Συγκέντρωση Στίχων

oti thes man. tha ta kanw edit aurio giati prepei na fygw.

61)FF.C - Κάποιου Οκτώμβρη Την Αυγή


Λόγια περάσαν σιωπηλά
μιλώντας μόνο με μια ματιά
κρατώντας με τόσο σφιχτά
σα να ήταν η τελευταία μας φορά
πόσο σ' αγάπησα εκεί
κάποιου Οκτώβρη το πρωί
σ' ένα παγκάκι παγωμένο
ενώ γύρω έπεφτε βροχή
ριγώ στο πρώτο σου φιλί
σα να ήμουνα μικρό παιδί
έμαθα να ξαναγεννιέμαι
από τη δικιά σου την πνοή
σε μια αμμουδιά σ' ένα νησί
κάποτε κάναμε όνειρα μαζί
κάτω από του φεγγαριού το φως
και των κυμάτων τη μουσική
θυμάμαι τότε μου είχες πει
ας μην τέλειωνε αυτή η στιγμή
και άφησα το μυαλό μου να χαθεί
ακόμα να περιπλανηθεί
μα είσαι σαν το κακό κρασί
που φέρνει ζαλάδα το πρωί
υπάρχουν φορές που νοιώθω λύπη
κι άλλες που νιώθω οργή

Στο παρελθόν
κοιτάζω να με βρω
δεν είμ' εκεί
θα 'μαι απών
ώσπου να κλείσει η πληγή
και στο παρόν
μου μοιάζεις τόσο μακρινή
και απορώ
αν είχαμε ποτέ συναντηθεί

Ο χρόνος λένε κλείνει την πληγή
είτε μεγάλη, είτε μικρή
κι ώσπου το φως ξαναφανεί
θα διώξει όσα ζήσαμε μαζί
πόσα πρέπει να θυμάμαι
πόσα πρέπει να ξεχάσεις
εσύ να περνάς συνέχεια φάσεις
ν' αλλάζεις συνήθειες και πράξεις
να περιμένω να το ξεπεράσεις
μέσα απ’ αρρωστημένες καταστάσεις
ίσως έπρεπε ν' αλλάξω
ίσως ήταν γραφτό ν' αλλάξεις
μ' αυτοί που είχαν φανταστεί
χάθηκαν όπως εκείνη η βροχή
ζήσε μια άλλη εποχή
σε κάποιου Οκτώβρη την Αυγή
θα τη φυλάω πάντα εκεί
σαν την πιο πολύτιμη στιγμή
και θα τη φέρνω στη ζωή
όποτε έχει κάτι να μου πει
για να μη νιώθω μοναχός
κι όσο περνάει ο καιρός
θα τη φροντίζω διαρκώς
από κείνου του φεγγαριού το φως

Τώρα ξέρω πως η αγάπη διαρκεί
όσο κάνει η λάμψη να χαθεί
από το βλέμμα και στο τέρμα
δεν είμαστε πια εγώ κι εσύ
και πόσο αξίζουν τελικά
η αρχή η σπίθα η φωτιά
η γιορτή πληγή και η χαρά
τα σ' αγαπώ στα σκοτεινά
σαν τα όνειρα τα εφηβικά
οι σκέψεις γυρίζουνε ξανά
τα βράδια είναι παγερά
συνήθισα όμως να ζω με αυτά
οι αναμνήσεις μπαίνουν σε τροχιά
γελάν και κλαίνε σαν παιδιά
τρέχουν κοντά τους δυνατά
για να νιώσω πιο μόνος μου μετά
σ' είχα παρομοιάσει μια φορά
σαν όαση στην ερημιά
πάντα θα σημαίνεις για μένα πολλά
πάντα τα σημάδια σου θα 'ναι νωπά
πάντα θα σε ψάχνω σε πρωινά σαν κι αυτά
πάντα θα σε ζητάω άθελά μου κρυφά
ο ήλιος ανατέλλει μα λάμπει θολά
όσο τα όνειρά μου παραμένουν νεκρά

Στο παρελθόν
κοιτάζω να με βρω
δεν είμ' εκεί
θα 'μαι απών
ώσπου να κλείσει η πληγή
και στο παρόν
μου μοιάζεις τόσο μακρινή
και απορώ
αν είχαμε ποτέ συναντηθεί

Στο παρελθόν
πόσο σ' αγάπησα εκεί
στο παρελθόν
σε μια αμμουδιά σ' ένα νησί
στο παρελθόν
θα σε φυλάω πάντα εκεί
στο παρελθόν
κάποιου Οκτώβρη την αυγή

Στο παρελθόν...

62)FF.C - Το Ημερολόγιο

λίγο μετά τα μεσάνυχτα και τα μάτια μου παραμένουν ακόμα ορθάνοιχτα, συναισθήματα ανάμεικτα
μα και μπερδεμένα, τα όνειρά μου 3 μέτρα κάτω απ τη γη μοιάζουν να είναι θαμμένα , χωμένα, κρυμμένα απομονωμένα μακριά από μένα
έχουν θαφτεί κι αυτά μαζί με όσα ελπίζω, νομίζω πως ξεφεύγω, νομίζω πως αρχίζω
να τρελαίνομαι, να παρασέρνομαι, νομίζεις πως με βλέπεις όμως δε φαίνομαι μέσα μου φλέγομαι, νιώθω να καίγομαι
κι έρχομαι πάλι με στίχους που πέφτουν σα λαιμητόμο, κόβουν στη μέση κάθε σκέψη και ανατρέπουν κάθε νόμο
γιατί στον τρόμο, σε ανύποπτο χρόνο, μπροστά στο θρόνο της απόγνωσης αντικρίζεις το φθόνο, άσε με μόνο
μπροστά στον καθρέφτη ένα είδωλο αντικατοπτρίζω
μοιάζει με το δικό μου όμως τώρα πια δεν το γνωρίζω
κι έτσι λοιπόν τελειώνοντας καταλαβαίνεις κι εσύ, πως κάπως έτσι είναι το ημερολόγιο ενός τρελού mc

είναι το ημερολόγιο ενός τρελού mc, το ημερολόγιο ενός τρελού mc, είναι το ημερολόγιο ενός τρελού mc
όποια σελίδα κι αν γυρίσεις κάτι θα χει να σου πει

καθώς οι νύχτες περνάνε φωνές μου γελάνε, μορφές που δεν υπάρχουνε ξανά με κοιτάνε κι οι ενοχές με χτυπάνε
τα λάθη με κυνηγάνε, οι μέρες γίνονται εχθροί καθώς τα χρόνια περνάνε και οι στιγμές με γελάνε
οι ώρες δε σταματάνε κι όλα γυρίζουν γύρω μου σαν κάτι τώρα κι αυτά να ζητάνε κι έτσι θυμάμαι,
κάπου στο βάθος του μυαλού μου,
το πρόσωπο του αληθινού διαβολικού κακού εαυτού μου
αυτό της σκοτεινής πλευράς, που σπάνια κοιτάς, ίσως γιατί σε τρομάζει κάθε φορά που το συναντάς
είναι το ημερολόγιο ενός τρελού mc, άλλη μια σελίδα τελειώνει καθώς φτάνει το πρωί.

63)FF.C - Η Πιο Παλιά Μάχη

Η ώρα είναι περασμένη κι όμως εσύ δεν κοιμάσαι
απλά κάθεσαι, σκέφτεσαι και κάπου-κάπου θυμάσαι
Αναπολείς τώρα με δέος λάθη απ' το παρελθόν
μα δυστυχώς όπως βλέπω δεν έχεις βάλει μυαλό
Κι έτσι λοιπόν μπαίνω πάλι μες το δικό σου κεφάλι
μες στο κακό το καλό κι η μάχη αρχίζει και πάλι
Είμαι αυτός που φοβάσαι κι ας μη το λες τόσα χρόνια
είμαι η πιο καλή πράξη που ανταμείβεται αιώνια
Είμαι αυτός που τον τρέμεις και όλο τον αποφεύγεις
είμαι ο φύλακας άγγελος σε σώνω σαν κινδυνεύεις
Το άσπρο μέσα στο μαύρο και σκέφτομαι τι να κάνω
να βρω επιτέλους τον τρόπο και το κακό να ξεκάνω

Κι έτσι πέφτω χαμηλά, ο ήλιος γίνεται σκοτάδι
κι η ψυχή μου μοιρασμένη σε παράδεισο και Άδη
Ξανακάνω μια αρχή, μα τα ίδια λάθη πάλι
μία μάχη πιο παλιά απ' τη γη και το φεγγάρι

Κι έτσι πέφτω χαμηλά, ο ήλιος γίνεται σκοτάδι
κι η ψυχή μου μοιρασμένη σε παράδεισο και Άδη
Ξανακάνω μια αρχή, μα τα ίδια λάθη πάλι
μία μάχη πιο παλιά απ' τη γη και το φεγγάρι

Είμαι ο κάθε πειρασμός προσφέροντας ηδονή
μοναδικό αντίτιμο η δικιά σου ψυχή
Σκλάβο της σάρκας σε κάνω κι έτσι σε παρασέρνω
μάθε λοιπόν καλά πως ότι θέλω πάντα το παίρνω
Και μην τολμήσεις καν να σκεφτείς έστω ν' αντισταθείς
αλλιώς μες τις αδυναμίες σου σίγουρα θα χαθείς
Γυναίκες λεφτά, παντού υλικά αγαθά,
αρκείσαι μόνο σ' αυτά, είσαι ένα τίποτα πια
Βλέπεις ξέρω πότε, που, πως και γιατί
την πιο ευάλωτη στιγμή είμαι πάντα εκεί,
και είμαι πάντα εκεί, πάντα όταν θες να σκοτώσεις
και όταν τον καλύτερο σου φίλο πας να προδώσεις
Ακόμα κι όταν μισείς τον ίδιο σου τον εαυτό
τότε είναι που έχω πετύχει το δικό μου σκοπό
Δεν υπάρχει βλέπεις τρόπος για σένα πια να σωθείς
η ζωή σου ταξίδι άνευ επιστροφής

Κι έτσι πέφτω χαμηλά, ο ήλιος γίνεται σκοτάδι
κι η ψυχή μου μοιρασμένη σε παράδεισο και Άδη
Ξανακάνω μια αρχή, μα τα ίδια λάθη πάλι
μία μάχη πιο παλιά απ' τη γη και το φεγγάρι

Κι έτσι πέφτω χαμηλά, ο ήλιος γίνεται σκοτάδι
κι η ψυχή μου μοιρασμένη σε παράδεισο και Άδη
Ξανακάνω μια αρχή, μα τα ίδια λάθη πάλι
μία μάχη πιο παλιά απ' τη γη και το φεγγάρι

Μπορείς να τρέξεις, μα δε μπορείς να κρυφτείς
όσο και αν προσπαθείς, στην παγίδα μου πάλι θα πιαστείς
Βλέπεις σε έχω παγιδεύσει ω, ναι
σ' έχω δεσμεύσει στον ιστό της αμαρτίας δες πάλι πως έχεις μπλέξει
Και να ξέρεις καλά πως έχω κι άλλα να σου δώσω:
εξουσία, δύναμη, και ούτε καν ιδρώσω
Μην τον ακούς, μην τον ακούς, έι, μόνο εμένα άκου
το ξέρω πως η πίστη είναι βαθιά κρυμμένη κάπου
μέσα σου, πού; κάπου εκεί βαθιά μεσ' στην ψυχή
είναι εκεί; ναι μα πρέπει να ψάξει κανείς για να τη βρει
βλέπεις υπάρχω, κι εγώ εκπροσωπώ το καλό
τη μάχη όμως έχεις χάσει στον αιώνα αυτό

Κι έτσι πέφτω χαμηλά, ο ήλιος γίνεται σκοτάδι
κι η ψυχή μου μοιρασμένη σε παράδεισο και Άδη
Ξανακάνω μια αρχή, μα τα ίδια λάθη πάλι
μία μάχη πιο παλιά απ' τη γη και το φεγγάρι

Κι έτσι πέφτω χαμηλά, ο ήλιος γίνεται σκοτάδι
κι η ψυχή μου μοιρασμένη σε παράδεισο και Άδη
Ξανακάνω μια αρχή, μα τα ίδια λάθη πάλι
μία μάχη πιο παλιά απ' τη γη και το φεγγάρι

64)FF.C - Το Παραμύθι

Όταν ήμουνα μικρός μου χανε πει ένα παραμύθι
Ότι αυτό που λέγεται φιλία υπάρχει και ζει σ’ αυτό τον πλανήτη
Μου χαν πει και για κάτι σπουδαίο που το λέγαν ιδεολογία
Και να με πιστός σε ιδανικά, όπως οικογένεια, πατρίδα θρησκεία
Μου ‘χαν πει για μια γενιά εκεί γύρω στο ’60 με ’70
Και μια επανάσταση αν χρειαζότανε η γενιά μου θα έκανε τα ίδια
Μου χαν πει και για κάτι παράξενους με καπέλο και μπλε στολή
Αυτοί θα μ’ έσωναν αν κάποιος κλέφτης στο σπίτι μου μέσα είχε μπει
Μου ‘χαν πει για μία χούντα και για μία αριστερά
Μου ‘παν για κάποιες χαμένες πατρίδες και 400 χρόνια σκλαβιά
Μου ‘παν οτ’ είμαι τυχερός, γιατί τώρα έχουμε δημοκρατία
Και για κάτι που το λέγαν σοσιαλισμό και έμοιαζε μ’ ελευθερία
Μου είπαν ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει για τη δική μου τη γενιά
Και αφού έχουμε ένα πιάτο να φάμε όλα είναι μια χαρά
Μου είπαν να βάλω γρήγορα μυαλό και να συμβιβαστώ
Γιατί κάπου εκεί είναι το νόημα της ζωής, αν το ψάχνω θα το βρω

Όταν ήμουνα μικρός μου ‘χαν πει ένα παραμύθι
Μα είχε άσχημο τέλος και αυτό το ξέρω ήδη
Όταν ήμουνα μικρός μου χαν διδάξει μια ιστορία
Τώρα μου την λεν αλλιώς, μα εγώ μαθαίνω στην πορεία

Τώρα όμως που μεγάλωσα το παραμύθι έχει αλλάξει
Δε φοβάμαι πια τους εχθρούς μου γιατί οι φίλοι μ’ έχουνε κάψει
Και κείνο το σπουδαίο που το λένε ιδεολογία
Έχει καταντήσει γραφικό και ανήκει πια στη ιστορία
Κι όσο για την επανάσταση που θα έκανε η δική μου η γενιά
Την κάνει μέσα από ακριβά αμάξια, ρούχα, μόδα και λεφτά
Και αυτοί οι παράξενοι που λέγονται αστυνομικοί
Είναι οι περισσότεροι οι ίδιοι κλέφτες και επικίνδυνα κομπλεξικοί
Τώρα όλες οι πολιτικές παρατάξεις έχουνε γίνει ένα
Η εξουσία είναι γλυκιά κι ελκυστική για τον καθένα
Εμείς δε βιώσαμε τον πόλεμο, ούτε τη δικτατορία
Μήπως φταίει τελικά αυτό που ακόμα δε νοιώθω ελευθερία;
Κι αμφισβητώ ότι τα πράγματα είναι καλύτερα για μας
Έχουμε υλικά αγαθά, αλλά μας λείπουνε άλλα πολλά
Μου λείπει κάτι αληθινό να μπορώ να πιστέψω άφοβα σε αυτό
Νοιώθω πως ήδη έχω γεράσει πριν προλάβω να μάθω να ζω

Όταν ήμουνα μικρός μου ‘χαν πει ένα παραμύθι
Μα είχε άσχημο τέλος και αυτό το ξέρω ήδη
Όταν ήμουνα μικρός μου χαν διδάξει μια ιστορία
Τώρα μου την λεν αλλιώς, μα εγώ μαθαίνω στην πορεία

Δώσε μου φώτιση θεέ μου, υπάρχει εθνική συσκότιση
Χιλιάδες τα χτυπήματα σε κάθε μου ανόρθωση
Ή ο κόσμος έχει αλλάξει ή δε τον έμαθα ποτέ
Πουτανιά ψέμα κι απάτη θεωρούνται κυριλέ
Κάποτε πίστεψα σε κάτι και μια ιδεολογία
Πίστεψα στη μουσική μου σα να ήτανε θρησκεία
Τώρα πια με το hiphop κάνουν στριπτίζ μεσ’ τα πορνεία
Τόσα χρόνια μέσα στο ψέμα, τώρα νοιώθω αηδία
Ένα μάτσο εγωπαθείς κι επιεικώς κωλόπαιδα
Μια παράσταση κλισέ, αρνητικά όλα τα πρότυπα
Άμα κάτι δε μου κάνει εγώ φεύγω μακριά
Δεν ανήκω σε κανένα, δεν ανήκω πουθενά
Ο κόσμος έχει μολυνθεί, δεν τον νοιάζει ποια είναι η αλήθεια
Είναι λέξη ντεμοντέ και πια του έγινε συνήθεια
Η παράδοση πεθαίνει, η Ελλάδα που να ζει
Βάλανε στο φέρετρο της την ευρωπαϊκή επιγραφή
Η μασονία αλωνίζει μέσα στην ελληνική βουλή
Σοσιαλισμός και χούντα τώρα γίναν ασορτί
Ψεύτικες δημοσκοπήσεις κι αλλοδαποί σε απογραφή
Μα η κυβέρνηση θέλει ψήφους θέλει από κάπου να τους βρει
Σάπια λόγια και ιδέες, η πουτανιά σαν αρετή
Και μετά τα 15 η παρθενιά είναι ντροπή
Τι πειράζει όμως αυτό; Τώρα είμαστε ευρωπαίοι
Ψάξε να βρεις τον αντρισμό σου σε ένα αμάξι που να λέει
Βρες κι ένα καλό τσουλί για να συμπληρώσει την εικόνα
Γίνε λίγο κουνιστός, στην Ευρώπη είναι μόδα
Ας χαρούμε χωρίς λόγο, έχουμε 21ο αιώνα
Αν το ήξερε ο Σωκράτης τότε θα είχε αλλάξει χώρα

Όταν ήμουνα μικρός μου ‘χαν πει ένα παραμύθι
Μα είχε άσχημο τέλος και αυτό το ξέρω ήδη
Όταν ήμουνα μικρός μου χαν διδάξει μια ιστορία
Τώρα μου την λεν αλλιώς, μα εγώ μαθαίνω στην πορεία

65)FF.C ft. Dogmother - Δέκα Πόντους Τακούνι

Ρυθμοδαμαστης
Εχεις ενα προβλημα σοβαρο, παντα θα το 'χεις και λεγεται ωραιοπαθεια
αν δεν πετυχει η βαφη στα μαλλια σου σε πιανει αγχος και εμπαθεια
εισαι απο αυτες που αξιζουν τοσο οσο το αυτοκινητο τους
με μια εξατμιση που κανει θορυβο να μην ακουν τον εαυτο τους
εισαι απο αυτες που εχουν προβλημα στη ψυχη, στη συνειδηση και στο μυαλο τους
που με ρουχα, παπουτσια και λεφτα ικανοποιουν για παντα το σαπιο εγω τους(εγω;)
το αντε γαμησου σε σενα ακουγεται σαν ευχη
στησε και κανα κ**ο μηπως και παρεις καμια προαγωγη
μα ο,τι κανεις να ξερεις οτι καποτε το βρισκεις μπροστα σου
ψευτικα οσα νομιζες δεδομενα, ψευτικα οσα νομιζες δικα σου
απο τη μιζερη δουλεια σου ως τη δηθεν μαγκια σου
απο τα χαμενα παιδικα ονειρα σου ως το χρωμα το ψευτικο στα μαλλια σου
Τωρα φτιαξου καλα, να σε παρουνε οι καμερες στα ελληναδικα
βρες καποιον ομοιο σου για συναισθηματικη ασφαλεια
πανικος αν σου σπασει κανα νυχι(ααα!) ή αν δεν πετυχει η ανταυγεια
το ναρκισσισμο σου προσκυνας με θρησκευτικη ευλαβεια(πως ειμαι;)
μονιμο προβλημα σου ποια θα ειναι η μοδα αυτη τη χρονια
τι χρωμα θα φορεθει(τι θα τα κανω τα περσινα;)
χα, ψαξε στα περιοδικα, ξερεις εκεινα τα γνωστα
που σου δειχνουν δεκα τροπους να τους σηκωσεις το κεφαλι σε λιγοτερο απο πεντε λεπτα

Δεκα ποντους τακουνι εναν οροφο πιο ψηλοι
πανω σε τραπεζια χορευεις Τσαλικη και Βανδη
καποιος ομως μου πε οτι τωρα αλλαξαν οι καιροι
ακομα πανω σε τραπεζια μα τωρα χορευεις R'n'B
Δεκα ποντους τακουνι εναν οροφο πιο ψηλοι
πανω σε τραπεζια χορευεις Τσαλικη και Βανδη
ποτα, τσιγαρα, μεθυσια μετα η γνωστη διαδρομη
σε καποιου μα**κα το κρεββατι θα σε βρει το αλλο πρωι

Δεσποινις σας παρακαλω, μη μιλατε βγαλτε το σκασμο
Μ' αριστα το δεκα σας βαθμολογω
μηδεν IQ, μηδεν μυαλο (x2)

Dogmother
Μες το club, εσυ οι φιλες σου κι εγω
Ωραια, νιωθω σαν το Νωε μες την Κιβωτο
Βαλε το κορμι σου να δουλεψει αφου δεν εχεις μυαλο
Και εκτος τουτου τολμω να πω
Μα, γιατι υπαρχεις, το μυαλο σου αποκομμα σταχτης
καμμενο δασος, οσο για την καρδια σου, αναποει τη σοδια της
σε χαιρεταει η ευτυχια εχοντας ανοιχτα τα δαχτυλα της
Αφεξης ο κοφτης μου στο δερμα της δικης σου πλατης
δεν φτανει που στην καρδια σου δεν βρηκα ιχνος αγαπης
σ' αρεσει τοσο να με μισεις που θες και σε αλλους το κολπο να μαθεις
σου απαγορευω να υπαρχεις, τωρα ξερω καλα γιατι με σενα δεν τα 'χεις
εισαι ενα απαισιο πλασμα στα πλαισια απαισιας στασης

Δεκα ποντους τακουνι εναν οροφο πιο ψηλοι
πανω σε τραπεζια χορευεις Τσαλικη και Βανδη
καποιος ομως μου πε οτι τωρα αλλαξαν οι καιροι
ακομα πανω σε τραπεζια μα τωρα χορευεις R'n'B
Δεκα ποντους τακουνι εναν οροφο πιο ψηλοι
πανω σε τραπεζια χορευεις Τσαλικη και Βανδη
ποτα, τσιγαρα, μεθυσια μετα η γνωστη διαδρομη
σε καποιου μα**κα το κρεββατι θα σε βρει το αλλο πρωι

Δεσποινις σας παρακαλω, μη μιλατε βγαλτε το σκασμο
Μ' αριστα το δεκα σας βαθμολογω
μηδεν IQ, μηδεν μυαλο (x2)

66)RNS - Η Συμμορία Tων 11

Κανόνας

Έχοντας πάρει τα χαμπάρια μου δινώ παλι τα style μου
δε σε συμφερει να ανταγωνιστεις το freestyle μου
ακουσε μας, ελα κοντα μας κι αντεγραψε μας
μισησε μας, δε σου χαρισαμε τα κουπλε μας
μπαινεις στο θεμα ολο εφε, ψεμα
εισαι σαν αιμα, μπροστα στους πρωταγωνιστες
Λαμδα Πι RNS, ηχητικες μαστουρες
ρουφά τις ριμες μας σα τζουρες
σσσσσσσσσσσσσσσ
κατα καποιο τροπο καναμε τους mc's να μην εχουνε μικροφωνο
και ετσι τους ελεγχουμε, αυτονοητο
εκπροσωποι εκεινων των λιγων που αντισταθηκαν
και καψαν ζωντανους σ'οσους εμποδιο μας σταθηκαν
ξεχαστηκαν πολλοι κατω απ'τη σταχτη τους
σκεφτηκανε τη παρτυ τους μονο γινομαι κομπος στο στομαχι τους
διακοπτω τον ρυθμο τους με κροτους
τοποθετωντας την ναρκη τους μεσα στο στρατοπεδο τους
αιχμαλωτος δικος τους ο προδοτης εαυτος τους
ακυρωνω το σκοπο τους και γελαω στο θυμο τους

Τιμωρος

Πατε πιο πισω, εισαστε πιο πισω κι απ'τον πισω
στεγνωστε πριν φτυσω ακομα μπουσουλας να στο θυμησω
καιρο το ψαχνεις να σε συναντησω
μα δεν αξιζει mc ουτε να σε γαμησω
θα σε ταλαιπωρησω θα το ξενιχτυσω
κι ελα απο Ηρακλειο ή Αμπελοκηπους
ή απο Περισσο να νιωσεις λιγο αδρεναλινι και καπνο
κανεις δεν χανει κοντα στον Τιμωρο
Zaralee και Κανονας εκπροσωποντας το αληθινο
με γκομενες δεν βγαινουμε στην tv
δε σε συμφερει με μας να τα βαλεις γιατι
ειμαστε θνητοι εσυ ο θεος
πες τους ξενους ραππαδες ποιος ειναι δημιουργικος
καποιος το περνει σαφως στυλ ελληνικο
crew ελληνικο, και εδω παιζει παρανομο ρευστο
και ποιοτητα εσεις σε καθε σιντι φαινεται πως εχετε προτυπα
απαπα να να ειστε για κλαμματα
αχαριστα, στριβω το γαρο και γουσταρω
το μπουλο σας απληστα παραφωνα
ειμαστε αινιγμα, στο ραπ κολλαμε ενσημα

Zaralee

Δες δες δες
Λαμδα λαμδα λαμδα πι RN-RN-RNS
ενωμενες φωτιες διχως υπερβολες

Τιμωρος

Δε σας συμφερει το στυλ μας διαφερει
σας πηραμε τις παρθενιες

Zaralee

Στις ριμες σας πλιατσικο
τα χερια σας χωρις μικροφωνο αφηνουμε
τα κοβουμε φορατε χειροπεδες σα μαχαιρια βλακες κοφτερες
αλλη μια παρωδια τρομου με κετσαπ αντι για αιμα
ειστε ψεμα, εμποριο κυκλοφορησατε καηκατε
παρουσιαζοντας σκηνες φοβου στα νιατα
με ριμες ταχα που βγαζουνε ματια
καλλιτεχνικα στην αμμο παλατια
οπου ο χρονος τα κανε ρημαδια
το παιζεται παιδια διαμαντια
ειστε οι χειροτεροι που περασε στα χρονικα της μοδας χιπ-χοπ γκάφα
οι στιχοι των Λαμδα πι πετραδια
για, τα γκλαμουροστραβαδια
σπανε απ'τον καθρεφτη τα τζαμια
εκπροσωπουν τους μαγκες που κανουνε βερια με φραγκα
και το χουνε στη τσεπη ετσι για πλακα
μη μου πουλας τα εφε σου ρε καρτα
με δυο τρυπακια που θα γινεις δε σε κανουν αυτα μαγκα
με μαυρα στη μαπα στρωνεις φατσα
μπροστα ρεμαλια, εχετε καβαντζες γιατι ειστε
καβουρικα παρταλια συμφωνιες δεν παιζουν με σας
αφου στα feeling σας μας ηρθατε με κλαμματα
θελετε ενα καλο γαμησι κι υστερα για ραμματα

Buffalo Bill

με τοσο στυλ που χωνω, θα με κατηγορησουν για καταχρηση
ειναι το ραπ μου σα το crack και εγω ειμαι χρονια στην εξαρτηση
με το ? το tic και το tac .... με τη φωνη μου κανει ταυτιση
μη ρωτας τι και γιατι πως ποιος δεν παιζει απαντηση
παιζει η μουσικη αυτη προσφερει ψυχαναλυση
θες αναλυση επ αυτου χασις και φου φερνουν εκτονωση
αποσυμφορηση, απο την αναταση μεχρι τη πορωση
κανει τους φανς να τα σπαν κι οχι στη βια να ξεσπαν
ειναι σαν gun ρε μαν, ελα για παντου στο An
υπαρχουν μαγκες στο freestyle μαγκα μου που γαμαν
μεχρι να παιξει man to man στο μπαμ μπατσες θα 'φαν
κι υστερα το πληρωμα τους θα με λεει καπεταν
yaw yaw θα με λεει καπεταν
α χαα yaw yaw yaw yaw

Supreme

Δε ξερεις σε τι λουκι εχεις μπλεξει
Rollin' αδερφοτητα επεστρεψε με ορεξη
ανηκουμε σε αυτους που φτιαχνουν ριμες και πηδάν mc'ηδες
γι'αυτο, κοιτα λιγο τη παρτη σου λοιπον κι ασε τις πιπες
κοψε τις ιστοριες για αλητειες ξερω πως λες μαλακιες
και και και δε το πιστευω να πιστευεις πως δεν σε εχουμε παρει γραμμη
ποιος εχει παρει μωρη, στα σοβαρα αυτο που κανει και να αντεξει μπορει
στα ποδια του να σταθει, χωρις συζητηση το Rollin' Stone crew
πιο καυλωμενο απο ποτε, χτυπαει αισθητα
στην αντεπιθεση περνα
γυρνα και στρεφεται εχθρικα ποτε δεν προσκυνα
κανενα που λεει πως φορα το στεμα ποιο στεμα? χα
απιστευτο, θρασος που χουν αποκτησει καποιοι
καποιοι πιτσιρικοι γυφτοι
κουτορνιθι, ακουσα κι αλλους που ο λογος τους δεν με πειθει
κι ουτε προκειται να γινει αυτο λοιπον
Λαμδα πι Rollin Stone α.. α... Λαμδα Πι RN-Stone

Ripu

Νεο προιον ηχητικων
σαν να την ακουσες μαστουρα απο ζαμπον
και λοιπον
ακουσα δε μ'αγγιξε τιποτα απ'το γυρο mc'ηδων γυρω
που θα παιξουν υποπτα, δεν κανεις τιποτα
κανω τον ?ποδα? οτι ναναι υποπτα
γεματα απο ραπιες βλακακο πεφτετε κατω
πεφτετε κατω απ'το πατο απο ριμες σε κρυο πιατο
RNS συνδικατο Ψυχοδραμα, τα κεφαλια κατω
ομαδα Χ μοκοτο βλακα αλλιως θ'αναγκαστω
και παλι τη τεχνη να σου τη μαθω
αλλιως θα μ'αναγκασεις παλι απ'το παιχνιδι να σε βγαλω
να σε βγαλω να να να να να να σε βγαλω
yaw yaw yaw αντε γαμησου

Detro

Fuck mainstream με Mad καλλιτεχνες δεν εχω σχεση
παιρνω θεση, σ'αυτο που αποκαλεις ελληνικη σκηνη
ελπιζω να σ'αρεσει το μπλα μπλα μας
φυσικα μας, φτιαχνει το σισιχα μας
κοντα μας μην ερθεις θα παρεις γραμμη
πως η ομαδα Χ ειν'ανεξηγητο φαινομενο
σαν κομμητων βρο-χη-μωνιαζει
στα κρυα πεζοδρομια της πολης και χλωμιαζει
το προσωπο του δρομου καρντασι σβηνουν τη φαση
οι δεκα ασσοι μου και μπουρδελο
θα μετατρεψουμε τη Athens σε φουρνελο μπινε
θα γινει της ποπης σκυλε δεν θα τα δεις στο σινε
ρυθμος RNS, αφορητες ροπες
ειναι ο De πετα μπολικες ριμες high on stress
οι τροπες δε μας ταιριαζουν δε χωρουν απειλες
σε fake battles μεχρι τα γαμημενα sound checks
καθιστε καντε ραπ σαν αδερφες
ο νικολης που λες εμαθε να τεντωνει νευρα και χορδες
που τα εμαθε αυτα, στη νυχτα
ποτ'ακριβως? οταν ηταν πιτα
δε μετανιωνω για τιποτα κοιτα
στα ματια μου τη κολαση που ζουσα να δεις τι θα ζησεις πληγα
λιγα μη ζητας θα παρεις δαγκωμενη ξηγα
πηραμε τα χαμπαρια μας και παρε τα παπαρια μας
γιατι εχω γινει πιτα

Αδεσποτο

Τωρα ξερεις τι εκπροσωπουμε, πουτσα στο στομα σου
σερνω πισω δαιμονες να χασεις το χρωμα σου
RNS, πανε χρονιες και χρονιες και εμεις κραταμε ψηλα
σκληρα δαγκωνουμε, πουστη ζυγωνουμε
μαθε το μοκοτο κι οτι ειναι παθεις παθε το με λογο καθετο
ξεσαλωνουμε χωνουμε, γιατι πινουμε και λιωνουμε
μια γροθια για να σε χτυπαει για μερες
εδω που οι διαολοι κοιμουνται με σφαιρες
μια γροθια για να σε χτυπαει για μερες
εδω που οι διαολοι κοιμουνται με σφαιρες

67) Ζωντανοί Νεκροί - Αλαντίν

HOCUS POCUS
ΜΕΤ'ΑΠΟ ΤΟΣΑ ΒΑΣΑΝΑ ΚΑΙ ΚΟΠΟΥΣ
ΣΤΡΟΒΙΛΟΣ-ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΡΙΜΑΖΕΙ ΤΟΠΟΥΣ
ΜΕ 2 ΑΠΛΟΥΣΤΑΤΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ
ΓΙΑ MC's ΠΙΛΟΤΟΥΣ
ΠΟΥ ΠΙΛΟΤΑΡΟΥΝ LOTUS
ΚΑΛΟ Ή ΚΑΚΟ ΤΟΥΣ
ΑΝΕΚΑΘΕΝ
ΓΙΝΟΜΑΙ ΜΕ ΗΕΙΝΕΚΕΝ
ΕΚΑΤΕΡΩΘΕΝ
Ζ.Ν ΜΕΝ ΚΑΙ ΔΕΝ
ΤΗΝ ΠΕΦΤΟΥΜΕ ΣΕ ΜΑΝΕΚΕΝ
MC'S MC'S MC'S MC'S MC'S
ΛΑΒΕΤΕ ΘΕΣΕΙΣ
ΠΑΡΤΕ ΧΑΜΠΑΡΙ
ΠΡΟΤΟΥ Ο ΚΑΤΑΧΘΟΝΙΟΣ ΣΑΣ ΤΟΥΜΠΑΡΕΙ
ΖΕΙ ΚΑΙ ΚΑΤΟΙΚΕΙ ΜΕΣ ΣΤΟ ΛΥΧΝΑΡΙ
ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΤΟΝ ΠΑΡΕΙ
ΤΡΙΨΤΟΝ ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ ΣΟΥ ΚΑΝΕΙ ΧΑΡΗ
ΒΓΑΙΝΕΙ ΜΕ ΓΡΟΘΙΑ ΚΑΙ ΔΕ ΦΕΡΜΑΡΕΙ
ΑΡΠΑ ΤΗΝ
ΞΕΦΥΤΩΣΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΟΥ ΣΑΝ ΤΟΝ ΑΛΛΑΝΤΙΝ
ΟΜΩΣ ΠΙΟ ΚΑΚΟΣ ΑΠΟ ΜΟΥΤΖΑΧΕΝΤΙΝ
ΚΑΝΤΕ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ
ΤΟΠΟΘΕΤΕΙ ΤΗ ΝΑΡΚΗ
MC's ΨΑΧΤΕ ΓΙΑ PARKING
ΚΡΥΦΤΕΙΤΕ, ΚΑΛΥΦΘΕΙΤΕ ΑΠ'ΤΑ SUPER MARIO FUCKING

ΚΑΜΠΑΝΑΚΙ, ΝΤΙΝ-ΝΤΙΝ
ΑΛΛΑΝΤΙΝ, ΜΕΣ ΣΤΗ DRΕΑΜ ΤΕΑΜ
SHOWMEN ΣΤΟ ΣΥΝ
ΣΑΝ ΤΟΝ ΧΑΡΥ ΚΛΥΝ
ΦΕΡ'ΕΙΠΕΙΝ ΣΑΝ ΤΟΝ ΜISTER BEAN
ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΕΙΣ ΚΙ ΕΣΥ ΣΤΗΝ ΟΜΑΔ'ΑΥΤΗΝ
ΓΡΑΨΕ ΡΙΝ, ΤΟ ΣΩΣΤΟ ΡΙΝ, ΠΡΙΝ

ΚΑΜΠΑΝΑΚΙ, ΝΤΙΝ-ΝΤΙΝ
ΑΛΛΑΝΤΙΝ, ΜΕΣ ΣΤΗ DRΕΑΜ ΤΕΑΜ
SHOWMEN ΣΤΟ ΣΥΝ
ΣΑΝ ΤΟΝ ΧΑΡΥ ΚΛΥΝ
ΦΕΡ'ΕΙΠΕΙΝ ΣΑΝ ΤΟΝ ΜISTER BEAN
ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΕΙΣ ΚΙ ΕΣΥ ΣΤΗΝ ΟΜΑΔ'ΑΥΤΗΝ
ΓΡΑΨΕ ΡΙΝ, ΤΟ ΣΩΣΤΟ ΡΙΝ
ΠΡΙΝ ΠAΡΩ ΠΡΙΜ

ΕΙΝΑΙ ΤΟ CATCH ΦΕΡ'ΕΙΠΕΙΝ
ΜC ΣΤΟ'ΠΑ ΚΑΙ ΠΡΙΝ
ΕΙΜΑΙ SHOWMΑN ΣΤΟ ΣΥΝ
ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΠΕΙΣ ΑΜΗΝ
ΚΑΝΩ ΤΟ ΠΑΝ ΝΑ ΣΕ ΒΓΑΖΩ ΜΠΑ-ΜΠΑ
ΧΕΙΡΙΣΤΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΝΗΦΑΛΙΩΝ
ΜΜΜΜΜ
ΠΑΝΤΑ ΖΩ ΜΕΣ ΣΤΗΝ ΝΤΑΓΚΛΑ
ΧΑΡΜΑ ΚΙ ΑΝ ΠΙΕΙΣ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΤΑ
ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΤΗΝ ΦΑΤΣΑ ΤΟΥ CHAMPION
ΧΑ!
ΠΑΡ'ΟΛΑ ΜΆΡΕΣΕΙΣ
ΜΙΚΡΟΦΩΝΟ Μ'ΑΡΕΣΕΙΣ
ΑΝΕΣΕΙΣ
ΠΟΥ ΘΑ ΖΗΛΕΥΑΝ ΟΙ ΑΛΛΟΙ MC's
ΠΟΙ'ΕΙΝ'ΑΥΤΟΙ ΟΙ MC's ΠΟΥ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΣΑΝ ΠΟΙΟΝ
ΠΟΥΣΤΡΕΣ ΠΟΥΣΤΡΕΣ ΠΟΥ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΚΑΡΜΠΟΝ
ΑΠ'ΤΟ ΙΔΙΟ ΜΑΤΣΟ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΛΟΙΔΙΟΙ

ΚΑΜΠΑΝΑΚΙ, ΝΤΙΝ-ΝΤΙΝ
ΑΛΛΑΝΤΙΝ, ΜΕΣ ΣΤΗ DRΕΑΜ ΤΕΑΜ
SHOWMEN ΣΤΟ ΣΥΝ
ΣΑΝ ΤΟΝ ΧΑΡΥ ΚΛΥΝ
ΦΕΡ'ΕΙΠΕΙΝ ΣΑΝ ΤΟΝ ΜISTER BEAN
ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΕΙΣ ΚΙ ΕΣΥ ΣΤΗΝ ΟΜΑΔ'ΑΥΤΗΝ
ΓΡΑΨΕ ΡΙΝ, ΤΟ ΣΩΣΤΟ ΡΙΝ, ΠΡΙΝ

ΚΑΜΠΑΝΑΚΙ, ΝΤΙΝ-ΝΤΙΝ
ΑΛΛΑΝΤΙΝ, ΜΕΣ ΣΤΗ DRΕΑΜ ΤΕΑΜ
SHOWMEN ΣΤΟ ΣΥΝ
ΣΑΝ ΤΟΝ ΧΑΡΥ ΚΛΥΝ
ΦΕΡ'ΕΙΠΕΙΝ ΣΑΝ ΤΟΝ ΜISTER BEAN
ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΕΙΣ ΚΙ ΕΣΥ ΣΤΗΝ ΟΜΑΔ'ΑΥΤΗΝ
ΓΡΑΨΕ ΡΙN, ΤΟ ΣΩΣΤΟ ΡΙΝ, ΠΡΙΝ

ΚΑΜΠΑΝΑΚΙ, ΝΤΙΝ-ΝΤΙΝ
ΑΛΛΑΝΤΙΝ, ΜΕΣ ΣΤΗ DRΕΑΜ ΤΕΑΜ
SHOWMEN ΣΤΟ ΣΥΝ
ΣΑΝ ΤΟΝ ΧΑΡΥ ΚΛΥΝ
ΦΕΡ'ΕΙΠΕΙΝ ΣΑΝ ΤΟΝ ΜISTER BEAN
ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΕΙΣ ΚΙ ΕΣΥ ΣΤΗΝ ΟΜΑΔ'ΑΥΤΗΝ
ΓΡΑΨΕ ΡΙΝ, ΤΟ ΣΩΣΤΟ ΡΙΝ, ΠΡΙΝ

ΚΑΜΠΑΝΑΚΙ, ΝΤΙΝ-ΝΤΙΝ
ΑΛΛΑΝΤΙΝ, ΜΕΣ ΣΤΗ DRΕΑΜ ΤΕΑΜ
SHOWMEN ΣΤΟ ΣΥΝ
ΣΑΝ ΤΟΝ ΧΑΡΥ ΚΛΥΝ
ΦΕΡ'ΕΙΠΕΙΝ ΣΑΝ ΤΟΝ ΜISTER BEAN
ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΕΙΣ ΚΙ ΕΣΥ ΣΤΗΝ ΟΜΑΔ'ΑΥΤΗΝ
ΓΡΑΨΕ ΡΙΝ, ΤΟ ΣΩΣΤΟ ΡΙΝ
ΠΡΙΝ ΠAΡΩ ΠΡΙΜ

ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΖΙΝΙ
ΠΟΥ ΤΕΙΝΕΙ
ΝΑ ΣΟΥ ΚΛΕΨΕΙ ΤΗ ΦΗΜΗ
ΓΙΑ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΕΙΜΑΙ ΗΔΟΝΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΔΥΝΗ

ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΖΙΝΙ
ΠΟΥ ΤΕΙΝΕΙ
ΝΑ ΣΟΥ ΚΛΕΨΕΙ ΤΗ ΦΗΜΗ
ΓΙΑ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΕΙΜΑΙ ΗΔΟΝΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΔΥΝΗ

ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΖΙΝΙ
ΠΟΥ ΤΕΙΝΕΙ
ΝΑ ΣΟΥ ΚΛΕΨΕΙ ΤΗ ΦΗΜΗ
ΓΙΑ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΕΙΜΑΙ ΗΔΟΝΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΔΥΝΗ

ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΖΙΝΙ
ΠΟΥ ΤΕΙΝΕΙ
ΝΑ ΣΟΥ ΚΛΕΨΕΙ ΤΗ ΦΗΜΗ
ΓΙΑ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΕΙΜΑΙ ΗΔΟΝΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΔΥΝΗ

ΚΑΜΠΑΝΑΚΙ ΝΤΙΝ ΝΤΙΝ
ΚΑΜΠΑΝΑΚΙ ΝΤΙΝ
ΚΑΜΠΑΝΑΚΙ ΝΤΙΝ ΝΤΙΝ

68) Άλφα Γάμμα – Νεοέλληνα Άκου

Νεοέλληνα άκου. Πρόσεξε καλά.
Άνθρωποι γίνανε φίδια γιατί αγγίξαν λεφτά.
Νεοέλληνες βλάκες συμβαδίζουν μ' εχθρούς.
Καταστροφή είναι όλοι τους γιατί συμβάδισαν με τα μυαλά του νεοέλληνα.

Γεννημένος σ' ένα κόσμο που βασιλεύουν οι νεοέλληνες
δεν έχεις φράγκα μάγκα, στη μπάντα όπως πάντα ξέμενες.
Μας κυβερνά η αφρόκρεμα του Κολωνακίου.
Κάποιοι αερίζονται στους χώρους ενός ακριβού εστιατορίου
κι άλλοι ζορίζονται στη βρώμα του αστικού λεωφορείου.
Κάποιοι καταδικαστήκαν να ξύνουν μια ζωή τον πάτο
κι άλλοι δίχως να τ' αξίζουνε τα βρίσκουν έτοιμα στο πιάτο.
Ξεχυθήκανε τα ψώνια σε δεξιώσεις και σαλόνια.
Ποιοι γίνανε σωτήρες και ποιοι πήραν τα τιμόνια;
Ποιοι αρχηγοί του 2000 και ποιοι τα πιόνια;
Ποιοι του έθνους οι μπαμπάδες και ποιοι έχουν τα γαλόνια;
Μας γαμάνε εδώ και χρόνια, μας υπόσχονται συμπόνια
και μας σπέρνουνε διχόνοια.
Έγχρωμα κουτιά μέσα σε γκρίζο σκηνικό προσφέρουν μασημένες σκέψεις.
Κάλπικοι μεσσίες σου ζητάν να τους πιστέψεις.
Αμέτρητα κοράκια σε κοιτάνε με βλέψεις.
Όλοι προσπαθούν, μα δε μπορούν τη ρουτίνα να ξεφορτωθούν.
Πες μου. Πως θα ξεμπερδέψεις;
Γεννήθηκες στο σύστημα και μες σ' αυτό θα παίξεις
πιόνι μπροστά στο τέρας. Πρέπει να συμβιβαστείς μ' αυτό ή να το καταστρέψεις.
Απάνθρωποι άνθρωποι, προσωποποιημένα φίδια.
Όλοι κοιτάνε το συμφέρον τα γαμημένα αρχίδια.
Μετράνε μόνο τα χαρτιά. Στημένα τα παιχνίδια.
Η δουλειά έγινε δουλεία.
Στρατόπεδα συγκέντρωσης γίναν τα σχολεία.
Στην ουσία δεν υπάρχει συνουσία. Αξία καμία.
Όλοι προσπαθούν να βρουν διέξοδο μέσα απ' τ' αδιέξοδο.
Ετοιμαστείτε για την έφοδο. Άγνωστοι Γνωστοί ψάχνουν τον ένοχο.

Νεοέλληνα σκέψου καλά ποιοι σε κυριεύουνε.
Όλα μεριμνάνε άσκοπα, όλοι θέλουνε λάδωμα.
Γεμίσαμε από top reality show κοροϊδία και ψέμα.
Μαύρη καρδιά υπεράνω το βλέμμα.
Μαγκιά σου που βγαίνεις και συζητάς τα προβλήματά σου.
Δεν καταλαβαίνεις πως έτσι χάνεις την προσωπικότητά σου;
Στάσου! Θα τους δεις όλους μπροστά σου
σαν κοράκια να τρων τα λεφτά σου
με αποτέλεσμα να εξαφανίζουν τ' όνομά σου
διασκορπισμένοι παντού σαν ίωση.
Φαντασίωση διάλογων, μείωση ανθρώπων
με τον καιρό χρόνων, ατυχημάτων, φόνων.
Πόσοι ακόμη θα μείνουνε;
Πόσοι ακόμη θα φύγουνε;
Πόσοι ακόμη θα παραμείνουν να τους φτύνουνε;
Γιατί μέσα τους είναι βρώμικοι
Πιο βρώμικοι απ' ότι ήταν θα γίνουνε.
Είναι η παρουσία σας το μεγάλο σας ψέμα σε μεγάλο βαθμό.
Κάθε λεπτό και δευτερόλεπτο γι' αυτό σας μισώ.
Δε μπορώ να σκεφτώ ηλίθια πράγματα αν είναι αλήθεια ή συμφέροντα.
Δε μπορώ ν' ανεχτώ χώρα.
Θα δεις αυτούς που νομίζουν πως με την τσέπη τους αξίζουν.
Παρ' όλα αυτά μαραίνει ό,τι αγγίζουν.

Νεοέλληνα άκου.....

Τελευταία ο πλούσιος πολιτισμός γυρίζει τη Γη.
Ζυγίζει τον κόσμο, στα μέτρα του το φέρνει.
Η δόξα και το στυλ του, γαμάω, με αρρωσταίνει.
Οι φλώροι ή μαμόθρευτα μουνόπανα με το μπαμπά καβάντζα.
Τα κινητά στην πόζα. Όλοι οι φλώροι είναι φράντζα και φάτσα.
Τα μπράτσα βγήκαν βόλτα στην πιάτσα,
σουλατσάρουν φάτσα. Ασ' τα, βρασ'τα.
Κάποιοι ακούσανε τη rap μουσική, τώρα το παίζουνε gangsta.
Η καρδιά τους Αλάσκα.
Τα λεφτά σε κάνουν πλούσιο, μα σου αλλάζουν μάρκα και ράτσα.
Κι αν είσαι ό,τι μ' ανθρώπους σαν το τραβέλι που κάνει πιάτσα
κυμαίνεσαι στο ίδιο πλαίσιο μ' αυτούς σαν ρούχο στην ταράτσα.
Απλώνεσαι σαν σαντιγύ σε βρώμικη πάστα.
Κάτι πούστηδες με αρώματα,
με λεφτά στους μπάτσους,κι ούτε ζημιά ούτε γάτα.
Οι μπάτσοι είναι καλοί στα λεφτά. Φοράνε του καλού τη μάσκα.
Άλλα μουνόπανα από 'κει είναι κακοί μόνο σ΄εσένα
και σ΄εμένα,πούστηδες και πολιτικοί
που κουμαντάρουν το παιχνίδι που λέγεται ζωή.
Ψάχνω: μέθοδος να βρω: έξοδος και έφοδος προς όλους. Δυστυχώς,
οι πνευματικοί μου πατέρες δε μου δείξαν το φως.
Αγωγή από παιδαγωγούς γι' απόγνωση, οδηγίες για ζωή προς τη μαυρίλα.
Μα έβαλα υπέρυθρες,κοινές, μα καλές.
Είδα τη σάπια τους ζωή μες στην ξεφτίλα.
Προσπάθησαν να ρίξουν κι εμένα, μα μείναν πίσω πούστη.
Τώρα τα πράγματα τα βλέπω καθαρά σαν θεατής απ' εξώστη.
Είμαι απ' την άλλη μεριά κι είμαι στητός στης γης μου το άκρον
κι ακροβατώ στα παράνομα.
Βιώνω καταστάσεις, θέλω άθελα εκδίκηση προς όλους γιατί όλοι τους φταίνε,
μ' αυτά τα γαμημένα φράγκα τους μας καίνε.
Όλοι τους φταίνε.

Νεοέλληνα άκου.....

69) Απέχεις – Άσε Τους Μαλάκες Να Χαίρονται

Κοίταμε την πάρτη μας μόνο και
Άσε τους μαλάκες να χαίρονται
Σε κάθε κομμάτι πόνο δίνουμε
Και άσε τους mcs να καίγονται
(x2)

Γύρισε το σαγόνι σου γιατί σκάει cross over
Κι ετοίμασε το στόμα σου να υποδεχτεί revolver
Απέναντι του το δικό μου να γίνει στόχος
Να μας γκρεμίσετε πουτάνες δε φτάνει ένας λόχος
Ου, πάλι Α-Πεις δίνουν σ’ αυτούς αξία
Έλα να δεις που γράφω τον καθένα ααααα
Υπνοβατεί και συνεχώς νομίζει πίνει κόκο
Αφού γαμάς ρε τόσο τράβα στίστα με το Roco
Χαίρε loco με τρέλα που σπάει κόκαλα
Το γάλα πέτσωσε τράβα μαζε τα μπογαλάκια σου
Και να την κάνεις όσο έχεις χρόνο πουτανί
Έμαθα έπαιξε το battle μα έκανες την παλαβή
Γραμμένους μας έχεις στ’ αρχίδια σου για φαντάσου εγώ
Ακούς το Σουρδολετιεπονυμοαλκολικό
Τρέμω έξω να βαδίσω με τόσο ξύλο που μάζεψα
Άντε στο διάλο πουτάνες ξέρω που ‘μαι και δε σάλεψα

Κοίταμε την πάρτη μας μόνο και
Άσε τους μαλάκες να χαίρονται
Σε κάθε κομμάτι πόνο δίνουμε
Και άσε τους mcs να καίγονται
(x2)

Χωρίς ντροπή κράζω βλαμένε μη ρωτάς γιατί
Μουνόπανε, αυτοκτόνα να γλιτώσεις κόπανε
Σα σαράβαλο στην ανηφόρα είσαι man
Κι αν είσαι μέγας ράπερ εγώ είμαι Πίτερ-Παν
Τιμάτε την Αμερική με μπλούζα και ?????
Κι οι μαλακίες που ‘γραφε κατεβαίνουν στα ευτράπελα, του κόσμου
Λιγάκι χρόνο δως μου δεν είσαι απ’ την ομάδα ??? τότε δεν είσαι ο ανθρωπός μου
Αν είμαστε καλοί άσε να κρίνουμε εμείς
Και κοίταξε στον κώλο σου θα γράφει Α-Πεις
Καλύτερος στο flow είναι από σένα ο Χατζηγιάννης
Κι αν είπες πως μας γάμησες εγώ σου λέω μας κλάνεις
Δε φτάνει που κουνιέστε σαν τις λούγκρες παν στο stage
Χώνεστε και σε μάχες internet και lineage
Στέλνουμε μήνυμα να το λάβετε τους Απέχεις στο στόμα μην πιάνετε

Κοίταμε την πάρτη μας μόνο και
Άσε τους μαλάκες να χαίρονται
Σε κάθε κομμάτι πόνο δίνουμε
Και άσε τους mcs να καίγονται
(x2)

Βγαίνουνε mcs συνέχεια μα βγαίνουν carbon
Μα τι μπορώ να πω για τη φάρα πουτάνας γιων
Με κατηγόρησαν πως εγώ πάρα πολύ βρίζω
Και πως τη κωλοφάση τους με κομμάτια βρομίζω
Μα δεν αναρωτήθηκαν αν λέω γι’ αυτούς
Γι’ αυτούς και την πουτάνα τους κι όλους τους κολιτούς
Απέχω με την τρέλα μου γουστάρεις να τ’ ακούς
Στροβιλίζω απ’ το στόμα μου κυκλώνες μουσικούς

70)Lex - Ακυκλοφόριτο

Δεν ανεβαίνω σκαρφαλώνω μάγκα κι έχει διαφορά
Κανένας δε χαρίζει τίποτα το ξέρεις καλά
Πάλι γυρνάω με κοπρόσκυλα και πίνω ως αργά
Το lifestyle των κωλόπαιδων με φωνιτηκά, δε
Μας ξες καλά κι αυτό είναι γνωστό
Το ‘χουμε δώσει το αντέγραψες σ’ ακούσαμε bro
Θέλω ντροπή και λίγη τσίπα είναι δύσκολο αυτό?
Την επόμενη φορά να ξες δεν θα λιπυθώ
Βλέπω μιλάς πίσω από πλάτη, είσαι τόσο θρασής
Ξέρω σε πνίγει ότι λέω είμαι τόσο βαθύς
Η ομάδα μου στο πόστο της τι μπορείς να πεις?
Για τους number one ανώμαλους θεσσαλονικείς
Είμαι από δω που ακόμα κάποιοι με θέλουνε νεκρό
Από δω που το αύριο μοιάζει τόσο αμφίβολο
Βλέπεις, με τεστάρω για να δω αν μπορώ
Έχω αυπνίες ακόμα δεν μπορώ να κοιμιθώ, ναι
Νύχτες τρελές, νύχτες αμαρτολές
Μιλάω για βάδιν(?) μες την πόλη σκοτινές επαφές
Μιλάω για κόλπα με τσιγάρα και τρελές διαστροφές
Ενώνω αύριο και σήμερα για να δείξω το χθες, πες
Πως ακόμα τριγυρνάω με τρελούς
Πως ακόμα το δίνω μάγκα για λίγους και καλούς
Ξιλοτράχιλους και γκαβλωμένους hip-hop οπαδούς
Δουλεύω πάντα με τους πιο γαμάτους παραγωγούς

Το χρυσό μικρόφωνο στο χέρι μου μαν
Είναι συνήθεια πως ξέρουνε πως δε σταματάν
Καρτομένος(???) για τη χρήση θανατηφόρων γραμμών
Υπεύθινος για τσαλαπάτιμα ηλίθιων κεφαλιών, είμαι
Ο εκπρόσωπος όλων των περιοχών
Όπου παίζει κίνιση κι αγάπη για αυτό το προϊόν
Ξέρω κινείσαι και κινούμε μα ποιος κινείται σωστά
Εκπροσωπώ κι εσένα που εγώ πως το κρατάω ψηλά, είναι
Κάπως τρελό το τι παίζει με μας
Ασυνήθιστα πιο πάνω από τη χώρα που πατάς
??? βρώμικα μα επίσημα δεν το ακουμπάς
Είναι βόμβα, είναι ντόπα, είναι Βορ τελεία Ας
Έχω ζητήματα, προβλήματα που δεν μπορώ να πω
Έχω τόσα μες το κεφάλι μου που πάω να τρελαθώ
Κάθε βήμα μπορεί να μ’ οδηγίσει στον γκρεμό
Δεν κάνω πλάκα πουτάνα είμ’ έτοιμος να εκραγώ
Είσαι σκληρός μονάχα όταν περνάς φωνητικά
Πάρτω αλλιώς κρατάμε 24 7
Αν πιστεύεις πως σε παίρνει δες τ’ ανταγωνιστηκά
Ραπς μ’ αρχίδια τώρα και στα ελληνικά

71)Απέχεις – Πάτα Τους

Ξέρεις ποιοι….
Απέχεις…..
Σέρνοντας μόλυνση….

Πριν το καταλάβουν, χμ πάνω τους
Πάμε γι’ αυτό και δικέ μου πάτα τους
Το σανίδι γέμισε με άσχετους γι’ αυτό γάμα τους, γάμα τους, γάμα τους

Φέρνω πάλι χάος στα βρώμικα παιχνίδια παίζω βρώμικα
Πουτάνα όσο κι αν θες εγώ δεν παραμένω πράος, τσιμουδιά
Τι να τα κάνω φαρδυά αφού το ραπ ζητάει πάθος και την χάσαν στη πορεία την καρδιά
Οι βλακοράπερς ξεχάσαν τη βρομιά και γίναν clappers
Αφού είναι φρούτα τους κουβαλάμε σε τάπερς για χαβά
Δεν είδαν προκοπή πήγε στραβά
Γράφουν φτινιάρικες ατάκες κι ας τις πουλάν ακριβά
Όπως συνέντευξη και συναυλία του Snoop και του 50
Με τόσες αλυσίδες που φοράτε είστε σα γύφτοι
Μα δεν ντρέπεστε τι λέτε και πως φέρεστε στο σπίτι σας
Μετά την ντόπα που αφίνουμε θα σπάσετε τη μύτη σας
Ρουφιάνοι, οι γνώριμη φωνή απ’ την Κοζάνη
Πάλι μπρος για κάθε πάρκο αλητεία και τσογλάνι
Από μας απέχεις αφού μαλάκα βρωμάς
Εσύ κι η φάρα δεν θα ‘πρεπε καθόλου να μιλάς

Μυαλό πιο γνόριμο το μέρος σταθερό πάντα και μόνιμο
Το υλικό μας όπως το ‘ξερες απλά πιο βρώμικο
Όπως μας γνώρισες παλικάρι θα ‘μαστε ζάντα
Δεν αλλάζουν τους Απέχεις ρε ζητάς υβάντα
Και τι αν στη πόλη μας στραφήκαν εναντίον τα πάντα
Κράταμε γερά να δούμε αν θ’ αντέξεις μάγκα
Τη διαδρομή και το ρυθμό έχουμε πάλι
Ασταμάτιτη παραγωγή που φέρνει ζάλη
Μακριά απ’ το ξεπούλημα των υποτιθέμενων gangsters
Προχωράμε άνετα σε upstairs
Το βρώμικο συνδικάτο, κάτω
Τα κεφάλια πούστηδες να μη βρεθούν στο πιάτο
??? πατήσατε και πόλη δεν ???
Με το ταλέντο που δεν έχετε πολλούς αφήσατε μαλάκες
Σας κοιτούσανε και σπάγαν πλάκες με τις αθλιότερες από ποτέ ατάκες

Το άκουσα κι αυτό αποκαλείται ????
Μα γύρω από τα μάτια του είδα το αϊλάινερ
Είναι κλάιν ρε και μας το παιίζει ντίβα
Θέλει τώρα σκότωμα και κάψιμο σε κλύβα
Νου, αυτά που λέω να ξέρεις τα ενοώ
Θέλω να σ’ είχα από απέναντι να σε λιθοβολώ
Τώρα γελώ με το δικό μου φέρνει ???? δεν μπορώ
Όταν ακούω τέτοια κολάει το μυαλό
Εγώ το ‘χω δει καλά μικρέ από το 98
Είχα τα μάτια ανοικτά γι’ αυτό έχω κάτi να πω
Μισώ πάρα πολύ αυτό το ξένο στυλ
Τι άλλο απομένει να φορέσετε και γκριλ
Γριλίζουν τα κουτάβια και περιμένουν ντου
Κάτι για το τέλος βάλτο καλά στο νου
Αφού την είδες χάρντκορας και μας το παίζεις στίκι
Φάε λοιπόν ??????????

Πριν το καταλάβουν, χμ πάνω τους
Πάμε γι’ αυτό και δικέ μου πάτα τους
Το σανίδι γέμισε με άσχετους γι’ αυτό γάμα τους, γάμα τους, γάμα τους

Βάζω βενζίνη για να κάψω το μουνί πάνω στο μπιτ
Θα πάρουν πόδι οι πουτάνες επιτέλους απ’ το street
Λέω πράγματα παράλογα μήπως μπα δε νομίζω
Κάποια βράδυα στο σανίδι μόνο βλάκες αντικρίζω
Σαστίζω γι’ αυτό και φωνάζω γάμα τους, θέλουν σκότωμα όλοι μαζί κι η φάρα τους
Δε θα μιλήσω για την πόλη ή για μας έτσι απλά
Θα λέμε πάντα αυτό που πρέπει όσο θα λένε χαζά
Και τι νομίζουν πως θα κράταγα το στόμα μου κλειστό
Επειδή είμ’ από επαρχία κι αυτοί το λεν χωριό, χαζό
Έχουν το στυλάκι μοιάζουν πιο πολύ με κομικό
Ραπ δίνω αχόνευτο σαν να ‘χεις φάει βρώμικο
Παρτo και θιμίσου πως δεν κάνουμε χατίρια
Σε ρουφιάνους, κουτσομπόλες, κότες και μαλακιστήρια
Παραμένουμε στη φάση πότε θα το καταλάβουν
Είμαστε πάντα μπροστά κι αυτοί τρέχουν για να προλάβουν

Γέμισε το οπτικό μου πεδίο με βλάκες που
Λένε πως τα χώνουν μα έχουν έλιψη ρυθμού
Πείτε στα μου-νόπανα πως κάνουν μάνι-μάνι
Πάλι πάνικο να φέρουμε αυτό κάνουμε αυτό ξέρουμε
Πίσω αφήνω τους ψίθηρους και τα μουρμουριτά
Όσο και να τρέχετε θα είμαστε μπροστά από σας
Δεν πέφτουμε πουτάνα όσο κι αν χτυπάς μιλάς
Για μας μα δεν μας ακουμπάς όσο ζητάς ροκάς
Θα παίρνεις μπούλο πια γεμίσαμε ?????
???????????????????????
Χαζά δεκαπεντάχρονα γράφουν ραπ ????
Κi οι ηλίθιοι τριαντάριδες γράφουνε σαν πρωτάριδες
Γαμώτο είναι εκνευριστικό η πλειοψηφία θέλει σκότωμα
Ας’ τους να παίζουν με την τύχη τους
Περάσαμε και βάλαμε στον κώλο τους τον πύχη τους
Γαμώ το σπίτι τους!

Πριν το καταλάβουν, χμ πάνω τους
Πάμε γι’ αυτό και δικέ μου πάτα τους
Το σανίδι γέμισε με άσχετους γι’ αυτό γάμα τους, γάμα τους, γάμα τους
(x2)

72) Diezel-Φωνή Βοώντος

Πρωτη μαχη lp
Καποιοι νομιζουν οτι κοιμομαστε...
Αποστολη ενος ανθρωπου να φερει το πνευμα στις μερες μας
γεννια μεγαλωμενη στα pc και ειναι το τελος μας
οταν καποιοι σκοτωνουν τη τιμη και καθε αξια της
παγκοσμιες αγορες
και ολοι τρεχουν απο πισω τους
πεντε δαχτυλιδια εξουσιες σου χριζουν
συγχρονως κλεβουν τη ψυχη και το μυαλο αφοπλιζουν
ειναι αυτο που καποιοι λενε Νεα Ταξη Πραγματων
ειναι η εξαλειψη οποιας μορφης παλιων δικαιωματων
ανηκω σε αλλη ταξη,πολεμιστες τη λενε
ειμαι απο αυτους που ματωνουν και ομως ποτε δε κλαινε
ειμαι απλος ενας πολιτης με τα ματια ορθανοιχτα,
σταυροφορος σε ενα κοσμο που χει μαυρα μεσανυχτα
και ειναι μαυρο το φως
νεοι ναοι της Βαβυλωνας
στη ζωη αυτή βλεπουν τα ονειρα τους να γκρεμιζονται
ειμαι απλως μια φωνη μεσα στην ερημο,μ'ακους?
ή θα μεινω απλα

Ρεφρεν
Φωνη βοωντος σε ενα κοσμο που φλεγεται
καποιος σου φωναζει καποιος διπλα σου καιγεται

Στοες για λιγους μοναχα'φωτισμενους'
αλλιως φιγουρες,χωμενοι στο πυρηνα καθε εθνους
ανθρωποι υψηλοι σε περιοπτες θεσεις
οχι κρυμμενοι,εσυ πρεπει απλα να τους μαντεψεις
ειναι παιχνιδι προσωπικων δεδομενων
ειμαστε ολοι χαμενοι στη μπορα
πως περιμενεις να δειξουνε σεβας οταν ο ιδιος τα βγαζεις στη φορα
δινουν ψευδες ειδησεις για ενα ψευτικο μελλον
μιλας για κριση??αυτοι γραφουν αρχη και το τελος
και ειναι νεος βασιλιας,ιδια σκακιερα, αλλο χρωμα φετος
νεοι αυλικοι κ ενα περηφανο εθνος
ολοι απλα χαμογελανε με το σημα της νικης..τυφλωμενοι..
αληθεια εσυ που ανηκεις?
εισαι απο αυτους που υποκλινονται?
αυτους που επι χρονια ακολουθουν υπνωτισμενοι οτι τους δινουνε?
ειμαι απλως μια φωνη μεσα στην ερημο μ'ακους?
ή θα μεινω απλα...

Φωνη βοωντος σε ενα κοσμο που φλεγεται
καποιος σου φωναζει καποιος διπλα σου καιγεται

73)Bong Da City - Εδώ Στα Μέρη Μας

Πριν τα αστερια να φοβουνται να λαμψουν πανω απ τον χαρτη,
γιατι ο θεος συνηθησε να ζει μες στο σκοταδι,
ειδα αγαπη,σαν μια σπιθα μεσα απ την σταχτη,
σαν ενα καρπο ζωης μεσα σε καποιο αγκαθι.
Και αφου στην ερημο του μισους περπαταμε ενταξει,
φυσικο ειναι Ελληνα ???? μια οφθαλμαπατη.
Ακου κατι,εκανα και εκανες λαθη,
εγω ομως τα δεχτηκα,εσυ τα κανες παθη.
Και δεν πλημυρισε η γη απο το σκοτος,
απλα εκλεισες τα ματια σου νωρις,
και ετσι ο δρομος που ηταν μια φορα και ενα καιρο εμφανης,
εμοιζε με τουνελ χωρις ακρες να πιαστεις.
Ξερω δεν φταις,ξερω σου απαγαγανε την σκεψη,
πώς θα αντεξεις με τα ψεματα μου λες?
Ειλικρινα,επεσε ομιχλη στα στενα μου,
ισως γι αυτο να σε εχασα μεσα απο την αγκαλια μου.

Ρεφραιν
Εδω στα μερη μου,οι δρομοι εχουν ερημωσει,
ζομπι που κρυβονται αφ οτου ξημερωσει.
Και εχουν σκουρια επανω τους μετα την πτωση,
γιατι φοβηθηκαν να δουν το φως μην τους τυφλωσει.
Πιασε το χερι μου,οι δρομοι εχουν ερημωσει,
ζομπι που κρυβονται αφ οτου ξημερωσει.
Και εχουν σκουρια επανω τους μετα την πτωση,
γιατι φοβηθηκαν να δουν το φως μην τους τυφλωσει.

Σαν να βομβαρδισαν τον τοπο που ζω,
να κατασπαραξαν ανθρωπους και να αφησαν μονο εικονες κατασκοπους.
Χωρις την ψυχη τους,χωρις συναισθημα,χωρις στοχους,
χωρις να χουν να χωρισουν κατι,χυριζουν το φως τους.
Μονο ταμπελες,μονο ονοματα που σβηνουν απ τον χρονο,
σαν χρωματα απ τις παλετες.
Δεν ειναι θεμα τι βλεπεις οταν κοιμασαι,
μα οταν ξυπνησεις να μην συνεχισεις να το φοβασαι.
Νιωθω,οι τυψεις εχουν στησει χορο,
γυρω απ τη φλογα που αναψε η ζηλια των ανθρωπων γιο.
Και εχουν μονο στοχο να με κανουν να σε απαρνηθω,
να με απαρνηθεις και ουτι καθεξης μεχρι ο πετεινος να λαλησει,
τρεις φορες θα σε κοιτω,καταματα με τα χαρτια μου ανοιχτα,
στον ουρανο τωρα τα συννεφα παιζουν κρυφτο,
και εχω τα ματια μου ανοιχτα ακομη για να ονειρευτω.

Ρεφραιν
Εδω στα μερη μου,οι δρομοι εχουν ερημωσει,
ζομπι που κρυβονται αφ οτου ξημερωσει.
Και εχουν σκουρια επανω τους μετα την πτωση,
γιατι φοβηθηκαν να δουν το φως μην τους τυφλωσει.
Πιασε το χερι μου,οι δρομοι εχουν ερημωσει,
ζομπι που κρυβονται αφ οτου ξημερωσει.
Και εχουν σκουρια επανω τους μετα την πτωση,
γιατι φοβηθηκαν να δουν το φως μην τους τυφλωσει.

Εδω στα μερη μου,οι δρομοι εχουν ερημωσει,
ζομπι που κρυβονται αφ οτου ξημερωσει.
Και εχουν σκουρια επανω τους μετα την πτωση,
γιατι φοβηθηκαν να δουν το φως μην τους τυφλωσει.
Πιασε το χερι μου,οι δρομοι εχουν ερημωσει,
ζομπι που κρυβονται αφ οτου ξημερωσει.
Και εχουν σκουρια επανω τους μετα την πτωση,
γιατι φοβηθηκαν να δουν το φως μην τους τυφλωσει.(χ2)

μεσα απ την μαζα..
ειναι ο λογος..
2006

74)Λόγος Απειλή ft Tus – Έλα Να Σε Χορέψουμε

Προσκίνα δούλα το μπαμπούλα μου ‘ρχεται αναγούλα
Όταν ακούω ραπς μ’ όλα τα καμένα βούρλα
Μούγκα στη στρούγκα ραπς σούγκα πούγκα φαι΄ρνω τα πάντα τούμπα
Και μες την Τούμπα σηκώνω κούπα
Μπούμερανγκ σε κάθε λούγκρα, πανούκλα, ψαρούκλα, απέχεις
Ακούς ξανά του σατανά την κούκλα και τρέχεις
Μα τον Ιησού Χριστό από τη Ναζαρέτ
Σου γάμισα τη μάνα έτσι και ξαναμπείς στο νετ
Όπως την πήδαγα παλιά σε κάτι rooms to let
Και μας έποιασαι ο πατέρας σου, οh shit
Όμως ήμουν υπό την επείρια αλκοόλ
Κι έσπασε η καπότα OMG και τρία LOL
Το μυαλό μου βράδυ σα καζάνι πάλι ρίμες κάνει
Το καβλί μου φτάνει μέχρι την Κοζάνη πες μου ποιος με ποιάνει
Μη πετάς κωλόχαρτα με ρίμες στη λεκάνη
Βουλώνει το σιφόνι ο Τus ??????? πόρνη χώνει κι όταν χώνει καβλώνει σε φυστικώνει
Πιπιλάει στα βυζιά της μαμάς σου τη σιλικόνη
Κοίταξε το καβλώνει το παίζεις και δεν τελειώνει
Και μη φοβάσαι δε λερώνει βγάλε το παντελόνι

Έλα να σε χορέψουμε πάνω στο ταψί μας
Απέχουμε και γλύφουμε για να ΄σαι μαζί μας
Μπινελίκια βγαίνουν μονάχα από τη φωνή μας
Γιατί κολάς να έρθεις να σταθείς απέναντι μας
(x2)

Κάποιοι ξεχάσανε πως στην επαρχία παίζει ακόμα ραπ
Ραπ με αρχίδια κόψε τα λόγια buck up(???)
Με τα λίγα track π’ ακούγονται κάνω και διακινώ
Κακόφημο υλικό για κάθε τύπο που ζει και γράφει αυτό
Τus με punchlines για ν’ ακούς αδερφούς
Δεν έχω γιατί πεθάνανε στο casting πριν ακόμα τους
Ακούσω πάνω σου το πόδι μου θα το στο
Κάθε κουπλέ που γράφεις πριν το πατήσεις τσαλάκωστο
Μένω εδώ με ρίμες που δε γενιθήκανε μες το νουβό(???)
Εμείς ζούμε το δρόμο και αλητ’ rnb κοντά στο κάθε φλώρο
Κωλοδάχτυλο κερνάμε πουσταρά σα δώρο
Πάρτο κάνε χώρο
Δεν εκπροσωπώ τον κάθε κουκουβάλα(???) μαζί σου είναι φλώρο
Ντόρο να φέρω τα πάνω κάτω μαλάκο άνετα μαύρα μεσάνυχτα έχετε
??????? και φέρτε το crew σας

Έλα να σε χορέψουμε πάνω στο ταψί μας
Απέχουμε και γλύφουμε για να ΄σαι μαζί μας
Μπινελίκια βγαίνουν μονάχα από τη φωνή μας
Γιατί κολάς να έρθεις να σταθείς απέναντι μας
(x2)

Tus ξανά μουνόπανα στίχος που σπάει κόκαλα
Κι όχι από τα στενά αλλά από τις σπιλιές με ρόπαλα
Στιχάκια ανώμαλα παρακάλα να μην έχεις ???????????
Όταν χώνεις θα παραφουσκώνεις σαν τα βυζιά της Πάμελα
Θα σώσουμε τον κόσμο και τ’ αρχίδια του Καράμπελα
Ραπάρουμε με το κλασικό στυλ κράταμε μη πέσω, γiο γiο γiο
Ακούς Β-Πεις και λες εμάς για διαδυκτιακούς mcs, μη χέσω

Έλα να σε χορέψουμε πάνω στο ταψί μας
Απέχουμε και γλύφουμε για να ΄σαι μαζί μας
Μπινελίκια βγαίνουν μονάχα από τη φωνή μας
Γιατί κολάς να έρθεις να σταθείς απέναντι μας
(x2)

Μιλάς για ένα ταλέντο συνεχώς σου λέω πούντο
Είναι άλυτο μηστύριο σαν άλλοι που μίνησες(??) ??????
Κι εμείς σα το subarou σε τρώω όπως και τα μακαρόνια
Ω, καμπαμαρού(???) όλοι μες το παιχνίδι έχουν στόματα ???
Μα ξευράκωτοι σ’ αγκούρια περπατάνε και γουστάρουνε όταν γίνεται μάχη
Μη κατηγορείς εσένα η μάνα σου έκανε λάθη
Παρακάτω πάμε, πάμε μη κολλάς
Μα θέλεις να τα πούμε τράβα φασολάδα να φας
Κάπως χαζά μου μιλάς
Κάπως χαζά περπατάς
Μήπως σε κάνανε γαμάω τα ρούχα πουτανάς
Τότε ασ’ το, ζήσε τ’ όνειρο σου στο ΜTV
Ασ’ το βράστο βάλτο μες τη μάπα και σιγή
Σε φάγαμε λουμπίνα σα σοκολάτα μους
Υπογραφή οι λέμαργοι Λόγος Απειλή Tus, Λόγος Απειλή Tus

75)Κύκνειο Άσμα ft Άγνωστος Χειμώνας ft Κακοτέχνης - Κοίτα Τον Ήλιο

Είμαστε εδώ ζωντανά και ξανά χτυπά
Είμαστε δω ζωντανοί ακόμα

Κοίτα τον ήλιο κι αν δεν τον βλέπεις μη φοβάσαι
Αύριο πάλι θα χαράξει αύριο πάλι χαραυγή θα είναι ‘κει
Δεν θα ξεχάσει
Να είσαι ‘κει να θυμηθείς
Να ‘σαι πιστός και γενναιόδωρος σε όσα σου ‘χει τάξει
Μη λυπάσαι
Όσο πονάς να πολεμάς, να μην ξεχνάς
Ότι χαθεί δεν θα χαθεί αν δεν τ’ αφήσεις γι’ αυτό
Δάκρυ’ άδικα μη χύσεις για όσα σ’ έχουν αφήσει
Η νοσταλγία διαφυγή δε δίνει, δίνει δε λύνει
Λοιπόν δεμένος μη μείνεις
Πέτα ψηλά και μακριά
Κοίτα τον ήλιο κι αν λύπει βρες κάτι άλλο για σένα
Βρες κάτι άλλο να δίνει
Έχει ο κόσμος ομορφιές, μαγευτικές διαδρομές που σε καλεί ν’ ανακαλύψεις
Να περπατάς χρόνο χαμένο μην αφήνεις να φεύγει
Μοναχός με συντροφιά τον εαυτό σου
Κολλητός σου και εχθρός σου
Αδερφός σου μα συνάμα ξένος, απομονωμένος
Κατά διαστύματα ο χρόνος σου κυλά αργά
Όσο γυρνάς, κοιτάς, χάνεσαι, παραπατάς
Με τα παλιά κολλάς δε ξεκολλάς
Αφήνεις πίσω μονοπάτια
Όμορφα μέρη προσπερνάς
Γι’ αυτό γυρνάς, κοιτάς μπροστά ξεχνάς, πετάς

Κόιτα τον ήλιο κοίτα το πώς πετάει ψηλά
Απ’ το μπαλκόνι σου γυμνός και σήκω σου φωνάζει
Να ψάξεις και να βρεις αυτήν την ομορφιά
Ο κόσμος με τα λάθη του κατάφερε σκεπάζει
(x2)

Άσεμε μόνο μου να βρω το δρόμο μου
Μέσα στον κόσμο αναπνέουν ζωντανές μικρές στιγμές
Χαρούμενες κι απλές μοναδικές κι αλώβητες
Οι σκέψεις μου απρόσιτες
Μα είναι βράδυα που τις βάζω σε τάξη κι αυτές
Μ’ άλλα βράδυα χάνομαι στη μοναξιά της μοναξιάς
Μ’ ένα μολύβι γράφοντας ή μ’ ένα μικρόφωο κρατώντας
Παλεύοντας με τους καημούς από τα χείλη στεναγμούς
Δίνω φτερά στους λιγοστούς μα ανίκητους παλμούς
Σκίζοντας ουρανούς
Καθώς αισθάνομαι τα λάθη μου μαχαίρι
Που κώβει το σωστό στα δυο και πάλι με μπερδεύει
Μα φτάνει η στιγμή έρχεται ο καιρός
Τη βλέπω διαφορετικά κι ο κόσμος με μαγεύει
Κι έτσι αρχίζω απ’ την αρχή
Σώμα, ψυχή, σιωπή, κραυγή γίνονται ένα στο τραγούδι πάνω
Πάλι ψυθιρίζω αναλαμπές μεσάνυχτα κοιτώντας σε κατάματα
Ζωή πραγματικότητα τα μάτια σου αντικρίζω
Δε γυρίζω στα παλιά κοιτάω μπροστά κι ονειρεύομαι
Σιωπηλές αγάπες με ματιές, λέξεις πολλές σκυφτές
Φύγαν οι ενοχές κι οι τύψεις γίνανε πληγές πολλές
Σ’ αυτούς που τον καθρεύτη φοβούνται να κοιτάνε

Κόιτα τον ήλιο κοίτα το πώς πετάει ψηλά
Απ’ το μπαλκόνι σου γυμνός και σήκω σου φωνάζει
Να ψάξεις και να βρεις αυτήν την ομορφιά
Ο κόσμος με τα λάθη του κατάφερε σκεπάζει
(x2)

Η ομορφιά του κόσμου που όλο σκοτένεται, πληγώνεται
Στα τελάρα των εμπόρων της μηζέριας μας πεθαίνει κι ανασταίνεται
Χάνεται στα τοπία της γκριζούπολης
Μα η εικόνα μας απέχει
Αντέχει στο μαύρο φως μέσα έχει
Κι έτσι σημάδια αφήνει
Γλυκό το φως που δε σβήνει αυτού του ήλιου που μου φωτίζει το δρόμο
Κύκνειο άσμα στον πόνο έκανα εδώ και καιρό
Κι έτσι χρόνο το χρόνο από την τρέλα αυτού του κόσμου επιβιώνω
Και κοίτα κι εσύ να μη χαθείς στις παρεκκλίσεις των σειρήνων της εύκολης ζωής
Ο εαυτός σου θα σε σώσει
Κι εκεί να στηριχτείς, κι εκεί να στηριχτείς
Μη φοβηθείς, σαν παν τα πράγματα στραβά
Έχεις τόσα ψυχικά αποθέματα
Τόσα χιλιάδες βλέματα που σου λένε προχώρα και μη δώσεις τη χαρά
Σ’ όλους αυτούς που σε θέλουν τελειωμένο ξεγραμμένο απ’ τη ζωή
Ήρθε τώρα η στιγμή από τη ρίζα να κοπεί κάθε σου τάση για φυγή
Κοίτα τον ήλιο μια στιγμή που χαράζει την αυγή
Ο στεναγμός από τα χείλη σου να σβήσει να χαθεί

Κόιτα τον ήλιο κοίτα το πώς πετάει ψηλά
Απ’ το μπαλκόνι σου γυμνός και σήκω σου φωνάζει
Να ψάξεις και να βρεις αυτήν την ομορφιά
Ο κόσμος με τα λάθη του κατάφερε σκεπάζει
(x2)

Να ‘μαστε πάλι
Φως μπήκε και πάλι στο δωμάτιο
Και χάραξε καθώς ο ήλιος άλλαξε
Σκέψη άραξε στη γαλήνη φεύγοντας απ’ το τέρμα
Πετάξαμε στον ουρανό αδιαφορώντας για ότι άλλους αφορά
Δεν κάνουμε τη διαφορά εκφραζόμαστε απλά
Με όσα πράγματα κρατάμε ακόμα αληθινά
Μέσα μας υπάρχει ομορφιά
Κοίτα τον ήλιο πως πετάει ψηλά
Απ’ το μπαλκόνι σου ξανά και σου χαμογελά

Άνεμος φύσιξε και σάρωσε και σήκωσε κι ανύψωσε το είναι μου
Απ’ τον γκρεμό το γλίτωσε
Και πάλι πίσω να ‘μια πίσω να ‘μια σ’ ότι ρίζωσε
Στην καρδιά μου μέσα υπάρχει ακόμα ότι με πείσμωσε
Στο νου μου ψυθιρίζοθν ακόμα στ’ αυτιά μου κρυφά οι φωνές τ’ ουρανού
Γυρνάν στα μάτια μου μορφές νεκρών παντού
Γυρνάει παντού η ψυχή αυτού του ελεύθερου τρελού μικρού
Τα γέλια του πνίγουν φιγούρες
Και σβήνουν γκριμάτσες καθωσπρεπισμού που τη χαρά μωλύνουν
Πνίγουνε, βγήκαν στα συντρίμια απ’ τις βιτρίνες όσ’ αξίζουνε
Είδα στα γυαλιά τις φάτσες σας να καθρευτίζουνε
Ζούνε φοβισμένοι στους καθρεύτες που ακολουθούνε όλοι
Υπάρχουνε στους όρους που από παιδιά ακούνε
Πως πρέπει να γίνουν
Πως πρέπει ν’ ακούνε
Πως πρέπει να βλέπουν μέσα απ’ το ψέμα τους ότι δούνε
Κεραυνοί πριν βγούνε
Τη λύσσα μου ατόφια ηχογραφούνε
Ζούνε, πεθαίνουν, σ’ ακούνε, μ’ ακούνε
Απλά κοίταξε τον ήλιο κοίτα πως πετάει ψηλά
Πηγαίνω σε τόπους που θημίζουν μια παιδική μου ζωγραφιά
Πηγαίνω εκεί που μπορώ να φτάσω ένα βηήμα πιο κοντά
Μ΄ ανθρώπους που στο πρόσωπο μου συναντάνε τη χαρά
Απλά κοίταξε τον ήλιο κοίτα πως πετάει ψηλά
Πηγαίνω σε τόπους που θημίζουν μια παιδική μου ζωγραφιά
Πηγαίνω εκεί που μπορώ να φτάσω ένα βηήμα πιο κοντά
Μ΄ ανθρώπους που στο πρόσωπο μου συναντάνε τη χαρά
Τη χαρά Κύκνειο Άσμα, Ψυχοδράμα07

76)Ήρωας - Δεν Φοβήθηκα Ποτέ

Φόρα τα παιδικά σου μάτια και κοίτα με
θέλω να δω την αλήθεια ενός παιδιού
Κράτα μαζί σου τις λέξεις και φύγαμε
κλείσε πίσω σου την πόρτα του φευγιού.
Λείπουν οι σκέψεις που σαν φύλλα γύρω μείνανε
λείπει και το σκούρο εκείνο του ουρανού.
Λείπω κι εγώ από τις λύπες που χαθήκανε
στο πέρασμα ενός ανέμου φθινοπωρινού.
Φόρα τα παιδικά σου μάτια και κλείδωσε
μέσα στου χρόνου το συρτάρι τις πληγές.
Πέτα από πάνω σου ότι σε λύγισε
ας στο να ζητά ελπίδα στο χθες.
Μ' ένα τραγούδι παίρνω ότι σε πλήγωσε
ότι σου γέμισε το μέσα με ρωγμές
Χάνομαι, κολυμπώ σ' ότι χαρά σου έδωσε
δεν φοβήθηκα ποτέ γυμνές ακτές.

Δεν Φοβήθηκα ποτέ να πω το φταίω
Δεν Φοβήθηκα να μην με δουν να κλαίω
Αν είσαι μαζί μου δύσκολα τα παρατάω
γιατί ότι αγαπάω δε με νοιάζει αν ειν' μοιραίο
Δεν Φοβήθηκα ποτέ να πω το φταίω
Δεν Φοβήθηκα να μην με δουν να κλαίω
Αν είσαι μαζί μου δύσκολα τα παρατάω
γιατί ότι αγαπάω δεν πα' να' ναι και μοιραίο...

Αναμνήσεις που έμειναν σαν ξεχασμένες αγγελίες
στην κολώνα, τ' άρωμα τους δίνει χρώμα
Τόσο όμορφο να βλέπεις το κενό μυαλό να τρέχει
σαν παιδί με χαμόγελο στον δρόμο τον στενό
Είναι υπέροχο που σαν τα μάτια ανοίγω το πρωί
βλέπω σ' εκείνο το ντουλάπι του καφέ ακόμα τ' όνειρο.
Και πίνω μονονοκόμματα ζωντάνια να μεθύσω
να μιλήσω και να ρίξω μαύρη πέτρα στο γιαλό
του πόνου.Να μείνω εδώ, να πάψω να καυχιέμαι
πως τ' αρνούμαι και πως θέλω να ξεφύγω από του κόσμου
την γραμμή.Πλέον έμαθα να μην σ' υποτιμάω
εαυτέ μου αφού εσύ στ' αλήθεια ήσουν εκεί.
Δεν φοβήθηκα ποτέ μου φίλε, δεν υπερβάλλω,
οι άνθρωποί μου είναι το βιος μου και ας ξέχασα να βγάλω
την σιωπή από το στόμα του όταν έπρεπε να πω.
Το λέω τώρα: <<Εσείς είστε εγώ...>>

Δεν Φοβήθηκα ποτέ, ποτέ δεν λύγισα, ποτέ
ότι αγάπησα δεν χτύπησα, ποτέ ποτέ.
Δεν Φοβήθηκα ποτέ, ποτέ δεν λύγισα, ποτέ
ότι αγάπησα δεν χτύπησα, άκου με...

Φόρα τα παιδικά σου μάτια και κοίτα με
φόρα τα παιδικά σου μάτια, λοιπόν, φύγαμε.
Φύγαμε, τελειώνω το τσιγάρο κι ανεβαίνω
ουρανέ, δεν βιάζομαι τώρα το πήρα απόφαση.
Κι αν είχαμε την πρόφαση του φόβου όλα τέλειωσαν
δεν φοβήθηκα ποτέ απλά κάποτε μ' έμαθαν
πως ότι αγαπώ μπορεί να με πονέσει, τελικά
όμως αυτοί που το 'λεγαν αυτοί με πλήγωσαν.
Μα τώρα τα πάντα ουρανέ μου τα ξεχνάω
κι εσύ αστέρι μου συνέχισε να δίνεις φως.
Όταν σ' υπνωτίσει η νύχτα εγώ θα σου μιλάω
Εγώ θα σου φωνάζω το ποιος είναι ο σκοπός.
Μια φιγούρα του παιδιού που κρύβω κρύβω μέσα αφήνω
και το κτήνος που φορτώσανε στην πλάτη μου το δίνω
σ' όσους σ' έβλεπαν αστέρι μου να λιώνεις και χορεύαν
το ότι δεν φοβήθηκα ποτέ, ποτέ τους δεν χωνεύαν.
Άκου με, μιλώ στην νύχτα κάθε μέρα
κάθε φόβος σου με δυο ματιές στον ήλιο κάνε πέρα
Κάνε αέρα την πνοή σου στον ασφυκτικό βωμό
δίνω οξυγόνο όπως μου δίνει η βέρα που 'χω στο λαιμό.

Δεν Φοβήθηκα ποτέ να πω το φταίω
Δεν Φοβήθηκα να μην με δουν να κλαίω
Αν είσαι μαζί μου δύσκολα τα παρατάω
γιατί ότι αγαπάω δε με νοιάζει αν ειν' μοιραίο
Δεν Φοβήθηκα ποτέ να πω το φταίω
Δεν Φοβήθηκα να μην με δουν να κλαίω
Αν είσαι μαζί μου δύσκολα τα παρατάω
γιατί ότι αγαπάω δεν πα' να' ναι και μοιραίο..

77)Β-Πεις - Ερχόμαστε Και Αλλάζετε

Ασαρκος
σε λιγο θα μου πειτε πως ειμαι,σε λιγο θα μου πειτε πως ειμαι..

Γερο(??)παραξενος,
καποιοι νοσταλγουν εποχες,
ενω δεν πηγαν μπροστα,
κολλημενοι στο χτες.
Ειναι κατι σαν τους ερωτες,
ερχονται και περνανε,
με τις αναμνησεις καποιοι γελανε,
καποιοι πονανε.
Και να με λοιπον,
να γραφω στιχους,
με πιανω και παλι.
Μη εκμεταλευσιμο,
προϊον ξεπροβαλλει.
Τα ονειρα σας για εταιριες,
που δινουν φραγκα,
τα κανανε κι αυτοι,
που τα παρατησαν για παντα.
Οι πιο πολλοι απο εσας,
υποστηριζετε ανοιχτα,
οτι το σκηνικο ηταν καλυτερο,
πιο παλια,παρ ολα αυτα,
τους πιο πολλους δεν σας ειχα δει πουθενα,
και δεν ειχα προβλημα,
στα ματια εβλεπα παντα καλα.
Μην κρυβομαστε πισω απ το δαχτυλο μας,
το αληθινο περναει κριση,
χασαμε και εναν δικο μας.
Ποιοι το κρατανε ψηλα??
ΟΙ ΒΗΤΑ ΠΕΙΣ.
Και δεν χασαμε λεπτο,
συνεχιζουμε λογο μοδας.
Ετσι πειτε παρασυρομενοι απο το κυμα της,
προσβαλετε εμας,
να νιωσετε ενα ιχνος δυναμης,
μα που κευβοσαστε μαγκες,
εκπροσωπηστε το,
βαρεθητε σε δυο χρονια και παρατηστε το.
Ασαρκος μιλαει απο ανωτερο επιπεδο,
βητα πεις η ομαδα πεταει,
σε καθε γηπεδο.

Ρεφραιν
Οι καλαμιες απο τον καμπο,
επιστρεψαν και ειναι μονες,
οκτω πουτανες ειπατε,
αλλα φορανε κορωνες.
Κοντρες καλυτερα να σκυψετε γαμιολες,
ερχομαστε και αλλαζετε χρωματα σαν οθονες.
Οι ΒΠ(βου που)επιστρεψανε στον δρομο με τις ωρες,
οκτω πουτανες ειπατε αλλα φοραν κορωνες.
Κοντρες καλυτερα να σκυψετε γαμιολες,
ερχομαστε και αλλαζετε χρωματα σαν οθονες.

Λαμπρος
Για πια κουλτουρα μιλας?
για ποια φαση μιλας?
για ποια ενοτητα μιλας?
συνεχιζεις να μιλας?
το κακο ειναι οτι η μπαλα,
παιρνει και εμας,
το καλο ειναι,
οτι ολη η φαση,
τα χει με εμας.
Εγω φταιω,
το παιρνω πανω μου,
εισαστε ενταξει?
δεν καταφερατε να κανετε,
τη φαση φαση.
Την κουλτουρα σας πολλοι,
οτι χωρισατε σε ταξη.
Ποιος απο εσας θα κραξει,
Ποιος και τι θα πει?
Οι πιο πολλοι απο εσας τωρα,
σερβιρουν RnB,
εγω διαχωρισα την θεση,
μου απ την πρωτη στιγμη,
δεν περιμενω τη διαλυση για να χω αφορμη.
Το προβλημα ολης της Ελλαδας,
εχει Β και ενα Π.
Δεδομενο ξεκινησα να λεω,
δεν περιμενω το τραινο,
δεν μπαινω στο βαγονι διχως φρενο,
εμενω σε αποψεις που εχουμε,
στο παραμενω(???)
η φαση θα με υπομηννει(???)
οσο εγω θα επιμενω

Ρεφραιν
Οι καλαμιες απο τον καμπο,
επιστρεψαν και ειναι μονες,
οκτω πουτανες ειπατε,
αλλα φορανε κορωνες.
Κοντρες καλυτερα να σκυψετε γαμιολες,
ερχομαστε και αλλαζετε χρωματα σαν οθονες.
Οι ΒΠ(βου που)επιστρεψανε στον δρομο με τις ωρες,
οκτω πουτανες ειπατε αλλα φοραν κορωνες.
Κοντρες καλυτερα να σκυψετε γαμιολες,
ερχομαστε και αλλαζετε χρωματα σαν οθονες.

Hatemost
Ειναι ντροπη μαγκα,
να κανεις το μαλακα,
την μουσικη αυτη δεν την κανω για φραγκα.
Ομως λαθη,ενταξει σιγουρα εχω κανει,
μα οχι σε αυτην την μουσικη που τεινει να πεθανει.
Το εξελισω,μ'ακους?τροπους να μιλισω εχω,
δεν ειναι ντροπη οντως βρεθηκες πιο πισω,
θα σε αγγιξω,
και τα ματια θα σου ανοιξω,
μην αγχωνεσαι αδερφε,
εγω ειμαι εδω να σε ξυπνησω.
Μιλας για φραγκα,
που τα δες αυτα?
Μαγκα τα φραγκα,
δουλευοντας βγαινουν παντα.
Δεν φοραω στη πλατη σταμπα,
ξηγημενος παντα,
εκπροσοπωντας την ομαδα,
κραταω λογοτυπο φωτια σε ολη την Ελλαδα,
μαγκα μα παντα,
συμπλεγμα,ρυθμος και ζαλαδα,
κακος αν βρεθεις εκτος δεν νιωθεις την λαβα,
παιδι πυρος εχω πισω μου πουτανα.
Καπως ετσι παει το πραμα,
εφοσον σε εχουν δεσει,
δεν υπαρχεις στην αλανα,
δεν υπαρχεις για μενα ταμα
βασιζομαι στο ????

Ρεφραιν
Οι καλαμιες απο τον καμπο,
επιστρεψαν και ειναι μονες,
οκτω πουτανες ειπατε,
αλλα φορανε κορωνες.
Κοντρες καλυτερα να σκυψετε γαμιολες,
ερχομαστε και αλλαζετε χρωματα σαν οθονες.
Οι ΒΠ(βου που)επιστρεψανε στον δρομο με τις ωρες,
οκτω πουτανες ειπατε αλλα φοραν κορωνες.
Κοντρες καλυτερα να σκυψετε γαμιολες,
ερχομαστε και αλλαζετε χρωματα σαν οθονες.

78)Σκοτεινή Πλευρά - Αναμνίσεις

Γυρνώ τις μέρες τις ώρες πίσω
να δω ποιος είμαι και με βρίσκω μες το γκρίζο
φόντο αναμνήσεις αντικρίζω σε μια γωνια και αναπολώ
το πριν τις στιγμές το επιπόλαιο μυαλό
εμπειρίες αμαρτίες φρίκες τι να πρωτοθυμηθώ
φιλαράκια που δεν ζήσαν για να δουν το αύριο
αλητείες νύχτα στην Αθηνα βία κι όλα αυτά
με κάναν μες στο σύστημα άνθρωπο
εμπιστευτικά λάθος ματια λάθος χήλη
έτσι την πάτησα μα η ανάμνηση δεν σβήνει
πάντα μου θυμίζει ποιος είμαι εγώ να βρω
και απ'τα λάθη που θυμάμαι να διορθωθώ και να λυτρωθώ
κάποτε όλα φεύγουν μένεις μονος και αναπολείς
το παρελθόν σου βασικός παράγοντας
για ότι τώρα ζεις τι θα δεις πια επιλογή σου για το αύριο
να προετοιμαστείς για να μην χαθείς
πάνε και έρχονται στιγμές καλές ή κακές
ο χρόνος κυλάει περνάει κι αφήνει πολλές
τα πάντα εφήμερα και εσύ συνεχίζεις να ζεις το σήμερα που λες
μακριά από φίλους και έρωτες
αναμνήσεις παιδικά μου χρονια
με εσωτερικές αναζητήσεις με τα πόδια
σκαμπίλια ζωής σε αγκαλιές ψάχνεις συμπόνια
κι αν πάλι μονος θα σε μην φοβάσαι αφού θα σε εδώ ακόμα...

Αναμνήσεις μένουν οι ωραίες στιγμές
τα φιλια οι όρκοι κι οι χαρες
ο καιρός κυλάει κι οι αγάπες παίρνουν
κι οι καρδιές μας όλα τα ξεχνούν
κάποια μέρα φτάνει ένα γκρίζο πρωί
που δεν σου γέλα ποια η ζωή
και για συντροφια σου έχεις τη μοναξιά
κι αναμνήσεις μέσα στην καρδια...

Θυμάμαι όρκους αγάπες χαρες με ανθρώπους που μεγάλωσα
κλεισμένους σε κάτι στιγμές που πίσω μου δεν άλλαξα
με τύψεις στην καρδια μου είναι σαν ματωμένη θάλασσα
και μέσα απ'τον καθρέφτη βλέπω τώρα πως μεγάλωσα
γυρνώ στο παρελθόν και βλέπω ένα παιδί
να παίζει να γέλα δίχως να δείχνει πόνο θλίψη μέσα στη ζωή
να αλλάζει παραστάσεις και τόπους μες την ανατολή
τα πρόσωπα μπροστά του να φεύγουν σαν περαστικοί
μοναδική μου συντροφια η μοναξιά
να αγωνίζομαι μονος να πολεμήσω να ζήσω σ'αυτον τον γολγοθά
δίχως να υπάρχουν συναισθήματα βαθιά μες την καρδια
κι όσους έβαλα πάνω από εμενα με κρατα μακριά
νοσταλγώ το καιρό τα χρονια πίσω που αγαπώ
εκεί που άρχισα μικρός τον κόσμο να εξερευνώ
τα πρώτα παραμυθια και εγώ μέσα στο ρολο αυτό
να πολεμάω μάγους και δράκους για να λυτρωθώ
ευχαριστώ όλους αυτούς που διπλα μου μου στάθηκαν
ευχαριστώ τους γονείς μου για όλα αυτά που μου παρέδωσαν
την τέχνη τις αρχές υπομονή και συμβουλές
γίαυτό και συνεχίζω να ζω στο παρόν
δίχως ενοχες...

Αναμνήσεις μένουν οι ωραίες στιγμές
τα φιλια οι όρκοι κι οι χαρες
ο καιρός κυλάει κι οι αγάπες παίρνουν
κι οι καρδιές μας όλα τα ξεχνούν
κάποια μέρα φτάνει ένα γκρίζο πρωί
που δεν σου γέλα ποια η ζωή
και για συντροφια σου έχεις την μοναξιά
κι αναμνήσεις μέσα στην καρδια...

79)Diezel ft. Πύρινη Λαίλαπα - Καθένας Με Το Δρόμο Του

Refrain
Aν εισαι φιλος μου τοτε νοιασου για μενα
αν εισαι εχθρος μου προσευχησου να πεθανω μια μέρα
αν εισαι φιλος μου ρε τοτε νοιασου για μενα
αν εισαι εχθρος μου προσευχησου να πεθανω μια μέρα
αν εισαι φιλος μου τοτε νοιασου για μενα
αν εισαι εχθρος μου προσευχησου να πεθανω μια μέρα
αν εισαι φιλος μου ρε τοτε νοιασου για μενα
αν εισαι εχθρος μου προσευχησου να πεθανω μια μέρα

Diezel
Για κάθε κόλλημα που ήρθε στην ζωή μου δεν σταματησα
συνέχισα να είμαι αυτός που είμαι και ας την πάτησα
και αν σ'άφησα να ξέρεις πως ποτέ δεν ήσουν φίλος μου
στην τελικη η μονη σου παρέα είναι ο ίσκιος σου
αν έπαιξα πουστιά σε κάποιον μάλλον θα τ'άξιζε
αν δεις την ιστορία ήταν αυτός μάλλον που τ'άρχισε
να ξέρεις,δεν δήλωσα ποτέ πως είμαι άγιος
γιατί κανείς τους δεν μου φέρθηκε σαν άγιος
είμαι άνθρωπος κλειστός
μα συνεχίζω να μιλώ σε λίγους που με κάνουν να ελπίζω
ζητώ συγγνώμη,η ζωή μου έτσι με έμαθε
φίλος με τους φίλους και καριόλης αν την έκανες
με ξέχασες;
ήμουν εκεί οταν χρειάστηκες
κάποιον να σε νιώσει,ήμουν εκεί όταν με άφησες
τέλος,λόγια απο καρδιάς δίνω τον λόγο μου
όλοι είμαστε μόνοι και καθένας με τον δρόμο του

Refrain
Aν εισαι φιλος μου τοτε νοιασου για μενα
αν εισαι εχθρος μου προσευχησου να πεθανω μια μέρα
αν εισαι φιλος μου ρε τοτε νοιασου για μενα
αν εισαι εχθρος μου προσευχησου να πεθανω μια μέρα
αν εισαι φιλος μου τοτε νοιασου για μενα
αν εισαι εχθρος μου προσευχησου να πεθανω μια μέρα
αν εισαι φιλος μου ρε τοτε νοιασου για μενα
αν εισαι εχθρος μου προσευχησου να πεθανω μια μέρα

Σάκης (Πύρινη Λαίλαπα)
Αν είσαι φίλος μου όντως ξέρω πως με νοιάζεσαι πραγματικά
αν όχι πάλι απλά,γυρνώ την πλάτη μου και όλα καλά
στην τέλικη ξέρω πως λίγοι είναι αυτοί που νοιάζονται
το βλέπω είναι εδώ όταν Σάκης το χρειάζεται
ποιος βιάζεται να βγάλει συμπεράσματα,στα αρχίδια μου
αυτοί που με αγαπάνε και αγαπλώ στέκονται δίπλα μου
σε κάθε πόνο και χαρα,στα λάθη μα και στα σωστά
λυπάμαι αν κάποιον πλήγωσα,ειλίκρινα δεν το 'θελα
συνέχισα να είμαι αυτός που ήμουνα πάντα για αυτούς
κατά καιρούς αλλάζουνε πολλά μα όχι εγώ,μ'ακούς
και οσο για εκείνους που είναι εχθροί μου και πουστιά μου παίξανε
τους έχω απλά ξεγράψει και κάποιοι δεν το αντέξανε
στα μάτια μου όλοι τόσο χαμηλά ξαφνικά πέφτετε
ξυπνήστε ρε,δεν πρόκειται να γίνει αυτό που θέλετε
δεν με αγγίζετε για αυτό και τσάμπα μην παιδεύεστε
στο χώμα θα 'στε πάντα σαν τα φίδια και θα σέρνεστε

Refrain
Aν εισαι φιλος μου τοτε νοιασου για μενα
αν εισαι εχθρος μου προσευχησου να πεθανω μια μέρα
αν εισαι φιλος μου ρε τοτε νοιασου για μενα
αν εισαι εχθρος μου προσευχησου να πεθανω μια μέρα
αν εισαι φιλος μου τοτε νοιασου για μενα
αν εισαι εχθρος μου προσευχησου να πεθανω μια μέρα
αν εισαι φιλος μου ρε τοτε νοιασου για μενα
αν εισαι εχθρος μου προσευχησου να πεθανω μια μέρα

Ηawaii (Πύρινη Λαίλαπα)
Αν είσαι εχθρός μου,τοτέ χτύπα με μη σταματάς
γουστάρω δυνατούς αντιπάλους μην το ξεχνάς
κοίτα με
μέσα στα μάτια μου και δες
μια κόλαση να στάζει 22 πληγές
και πες μου αλήθεια τι 'ναι αυτό που θα με κάνει να φοβάμαι
τι είναι αυτό που θα με κάνει να τρομάζω όταν κοιμάμαι
θυμάμαι
ένα παιδί να κλαίει αθόρυβα
λυπάμαι
μα το παιδί έφυγε μόνιμα
άγγελοι και δαίμονες παλεύουνε ταυτόχρονα
καθώς ηχούν οι σάλπιγγες σ'ολη τη γη ομόφωνα
μικρόφωνα οι γέφυρες στην ένωση της σκέψης
φίλος ή εχθρός σ'αφήνω να διαλέξεις
στον κόσμο τον δικό μου δεν χωράνε υποσχέσεις
δεν ταυτίζομαι και φτύνω τις εφήμερες σας σχέσεις
αφέθηκα στο είναι μου και είναι το μυστικό μου
ο καθένας με τον δρόμο του και 'γω με τον δικό μου

Refrain
Aν εισαι φιλος μου τοτε νοιασου για μενα
αν εισαι εχθρος μου προσευχησου να πεθανω μια μέρα
αν εισαι φιλος μου ρε τοτε νοιασου για μενα
αν εισαι εχθρος μου προσευχησου να πεθανω μια μέρα
αν εισαι φιλος μου τοτε νοιασου για μενα
αν εισαι εχθρος μου προσευχησου να πεθανω μια μέρα
αν εισαι φιλος μου ρε τοτε νοιασου για μενα
αν εισαι εχθρος μου προσευχησου να πεθανω μια μέρα

80)Λόγος Απειλή ft. Ραψωδός Φιλόλογος – Σινεμά

Λόγος Απειλή
Είχ’ η ζωή μου σε παλιά κομμάτια μες σε κασετόφωνα
Όσους φωνάζουν μην ακούς ακούς όσους τα λεν χαμηλόφωνα
Γιατί έχουν ποιάσει το νόημα είδη
Και τα πιο όμορφα μάτια σ’ έχουν κοιτάξει σα φίδι
Κι ας μη φαίνεται
Ο άνθρωπος μετατρέπεται εύκολα σε κάτι που συχένεται
Η αλήθεια να λέγεται
Ευθαίως έχω παίξει το παιχνίδι κι ας το ‘μαθα τελευταίος
Ένα θέαμα πικρό δε νιώθω δέος
Ευτυχώς ή δυστυχώς πες το όπως θες
Έχω καιρό που πια σταμάτησα να κοιτάω στο χθες
Γιατί δε βγάζει πουθενά μετά τις δώδεκα θα δεις μπροστά στα μάτια σου αλήθεια
Κι όχι εικόνες που δίχνουν στα σινεμά και αποτρόπαια
Θα ‘ναι γελίο αν μετά απ’ όλ’ αυτά αναζητήσεις να βρεις τρόπαια και στέμα
Είν’ η ζωή μας ένα έργο με το πιο άρρωστο θέμα, ναι θέμα

Ραψωδός Φιλόλογος
Αδερφέ. είδα όλα όσα είχα κάνει αν τα μάτια μου μπροστά να περνάνε καρέ-καρέ
Και τα σωστά, είχανε δυσανάλογα ποσοστά
Κι όλα τα λάθη δε χωράνε μέσα σ’ οχτώ χιλιοστά
Ειρωνεία, όλη η ζωή μας μια ταινία
Που στην ουρά περιμένουμε να δούμε μ’ αγωνία
Κι είναι σα σενάριο που ανατρέπεται εν τέλη
Είναι πόρνη η ζωή αν δε σε θέλει
Όμως κατάλαβε αυτό αν το αντέχεις
Στην ταινία της ζωής αυτής δεν είσαι πρωταγωνιστής μα σκηνοθέτης
Πάντα θα υπάρχει κάποιος να σου βγαίνει
Από πάνω μα μάθε με μαεστρία να τον κόβεις απ’ το πλάνο σε μπαράζ
Απάνω των σκηνών κράτα όποιες θέλεις για να κάνεις της ζωής σου το μοντάζ
Κάντα όλα πέρα περίμενε υπομονετικά να σε χειροκροτήσεις εσύ ο ίδιος στην πρεμιέρα

Ρεφραίν
Κοιτάζω πίσω ψάχνοντας κάτι γνόριμο ξανά για ν’ αντικρήσω
Και προς το μέρος του να περπατήσω
Να ζήσω και από τ’ αρώματά του να μεθύσω
Σα λουλούδι να μαραθώ και ν’ ανθίσω
Κοιτάζω πίσω τον εαυτό μου ψάχνω να του πω να μη λιγίσω
Στα δύσκολα να μην τα παρατήσω
Στα μάτια να με δω και να μου δώσω συμβουλή να μη μ’ αφίσω
Την αγάπη να μισίσω

Λόγος Απειλή
Δως μου καρδιά κι ας το λόγο σου παράμερα
Τα παιδικά μου χρόνια δε μου τα γυρνάνε πίσω photos ούτε κάποια κάμερα
Που πάμε δεν ξέρω ούτε τι ζητάμε
Βλέπουμε το θάνατό μας και μόνοι χειροκροτάμε
Για να λέμε ότι πήραμε λίγο μέρος
Πια οι έφηβοι σκοτώνουν τη ζωή σα να ‘ναι γέρος είναι θέρος
Μα σε όνειρα και σκέψεις, ναι
Τώρα που σβήνουνε τα φώτα χάνονται τα συναισθήματα κι οι λέξεις
Το πανί που πριν πλοβάλανε εικόνες μ’ ηδονή
Βλέπεις τα πρόσωπα που αγάπησες, ειρωνία στεγνή
Μα τι να κάνεις
Αφού σου μάθανε ό,τι βλέπεις σα σφουγκάρι να ρουφάς και να λαμβάνεις
Έτσι κάνεις, δίχως φίλτρα
Κάποιοι βγαίνουνε χαμένοι από τη μήτρα
Κι άλλοι κλέβουνε στιγμές και θέλουν λίτρα
Λίγο τσίπα να ‘χες πάνω σου γαμώτο θα ‘ταν σίγουρα καλύτερα
Σιχάθηκα τον κόσμο που ζω μέσα από τα κύτταρα

Ραψωδός Φιλόλογος
Μες τη φουρτούνα μεγαλομένος απ’ την κούνια
Σα παλύρια με σκέπαζε ο πόνος μέχρι τα μπούνια
Για ν’ αντέξω ή για να μίνω πάντα στην απ΄ έξω
Μα διαλέγω τον καπετάνιο να παίξω
Στα πανιά αέρα φέρτε καπέλο και τιμονιέρα
Πείτε στους ναύτες που δειλιάζουνε να κάνουν πιο πέρα
Ένα, δυο βήματα δε ψάχνω αφορμές ούτε προσχήματα
Έχω λατρέψει τα ίδια που θα με πνίξουνε κύματα, το ξέρεις
Εγώ για τα λάθη μου δε κλέγομαι
Τ’ αντέχω και για σένα που στα δύσκολα με άφησες, να ξέρεις
Τα μάτια όταν κλείνω δεν ονειρεύομαι
Να ονειρευτείς εσύ δύο φορές και να μου φέρεις
Μία που να μου χαρίσει ελπίδα σκέψη ή ό,τι τέλος πάντων έχει περισέψει
Στην πρύμνη και στην πλώρη για πάντα συνοδειπώροι
Το ταξίδι ξεκινά κι όποιος αντέξει

Ρεφραίν
Κοιτάζω πίσω ψάχνοντας κάτι γνόριμο ξανά για ν’ αντικρήσω
Και προς το μέρος του να περπατήσω
Να ζήσω και από τ’ αρώματά του να μεθύσω
Σα λουλούδι να μαραθώ και ν’ ανθίσω
Κοιτάζω πίσω τον εαυτό μου ψάχνω να του πω να μη λιγίσω
Στα δύσκολα να μην τα παρατήσω
Στα μάτια να με δω και να μου δώσω συμβουλή να μη μ’ αφίσω
Την αγάπη να μισίσω

81)Ήρωας - Breathless

Εισαγωγή:
η ελπίδα λέγαν κάποτε πεθαίνει τελευταία,
μα εγώ έχω καιρό που την έχω θάψει,
και γαμώτο ακόμα ζω μα όχι ωραία,
ακομα δίχως ούτε εμενα να έχω για παρέα.
(x3)

Verse 1:
Κοίτα γνωρίζω πως μάλλον οποιος κάθεται μαζί μου υποφέρει,
και για αυτό φέρω ευθύνη,
όμως την κρατώ πάντα στη πλάτη μου να μείνει,
βάρος για να στέκομαι κάπως ακλόνητος μέσα στη δίνη,
κι αν ακόμα αποτυγχάνω το λάθος μου πληρώνω,
που αγαπάω ότι χάνω που ξεχνάω τι να δίνω,
παραπάνω κυοφορώ μικρόβιο που σ' όλη τι ζωή μου,
δε με αφήνει όσα στοχεύω να τα φτάνω,
να σου πω και την αλήθεια έχω βαρεθεί τα πάντα δίχως μέλλον,
μαθήματα σχολές χωρίς κανένα ενδιαφέρον,
μεροκάματο από τα 17 μου,
και η οικογένεια σαν σκόνη μες το διάβα τον ανέμων,
έρωτες και πάθη που από μόνος μου κλοτσάω,
που πέφτω κάθε μέρα που νομίζω πως πετάω,
τους φίλους μου άθελα μου σίγουρα απογοητεύω,
άλλος σήμερα κοιμάμαι και άλλος αύριο ξυπνάω,
δυσκολεύω μονάχος μου το κάθε τι απλό,
έχετε δίκιο μα έτσι με θυμάμαι από μικρό,
μάλλον λατρεύω τα αυτοκαταστροφικά μου αισθήματα,
πιο πολύ από τον ίδιο μου τον εαυτό,
μα να χαρείς ποτέ μου δεν έχω σταθεί απαθής,
και στα αρχίδια μου αν είμαι η δεν είμαι συμπαθής,
έχω γράψει όλα αυτά που μπορεί να μην πω ποτέ,
και αν αναρωτηθείς έχω κάθε στιγμή μου σε κουπλέ,
ίσος την κάνω κάποια μέρα όπως σκέφτομαι στ’ αλήθεια,
και από τώρα τα νέα μας μαθαίνεις απ’ τους γύρο,
μακάρι να 'ταν όλα παραμύθια και σαν ποιητής
να κάνω τα ζόρια μου σύννεφα και ήλιο,
από υπέρ-συναισθηματισμό σίγουρα πάσχω,
και έχω μήνες με όλο μου το είναι μου να χαμογελάσω,
τραβάω λοιπόν το δρόμο μου τον άβατο προς τ’ άγνωστο,
κι αν κάπου μέσα του χαθώ ίσος και να αράξω.

Δεν έχω αναπνοή,
μέσα στα στήθια μου παλμοί κείτονται τώρα πια νεκροί,
δεν έχω αναπνοή ναι δεν έχω αναπνοή,
την άφησα μέσα στο σώμα μου άθελα μου να χαθεί.
Δεν έχω αναπνοή,
μέσα στα στήθια μου παλμοί κείτονται τώρα πια νεκροί,
δεν έχω αναπνοή ναι δεν έχω αναπνοή,
την άφησα κι αυτή όπου θέλει να χαθεί.

Verse 2:
Ξέρεις πως είναι από λάθη σου να χάνεις,
ότι έχει αγαπήσεις περισσότερο ενοχές,
και τύψεις αναπτύσσονται σου τρων τα σωθικά,
και μέχρι να το συνηθίσεις είναι ότι χειρότερο,
το πως περνάω θα το δεις μέσα στα μάτια μου,
ίσος το ακούσεις στα κομμάτια μου γι’ αυτό,
μη με ρωτάς κοίτα με και αμέσως θα αντιληφθείς,
πως είναι ότι πιο δύσκολο να φταις που πονάς,
μου περνάς ανάμεσα απ’ όσα θες να φιλάς,
απ’ όσα που μόλις φύγουν μακριά εκτιμάς,
"είμαι μόλυνση" ότι αγγίζει σβήνετε πεθαίνει,
μετά χάνετε γι' αυτό σε παρακαλώ μη μ' ακουμπάς,
όπως και να χει μαθαίνουμε από τα δικά μας λάθη,
μα αν είναι όντως έτσι έχω τα πάντα μάθει,
γαμώτο πόσο πιο εύκολο θα ήταν να ήμασταν,
απλά μικρά σημάδια μέσα στου σύμπαντος τον χάρτη,
μα είμαστε άνθρωποι νιώθουμε βιώνουμε γελάμε και πονάμε,
το τραβάμε μανιασμένα ως την άκρη,
πολλές φορές αξίζει κάτι τέτοιο ως το έπακρο,
μα κι άλλες ένα τέταρτο δεν πέφτει ούτε δάκρυ,
Στο σαν άνοιξη την καρδιά μου παρακάλεσα να συνεχίσει να χτυπάει,
μα και αυτή με έχει κούραση τώρα πια,
συγγνώμη προς όλους όσους έκανα να νιώσουν,
πως για μένα έχουν πέσει χαμηλά,
έχετε γεια του κόσμου ερωτευμένοι και χαρούμενοι,
εγώ θα προσπαθήσω να σας δω από μακριά,
δεν ξανα μπαίνω πουθενά εμπόδιο,
και αν το έχω κάνει κάποτε δεν το θελα μιλάω αληθινά,
ίσως αυτός ο ντοπρος μου λόγος είναι ότι έχω,
κι είναι ο μόνος λόγος που μέχρι σήμερα αντέχω,
ίσος τελικά να μη φοβάμαι το σκοτάδι,
μα εμένα στο σκοτάδι λοιπόν καλό σου βράδυ.

82)Εισβολέας - Αν Τύχει

Αν τυχει να’μια εκτος καποια στιγμη ρε λος…
Να’μια νακρος δε θα θελα τη λυπη κανενος…
Θα’θελα μονο..Χαρα όχι πονο…
Θα’θελα τα’αδερφια μου να χωνουνε μονο…
Κι εγω από ψηλα κομματια θα αφιερωνω…
Θα ηθελα ρε μαγκες για παρτυ μου συναυλια…
Όλα τα συγκροτηματα όχι 2-3…
Θα’θελα επισης αγαπη και ευτυχια…
Dj alex δωσε τα κομματια μου ν’ακουσει ο κοσμος..
Να γινει ντορος…ν’ακουστει του εισβο λογος…
Μανα σ’αγαπω και ποτε δεν ξεχνω..
Τακη και σοφια θα’μια παντα εδώ…
Dj the boy το νου σου στα bit moy βαλε scrats..
Και του αδερφου σου τη μνημη να μην ξεχνας…
Θελω επισης λιγη ανθρωπια να παμε μπροστα…
Τωρα που φευγω δεν αντεχω να βλεπω λυπη θελω χαρα…

Αν καποιος σου ζητησει λεφτα μην αρνηθεις…
Μπορει να’μουν εγω τη χαρα μην του στερεις..
Αν τυχει καποιος ν’ανεβει επι σκηνης…
Να τον αφησεις αυριο ισως δεν τον ξαναδεις…
Αν καποιος σου ζητησει συγνωμη να τη δεχτεις..
Αυριο θα νοιωσεις καλυτερα θα το δεις..
Κι αν χρειαστει να δωσεις καπου δευτερη ευκαιρια να τη δωσεις…ισως κι εσυ τη χρειαστεις…
(x2)

Κοριτσι μου σε αγαπω μην κλαις…
Καλη ανταμωση να λες…
Ζησε τη ζωη σου περνα ωραιες στιγμες…
Δε μου λεγες θα θελα με αυτόν τον εαυτο σου να συμβουλευες και νεα ζωη να ξεκιναγες…
Να δωσετε τα πραγματα μου σε φτωχους…
Τα οργανα μου σε ετοιμοθανατους ανθρωπους…
Να μην με θαψετε να με καψετε ακους…
Δεν γουσταρω να εγκλοβισμενος ειμαι στο φερετρο τους…
Φιλοι μου συγνωμη για τους Αγνωστους Γνωστους…
Γκογκα συνεχισε το εργο με αδερφους…
Γελω δεν ξεχνω εσυ με’βαλες στο χωρο..
Τακη να ζησει το παιδι σου σε φιλω και πετω…
Ποτε δεν θα ξεχασω τις μυρωδιες του αυγουστου…
Τα’νοιχτο λουλουδα τιη στοργη του χεριου σου…
Τα λεφτα που ερχοντουσαν και καναν φτερα…
Χαρες και λυπες που περασαμε με το να και δυνατα…
Τα βραδια μουσικη συντροφια μ’ένα κρασι…
Στυλο και χαρτι ν’αποτυπωνω ότι νοιωθει η δικια μου η ψυχη…
Εχε γεια θανατισμενη γενια…
Ισως εκει που παω φιλε να’ναι πιο καλα…

Αν καποιος σου ζητησει λεφτα μην αρνηθεις…
Μπορει να’μουν εγω τη χαρα μην του στερεις..
Αν τυχει καποιος ν’ανεβει επι σκηνης…
Να τον αφησεις αυριο ισως δεν τον ξαναδεις…
Αν καποιος σου ζητησει συγνωμη να τη δεχτεις..
Αυριο θα νοιωσεις καλυτερα θα το δεις..
Κι αν χρειαστει να δωσεις καπου δευτερη ευκαιρια να τη δωσεις…ισως κι εσυ τη χρειαστεις…
(x2)

83)Εισβολέας - Τα Παιδικά Μου Χρόνια

Θυμάμαι Σεραφίνο
θυμάμαι το Μπλέκ
θυμάμαι τη Μανίνα
θυμάμαι σταρ τρεκ
θυμάμαι το φρουφρου και το παππού του
θυμάμαι σπορτ μπίλι και το τσαντάκι του
Μα, μόλις ξυπνάω και ξεκολλάω
βλέπω πως έχω μεγαλώσει πια και πάω
δεν είμαι πια εκείνο το παιδί
που'χε ένα όνειρο να κατακτήσει τη γη μ'ένα σπαθί
περνάω απ'τα μέρη τα γνωστά, μέρη παλιά
απ'την κάτω γειτονιά που δε μένω τώρα πια
νοσταλγώ στιγμές που'ζησα στο χθες
δίχως έννοιες και σκοτούρες πολλές
είδα λάθη, βίωσα κακές στιγμές
ένοιωσα τον πόνο όταν μου'παν πέθανες
γιατί ξέρεις; δε θα σε ξαναδώ
χαιρετίσματα λοιπόν απο ένα φίλο παλιό

Υποχρεώσεις, τώρα γύρω μου πολλές
ξέχασα αλητεία, συμμορία, γειτονιές
επειδή στα νοίκια τρέχουν, κάνουν στροφές
κάθομαι στ'αυγά μου δίπλ'από ενοχές
αχ να ζούσα λίγο... το χθες
κι ας μην υπήρχε αύριο, γίνεται λες;
βουρκωμένος σκέφτομαι τι πέρασα γιατί
δεν είμαι ο μόνος ξέρεις πάνω σ'αυτή τη γη
ένα μέρος της καρδιάς μου ανήκει σε αναμνήσεις
το τραγικό αυτό είναι πως δεν μπορείς να τις ξαναζήσεις
διορθώσεις το κακό για να φύγουν οι τύψεις
πρόβλημα δίχως λύσεις Α!
έχει γίνει μια κραιπάλη και το ζω
θυμάμαι απλά πως ήμουν φίλε και νοσταλγώ
ανέμελος, επιπόλαιος παιδί μικρό
θυμάμαι ήταν αγάπη τώρα τι να σου πω

ok man

na sou pw oute emena m' aresoun alla ti na kanoume. eimaste dhmokratiko site

kaiti asxeto. twra grafw tous stixous ap' to Tia ki exw merika ?????. tha to postarw ki opoios thelei as vohthisei.

pou kolaei auto?
tespa ctrl kai c pataw