκαπέντε χρόνια, όχι μια νύχτα
Δεν το 'χα πάρει πρέφα όλο αυτόν τον καιρό
Πνιγμένος απ' την πίεση, στην τσίτα
Από μικρό παιδί μέσα στη νύχτα
Μη με ρωτάς γιατί, τι και πως έκατσε τότε και την ήπια
Είδα πιο νωρίς από σένα αυτό που λες αλήθεια
Δεν είπα πως είμαι σωστός απλώς μου ήταν αδύνατο να το κάνω συνήθεια
Δεν είχα βλέπεις μουσική και χρώματα
Εσύ και 'γω άλλα βιώματα
Σε μένα δώσαν' αυτό που λες παραμύθια
Σκοτάδι κουβαλάω
Μα πίστεψε με, στο φως προσπαθώ να βγω κι αυτό στο λόγο μου, στα παντελόνια που φοράω
Κοίτα καρδιά μου στα πόδια μου μέρα τη μέρα σταθερά να πατάω
Το μίσος μου τρανή απόδειξη πως αγαπάω
Κι έννοια σου, τα χαμπάρια μου έχω πάρει χρόνια τώρα
Αλλά συνήθισα στ' άκρα να το τραβάω
Τώρα μ' αχτίδες ήλιου ξυπνώ και το πολεμάω
Περήφανα την κάθε μέρα που ξημερώνει κοιτάω
Έμαθα πως το να ζω σημαίνει και να πονάω
Μα στ' αρχίδια μου, το πήρα απόφαση, δεν πα' να γαμηθούνε όλοι οι φλώροι
Σας έχω σιχαθεί τόσα χρόνια
Δε δίνω δεκάρα πια και χαμογελάω
Κλείνω τα μάτια και βήματα μπροστά περπατάω
Κλείνω τα μάτια και βήματα μπροστά περπατάω

kwstassketo –
Ηρεμησε αδερφε,ζητα να σου χορηγησουν ζάνι (εκει που σε εχουν)
θα σε προστατευσω απ'τον καθε Ζαννή Μιχάλη

Vosk_os –
Η πρέζα με έσωσε απ' το Λόου μπαπ

ΜΑΤΑ,ΔΠΘ,ΑΝΤ - Μακρυς ο δρομος

Νύχτες αλλόκοτα συνηθισμένες
Κι επαναλαμβανόμενες κουβέντες χιλιάδες φορές απ' τα χείλη ειπωμένες για εποχές περασμένες
Ό,τι περάσαμε πάει μα δεν παύει να 'ναι κομμάτι μας
Κι οι μέρες που θα 'ρθούνε ξένες
Σκοτεινά μονοπάτια όπου για χρόνια στα τυφλά βαδίζαν οι ψυχές μας μόνες και χαμένες
Μπερδεύοντας τις συντεταγμένες
Νεκρά συναισθήματα, μηδενικοί παλμοί και καρδιές παγωμένες
Κι ανήσυχος ακόμα περασμένες, ναι, μα ποτέ ξεχασμένες αφού μ' έχουν στιγματίσει οι γαμημένες
Ναι, δε γυρίζω πίσω
Μ' αρκεί που είσαι κοντά μου πάλι, τι κι αν έτυχε μες στο λούκι να σε γνωρίσω?
Τώρα αλλάζουμε τροχιά αφού τα φάγαμε στη μάπα δεκαπέντε χρόνια κι άσε να μιλάνε τα μουνιά
Άσε να ξέρουμε καλύτερα
Εδώ είναι πάντα σκοτεινά κι έτσι γουστάρουμε
Τα πιο σημαντικά βρίσκονται μες στ' απλά
Και γάμα αυτούς που πάν' για μεγαλύτερα
Γουστάρω όταν το φως της νύχτας καλύπτουν τα σύννεφα
Βαθύ σκοτάδι, κλείνει η πόρτα
Τέσσερις τοίχοι γύρω, χαμηλωμένα τα φώτα
Καπνός και χνώτα
Τα πάντα ίδια μοιάζουν μα τίποτα δεν είναι όπως πρώτα
Φωτιά στην καρδιά του χειμώνα
Και κόκκινο σαν αίμα κρασί που κυλάει στο ποτήρι μου σταγόνα σταγόνα
Ωδή στο τρίγωνο ενέργειας κι αλληλεπίδρασης
Λόγια αντίδρασης της πουλημένης σας χιπ χοπ σκηνής
Το πρότυπο εικόνα αντίφασης
Κώδικας πέντε και σαρανταδύο, εκπρόσωπος κώδικας ύπνωσης

kwstassketo –
Ηρεμησε αδερφε,ζητα να σου χορηγησουν ζάνι (εκει που σε εχουν)
θα σε προστατευσω απ'τον καθε Ζαννή Μιχάλη

Vosk_os –
Η πρέζα με έσωσε απ' το Λόου μπαπ

ΔΠΘ - ΜΙΣΟΣ ΦΥΤΡΩΝΕΙ
Ματιές στο τίποτα πια
Οικείο φλέγεται μόνο το μακρινό τοπίο στ' οποίο συχνά πυκνά δεν υπάρχουν θέσεις για δύο
Βιοπραξίες, κολλήματα, βροχή και κρύο
Με στόχο να βγάλεις τη μέρα μ' ό,τι διαθέτει το έρμαιο το ταμείο
Ξύπνα, άλλη μια μέρα, άλλο ένα κακόγουστο αστείο, την πλάτη σου γύρνα
Πες μας πως την είδες και καλά ότι καθάρισες μ' ένα αντίο?
Δεν στα 'παν καλά, δεν είναι ξέρεις μόνο τα λεφτά
Από πίσω κρύβονται κι άλλα πολλά πολύ πιο σημαντικά φυσικά
Ριζικά αλλάζει κι ο τρόπος ζωής ανά δεκαετία
Στη χώρα που τα γέρικα μυαλά ασκούν εξουσία
Δεν κοιτάς εκεί που θέλεις να πας, θα πας εκεί που κοιτάς
Είναι κοινό σκεπτικό πριν σβήσει η φλόγα απ' το βλέμμα
Η θέληση, καθημερινή ιστορία κατάντησε ψέμα στην εξέλιξη
Δε βρίσκω τέρμα, απ' την αρχή το πήρα, αρχή είν' η γέννηση
Η μάνα μου στείρα, σάπιος απ' τη μήτρα κατ' εξαίρεση
Δέκα δεύτερα του λεπτού σωπαίνω πριν την έκρηξη
Όλοι νεκροί, ήταν μικρά παιδιά στην καταμέτρηση
Είν' η τάση για εμετό η κυρίαρχη αίσθηση
Θέλω να ζήσω κι έχω την απαίτηση
Πράξεις απελπισίας καθοδηγούνται απ' τη στέρηση
Είναι τόσα πολλά που θέλω να ζήσω ακόμα μ' αναρωτιέμαι αν αξίζει τον κόπο που επιδιώκω καθημερινά ζωντανός να κρατιέμαι
Είναι κάτι για το οποίο μπορώ να καυχιέμαι
Λέμε αν εντελώς μου στρίψει και πάρω τους δρόμους φίλε ξέχασε με
Σε χρόνο μηδέν θα 'χω χαθεί
Τόσο όσο μπορεί η καρδιά μου μια για πάντα να σε σιχαθεί
Κι όσα θυμάμαι, γύρω μου πτώματα στοίβες σαπίζουν και βρωμάνε και...
Που στο διάολο να 'χα τάχα βρεθεί απορούσα
Το χέρι μου άπλωνα, ήθελα ν' αγγίξω ουρανό μα πως θα μπορούσα?
Τα όνειρα μας αγάπες που μείναν στο χθες σα γιορτές πίσω από πόρτες κλειστές
Γίναν ευχές ανεκπλήρωτες κι είτε το θες είτε δεν το θες γίνεσαι ζώο
Αιμοσταγής δολοφόνος με καθαρό μητρώο
Και κάποτε ξέχασα ποιος είμαι, ξεχνούσα να κάνω μπάνιο, να τρώω
Πάει καιρός φίλε που ξέχασα να ζω
Μέρες και μήνες πια δε συγκρατώ
Μόνοι σ' εμπόλεμη ζώνη
Μια λάθος απόφαση επί τούτου σκοτώνει
Το αίμα σπόρος, κυλάει στο χώμα και μίσος φυτρώνει

kwstassketo –
Ηρεμησε αδερφε,ζητα να σου χορηγησουν ζάνι (εκει που σε εχουν)
θα σε προστατευσω απ'τον καθε Ζαννή Μιχάλη

Vosk_os –
Η πρέζα με έσωσε απ' το Λόου μπαπ

Novel 729 x ΔΠΘ ~ Απομόνωση
Βούτηξε κόσμος στο σκοτάδι
Τα συναισθήματά μας στην κατάψυξη, η μοναξιά ξυράφι
Να δεις πώς είναι να ζεις στο πηγάδι
Δεν έχεις περιθώρια για λάθη, σ' το 'χα πει είναι παγίδα το συνάφι
Κάτω από το κάδρο καίγεται το λάδι
Το σκέφτομαι και μένω ξάγρυπνος όλο το βράδυ
Καπνίζω τον καρκίνο απανωτά μα δεν κόβεται το ρημάδι
Είναι όλα ψέματα και ο λύκος κρύβεται μες στο κοπάδι
Η προδοσία, γέννησε μέσα μου για πάντα την αμφιβολία
Δεν υπάρχει «σε εμπιστεύομαι», τρελέ με την καμία
Κι αν βάλεις τα «γιατί» σε μια σειρά θα μείνεις με την απορία
Ζήσε με την αγωνία
Όλοι φαίνονται τι είναι στην πορεία
Στάθηκα μόνος και αντιμετώπισα τα θηρία
Δεν έχω φόβο μέσα μου μιλώ με αυτογνωσία
Τα πόδια μου στη γη πατώ και αυτό είναι ευλογία
Τον λόγο μου κρατώ και έχει αξία
Το νου σου, μικρέ, οι δρόμοι είναι σφαγεία
Κι ο θάνατος κυλά από το έμβολο στην αρτηρία
Μπάτσοι, γουρούνια, κράτος συμμορία
Ομόνοια και αγάπη, υποκρισία και εκκλησία
Κρατά απόσταση
Πώς να χωρέσουν όσα νοιώθω μέσα σε μια πρόταση;
Έχω ενόραση, πέρα από όσα συλλαμβάνει το αυτί και η όραση
Δε θα με καταπιεί η σιωπή, τέσσερις τοίχοι και μία τηλεόραση, κουφάλες
Είμαστε ανέπαφοι, απρόσωπα πλήθη πίσω από μάσκες
Οι φίλοι μας τετράποδα και γλάστρες
Δουλεύουμε υπερωρίες για βασικές ανάγκες
Στις γειτονιές μας ελεύθεροι σκοπευτές και νάρκες

kwstassketo –
Ηρεμησε αδερφε,ζητα να σου χορηγησουν ζάνι (εκει που σε εχουν)
θα σε προστατευσω απ'τον καθε Ζαννή Μιχάλη

Vosk_os –
Η πρέζα με έσωσε απ' το Λόου μπαπ

Λόγος Απειλή - Πέφτω feat. ΔΠΘ

Και πάντοτε με προβλημάτιζε η πλοκή
Όλα πεθαίνουν ατμοσφαίρα αποπνικτικά τοξική
Σύννεφα φωτιές είναι κάτι ξεχασμένες γειτονίες
Κι οι δρόμοι στα χαρακώματα δεν παν ν' άλλαξαν τόσες εποχές
Άγνωστοι δίχως ονόματα μα παίζει να τους ξες
Είναι κάτι τρελοί που κάνουν αντίσταση είναι λες
Κι εκείνοι τις στιγμές ζουν την απολυτή ελευθερία
Όταν όπλο γίνεται η βια η σύγκρουση είναι κάτι τ' αναπόφευκτο
Το νου σου να μη σε στριμώξουν σε καμιά γωνιά
Πρώτοι πέφτουν οι απρόσεκτοι κι εμείς γιατί πιστέψαμε σε μια άλλη ιστορία
Καιγόταν η πόλη κι εμείς γιορτάζαμε κάνοντας την πιο μεγάλη θυσία
Η πεινά πια αψηφά την εξουσία
Το δίκαιο πιο δυνατό απ' όταν βγήκε ομοφωνία
Κάπου, κάποτε ένας κάτοικος μηδέν και δυο ψηφία
Ζει για να δουλεύει, όπως λένε παράγει εργασία
Κι είναι πάντοτε διαθέσιμος να γίνει για όλα αυτά γρανάζι
Στο μηχανισμό που σου απορροφά κάθε ευαισθησία
Παράθυρο στο χάος άνοιξα να περάσει κάθε φοβία
Η τηλεόραση είναι δαίμονας μες στο κεφάλι σου θα μπει με την πρώτη ευκαιρία
Κι άλλωστε όλοι χρειαζόμαστε λίγο χρόνο με τον εαυτό μας, τι ειρωνεία
Τη μοναξιά ποτέ δεν τη συνήθισα, έπλαθα κόσμους μες στη φαντασία
Χανόμουνα σε παραισθήσεις κι όνειρα, έτσι νόμιζα ζούσα τη μαγεία
Το πέρασμα να ξέρεις θα 'ναι δύσκολο κι ο δρόμος ποτέ δεν ήταν ευθεία
Έχω μια άνευ λογού ανησυχία και λογούς πολλούς πια να μην εμπιστεύομαι κανέναν
Είμαι παράδειγμα προς αποφυγή κι έχω θέμα όλα στο μυαλό μου ανακατεμένα
Εκπροσωπώ κάτι νιάτα τσακισμένα, ε!
Είμαι φωνή που σκά' απ' το σκοτεινό πυθμένα
Να φέρει στο φως όσα πίσω απ' τη βιτρίνα κρατάτε κρυμμένα
Το κάνω για μας και για 'μένα
Γι' αυτούς που ξεχάσαν από που ξεκίνησαν και κάπως την έχουνε δει γαμώ τα πεθαμένα
Είναι Λόγος Απειλή, ΔΠΘ
Λόγος Απειλή, ΔΠΘ

kwstassketo –
Ηρεμησε αδερφε,ζητα να σου χορηγησουν ζάνι (εκει που σε εχουν)
θα σε προστατευσω απ'τον καθε Ζαννή Μιχάλη

Vosk_os –
Η πρέζα με έσωσε απ' το Λόου μπαπ

Lobo - Gia Emas (Ft. Δ.Π.Θ)
Ρωτάω που πάμε από εδώ,
Το πάω μόνος δεν έχω ανάγκη οδηγό..
Τι ρόλο βαράω φίλε που να εξηγώ,
Δεν έχω κάτι ευχάριστο ν'αφηγηθω,γι'αυτό
Μη ψαχνεσαι πολύ μ'αυτα,άσε να ξέρω εγώ,
Έζησα πόλεμο...
Και έμαθα σε βαθιά νερά κολύμπι,ελεγες πως θα πνιγώ,
Βλέπεις?δεν ήταν γραφτό
Πήρα απόφαση και έφερα Τούμπα γη και ουρανό,
Να καλύψω την απόσταση του θέλω απ' το μπορώ
Ήταν είτε θα φάω η θα φαγωθεί...
Και οι επιλογές που μ'εφεραν εδώ.
Μετράς τον χαμένο χρόνο,μα είναι μικρό το καλό,
Πιο πολύ πονάει που ξέρω πως δεν θα σε ξαναδώ,
Ζω για να ανατείλει και να εκδικηθώ,τι μου λέτε?
Κοιμήθηκα μια νύχτα δεκατεσσαρων χρόνων και ξύπνησα τριανταπέντε...
Τον φίλο τον μετράω όπως στα δύσκολα ξηγιεμαι,
Ξηγιεται...
Παλιοκαιρος επάνω,το φάρμακο πως τραβιέται...
Πίνεται λένε ότι δεν μιλιέται
Και εγώ τα γράφω να'χω να τα λέω δεν γαμιεται...
Πήρα απόφαση
Και έχω κερδίσει μια θέση στην κόλαση,
Το μίσος δηλητήριο πικρό,ο έρωτας όαση,
Περασμένα,όχι ξεχασμένα..
Το'μαθα από μικρός πως έχει δύο όψεις το κέρμα...
Πώς το'να ψέμα φέρνει και άλλο ψέμα,να σου πω?
Τελικά δεν βρήκα φως,βρήκα εμένα...
Και έφυγα,πες στα παιδιά,τα ποτά κέρασμενα.

kwstassketo –
Ηρεμησε αδερφε,ζητα να σου χορηγησουν ζάνι (εκει που σε εχουν)
θα σε προστατευσω απ'τον καθε Ζαννή Μιχάλη

Vosk_os –
Η πρέζα με έσωσε απ' το Λόου μπαπ

Μαύρος Αμνός feat. Δπθ - Η ΚΑΤΩ ΜΕΡΙΑ

Λοιπόν, αυτό είναι για τις νύχτες
Που ο κόσμος όλος δε με χωρά, μαύρες τρύπες
Στο διάβα μάσκα τρόμου φορά και φτύνει φρίκες
Το μονοπάτι πήρε στραβά με τους αλήτες
Αφού δεν ήταν ποτέ του καλά, γαμώ όσα είπες
Δεν έσβησε ποτέ αυτή η φωτιά, μετράω νίκες
Χαρίστε την πρωτιά, μιλάν οι φήμες
Ταξίδι στην άλλη πλευρά, βρωμόμπιτα και ρίμες
Στο νότο μίσησα μα σ' αγάπησα στον βορρά, μέσα μου μπήκες
Μιλώ σε κώδικα με τους προφήτες
Δεν έχω να σου πω πολλά εδώ κάτω που με βρήκες
Δεν είμαι πιτσιρικάς πια, έχω ευθύνες
Και αυτό γεννά απαιτήσεις όπως είδες
Είναι τόσο όσο πάντα μετρημένες οι μερίδες
Τζογάρω στα σκοτάδια με τις μοίρες
Ένα φόρο τιμής σ’ όλους τους ακρίτες
Σε ψηλά βουνά και πειρατές με τις θαλασσοπνίχτρες
Στην κάτω μεριά κυνηγάμε ελπίδες
Από μικρά παιδιά με ξύλινα σπαθιά και τσίγκινες ασπίδες
Με μώλωπες, σπασμένα δόντια, ματωμένες μύτες
Σωρό νταλκάδες και σκληρές αλήθειες
Τεχνάσματα, κομπίνες
Φαντάσματα, σειρήνες
Ασκήσεις, διατροφή και ενδορφίνες
Γυαλιά-καρφιά μπατσικά και βιτρίνες
Έχω το κεφάλι καθαρό κι η αναστολή μου λήγει σε δύο μήνες

kwstassketo –
Ηρεμησε αδερφε,ζητα να σου χορηγησουν ζάνι (εκει που σε εχουν)
θα σε προστατευσω απ'τον καθε Ζαννή Μιχάλη

Vosk_os –
Η πρέζα με έσωσε απ' το Λόου μπαπ

RICTA x Δ.Π.Θ. - CARDHU

Δεν είναι εδώ ο θεός, είναι αλλού
Έχει χαθεί η επαφή προ πολλού
Είμαι τα πάθη μου και οι επιλογές που έχω κάνει
Κατά τον δαίμονα εαυτού
Και έχω το νου, καλού κακού
Όλοι στον κύκλο μιλάνε αφού
Είπαμε δεν ασχολούμαι μαζί σου, μαλάκα μου
Σε έχει χαζέψει το σκου
Άσε τα σου και τα μου, κοίτα
Δεν εμπιστεύομαι ούτε τον κώλο μου, ποιά εχεμύθεια του αδερφού;
Υπομονή και σιωπή είναι ατού
Είπα να γράψω να 'χω να θυμάμαι
Και 'χω γεμίσει το σώμα tattoo
Λάθη καθοριστικά που μετράνε στην επιβίωση του δυνατού
Είναι ξεκάθαροι λέμε οι κανόνες αυτού του σκοτεινού παιχνιδιού
Μόνιμα στρες, καχυποψίες, τσαντίλες και απανωτά déjà vu
Πες μου τι θες να κανονίσω το πότε και πού, γάμα το crew
Το 'κάνα μόνος μου γιατί είμαι true
Και έχω δικούς μου στη χώρα παντού
Επιβιώνω γιατί έχω θέληση και όχι ταμπο μικροαστού
Έχουμε πόλεμο και όλοι θα μπουν'
Όταν οι μπάτσοι θα κάνουν το ντου
Κατεβατά και υπογραφές συμπληρώνουν τον φάκελο του ποινικού
Έσκασε πλάκα μισό του κιλού
Και την γλεντήσαμε από κοινού
Ήρθε σε μένα φτιαγμένη φρου φρου
Βγάζουμε βίτσια σε κάθε καυτό ραντεβού
Πιο 'ξηγημένη απ όλες εν τέλη αποδείχτηκε η τάναπου
Όλα που λες είναι θέμα μυαλού
Θα 'μαι εδώ πάντα για σένα μπρατού
Να δούμε το τέλος του κόσμου με πούρα Havanas
Και ένα μπουκάλι Cardhu

kwstassketo –
Ηρεμησε αδερφε,ζητα να σου χορηγησουν ζάνι (εκει που σε εχουν)
θα σε προστατευσω απ'τον καθε Ζαννή Μιχάλη

Vosk_os –
Η πρέζα με έσωσε απ' το Λόου μπαπ

Η ιστορία θα δείξει - Αλεκάν x ΔΠΘ (
Κακομεταχειρίζομαι την ανθεκτική ύπαρξη μου
Δεν είναι κάτι το προσωπικό απλώς με τεστάρω
Μέχρι που φτάνουν τα όρια και η αντοχή μου
Κάτι τομάρια υποστηρίζουν πως δεν με ξέρουν τώρα
Άσχετα κάποτε γλείφαν για να κερδίσουν την αποδοχή μου
Καλύτεροι ανάμεσα στους φίλους μου αποδείχτηκαν
Όσοι εξαρχής ήταν θανάσιμοι εχθροί μου
Και έμεινα πίσω για λίγο προκειμένου να με προλάβει η εποχή μου
Πήρα το νου μου ανάποδα απ’το τέλος
Με απώτερο σκοπό να καταλήξω στην αρχή μου
Να μάθω ως εδώ ποιος είμαι
νόημα στην αινιγματική ύπαρξη μου
Αν βαδίσεις τα άπειρα γιατί μου
Στάθηκα να μαζέψω ότι έχει απομείνει
Από την αξιοπρέπεια και την τιμή μου
κι απολαμβάνω κάθε πτώση με λίγα λόγια
Απολαμβάνω την αυτοκαταστροφή μου
Δεν είμαι βασιλιάς περήφανα θα πω γεννήθηκα πολεμιστής
Και είναι αιματοβαμμένο το σπαθί μου
Τα αμέτρητα μου λάθη καθοριστικά
Για αυτό που πλέον καθορίζει την αντίληψη μου
Όπλο μου είναι ο λόγος και η φωνή μου
Και καλώς ή κακώς η όποια επιρροή μου
Στο υποσυνείδητο κάθε αλήτη που πορεύεται σε κοινή πορεία μαζί μου
Επιστρέφω τηρώντας το κώδικα αυστηρά
Δουλεύοντας για το φαΐ μου
Έλα στη πραγματικότητα μαζί μου

kwstassketo –
Ηρεμησε αδερφε,ζητα να σου χορηγησουν ζάνι (εκει που σε εχουν)
θα σε προστατευσω απ'τον καθε Ζαννή Μιχάλη

Vosk_os –
Η πρέζα με έσωσε απ' το Λόου μπαπ