Μικρός Κύων – Σαβ, 19 Ιουν 10, 18:25, 108989 αναγνώσεις – Τελευταία αλλαγή: Τετ, 6 Ιουλ 11, 16:39 by Μικρός Κύων, έχει αλλάξει 5 φορές
Χώστε ότι θέλετε! (όποιος θέλει).. το έκανα γιατί σβήστικε του Smoby! αλλά δέν νομίζω να έχει τόσα posts όπως είχε του smoby. up σε όσους χώνουν! Και σε όσους εκφράζονται με όποιον τρόπο θέλουν
mystyrios – Τρίτη, 22 Ιουν. 2010, 23:59 ειναι ορισμενες φορες,που πεφτεις σε καταθλιψη που σαι λουλουδι μαραζωμενο,κι ας ειναι ανοιξη ειναι ορισμενες φορες,σκοταδι και τον εαυτο σου πιανεις να παραμιλαει...και καπως τον χρονο χανεις αναρωτιεσαι ποιος εισαι και που,τι νοημα εχει στη ζωη αυτη κανεις να προσπαθει να αντεξει τι νοημα εχουν οι χαρες τα πανηγυρια τα λεφτα και αντι για μας πεταν αυτα τα φτερωτα πουλια; ζητας το νοημα,αναζητας συνεχεια εξηγησεις σε πραγματα που εδω κι αιωνες δε βρεθηκαν απαντησεις τι δουλεια εχεις εσυ;ενα μυρμηγκι στη μεγαλη ζωη και οτι καλο σου συμβαινει τοσο λιγο διαρκει και αυτο αποτελει πληγη,στο ειναι σου σε εσενα τον ιδιο,που θα ιυοθετουσες ευκολα τ ονόμα του κανενα γιατι κανενας εισαι αν κατσεις λιγακι να το σκεφτεις εισαι ενας απλος περαστικος απο τον δρομο της ζωης σε καταλαβαινω,σε νιωθω βαδιζουμε σε παρομοιο δρομο και οι δυο μας,φιλε,μικροσκοπικοι σ ενα τεραστιό κοσμο προσμενουμε την μερα...μα ποια γαμημενη μερα περιμενουμε; τοσο καιρο επιμενουμε,μα προοδο ουδεμια δε βλεπουμε τι σημασια εχουν τα λεφτα,οι γκομενες και οι φιλοι; αφου ολα στην αλανιαρα τη ζωη ειναι φαυλοι κυκλοι κι αυτα τα συναισθηματα που τοσο υπερκτιμηθήκαν οι χαρες μου προσφεραν ηταν προσκαιρες και χαθήκαν χαθήκανε οπως χαθηκανε η θεληση κι η πιστη μου δε με νοιαζει,αν θες την πορτα στη μουρη κλεισ'τη μου τι στο διαολο σημαινουν οσα γυρω μου συμβαινουν; οσο περισσοτερο τα σκεφτομαι στον πατο με σερνουν μα που ειναι αυτος ο πατος;τον ακουσα με δεν τον ειδα οσο χαμηλα κι εαν εφτασα υπηρχε λιγη ελπιδα οπως υπαρχει και μεσα,και ας την πραγκωνιζω τωρα παλι με κατακλυζει ολοκληρο οσο περναει ωρα ελπιζω,και γω δε ξερω σε τι-τη δεδομενη στιγμη να χαρω αραγε ή να αφησω να με παρουν κλαμα και λυγμοι; ενα συνεχες σταυροδρομι,με μονοπατια αντιθετα οτι και να κανεις παντα,θα καταληγεις σ ενα διλειμμα και της ζωης το νομισμα το στριβω παλι μα εμφανιζεται μια νεα προκληση διχως διαλειμμα κι οσο μετραω εγω αν βγαινει το κουπλε σε τετραστιχα βυθισου και εσυ,στης καταθλιψης τα αδυτα
The world is our Don t let da bastards take our place!!!!!!! Hip Hop for king Graffiti for school!!
mystyrios – Τρίτη, 22 Ιουν. 2010, 23:59 ειναι ορισμενες φορες,που πεφτεις σε καταθλιψη που σαι λουλουδι μαραζωμενο,κι ας ειναι ανοιξη ειναι ορισμενες φορες,σκοταδι και τον εαυτο σου πιανεις να παραμιλαει...και καπως τον χρονο χανεις αναρωτιεσαι ποιος εισαι και που,τι νοημα εχει στη ζωη αυτη κανεις να προσπαθει να αντεξει τι νοημα εχουν οι χαρες τα πανηγυρια τα λεφτα και αντι για μας πεταν αυτα τα φτερωτα πουλια; ζητας το νοημα,αναζητας συνεχεια εξηγησεις σε πραγματα που εδω κι αιωνες δε βρεθηκαν απαντησεις τι δουλεια εχεις εσυ;ενα μυρμηγκι στη μεγαλη ζωη και οτι καλο σου συμβαινει τοσο λιγο διαρκει και αυτο αποτελει πληγη,στο ειναι σου σε εσενα τον ιδιο,που θα ιυοθετουσες ευκολα τ ονόμα του κανενα γιατι κανενας εισαι αν κατσεις λιγακι να το σκεφτεις εισαι ενας απλος περαστικος απο τον δρομο της ζωης σε καταλαβαινω,σε νιωθω βαδιζουμε σε παρομοιο δρομο και οι δυο μας,φιλε,μικροσκοπικοι σ ενα τεραστιό κοσμο προσμενουμε την μερα...μα ποια γαμημενη μερα περιμενουμε; τοσο καιρο επιμενουμε,μα προοδο ουδεμια δε βλεπουμε τι σημασια εχουν τα λεφτα,οι γκομενες και οι φιλοι; αφου ολα στην αλανιαρα τη ζωη ειναι φαυλοι κυκλοι κι αυτα τα συναισθηματα που τοσο υπερκτιμηθήκαν οι χαρες μου προσφεραν ηταν προσκαιρες και χαθήκαν χαθήκανε οπως χαθηκανε η θεληση κι η πιστη μου δε με νοιαζει,αν θες την πορτα στη μουρη κλεισ'τη μου τι στο διαολο σημαινουν οσα γυρω μου συμβαινουν; οσο περισσοτερο τα σκεφτομαι στον πατο με σερνουν μα που ειναι αυτος ο πατος;τον ακουσα με δεν τον ειδα οσο χαμηλα κι εαν εφτασα υπηρχε λιγη ελπιδα οπως υπαρχει και μεσα,και ας την πραγκωνιζω τωρα παλι με κατακλυζει ολοκληρο οσο περναει ωρα ελπιζω,και γω δε ξερω σε τι-τη δεδομενη στιγμη να χαρω αραγε ή να αφησω να με παρουν κλαμα και λυγμοι; ενα συνεχες σταυροδρομι,με μονοπατια αντιθετα οτι και να κανεις παντα,θα καταληγεις σ ενα διλειμμα και της ζωης το νομισμα το στριβω παλι μα εμφανιζεται μια νεα προκληση διχως διαλειμμα κι οσο μετραω εγω αν βγαινει το κουπλε σε τετραστιχα βυθισου και εσυ,στης καταθλιψης τα αδυτα
mystyrios – Τρίτη, 22 Ιουν. 2010, 23:59 ειναι ορισμενες φορες,που πεφτεις σε καταθλιψη που σαι λουλουδι μαραζωμενο,κι ας ειναι ανοιξη ειναι ορισμενες φορες,σκοταδι και τον εαυτο σου πιανεις να παραμιλαει...και καπως τον χρονο χανεις αναρωτιεσαι ποιος εισαι και που,τι νοημα εχει στη ζωη αυτη κανεις να προσπαθει να αντεξει τι νοημα εχουν οι χαρες τα πανηγυρια τα λεφτα και αντι για μας πεταν αυτα τα φτερωτα πουλια; ζητας το νοημα,αναζητας συνεχεια εξηγησεις σε πραγματα που εδω κι αιωνες δε βρεθηκαν απαντησεις τι δουλεια εχεις εσυ;ενα μυρμηγκι στη μεγαλη ζωη και οτι καλο σου συμβαινει τοσο λιγο διαρκει και αυτο αποτελει πληγη,στο ειναι σου σε εσενα τον ιδιο,που θα ιυοθετουσες ευκολα τ ονόμα του κανενα γιατι κανενας εισαι αν κατσεις λιγακι να το σκεφτεις εισαι ενας απλος περαστικος απο τον δρομο της ζωης σε καταλαβαινω,σε νιωθω βαδιζουμε σε παρομοιο δρομο και οι δυο μας,φιλε,μικροσκοπικοι σ ενα τεραστιό κοσμο προσμενουμε την μερα...μα ποια γαμημενη μερα περιμενουμε; τοσο καιρο επιμενουμε,μα προοδο ουδεμια δε βλεπουμε τι σημασια εχουν τα λεφτα,οι γκομενες και οι φιλοι; αφου ολα στην αλανιαρα τη ζωη ειναι φαυλοι κυκλοι κι αυτα τα συναισθηματα που τοσο υπερκτιμηθήκαν οι χαρες μου προσφεραν ηταν προσκαιρες και χαθήκαν χαθήκανε οπως χαθηκανε η θεληση κι η πιστη μου δε με νοιαζει,αν θες την πορτα στη μουρη κλεισ'τη μου τι στο διαολο σημαινουν οσα γυρω μου συμβαινουν; οσο περισσοτερο τα σκεφτομαι στον πατο με σερνουν μα που ειναι αυτος ο πατος;τον ακουσα με δεν τον ειδα οσο χαμηλα κι εαν εφτασα υπηρχε λιγη ελπιδα οπως υπαρχει και μεσα,και ας την πραγκωνιζω τωρα παλι με κατακλυζει ολοκληρο οσο περναει ωρα ελπιζω,και γω δε ξερω σε τι-τη δεδομενη στιγμη να χαρω αραγε ή να αφησω να με παρουν κλαμα και λυγμοι; ενα συνεχες σταυροδρομι,με μονοπατια αντιθετα οτι και να κανεις παντα,θα καταληγεις σ ενα διλειμμα και της ζωης το νομισμα το στριβω παλι μα εμφανιζεται μια νεα προκληση διχως διαλειμμα κι οσο μετραω εγω αν βγαινει το κουπλε σε τετραστιχα βυθισου και εσυ,στης καταθλιψης τα αδυτα
mystyrios – Τρίτη, 22 Ιουν. 2010, 23:59 ειναι ορισμενες φορες,που πεφτεις σε καταθλιψη που σαι λουλουδι μαραζωμενο,κι ας ειναι ανοιξη ειναι ορισμενες φορες,σκοταδι και τον εαυτο σου πιανεις να παραμιλαει...και καπως τον χρονο χανεις αναρωτιεσαι ποιος εισαι και που,τι νοημα εχει στη ζωη αυτη κανεις να προσπαθει να αντεξει τι νοημα εχουν οι χαρες τα πανηγυρια τα λεφτα και αντι για μας πεταν αυτα τα φτερωτα πουλια; ζητας το νοημα,αναζητας συνεχεια εξηγησεις σε πραγματα που εδω κι αιωνες δε βρεθηκαν απαντησεις τι δουλεια εχεις εσυ;ενα μυρμηγκι στη μεγαλη ζωη και οτι καλο σου συμβαινει τοσο λιγο διαρκει και αυτο αποτελει πληγη,στο ειναι σου σε εσενα τον ιδιο,που θα ιυοθετουσες ευκολα τ ονόμα του κανενα γιατι κανενας εισαι αν κατσεις λιγακι να το σκεφτεις εισαι ενας απλος περαστικος απο τον δρομο της ζωης σε καταλαβαινω,σε νιωθω βαδιζουμε σε παρομοιο δρομο και οι δυο μας,φιλε,μικροσκοπικοι σ ενα τεραστιό κοσμο προσμενουμε την μερα...μα ποια γαμημενη μερα περιμενουμε; τοσο καιρο επιμενουμε,μα προοδο ουδεμια δε βλεπουμε τι σημασια εχουν τα λεφτα,οι γκομενες και οι φιλοι; αφου ολα στην αλανιαρα τη ζωη ειναι φαυλοι κυκλοι κι αυτα τα συναισθηματα που τοσο υπερκτιμηθήκαν οι χαρες μου προσφεραν ηταν προσκαιρες και χαθήκαν χαθήκανε οπως χαθηκανε η θεληση κι η πιστη μου δε με νοιαζει,αν θες την πορτα στη μουρη κλεισ'τη μου τι στο διαολο σημαινουν οσα γυρω μου συμβαινουν; οσο περισσοτερο τα σκεφτομαι στον πατο με σερνουν μα που ειναι αυτος ο πατος;τον ακουσα με δεν τον ειδα οσο χαμηλα κι εαν εφτασα υπηρχε λιγη ελπιδα οπως υπαρχει και μεσα,και ας την πραγκωνιζω τωρα παλι με κατακλυζει ολοκληρο οσο περναει ωρα ελπιζω,και γω δε ξερω σε τι-τη δεδομενη στιγμη να χαρω αραγε ή να αφησω να με παρουν κλαμα και λυγμοι; ενα συνεχες σταυροδρομι,με μονοπατια αντιθετα οτι και να κανεις παντα,θα καταληγεις σ ενα διλειμμα και της ζωης το νομισμα το στριβω παλι μα εμφανιζεται μια νεα προκληση διχως διαλειμμα κι οσο μετραω εγω αν βγαινει το κουπλε σε τετραστιχα βυθισου και εσυ,στης καταθλιψης τα αδυτα
μεσα στη κατανοιξη του καιρου την ομορφια της εποχης μενομαι απο πληθος επιθετικων σκεψεων "θα πληγωθεις" λεω στον εαυτο μου"μην τα σκεφτεσαι γαμω το ολα αυτα" "μα χωρις αυτα δεν ζω εγω δεν βγαινω πουθενα!" καιρο μου λεγαν βαλε το ξερο σου να δουλεψει να που εγω το εκανα το εγω μου να μν τ αντεξει απτην πολυ σκεψη φαινεται εχω καει...φαινεται δεν ειναι σκεψη...ειναι αισθημα που φλεγεται ειναι καταστασεις απτη καρδια μου φυλαγμενες σα τα δυο τα ματια μου στιγμες μου προσεγμενες στιγμες για ατομα που αγαπαω που φοβαμαι μη τα χασω διοτι ειναι οτι εχω ετσι νιωθω δεν μπορω καν να τις πιασω ειναι πραγματα μεσα απτα ματια μου που δεν λεω να χορτασω! ΑΓΑΠΑΩ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΑ ΝΙΩΘΩ ΓΕΜΑΤΟΣ ΑΠΟ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΣΗΜΕΝΕΙ ΦΛΟΓΑ ΠΟΥ ΜΕΤΑ ΑΦΗΝΕΙ ΣΤΑΧΤΗ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΜΕ ΑΝΕΒΑΖΕΙ ΜΑ ΜΕ ΦΕΡΝΕΙ ΚΑΤΩ ΜΕ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΝΙΩΘΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ ΣΤΟ ΠΑΤΟ
δεν τιθεται υπο αμφισβητηση...το σκισιμο οπου εφαγες καθως εισαι επικυψη στο δικο μου στιχο πικα πικα κολας αρχικα στο μπουτ μεινε εκει αλλιως στη πιπα πιπα θα σε κανω μιουτ
mystyrios – Τρίτη, 22 Ιουν. 2010, 23:59 ειναι ορισμενες φορες,που πεφτεις σε καταθλιψη που σαι λουλουδι μαραζωμενο,κι ας ειναι ανοιξη ειναι ορισμενες φορες,σκοταδι και τον εαυτο σου πιανεις να παραμιλαει...και καπως τον χρονο χανεις αναρωτιεσαι ποιος εισαι και που,τι νοημα εχει στη ζωη αυτη κανεις να προσπαθει να αντεξει τι νοημα εχουν οι χαρες τα πανηγυρια τα λεφτα και αντι για μας πεταν αυτα τα φτερωτα πουλια; ζητας το νοημα,αναζητας συνεχεια εξηγησεις σε πραγματα που εδω κι αιωνες δε βρεθηκαν απαντησεις τι δουλεια εχεις εσυ;ενα μυρμηγκι στη μεγαλη ζωη και οτι καλο σου συμβαινει τοσο λιγο διαρκει και αυτο αποτελει πληγη,στο ειναι σου σε εσενα τον ιδιο,που θα ιυοθετουσες ευκολα τ ονόμα του κανενα γιατι κανενας εισαι αν κατσεις λιγακι να το σκεφτεις εισαι ενας απλος περαστικος απο τον δρομο της ζωης σε καταλαβαινω,σε νιωθω βαδιζουμε σε παρομοιο δρομο και οι δυο μας,φιλε,μικροσκοπικοι σ ενα τεραστιό κοσμο προσμενουμε την μερα...μα ποια γαμημενη μερα περιμενουμε; τοσο καιρο επιμενουμε,μα προοδο ουδεμια δε βλεπουμε τι σημασια εχουν τα λεφτα,οι γκομενες και οι φιλοι; αφου ολα στην αλανιαρα τη ζωη ειναι φαυλοι κυκλοι κι αυτα τα συναισθηματα που τοσο υπερκτιμηθήκαν οι χαρες μου προσφεραν ηταν προσκαιρες και χαθήκαν χαθήκανε οπως χαθηκανε η θεληση κι η πιστη μου δε με νοιαζει,αν θες την πορτα στη μουρη κλεισ'τη μου τι στο διαολο σημαινουν οσα γυρω μου συμβαινουν; οσο περισσοτερο τα σκεφτομαι στον πατο με σερνουν μα που ειναι αυτος ο πατος;τον ακουσα με δεν τον ειδα οσο χαμηλα κι εαν εφτασα υπηρχε λιγη ελπιδα οπως υπαρχει και μεσα,και ας την πραγκωνιζω τωρα παλι με κατακλυζει ολοκληρο οσο περναει ωρα ελπιζω,και γω δε ξερω σε τι-τη δεδομενη στιγμη να χαρω αραγε ή να αφησω να με παρουν κλαμα και λυγμοι; ενα συνεχες σταυροδρομι,με μονοπατια αντιθετα οτι και να κανεις παντα,θα καταληγεις σ ενα διλειμμα και της ζωης το νομισμα το στριβω παλι μα εμφανιζεται μια νεα προκληση διχως διαλειμμα κι οσο μετραω εγω αν βγαινει το κουπλε σε τετραστιχα βυθισου και εσυ,στης καταθλιψης τα αδυτα
mystyrios – Τρίτη, 22 Ιουν. 2010, 23:59 ειναι ορισμενες φορες,που πεφτεις σε καταθλιψη που σαι λουλουδι μαραζωμενο,κι ας ειναι ανοιξη ειναι ορισμενες φορες,σκοταδι και τον εαυτο σου πιανεις να παραμιλαει...και καπως τον χρονο χανεις αναρωτιεσαι ποιος εισαι και που,τι νοημα εχει στη ζωη αυτη κανεις να προσπαθει να αντεξει τι νοημα εχουν οι χαρες τα πανηγυρια τα λεφτα και αντι για μας πεταν αυτα τα φτερωτα πουλια; ζητας το νοημα,αναζητας συνεχεια εξηγησεις σε πραγματα που εδω κι αιωνες δε βρεθηκαν απαντησεις τι δουλεια εχεις εσυ;ενα μυρμηγκι στη μεγαλη ζωη και οτι καλο σου συμβαινει τοσο λιγο διαρκει και αυτο αποτελει πληγη,στο ειναι σου σε εσενα τον ιδιο,που θα ιυοθετουσες ευκολα τ ονόμα του κανενα γιατι κανενας εισαι αν κατσεις λιγακι να το σκεφτεις εισαι ενας απλος περαστικος απο τον δρομο της ζωης σε καταλαβαινω,σε νιωθω βαδιζουμε σε παρομοιο δρομο και οι δυο μας,φιλε,μικροσκοπικοι σ ενα τεραστιό κοσμο προσμενουμε την μερα...μα ποια γαμημενη μερα περιμενουμε; τοσο καιρο επιμενουμε,μα προοδο ουδεμια δε βλεπουμε τι σημασια εχουν τα λεφτα,οι γκομενες και οι φιλοι; αφου ολα στην αλανιαρα τη ζωη ειναι φαυλοι κυκλοι κι αυτα τα συναισθηματα που τοσο υπερκτιμηθήκαν οι χαρες μου προσφεραν ηταν προσκαιρες και χαθήκαν χαθήκανε οπως χαθηκανε η θεληση κι η πιστη μου δε με νοιαζει,αν θες την πορτα στη μουρη κλεισ'τη μου τι στο διαολο σημαινουν οσα γυρω μου συμβαινουν; οσο περισσοτερο τα σκεφτομαι στον πατο με σερνουν μα που ειναι αυτος ο πατος;τον ακουσα με δεν τον ειδα οσο χαμηλα κι εαν εφτασα υπηρχε λιγη ελπιδα οπως υπαρχει και μεσα,και ας την πραγκωνιζω τωρα παλι με κατακλυζει ολοκληρο οσο περναει ωρα ελπιζω,και γω δε ξερω σε τι-τη δεδομενη στιγμη να χαρω αραγε ή να αφησω να με παρουν κλαμα και λυγμοι; ενα συνεχες σταυροδρομι,με μονοπατια αντιθετα οτι και να κανεις παντα,θα καταληγεις σ ενα διλειμμα και της ζωης το νομισμα το στριβω παλι μα εμφανιζεται μια νεα προκληση διχως διαλειμμα κι οσο μετραω εγω αν βγαινει το κουπλε σε τετραστιχα βυθισου και εσυ,στης καταθλιψης τα αδυτα
mystyrios – Τρίτη, 22 Ιουν. 2010, 23:59 ειναι ορισμενες φορες,που πεφτεις σε καταθλιψη που σαι λουλουδι μαραζωμενο,κι ας ειναι ανοιξη ειναι ορισμενες φορες,σκοταδι και τον εαυτο σου πιανεις να παραμιλαει...και καπως τον χρονο χανεις αναρωτιεσαι ποιος εισαι και που,τι νοημα εχει στη ζωη αυτη κανεις να προσπαθει να αντεξει τι νοημα εχουν οι χαρες τα πανηγυρια τα λεφτα και αντι για μας πεταν αυτα τα φτερωτα πουλια; ζητας το νοημα,αναζητας συνεχεια εξηγησεις σε πραγματα που εδω κι αιωνες δε βρεθηκαν απαντησεις τι δουλεια εχεις εσυ;ενα μυρμηγκι στη μεγαλη ζωη και οτι καλο σου συμβαινει τοσο λιγο διαρκει και αυτο αποτελει πληγη,στο ειναι σου σε εσενα τον ιδιο,που θα ιυοθετουσες ευκολα τ ονόμα του κανενα γιατι κανενας εισαι αν κατσεις λιγακι να το σκεφτεις εισαι ενας απλος περαστικος απο τον δρομο της ζωης σε καταλαβαινω,σε νιωθω βαδιζουμε σε παρομοιο δρομο και οι δυο μας,φιλε,μικροσκοπικοι σ ενα τεραστιό κοσμο προσμενουμε την μερα...μα ποια γαμημενη μερα περιμενουμε; τοσο καιρο επιμενουμε,μα προοδο ουδεμια δε βλεπουμε τι σημασια εχουν τα λεφτα,οι γκομενες και οι φιλοι; αφου ολα στην αλανιαρα τη ζωη ειναι φαυλοι κυκλοι κι αυτα τα συναισθηματα που τοσο υπερκτιμηθήκαν οι χαρες μου προσφεραν ηταν προσκαιρες και χαθήκαν χαθήκανε οπως χαθηκανε η θεληση κι η πιστη μου δε με νοιαζει,αν θες την πορτα στη μουρη κλεισ'τη μου τι στο διαολο σημαινουν οσα γυρω μου συμβαινουν; οσο περισσοτερο τα σκεφτομαι στον πατο με σερνουν μα που ειναι αυτος ο πατος;τον ακουσα με δεν τον ειδα οσο χαμηλα κι εαν εφτασα υπηρχε λιγη ελπιδα οπως υπαρχει και μεσα,και ας την πραγκωνιζω τωρα παλι με κατακλυζει ολοκληρο οσο περναει ωρα ελπιζω,και γω δε ξερω σε τι-τη δεδομενη στιγμη να χαρω αραγε ή να αφησω να με παρουν κλαμα και λυγμοι; ενα συνεχες σταυροδρομι,με μονοπατια αντιθετα οτι και να κανεις παντα,θα καταληγεις σ ενα διλειμμα και της ζωης το νομισμα το στριβω παλι μα εμφανιζεται μια νεα προκληση διχως διαλειμμα κι οσο μετραω εγω αν βγαινει το κουπλε σε τετραστιχα βυθισου και εσυ,στης καταθλιψης τα αδυτα
mystyrios – Τρίτη, 22 Ιουν. 2010, 23:59 ειναι ορισμενες φορες,που πεφτεις σε καταθλιψη που σαι λουλουδι μαραζωμενο,κι ας ειναι ανοιξη ειναι ορισμενες φορες,σκοταδι και τον εαυτο σου πιανεις να παραμιλαει...και καπως τον χρονο χανεις αναρωτιεσαι ποιος εισαι και που,τι νοημα εχει στη ζωη αυτη κανεις να προσπαθει να αντεξει τι νοημα εχουν οι χαρες τα πανηγυρια τα λεφτα και αντι για μας πεταν αυτα τα φτερωτα πουλια; ζητας το νοημα,αναζητας συνεχεια εξηγησεις σε πραγματα που εδω κι αιωνες δε βρεθηκαν απαντησεις τι δουλεια εχεις εσυ;ενα μυρμηγκι στη μεγαλη ζωη και οτι καλο σου συμβαινει τοσο λιγο διαρκει και αυτο αποτελει πληγη,στο ειναι σου σε εσενα τον ιδιο,που θα ιυοθετουσες ευκολα τ ονόμα του κανενα γιατι κανενας εισαι αν κατσεις λιγακι να το σκεφτεις εισαι ενας απλος περαστικος απο τον δρομο της ζωης σε καταλαβαινω,σε νιωθω βαδιζουμε σε παρομοιο δρομο και οι δυο μας,φιλε,μικροσκοπικοι σ ενα τεραστιό κοσμο προσμενουμε την μερα...μα ποια γαμημενη μερα περιμενουμε; τοσο καιρο επιμενουμε,μα προοδο ουδεμια δε βλεπουμε τι σημασια εχουν τα λεφτα,οι γκομενες και οι φιλοι; αφου ολα στην αλανιαρα τη ζωη ειναι φαυλοι κυκλοι κι αυτα τα συναισθηματα που τοσο υπερκτιμηθήκαν οι χαρες μου προσφεραν ηταν προσκαιρες και χαθήκαν χαθήκανε οπως χαθηκανε η θεληση κι η πιστη μου δε με νοιαζει,αν θες την πορτα στη μουρη κλεισ'τη μου τι στο διαολο σημαινουν οσα γυρω μου συμβαινουν; οσο περισσοτερο τα σκεφτομαι στον πατο με σερνουν μα που ειναι αυτος ο πατος;τον ακουσα με δεν τον ειδα οσο χαμηλα κι εαν εφτασα υπηρχε λιγη ελπιδα οπως υπαρχει και μεσα,και ας την πραγκωνιζω τωρα παλι με κατακλυζει ολοκληρο οσο περναει ωρα ελπιζω,και γω δε ξερω σε τι-τη δεδομενη στιγμη να χαρω αραγε ή να αφησω να με παρουν κλαμα και λυγμοι; ενα συνεχες σταυροδρομι,με μονοπατια αντιθετα οτι και να κανεις παντα,θα καταληγεις σ ενα διλειμμα και της ζωης το νομισμα το στριβω παλι μα εμφανιζεται μια νεα προκληση διχως διαλειμμα κι οσο μετραω εγω αν βγαινει το κουπλε σε τετραστιχα βυθισου και εσυ,στης καταθλιψης τα αδυτα
mystyrios – Τρίτη, 22 Ιουν. 2010, 23:59 ειναι ορισμενες φορες,που πεφτεις σε καταθλιψη που σαι λουλουδι μαραζωμενο,κι ας ειναι ανοιξη ειναι ορισμενες φορες,σκοταδι και τον εαυτο σου πιανεις να παραμιλαει...και καπως τον χρονο χανεις αναρωτιεσαι ποιος εισαι και που,τι νοημα εχει στη ζωη αυτη κανεις να προσπαθει να αντεξει τι νοημα εχουν οι χαρες τα πανηγυρια τα λεφτα και αντι για μας πεταν αυτα τα φτερωτα πουλια; ζητας το νοημα,αναζητας συνεχεια εξηγησεις σε πραγματα που εδω κι αιωνες δε βρεθηκαν απαντησεις τι δουλεια εχεις εσυ;ενα μυρμηγκι στη μεγαλη ζωη και οτι καλο σου συμβαινει τοσο λιγο διαρκει και αυτο αποτελει πληγη,στο ειναι σου σε εσενα τον ιδιο,που θα ιυοθετουσες ευκολα τ ονόμα του κανενα γιατι κανενας εισαι αν κατσεις λιγακι να το σκεφτεις εισαι ενας απλος περαστικος απο τον δρομο της ζωης σε καταλαβαινω,σε νιωθω βαδιζουμε σε παρομοιο δρομο και οι δυο μας,φιλε,μικροσκοπικοι σ ενα τεραστιό κοσμο προσμενουμε την μερα...μα ποια γαμημενη μερα περιμενουμε; τοσο καιρο επιμενουμε,μα προοδο ουδεμια δε βλεπουμε τι σημασια εχουν τα λεφτα,οι γκομενες και οι φιλοι; αφου ολα στην αλανιαρα τη ζωη ειναι φαυλοι κυκλοι κι αυτα τα συναισθηματα που τοσο υπερκτιμηθήκαν οι χαρες μου προσφεραν ηταν προσκαιρες και χαθήκαν χαθήκανε οπως χαθηκανε η θεληση κι η πιστη μου δε με νοιαζει,αν θες την πορτα στη μουρη κλεισ'τη μου τι στο διαολο σημαινουν οσα γυρω μου συμβαινουν; οσο περισσοτερο τα σκεφτομαι στον πατο με σερνουν μα που ειναι αυτος ο πατος;τον ακουσα με δεν τον ειδα οσο χαμηλα κι εαν εφτασα υπηρχε λιγη ελπιδα οπως υπαρχει και μεσα,και ας την πραγκωνιζω τωρα παλι με κατακλυζει ολοκληρο οσο περναει ωρα ελπιζω,και γω δε ξερω σε τι-τη δεδομενη στιγμη να χαρω αραγε ή να αφησω να με παρουν κλαμα και λυγμοι; ενα συνεχες σταυροδρομι,με μονοπατια αντιθετα οτι και να κανεις παντα,θα καταληγεις σ ενα διλειμμα και της ζωης το νομισμα το στριβω παλι μα εμφανιζεται μια νεα προκληση διχως διαλειμμα κι οσο μετραω εγω αν βγαινει το κουπλε σε τετραστιχα βυθισου και εσυ,στης καταθλιψης τα αδυτα
mystyrios – Τρίτη, 22 Ιουν. 2010, 23:59 ειναι ορισμενες φορες,που πεφτεις σε καταθλιψη που σαι λουλουδι μαραζωμενο,κι ας ειναι ανοιξη ειναι ορισμενες φορες,σκοταδι και τον εαυτο σου πιανεις να παραμιλαει...και καπως τον χρονο χανεις αναρωτιεσαι ποιος εισαι και που,τι νοημα εχει στη ζωη αυτη κανεις να προσπαθει να αντεξει τι νοημα εχουν οι χαρες τα πανηγυρια τα λεφτα και αντι για μας πεταν αυτα τα φτερωτα πουλια; ζητας το νοημα,αναζητας συνεχεια εξηγησεις σε πραγματα που εδω κι αιωνες δε βρεθηκαν απαντησεις τι δουλεια εχεις εσυ;ενα μυρμηγκι στη μεγαλη ζωη και οτι καλο σου συμβαινει τοσο λιγο διαρκει και αυτο αποτελει πληγη,στο ειναι σου σε εσενα τον ιδιο,που θα ιυοθετουσες ευκολα τ ονόμα του κανενα γιατι κανενας εισαι αν κατσεις λιγακι να το σκεφτεις εισαι ενας απλος περαστικος απο τον δρομο της ζωης σε καταλαβαινω,σε νιωθω βαδιζουμε σε παρομοιο δρομο και οι δυο μας,φιλε,μικροσκοπικοι σ ενα τεραστιό κοσμο προσμενουμε την μερα...μα ποια γαμημενη μερα περιμενουμε; τοσο καιρο επιμενουμε,μα προοδο ουδεμια δε βλεπουμε τι σημασια εχουν τα λεφτα,οι γκομενες και οι φιλοι; αφου ολα στην αλανιαρα τη ζωη ειναι φαυλοι κυκλοι κι αυτα τα συναισθηματα που τοσο υπερκτιμηθήκαν οι χαρες μου προσφεραν ηταν προσκαιρες και χαθήκαν χαθήκανε οπως χαθηκανε η θεληση κι η πιστη μου δε με νοιαζει,αν θες την πορτα στη μουρη κλεισ'τη μου τι στο διαολο σημαινουν οσα γυρω μου συμβαινουν; οσο περισσοτερο τα σκεφτομαι στον πατο με σερνουν μα που ειναι αυτος ο πατος;τον ακουσα με δεν τον ειδα οσο χαμηλα κι εαν εφτασα υπηρχε λιγη ελπιδα οπως υπαρχει και μεσα,και ας την πραγκωνιζω τωρα παλι με κατακλυζει ολοκληρο οσο περναει ωρα ελπιζω,και γω δε ξερω σε τι-τη δεδομενη στιγμη να χαρω αραγε ή να αφησω να με παρουν κλαμα και λυγμοι; ενα συνεχες σταυροδρομι,με μονοπατια αντιθετα οτι και να κανεις παντα,θα καταληγεις σ ενα διλειμμα και της ζωης το νομισμα το στριβω παλι μα εμφανιζεται μια νεα προκληση διχως διαλειμμα κι οσο μετραω εγω αν βγαινει το κουπλε σε τετραστιχα βυθισου και εσυ,στης καταθλιψης τα αδυτα
mystyrios – Τρίτη, 22 Ιουν. 2010, 23:59 ειναι ορισμενες φορες,που πεφτεις σε καταθλιψη που σαι λουλουδι μαραζωμενο,κι ας ειναι ανοιξη ειναι ορισμενες φορες,σκοταδι και τον εαυτο σου πιανεις να παραμιλαει...και καπως τον χρονο χανεις αναρωτιεσαι ποιος εισαι και που,τι νοημα εχει στη ζωη αυτη κανεις να προσπαθει να αντεξει τι νοημα εχουν οι χαρες τα πανηγυρια τα λεφτα και αντι για μας πεταν αυτα τα φτερωτα πουλια; ζητας το νοημα,αναζητας συνεχεια εξηγησεις σε πραγματα που εδω κι αιωνες δε βρεθηκαν απαντησεις τι δουλεια εχεις εσυ;ενα μυρμηγκι στη μεγαλη ζωη και οτι καλο σου συμβαινει τοσο λιγο διαρκει και αυτο αποτελει πληγη,στο ειναι σου σε εσενα τον ιδιο,που θα ιυοθετουσες ευκολα τ ονόμα του κανενα γιατι κανενας εισαι αν κατσεις λιγακι να το σκεφτεις εισαι ενας απλος περαστικος απο τον δρομο της ζωης σε καταλαβαινω,σε νιωθω βαδιζουμε σε παρομοιο δρομο και οι δυο μας,φιλε,μικροσκοπικοι σ ενα τεραστιό κοσμο προσμενουμε την μερα...μα ποια γαμημενη μερα περιμενουμε; τοσο καιρο επιμενουμε,μα προοδο ουδεμια δε βλεπουμε τι σημασια εχουν τα λεφτα,οι γκομενες και οι φιλοι; αφου ολα στην αλανιαρα τη ζωη ειναι φαυλοι κυκλοι κι αυτα τα συναισθηματα που τοσο υπερκτιμηθήκαν οι χαρες μου προσφεραν ηταν προσκαιρες και χαθήκαν χαθήκανε οπως χαθηκανε η θεληση κι η πιστη μου δε με νοιαζει,αν θες την πορτα στη μουρη κλεισ'τη μου τι στο διαολο σημαινουν οσα γυρω μου συμβαινουν; οσο περισσοτερο τα σκεφτομαι στον πατο με σερνουν μα που ειναι αυτος ο πατος;τον ακουσα με δεν τον ειδα οσο χαμηλα κι εαν εφτασα υπηρχε λιγη ελπιδα οπως υπαρχει και μεσα,και ας την πραγκωνιζω τωρα παλι με κατακλυζει ολοκληρο οσο περναει ωρα ελπιζω,και γω δε ξερω σε τι-τη δεδομενη στιγμη να χαρω αραγε ή να αφησω να με παρουν κλαμα και λυγμοι; ενα συνεχες σταυροδρομι,με μονοπατια αντιθετα οτι και να κανεις παντα,θα καταληγεις σ ενα διλειμμα και της ζωης το νομισμα το στριβω παλι μα εμφανιζεται μια νεα προκληση διχως διαλειμμα κι οσο μετραω εγω αν βγαινει το κουπλε σε τετραστιχα βυθισου και εσυ,στης καταθλιψης τα αδυτα
edo gallia mas exei oraia mera alla athina den fainete na einai toso oraia Alla den vlepo kai pola freestyle sto forum isos den eiste se kefi na oum alla ego varieme brosta apo to pici exei kosmo ekso ma den vgaino, eimai etsi
eseis ti kanete ekei??? iparxei kapoios pou tha mou pei???
The world is our Don t let da bastards take our place!!!!!!! Hip Hop for king Graffiti for school!!
Le renard – Τετάρτη, 23 Ιουν. 2010, 17:27 edo gallia mas exei oraia mera alla athina den fainete na einai toso oraia Alla den vlepo kai pola freestyle sto forum isos den eiste se kefi na oum alla ego varieme brosta apo to pici exei kosmo ekso ma den vgaino, eimai etsi
eseis ti kanete ekei??? iparxei kapoios pou tha mou pei???
Le renard – Τετάρτη, 23 Ιουν. 2010, 17:27 edo gallia mas exei oraia mera alla athina den fainete na einai toso oraia Alla den vlepo kai pola freestyle sto forum isos den eiste se kefi na oum alla ego varieme brosta apo to pici exei kosmo ekso ma den vgaino, eimai etsi
eseis ti kanete ekei??? iparxei kapoios pou tha mou pei???
Le renard
ontos ego eimai aftos...
The world is our Don t let da bastards take our place!!!!!!! Hip Hop for king Graffiti for school!!
oust re poustr fuck thele lenard yaw loust- h tsapou goroum tefter-tefter salema your moun in mplenter 8) 8)
oust ksapoust pouts mix DOS moun blenter lsvia DOS gkomen Poust Mala (oraios DOS, den katalavainn tpt apo oti les alla den peirazei...lol) :lol: :lol: :lol:
