hiphop.gr
 

Καλύτερα/αγαπημένα verses της σκηνής?

sahalem – Τετ, 12 Μαϊ 21, 09:29, 8460 αναγνώσεις

Μιας και ξεκινήσαμε τέτοιου είδους ερωτήσεις, εγώ θέτω αυτό.

kwstassketo
Ηρεμησε αδερφε,ζητα να σου χορηγησουν ζάνι (εκει που σε εχουν)
θα σε προστατευσω απ'τον καθε Ζαννή Μιχάλη

Vosk_os –
Η πρέζα με έσωσε απ' το Λόου μπαπ

ΣΕΛΙΔΑ:

Απαντήσεις – σελίδα 9 / 12

Taxudromos – Τετ, 9 Ιουν 21, 12:52

sahalemΤετάρτη, 09 Ιουν. 2021, 00:28
https://www.youtube.com/watch?v=8QIgR1ag300

Anser x Eversor - Εκείνο το τίποτα

2ο Verse

Κι αν δεν ήταν αυτά τα βουνά
πες μου που θα περπάταγα?
κι αν δεν μίλαγα με τα πουλιά
ελευθερία από ποιον τι σημαίνει θα 'μάθαινα?

Αν δεν ζούσα σ'αυτά τα κατσάβραχα
σ'αυτά τα μέρη τα απόμερα που τόσο αγάπησα,
πως θα 'χα μάθει να γίνομαι βράχος στα δύσκολα
και να εκδικούμαι σα θάλασσα?

Και αν δεν είχα στα χέρια μου πέτρες και λάσπες,
και χιόνια και αγκάθια και χώματα,
αν δεν τα 'βαζα όλα στα μαύρο ή στο κόκκινο
πως θα εκτιμούσα τα χρώματα?

Κι αν είχα αυτιά για ν'ακούσω τα σάλια
που φτύνουν του κόσμου τα στόματα,
ένας ακόμα θα ήμουν γεμάτος με φόβους
και ανεκπλήρωτα όνειρα.

Κι άμα δεν γέμιζα θλίψη και απόγνωση
τότε μπροστά στα χαλάσματα,
αν δεν μου μίλαγες που θα 'χα βρει θάρρος
απ'το μηδέν να ξανάρχιζα?

Και αν δεν γελούσες με θράσος και πείσμα
και σθένος μπροστά στην επάρατο,
πως θα 'χα μάθει για ανθρώπους
που στέκονται όρθιοι και περιγελάνε το θάνατο.

Κι άμα δεν σε έφερνε δίπλα μου
πριν το ξημέρωμα εκείνος ο Αύγουστος,
πως θα κοιτούσα το χθες μου
και θα 'λεγα "ποιος είναι αυτός ο άγνωστος?"

Πως θα ψαχούλευα μες στην καρδιά μου
και σήμερα θα 'νιωθα πάμπλουτος,
πως θα εκτιμούσα εκείνα που έχω
και πως θα γινόμουν καλύτερος άνθρωπος?

Masterpiece

sahalem – 21 hours, 47 mins ago
Θα φριξει το σκυλεξ και θα γαμηθουν οι διας
Θα πέσουν απ' τις μηχανές στη φαβελα Ηλείας

sahalem – Τετ, 9 Ιουν 21, 12:54

TaxudromosΤετάρτη, 09 Ιουν. 2021, 12:52

sahalemΤετάρτη, 09 Ιουν. 2021, 00:28
https://www.youtube.com/watch?v=8QIgR1ag300

Anser x Eversor - Εκείνο το τίποτα

2ο Verse

Κι αν δεν ήταν αυτά τα βουνά
πες μου που θα περπάταγα?
κι αν δεν μίλαγα με τα πουλιά
ελευθερία από ποιον τι σημαίνει θα 'μάθαινα?

Αν δεν ζούσα σ'αυτά τα κατσάβραχα
σ'αυτά τα μέρη τα απόμερα που τόσο αγάπησα,
πως θα 'χα μάθει να γίνομαι βράχος στα δύσκολα
και να εκδικούμαι σα θάλασσα?

Και αν δεν είχα στα χέρια μου πέτρες και λάσπες,
και χιόνια και αγκάθια και χώματα,
αν δεν τα 'βαζα όλα στα μαύρο ή στο κόκκινο
πως θα εκτιμούσα τα χρώματα?

Κι αν είχα αυτιά για ν'ακούσω τα σάλια
που φτύνουν του κόσμου τα στόματα,
ένας ακόμα θα ήμουν γεμάτος με φόβους
και ανεκπλήρωτα όνειρα.

Κι άμα δεν γέμιζα θλίψη και απόγνωση
τότε μπροστά στα χαλάσματα,
αν δεν μου μίλαγες που θα 'χα βρει θάρρος
απ'το μηδέν να ξανάρχιζα?

Και αν δεν γελούσες με θράσος και πείσμα
και σθένος μπροστά στην επάρατο,
πως θα 'χα μάθει για ανθρώπους
που στέκονται όρθιοι και περιγελάνε το θάνατο.

Κι άμα δεν σε έφερνε δίπλα μου
πριν το ξημέρωμα εκείνος ο Αύγουστος,
πως θα κοιτούσα το χθες μου
και θα 'λεγα "ποιος είναι αυτός ο άγνωστος?"

Πως θα ψαχούλευα μες στην καρδιά μου
και σήμερα θα 'νιωθα πάμπλουτος,
πως θα εκτιμούσα εκείνα που έχω
και πως θα γινόμουν καλύτερος άνθρωπος?

Masterpiece :bow:

Ναι φίλε, το Άδυτο είναι διαμαντάκι για μένα.

kwstassketo
Ηρεμησε αδερφε,ζητα να σου χορηγησουν ζάνι (εκει που σε εχουν)
θα σε προστατευσω απ'τον καθε Ζαννή Μιχάλη

Vosk_os –
Η πρέζα με έσωσε απ' το Λόου μπαπ

AlexKar_Kyklos – Τετ, 9 Ιουν 21, 13:12

https://www.youtube.com/watch?v=4CupBSVTytc

Άκου...
κανένα πρωτότυπο πρότυπο,
πρωτοτυπώ και χτυπώ με λογότυπο,
η υπογραφή μου γραφή μου,
γραφείο τελετών...
ό,τι θάβω είναι διπλότυπο,
καμία καινοτομία,
το ένα με το άλλο είναι ίδιο,
είναι πανομοιότυπο,
είναι φωτοτυπία κι ένα με το στερεότυπο...
θάβονται στον ύπνο.
Υλικές ανάγκες, ανήλικες ηλικίες,
έχουν είδωλα κι ανήθικες αξίες,
από τότε και μόνο που τους αφήσαμε χώρο κι έχουνε πιάσει γωνίες αλλά σιγή ασυρμάτου οι συναυλίες,
είναι με κλειστά μικρόφωνα, (λόγια χαμηλόφωνα).

Ήρεμα...
έχω φέρει σύννεφα τα φόρτωνα βροχή,
τα κακώς είμαι κείμενα,
ιπτάμενα αντικείμενα τα κουπλέ μου,
φωνή από το αύριο στο σήμερα.
Ό, τι και να πούνε θα ‘ναι κάτι που περίμενα,
όπου και να μπούνε θα ‘ναι κάπου που το γέμισα.
Θέρισα και πήρα καρπούς,
αλλά σπόρους έσπειρα,
η σπείρα που ακούς είναι μια γέφυρα...
έλα στην απέναντι μεριά,
έχουμε σπάσει αλυσίδες,
έχουμε λύσει λουριά και λέμε ρίμες...
αυτό δεν ήτανε ποτέ δουλειά και πόσο μάλλον η δουλειά σου και γαμώ και τα λεφτά που πήρες.

Ο Λόγος 90 Μοίρες,
η Ομάδα είναι Μία κι όλες οι άλλες ίδιες,
ανία, βαρεμάρα, μυαλού λασκάρουν οι βίδες,
όπως είδες ειμ’ εδώ για να σκοτώσω τελευταίες ελπίδες.
Είπα κάτω οι παρωπίδες,
η Ροή Του Μέλλοντος όχημα, μπήκες...
όχι μας ήρθες...
εμείς εδώ σε φέραμε,
κολλήσαν οι δείκτες, ανοίξανε οι σελίδες.

gregveria – Τετ, 9 Ιουν 21, 13:51

sahalemΤετάρτη, 09 Ιουν. 2021, 12:54

TaxudromosΤετάρτη, 09 Ιουν. 2021, 12:52

sahalemΤετάρτη, 09 Ιουν. 2021, 00:28
https://www.youtube.com/watch?v=8QIgR1ag300

Anser x Eversor - Εκείνο το τίποτα

2ο Verse

Κι αν δεν ήταν αυτά τα βουνά
πες μου που θα περπάταγα?
κι αν δεν μίλαγα με τα πουλιά
ελευθερία από ποιον τι σημαίνει θα 'μάθαινα?

Αν δεν ζούσα σ'αυτά τα κατσάβραχα
σ'αυτά τα μέρη τα απόμερα που τόσο αγάπησα,
πως θα 'χα μάθει να γίνομαι βράχος στα δύσκολα
και να εκδικούμαι σα θάλασσα?

Και αν δεν είχα στα χέρια μου πέτρες και λάσπες,
και χιόνια και αγκάθια και χώματα,
αν δεν τα 'βαζα όλα στα μαύρο ή στο κόκκινο
πως θα εκτιμούσα τα χρώματα?

Κι αν είχα αυτιά για ν'ακούσω τα σάλια
που φτύνουν του κόσμου τα στόματα,
ένας ακόμα θα ήμουν γεμάτος με φόβους
και ανεκπλήρωτα όνειρα.

Κι άμα δεν γέμιζα θλίψη και απόγνωση
τότε μπροστά στα χαλάσματα,
αν δεν μου μίλαγες που θα 'χα βρει θάρρος
απ'το μηδέν να ξανάρχιζα?

Και αν δεν γελούσες με θράσος και πείσμα
και σθένος μπροστά στην επάρατο,
πως θα 'χα μάθει για ανθρώπους
που στέκονται όρθιοι και περιγελάνε το θάνατο.

Κι άμα δεν σε έφερνε δίπλα μου
πριν το ξημέρωμα εκείνος ο Αύγουστος,
πως θα κοιτούσα το χθες μου
και θα 'λεγα "ποιος είναι αυτός ο άγνωστος?"

Πως θα ψαχούλευα μες στην καρδιά μου
και σήμερα θα 'νιωθα πάμπλουτος,
πως θα εκτιμούσα εκείνα που έχω
και πως θα γινόμουν καλύτερος άνθρωπος?

Masterpiece :bow:

Ναι φίλε, το Άδυτο είναι διαμαντάκι για μένα.
:bow: :bow: :bow: :bow: :bow: :bow:

top5 albums all time eukola

sahalem – Τετ, 9 Ιουν 21, 18:27

https://www.youtube.com/watch?v=d1kt7Lj9mYU

Παιδί Θαύμα - Όλα αυτά για το καλό μου

Μέσα στην ειρωνεία της τραγικής μου της ζωής
Ποιος ήξερε ποτέ πως θα γινόμουν ποιητής;
Και βλέποντας τα μάτια μου πολλά, τα χρόνια πέρασαν
Δεν είμαι πια δεκαεφτά

Είδα τη μάνα μου να έρχεται το βράδυ, κουρασμένη απ’ τη δουλειά
Μόνη της μεγάλωσε τα τρία της παιδιά
Η λέξη οικογένεια ακόμα με φοβίζει
Είδα τη ζωή από κοντά και τι αξίζει

Ο μπαμπάς ήταν αλλού και είναι μίλια μακριά
Ποτέ δραχμή δεν έστειλε, και η μάνα μου με έντυνε
με ρούχα μεταχειρισμένα απ’ τη γειτονιά
Στο σχολείο με κοιτάγανε, και πίσω μου γελάγανε,
όλοι μαζί μου τα ‘χανε, ακόμα και η ζωή
Οικονομία και στης τουαλέτας το χαρτί
Ήτανε άσχημα, ντρεπόμουν να χτυπάω ξένες πόρτες
Ποτέ μου δεν ξεχνάω καταστάσεις όπως τότες

Ήθελα να βγαίνω έξω
μαζί με το Βαλάντη, κάτω στην πλατεία,
μπάλα για να παίξω. Κι αν χρωστάω κάπου
είναι η γυναίκα εκείνη, που με ‘βγαλε στο κόσμο
και πήρε την ευθύνη, να με κάνει έτσι
Ξέρω η καρδιά της δε θ’ αντέξει
Να με δει να καταστρέφομαι,
Με τους αληταράδες που συναναστρέφομαι

Κάθομαι και σκέφτομαι και ακόμα απορώ,
Κι αυτό είναι που με έκανε να γράψω κάτω αυτό
Γιατί να υπάρχει θάνατος, γιατί να υπάρχει η ζωή
Γιατί είναι λίγοι οι πλούσιοι και μπόλικοι φτωχοί
Προσωπικά δεν τους μισώ, ούτε δεν τους χωνεύω
Απλά στη ζωή μου εγώ πρέπει να δουλεύω,
ενώ αυτοί τα βρήκαν έτοιμα όλα απ’ το μπαμπά
Και βγαίνουν κάθε βράδυ σπαταλώντας τα λεφτά
Ενώ στην ίδια πόλη σε μια άλλη γειτονιά,
υπάρχουν οικογένειες που ζουν με ψίχουλα,
καταστάσεις γ***τα, ιστορίες τραγικές γράφονται μες της φτωχογειτονιές
απ’ τα ναρκωτικά τα λεφτά μου να τα
κάνω τα πάντα για τη δραχμή, γιατί η δραχμή κάνει τα πάντα

kwstassketo
Ηρεμησε αδερφε,ζητα να σου χορηγησουν ζάνι (εκει που σε εχουν)
θα σε προστατευσω απ'τον καθε Ζαννή Μιχάλη

Vosk_os –
Η πρέζα με έσωσε απ' το Λόου μπαπ

sahalem – Τετ, 9 Ιουν 21, 18:30

https://www.youtube.com/watch?v=LrK7-mtKwSM

Τζαμαλ - Τα όνειρα κοστίζουν

Ουίσκι μεσ’ τη κούπα μου χαϊδεύω το σκυλί μου
στα μάτια με κοιτάει λες και ξέρει που ήμουν
λάσπες στα παπούτσια μου μέρες βροχερές
άδειο το κρεβάτι μου όπως ήταν και χθες
μουσική με χαρακτήρα και κλικ στο Play
του πρίγκιπα τα μπλουζ,muddy waters και ray
καμιά φορά νομίζω πως δε ξύπνησα ποτέ
και τα λάθη που ‘χω κάνει μ’ έχουν πάρει αγκαζέ
δικαιοσύνη ψάχνω τα βράδια απ’ το θεό
γιατί μίλησα σε ανθρώπους κι έπεσα σε μπετό
δε πειράζει ο χρόνος θα μας δείξει μονοπάτια
στις αντρικές κουβέντες ρόλο παίζουνε τα μάτια
σε είδα να κοιτάς χαμηλά όταν τα λέγαμε
κουβέντες ανταλλάξαμε κι οι δυο που δε πιστεύαμε
με πιάνει πότε πότε γλυκιά νοσταλγία
για του 90 τη δεκαετία
έβλεπα στο μουντιάλ Γκαμπριέλ Μπατιστούτα
10 χρόνοι μπάσταρδοι με το νου μας στη βούτα
ενάμιση χιλιάρικο φόρμα απ΄την αγορά
και ηλεκτρονικά με μοχλό και κουμπιά
ναρκωτικά παντού μπάτσοι πουθενά
τα περίπτερα τ’ ανοίγαν δεκατριάχρονα παιδιά
σκουλαρίκια στο καπέλο παλαιστινιακά
βια κάθε μέρα μα όλα φυσιολογικά
τσιγαρόβολτες με βατζωμενοκα το βρωμά
στο τσιπαπου ή κάτω από τ’ αρχίδι α
τριάντα φεύγα κι ακόμα λαμεμι ποδανά
ρετρό απομεινάρια από άλλη γενιά
εδώ τα όνειρα κοστίζουν και δε μας περισσεύουν
μα τελικά μου φαίνεται αυτά μας διαλέγουν
το τελευταίο που είδα ήταν τη Παρασκευή
όταν με πήρε ο ύπνος με τη φραγκοσυριανή
είδα ότι γνώρισα το Μάρκο κι άραζα στη παρέα
εγώ μιλούσα για Σαλούγκα κι αυτός για τον Περαία
ένιωθα οικεία στου ναργιλέ τη λιτανεία
θεέ μου πόσο αγάπησα τη γνήσια αλητεία
η φτώχεια είναι δάσκαλος για κάθε πλατεία
μικροί και μεγάλοι με την ίδια πειθαρχία
δε χωράει παραστράτημα και υπεροψία
τα λεφτά μου είναι λεφτά σου σε κάθε αφραγκία
δε σε ξέρω δε με ξέρεις αν ρωτήσει ο νόμος
γινόμαστε φαντάσματα όταν γίνεται ντόρος
σεβασμός στους μικρούς όταν είναι καλοί
καλοί είναι αυτοί που δε ξεχνάνε ότι είναι μικροί
εδώ μιλάμε βαριά προσφυγικά ελληνικά
ακούμε μουσική με μικρού παιδιού καρδιά
ένα τζουκ μποξ στο Σικάγο το 53
να παίζει Mississippi delta με κιθάρα απ’ τη φυτεία
ποδόσφαιρο να βλέπουμε θέλουμε από Λατίνους
el corazon η λέξη φτιάχτηκε για κείνους
το χέρι του θεού ξανά και ξανά
και πανηγυρίζω πάντα σα τη πρώτη φορά
μια αργεντίνικη σημαία κρέμεται στο σαλόνι μου
τη βγάζω κι εγώ χωρίς μια στο παντελόνι μου
όταν κοιμηθώ για πάντα ξέρω τι θα ονειρευτώ
μια καθάρια χειραψία από έναν φίλο καλό
κι επιτέλους ότι έχω θα ‘ναι εκεί για να μείνει
να χαζεύουμε μαζί στο αυγουστιάτικο δείλι
κεχριμπάρι από την Αίγυπτο, μαύρο απ’ τη Σμύρνη
κι ένα αληθινό χαμόγελο από γυναικεία χείλη.

kwstassketo
Ηρεμησε αδερφε,ζητα να σου χορηγησουν ζάνι (εκει που σε εχουν)
θα σε προστατευσω απ'τον καθε Ζαννή Μιχάλη

Vosk_os –
Η πρέζα με έσωσε απ' το Λόου μπαπ

AlexKar_Kyklos – Τετ, 9 Ιουν 21, 19:04

sponty. appreciation comment:

https://www.youtube.com/watch?v=Ajvvq4NYl6A

Μισήσαμε το μπλε της θάλασσας το πράσινο του κέδρου
Από τις στολές και από τα μπατσικά του κέντρου
Μας περνούν από πίσω ακούν τα κινητά μας
Ψάχνουν τα χαρτιά μας τους τρομάζουν τα χαμόγελα μας

Μισήσαμε το μπλε της θάλασσας το πράσινο του κέδρου
Από τις στολές και από τα μπατσικά του κέντρου
Μας περνούν από πίσω ακούν τα κινητά μας
Μα δεν πιάνουν ούτε λέξη από όσα λεν τα δάκρυα μας

https://www.youtube.com/watch?v=7SqVXfHmGWY

Θα το φτασω στο τερμα σαν να ειμαι σπριντερ
οσο οι τσεοι μεσα στην κλουβα λιωνουν στο τιντερ
Παιζουνε candycrash πινουν κατασχεμενα βγαινουν χτυπανε και ψεκαζουνε ληγμενα
Και θα το φτασω στο τερμα για τις πλατειες τις φτωχικες συνοικιες και παιδια διπολικα
Φτηνες δικαιολογιες τσιγαρα φτηνα ποτα
Ξερουμε τις πινακιδες απ τα περιπολικα
Ο γείτονας μου πήρε δεύτερο αμάξι
Ακόμα με στραβοκοιτάει για απλήρωτα κοινόχρηστα
ψηφιζει δεξια για ασφαλεια και ταξη και κρατιεμαι μη του κανω τα μουτρα του να ειναι αγνωριστα
Περνανε οι μηνες αποβαλλονται τοξινες και αυτοι βγαζουνε μαχαιρια για τις κωλοζελατινες
μας ξυπνανε οι σειρηνες αγχη φρικες σκοτοδινες θα γεμισουν του ασυλου οι κλινες απο παιδια
Ψεκαζουν τα αλανια βαγονια με χρωμα και αλλοι φτυνουνε κουπλε για να λυγιζουνε σαγονια
Δεν εφαγα καψωνια απ τους βλακες με τα γαλονια
Εχω φτυσει τα πνευμονια στο χωμα απ τα δακρυγονα
Η πολη μου βρωμα σαν να ειναι σκουπιδοτοπος
και εγω παλευω να παραμενω νομοτυπος
Μοιαζω με τους υπολοιπους μα λιγο ειμαι αλλιωτικος
Μου λενε καλη τυχη και ας ξερουν οτι ειμαι κακοτυχος

AlexKar_Kyklos – Τετ, 9 Ιουν 21, 19:04

https://www.youtube.com/watch?v=WJ9l07M4bJ0

northen lights στη βορεια ευρωπη Δεν μας χωρεσανε ωραρια συνορα τοποι δυο βδομαδες στα σκοταδια σηκωνω το στορι εισπενω το διοξειδιο και ανοιγουν οι ποροι ξερω παιδια που τα επνιξε η ελλαδα δε γυριζανε σελιδα γυριζανε μονο τσιγαρα δαγκωσανε την λαμαρινα και κοπηκανε διπλα απτις πηγες της ευτυχιας τους ξεβραστηκανε εχω μια σχεση συνεξαρτησης με στοχο να του δινω πισω οσα μου εδωσε χρονο με χρονο εχω έναν αδερφο κλεισμενο σε λευκα κελια ξερω πως είναι μαχητης και βασταει γερα γυρες με τα αστικα πρωτευουσα της θλιψης ιδεες ?? κοιτανε τις αφιξεις ζω μ’αναμνήσεις που χτυπάν σαν ανανήψεις ζω με όλα αποφασισες φευγοντας να μ’αφησεις σπαν την μιζερια τους μεσα σε μαγαζια σπαμε την ρουτινα με φθηνα αεροπορικα θα το παρω το γαμηδι το ρεπο θα γεμισω ένα μπακπακ και θα ρθω να τα πουμε από κοντα ισως να φταιει το αγχος και η θολουρα μας ο,τι αγγιζουμε γινεται σαν τα μουτρα μας όταν με βρω θα σου γραψω πυρινα ποιηματα που λενε για φιλια σε σταθμους και καμμενα συνορα ως τοτε πνιγω ό,τι νιωθω και συνεχιζουμε είναι μεσα στο προγραμμα να κερδισουμε σημερα ειπα να αδειασω αυτό το παταρι για να μεινει λιγος χωρος για οσα αξιζουνε στο ραπ σου το ορκιζομαι στο ? την παρανοια ζυγιζουμε στο σημερα τους φοβους φυλακιζουμε στο σημερα δεν ηρθες μα εχω γραψει δυο σελιδες για σκατα συνθηκες και εγιναν ασπιδες για να ελπιζουμε αυτό εγινε καμβας για τις μερες που με ξεχνας τα απογευματα της θηλιας και τις νυχτες της λησμονιας αυτό είναι για μας τους αορατους της γενιας που με λυπη κρυφοκοιτας απτη γωνια της ξεγνοιασιας κιολο γελας θα ρθει ο καιρος που θα σπασουμε τα δεσμα θα βρουμε την λευτερια που θα ανθισουμε παλι ολοι μας ελα και σπειρε δυο σπορους στο περιβολι μας για να ρθουνε στα ισα τους οι πολοι μας μυριζουν τα μπουφαν αλκοολ καπνο και μυρωδιες από την πολη μας οι μωλωπες μας μοιαζουν αρα μοιαζουνε οι τροποι μας πεφτουν οι σφαιρες σαν δακρυα από την κορη μας πεφτουν σαν χαλαζι σφαιρες βραδυ στο κατωφλι μας και τα παιδια ουρλιαζουν πεφτουν χτυπουν και σπαζουν τα ματωμενα γονατα πλεον δεν τους τρομαζουν κρατα το χερι όταν χανω το μυαλο μου όταν προσπαθω να διωξω όλα αυτά που μας τρομαζουν κρισεις παρανοια τυψεις μεταστροφες θα φυγουν κατι μερες σαν κιαυτες κοιταμε σκαλωμενοι απτη προβλητα χαραυγες τις κυριακες ονειρευομαστε ταξιδια χαμογελα μυρωδιες πεφτει ο ηλιος πισω απτις δωδεκαοροφες κραταμε με το ζορι κατι σχεσεις ετοιμορροπες οι ασυγχωρητες πραξεις κι οι πιο επωδυνες γινανε σκιαμαχια στο ταβανι ωχροροδινες πες τα παιδια πως η πολη αυτή μας εφαγε πως γιναν οι ενηλικοι που θελανε πως μας βλεπουν στραβα σε καποια ουρα και να προσεχουνε πως τα ασυγκρατητα μας ονειρα δεν τους περιεχουνε μεγαλωσαμε καιρος να την πατησουμε ΜΑΛΑΚΙΕΣ ΣΙΓΑ ΜΗ ΓΟΝΑΤΙΣΟΥΜΕ

AlexKar_Kyklos – Τετ, 9 Ιουν 21, 19:05

https://www.youtube.com/watch?v=YS7KnKi0IjM

άμα μια μέρα καταφέρω να με βρω
θα το χρωστώ στον εαυτό μου και μόνο , αυτό είναι δέσμευση
κι'αφού οι δεσμεύσεις σε πνίγουν , έλα και δες κι'εσύ
το πόσο πολύ μ'έριξα μόνο για μια παραίσθηση
συνεπιβάτη έχω τη θλίψη
σ'ένα τραίνο που τερματικό σταθμό χρόνια τώρα δε βρίσκει
τα πακέτα που φάγαμε γίναν δίσκοι
να είναι εκεί να μου θυμίζουν τη χειρότερη μου φύση
κι'έχω : 5 ευχές , 5 κατάρες και ένα άδικο
5 λεπτά να κοιτάζω απ'το παράθυρο
2-3 λόγια που δεν ξεκολλάν' απ'το κεφάλι μου
και φέρνουν εποχές που οι συγκυρίες με'βγάζαν άθικτο
τι να δεχτώ ; δένει η επαφή μας με το παράλογο
αυτά τα βράδια τίποτα δε λύθηκε με διάλογο
με ψυχοσωματικά παλεύουμε να βγάλουμε άκρη εδω
σ'ένα λαβύρινθο χωρίς έξοδο απ'το τρελάδικο

κι'αν με κρατήσω θα'μαι εδώ
μακριά απ'το μπετό
μακριά απ'της πόλης το συρφετό
γράφω να ζω/ γράφω την άνοιξη / γράφω να βγω
μέσα απο το μίζερο μου μυαλό

sahalem – Τετ, 9 Ιουν 21, 20:20

gregveriaΤετάρτη, 09 Ιουν. 2021, 13:51

sahalemΤετάρτη, 09 Ιουν. 2021, 12:54

TaxudromosΤετάρτη, 09 Ιουν. 2021, 12:52

sahalemΤετάρτη, 09 Ιουν. 2021, 00:28
https://www.youtube.com/watch?v=8QIgR1ag300

Anser x Eversor - Εκείνο το τίποτα

2ο Verse

Κι αν δεν ήταν αυτά τα βουνά
πες μου που θα περπάταγα?
κι αν δεν μίλαγα με τα πουλιά
ελευθερία από ποιον τι σημαίνει θα 'μάθαινα?

Αν δεν ζούσα σ'αυτά τα κατσάβραχα
σ'αυτά τα μέρη τα απόμερα που τόσο αγάπησα,
πως θα 'χα μάθει να γίνομαι βράχος στα δύσκολα
και να εκδικούμαι σα θάλασσα?

Και αν δεν είχα στα χέρια μου πέτρες και λάσπες,
και χιόνια και αγκάθια και χώματα,
αν δεν τα 'βαζα όλα στα μαύρο ή στο κόκκινο
πως θα εκτιμούσα τα χρώματα?

Κι αν είχα αυτιά για ν'ακούσω τα σάλια
που φτύνουν του κόσμου τα στόματα,
ένας ακόμα θα ήμουν γεμάτος με φόβους
και ανεκπλήρωτα όνειρα.

Κι άμα δεν γέμιζα θλίψη και απόγνωση
τότε μπροστά στα χαλάσματα,
αν δεν μου μίλαγες που θα 'χα βρει θάρρος
απ'το μηδέν να ξανάρχιζα?

Και αν δεν γελούσες με θράσος και πείσμα
και σθένος μπροστά στην επάρατο,
πως θα 'χα μάθει για ανθρώπους
που στέκονται όρθιοι και περιγελάνε το θάνατο.

Κι άμα δεν σε έφερνε δίπλα μου
πριν το ξημέρωμα εκείνος ο Αύγουστος,
πως θα κοιτούσα το χθες μου
και θα 'λεγα "ποιος είναι αυτός ο άγνωστος?"

Πως θα ψαχούλευα μες στην καρδιά μου
και σήμερα θα 'νιωθα πάμπλουτος,
πως θα εκτιμούσα εκείνα που έχω
και πως θα γινόμουν καλύτερος άνθρωπος?

Masterpiece :bow:

Ναι φίλε, το Άδυτο είναι διαμαντάκι για μένα.
:bow: :bow: :bow: :bow: :bow: :bow:

top5 albums all time eukola :bow:

Σιγά το rap που κάνεις ρε Anser

kwstassketo
Ηρεμησε αδερφε,ζητα να σου χορηγησουν ζάνι (εκει που σε εχουν)
θα σε προστατευσω απ'τον καθε Ζαννή Μιχάλη

Vosk_os –
Η πρέζα με έσωσε απ' το Λόου μπαπ

sahalem – Τετ, 9 Ιουν 21, 20:25

https://www.youtube.com/watch?v=TkaVFjFQCu4
Zoro&Buzz - Φωλιές (prod by. Dolos)

Zoro

Εγώ λάτρεψα φίλους αόρατους κουβαλάω μέσα μου τα δώρα τους...
Στην ανάγκη ήταν' πάντα εκεί γιατί γούσταραν να 'ναι, δε χάναν' την ώρα τους!
Τις φορές που με παίρνει από κάτω λέγαν' Άνοιξε, είμαι από κάτω. Κι ό,τι πιο παλαβό μου στο μυαλό μου ερχότανε, ξέρω θα μου 'λεγαν Κάν' το!

Δε με νοιάζει και πολύ το που έφτασες, σήμερα πες μου από πού ξεκίνησες
Μη μου λες για όσα δύσκολα ξέχασες, πήγαινε βρες μόνο αυτούς που πεθύμησες...
Μη μου λες για τις επιτυχίες σου, σήμερα μίλα μου για τις θυσίες σου!
Και μου λείπουνε οι αγκαλιές οι σφυχτές και οι πιο ζωηρές χειραψίες σου...

Πριν να φύγω για πάντα ακούω εμένα και μένω για λίγο ακίνητος... Πριν σου πω όσα μέσα μου έχω καιρό πάντα μένω για λίγο αμίλητος
Και τα βλέμματα δεν τα τραβάω, θέλω πια να περνάω απαρατήρητος
Φεύγω πριν σταματήσει η καρδιά να χτυπάει δυνατά και νοιώσω ανεπιθύμητος...

Εδώ βράζει το αίμα και παίζει συναίσθημα, λογική έχουν' μόνο οι ουδέτεροι
Χίλιες αλήθειες μαζί δε νικάν' ένα ψέμα και ερχόμαστε δεύτεροι...
Δε ρωτάμε το ποσό σωστοί, τώρα ρωτάμε το ποσό ελεύθεροι...
Και με ξέρεις, είμαι εγωιστής, για να έρθω θέλω πρόσκληση ιδιαίτερη

kwstassketo
Ηρεμησε αδερφε,ζητα να σου χορηγησουν ζάνι (εκει που σε εχουν)
θα σε προστατευσω απ'τον καθε Ζαννή Μιχάλη

Vosk_os –
Η πρέζα με έσωσε απ' το Λόου μπαπ

sahalem – Πεμ, 10 Ιουν 21, 15:15 – Τελευταία αλλαγή: Πεμ, 10 Ιουν 21, 15:16 by sahalem

https://www.youtube.com/watch?v=xQsB6Lrg9Yo&list=PLrGC1OZk8Tvq_Y508Efdpn15BWIITLqJU&index=23

ΒΗΤΑΠΕΙΣ 23: Η Επόμενη Μέρα

Pure Form:
Έχω ξεμείνει από χθες, ναι, ακόμα είμαι στη γύρα,
οι τσέπες μου αδειανές, έχω μόνο έναν αναπτήρα,
τον κρατάω και περπατώντας παίζω μ’ αυτόν αμήχανα,
το σχέδιο δουλεύει και νιώθω γι’ αυτό περίφημα,
οι πρόχειροι υπολογισμοί μας, ναι, βγήκαν αληθινοί,
μόλις λίγες ώρες μετά, στ’ αυτιά μου οι πρώτοι ψίθυροι,
γιατί η πόλη μιλάει, η πόλη λέει τόσα,
εγώ μπορώ να την καταλάβω, γιατί ξέρω τη γλώσσα,
αυτό για τους ανθρώπους, ναι, απ’ τα χαμηλά στρώματα,
αφού μιλάω εγώ κι αυτοί μιλάν μαζί μου αυτόματα,
και διαδίδομαι, σαν κακό μαντάτο,
η φωνή βοώντος γι’ αυτούς που είναι ακόμα κάτω,
σαν ιός το σώμα προσέβαλα,
σ’ όλη τη χώρα, τώρα, καίει εκτός ελέγχου η λαίλαπα,
η φλόγα μας να ζεστάνει τους μικρούς, νεκρό τοπίο,
αντίθετα θα κάψει αυτούς που άφησαν τους μικρούς στο κρύο,

θα ξανάρθει το τώρα, του τότε, εγκαταλείπουν,
γιατί οι δείκτες στα ρολόγια τους αυτή την ώρα δείχνουν,
είναι η ώρα της δικής μας συναναστροφής,
η ώρα που μπάντες βλέπουν το μέγεθος της καταστροφής.
Καιρός ήτανε να ‘ρθει,
στο κινητό μου ένα μήνυμα που γράφει:
"είσαι δικός μου για μία αιωνιότητα",
στ’ όνομα του αποστολέα γράφει διαχρονικότητα.

kwstassketo
Ηρεμησε αδερφε,ζητα να σου χορηγησουν ζάνι (εκει που σε εχουν)
θα σε προστατευσω απ'τον καθε Ζαννή Μιχάλη

Vosk_os –
Η πρέζα με έσωσε απ' το Λόου μπαπ

sahalem – Πεμ, 10 Ιουν 21, 19:21

AlexKar_KyklosΤετάρτη, 09 Ιουν. 2021, 13:12
https://www.youtube.com/watch?v=4CupBSVTytc

Άκου...
κανένα πρωτότυπο πρότυπο,
πρωτοτυπώ και χτυπώ με λογότυπο,
η υπογραφή μου γραφή μου,
γραφείο τελετών...
ό,τι θάβω είναι διπλότυπο,
καμία καινοτομία,
το ένα με το άλλο είναι ίδιο,
είναι πανομοιότυπο,
είναι φωτοτυπία κι ένα με το στερεότυπο...
θάβονται στον ύπνο.
Υλικές ανάγκες, ανήλικες ηλικίες,
έχουν είδωλα κι ανήθικες αξίες,
από τότε και μόνο που τους αφήσαμε χώρο κι έχουνε πιάσει γωνίες αλλά σιγή ασυρμάτου οι συναυλίες,
είναι με κλειστά μικρόφωνα, (λόγια χαμηλόφωνα).

Ήρεμα...
έχω φέρει σύννεφα τα φόρτωνα βροχή,
τα κακώς είμαι κείμενα,
ιπτάμενα αντικείμενα τα κουπλέ μου,
φωνή από το αύριο στο σήμερα.
Ό, τι και να πούνε θα ‘ναι κάτι που περίμενα,
όπου και να μπούνε θα ‘ναι κάπου που το γέμισα.
Θέρισα και πήρα καρπούς,
αλλά σπόρους έσπειρα,
η σπείρα που ακούς είναι μια γέφυρα...
έλα στην απέναντι μεριά,
έχουμε σπάσει αλυσίδες,
έχουμε λύσει λουριά και λέμε ρίμες...
αυτό δεν ήτανε ποτέ δουλειά και πόσο μάλλον η δουλειά σου και γαμώ και τα λεφτά που πήρες.

Ο Λόγος 90 Μοίρες,
η Ομάδα είναι Μία κι όλες οι άλλες ίδιες,
ανία, βαρεμάρα, μυαλού λασκάρουν οι βίδες,
όπως είδες ειμ’ εδώ για να σκοτώσω τελευταίες ελπίδες.
Είπα κάτω οι παρωπίδες,
η Ροή Του Μέλλοντος όχημα, μπήκες...
όχι μας ήρθες...
εμείς εδώ σε φέραμε,
κολλήσαν οι δείκτες, ανοίξανε οι σελίδες.

Πέρα απ'την πλάκα, ήταν θεαματική είσοδος του Άσαρκου εδώ για επιστροφή

kwstassketo
Ηρεμησε αδερφε,ζητα να σου χορηγησουν ζάνι (εκει που σε εχουν)
θα σε προστατευσω απ'τον καθε Ζαννή Μιχάλη

Vosk_os –
Η πρέζα με έσωσε απ' το Λόου μπαπ

AlexKar_Kyklos – Πεμ, 10 Ιουν 21, 20:40

sahalemΠέμπτη, 10 Ιουν. 2021, 19:21

AlexKar_KyklosΤετάρτη, 09 Ιουν. 2021, 13:12
https://www.youtube.com/watch?v=4CupBSVTytc

Άκου...
κανένα πρωτότυπο πρότυπο,
πρωτοτυπώ και χτυπώ με λογότυπο,
η υπογραφή μου γραφή μου,
γραφείο τελετών...
ό,τι θάβω είναι διπλότυπο,
καμία καινοτομία,
το ένα με το άλλο είναι ίδιο,
είναι πανομοιότυπο,
είναι φωτοτυπία κι ένα με το στερεότυπο...
θάβονται στον ύπνο.
Υλικές ανάγκες, ανήλικες ηλικίες,
έχουν είδωλα κι ανήθικες αξίες,
από τότε και μόνο που τους αφήσαμε χώρο κι έχουνε πιάσει γωνίες αλλά σιγή ασυρμάτου οι συναυλίες,
είναι με κλειστά μικρόφωνα, (λόγια χαμηλόφωνα).

Ήρεμα...
έχω φέρει σύννεφα τα φόρτωνα βροχή,
τα κακώς είμαι κείμενα,
ιπτάμενα αντικείμενα τα κουπλέ μου,
φωνή από το αύριο στο σήμερα.
Ό, τι και να πούνε θα ‘ναι κάτι που περίμενα,
όπου και να μπούνε θα ‘ναι κάπου που το γέμισα.
Θέρισα και πήρα καρπούς,
αλλά σπόρους έσπειρα,
η σπείρα που ακούς είναι μια γέφυρα...
έλα στην απέναντι μεριά,
έχουμε σπάσει αλυσίδες,
έχουμε λύσει λουριά και λέμε ρίμες...
αυτό δεν ήτανε ποτέ δουλειά και πόσο μάλλον η δουλειά σου και γαμώ και τα λεφτά που πήρες.

Ο Λόγος 90 Μοίρες,
η Ομάδα είναι Μία κι όλες οι άλλες ίδιες,
ανία, βαρεμάρα, μυαλού λασκάρουν οι βίδες,
όπως είδες ειμ’ εδώ για να σκοτώσω τελευταίες ελπίδες.
Είπα κάτω οι παρωπίδες,
η Ροή Του Μέλλοντος όχημα, μπήκες...
όχι μας ήρθες...
εμείς εδώ σε φέραμε,
κολλήσαν οι δείκτες, ανοίξανε οι σελίδες.

Πέρα απ'την πλάκα, ήταν θεαματική είσοδος του Άσαρκου εδώ για επιστροφή
:bow: :bow: :bow:

τι εννοεις ρε? ειχαμε καυλώσει την ζωη μας ολοι μας με αυτο το τρακ και τα επόμενα 4-5

sahalem – Πεμ, 10 Ιουν 21, 21:00

AlexKar_KyklosΠέμπτη, 10 Ιουν. 2021, 20:40

sahalemΠέμπτη, 10 Ιουν. 2021, 19:21

AlexKar_KyklosΤετάρτη, 09 Ιουν. 2021, 13:12
https://www.youtube.com/watch?v=4CupBSVTytc

Άκου...
κανένα πρωτότυπο πρότυπο,
πρωτοτυπώ και χτυπώ με λογότυπο,
η υπογραφή μου γραφή μου,
γραφείο τελετών...
ό,τι θάβω είναι διπλότυπο,
καμία καινοτομία,
το ένα με το άλλο είναι ίδιο,
είναι πανομοιότυπο,
είναι φωτοτυπία κι ένα με το στερεότυπο...
θάβονται στον ύπνο.
Υλικές ανάγκες, ανήλικες ηλικίες,
έχουν είδωλα κι ανήθικες αξίες,
από τότε και μόνο που τους αφήσαμε χώρο κι έχουνε πιάσει γωνίες αλλά σιγή ασυρμάτου οι συναυλίες,
είναι με κλειστά μικρόφωνα, (λόγια χαμηλόφωνα).

Ήρεμα...
έχω φέρει σύννεφα τα φόρτωνα βροχή,
τα κακώς είμαι κείμενα,
ιπτάμενα αντικείμενα τα κουπλέ μου,
φωνή από το αύριο στο σήμερα.
Ό, τι και να πούνε θα ‘ναι κάτι που περίμενα,
όπου και να μπούνε θα ‘ναι κάπου που το γέμισα.
Θέρισα και πήρα καρπούς,
αλλά σπόρους έσπειρα,
η σπείρα που ακούς είναι μια γέφυρα...
έλα στην απέναντι μεριά,
έχουμε σπάσει αλυσίδες,
έχουμε λύσει λουριά και λέμε ρίμες...
αυτό δεν ήτανε ποτέ δουλειά και πόσο μάλλον η δουλειά σου και γαμώ και τα λεφτά που πήρες.

Ο Λόγος 90 Μοίρες,
η Ομάδα είναι Μία κι όλες οι άλλες ίδιες,
ανία, βαρεμάρα, μυαλού λασκάρουν οι βίδες,
όπως είδες ειμ’ εδώ για να σκοτώσω τελευταίες ελπίδες.
Είπα κάτω οι παρωπίδες,
η Ροή Του Μέλλοντος όχημα, μπήκες...
όχι μας ήρθες...
εμείς εδώ σε φέραμε,
κολλήσαν οι δείκτες, ανοίξανε οι σελίδες.

Πέρα απ'την πλάκα, ήταν θεαματική είσοδος του Άσαρκου εδώ για επιστροφή
:bow: :bow: :bow:

τι εννοεις ρε? ειχαμε καυλώσει την ζωη μας ολοι μας με αυτο το τρακ και τα επόμενα 4-5

Ακριβώς αυτό που λες

kwstassketo
Ηρεμησε αδερφε,ζητα να σου χορηγησουν ζάνι (εκει που σε εχουν)
θα σε προστατευσω απ'τον καθε Ζαννή Μιχάλη

Vosk_os –
Η πρέζα με έσωσε απ' το Λόου μπαπ

sahalem – Πεμ, 10 Ιουν 21, 21:38

https://www.youtube.com/watch?v=QfWQRKIPSE8&list=PLrGC1OZk8TvrLoGL-wtXycRzPtK1GKpKu&index=21

ΒΗΤΑΠΕΙΣ - Ροή Του Μέλλοντος - 11: Αποκάλυψις

Hatemost:
Ούτε που θα το θυμόμουνα,
γελάω μ´ όλα αυτά που φοβόμουνα...
αντίθετα από το σύστημα,
ζεμάταγε όπου κρατιόμουνα...
δε βγήκα ποτέ από το δρόμο μου,
πήγαινα κι έφτασα μέχρι το σήμερα,
το ‘κανα, το πήγα χρόνια αργότερα...
είδα το φως,
είδα τον άνθρωπο ήταν μικρός,
ήταν αστείο εν ζωή πως ο πόνος φαινότανε αληθινός.

Δεν είδα κόλαση,
δεν είδα καν τον παράδεισο,
είδα το αστείο παιχνίδι τους...
φεύγοντας απ’ το παράθυρο.

Σήμερα πέρα απο κάθε ουρανό ταξιδεύουμε κι αυτό που βλέπουμε είναι κενό,
δε νιώθω τίποτα μόνο ανεβαίνουμε κι όχι ανθρωπάκο προς έναν Θεό...
φεύγω απ’ το σώμα μου το υλικό,
με ανεκπλήρωτες επιθυμίες,
εδώ συγχωρώ, εκεί δεν μπορώ,
από ‘δω σε χαζεύω, εκεί θα σε βρω.

Είμαστε μόνοι φυλές, φατρίες,
με πόνο, εθισμούς, φοβίες...
με αίμα, βωμούς, λατρείες.
Επιβεβαίωση, εγώ, εξουσίες...
και τα λόγια μας ηχογραφούνται από ‘δω κι όταν έρθω θ’ αρπάξω ευκαιρίες,
να μιλήσουμε ελεύθερα για το κακό και να τρίξουν οδοντοστοιχίες,
να στερέψουμε από επιθυμίες...
δυνατοί, καθαροί από το κάρμα,
σαν ποτάμι που σπάει το φράγμα,
ειν’ ελεύθερο το κάθε πλάσμα.

Η ανθρωπότητα ζει για ένα θαύμα,
το βαθύ, να επουλωθεί, τραύμα,
να στερέψουνε τ’ απωθημένα,
να μην ξαναγεννηθούμε στο δράμα.

kwstassketo
Ηρεμησε αδερφε,ζητα να σου χορηγησουν ζάνι (εκει που σε εχουν)
θα σε προστατευσω απ'τον καθε Ζαννή Μιχάλη

Vosk_os –
Η πρέζα με έσωσε απ' το Λόου μπαπ

etze – Πεμ, 10 Ιουν 21, 21:39

επρεπε το 70% να ητανε verses του αλλοπροσαλλου εδω μεσα
αλλα δεν ξερετε

as riksw ena exterminate

sahalem – Πεμ, 10 Ιουν 21, 21:41

etzeΠέμπτη, 10 Ιουν. 2021, 21:39
επρεπε το 70% να ητανε verses του αλλοπροσαλλου εδω μεσα
αλλα δεν ξερετε

Πόσταρε εσύ τότε κανένα φίλε

kwstassketo
Ηρεμησε αδερφε,ζητα να σου χορηγησουν ζάνι (εκει που σε εχουν)
θα σε προστατευσω απ'τον καθε Ζαννή Μιχάλη

Vosk_os –
Η πρέζα με έσωσε απ' το Λόου μπαπ

sadfAce_ – Παρ, 11 Ιουν 21, 00:21

etzeΠέμπτη, 10 Ιουν. 2021, 21:39
επρεπε το 70% να ητανε verses του αλλοπροσαλλου εδω μεσα
αλλα δεν ξερετε

kai apsinthou

είμαι παιδί του Διαόλου είμαι παιδί του Σατανά
αμαρτωλός του κερατά
καταραμένος μια για πάντα

sahalem – Παρ, 11 Ιουν 21, 11:44

sadfAce_Παρασκευή, 11 Ιουν. 2021, 00:21

etzeΠέμπτη, 10 Ιουν. 2021, 21:39
επρεπε το 70% να ητανε verses του αλλοπροσαλλου εδω μεσα
αλλα δεν ξερετε

kai apsinthou

Αψινθο έχω κάνει ολόκληρο θέμα με στίχους απ' το τα μάτια των πνιγμένων και επίσης έχω ποσταρει κουπλέ του απ' το βελόνα στα άχυρα
Το thread έχει αυτό τον χαρακτήρα, να πούμε κουπλε από πολλούς ή και έναν βασικά, για τα lyrics του, κάτσε ποσταρε απ' το να λες "έπρεπε" να είχε κουπλέ του αλλοπροσαλου ή αψινθο, αυτό προτείνω έστω

kwstassketo
Ηρεμησε αδερφε,ζητα να σου χορηγησουν ζάνι (εκει που σε εχουν)
θα σε προστατευσω απ'τον καθε Ζαννή Μιχάλη

Vosk_os –
Η πρέζα με έσωσε απ' το Λόου μπαπ

Σελίδα: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12