Ένα-Δύο στο μικρόφωνο, να δω αν είναι on
έλα που είναι, οπότε αρχίζω, ΣΟΥ ΜΙΛΑΩ ΡΕ!, λοιπόν,
δεν ξέρω τι μ' επιάσε σήμερα, ίσως φταίει ο καιρός,
ισώς που μόλις κατάλαβα, πως ο κόσμος μας είναι τοσό μικρός.
Έχω μέσα μου ένα μίγμα, θλίψης και θυμού
ξέρω είναι καλοκαίρι και μέρες χαράς, μα εγώ αλλού.
Θα σε βρίσω σε αφτό το post, μαλάκα μου συγγνώμη,
μα ήρθε η ώρα μαν να πω και την δική μου γνώμη.
Πες μου ρε φορουμίτη, ΠΟΣΟΙ ΕΔΩ ΚΑΝΟΥΝ FREE??
και πόσοι πάλευαν δεκάστιχο μια ώρα για να βγει??
"Γάμα την ομοιοκατάληξια" μου 'πε ένα παιδί
"Σημασία και ουσία έχει νόημα να βρει,
ο αναγνώστης, σ' αυτά που γράφεις και θελείς να πεις"
γι' αυτό προσπάθησε λιγό περά απ'τον τοίχο να δεις
δεν θέλει ήχο, μόνο στίχο, κι άντε τρέξτε ρε λαγοί
που μου θέλετε με δέκα στίχους και υπερπαράγωγη,
"ΠΡΟΑΓΩΓΗ?? Wow! Μήπως θές να σου κάτσω?"
Έτσι δεν έλεγες στ' αφέντικό σου και σ' είχε καπάτσο?
Κράτα τα ψέματα σου ρε μπινέ για την κοπέλα σου.
Δεν έχεις?? Τότε διάβαζε το post μέσα στην τρέλα σου.
Άνοιξε κανά μπουκάλι, κάνε μόνος σου πάρτυ,
πιες κι ένα ποτήρι vodka και για την δικιά μου πάρτη
να παν οι πίκρες κάτω, τρία ζήτω κι άσπρο πάτο,
για τον φλώρο που νομίζει πως τον είπαν και γαμάτο.
Σήκω πάνω, πήγαινε στο μπάνιο, κοίτα τον καθρέφτη
πιάσε αν σου εύκολο κι ένα μπουκάλι νέφτι
και ΞΕΒΑΨΟΥ, βγάλε την μάσκα από το πρόσωπό σου,
ξέρω βγαίνει και το δέρμα, μα είναι για το καλό σου...
Κουπλέ νουμέρο ΔΥΟ και χτύπα το κεφάλι σου στον τοίχο,
αυτόν που ανέφερα πριν και σ' εμποδίζει να δεις,
να δεις τον κόσμο τον αλήθινο, απ' το Matrix να βγεις.
Μορφέα με λένε, ΤΙ ΕΙΡΩΝΕΙΑ, κι αν θες έλα να με βρεις.
Δεν σου προσφέρω χάπι μπλε ή κόκκινο όπως στην ταινία
Τα μάτια σου ανοίγω για να δεις την ευκαιρία,
της πουτάνας της ζωής,
δίχως ψέματα, υπόκρισιες, λόγια της στιγμής
γι' αυτό και είπα να στα πω σταράτα μπας και κουνηθείς
από την θέση σου, μην προσπαθείς να κρατηθείς,
ΜΑΛΛΟΝ ΚΡΑΤΗΣΟΥ γιάτι φτάσαμε στο τέλος της αρχής.
Μια δοσή θυμού ακόμα, δυνατή αδρεναλίνη
με ζεσταίνει ξαφνικά όπως ζεσταίνει η ινσουλίνη.
BRAINWASHED από τον Detro είμαι, που το κατάλαβες;
Δεν είναι ολοί οι στίχοι μου της μιας δραχμής παράλλαγες.
Πάρε έναν στίχο όπως θα λεγε κι ο Τάκης ο man
"Taki Tsan, είν' ο man, ωχ αμάν, μου χει φύγει το καντράν,
ούτε καν, δεν μιλάν, ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΠΑΙΡΝΕΙ να μιλάν,"
με τις μαλακίες που γράφουν θα 'πρεπε να προσκυνάν
όχι εμένα, μα Μι Γιώτα, Βήτα Πι και Ladose,
κι αν δεν σ' αρέσουνε, στ' αρχίδια μου οι ρίμες και τα flows.
Κοίτα γιόκα μου τι σου 'φερα, πασχάλινο δώρο,
μα ό,τι κι αν σου φερνα δεν θα γέμιζε τον άδειανό σου χώρο
εκεί, στην περιοχή της καρδιάς,
εκεί που εσύ νιώθεις μια τρύπα όταν το στήθος ακουμπάς.
Κουπεπέ, κουπεπε, κι ότι θέλει το μωρό,
έγω κλάψες, παρακάλια και φιλιά δεν τα μπορώ.
Σοβαρά στα λέω αυτά, κι ας έχω ύφος κωμικό
δεν είμαι ο Joker να σε κάνω να γελάσεις στο λεπτό.
Ένα λεπτό περιπτερά, δώσε μου δυό κι είμαι comple,
πιάσε θέση, κάτσε κι άκου, το στερνό μου το κουπλέ.
Να θίξω άλλο θέμα αν το προηγούμενο δεν σ' άρεσε,
ή αν η Vodka που άνοιξες στο κέφαλι σε βάρεσε.
Κάποιοι με κράζουν βουτυρόπαιδο απ' τα βόρεια προάστια
γιατί του πατέρα μου η τσέπη είναι τεράστια.
Μα αυτό δεν με επhρεάζει στο τι κάνω και τι λέω
ΓΑΜΩ ΤΑ ΣΤΕΡΕΟΤΥΠΑ ΣΑΣ, έχω τα αρχίδια και το λέω
ΑΝΟΙΧΤΑ, και δεν με βρίσκει η νύχτα να κλαίω
μα αντιθέτως καπετάνιος στις εφτά θαλάσσες πλέω.
ενώ εσύ μοιάζεις με μούτσος, εγώ μοιάζω με Σεβάχ
και απ' το στόμα σου ο πούτσος βγήκε μάζι μ' ένα 'αχ',
ΝΑΙ ΡΕ ΜΑΛΑΚΙΣΜΕΝΟ, ΠΑΩ ΣΕ ΚΟΛΛΕΓΙΟ,
σταμπά μου κόλλησες ρε συ στο μέτωπο για να την βλέπεις,
μα ο άνθρωπος χαρακτηρίζεται απ' τις πράξεις και τις λέξεις
και όχι όπως νόμιζες απ' το βαθός της τσέπης.
Δεν ήθελα να κάνω battle, εσύ με ανάγκασες boy,
και τώρα όλοι θα με τρολλάρουν και θα ψάχνουν ποιος τον τρώει.
Ρίχνω τα δίχτυα μου, φρικιό, και μάζι μ' όλη την μαρίδα,
πιάνω και σένα ρε φρικιό και μία σάπια σανίδα.
Εσύ και όλοι οι fake MCs που από μπρός και πίσω πήρα
να ξέρετε, δεν έχετε ΠΟΤΕ στον ήλιο μοίρα!
Πάμε γύρω-γύρω-όλοι και στην μέση ο Μορφέας
"Καλά ρε, πώς την είδε αυτός, ο μάγκας της παρέας??"
Ετσί την έχω δει, κι αν δεν σ' αρέσει άντε φύγε.
Αν είμαι εγώ ο πολύς, τότε τι με θέλεις λίγε??
Άντε σπάσε μην σε σπάσω... Να με σπάσεις?? ΡΕ ΔΕΝ ΣΠΑΩ!
Άντε σπάσε για να νιώσεις αρχιδάκο πως τα σπάω!
Είμαι πολύς, σου το ξανάπα, στην ζωή σου δεν χοράω,
και δεν θα βρεις όσο κι αν ψάξεις μάγκα ποιο ζορί τραβάω
Συγγνώμη αν σε έβρισα και δεν βρισκείς βοήθεια
Δεν βρίζω πια συχνά, είναι μιά παλιά συνήθεια
Κοίτα πάνω, ΕΝΕΝΗΝΤΑ και ΔΥΟ ρήμες έχει βρέξει,
κάτσε αν θες να σου καλέσω το εκατόν εξήντα έξι...
https://www.youtube.com/watch?v=TsCJc0jKmyM