Μη με ρωτάς που είμαι χαμένος τι κάνω κι αν είμαι καλά το τελευταίο καιρό πως την παλεύω, είμαι λίγο στριμωγμένος κομμένος, έχοντας ξεπεράσει κάθε όριο μου, παρεξηγημένος στη γειτονιά σου μόνιμα πιωμένος στη γύρα της νύχτα επισκέπτης μυστήριος ξένος ενοχλητικά απειλητικός και από φήρα σκότωσε με τα χέρια του γυμνά την μαύρη χήρα απ'τη μιά ρουφιάνοι κι απ'την άλλη αστυνομία πιτσιρικάδες που συντηρούν οικογένεια με φράγκα από την παρανομία το χρήμα ειν η πιο βρώμικη λατρεία τα πάντα στη ζωή είναι μια εμπειρία σε χτύπησα ασταμάτητα όντας λιπόθυμος και με μανία το ξέχασα και εγώ άλλοι μου το 'πανε μα έτσι κι αλλιώς κάπως έτσι πάει πάντοτε αυτή η ιστορία στη σκέψη μας πια δεν χωράν πλέον τοπία κρατάμε τις ασφαλείς αποστάσεις και η φάση μοιάζει μα αγώνα αντοχής που τρέχεις πίσω από τη ζωή για να την πιάσεις εγκληματικές απρόβλεπτες αντιδράσεις αδύνατο σημείο πάντα αυτό που δεν μπορείς να ξεπεράσεις πάνω μου βρήκα χίλιες αντιφάσεις το είδος μας σε στάδια εξέλιξης τα πάντα μπορείς να αγοράσεις και να ξεπουληθείς αν δεν τα καταφέρεις μάλλον δεν το προσπαθείς
kwstassketo – Ηρεμησε αδερφε,ζητα να σου χορηγησουν ζάνι (εκει που σε εχουν) θα σε προστατευσω απ'τον καθε Ζαννή Μιχάλη
Vosk_os – Η πρέζα με έσωσε απ' το Λόου μπαπ
sahalem – Πεμ, 3 Νοε 22, 18:22 – Τελευταία αλλαγή: Τρι, 8 Νοε 22, 22:16 by sahalem
kwstassketo – Ηρεμησε αδερφε,ζητα να σου χορηγησουν ζάνι (εκει που σε εχουν) θα σε προστατευσω απ'τον καθε Ζαννή Μιχάλη
Vosk_os – Η πρέζα με έσωσε απ' το Λόου μπαπ
sahalem – Πεμ, 3 Νοε 22, 18:33 – Τελευταία αλλαγή: Σαβ, 26 Νοε 22, 17:00 by sahalem
Στο καθημερινό αστικό πυρετό είναι το σκέτο καφέ το να φεύγεις μέσω μαζικής μεταφοράς είναι πακέτο κάτι μέρες που δεν την παλεύω ρε πούστη με τη καμία αφού δεν μπορώ να κάνω κι αλλιώς επιλογές υπάρχουν κάμποσες μα για εμένα μονάχα μία κατεβαίνω στην επόμενη και το πάω περπατόντας είναι και αυτό μια παλιά κακή συνήθεια προσπαθόντας μήπως και κερδίσω λίγο πολύτιμο χρόνο καμιά φορά κάθονται τύχερα παίζω βαδίζοντας στο δρόμο ξέρεις τι θέλω να πω μην μου κάνεις το μαλάκα, ναι πούλα το γαμημένο σου πρόλογο μπινέ και κάνε τράκα αν έχω δίνω
αν όχι τότε θα σου ξηγηθώ σε τσιγαράκι φωτιά οι γυναίκες που περνάν απ'την ζωή μου βιαστικά όλοι θέλουν να πάρουν το κάτι σου και άμα το πάρουν έτσι απλά εξαφανίζονται ξαφνικά μην ξεχνάμε πως εδώ που ζούμε όσα μας δίνονται είναι δανεικά τύποι και καλά μ'ιδανικά που τα αυτιά μας τώρα χρόνια πιπιλάνε, ναι πάντα υπάρχουν κάποιοι που μασάνε και άλλοι που ξέρουν καλά τι παίζει μα τουμπεκί λοκομμένοψι έχουν τους λόγους τους και δεν μιλάνε
kwstassketo – Ηρεμησε αδερφε,ζητα να σου χορηγησουν ζάνι (εκει που σε εχουν) θα σε προστατευσω απ'τον καθε Ζαννή Μιχάλη
Για τους χειμώνες που περάσαν, αυτούς που θα ρθούν λίγα λόγια αρκούν οι πράξεις μιλάνε και οι τοίχοι ακούν όσοι προσπαθούν τα καταφέρνουν όσοι το πιστέψουν όσο δύσκολα κι αν περάσουν αντέχουν το ρωτάς; Ψυχόδραμα σημαίνει να πεθαίνεις γι'αυτούς που αγαπάς εκπρόσωποι μιας αδικημένης γενιάς απ'τις αγνές εκείνες εποχές της γειτονιάς και τα λόγια μας που τραγουδά στους δρόμους ο κοσμάκης ενώ γύρω κακός ο ντουνιάς, αίμα για αίμα κι αν έμαθα κάτι είναι ποτέ μη σταματάς το όνειρό σου να κυνηγάς είναι Ψυχόδραμα 07 μπελάς, με ξύλο σε χρυσαυγίτες και γκαζάκια σε μπατσικά της ΕΛ.ΑΣ μ'αλήθειες που σε κάνουν να πονάς είναι ΔΠΘ, ΑΧ και τώρα τα λόγια που λες τα μετράς έχοντας λόγο, υπερασπίζοντας τον μέσα απο τη στάση της γης άρχοντας της τελετής, σημαίνει να'σαι παιδί της γης, εκλεκτός αυτής της εξέχουσας τιμής άλλο το hip hop μπουρδέλο που αποκαλείτε σκηνή ρε και άλλο εμείς τώρα, ζούμε επικίνδυνα, κάθε στοίχος και μήνυμα, δεν έχουμε show να δείς, οπου συχνά περνάς τα όρια της διαχωριστικής γραμμής. Είσαι νεκρός στο κάτω κάτω της γραφής, εισαι νεκρός, εισαι νεκρός στο κάτω κατω της γραφής...
lean back escobar status
Fizzer – Πεμ, 3 Νοε 22, 19:02 – Τελευταία αλλαγή: Πεμ, 3 Νοε 22, 19:03 by Fizzer
Στο καθημερινό αστικό πυρετό είναι το σκέτο καφέ το να φεύγεις μέσω μαζικής μεταφοράς είναι πακέτο κάτι μέρες που δεν την παλεύω ρε πούστη με τη καμία αφού δεν μπορώ να κάνω κι αλλιώς επιλογές υπάρχουν κάμποσες μα για εμένα μονάχα μία κατεβαίνω στην επόμενη και το πάω περπατόντας είναι και αυτό μια παλιά κακή συνήθεια προσπαθόντας μήπως και κερδίσω λίγο πολύτιμο χρόνο καμιά φορά κάθονται τύχερα παίζω βαδίζοντας στο δρόμο ξέρεις τι θέλω να πω μην μου κάνεις το μαλάκα, ναι πούλα το γαμημένο σου πρόλογο μπινέ και κάνε τράκα αν έχω δίνω
αν όχι τότε θα σου ξηγηθώ σε τσιγαράκι φωτιά οι γυναίκες που περνάν απ'την ζωή μου βιαστικά όλοι θέλουν να πάρουν το κάτι σου και άμα το πάρουν έτσι απλά εξαφανίζονται ξαφνικά μην ξεχνάμε πως εδώ που ζούμε όσα μας δίνονται είναι δανεικά κι οτι να 'ναι τύποι και καλά μ'ιδανικά που τα αυτιά μας τώρα χρόνια πιπιλάνε, ναι πάντα υπάρχουν κάποιοι που μασάνε και άλλοι που ξέρουν καλά τι παίζει μα τουμπεκί λοκομμένοΨι έχουν τους λόγους τους και δεν μιλάνε
Nomizo sta prota erotimatike den leei kati ektos an einai komeno
Orphic Boys.
Certified Real Atomo
etze – Παρ, 4 Νοε 22, 03:39 – Τελευταία αλλαγή: Παρ, 4 Νοε 22, 03:41 by etze
Η πόλη ποτέ δεν κοιμάται της γειτονιάς η γκρίνια σωπαίνει για λίγο κάτι απ'τα παλιά και ποιος θυμάται? κρατάει δικό του κάτι από εκείνη την μαγική εποχή που ότι έχει ειπωθεί είχε και μια σχετική συνοχή ανίκανοι να αντιληφθουν την όποια ενοχή είναι κάποιοι που δίχως αναστολή πήραν το μαύρο μονοπάτι τα χέρια πέρασαν τα πράγματα έχουν αλλάξει ανάλογα με εμάς θα σε τρομάξει αν μάθεις το πως ειν αντίστοιχα οι μπάτσοι τα πάντα γύρω που σε έχουν ρημάξει είναι μικρές τρύπες στο χρόνο και συνειδητοποίηση την πίεση εν τέλει πως εσένα έχεις μόνο μην γελιέσαι ρε κανείς δεν είναι αθώος όλοι είναι ικανοί για φόνο και τα αυτοκαταστροφικά μου βίτσια απομονώνουν σε καταστολή το πόνο αν είναι δυνατόν πως άλλαξαν έτσι τα ανθρώπινα πρόσωπα που πήγαν τα χαμόγελα? γιατί η γενιά μου χαραμίστηκε μες στα λασπόνερα? ανακύκλωση εδώ, σκουπιδότοπος απόμερα κι αν την αλήθεια λεν πως μπορείς να βρεις στα σκουπίδια μην μπεις στο κόπο δεν άλλαξε τίποτα από τότε τα πάντα έμειναν ίδια η τελική ευθεία για το σπίτι στου πάρκου τη καβάτζα που μετρούσαμε ???? πάνω σε πλαστικά από cd συνάχι βουλωμένη μύτη τίποτα σαν το πρωινό χασίσι με ζεστό καφέ και λίγη βροχή ίσα να μας αγγίξει πολλοί ήταν εκείνοι που τα παράτησαν για κάποιους άλλους πάλι ήτανε στοίχημα και ένα παιχνίδι που μέχρικαι σήμερα δεν έχει ακόμα λήξει ???? ρίμες μαγειρεύονται και γίνονται ένα με την νήξη αυτή είν και οι παιδικοί μας ήχοι που δεν εγκλώβισαν ποτέ των σχολειών ή των φυλακών οι τοίχοι οι άνθρωποι δεν άλλαξαν ποτέ είν ακόμα ηλίθιοι οι μοναχικές διαφρομές στις γειτονιάς οι πιο γραφικοί τύποι νυχτώνει κι αυξάνονται της καρδιάς οι παλμοχτύποι το ξενύχτι ευκαιρία για εύκολο χαρτζιλίκι δεν φτάνει μια δουλειά πια κι οι πιο πολλοί από εμάς το ρίχνουμε εννίοτε στην τύχη ειν η παρηγοριά στον άρρωστο κι ανάλογα με τις ανάγκες κάθε φορά καθορίζεται το ανάρμοστο
και συνειδητοποιησε εν τελει πως εσενα εχεις μονο*
στου παρκου την καβατζα που μετρουσα μιλια πανω σε πλαστικα απο cd*
ρυθμοι και ριμες μαγειρευονται και γινονται ενα με τη μιξη*
Φέρε πιο κοντά το τασάκι μη λερώσω Την ένταση ανέβασε, τα μπάσα στο στέρνο να νιώσω Θέλω κάτι να πω μα δε μπορώ κουβέντα ν' αρθρώσω Τι σκατά κάνω μ' αυτούς εδώ και πόσο κομμάτια ??? να 'μαι ώστε να μη μπορώ να σηκωθώ, το χέρι ν' απλώσω? Τι ζόρια τραβάνε όλοι και μου τα πρήζουν να ισιώσω? Άσε τον πρόλογο και πες μου φίλος με των πόσο Τι 'ναι πιο χρήσιμο, να σε βρίσω ή να σε σκοτώσω? Για κάθε τσούλα που μου τρίβεται να της τον χώσω Έχω να δώσω εμπειρία κι όπως γυρνά από χέρι σε χέρι η Μαρία ξεδιπλώνεται μπροστά μου ωσάν προφητεία Πόσα λάθη συσσωρεύονται αποτελώντας μια αμαρτία? Σπάει την αμηχανία όπως η πρώτη πέτρα στην πορεία Ναι, ταυτίζομαι με μένα, τα λόγια μου ξένα για σένα Κάθε σταγόνα ζωής ανέρχεται σε μια σταγόνα αίμα Με νεύρα πολλά και απωθημένα Μα το ταξίδι δεν τελειώνει εδώ Έχουμε ακόμα καιρό, πολλά να ζήσω για ν' αφηγηθώ Φωνές, σκοτεινές παρουσίες κρατώ μέσα σ' ένα φυλαχτό Το κισμέτ μου αβέβαιο κι αδύναμος ν' αντισταθώ γίνομαι έρμαιο στην άλλη δύναμη της φύσης Σ' ανοίγω την καρδιά μου μα καθώς θα φεύγεις φρόντισε να την κλείσεις Δεν ευθύνομαι για τίποτα, λειτουργώντας καχύποπτα Προβλήματα σκάνε βαριά κι ασήκωτα Γάμα τις μετριότητες, το θέμα είν' όλα ή τίποτα Κι ο χρόνος ποτέ δεν ήταν υπέρ μας, σκέψου λίγο Θα κάτσω ώσπου να σε δω να ματώνεις κι έπειτα απ' αυτό θα φύγω Δίχως να θέλω πληγές απ' το παρελθόν ανοίγω Δώστε λίγο νερό στην κόλαση να πιούμε εμείς οι διψασμένοι Παρόλο που φύγαν από 'δω τριγυρνάνε στη γη μεθυσμένοι Οι φίλοι μου σατανάδες, πιστεύοντας στον δικό μας θεό Σκυρόδεμα, κεφάλι γάμα τα, πρίζες και τσαμπουκάδες Παράνομες συναλλαγές, όπου παίζουν ουσίες παίζουνε παρεξηγήσεις και μπελάδες Απάντηση σε εθνικιστικές κρούσης ομάδες σ' ένα αντάρτικο πόλεων Δίνω ακόμα και τη ζωή μου για τ' αδέρφια μου ραπάδες Κι ενώ γεμίζουμε τετράδια στίχους αράδες, κοίτα τα μάτια μου φίλε να ματώνουν Ένα, δύο, πέντε, δοκιμές μπροστά σ' ανοιχτό μικρόφωνο κάνω Έλα αν θες να με δεις επαφές με την άλλη πλευρά όταν πιάνω Μέσα στον ίσκιο σου, μέσα στον ίσκιο σου
και ποσο κομματια αραγε να'μαι ωστε να μη μπορω να σηκωθω, το χερι ν'απλωσω?
τι ειναι πιο χρησιμο, να σε γδυσω ή να σε σκοτωσω?
κομματαρα γενικα αυτο το remix μου αρεσει πολυ περισσοτερο και εχει και πολυ καλυτερη μιξη
Μία φορά άμα συμβεί το κακό, το θέμα παύει να 'ναι πια απλό, εύκολα επαναλαμβάνεται και καταντά προσωπικό στο 'χω πει ήδη μια και δεν πρόκειται να στο ξαναπώ μην παίζεις με το βρώμικο μου σκεπτικό μουνί σε γάμησα μην ζητάς σεβασμό, δεν έχεις τσίπα απάνω σου τίποτα πια, τι να πω? κι έχω χεσμένο το πουλημένο παιχνίδι σας μουνόπανα ποτέ δεν έπαψα να 'μαι ψυχόδραμα ακόμα πρόθυμος ν'ακολουθήσω δεν τα πάω καλά με την λέξη πρόγραμμα είμαι πίσω πόσο μαλάκας είσαι να σε σβήσω Πάτα Χ για λίγο χέσε το ψεύτικο σου όραμα χάσου απ'τα μάτια μου μπροστά μην σε φτύσω ένα, δύο μετρώντας τα λεπτά μέσα στο κρύο σύραμε τέσσερις ώρες, το κέντρο μου θύμιζε τρελοκομείο μην ορκίζεσαι μην περιγράφεις την μιζέρια σου σαν μεγαλείο μιλαώ σοβαρά δεν χωράει αστείο να δίνω τροφή σε κάθε τσουλί να με λέει ξοφλημένο ή γελοίο μείναμε μόνοι και πάλι μ'αυτό τι να λέει? έρχεται κάποια στιγμή που όλοι πληρώνουμε χρέη, μικροί και μεσαίοι ψάξε να βρεις κάτι πρέπει να υπάρχει σ'αυτή τη κόλαση που να σ'εμπνέει ίσως κάτι θετικό, μα ξέρεις διαφέρει κι αυτό ανάλογα λεν με τον άνθρωπο Ε άτομο μην προσπαθείς να με προβλέψεις, άσκοπο είναι μου φαίνεται το να προκαλείς τη μοίρα σου χαμένε αυτό που λένε εμπιστοσύνη μόνο κατά το ήμισυ της ύπαρξης μου τ'άλλο μισό κρύβει τρόμο ταμπού συσχετισμένα με το πόνο προορισμένος να επιβιώνω όπου ενστικτωδώς απίεστος σκοτώνω σ'αγγίζω και τα χέρια μου λερώνω κι όσο μεγαλώνω για καμία απ'τις πράξεις μου δεν μετανιώνω μα βουτώ την γλώσσα στο μυαλό και αληθινά μιλώ στο κόσμο που με κοιτάει η πρώτη φορά ειν' αρκετή θα δεις την δεύτερη μόνο του πάει κάνει το κύκλο του και μόνο του και πίσω γυρνάει πως είναι δυνατόν να συμπεραίνεις? έλαχιστα απ'όσα νόμιζες ξέρεις μιλάς εκ του ασφαλούς σε δύσκολη θέση με φέρνεις σε πιάνεις να θες να γίνεις κάποιος άλλος μια φορά μονάχα φτάνει τόση μανία μέσα σ'ένα σώμα έκανα πολλά μα δεν τα 'κανα όλα ακόμα σ'ένα τόσο σύντομο χρονικό διάστημα κάθε πάθημα μου γίνεται μάθημα, μα εξακολουθώ να κρατώ σε υψηλά επίπεδα τ'ανάστημα την ίδια στιγμή που κάποιος το χάνει πίσω να πέσεις χώμα να σε φάει μια φορά μονάχα φτάνει Δεν βλέπω τίποτα μπροστά μου, μόνο βαθύ σκοτάδι, ύποπτη σιωή κι ένα σωρό παγίδες, στο βάθος κεριά που σβήνουν αργά μοιάζουν οι ελπίδες κι η ιστορία δεν έχει ποτέ ευτυχισμένο τέλος δυστυχώς το παίρνεις πρέφα στην πορεία κι όχι απ'την αρχή για να μην γίνει η μαλακία ποτέ ξανά δεν εμπιστεύομαι λυκοφιλία μπήκα απρόσκλητος, απαράδεκτος, έσβησα το φως,
sahalem – Πέμπτη, 03 Νοε. 2022, 17:41 συνεπώς τα συνεχώς κινούμενα πλήθη ειν' ο κορμός ενός συστήματος καθοδηγούμαι απ'την άκρη του νήματος σαν άπορος τυφλός που άθελα του βρέθηκε στον τόπο του εγκλήματος με κίρρωση ήπατος, αλκοόλ κι ασταθής περίπατος στν άβυσσο ζούμε στην κόλαση μα εσύ ακόμα αναζητάς τον παράδεισο και που να μ'ήξερες πριν γίνω χρέωμα στα πάντα μέσα θυμάμαι πανικό προκαλούσα μα σε μια στιγμή τούμπα γύρισαν όλα, τώρα η καθημερινότητα μου άρπα κόλλα να 'μαι κι ευχαριστημένος που βγήκα καθαρός παρόλο που ήμουν μέχρι το λαιμό χωμένος ναι καλύτερα να σου βγάλουν το μάτι παρά το όνομα μπουνιές στα μούτρα μάτωσαν φιλώντας την άσφαλτο απότομα άλλη μια νύχτα ζωντανός από τα Σόδομα γαμήθηκες μια φορά για την δόση σου θα σου 'γινε σύνηθειο η παλιοβρώμα μα δεν βάζεις μυαό όταν όλη μέρα μου 'σαι κόκκαλο χαρτί καμένο ρουφιάνος έγινες αφού σε έπιασαν φορτωμένο κι από τότε επάγγελμα μου το 'χεις κάνει κι ας σ'έχουν γαμήσει μια φορά μονάχα, πούστης είσαι, μια φορά μονάχα φτάνει Το εύκολο χρήμα μας έχει τρελάνει τυφλός στην ηδονή, το μυαλό χαζεμένο με τόσο ντουμάνι ναι για πλάκα ξεκίνημα τώρα πια το έδαφος κάτω απ'τα πόδια του χάνει μπελάδες με κυνηγάν ακόμα κι όταν προσπαθώ να τους αποφύγω κάποτε σ'είχα ψηλά μα τώρα σε βρίσκω λίγο και δεν βρήκα έλεγχο στον εθισμό για κάθε μου φορά έχω κι ένα περιστατικό να σου πω να σου διηγηθώ πάλι κι έχω άδικο είναι λεπτή κλωστή που κρατά σε σταθερή θέση τις ισορροπίες εύκολα αν θέλεις τη σπας, αφήνεις σώματα γεμάτα φοβίες που αν θες τα πατάς κι αφού ξεκίνησες τώρα με τίποτα δεν σταματάς μεσ' απ'τις λάθος κινήσεις μαθαίνεις στα δυό σου πόδια να πατάς και πως ο εχθρός ειν'απαραίτητος δήθεν αδερφός που θα στη κάνει πουστιά και ρουφιανιά αν δεις μια φορά μονάχα φτάνει Η νύχτα και ο δρόμος σε κάνει να εις εις βάρος των άλλων πούστης μπάσταρδος κι αλάνι και το ξημέρωμα σε βρήκαν που χαρμάνι θυμήσου αν μπεις στο μαύρο λούκι μια φορά μονάχα φτάνει να γαμήσεις την ζωή σου
Χίλιες και μία νύχτες οδοιπορικό Του κόσμου τα παράλογα όλα εδώ Φυλές απαρτίζουν το μωσαϊκό Παραστράτημα Σου πέρασαν κέρατο στο λαιμό Μαλάκα ξηγήθηκες άτιμα Περνώ τη νύχτα ολόκληρη στο τρίτο πάτωμα Με καυτή συνοδό που δεν χορταίνει πρωκτικό Έχει χάρισμα, παίρνει τα τιπς μονάχα για το τράβηγμα Ηθών και δίωξη είναι στα παράσημα Παράσιτα, μαύρα μεσάνυχτα Τους βλέπω πίσω απ’ τα φιμέ τους τζάμια Στα μούτρα τους στράβωμα Με γκόμενες κυριλέ για ξεκάρφωμα Ξανοίγεσαι πολύ κι όλοι κοιτάν να βρουν ελάττωμα Θα παίξουν ντράβαλα και μαχαιριές στο ξεκαθάρισμα Αφού σέρνεται η ζωή στην υποβαθμισμένη ζώνη Μέκκα, Μεντίνα, χριστιανοί, μασόνοι Κουμάντο κάνει το μουνί κι η σκόνη Στρώνει τα μπαμς, κεφάλι δεν σηκώνει Κι ο μαν δεν πίνει τίποτα, το σπρώχνει
Τ’ ακούσαν όλοι μα κανένας εδώ δεν μιλά γι' αυτά Κι όλοι το ‘δαν, μα δεν έτυχε να ‘ναι κανείς μπροστά Μην ανακατεύεσαι, δεν είναι δική σου δουλειά Φύλα τα ρούχα σου για να ‘χεις τα μισά. Ομερτά. Τ’ ακούσαν όλοι μα κανένας εδώ δεν μιλά γι' αυτά Κι όλοι το ‘δαν, μα δεν έτυχε να ‘ναι κανείς μπροστά Μην ανακατεύεσαι, δεν είναι δική σου δουλειά Φύλα τα ρούχα σου για να ‘χεις τα μισά. Ομερτά.
Τα πήρα πάνω μου και δεν σηκώνω αστεία Απάντησα στη βία σου με βία Ταξίδι αστρικό, γυρνάω με φεγγαρόπετρες και αμνησία Το παιδί δεν έζησε ποτέ παιδική ηλικία Ακούει σειρήνες Κι έχει που βγήκε κοινωνία ίσα με δυο μήνες Τη βγάζει με μικροαπατεωνιές, στήνει κομπίνες Αράζει με πορτιέρηδες, ντίλερς και νταβατζήδες Πίστευε μόνο όσα βλέπεις κι όχι σ’ όσα ακούς, μπήκες; Εις το κόλπο χώθηκες σαν το ταμπόν και ματώνεις Παράνοια απ’ την κόκα των φτωχών να μαστουρώνεις Το λοιπόν, όλοι είναι στην τσίτα όσο το προϊόν κόβει βόλτες από ‘δω ως την Αχαρνών Δι’ ευχών Κι οι μπάτσοι κάνουνε δουλειές Βιτρίνα το μαγαζί Κι οι φτωχοδιάβολοι πουλάνε τύχη, ρήγας ή βαλές Πρέζες υπάρχουν πολλές κι όλες σκοτώνουν που λες Χαράματα γύρισε ο κύλινδρος και πέσαν πιστολιές
Τ’ ακούσαν όλοι μα κανένας εδώ δεν μιλά γι' αυτά Κι όλοι το ‘δαν, μα δεν έτυχε να ‘ναι κανείς μπροστά Μην ανακατεύεσαι, δεν είναι δική σου δουλειά Φύλα τα ρούχα σου για να ‘χεις τα μισά. Ομερτά. Τ’ ακούσαν όλοι μα κανένας εδώ δεν μιλά γι' αυτά Κι όλοι το ‘δαν, μα δεν έτυχε να ‘ναι κανείς μπροστά Μην ανακατεύεσαι, δεν είναι δική σου δουλειά Φύλα τα ρούχα σου για να ‘χεις τα μισά. Ομερτά.
sahalem – Τετάρτη, 02 Νοε. 2022, 20:35 ΔΠΘ - KILL RAPS Σαν την βροχή που κυλάει στη Γη, απλώνεται η νύχτα Αγκαλιάζει ανά δύο τρίτα Σπίθα στο κουτί με τα σπίρτα Ένα με τον κακό μου εαυτό, πίσω κοίτα Συνηθισμένη σηφα η πουστιά Όλοι οι διάολοι χορεύουν γύρω-γύρω απ’τη φωτιά Ένα κομμάτι μου χρέος στο Σατανά Κι ένα για μένα Τα πάντα γύρω μοιάζουν μαγεμένα Κι έχω πάντα μια πισινή κρατημένη Για αυτούς που δεν ξέρουν τι φάση μας, και τη σκηνή Καταραμένη Έχω λόγο και πάνω σε αυτό ποντάρω Χάνω τη μέρα τη νύχτα ρεφάρω Κι αλητεύω Κρατάω καβάτζα, άσκοπα ενέργεια δεν ξοδεύω Αυτοσχεδιάζοντας την επόμενη κίνηση μου Κανένας πουσταράς δεν κατάφερε να καταπιεί τη φωνή μου Και δεν έφυγα ποτέ πουτάνας γιοι Ήμουνα πάντα παρόν και πάρτε το πούλο Πόσο μαλάκας είσαι για να θες το Λούκι δούλο? Είμαι φάντασμα μην ψάχνεσαι Όταν στη τέταρτη διάσταση χάνεσαι Οι σκιές οι φοβίες, εμμονές και Ερινύες Απαγόρευση στις ατομικές μας ελευθερίες Είναι χώμα και Γη, την νύχτα που ξυπνάνε οι νεκροί Είναι γιορτή Είναι κατάρες Κι ευθεία σκιά , αόρατοι κανόνες, απόλυτη η παράβαση Σημαίνει θάνατος και εσύ Απόβλητοι την γλίτωσαν Αποσύρθηκαν συσπειρωθήκαν και πηλίκο τους Αποτέλεσμα νίκησαν όσοι δεν λύγισαν Κι είναι μελλοθάνατοι όσοι μας αδίκησαν Άκουσα πολλά μα τίποτα από αυτά δεν πίστεψα ΚΙ ενώ μου την δίνανε τσάμπα εγώ την λήστεψα Αντέστρεψα τους φυσικούς νόμους Στο προσωπικό μου σύμπαν ????? οι swaggers και πως σκατά την είδαν όλοι φλώροι? Δεν είμαστε μεγάλοι μα πελώριοι Δεν κουνάτε ρούπι σπόροι Παραγωγοί ξένοι κι εγχώριοι Ειν η κοινή μας φιλοσοφία Για τύχει ποτέ σου να μπλέξεις έμπλεξες με την μαύρη μαγεία Θα σε θάψω πούστη μα την Παναγία Μάλλον δεν πήρατε γραμμή ρε μαλάκες τι παίζει στην πίσω Ελλάδα Η αλήθεια που σε πονάει πουτάνας παιδί Η αλήθεια η ριμάδα
συσπειρωθηκαν και τελικο τους αποτελεσμα*
τι / ποιοι ειναι swaggers* δεν ειμαι σιγουρος εδω δε μπορω να καταλαβω
αναγωγοι, ξενοι και εγχωριοι*
as riksw ena exterminate
sahalem – Παρ, 4 Νοε 22, 10:34 – Τελευταία αλλαγή: Τρι, 8 Νοε 22, 22:16 by sahalem
kwstassketo – Ηρεμησε αδερφε,ζητα να σου χορηγησουν ζάνι (εκει που σε εχουν) θα σε προστατευσω απ'τον καθε Ζαννή Μιχάλη
Vosk_os – Η πρέζα με έσωσε απ' το Λόου μπαπ
sahalem – Παρ, 4 Νοε 22, 10:37 – Τελευταία αλλαγή: Τρι, 8 Νοε 22, 22:16 by sahalem, έχει αλλάξει 2 φορές.
kwstassketo – Ηρεμησε αδερφε,ζητα να σου χορηγησουν ζάνι (εκει που σε εχουν) θα σε προστατευσω απ'τον καθε Ζαννή Μιχάλη
Vosk_os – Η πρέζα με έσωσε απ' το Λόου μπαπ
Fizzer – Σαβ, 5 Νοε 22, 11:45 – Τελευταία αλλαγή: Σαβ, 5 Νοε 22, 11:56 by Fizzer
Orphic Boys.
Certified Real Atomo
sahalem – Σαβ, 5 Νοε 22, 12:04 – Τελευταία αλλαγή: Τρι, 8 Νοε 22, 22:16 by sahalem
kwstassketo – Ηρεμησε αδερφε,ζητα να σου χορηγησουν ζάνι (εκει που σε εχουν) θα σε προστατευσω απ'τον καθε Ζαννή Μιχάλη
Αυτό που κάποιοι λένε δρόμο με τόσο σεβασμό και δέος Άκου μιαν αλήθεια Ο δρόμος που δεν είδατε ποτέ μας έχει κάψει Παλεύοντας να ζήσουμε παλεύαμε να δούμε έστω μια λάμψη Τώρα πια αφήνουμε μυαλό και σώμα να ανακάμψει Μας τέλειωσε πια το ό,τι φέρει η ζωή κι ό,τι κάτσει, δεν απέδωσε Μα αρκεί που βρέθηκε κάτι και μ' έσωσε αφού πρώτα απ' αγνό παιδί με λέρωσε Και η αλήθεια που ακολούθησε χαστούκι που απ' το όνειρο με ξενέρωσε Το πάθημα μου που ποτέ δε μ' έστρωσε Με ξύπνησε μετά το σκάλωμα μου που με νίκησε Έπειτα κόντρα μου γύρισε Ποιος είμαι στ' αλήθεια μου θύμισε Και περίγελο με 'κάναν οι συνήθειες κι οι καλοθελητές Πανηγύρια, στημένες γιορτές, ανήκουν στο χθες Δεν τ' αρνούμαι, δεν απολογούμαι Έχεις αμφιβολίες? Έλα κάτσε να τα πούμε Ο διάλογος ο μόνος τρόπος την άκρη να βρούμε Κάποιες φορές η ζωή μας στέλνει μηνύματα μα δεν τα βλέπουμε ή έστω δεν τ' ακούμε Το γεγονός πως ακόμα ανασαίνουμε σημαίνει πως μπορούμε Σήμερα ξύπνησα με την αυγή σε μια αγκαλιά Σου χτύπησα την πόρτα ζωή κι άνοιξες να μπούμε Κι άνοιξες να μπούμε
Certified real atomo me pistopoiis
kwstassketo – Ηρεμησε αδερφε,ζητα να σου χορηγησουν ζάνι (εκει που σε εχουν) θα σε προστατευσω απ'τον καθε Ζαννή Μιχάλη
Αυτό που κάποιοι λένε δρόμο με τόσο σεβασμό και δέος Άκου μιαν αλήθεια Ο δρόμος που δεν είδατε ποτέ μας έχει κάψει Παλεύοντας να ζήσουμε παλεύαμε να δούμε έστω μια λάμψη Τώρα πια αφήνουμε μυαλό και σώμα να ανακάμψει Μας τέλειωσε πια το ό,τι φέρει η ζωή κι ό,τι κάτσει, δεν απέδωσε Μα αρκεί που βρέθηκε κάτι και μ' έσωσε αφού πρώτα απ' αγνό παιδί με λέρωσε Και η αλήθεια που ακολούθησε χαστούκι που απ' το όνειρο με ξενέρωσε Το πάθημα μου που ποτέ δε μ' έστρωσε Με ξύπνησε μετά το σκάλωμα μου που με νίκησε Έπειτα κόντρα μου γύρισε Ποιος είμαι στ' αλήθεια μου θύμισε Και περίγελο με 'κάναν οι συνήθειες κι οι καλοθελητές Πανηγύρια, στημένες γιορτές, ανήκουν στο χθες Δεν τ' αρνούμαι, δεν απολογούμαι Έχεις αμφιβολίες? Έλα κάτσε να τα πούμε Ο διάλογος ο μόνος τρόπος την άκρη να βρούμε Κάποιες φορές η ζωή μας στέλνει μηνύματα μα δεν τα βλέπουμε ή έστω δεν τ' ακούμε Το γεγονός πως ακόμα ανασαίνουμε σημαίνει πως μπορούμε Σήμερα ξύπνησα με την αυγή σε μια αγκαλιά Σου χτύπησα την πόρτα ζωή κι άνοιξες να μπούμε Κι άνοιξες να μπούμε
Certified real atomo me pistopoiis
hahahaha re to eixes sta exoun ftiaxtei kai den ekatsa na psakso an ontos exei ftiaxtei opote apla to esvisa
Orphic Boys.
Certified Real Atomo
sahalem – Σαβ, 5 Νοε 22, 19:40 – Τελευταία αλλαγή: Τρι, 8 Νοε 22, 22:16 by sahalem
kwstassketo – Ηρεμησε αδερφε,ζητα να σου χορηγησουν ζάνι (εκει που σε εχουν) θα σε προστατευσω απ'τον καθε Ζαννή Μιχάλη
Vosk_os – Η πρέζα με έσωσε απ' το Λόου μπαπ
Fizzer – Σαβ, 5 Νοε 22, 21:02 – Τελευταία αλλαγή: Τρι, 8 Νοε 22, 10:20 by Fizzer
Σημάδια που μαρτυράν όσα ζήσαμε Ενθύμια που κάποιοι μ' αφήσανε Κλείσαμε χρόνια από τότε και ελάχιστα θυμάμαι Τι στο καλό συμβαίνει και σπάμε όσο πάμε Ελάτε πίσω Πώς είναι δυνατόν να με ξυπνήσουν όταν ενδιάμεση κατάσταση βιώνω Μέρα τη μέρα χρόνο με το χρόνο Συνειδητοποιώντας πώς μεγαλώνω μα δεν είναι εύκολο από το παρελθόν μου έτσι απλά να ξεφύγω Κάθε φορά που το μαχαίρι στο κόκκαλο μπήγω θυμάμαι Κάποτε τα λεγα στα αδέρφια μου Τώρα πια κατάντησα να μιλάω στον τοίχο Μένω πίσω στον ίδιο αποκρουστικό ήχο Καπνίζω ασταμάτητα και ασταμάτητα βήχω Μόλις ξυπνήσω είπα Γίνεται ένας καινούργιος πόλεμος εκεί έξω Και απόψε θα αργήσω Όσο νιώθω ικανός ακόμα παλεύω Ρίμες με ρυθμούς υποτονικούς ανακατεύω Και σαν να μουν φάντασμα κρυφά από το φως ένα με τις σκιές σαλεύω Θα πέσω πρώτα αν θελήσω να ανέβω Καπνός δίχως φωτιά δεν γίνεται μετράμε αντίστροφα Καθώς η σιγουριά απομακρύνεται Μένουμε πιστοί στην αμαρτία που τραβά την προσοχή Σαν σέξυ μουνί που γδύνετε Δεν ξέχασα κανέναν να προσέχω και εγώ τα δικά μου φίλε μου όπως όλοι τραβάν ένα δρόμο Έτσι και εμένα μου τύχανε κάποια απρόσμενα Τα πράγματα βλέπεις τώρα είναι πιο στενά Στη θέση μου αν ερχόσουνα είναι κάτι που δεν θα το θελα Γιατί βαρέθηκα να δίνομαι από δω και εκεί ανώφελα Από όλες τις σχέσεις μου νιώθω ριγμένος ολότελα Να δείξω τις όποιες αδυναμίες μου τι το θελα; Αφού όλοι περιμένουν να βρουν την κατάλληλη στιγμή για να σε γαμήσουν Και το κάθε τσόλι ξέρει προς τα πού θα στραφεί Στα μάτια μου θύματα πέφτουν φλώρια και δήθεν Ανέβηκα λίγο μα να μαι πάλι στο μηδέν τουλάχιστον επιβιώνω Δεν νιώθω πόνο που 'σαι εε δεν άλλαξε τίποτα Τα βασικά έμειναν ίδια Σκληρές αλήθειες άνθρωποι μαζεύουν τρόφιμα από τα σκουπίδια Τι σκατά; Μας ελέγχουν ερπερόμορφοι και φίδια Ζητάς αλλαγή μα βλέπεις συνεχώς μία απ' τα ίδια Μεγάλωσα σε μία γειτονιά που αν δεν έχεις όραμα δεν πας πουθενά Αν χωθείς στα κυκλώματα και θες να ξεμπλέξεις εντέλει θέλει να έχεις ένα κάρο αρχίδια Μοίρας παιχνίδια πολλές φορές χάνεις τον έλεγχο δεν μπορείς να αποφύγεις το αναπόφευκτο Πόσο πονά τελικά η αλήθεια μεγαλώνοντας μαθαίνω Καθημερινά ζω και πεθαίνω Βιαστικά με αποτέλεσμα πήρα λάθος τρένο Κάποιοι λένε φυγείν αδύνατο το πεπρωμένο Φυγείν αδύνατο το πεπρωμένο Φυγείν αδύνατο το πεπρωμένο
Orphic Boys.
Certified Real Atomo
sahalem – Σαβ, 5 Νοε 22, 21:04 – Τελευταία αλλαγή: Τρι, 8 Νοε 22, 22:11 by sahalem
kwstassketo – Ηρεμησε αδερφε,ζητα να σου χορηγησουν ζάνι (εκει που σε εχουν) θα σε προστατευσω απ'τον καθε Ζαννή Μιχάλη
