Στίχοιμα - Μηχανές (Στίχοι τραγουδιών) ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΗΚΕ βοήθεια με λάθη.

http://www.youtube.com/watch?v=7Ow5evdl974
Στίχοιμα - Νιώσε μας

Ξεκινήσαμε μια μέρα από τους τόπους του τίποτα,
με βάρκες που χάθηκαν στον ορίζοντα,
κάποιοι από μας γίνανε ένα με τα κύματα,
κι άλλοι κάνανε στην Ευρώπη τα πρώτα βήματα,
νιώσε μας στέγη δουλειά κι αγάπη δώσε μας,
είμαστε αδύναμοι και 'μεις όπως και οι χώρες μας,
νιώθουμε παράνομοι σε μια πατρίδα άγονη,
άκου τις κραυγές των λαών κι όχι του Άδωνη,
νιώσε μας κοίτα μας τι σου θυμίζουμε?
Έλληνες του '50 πιάτα καθαρίζουμε,
γελαστοί σκούροι τύποι που βλέπεις στα φανάρια,
και τους θυμώνεις που σου πλένουνε τα τζάμι,α
ξέρεις δεν θα ήθελα να ήμουνα εδώ,
έχω πατρίδα οικογένεια και εγώ,
Έλληνα στη χώρα μου έχει εμφύλιο και χούντα μην ξεχνάς,
και εδώ είχατε εμφύλιο και χούντα,
νιώσε μας κανείς εδώ δεν ήρθε για να κλέψει,
ήρθαμε για δικαίωμα στο όνειρο στη σκέψη,
δεν πιστεύουμε στον ίδιο θεό μα έχουμε ένα κοινό,
και τους 2 πολιτικοί μας έχουν κλέψει.

Ρεφραίν

Νιώσε μας αν θέλεις λίγη αγάπη δώσε μας,
στέγη δουλειά αξιοπρέπει σώσε μας,
μόνο μη λες να φύγω δεν έχω που να πάω,
πατρίδα μου εινα το χώμα που τώρα πατάω,
γι'αυτό νιώσε μας αν θέλεις λίγη αγάπη δώσε μας,
στέγη δουλειά αξιοπρέπει σώσε μαν,
μόνο μη λες να φύγω δεν έχω που να πάω,
πατρίδα μου είναι ότι μισώ και ότι αγαπάω


Είμαι το παρελθόν σου είμαι οι ενοχές σου,
είμαι η δουλειά που δε θα έκανες ποτέ σου,
είμαι τα όνειρα μου δίπλα στα όνειρα σου,
και τα παιδιά μου να παίζουν με τα δικά σου,
στην ίδια τάξη στο ίδιο άστυ,
αύριοσ στην ίδια σχολή στην ίδια φάση,
ίσως και στην ίδια δουλειά στην ίδια λάσπη,
μάθε το παιδί σου να αγαπά το μετανάστη,
νιώσε μας αν δεν μπορείς στους μπάτσους δώσε μας,
αν νιώθεις πιο καλά στα κελιά χώσε μας,
και άμα φοβάσαι μόνος τις νύχτες,
φώναξε στην γειτονιά και 'συ τους χρυσαυγίτες,
νιώσε μας αύριος μπορεί να είσαι άρρωστος,
και το παιδί μου ίσως να 'ναι γιατρός,
ή στη χειρότερη αύριο μπορεί να 'σαι κατάδικος,
στο ίδιο κελί με μας το ίδιο να φαί να τρως,
για αυτό νιώσε με κάτσε δίπλα μου έλα μίλα μου,
θέλω να μου πεις τον καιμό σου και εγώ την πίκρα μου,
θα βρω ελευθερία όταν στα λεωφορεία,
στην δίπλα θέση κάτσεις άνετα χωρίς φοβία,
νιώσε με τα ghetto που φτιάχνουν δεν είναι λύση,
το ξένο θα μείνει ξένο όταν μόνο του ζήσει,
ή θα γίνουμε Astoria όπως εσείς στη Δύση,
ή μειονότητα του Saint Dennis να καίμε το Παρίσι.

Ημερολόγιο μηχανών. Ημέρα 203.
Ο μεγαλύτερος μου φόβος σε αυτό το στρατόπεδο, είναι να μην σε βρούνε μνήμη μου.
Και αν πέσουν όσα γράφω στα χέρια κάποιου, θέλω να είναι παιδί.
Παιδί που να μην ξέρει να διαβάζει.
Απλά να κοιτάει το χαρτί και να φαντάζεται.
Και να αφηγείται για τον κόσμο πριν τις μηχανές.
Όσο για μένα, δεν θα σου πω ούτε ποιος είμαι, ούτε για όσα με αδίκησαν.
Εγώ με τους ανθρώπους τελείωσα.

Μοναδικός καβαλάρης πάνω απ'την Βίσση την Σοφία τρέλα,
τόσο trash που μ'αγαπάει του Καρβέλα.

http://www.youtube.com/watch?v=VvGEf7TrXh0
Στίχοιμα - Μηχανές

Είμαστε δυο χιλιάδες χρόνια απ’ την γέννηση του Χριστού,
αιώνας εικοσιένα αρχές του πρώτου Χριστού,
πλανήτης Γη τρέπεται σε φυγή αιμορραγεί,
από ουλές που αφήνει η μάχη με τις μηχανές,
οι άνθρωποι είναι λίγοι ο φόβος τους τυλίγει,
οι μηχανές βγαίνουν κάθε μέρα για κυνήγι,
από πόλεις σε χωριά από νησιά σε βουνά,
δεν μπορούμε να κρυφτούμε βλέπουν από ψηλά,
μας κλείνουν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης σε πόλεις,
μας κρατάνε κάτω μέσω νικοτίνης και αλκοόλης,
μέσω τοξινών και μέσω ευθυνών,
μας κρατάνε ψηφοφόρους βουλευτών μηχανών,
αναλώσιμοι αντιδραστικοί μη βιώσιμοι,
όσοι αντιστέκονται είναι βροντή και πόσιμοι,
γνώριμοι πολλοί σαν τακτική των Ναζί,
η διαφορά είναι πως με τις μηχανές ζούμε μαζί,
ψηφίζουμε μαζί μα δε πεθαίνουμε μαζί,
αυτοί φεύγουν ένας ένας εμείς όλοι μαζί,
κι είναι ντροπή για όποιον τα σκέφτεται και δεν ντρέπεται,
σ’ αφήνω κάποιος έρχεται και μάλλον είναι.

Ρεφραίν
Μηχανές σαν κι αυτές που γνώρισες εχθές,
Μηχανές από παρατάξεις πολιτικές,
Μηχανές από δυνάμεις αστυνομικές,
Μηχανές δεξιά αριστερά όπου θες.

Είμαστε δυο χιλιάδες χρόνια απ’ τον θάνατο του Χριστού,
αιώνας εικοσιένα ψάχνει νέο Ιησού,
εδώ Αθήνα οι μηχανές ψάχνουνε κάθε μήνα,
τα κελιά μας οι οθόνες τους κλέβουν τα όνειρά μας,
κοιτάνε μήπως μας περίσσεψε καθόλου ήθος,
οι έχοντες πυροβολούνται αδιακρίτως,
η τροφική μας αλυσίδα φθίνει λίγοι έχουν απομείνει,
θέλουνε να πεθάνουμε αργά και με οδύνη,
οι μηχανές υπάρχουν φτιάχνουνε φαρμακευτικές,
και μας εμβολιάζουν με άγνωστες φόρμουλες,
είναι γνωστό που λες το ξέρουνε παντού,
πως θέλουν να προβούν σε μείωση του πληθυσμού,
θέλουν άρρωστους να πληρώνουνε τις φόρμουλες,
νεκρούς νωρίς για να γλιτώνουν οι ασφαλιστικές,
αδύναμους ψυχικά νεκρούς και ακίνδυνους,
καταναλωτές αντιπάλους ιδανικούς,
σκλάβους αύριο το πρωί πάλι πριν φύγει το σκοτάδι,
θα με ξυπνήσει η μηχανή που έβαλα από το βράδυ,
δεν ξέρω τι μέρα είναι και τι μήνας,
είμαι τρόφιμος στρατοπέδου συγκέντρωσης Αθήνας.

Μηχανές σαν κι αυτές που γνώρισες εχθές,
Μηχανές από παρατάξεις πολιτικές,
Μηχανές από δυνάμεις αστυνομικές,
Μηχανές δεξιά αριστερά όπου θες.

Στο σπίτι μου στην δουλειά μου μπροστά μου ΜΗΧΑΝΕΣ,
στους δρόμους μας στις πόλεις τους νόμους φτιάχνουν ΜΗΧΑΝΕΣ,
την μουσική κάθε πνοή ελέγχουν ΜΗΧΑΝΕΣ,
οι εχθροί μου γνωστοί και φίλοι μου ΜΗΧΑΝΕΣ.

Ημερολόγιο μηχανών. Ημέρα 24.
Μάρμαρο κοινοβουλίων, μάρμαρο τάφων.
Πάνω τους καρφωμένα πανιά και σύμβολα πολέμου.
Γιατί η ίδια μάνα που σε χλευάζει είναι η ίδια μάνα που σε σκεπάζει.
Αυτό διάβαζα σε ένα διάδρομο που είχα ξαπλώσει.
Σκοτάδι, με φώτιζαν οι λέξεις.
Οι μηχανές δεν απειλούνται από τα συνθήματα των τοίχων.
Αρκεί να μην διαβάζονται.
«Είστε όλοι ένα μάτσο σκλάβοι» απάντησε η μηχανή.
Και τράβηξε τη σκανδάλη κάτω από τη σημαία

Μοναδικός καβαλάρης πάνω απ'την Βίσση την Σοφία τρέλα,
τόσο trash που μ'αγαπάει του Καρβέλα.

ωραίος ;D

Μοναδικός καβαλάρης πάνω απ'την Βίσση την Σοφία τρέλα,
τόσο trash που μ'αγαπάει του Καρβέλα.

done.

Μοναδικός καβαλάρης πάνω απ'την Βίσση την Σοφία τρέλα,
τόσο trash που μ'αγαπάει του Καρβέλα.

Μοναδικός καβαλάρης πάνω απ'την Βίσση την Σοφία τρέλα,
τόσο trash που μ'αγαπάει του Καρβέλα.

thnx μαν

Μοναδικός καβαλάρης πάνω απ'την Βίσση την Σοφία τρέλα,
τόσο trash που μ'αγαπάει του Καρβέλα.

Μοναδικός καβαλάρης πάνω απ'την Βίσση την Σοφία τρέλα,
τόσο trash που μ'αγαπάει του Καρβέλα.

Ναι ρε μαν δεν θέλω να σου χαλάσω την δουλειά που έκανες...απλά εδώ όταν βγει με το καλό ο δίσκος θα μαζέψω όλους τους στίχους όλων των τραγουδιών και όποιος θέλει να μάθει πιο εύκολα τα τραγούδια αν θέλει ή να φτιάξει βίντεο με στίχους

Μοναδικός καβαλάρης πάνω απ'την Βίσση την Σοφία τρέλα,
τόσο trash που μ'αγαπάει του Καρβέλα.

οκέ μαν

Μοναδικός καβαλάρης πάνω απ'την Βίσση την Σοφία τρέλα,
τόσο trash που μ'αγαπάει του Καρβέλα.

Μοναδικός καβαλάρης πάνω απ'την Βίσση την Σοφία τρέλα,
τόσο trash που μ'αγαπάει του Καρβέλα.

Σε είδαν να 'σαι Παναγιά δεν είδαν να 'σαι σκάρτη,
σε είδαν να κλωστάς το κεφάλι ενός αντάρτη,
κάποιοι σε κρατάνε ψηλά και άλλοι χάμο,
εμένα η Ελλάδα μου σκοτώθηκε στον Γράμμο.
Πατρίδα

Είμαι από την "Πτώση Των Αγγέλων" εδώ,
ένατο τάγμα πρώτο φτερό,
είναι ο πόλεμος στην γη που έχει ξεσπάσει,
οι άγγελοι έχουν χάσει και ο θεός σου έχει γεράσει,
ήμουν εκεί όταν σκότωσαν τον Luther King,
και πέθανε στα χέρια μου η δυναστεία των Ming,
σου 'πε για 'μένα ο Jagger σου 'πε για 'μένα ο Sting,
και ήμουν στο μυαλό του Tyson προτού μπει στο ring.

"Στην αγκαλιά του Μάρκου, άκουγα την καρδιά του,
χτυπούσε πάντοτε βαριά, όπως κάθε πενιά του,
Είχε έναν ήχο αυστηρό πολύ σαν την ματιά του
και τέμπο 9/8 σαν τα ζεϊμπέκικα του. ."
Στην αγγαλιά του Μάρκου

Αθήνα βράδυ,Σόλωνος και Σίνα
μου μιλάνε οι κούκλες στην βιτρίνα
Κουκλες στην βιτρίνα

‘’Είμαι χαμένος μέσα στα παλιά μου cd
και ταξιδεύω με τετράμετρα του Biggie
είμαι χαμένος κλεισμένος μέσα στο σπίτι
χάθηκα από τη γειτονιά γιατί με λένε αλήτη…’’
Είμαι χαμένος feat Marginal

Θα μπορούσα να σου πω και για δουλειά,
μα όπου να 'ναι αρχίζουνε οι ειδήσεις των 9,
αρχίζει η προπαγάνδα όλα για την Ελλάδα,
γκρίνιαζε από τον καναπέ όσο θες μικρέ κουράδα,
ετσί είναι η ιστορία γαμώ την κοινωνία,
έχουμε τόσα να πούμε όμως δεν παίζει ουσία,
γι'αυτό 1-2-3 πρόβατα στα σφαγεία,
και εγώ εδώ να φωνάζω γαμιέται η εξουσία.

Γιατί είναι βία (βία) οι ρουφιάνοι σε κάθε πλατεία,
είναι βία (βία) η ανασφάλεια κι η ανεργία,
είναι βία (βία) κρύβεστε πίσω απ' την αστυνομία,
γιατί ένα μόνο πράγμα φοβάστε κι'αυτό είναι η βία.

‎Άκου φίλε οι άνθρωποι στον κόσμο μου τελειώνουν,
το αίμα γίνεται νερό και οι καρδιές παγώνουν,
και αν ο άνθρωπος σου είναι Μηχανή και δεν το ξέρεις,
οι Μηχανές είναι άνθρωποι μόνο όσο τους συμφέρεις.

Μοναδικός καβαλάρης πάνω απ'την Βίσση την Σοφία τρέλα,
τόσο trash που μ'αγαπάει του Καρβέλα.