hiphop.gr
 

Καλύτερα/αγαπημένα verses της σκηνής?

sahalem – Τετ, 12 Μαϊ 21, 09:29, 8572 αναγνώσεις

Μιας και ξεκινήσαμε τέτοιου είδους ερωτήσεις, εγώ θέτω αυτό.

kwstassketo
Ηρεμησε αδερφε,ζητα να σου χορηγησουν ζάνι (εκει που σε εχουν)
θα σε προστατευσω απ'τον καθε Ζαννή Μιχάλη

Vosk_os –
Η πρέζα με έσωσε απ' το Λόου μπαπ

ΣΕΛΙΔΑ:

Απαντήσεις – σελίδα 11 / 12

Taxudromos – Δευ, 21 Ιουν 21, 08:48

Chicharito IIIΣάββατο, 19 Ιουν. 2021, 16:23

Είμαι ο Michael Knight της ασφάλτου ο ιππότης
σε τούτο μετατρέπομαι όταν σπουδάζω πότης
Βάζω turbo boost στον Στρατηγό το Lee
Το αμάξι ραγκαμάφει σαν τον General Levy

Το γοργόν και Harry Vatanen όπως λέει και η παροιμία
Κι ο καλός ο καπετάνιος φαίνεται στην τρικυμία
Γιατί απόψε η Ποσειδώνος έχει αμείλικτα μποφόρ
Σαν τον Κακλαμανάκη σπάω όλα τα ρεκόρ

Το τιμόνι μου η μάτσα από πριν το `χω τριμάρει
Και στους τέσσερις τροχούς η σανίδα μου πλανάρει
Το αλκοόλ από μικρό μ’ έκανε παλληκάρι
Και βλέπω πάντα πράσινο το κόκκινο φανάρι

Διακτινιστήκαμε όπως στο Star Trek
Αφήνω το τιμόνι και πιάνω το πεκ τεκ
Τώρα κοριτσάκι με την ταχύτητα που πιάνω
Σου κάνω τσάμπα λίφτινγκ τι τον θέλεις τον Φουστάνο;

Αν κάτι σκάσει στο φτερό τι είναι μην ρωτήσεις
Άνθρωπος αν είναι θα το πούνε στις ειδήσεις
Κάνω κολίδια τετακέ στο Ειρήνης & Φιλίας
Πως θα τα έκανα αυτά με ζωνη ασφαλείας;

Παραβιάζω και γελώ τον κώδικα οδικής
Όλα στα τρομπολίνια σου τα γράφεις όταν πιεις
Πιάνω τα 200 σαν να `μαι ο Alain Prost
Μα που βρέθηκε μπροστά μου η καντίνα με τα τοστ;

Έντερα λουκάνικα ένα γύρο με διπλή
Χέρια πόδια στη γραμμή όλα κείτονται στη γη
Ξυπνάω από κώμα και κλαίει η Μάρθα Βούρτση
Δε θα ξαναβάλω ποτέ μου πια παπούτσι

Παρ’ όλα αυτά αν ξαναπιώ και οδηγώ καλή ώρα
Αντί για την «μπεμπέκα» θα πάρω νεκροφόρα


sahalem – 21 hours, 47 mins ago
Θα φριξει το σκυλεξ και θα γαμηθουν οι διας
Θα πέσουν απ' τις μηχανές στη φαβελα Ηλείας

sahalem – Δευ, 21 Ιουν 21, 10:06

TaxudromosΔευτέρα, 21 Ιουν. 2021, 08:43
BH - Πίσω Παλι (3ο Κουπλε)

Αυτό το γράφω κυριολεκτικά πάνω στον δρόμο
Συγνώμη ξέρω να ραπάρω μόνο, επίσης
Δεν ξέρω που πηγαίνω και μ αρέσουν οι προκλήσεις
Τον δρόμο εμπιστεύομαι, ο δρόμος θα δείξει
Μην ρωτάς τι έχω ζωγραφίσει, χόρεψα στην θλίψη, έδιωξα τις τύψεις
Με αγαπάνε οι εξόριστοι γιατί τους δίνω δύναμη
Και η δύναμη πεθαίνει αλλά δεν πεθαίνει η πίστη
Αυτό είναι επίτευγμά μου
Αυτό είναι πάνω από το να πω πως ήμουν η φωνή για την γενιά μου στα παιδιά μου
Θα παίξω, αυτή είναι η πιο ποιητική μου άποψη
Ή απλά ένας τρόπος να μην δουλέψω
Μίλησα στο φίδι, ήξερα από πριν που καταλήγει
Πλέον το παιχνίδι μου το ωφήλει
Ερωτεύτηκα το ραπ μετά το αγάπησα
Δεν μπορούμε απλά να μείνουμε 2 φίλοι
Έχω γράψει όλα τα καλά κομμάτια μου
Κρίμα
Τώρα παίζω με ό,τι έχω
Γουστάρω τα βιβλία αυτοβελτίωσης
Μου θυμίζουν τη ζωή που δεν έχω
Γιατί λένε να ξυπνάς πρωί και εγώ ξυπνάω το βράδυ
Λένε να τρως πρωινό και 'γω καπνίζω πάλι
Λένε στο ψυγείο να 'χεις όνειρα γραμμένα
Και γράφω τι περίμενες ρε πούστη από μένα;

Έλα φίλε κοίτα
Εγώ αν αλλάξω να μου κόψετε το χέρι
Μα το έκοψα από μόνος μου προτού να φτάσει η νύχτα
Γιατί δεν μάθατε πότε από ΦΘ
Εγώ γεννήθηκα μέσα σε ξερατά
Και έχω μια γλώσσα που κόβει του κερατά
Με αφήνει αδιάφορο το αν ο Ιησούς είναι Θεός
Αυτή είναι η φωνή του Βαραββά

Ναι το είχα ποστάρει και αυτό
Και αυτές οι γραμμές είναι τόσο εγώ
για αυτό και σταμάτησα τα "αυτοβελτίωσης" βιβλία

kwstassketo
Ηρεμησε αδερφε,ζητα να σου χορηγησουν ζάνι (εκει που σε εχουν)
θα σε προστατευσω απ'τον καθε Ζαννή Μιχάλη

Vosk_os –
Η πρέζα με έσωσε απ' το Λόου μπαπ

sahalem – Δευ, 21 Ιουν 21, 10:09

https://www.youtube.com/watch?v=psfmnUUwO_A

Ραψωδός Φιλόλογος - Η Τελευταία Φαντασίωση
1ο κουπλέ

Καψαλισμένα φτερά στο πάτωμα.
Τα ρούχα από το διάδρομο ως το πάπλωμα.
Όλα κι όλα βήματα δέκα φάνηκαν τετράγωνα.
Εσώρουχα και σάβανα στον άμβωνα,
Τ'απολάμβανε και τ'απολάμβαναν , άστατα,
απογυμνωμένοι από ηθική κι από υφάσματα.
Σώματα, δαίμονες και φαντάσματα παλεύουνε κάτω από τα σκεπάσματα.
Κοιτάσματα, αποκυημάτων θραύσματα και τ'άσματα
των Σειρήνων, υπόκωφα κι ακατάπαυστα,
τη δουλειά τους αλλόκοτα κάνουν άπταιστα.
Ανακινούν απότομα τα άσβεστα,
τ'απότοκα, τα σκοτεινά, τα άξεστα.
Ζητά το κεφάλι του Βαπτιστή.
Σαγήνη. Εξουσιάζει γονατιστή.
Θα γίνει. Το ξέρει, γιατί το ζήτησε εκείνη.
Να που η φαντασία μπορεί να ξεγελάσει τη μνήμη.
Είναι προσπελάσιμη η δίνη των ενοχών και παραδίδεσαι ήδη.
Ψυχή τε και σώματι τις μάσκες απεκδύεσαι
κι αυτό που αλυσόδενες ανέμελο κυλιέται στο γρασίδι.
Δεν μένει λόγος ύπαρξης για φίδι αν γκρεμίσεις την Εδέμ.
Γυμνοί κι ελεύθεροι γυρνάμε πίσω στο μηδέν.
Γυμνοί κι ελεύθεροι γυρνάμε πίσω στο μηδέν.

kwstassketo
Ηρεμησε αδερφε,ζητα να σου χορηγησουν ζάνι (εκει που σε εχουν)
θα σε προστατευσω απ'τον καθε Ζαννή Μιχάλη

Vosk_os –
Η πρέζα με έσωσε απ' το Λόου μπαπ

sahalem – Δευ, 21 Ιουν 21, 10:12

https://www.youtube.com/watch?v=D0Dx8LvX9Fs
Ραψωδός Φιλόλογος - Πόσο κράτησε αυτός ο χειμώνας;

2ο κουπλέ

Τώρα το ξέρω, δεν νικιούνται οι σειρήνες με ρίμες.
Ούτε ωφελεί το να προσάπτεις σε ‘κείνες ευθύνες.
Κι αν δεν αλλάζουνε με χρόνια και μήνες οι μνήμες
αν περιφέρεσαι γύρω τους σχηματίζουν δίνες.
Κι έχουνε παρασύρει τόσα πλοία.
Φοράνε οι καμαρότοι τον κυνισμό πανοπλία.
Απλή αναλογία. Σαχλή πολύ μ’ αντλεί επιτυχία.
Σηκώνεται η πληγή μεσοτοιχία μ’ ευτυχία
να μη νιώθουν και πολλά – πολλά,
κοιτώντας απ’ το φινιστρίνι τους δειλά – δειλά,
τον κόσμο που ονειρευόντουσαν παλιά, μιλιά
δε βγάζουν, πίνουν το φαρμάκι τους γουλιά – γουλιά – γουλιά…
Μεθώντας με τις αυταπάτες
γιατί το γαμημένο δεν τελειώνει κι ας πίνεις κανάτες.
Ερωτεύεσαι το βυθό κι ας έχει νάρκες.
Θέλει κουράγιο ν’ αναδυθείς προς τις βάρκες.

kwstassketo
Ηρεμησε αδερφε,ζητα να σου χορηγησουν ζάνι (εκει που σε εχουν)
θα σε προστατευσω απ'τον καθε Ζαννή Μιχάλη

Vosk_os –
Η πρέζα με έσωσε απ' το Λόου μπαπ

sahalem – Δευ, 21 Ιουν 21, 10:19

https://www.youtube.com/watch?v=9JcqaIkOB68
Στίχοιμα - Ότι Δε Σας Κάνει

2ο κουπλέ

Μην με ρωτάς τι κάνω μην με ρωτάς που πήγα,
πετάω σαν πεταλούδα και τσιμπάω σαν την σφήκα,
μισώ το άδικο μ'ένα μίσος μονάδικο,
πέθανα και είμαι ελεύθερος σ'ένα τρελάδικο,
μην μου ζητάς να ζήσω ούτε να σου μιλήσω,
μην μου ζητάς να πάω μπροστά έχω γυρίσει πίσω,
πίσω στην πράξη πίσω στην ίδια τάξη,
είμαι ο ίδιος κάφρος τίποτα δεν έχει αλλάξει,
γι'αυτό μ'ακούς να βρίζω γιατί έπαψα να ελπίζω,
αυτός ο κόσμος έχει αλλάξει τροχιά νομίζω,
γαμώ την πρόοδο τους και τον πολιτισμό τους,
γαμώ τη μάνα τους γαμώ και τον πρωθυπουργό τους,
μην με ρωτάς τι λέω εγώ για όλα φταίω,
και έχω ξεχάσει να πονάω μην με ρωτάς αν κλαίω,
πες ότι χάθηκα πες τους τρελάθηκα,
πες πως τη φάση και τον κόσμο τους σιχάθηκα,
και μην ρωτάς που θα `μαι γιατί να σου πω φοβάμαι,
πισωγυρνάς δεν ήμουν δε είμαι ούτε θα'μαι,
πες τους πως έφυγα πες τους πως πέθανα,
γιατί όσο ζούσα ρε κουφάλες δε σας έκανα.

kwstassketo
Ηρεμησε αδερφε,ζητα να σου χορηγησουν ζάνι (εκει που σε εχουν)
θα σε προστατευσω απ'τον καθε Ζαννή Μιχάλη

Vosk_os –
Η πρέζα με έσωσε απ' το Λόου μπαπ

sahalem – Δευ, 28 Ιουν 21, 23:02

https://www.youtube.com/watch?v=wcctukllpGM

Iratus - Ομορφη μερα

Μια μάνα αυτοκτονεί
έπεσε από το μπαλκόνι της κρατώντας αγκαλιά το μωρό της παιδί
τώρα νεκροί, και αυτό και αυτή
οι λόγοι άγνωστοι λένε οι αστυνομικοί,
μάλλον ψυχολογικοί

λίγο πιο κάτω ένας ταρίφας που οδηγούσε φέση
πετάγεται απ'το στοπ και κόβει μια μηχανή στη μέση
νεκρός ο Γιάννης , ανάπηρη η Ελένη -
που τον κεράτωνε τώρα δηλώνει μετανιωμένη η μαλακισμένη

-δεν μπορεί να νιώσει τίποτα κάτω απ την μέση-
τώρα-τραγική ειρωνεία δεν την χάλασε την καριόλα
-μην μου πείς σώπα -
όλοι πληρώνουμε τις μαλακίες που κάνουμε την κατάλληλη ώρα !

και μπροστά σε μια σόμπα
σ'ένα σπίτι που θα ντρεπόσουν να το κανείς εικόνα
ένας έφηβος χαράζει το χεράκι του με νάζι,
σκέφτεται πως έτσι θα ξεχωρίζει μες το κοπάδι,σιγά μη φωσφορίζει και το βράδυ
αλλά ποιος είναι εκεί για να του τα πει ένα χεράκι.

κυριολεκτικά λόγος ξυράφι
οταν το να χαραζεις πορεια σε καποιον γινεται πραξη

kwstassketo
Ηρεμησε αδερφε,ζητα να σου χορηγησουν ζάνι (εκει που σε εχουν)
θα σε προστατευσω απ'τον καθε Ζαννή Μιχάλη

Vosk_os –
Η πρέζα με έσωσε απ' το Λόου μπαπ

Taxudromos – Τρι, 29 Ιουν 21, 00:10

sahalemΔευτέρα, 21 Ιουν. 2021, 10:06

TaxudromosΔευτέρα, 21 Ιουν. 2021, 08:43
BH - Πίσω Παλι (3ο Κουπλε)

Αυτό το γράφω κυριολεκτικά πάνω στον δρόμο
Συγνώμη ξέρω να ραπάρω μόνο, επίσης
Δεν ξέρω που πηγαίνω και μ αρέσουν οι προκλήσεις
Τον δρόμο εμπιστεύομαι, ο δρόμος θα δείξει
Μην ρωτάς τι έχω ζωγραφίσει, χόρεψα στην θλίψη, έδιωξα τις τύψεις
Με αγαπάνε οι εξόριστοι γιατί τους δίνω δύναμη
Και η δύναμη πεθαίνει αλλά δεν πεθαίνει η πίστη
Αυτό είναι επίτευγμά μου
Αυτό είναι πάνω από το να πω πως ήμουν η φωνή για την γενιά μου στα παιδιά μου
Θα παίξω, αυτή είναι η πιο ποιητική μου άποψη
Ή απλά ένας τρόπος να μην δουλέψω
Μίλησα στο φίδι, ήξερα από πριν που καταλήγει
Πλέον το παιχνίδι μου το ωφήλει
Ερωτεύτηκα το ραπ μετά το αγάπησα
Δεν μπορούμε απλά να μείνουμε 2 φίλοι
Έχω γράψει όλα τα καλά κομμάτια μου
Κρίμα
Τώρα παίζω με ό,τι έχω
Γουστάρω τα βιβλία αυτοβελτίωσης
Μου θυμίζουν τη ζωή που δεν έχω
Γιατί λένε να ξυπνάς πρωί και εγώ ξυπνάω το βράδυ
Λένε να τρως πρωινό και 'γω καπνίζω πάλι
Λένε στο ψυγείο να 'χεις όνειρα γραμμένα
Και γράφω τι περίμενες ρε πούστη από μένα;

Έλα φίλε κοίτα
Εγώ αν αλλάξω να μου κόψετε το χέρι
Μα το έκοψα από μόνος μου προτού να φτάσει η νύχτα
Γιατί δεν μάθατε πότε από ΦΘ
Εγώ γεννήθηκα μέσα σε ξερατά
Και έχω μια γλώσσα που κόβει του κερατά
Με αφήνει αδιάφορο το αν ο Ιησούς είναι Θεός
Αυτή είναι η φωνή του Βαραββά

Ναι το είχα ποστάρει και αυτό
Και αυτές οι γραμμές είναι τόσο εγώ
για αυτό και σταμάτησα τα "αυτοβελτίωσης" βιβλία

Can relate.

sahalem – 21 hours, 47 mins ago
Θα φριξει το σκυλεξ και θα γαμηθουν οι διας
Θα πέσουν απ' τις μηχανές στη φαβελα Ηλείας

Taxudromos – Τρι, 29 Ιουν 21, 00:14 – Τελευταία αλλαγή: Τρι, 29 Ιουν 21, 00:17 by Taxudromos

Novel729 - Διάγνωση

Η αίσθηση πως δεν ελέγχεις το μυαλό σου
Ότι το σώμα που κοιτάς δεν είν’ δικό σου
Ότι τα πάντα που βιώνεις μοιάζουν ξένα
Σαν να μην είσαι εκεί, σαν να λείπεις από ‘σένα
Σαν να ‘ναι όλα ψέμα, σαν να μην το ζεις
Σαν η φωνή που βγάζεις να μη βγαίνει από το στόμα σου
Ποιος θα σε νιώσει άμα πας και του το πεις;
Αν δεν το ‘χει ζήσει εκείνος πώς να νιώσει τον αγώνα σου;
Αυτή η αίσθηση πως δεν έχεις υπόσταση
Γιατί ό,τι βλέπεις το κοιτάζεις από απόσταση
Κι όποιος σου πει πως όλα είναι μια απόφαση
Πες του να μπει εκεί μέσα με σκοπό να κάνει απόδραση

Ίσως να αλλάξει γνώμη, συγγνώμη
Που σου χαλάω τη διάθεση με αυτά που ξεστομίζω
Θέλω να ξέρεις ότι το παλεύω ακόμη
Και όσα σύννεφα κι αν σκάνε για τον ήλιο ακόμα ελπίζω
Αυτή η αίσθηση που σου θολώνει μάτια
Και ο εαυτός σου είναι σπασμένος σε κομμάτια
Αυτή η αίσθηση που κουβαλάω απ’ τα 20
Που ήμουν πεπεισμένος ότι όλο αυτό είναι ψύχωση
Η αίσθηση, που με οδήγησε στην πτώση
Και μου ‘μαθε τον πόνο και αυτός μου έδωσε γνώση
Δεν το μετανιώνω ούτε λεπτό που το ‘χω πάθει
Κάτι μέσα μου μου λέει πως το ‘χω ανάγκη

Κάθε νύχτα λίγο πιο κοντά στο νόημα
Μεγαλώνει ή μικραίνει όταν το πρόβλημα έχει όνομα;
Το να ανοίγομαι ευτυχώς το κάνω μόνιμα
Μα θα ‘ταν πιο καλά άμα σας τα ‘λεγα ανώνυμα
Πριν ανέβω στη σκηνή περνάω απ’ την κόλαση
Γιατί οι στίχοι που θα πω δεν είν’ για απόλαυση
Θα ‘ταν αφύσικο να ‘βγαινα με χαμόγελο
Ποιος εμφανίζεται χαρούμενος στον πόλεμο;
Πόσο σκαλώνω, όταν μου λες να μην το σταματήσω
Να μην το αφήσω, να συνεχίσω
Γιατί όταν πιάνω το στυλό σημαίνει “καίγομαι”
Και εγώ φίλε ονειρεύομαι να μην έχω φωτιές να σβήσω
Ψυχή που δε λυγίζει δε βαστάει

Ο στίχος σε πηγαίνει όπου θέλεις να σε πάει
Αν ένοιωσες τα λόγια μου ευθύνη έχει η ζωή σου
Κοίτα την στα μάτια βαλ’ τηνε μεσ’ στη φωνή σου
Και άντε πες τους ό,τι θέλεις να τους πεις
Μη σε νοιάζει αν θα ακουστείς, πες απλά αυτό που ζεις
Εγώ τα είπα και ήδη νιώθω πιο καλά
Την αγάπη μου στα ανήσυχα μυαλά

Δυστυχώς μπορώ να νιώσω και πολύ αυτά τα πρώτα lyrics λόγο της αποπραγματοποίησης που βιώνω και εγώ
Αγάπη και υγεία σε όλους τους μάγκες που την παλεύουν στους ψυχολογους!!

sahalem – 21 hours, 47 mins ago
Θα φριξει το σκυλεξ και θα γαμηθουν οι διας
Θα πέσουν απ' τις μηχανές στη φαβελα Ηλείας

sahalem – Τρι, 29 Ιουν 21, 00:25

TaxudromosΤρίτη, 29 Ιουν. 2021, 00:14
Novel729 - Διάγνωση

Η αίσθηση πως δεν ελέγχεις το μυαλό σου
Ότι το σώμα που κοιτάς δεν είν’ δικό σου
Ότι τα πάντα που βιώνεις μοιάζουν ξένα
Σαν να μην είσαι εκεί, σαν να λείπεις από ‘σένα
Σαν να ‘ναι όλα ψέμα, σαν να μην το ζεις
Σαν η φωνή που βγάζεις να μη βγαίνει από το στόμα σου
Ποιος θα σε νιώσει άμα πας και του το πεις;
Αν δεν το ‘χει ζήσει εκείνος πώς να νιώσει τον αγώνα σου;
Αυτή η αίσθηση πως δεν έχεις υπόσταση
Γιατί ό,τι βλέπεις το κοιτάζεις από απόσταση
Κι όποιος σου πει πως όλα είναι μια απόφαση
Πες του να μπει εκεί μέσα με σκοπό να κάνει απόδραση

Ίσως να αλλάξει γνώμη, συγγνώμη
Που σου χαλάω τη διάθεση με αυτά που ξεστομίζω
Θέλω να ξέρεις ότι το παλεύω ακόμη
Και όσα σύννεφα κι αν σκάνε για τον ήλιο ακόμα ελπίζω
Αυτή η αίσθηση που σου θολώνει μάτια
Και ο εαυτός σου είναι σπασμένος σε κομμάτια
Αυτή η αίσθηση που κουβαλάω απ’ τα 20
Που ήμουν πεπεισμένος ότι όλο αυτό είναι ψύχωση
Η αίσθηση, που με οδήγησε στην πτώση
Και μου ‘μαθε τον πόνο και αυτός μου έδωσε γνώση
Δεν το μετανιώνω ούτε λεπτό που το ‘χω πάθει
Κάτι μέσα μου μου λέει πως το ‘χω ανάγκη

Κάθε νύχτα λίγο πιο κοντά στο νόημα
Μεγαλώνει ή μικραίνει όταν το πρόβλημα έχει όνομα;
Το να ανοίγομαι ευτυχώς το κάνω μόνιμα
Μα θα ‘ταν πιο καλά άμα σας τα ‘λεγα ανώνυμα
Πριν ανέβω στη σκηνή περνάω απ’ την κόλαση
Γιατί οι στίχοι που θα πω δεν είν’ για απόλαυση
Θα ‘ταν αφύσικο να ‘βγαινα με χαμόγελο
Ποιος εμφανίζεται χαρούμενος στον πόλεμο;
Πόσο σκαλώνω, όταν μου λες να μην το σταματήσω
Να μην το αφήσω, να συνεχίσω
Γιατί όταν πιάνω το στυλό σημαίνει “καίγομαι”
Και εγώ φίλε ονειρεύομαι να μην έχω φωτιές να σβήσω
Ψυχή που δε λυγίζει δε βαστάει

Ο στίχος σε πηγαίνει όπου θέλεις να σε πάει
Αν ένοιωσες τα λόγια μου ευθύνη έχει η ζωή σου
Κοίτα την στα μάτια βαλ’ τηνε μεσ’ στη φωνή σου
Και άντε πες τους ό,τι θέλεις να τους πεις
Μη σε νοιάζει αν θα ακουστείς, πες απλά αυτό που ζεις
Εγώ τα είπα και ήδη νιώθω πιο καλά
Την αγάπη μου στα ανήσυχα μυαλά

Δυστυχώς μπορώ να νιώσω και πολύ αυτά τα πρώτα lyrics λόγο της αποπραγματοποίησης που βιώνω και εγώ
Αγάπη και υγεία σε όλους τους μάγκες που την παλεύουν στους ψυχολογους!!

Θέλει δουλειά και πολύ καιρό
Και αν μπορείς να βρεις ταυτίσεις κλπ κλπ και να τις αναλύσεις με έναν ψυχαναλυτή ή μόνος σου μέχρι ενός σημείου, καλό είναι
Δηλαδή από ταινίες η βιβλία και διάφορα όπως στίχοι

kwstassketo
Ηρεμησε αδερφε,ζητα να σου χορηγησουν ζάνι (εκει που σε εχουν)
θα σε προστατευσω απ'τον καθε Ζαννή Μιχάλη

Vosk_os –
Η πρέζα με έσωσε απ' το Λόου μπαπ

Taxudromos – Τρι, 29 Ιουν 21, 11:49

sahalemΤρίτη, 29 Ιουν. 2021, 00:25

TaxudromosΤρίτη, 29 Ιουν. 2021, 00:14
Novel729 - Διάγνωση

Η αίσθηση πως δεν ελέγχεις το μυαλό σου
Ότι το σώμα που κοιτάς δεν είν’ δικό σου
Ότι τα πάντα που βιώνεις μοιάζουν ξένα
Σαν να μην είσαι εκεί, σαν να λείπεις από ‘σένα
Σαν να ‘ναι όλα ψέμα, σαν να μην το ζεις
Σαν η φωνή που βγάζεις να μη βγαίνει από το στόμα σου
Ποιος θα σε νιώσει άμα πας και του το πεις;
Αν δεν το ‘χει ζήσει εκείνος πώς να νιώσει τον αγώνα σου;
Αυτή η αίσθηση πως δεν έχεις υπόσταση
Γιατί ό,τι βλέπεις το κοιτάζεις από απόσταση
Κι όποιος σου πει πως όλα είναι μια απόφαση
Πες του να μπει εκεί μέσα με σκοπό να κάνει απόδραση

Ίσως να αλλάξει γνώμη, συγγνώμη
Που σου χαλάω τη διάθεση με αυτά που ξεστομίζω
Θέλω να ξέρεις ότι το παλεύω ακόμη
Και όσα σύννεφα κι αν σκάνε για τον ήλιο ακόμα ελπίζω
Αυτή η αίσθηση που σου θολώνει μάτια
Και ο εαυτός σου είναι σπασμένος σε κομμάτια
Αυτή η αίσθηση που κουβαλάω απ’ τα 20
Που ήμουν πεπεισμένος ότι όλο αυτό είναι ψύχωση
Η αίσθηση, που με οδήγησε στην πτώση
Και μου ‘μαθε τον πόνο και αυτός μου έδωσε γνώση
Δεν το μετανιώνω ούτε λεπτό που το ‘χω πάθει
Κάτι μέσα μου μου λέει πως το ‘χω ανάγκη

Κάθε νύχτα λίγο πιο κοντά στο νόημα
Μεγαλώνει ή μικραίνει όταν το πρόβλημα έχει όνομα;
Το να ανοίγομαι ευτυχώς το κάνω μόνιμα
Μα θα ‘ταν πιο καλά άμα σας τα ‘λεγα ανώνυμα
Πριν ανέβω στη σκηνή περνάω απ’ την κόλαση
Γιατί οι στίχοι που θα πω δεν είν’ για απόλαυση
Θα ‘ταν αφύσικο να ‘βγαινα με χαμόγελο
Ποιος εμφανίζεται χαρούμενος στον πόλεμο;
Πόσο σκαλώνω, όταν μου λες να μην το σταματήσω
Να μην το αφήσω, να συνεχίσω
Γιατί όταν πιάνω το στυλό σημαίνει “καίγομαι”
Και εγώ φίλε ονειρεύομαι να μην έχω φωτιές να σβήσω
Ψυχή που δε λυγίζει δε βαστάει

Ο στίχος σε πηγαίνει όπου θέλεις να σε πάει
Αν ένοιωσες τα λόγια μου ευθύνη έχει η ζωή σου
Κοίτα την στα μάτια βαλ’ τηνε μεσ’ στη φωνή σου
Και άντε πες τους ό,τι θέλεις να τους πεις
Μη σε νοιάζει αν θα ακουστείς, πες απλά αυτό που ζεις
Εγώ τα είπα και ήδη νιώθω πιο καλά
Την αγάπη μου στα ανήσυχα μυαλά

Δυστυχώς μπορώ να νιώσω και πολύ αυτά τα πρώτα lyrics λόγο της αποπραγματοποίησης που βιώνω και εγώ
Αγάπη και υγεία σε όλους τους μάγκες που την παλεύουν στους ψυχολογους!!

Θέλει δουλειά και πολύ καιρό
Και αν μπορείς να βρεις ταυτίσεις κλπ κλπ και να τις αναλύσεις με έναν ψυχαναλυτή ή μόνος σου μέχρι ενός σημείου, καλό είναι
Δηλαδή από ταινίες η βιβλία και διάφορα όπως στίχοι

sahalem – 21 hours, 47 mins ago
Θα φριξει το σκυλεξ και θα γαμηθουν οι διας
Θα πέσουν απ' τις μηχανές στη φαβελα Ηλείας

Taxudromos – Τρι, 29 Ιουν 21, 11:51

Μυστήριος Τύπος - Άβυσσος 1ο Verse
https://www.youtube.com/watch?v=bjXu7U5hmZ0&list=RDGMEMHDXYb1_DDSgDsobPsOFxpA&start_radio=1&rv=P5Y3DSQCnYo

Ποιος πάλι χτυπά την πόρτα απ' το δωμάτιό μου;
Πες του να φύγει, άμα θέλει το καλό μου.
Τα νεύρα εμφανώς διαγράφονται στο πρόσωπό μου,
γιατί έχασα για μια ακόμα φορά το συνειρμό μου.
Γαμώτο, με νευρίασε αυτός ο εγκλεισμός.
Λες και δεν είχα αποκοπεί και πρώτου 'ρθει ο ιός.
Κι έχει ασπρίσει η σάρκα, αφού δεν βγαίνουμε τσάρκα,
αφού μαθαίνουμε να ζούμε απ' την αρχή προφανώς.
Μα αφού είμαι το κέντρο του δικού μου σύμπαντος,
εγώ θα είμαι ο πυρήνας του προβλήματος.
Γίνομαι βίαιος. Διασπώ τη λογική μου.
Κι έτσι δικαιολογώ το ότι ακτινοβολεί η ψυχή μου.
Είμαι ο ήλιος μέσα στο δωμάτιό μου,
αλλά βγαίνει σκοτεινό κάθε γραπτό μου.
Η ενέργεια που δίνω ίσως να 'ναι σαν του ήλιου,
για την παραγωγή της να καίω τον εαυτό μου.

Δημιουργώ με μια λογική τετράγωνη.
Μιας αφήγησης: αφήγησης ενσάρκωση.
Έτσι έγραψα τα έξι της αποκοπής
και τώρα χώνω rap εγκιβωτισμένης γραφής.
Έξι κομμάτια, όπως οι έδρες σ' ένα κύβο.
Είναι πολύπλοκο το νόημα ή στο κρύβω;

Όπως και να 'χει, άσε με στο στίχο για λίγο.
Κλείσε μου την πόρτα και θα φύγω. (Θα φύγω.)

sahalem – 21 hours, 47 mins ago
Θα φριξει το σκυλεξ και θα γαμηθουν οι διας
Θα πέσουν απ' τις μηχανές στη φαβελα Ηλείας

Taxudromos – Τρι, 29 Ιουν 21, 11:55 – Τελευταία αλλαγή: Τρι, 29 Ιουν 21, 11:55 by Taxudromos, έχει αλλάξει 2 φορές.

Novel 729 ~ Επίσκεψη feat. Lobo
1o Verse.

https://www.youtube.com/watch?v=0nGF4RdVeJw&list=RDGMEMHDXYb1_DDSgDsobPsOFxpA&index=2

Δεν έχω έμπνευση αν δεν είμαι στα κάτω μου
κι ο,τι με πλήγωσε ποτέ δε θα πεθάνει
γιατί βοήθησε να γράψω τα κομμάτια μου
κι ακόμα κι όταν λείπω κάποιος θα τα απολαμβάνει.
Μου λένε "δένεσαι πολύ κι αυτό είναι βάσανο",
μου λένε "σκέφτεσαι πολύ κι αυτό είναι βάσανο",
τους λέω σκέφτομαι ο,τι με βασανίζει
κι όταν δένομαι το βάσανο αξίζει.

Αυτή δεν είναι η μπλούζα μου,
αυτό είναι το όνειρό μου
Ποτε κανεις δε μ' ένιωσε πριν πιάσω το στιλο μου
δε με κάνει ψυχολόγο το ότι πήρα το πτυχίο
η ζωή μου μου έχει μάθει πιο πολλά απ' το βιβλίο,
δε δίνω συμβουλές θέλω να ακούσεις τι μου λες
ο πιο καλός μας δάσκαλος το χθες
το πιο κακό συναίσθημα να νιώθεις ενοχές..
πονάει πιο πολύ όταν πιστεύεις ότι φταις.
Πόσο ταυτίζομαι όταν βλέπω σχοινοβατη
ένα λάθος βήμα και η φωτιά θα γίνει στάχτη
μα δεν τον νοιάζει γιατί έχει καταλάβει
πως θα ζήσει ευτυχισμένος μόνο πάνω στο σχοινί.

sahalem – 21 hours, 47 mins ago
Θα φριξει το σκυλεξ και θα γαμηθουν οι διας
Θα πέσουν απ' τις μηχανές στη φαβελα Ηλείας

sahalem – Τρι, 29 Ιουν 21, 20:38

TaxudromosΤρίτη, 29 Ιουν. 2021, 11:51
Μυστήριος Τύπος - Άβυσσος 1ο Verse
https://www.youtube.com/watch?v=bjXu7U5hmZ0&list=RDGMEMHDXYb1_DDSgDsobPsOFxpA&start_radio=1&rv=P5Y3DSQCnYo

Ποιος πάλι χτυπά την πόρτα απ' το δωμάτιό μου;
Πες του να φύγει, άμα θέλει το καλό μου.
Τα νεύρα εμφανώς διαγράφονται στο πρόσωπό μου,
γιατί έχασα για μια ακόμα φορά το συνειρμό μου.
Γαμώτο, με νευρίασε αυτός ο εγκλεισμός.
Λες και δεν είχα αποκοπεί και πρώτου 'ρθει ο ιός.
Κι έχει ασπρίσει η σάρκα, αφού δεν βγαίνουμε τσάρκα,
αφού μαθαίνουμε να ζούμε απ' την αρχή προφανώς.
Μα αφού είμαι το κέντρο του δικού μου σύμπαντος,
εγώ θα είμαι ο πυρήνας του προβλήματος.
Γίνομαι βίαιος. Διασπώ τη λογική μου.
Κι έτσι δικαιολογώ το ότι ακτινοβολεί η ψυχή μου.
Είμαι ο ήλιος μέσα στο δωμάτιό μου,
αλλά βγαίνει σκοτεινό κάθε γραπτό μου.
Η ενέργεια που δίνω ίσως να 'ναι σαν του ήλιου,
για την παραγωγή της να καίω τον εαυτό μου.

Δημιουργώ με μια λογική τετράγωνη.
Μιας αφήγησης: αφήγησης ενσάρκωση.
Έτσι έγραψα τα έξι της αποκοπής
και τώρα χώνω rap εγκιβωτισμένης γραφής.
Έξι κομμάτια, όπως οι έδρες σ' ένα κύβο.
Είναι πολύπλοκο το νόημα ή στο κρύβω;

Όπως και να 'χει, άσε με στο στίχο για λίγο.
Κλείσε μου την πόρτα και θα φύγω. (Θα φύγω.)

Δεν το είχα ακούσει, πολύ καλός

Νοβελ το αλμπουμάκι του μου άρεσε αρκετά

kwstassketo
Ηρεμησε αδερφε,ζητα να σου χορηγησουν ζάνι (εκει που σε εχουν)
θα σε προστατευσω απ'τον καθε Ζαννή Μιχάλη

Vosk_os –
Η πρέζα με έσωσε απ' το Λόου μπαπ

sahalem – Τρι, 29 Ιουν 21, 20:39

https://www.youtube.com/watch?v=OaC1-bh2MoE

ΒΗΤΑΠΕΙΣ - Άγγελος Και Δαίμονας

Άσαρκος

Μεσα στην καρδια μου τα σκοτεινα μυστικα μου
τροφη για τον δαιμονα μου
ακολουθει τα βηματα μου
ποτε του δεν χορταινει μπορει να με παρακολουθει
σαν να 'ναι η σκια μου με τρελαινει
και σβηνω τα φωτα και το στομαχι μου σφιγγει σε μερη
παλι ταξιδευω και ζωντανευω την φρικη
πηγαινει παντα κοντρα στην λογικη μου την ριχνει
και με κανει να τον θελω διπλα μου να μην θελω να φυγει
γραφω, υπαρχει και υπαρχω κανω την σκεψη λογο
μα δεν φτανει να ξεσπασω μαζι του
με κλεινει καπου
απεναντι καθρεφτης, κοιταζω τη ματια του
στα ματια τα δικα μου που δε βλεπεις
συναισθηματων κλεφτης ειναι εκεινος που του δινεις
την αγαπη κι απολυτως τιποτα πισω δεν παιρνεις
κι εσυ εκει που κοιτας πηγαινεις
κι οπου και να πας οπου σε πανε δεν παμε και παμε πισω αντεχεις
αντιμετωπισε τον εσωτερικο σου κοσμο
βρες και δες τον εαυτο σου ξανα στην οδο σου
ποστο κατασκοπου κανενος μες στο μυαλο σου
μην αφησεις και να μην ξεχνας κανε το δικο σου
ναι, ναι εσυ και το μυαλο σου
συγκεντρωσου, ναι, απογειωσου
Βητα Πεις, ναι, βρες τον δαιμονα σου η τον αγγελο σου.

kwstassketo
Ηρεμησε αδερφε,ζητα να σου χορηγησουν ζάνι (εκει που σε εχουν)
θα σε προστατευσω απ'τον καθε Ζαννή Μιχάλη

Vosk_os –
Η πρέζα με έσωσε απ' το Λόου μπαπ

sahalem – Τρι, 29 Ιουν 21, 20:41

https://www.youtube.com/watch?v=IGrGt-HAraY

Obnoksious Kas-Το Αδιαπέραστο

2ο Verse

Άπειρες βραδιές κυλάν εξουθενωτικά
κι η θλίψη με χτυπά,με πίεση ικανή να πνίξει θωρηκτά
η σήψη επιδρά στους φίλους μου με αντιψυχωτικά
μα πρίν μου στρίψει,θα το χω φτύσει σε ύψη φονικά
σα ρίψη απο χημικά αυτή η ρουτίνα με πνίγει
έχω γυρίσει με δεκάδες,στόν αγώνα μείναμε λίγοι
μα η τα παρατάς ή προχωράς χωρίς παράπονα
ο πόνος μας προσηλύτισε με τον δρόμο σαν άμβωνα
εκεί που κάθονται μαζί σου όσο το γάρο καίει
αρουραίοι της πόλης,κοινωνικά απορριπτέοι
ανοίγομαι σε λίγους,οι άλλοι φαρισαίοι κουμαντάρεις;
μία στροφή λάθος να πάρεις θα ρεφάρεις χρέη
και είμαι και φέτος στο ίδιο διαμέρισμα
γυρνώντας τα στενά μ'ανέκφραστους κατοίκους
μα πρίν νά με φάει,θα γίνω ο ίδιος ανεύρισμα στον πνεύμονα του κτήνους
τόσο έμμονα να το φτύνω όσο και οι έμμονες που με συνθλίβουν

3o Verse ένα μέρος

για αυτό στ'αρχίδια μας κι η καλοπέρασή σου
κι η καλή ζωή σου,το swag,ο αγαπημένος mc σου
οι οπαδοί σου,η καυτή συμμετοχή σου
χέζω στην έννοια του χρόνου άμα είσαι μπροστά απ'την εποχή σου

kwstassketo
Ηρεμησε αδερφε,ζητα να σου χορηγησουν ζάνι (εκει που σε εχουν)
θα σε προστατευσω απ'τον καθε Ζαννή Μιχάλη

Vosk_os –
Η πρέζα με έσωσε απ' το Λόου μπαπ

sahalem – Τρι, 29 Ιουν 21, 20:50

https://www.youtube.com/watch?v=N8bN5CsUqhs

Bloody Hawk - Ανατριχίλα

1ο Verse

Δεν έχει το γυαλί μου είδωλο
αντικατοπτρίζει το κενό σε νότες ξένες, ενοχλητικές και μεθυσμένες,
ένωσε τα αστέρια του ουρανού με του λαιμού σου τους αδένες
και ετοιμάσου για νέες μέρες ..
Δεν είμαι τίποτα σπουδαίο και απορώ το πόσα πράγματα να κάνω μπορώ
δώσε μου νερό να βγάλω ρίζες,
να μην με δω να πέφτω με το παραμικρό σε πορφυρογέννητες σελίδες ..
Οι έρωτες μου αλυσίδες, κρατάν τα πόδια μου σε ένα λάκκο που έσκαψα
αφήνουν τα φτερά και τα χέρια μου ελεύθερα
για να μου δίνουν την ψευδαίσθηση ότι ξέφυγα ..

Από τα 10 κομμάτια που γράφω δίνω τον αληθινό εαυτό μου και στα 11
λυπάμαι, ώσπου να σηκωθώ κοιμάμαι,
θυμαμαι, ότι είπες να θυμάμαι ξέχασα..
Κάνω της τελευταίες λέξεις σκουλαρίκια
να με ακούνε τα αυτιά σου μέρα νύχτα.
Πετάμε, θα με σιχαθείς και τότε ξεχνάμε,
στα αυτιά της Αφροδίτης κερνάμε, Bloody.

kwstassketo
Ηρεμησε αδερφε,ζητα να σου χορηγησουν ζάνι (εκει που σε εχουν)
θα σε προστατευσω απ'τον καθε Ζαννή Μιχάλη

Vosk_os –
Η πρέζα με έσωσε απ' το Λόου μπαπ

sahalem – Τρι, 29 Ιουν 21, 20:53

https://www.youtube.com/watch?v=WjEsn-o8mhg

Eversor x ΛΕΞ - Ένα αστέρι από τσιμέντο

1ο Verse

Με μάτια κατακκόνινα γυρνούσα τα χαράματα,
φωτιά στα αγουροξυπνημένα μεροκάματα,
δεν άκουγα όταν μου ελεγαν τράβα να μάθεις γράμματα,
με φάγανε οι αλητοπαρέες και τα τρεχάματα,
Τ.Γ.Κ ως το θάνατο ή έστω στα γεράματα,
κοιτάω μια καταδίωξη ενώ φτιάχνω καφέ,
βγάζεις βόλτα το σκυλί σου δεν γυρίζεις ποτέ,
κυκλοφορούνε αναμεσά μας εξωγήινοι με μπλε ,
πλέον ετών 31, ποτέ κυριλέ,
στην ουρά για ένα αύριο που δεν θα ρθει ποτέ,
δε μπορεί, κάπου θα υπάρχει κι ένας κόσμος για μας,
με ξηγημένα λόγια κι άσχημα τατουάζ,
μέχρι τότε, το μόνο που 'χω είναι η προσωπικότητά μου,
τα λέρωμενα ρούχα μου και τ΄ άπλυτα μαλλιά μου,
δεν ξέρω τι κατάφερα μα χαίρεται η μαμά μου,
όταν κάπου, κάποιος, κάποτε, τ΄ανάβει στην υγειά μου,
τα παιδιά παίζουν κρυφτό στις τρύπες για το μετρό,
και εγώ γύρω απ' τον λευκό να μην μπορώ να κρυφτώ,
τι να μου πεις, τι να σου πω, κάτω απ΄τον γκρίζο ουρανό,
κάνω μπαμ κι εξαφανίζομαι στο πρώτο αστικό,

kwstassketo
Ηρεμησε αδερφε,ζητα να σου χορηγησουν ζάνι (εκει που σε εχουν)
θα σε προστατευσω απ'τον καθε Ζαννή Μιχάλη

Vosk_os –
Η πρέζα με έσωσε απ' το Λόου μπαπ

sahalem – Τρι, 29 Ιουν 21, 20:54

https://www.youtube.com/watch?v=ixWpQrG7N0A

ΛΕΞ - ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ

2ο Verse

Θέλω ο γιος μου να γίνει κοινωνική απειλή,
να χτυπάει με μίσος αυτά που'χω σιχαθεί.
Εκεί που βλέπουν αγάπη εγώ βλέπω συντρίμια,
κοιτάω την Εγνατία ξημερώματα από τα Ίμια.

Αυτά τα μάτια μου τα βλέπουν όλα μαύρα
κι οι παιδικοί μου φίλοι μου γυρνάνε τσιγάρα,
για δες που νοσταλγήσαμε τις μέρες του κρύου
άιντα Τζόνυ βάλε motorhead και πάμε Μαρτίου.

Ποιο bar φιλοξενεί την μοναξιά σου απόψε?
Όλο μπλέκεις σε φάσεις που ποτέ δεν ελέγχεις
Πάντα λέω στον εαυτό μου τσάκαλε να προσέχεις,
είμαστε όλοι αίμα σάρκα και οστά μην τη βλεπεις.

Έχουμε μεγαλώσει προφανώς πάει να πει,
αντι να κλέβω από τη μάνα μου με κλέβει αυτή,
το ζούμε μαζί που'σαι κορμί?
Είπες πως θα περάσεις και από τότε έχεις χαθεί

kwstassketo
Ηρεμησε αδερφε,ζητα να σου χορηγησουν ζάνι (εκει που σε εχουν)
θα σε προστατευσω απ'τον καθε Ζαννή Μιχάλη

Vosk_os –
Η πρέζα με έσωσε απ' το Λόου μπαπ

sahalem – Τρι, 29 Ιουν 21, 21:01

https://www.youtube.com/watch?v=SAIUtkohMU8

Ραψωδός Φιλόλογος feat Λόγος Απειλή - Λένε πως όπου

2ο Verse

Λένε πως όπου ένα έρωτας πεθαίνει
μια ανάμνηση φυτρώνει την αγάπη
να ζεσταίνει μες στο κρύο
εκεί που κάθε μας πικρό αντίο
κόβει λίγο απτό οξυγόνο τις ψυχής για να ανασαίνει
γι' αυτό και σπρώχνω τους δείκτες απ' το ρολόι
και αφού μοιάζει με ένα κτήνος που ακατάπαυστα τρώει
όσο χρόνο μας είχε απομείνει δίχως πόνο
δεν γαμιέται ας πάει πιο γρήγορα για να τελειώνω
και όπως έχει το πράγμα έτσι να μείνει
μπας και αναστηθώ από τις στάχτες μου σαν φοίνικας
και το παρόν μας το ταξίδι του να κάνει
σαν μια βόλτα μεθυσμένοι από Γαλάτσι Κοζάνη
έτσι απλά μονάχα για ν' αλλάξω παραστάσεις
και αφού σου ήταν τόσο εύκολο να με ξεχάσεις
εγώ δε θα προσποιηθώ πως δεν υπήρξες
θα μείνω σαν σκισμένες σε τοίχο από live αφίσες

kwstassketo
Ηρεμησε αδερφε,ζητα να σου χορηγησουν ζάνι (εκει που σε εχουν)
θα σε προστατευσω απ'τον καθε Ζαννή Μιχάλη

Vosk_os –
Η πρέζα με έσωσε απ' το Λόου μπαπ

Taxudromos – Τετ, 30 Ιουν 21, 08:28

sahalemΤρίτη, 29 Ιουν. 2021, 20:50
https://www.youtube.com/watch?v=N8bN5CsUqhs

Bloody Hawk - Ανατριχίλα

1ο Verse

Δεν έχει το γυαλί μου είδωλο
αντικατοπτρίζει το κενό σε νότες ξένες, ενοχλητικές και μεθυσμένες,
ένωσε τα αστέρια του ουρανού με του λαιμού σου τους αδένες
και ετοιμάσου για νέες μέρες ..
Δεν είμαι τίποτα σπουδαίο και απορώ το πόσα πράγματα να κάνω μπορώ
δώσε μου νερό να βγάλω ρίζες,
να μην με δω να πέφτω με το παραμικρό σε πορφυρογέννητες σελίδες ..
Οι έρωτες μου αλυσίδες, κρατάν τα πόδια μου σε ένα λάκκο που έσκαψα
αφήνουν τα φτερά και τα χέρια μου ελεύθερα
για να μου δίνουν την ψευδαίσθηση ότι ξέφυγα ..

Από τα 10 κομμάτια που γράφω δίνω τον αληθινό εαυτό μου και στα 11
λυπάμαι, ώσπου να σηκωθώ κοιμάμαι,
θυμαμαι, ότι είπες να θυμάμαι ξέχασα..
Κάνω της τελευταίες λέξεις σκουλαρίκια
να με ακούνε τα αυτιά σου μέρα νύχτα.
Πετάμε, θα με σιχαθείς και τότε ξεχνάμε,
στα αυτιά της Αφροδίτης κερνάμε, Bloody.

Κουβαλαμε το thread λιγο...

sahalem – 21 hours, 47 mins ago
Θα φριξει το σκυλεξ και θα γαμηθουν οι διας
Θα πέσουν απ' τις μηχανές στη φαβελα Ηλείας

Σελίδα: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12