Συγκέντρωση Στίχων

11)Ladose – Στο Τέλος Της Μέρας

Δίχως να αναλαμβάνει ευθύνη χτυπήματα
Θα δεις πως παραπάνω από όσα νόμιζες αντέχεις
Η ζωή δίνει μήπως και χάσεις τα βήματα
Υπάρχουν πάντα τα χειρότερα εκτίμησ' όσα έχεις
Πιά 'ς το πινέλο και ρίξε χρώμα στο πλάνο σου
Το γκρίζο κρύβει μέσα το λευκό μη ρίχνεις 'Άκυρο!'
Ανοιξ' τα χέρια νιως' τον αέρα πάνω σου
Πάρε βαθυά ανάσα και χαμόγελα στο άπειρο!
Μην κλαίς για μένα γαμότο για τα παιδιά να κλαίς που τρίγυρναν ξυπόλητα στους δρόμους και στις φτώχο γειτονιές
Που δεν γνωρίσαν οικογένεια και χρήμα δεν αγγίξαν για αυτό κι ο χειμώνας πείρε τις αθώες τους ζωές
Να μην ανησυχείς καθόλου για το μέλλον σου γιατί καποιοί δεν είχαν μέλλον απ' την γεννησή τους
Παρ' όλα αυτά σφίξανε τις γροθιές και επιβιώσανε και για' αυτό χρωστάνε στον ευατός τους την υπαρξή τους
Να μη μισείς του ύπουργους εμένα να μισείς που δεν έκαψα τα σπίτια τους ακόμα και ανέχομαι
Να απλώνουν χέρι σε ότι με δουλειά απέκτησα ενώ το ξέρω δεν μιλάω θα πρεπε να ντρέπομαι
Να μην κοιτάς με μισό μάτι κανέναν γιατί αυτός ο κανένας δεν ξέρεις τι μπορεί να κρύβει Πολλές φορές το έξω φαινεταί τόσο άσχημο για να κρατάει αποστάσεις απ' ότι το θλίβει
Μην με θαυμάζεις μην μου λές "Είσαι Θεός" κανείς δεν είναι πιο πάνω από τον άλλο
Η μουσική με δείχνει αλλιώς ενώ είμαι δειλός μπροστά σ' αυτούς που πολεμούν στους δρόμους για κάτι μεγάλο
Βγάζουμε τα λεφτά μας.. Φοράμε τα καλά μας.. Φτιαχνούμε τα μαλλιά μας.. Πινούμε τα ποτά μας.. Αλλά στο τέλος της ημέρας και αφού μείνουμε μόνοι το κάθε τι απ' αυτά φαινέται βαρετό
Ξεχνάμε τα όνειρά μας.. Μισούμε την γενιά μας.. Φτίνουμε τα άτομα μας.. Χτυπάμε τα παιδιά μας.. Ώς πιο σημείο πρέπει να φτάσει η κατάσταση για να πούμε "Φτάνει, αρκετά, ως εδώ!"
Να μην θαυμάζεις τον Κριτή, ουτέ τον Ραψωδό, να θαυμάζεις του δρόμου τον πλανώδειο μουσικό, που με μιά κιθάρα, ένα ακορντεόν, μια φισαρμόνικα,
Προσφέρει μουσική για ψίχουλα σε στενά βρώμικα
Μην νιώθεις άσχημα γιατί δεν πήρες χαρτζιλίκι, νιώσε άσχημα για αυτούς που δεν πληρώσανε το νοίκι γιατί το μηνιατικό δεν έφτασε για αυτό το μήνα
Και επρεπέ να αποφασίσουν.. στέγη ή πείνα;
Να μην λυπάσε που δεν έχεις αυτοκίνητο ή ένα γράφικο εξώχικο σπιτάκι
Κάποιοι έχουνε σεισμόπληκτα λειόμενα για ακίνητο και κάθονται σ' αναπηρίκο καροτσάκι
Μην σίχαθεις εκείνον που σου γάμησε την γκόμενα ετσί κι αλλιώς ποτέ δεν ήτανε δικιά σου, Να σιχένσε εκείνους που σου γάμησαν τα όνειρα και δεν τους ενιαξάν ποτέ τα συναισθηματά σου
Μην στέναχωρηθείς άμα πεθάνε και χαθώ, μα να στεναχωριέσε αν δεν αφήσω κάποιο έργο Μην μου δώσεις αξία όταν πία δεν θα 'μαι εδώ κάντο όσο είναι καιρός, πρωτού με δείς να φεύγω
Βγάζουμε τα λεφτά μας.. Φοράμε τα καλά μας.. Φτιαχνούμε τα μαλλιά μας.. Πινούμε τα ποτά μας.. Αλλά στο τέλος της ημέρας και αφού μείνουμε μόνοι το κάθε τι απ' αυτά φαινέται βαρετό
Ξεχνάμε τα όνειρά μας.. Μισούμε την γενιά μας.. Φτίνουμε τα άτομα μας.. Χτυπάμε τα παιδιά μας.. Ώς πιο σημείο πρέπει να φτάσει η κατάσταση για να πούμε "Φτάνει, αρκετά, ως εδώ!"
Βγάζουμε τα λεφτά μας.. Φοράμε τα καλά μας.. Φτιαχνούμε τα μαλλιά μας.. Πινούμε τα ποτά μας.. Αλλά στο τέλος της ημέρας και αφού μείνουμε μόνοι το κάθε τι απ' αυτά φαινέται βαρετό
Ξεχνάμε τα όνειρά μας.. Μισούμε την γενιά μας.. Φτίνουμε τα άτομα μας.. Χτυπάμε τα παιδιά μας.. Ώς πιο σημείο πρέπει να φτάσει η κατάσταση για να πούμε "Φτάνει, αρκετά, ως εδώ!"

12)Ladose – Επιζώντες

Χαθηκε ο ηλιος και εχει ερθει παγωνια
που εβαλε ψυχρα στη ματια
στη καρδια χιονια και στον πλανητη ερημια
ειναι του prozac η γενια

μοναδικοι επιζωντες καπου στη γη
σε χρονο που κανεναν δε νιαζει
εφοσον οσοι μειναν εχουν τρελαθει
οτι αγαπησαν εχει χαθει
το μονο που υπαρχει μεσα τους και μενει
ειναι ότι εχουν σιχαθει
μισουνε πια το ειδος τους καποιος αυτοκτονει
τα ματια του αλλου θολωσαν δεν εχει τι να πει
μια μεριδα ανθρωπου να επιζησει αδυνατει
αφου δεν εχει τιποτα να οργανωθει
ολα γκρεμιζονται και σβηνουνε πανε στη τελικη
μοναχα κοκκαλα και θρυψαλα σε δρόμους επειδή παρασιτει
σε ολο τον κοσμο ενας ιος και τι φρικη
προβλημα ειναι οτι εξαπλωνεται σαν γριπη
και οι επιζησαντες κάνουν το αγριμι στο καβουκι τους
ολα πια κυλανε εξω απο το λουκι τους
φοβαμαι τα χαπια με βοηθαν να μην κοιμαμαι
τρεμω πια το βλεμμα τους διπλα οσο προχωραμε
με κοιτανε προσωπα που φερνουνε σε zombie για ταινια
χτυπαει η καρδια μου μ αρρυθμια
στο πανικο μου βλέπω φλογες στην αστυνομια
και μια σελιδα που γράφε βοηθεια επιδημια
μας σκοτωνει μεινετε ενωμενοι γιατι μονοι
θα μεινετε καθως μια νεα μερα ξημερωνει
την χλευασα την πεταξα κατω και γελασα
απο εκει που επαιζα μικρος μολις περασα
ειδα μια σκια και χαμογελασα
το σκεφτηκα καλυτερα και δυνατα γελασα
μονος γυρισα στο σπιτι μονος
και σημερα τους ξεφυγα μονος

ειναι θολος ο κοσμος γύρο μου
νιωθω πως δεν με αισθάνονται
τα χερια που απλωνονται
μετα απο λιγο χανονται
και κρυβομαι μεσα μου θλιβομαι
ομως παρ ολα αυτα δεν ανοιγομαι
σε κανενα τα πάντα γυρω μου θυμιζουν
τοπιο απο πολεμο καμμενα
ειναι ονειρα κατεστραμενα
και ας ολα καηκαν να ξερεις
πως ολα αυτα ειναι για μενα

εκρυψαν την αθωοτητα απ τα παιδια
σε φυλακη χωρις κλειδια
το χαμογελο κουραστηκε να σπαρταρα
αφου δεν εβρισκε χαρα

γερασμενες φατσες πανω σε παιδικα σωματα
χαμογελα δεν βλεπω να σχηματιζουν τα στοματα
μονο πικροχωλα λογια γυρω μου ανθρωποι λαμογια
και αν κατι τους έκανε να μη πονανε τα ντροκια
ειναι με συμβουλευουν φιλοι ιδιος με μας γινε
οποτε βλεπεις αδικο στο δρομο σου τα ματια κλεινε
μη μιλας με φερεσαι σαν κατι μοναδικο
μονο θεο σε αυτον τον κοσμο εχουμε το ρευστο
δεν εχουν αδικο σκεφτηκα γυρνωντας τη πλατη μου
εικοσιτεσσερις εφτα γι αυτο γυαλιζει το ματι μου
περνω αλλο δρομο μηπως αλλαξω διαθεση
το νομο βλεπω να διαταζει χερια στην αναταση
κεφαλι κολλημενο στο καπο
και ενα ξυλο σε σχημα γαμα
να αφηνει μοβ σημαδια έτσι για το καλο
τα σε παρακαλω να μην πιανουνε τοπο
και τον ατοφιων το μπορει να σε βγαζει σε κακο
απο αηδια γυρνω αλλου το βλεμμα
γυρω μου κτιρια καμμενα μεσα παιδια εγκατελλειμενα
σε δρομους πεντε ισως το αιμα
να μη ποναει τοσο αν συνηθισε να βγαινει απο το δερμα
αυτο σκεφτομαι γι αυτο ισως δε λυπαμαι
ισως ξεχασα τα αισθηματα μου αφου μονος κοιμαμαι
αφου μονοι στο σπιτι γυρναμε
εγω και εσυ ειμαστε ενα κανενα δεν αγαπαμε
μια αρρωστια κατασπαραξε τα εντοσθια μας
γι αυτο δεν νομιζω πως πλεον υπαρχει θεος για μας
μονοι μας μεσα στο αυριο και το χθες
πολεμαμε για επιβιωση οσο εχουμε αντοχες

ειναι θολος ο κοσμος γυρω μου
νιωθω πως δεν με αισθανονται
τα χερια που απλωνονται
μετα απο λιγο χανονται
και κρυβομαι μεσα μου θλιβομαι
ομως παρ ολα αυτα δεν ανοιγομαι
σε κανεναν τα παντα γυρω μου
θυμιζουν τοπιο απο πολεμο καμμενα
ειναι ονειρα κατεστραμενα
και ας ολα καηκαν να ξερεις
πως ολα αυτα ειναι για μενα

και αν ο δρομος τελικα
δεν βγαζει πουθενα γιατι να περπατας μπροστα
δεν μου λειψαν οι ανθρωποι αλλα η ανθρωπια
ειναι του prozac η γενια

13)Ladose – Χτύπημα Στο Λαιμό

Άσε με να σκοτωθώ με χτύπημα στον λαιμό από το πιο κοφτερό στυλό
Πίστεψε πως δεν θα κλάψω,μα θα χαμογελώ γιατί ότι αγαπώ
με έστειλε στον άλλο κόσμο και άλλες ψυχές να χάσω
Άσε με να σκοτωθώ με χτύπημα στον λαιμό από το πιο κοφτερό στυλό
Πίστεψε πως δεν θα κλάψω,μα θα χαμογελώ γιατί ότι αγαπώ
με έστειλε στον άλλο κόσμο και άλλες φωτιές να ανάψω

Ραψωδός Φιλόλογος:
Είναι λόγια που θέλω τόσο να πω και όμως δεν λέγονται
σαν τις παράλληλες ευθείες που ποτέ δεν τέμνονται
απλά συνεχίζουνε την πορεία τους επάπειρον
και όμως μένουνε ακίνητες σα πόδια ανάπηρων
με βλέμμα στον ορίζοντα στην δύση του ηλίου
την γέννηση και το θάνατο του κάθε ειδυλλίου
που φύτρωσε, άνθισε, γέρασε, μαράθηκε, μίσησε, αγάπησε
ήρθε,μετά χάθηκε στην άβυσσο, έζησα στο πετσί μου την κόλαση
στην αναζήτηση μου για προσωπικό παράδεισο, μα δεν
σταμάτησα το ψάξιμο ακόμα και όταν η ψυχολογία μου έφτασε στο μηδέν
επειδή ακόμα αναζητώ αυτό το κάτι
και ας μη φαίνεται ακόμα στον ορίζοντα Ιθάκη
έχω συνηθίσει να σηκώνω τα βάρη στην πλάτη
με μάτια ανοιχτά μήπως και βρω το μονοπάτι…

Κριτής:
Και άντε γάμα την μοίρα
Πήρα την απόφαση να βγω από την καραντίνα
ανατινάζοντας την θύρα αφού έχω λόγο γκιλοτίνα
τι να πούνε οι επισκέψεις 4 φορές το μήνα στον γιατρό
αφού οι συμβουλές του τελικά δεν μείναν στο μυαλό
και προκαλώ αν θέλεις μίλα τσάμπα κόπος
αφού τα άρρωστα μυαλά ευφυέστατα τώρα γίναν
μες στην πτέρυγα από όπου ξέφυγα εγώ
έχοντας γιατρικό μόνο του νου μου τον ρυθμό
και το στυλό ήταν το μεγάλο μυστικό που κανε το μυαλό μου διαφορετικό
μέσα στον κόσμο τον μικρό. μμμμμμμμ
αυτό τραγουδώ,ποποποποπο με αυτό χτυπώ
και δεν θα δω εχθρό ή φίλο μές στη μάχη
αλλά κοιτώ το ποιος έχει λόγο ορθό αλλιώς κόβω εδώ

Λόγος Απειλή:
παραμένω κυνικός,κυνηγός συνεπώς σαν σεισμός,οιωνός
άκους πως,ρώτα πως
Για να μαθαίνεις μην ανοίγεις το στόμα γιατί ρυπαίνεις την ουσία
ποια βραβεία μου ζητάς, πια να σωπαίνεις την υπόκρουση Ladose
ωσότου το φως να δεις στα μάτια καθαρά για να μην μείνεις τυφλός
τα γεγονότα που περνάν πίσω από κόκα και αρντάν
κρύβουν τα συναισθήματα τους σταμάτησαν να μιλάνε
μόνο γαμιούνται ξεχάσανε όλοι και δεν αγαπιούνται
χτυπάνε ξυπνητήρια μα προτιμούν να κοιμούνται
τα ζώα σαν τον βοα τους κύκλωσε ποια η άγνοια
γυρεύουν να ζήσουν μεταξύ του λογικού και την παράνοια
ζιζάνια πληθαίνουνε στην εποχή που ζούμε
και έτσι όλοι μιλάνε μα δεν ακούμε

Άσε με να σκοτωθώ με χτύπημα στον λαιμό από το πιο κοφτερό στυλό
Πίστεψε πως δεν θα κλάψω,μα θα χαμογελώ γιατί ότι αγαπώ
με έστειλε στον άλλο κόσμο και άλλες ψυχές να χάσω
Άσε με να σκοτωθώ με χτύπημα στον λαιμό από το πιο κοφτερό στυλό
Πίστεψε πως δεν θα κλάψω,μα θα χαμογελώ γιατί ότι αγαπώ
με έστειλε στον άλλο κόσμο και άλλες φωτιές να ανάψω

Ραψωδός Φιλόλογος:
Με θέρμη και όχι επιδερμικά
Ξαναφέρνει συνείδητα ότι στα σκοτεινά κρατούσα παίρνει την γαλήνη
και η ζυγαριά γέρνει προς την μεριά που η ανησυχία πάντα φέρνει αυπνία
ποια μία,ποια προσωπολατρεία,ποια Τροία και ποια να την αλώσεις εξαστρατεία
μόνο βρύα στα κρύα από την ακινησία,σα σιαμαία με θέα την μαία
που θα σε αποκολλήσει από όλα τα ωραία,μα χαλάλι σου
μουσική σε αγάπησα μοιραία και παρέα σου όποιος από την κεραία σου ανασαίνει
μετρώντας τα αστέρια σαν το παιδί του Λουντέμη
μένει μόνο με όλα εκεί δίπλα να τζόγαρω ξανά σε εσένα
και να ξαναζωπυρώσω την φωτιά που κάποιοι άφησαν να σβήσει εσκεμμένα
μα για μένα ζωής και θανάτου θα ναι να την ανάψω ξανά

Κριτής:
Και να πως τα κενά γεμίζω μ'ένα φου
απλά είναι τα πράγματα ξανά αφού
μονοπάτι βρήκα να βαδίσω μες στον γκρίζο κόσμο
λόγια που δεν αναιρώ και βήματα δεν κάνω πίσω
δεν ελπίζω ,την ζωή ζω και ζορίζω το μάτι μου
την ομορφιά να δει που κρύβεται πίσω από την πλάτη μου
για να μην εστιάζω σε αυτή γίνομαι ξυράφι
σκέψη για τον τύπο που ασυναρτυσίες γράφει
άχτι βγάζω και να μην μιλάς
που νομίζεις ότι η Ελλάς δεν κινδυνεύει από εμάς
στην εμφάνιση κολλάς,είμαστε σκέτος μπελάς
ΓΑΜΙΕΤΑΙ Η ΕΛ τελεία ΑΣ και
χώνεψέ το δεν το συζητάω κυλάω με τον λόγο μου συνδιασμένο
με αυτό που λέμε μέτρο
αρμονικά, κανονικά αυτό το ξέρεις ήδη
δεν συμβαδίζω με νοοτροπίες fake ghetto

Λόγος Απειλή:
Αν μιλώ στο κράτος που ζω το όνειρό μου είναι νεκρό
Αφού το κήδεψαν παππάδες, βουλευτάδες και λεφτάδες
που μου μάθαν την ζωή χωρίς να έχω παράδες μέσα στην τσέπη
μια του κλέφτη,δυο του κλέφτη και είναι λούης
απευθείας επιβίωση ζητάνε μετά βίας ,
μετανάστες που ζουν σε καταστάσεις που είναι άστες
όλοι πια τριγύρω μου σε κόμματα και πάστες για συμφέρον
και τυχαίνει να διαφέρω ,ενδιαφέρον δεν μου φαίνεται
και ξέρω την καταστροφή πριν φέρω
γιατί λέω και μιλάω,ζητάω την ανθρωπιά
φθάσαμε σε ποταμό να κυλάμε χωρίς κουπιά
και είναι αδύνατον,ήμαρτον τι άλλο να πω
να χαίρεσαι τον κόσμο,και άσε με να σκοτωθώ

Άσε με να σκοτωθώ με χτύπημα στον λαιμό από το πιο κοφτερό στυλό
Πίστεψε πως δεν θα κλάψω,μα θα χαμογελώ γιατί ότι αγαπώ
με έστειλε στον άλλο κόσμο και άλλες ψυχές να χάσω
Άσε με να σκοτωθώ με χτύπημα στον λαιμό από το πιο κοφτερό στυλό
Πίστεψε πως δεν θα κλάψω,μα θα χαμογελώ γιατί ότι αγαπώ
με έστειλε στον άλλο κόσμο και άλλες φωτιές να ανάψω


14)Ραψωδός Φιλόλογος – Θεός Για Μία Μέρα

Αν μπορούσα για μία μέρα να γινόμουνα θεός
Ότι ήθελα να γίνεται χωρίς γιατί καί πως
Θα έφτιαχνα τον κόσμο από την αρχὴ κάπως αλλιώς
Όπως στα ματιά μου φαντάζει ιδανικός ο ναι
Για αρχή τα κλασικὰ θα εξάλειφα τους πολέμους
Και θα έκανα παντού τους ανθρώπους αγαπημένους
Στέγη νερό φαγητὸ να μην βλέπω πεινασμένους
Και θα μοίραζα σε όλο τον κόσμο τη γεύση του μένους
Να πάρουνε μία τζούρα από τὴν μουσικὴ που γουστάρω
Και θα κάπνιζα με τον Κουρμένταλα ένα τσιγάρο
Και να τού 'λεγα ρε μάγκα άμα ψήνεσαι κι εσύ
Κανονίζουμε να επανενωθούν οι FFC
Επόμενη δουλειά θα έβαζα δυναμίτη
Στους κώλους όλων όσων καταστρέφουν τον πλανήτη
Με ζώα και με βλάστηση θα τίγκαρα τη γη
Και θα άφηνα μέσα στο πράσινο το γκρίζο να πνιγεί
Τὸν κάθε βλάκα Άρειο λευκὸ που μου τα πρήζει
Σε χωράφια μαύρων θα 'στελνα να τους μαζεύει ρύζι
Και με κίτρινο αστέρι στη Γερμανία να ζει
Να ‘ρθει μετὰ να μου μιλήσει γιὰ Ναζὶ
Στην κοπέλα που ισχυρίζεται πως μ' αγαπάει
Θα ‘δίνα για λίγο την καρδία μου να δει πως χτυπάει
Και όταν έβλεπε πως όταν σε πληγώνουνε πονάει
Θα της ζήταγα να σταματήσει να μου την γαμάει
Κι έπειτα απὸ όλα αυτὰ για να μου φύγει η τσατίλα
Θα ανεστενα έστω και για μία μέρα τον J Dilla
Και θα του λεγα να φτιάξει κιάλα ντόνατς να γουστάρουμε
Κι απ' την ντροπή μας οι mcs να μην ξαναραπάρουμε
Μετά θα έβρισκα λεφτὰ κάνα τόνο
Και θα δίνα στον Zoltan να κάνει το Fest όλο τον χρόνο
Κι έπειτα για να βγάζουμε τα γούστα μας αβέρτα
Θα 'κανα με τον Κριτὴ να 'χαμε γεννηθεί αδέρφια
Θα του 'φτιαχνα το πιο γαμάτο studio να 'ναι μάγκας του αξίζει
Ο καλύτερος beatmaker της Ελλάδας να κάναμε την γκαύλα μας
Να βγάζαμε και χρήμα όχι όπως τώρα που την παλεύουμε τσίμα τσίμα
Θα έκανα αυτὸ που έχω πάντοτε στο νου μου
Και θα πήγαινα στον ουρανὸ να δω τον πάππου μου
Για μία τελευταία φόρα να τον σφίξω στην αγκαλιά μου
Να του πω πόσο μου λύπει και πως είναι στην καρδιά μου
Θα έλεγα στον κάθε πιτσιρίκο να την ψάξει
Και θα έδινα σ' όλο τον κόσμο ρεπό για να αράξει
Και σε κάθε γκραφιτα το σινικό τείχος να βάψει
Και στον Καζατζάκη ένα ακόμα βιβλίο να γράψει
Θα ήταν τόσα πολλὰ που δεν θα προλάβαινα
Και θα ξημέρωνα που δεν θα τα κατάφερνα
Μα δεν γαμιέται αφού δεν πρόκειται να γίνει
Μένω άνθρωπος και παίρνω στις πλάτες μου την ευθίνη...

15)Ραψωδός Φιλόλογος – Θανατοποινιτής

Φυλακισμένος επ΄ αόριστον στο ίδιο κελί
23 χρόνια τώρα δίχως να περιμένει την χάρη από κάποιον ευαίσθητο δικαστή
Δεν ευελπιστούσε να ξαναδεί ήλιο ούτε φεγγάρι. Περίμενε απλά να εκτελεστεί η ποινή χωρίς να περιμένει τίποτα πλέον από κανέναν
Κανένα επισκεπτήριο πλέον δεν τον συγκινεί. Όλα τα γνωστά του πρόσωπα του φαντάζουνε ξένα
Δεν είχε ενδιαφέροντα, χόμπι κι ασχολίες. Μ’ άλλους φυλακισμένους δεν είχε ποτέ φιλίες. Καθόταν και περίμενε τον χρόνο να περάσει, μέχρι να εκτελεστεί και η ψυχή του να ησυχάσει
Ώσπου μια μέρα μέσα στο κρύο κελί του ανακάλυψε κάτι που άλλαξε την ζωή του. Κάτω από το μουχλιασμένο τσιμέντο σε μια γωνία βρήκε μια άσπρη μισοφαγωμένη κιμωλία. Κι’ άρχισε να γράφει στίχους στου κελιού του, στίχους με μόνους ήχους τα βήματα των φυλάκων στην απομόνωση
Κάνοντας με μανία κάθε σκέψη ραψωδία, μέσα σε μπουντρούμια κρύα να είναι η μόνη του εκτόνωση. Και γράφοντας τους στίχους του ο καιρός περνούσε
Έπαιρνε την κιμωλία αγκαλιά και της μιλούσε, παραληρούσε νόμιζε ότι του απαντούσε. Να μην τελειώσει πριν πεθάνει την παρακαλούσε
Και τότε ορκίστηκε το σώμα του πως θα’ ταν το μόνο που θα τους επέτρεπε να περιορίσουν
Στην ηλεκτρική καρέκλα ώσπου να’ ναι καθιστός, μα το πνεύμα του θα ήταν ζωντανό κι’ αφού τον ψήσουν. Κι’ όσο η μέρα της καταδίκης πλησίαζε, η φήμη ότι θα επέστρεφε οργίαζε
Οι πιο πολλοί δεν την παίρναν στα σοβαρά, μα τα πρόσωπά τους τα λαμπρά κάτι άγνωστο επισκίαζε


Λίγες μέρες μετά από τους στίχους δεν είχε μείνει κενό σημείο πάνω στους τοίχους
Είχε γράψει στο πάτωμα, το ταβάνι τα κάγκελα με λόγια ψυχασθενικά, επιθετικά, παράλογα
Η κιμωλία του είχε σχεδόν τελειώσει, από την αϋπνία τα μάτια του είχαν θολώσει
Ήθελε μόνο το μυαλό του να κρατήσει ανόθευτο μέχρι την ημέρα που θα ερχόταν το αναπόφευκτο
Κι’ αυτή η μέρα ξημέρωσε εν τέλει, για τελευταίο γεύμα τον ρωτήσανε τι θέλει
Τους κοίταξε ατάραχος κι είπε τα παρακάτω «Δεν θέλω γεύμα, μόνο να τελειώσω αυτό που γράφω»
Κι αφού το έκανε λούφαξε στη γωνία, εκεί που είχε πρωτογνωρίσει την κιμωλία
Και μέσα στους λυγμούς του ψιθύριζε συλλαβές «Δεν θα σ’ αφήσω μόνη σου αγάπη μου μην κλαις»
Την έκλεισε προσεκτικά μέσα στο χέρι του κι αφού σκούπισε όλα τα δάκρυά του κοίταξε για τελευταία φορά το κελί-τεφτέρι του κι έπειτα έφυγε για πάντα μακριά του
Οι φύλακες τον πήρανε από την πτέρυγα, περπάταγε κι’ νιωθε τα πόδια του τόσο γέρικα. Ο αέρας γύρω του μύριζε νέκρα, μέχρι που έφτασαν στο δωμάτιο με την καρέκλα
Τον βάλαν να καθίσει του φόρεσαν χειροπέδες, ξεχωριστά στους δυο καρπούς και στις δυο φτέρνες. Έφεραν έναν ρασοφορεμένο και τον διάβασε, μ’ αυτός χαμένος μέσα στις σκέψεις του δεν τον άκουσε. Δεν κατάλαβε κανένας ότι έκλαιγε πνιχτά, κράτησε την κιμωλία στο χέρι του πιο σφιχτά. Κοίταξε τριγύρω του για μια τελευταία φορά και ψιθύρισε στην κιμωλία «Μην φοβάσαι πια»


Την άλλη μέρα στείλανε καθαριστές, να καθαρίσουνε το κελί από τις βρωμιές εκείνου του τρελού που όλο λέρωνε τους τοίχους. Μα όσοι επιχείρησαν να μπουν μέσα ακούγαν ήχους, παράξενες κραυγές χωρίς καμιά σημασία και μετά από λίγο στίχους με ομοιοκαταληξία.
Όποιον έκλειναν στο κελί πάντοτε έβγαινε τρελός τραγουδώντας ρίμες ακατανόητες συνεχώς. Κάποιοι φυλακόβιοι μπήκαν μόνοι τους στο κελί για στοίχημα λίγα τσιγάρα και βγήκαν έξω νεκροί. Κάποιος άλλος μπήκε να βιάσει ένα καινούριο τρόφιμο κι αμέσως βγήκε ουρλιάζοντας «ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ»
Στους φύλακες που τίποτα δεν έκανε αίσθηση, μετά από λίγες μέρες όλοι δήλωσαν παραίτηση. Οι φυλακισμένοι οργανώθηκαν κάναν εξέγερση, κανένας να μην ξαναμπεί εκεί χωρίς εξαίρεση
Ο διευθυντής των φυλακών δεν είχε άλλη επιλογή και διέταξε ολόκληρη η πτέρυγα να εκκενωθεί. Σφραγίσαν το κελί και καταστρέψαν το κλειδί, ώστε ποτέ ξανά κανένας να μην μπορέσει να μπει
Οι στίχοι του τρελού φυλακισμένου γίνανε θρύλοι, τους ξέραν όλοι μέσα στην φυλακή εχθροί και φίλοι. Όσοι εκτίσαν την ποινή τους και λύθηκαν τα δεσμά τους, γύρισαν και είπαν την ιστορία στην γειτονιά τους. Και από στόμα σε στόμα ο θρύλος διαδόθηκε κι έτσι έτυχε να τον ακούσω και εγώ. Και στο μυαλό μου μια τρελή ιδέα μου καρφώθηκε, πως είχα κάτι κοινό μ’ αυτό τον τρελό κι είπα να γράψω ένα τραγούδι στην υγειά του μα πως τον λένε πρώτα ήθελα να βρω. Πήγα στην φυλακή και ρώτησα το όνομά του. Μου είπαν τον λέγανε Φιλόλογο Ραψωδό…

16)Ραψωδός Φιλόλογος – Ογδονταπέντε

Πως θα εξηγήσεις κάποτε σε κάποιον που γεννήθηκε εχθές
Τις αθώες κι ανεκτίμητες στιγμές
Το παιχνίδι με τ΄ άλλα παιδιά μες στις γειτονιές
Τα τελευταία εκείνα χρόνια που γλιτώσαν απ’ το στρες
Δυστυχώς φίλε μου γεγονός είναι πως
Είμαστε η τελευταία που τα πρόλαβε γενιά
Άντε τώρα να εξηγήσεις εσύ στον πιτσιρικά
Πως ήταν η εποχή που δεν είχαμε κινητά
Που δεν είχαμε net, facebook, msn
Μα διαβάζαμε αστερίξ, λούκι λούκ και τέν-τέν
Που όλη μας η χαρά όλη την εβδομάδα ήταν να ‘ρθει το Σάββατο να δούμε παιδικά
Τότε που το καλό και το κακό
Δεν ήταν κάτι σχετικό
Και το να βγάζεις φωτογραφίες στο net δεν ήταν κάτι το φυσιολογικό
Και μου φαίνεται τραγικό πως ξεπουλήσατε όλοι το προσωπικό
Τόσο εύκολα!
Τόσο αβίαστα!
Γίνανε τα συναισθήματα μας απλησίαστα
Για να αγαπήσεις πραγματικά ή να κάνεις φιλίες θυμίζουν πράγματα αχρείαστα
Τίποτα εν τέλει!
Ποια δεν απομένει!
Κείτεται η αθωότητά μας σκοτωμένη
Μα την αγνοούμε όλοι επιδεικτικά μένοντας μέσα στο καβούκι μας ακόμα κλεισμένοι
ΓΑΜΑ τα ιδανικά και τις αξίες
Είναι μάλλον πιο σημαντικές οι ηλεκτρονικές γνωριμίες
Τα σχόλια στις sexy σας φώτογραφίες
Οι friends, τα views, οι online ομιλίες
Το τέλειο προφίλ!
Οι σχέσεις οι εφήμερες!,xείμερες!,
Λόγια που με κυνηγάν γιατί οι άνθρωποι σκότωσαν πια την αγάπη το γύρισαν στα one night stand
ΚΑΝΩ!, έκληση απεγνωσμένη
Μη βλέπεις το παιδί, το φίλο σου, την γκομενά σου να πεθαίνει
Γιατί έτσι γίνεται κι ας μην το καταλαβαίνει
Δράση πρέπει ν’ αναλάβεις τώρα που δεν είστε ξένοι
Ακόμα δεν είναι αργά
Τα λόγια μου μη βλέπεις σαν οπισθοδρομικά
Θυμίζουν το πώς ήταν όταν ήμασταν παιδιά
Όταν είχε σημασία το ποιος είσαι και όχι μόνο το πώς είσαι τελικά
Τι συμβαίνει;
Κάποιος να μου πει!
Γιατί αφήσαμε να μείνει η ψυχή μας ταπί;
Γιατί δώσαμε τόση βάση πολύ στην εμφάνιση την εξωτερική;
Και γιατι;
Χρειάζεται να προσποιείσαι!
Γιατί έχει βάρος το φαίνεσαι κι όχι το είσαι!
Γιατί πηθικίζεις το στερεότυπό τους κι ότι πλασάρουν μιμείσαι!
Πες μου!
Πού πήγε η διαφορετικότητα;
Πες μου!
Η όμορφη αυτή πολλαπλότητα;
Πες μου!
Πού χάθηκε η προσωπικότητα;
Κάποτε είχαμε όλοι το δικαίωμα τα νιώθουμε αλλιώτικα!
Όνει-ρεύομε μια κοινωνία κι ας είναι ουτοπία
Που για να γουστάρεις μια γκόμενα δεν πρέπει να χάσεις 10 κιλά μα να διαβάσεις 10 βιβλία!
ΟΝΕΙ-!
Ρεύομε μια κοινωνία που δεν έχει αξία
Το πόσες γάμησες, μα πόσες ξάπλωσες στο ίδιο κρεβάτι, το πόσο στ’ αλήθεια πολύ τις αγάπησες
ΟΜΩΣ!
Νιώθω τόσο μόνος σ’ αυτά τα όνειρά μου
Μα για να αλλοτριωθώ δεν ήρθε ακόμα η σειρά μου
Και μ’ ένα μικρόφωνο για συντροφιά μου ανοίγω ξανά την καρδιά μου
Γι’ αυτό!
Κάπου εδώ σταματώ!
Γυρνώ το χρόνο πίσω ώστε να ξαναγίνω παιδί μικρό
Και μέχρι κάπου εκεί να σε βρω
Σου εύχομαι ταξίδι καλό και σ’ απόχαιρετώ…

And it’s not sad
It’s not some big surprise
Just nature
We ‘re animals!
Nothing more!
And you know what?
I’m learning to be ok with that

17)Ραψωδός Φιλόλογος ft. Περειπλανώμενος – Αυτό Που Ονειρεύομαι

Αυτό που ονειρεύομαι εγώ
Δεν είναι να ‘μαι υπουργός σε κάποιο γαλαζοπράσινο καθεστώς
Αυτό που ονειρεύομαι και ζω για να το προσπαθώ
Είναι να γίνoμαι καλύτερος άνθρωπος διαρκώς
Αυτό που ονειρεύομαι από μικρό παιδί
Είναι να μην ήμουν απλός περαστικός απ’ τη γη
Να κάνω κάτι απλ’ όχι μεγάλο το λιθαράκι μου να βάλω στο οικοδόμημα που λέγεται ζωή
Αυτό που ονειρεύομαι ‘γω δεν είναι σπίτια και χλιδές ούτε μία πανάκριβη Mercedes
Αυτό που ονειρεύομαι και τό ‘χω στόχο ιερό
Είναι ν’ αγγίξω με τους στίχους μου τους άκροατές
Αυτό που ονειρεύομαι από πιτσιρικάς
Είναι να σε δω με πάθος τη ζωή να κοιτάς
Μια σπίθα μόνο μες στη ματιά σου με σεβασμό στα όνειρά σου και σε όσα έχεις ορκιστεί ν’ αγαπάς
Ονειρεύομαι…
Μα δεν αιθεροβατώ βατό ή δυσβατο το μονοπάτι μου ακολουθώ
Αρνούμε να παραιτηθώ και τη μίρα μου να δεχθώ
Όσο έχω χέρια και μυαλό με το στυλό θα πολεμώ
Για να μπορώ
Να ξέρω πως έφυγα προσπαθώντας
Για να ΄μαι περήφανος για να τα νοιάτα μου γερνώντας
Οι άνθρωποι που μ’ αγαπούν να πουν χαμογελώντας
Ο Ραψωδός Φιλόλογος έφυγε τραγουδώντας

Ονειρεύομαι…
Ονειρεύομαι κάτι από παλιά
Τότε που ‘μασταν ακόμα παιδιά
Πριν ο χρόνος έρθει και σκλαβώσει για πάντα αυτά τα όνειρα που ήταν αθώα κι αληθινά
Ονειρεύομαι…
Ονειρευομαι κάτι από μικρός τότε που ‘μουν ονειροπόλος τρελός
Αυτό που ονειρεύομαι από παιδάκι είναι να σταματήσει ο κόσμος μας να είναι κακός

Δεν ονειρεύομαι φήμη και φώτα
Δεν είμαι σα πρώτα
Δε θέλω να γευτώ τα λαμπερά γεγονότα
Μα θέλω ν’ αφεθώ στης μουσικής μου τη νότα
Του λαβυρίνθου ν ‘αντικρίσω της εξόδου την πόρτα
Δεν ψάχνω δεσμίδες κρίμα το να ‘χω δεσμά
Δε θέλω σκλάβος να ‘μαι σε υλικά αγαθά
Μα να ‘μαι εντάξει με μένα για να κοιμάμε καλά
Να μη δειλιάζω μπροστά της, στη ζωή που περνά
Να τρίξω τα θεμέλια της κοινωνίας, ναι!
Τη ρίμα που ‘χω ???????
Στην επανάσταση του στίχου μου να σε μιλήσω
Να ‘χω δίπλα μου και κάποιον άλλο, σα πολεμήσω
Ονειρεύομαι απλά να μην κάνω πίσω
Και το γόρδιο δεσμό της φυλακής μας να λύσω
Δίχως σπαθί, μ’ επιμονή και με ξυράφι φωνή
Ονειρεύμαι αντίσταση στην υποταγή
Να μη με βγάλει ψεύτη ο χρόνος
Μην είμαι μόνος
Μόνο στης αμφισβήτισης επόμενος πόνος
Κι όπως ο τόνος ανεβαίνει για να γίνει ο φόνος απ’ τ’ αντιπάλου τις φλέβες να πνιγεί στο αίμα ο δρόμος
Δρόμος της φυγής απ’ τα στενλα της ντροπής
Που κάποιοι άλλοι σ’ αναγκάσαν να διαβείς να τους πεις
Κι αυτό που ονειρεύομαι μαχόμενος θα βρω την έξοδο μου
Ραπάροντας στο ονειρό μου…

Ονειρεύομαι…
Ονειρεύομαι κάτι από παλιά
Τότε που ‘μασταν ακόμα παιδιά
Πριν ο χρόνος έρθει και σκλαβώσει για πάντα αυτά τα όνειρα που ήταν αθώα κι αληθινά
Ονειρεύομαι…
Ονειρευομαι κάτι από μικρός τότε που ‘μουν ονειροπόλος τρελός
Αυτό που ονειρεύομαι από παιδάκι είναι να σταματήσει ο κόσμος μας να είναι κακός
(x2)

18)Ανάποδα Καπέλα – Ο Τυπάς Που Δεν Πας

Ρεφρέν (2Χ): Μικρός Κλέφτης

Είμαι ο τυπάς που δε πας
που δε, ποδοπατάς, φίδι
γράφω tracks για να μελετάς
ντόπα σε ράπ ύλη
είναι τα Βορ.Ας κολλάς με μας, έμας
δεν αγγίζεις κουτσομολεύεις εμάς κρίνεις

Κουπλέ 1: Lex

Έχω πάντα να σου δώσω υλικό να τρελαθείς
από τις καυτές τις Σαλονίκης ξεφεύγω για να με βρεις
δε παίζει τρόπος να ξεφύγεις μάγκα τρόπος να αμυνθείς
όσο καλό και να είσαι θα χάσεις πρωτού μας δεις
παίζουν styles να αντιγράφουν τα toys sorry mc's γράφουν diss
βγαίνουνε μπροστά και που να δεις
βάλαν στόχο να περάσουν τα όρια της κορυφής
γράφω diss τους ρίχνω από τη σκάλα τους ευθύς
δε χρειάζομαι συστάσεις είμαι ο hardcore και ανεδής
η ομάδα σκάνδαλο μπροστά σου καιρός να κινηθείς
δε μα αγγίζουνε τα λόγια τους δε μ ακουμπάν τα πόδια τους
ποδοπατιούνται μόνοι τους τους πήρα το τιμόνι τους
στα αρχίδια μας η γνώμη τους μη δεκτή η συγγνώμη τους
όλοι τους, πρέπει να μάθουν τα βασικά
πως όταν ακουμπάμε τα mics παίρνουν φωτιά
πως είμαστε ο ορισμός του να το κρατάς ψηλά

Ρεφρέν (2Χ): Μικρός Κλέφτης

Είμαι ο τυπάς που δε πας
που δε, ποδοπατάς, φίδι
γράφω tracks για να μελετάς
ντόπα σε ράπ ύλη
είναι τα Βορ.Ας κολλάς με μας, έμας
δεν αγγίζεις κουτσομολεύεις εμάς κρίνεις

Κουπλέ 1: Lex

Σκορπάω γραμμές, πάντα ντόμπρες και αληθινές
είναι ο θάνατος στα μέτρα που ακούει στο όνομα Lex
μυρίζει πόλεμος για αυτό φοράω παραλλαγές
αν θες να ξες, τα αστέρια δεν πέφτουν γάμα τι λες
ρίξε σε συντριβάνι κέρμα αν θες να κάνεις ευχές
παίξ 'το όπως θες, κράξε μας πίσω από τις πλάτες μας
παίξ 'το βασιλιάς ενώ τα σπας με τα κομμάτια μας
έτσι κι αλλιώς βλάκας θα είσαι μια ζωή στα μάτια μας
άκου τον βάνδαλο, στιχουργό με flow Mr. Σκάνδαλο
να πιάνει το μικρόφωνο, "θεάμα ακατάλληλο"(Μικρός Κλέφτης)
ο άσσος από το Φάλιρο δε παίζεις με μας
είμαι ο low profile τσόγλανος που δεν ακουμπάς
μάγκα ο μάγκας που δεν έχεις όσο κι αν παρακαλάς
είμαι της άκρης σου η άκρη κι έχω style για να ρουφάς
είμαι η ντόπα με το "Ν" κεφαλαίο κι έχω να λέω πως ρέω
σαν αίμα μέτα από τροχαίο


Ρεφρέν (2Χ): Μικρός Κλέφτης

Είμαι ο τυπάς που δε πας
που δε, ποδοπατάς, φίδι
γράφω tracks για να μελετάς
ντόπα σε ράπ ύλη
είναι τα Βορ.Ας κολλάς με μας, έμας
δεν αγγίζεις κουτσομολεύεις εμάς κρίνεις

19)Βόρεια Αστέρια – Μέλι-Γάλα

(Ρεφραίν)
Θέλω πολλά να σου πω
Θέλω πολλά να σου δόσω
Θέλω μαζί σου να τα πιω ως το πρωί να ξεφαντώσω
Μη με κοιτάζεις τρομαγμένη
Δεν πρόκειται να σε δαγκόσω
Θέλω πολλά να σου πω
Θέλω πολλά να σου δόσω
Θέλω μαζί σου να τα πιω ως το πρωί να ξεφαντώσω
Μη με κοιτάζεις τρομαγμένη
Απλά θέλω να σου το σςςςςςς
(x2)

(Ζήνων)
Ξέρεις καλά ότι αισθάνομαι πολλά
Μαζί σου χάνομαι φουντώνω όταν σε σκέφτομαι
Όταν δίπλα μου κάθεσε εγώ φλέγομαι δεν ντρέπομαι
Γι’ αυτό που είμαι χαίρομαι τους δυο μας ονειρεύομαι
Να κάνουνε σουξέ, να κάνουνε πουρέ
Κι άσε τους άλλους να ζηλεύουν ρε
Άσε τις φήμες να οργιάζουνε
Νώσε τα λόγια μου και στο πλευρό μου άραξε
Άπλά την γκρίνια σου χαλάρωσε
Κι όλα θα πάνε μέλι-γάλα
Τις Κυριακές μην κλείνεις τίποτα γουστάρω μόνο μπάλα
Σταμάτα την κατσάδα
Φύγαμε για άλλα
Έλα στο κρεβάτι μας να σ’ επεξεργαστώ
Ξάπλωσε κουκλάρα μου κοντευώ να ‘κραγώ
Μου τρέχουνε τα σάλια όταν γυμνή ‘σαι δω
Συγχόραμαι μωρό, αν σε στεναχωρώ
Μα έτσι είναι ο Ζήνων αγύριστο μυαλό

(Ρεφραίν)
Θέλω πολλά να σου πω
Θέλω πολλά να σου δόσω
Θέλω μαζί σου να τα πιω ως το πρωί να ξεφαντώσω
Μη με κοιτάζεις τρομαγμένη
Δεν πρόκειται να σε δαγκόσω
Θέλω πολλά να σου πω
Θέλω πολλά να σου δόσω
Θέλω μαζί σου να τα πιω ως το πρωί να ξεφαντώσω
Μη με κοιτάζεις τρομαγμένη
Απλά θέλω να σου το σςςςςςς

(Μικρός Κλέφτης)
Μωρό χαμήλωσε για δυο λεπτά τη μύτη σου
Κόβε ??? τώρα μιλάς με τον αλήτη σου
Σπίτι μου, σπίτι σου, δε με νοιάζει που
Γουστάρω να τσινάζεις χαζή γι’ αλεπού
Θέλω να σκάνε μαζί και να ζηλεύουν όλ’ οι άλλοι
Να μεθάνε μαζί και στο σπίτι να μαλώνουμε για τη λεκάνη
Ξύπναμε όχι αργά για να σε πάω μία βόλτα που δεν πήγες ξανά
Σε δρόμους ανώμαλους γι’ αυτό βγάλε τακούνια
Γάμα το πάμε σπίτι να σ’ εξετάσω με γλώσσα και ρουθούνια
Τρέχεις μαζί μου αν γουστάρεις ως τα πούνια(???)
Γιατί αλλίως έχει κι αλλού πορτοκαλιές, μιλούνια
Μα ‘σ’ η ψιψίνα μου
Σαράντα μίλα μου
Δυο δευτερόλεπτα σεβάσου την καφρίλα μου
Κι αυτά που λεν για τους φίλους το lifestyle μου
Όλα είναι απρόβλεπτα όπως ένα freestyle μου

(Ρεφραίν)
Θέλω πολλά να σου πω
Θέλω πολλά να σου δόσω
Θέλω μαζί σου να τα πιω ως το πρωί να ξεφαντώσω
Μη με κοιτάζεις τρομαγμένη
Δεν πρόκειται να σε δαγκόσω
Θέλω πολλά να σου πω
Θέλω πολλά να σου δόσω
Θέλω μαζί σου να τα πιω ως το πρωί να ξεφαντώσω
Μη με κοιτάζεις τρομαγμένη
Απλά θέλω να σου το σςςςςςς
(x2)

20)Βόρεια Αστέρια – Από Τα Μάτια Μας

(Lex)
Είναι τα τέρατα στο κτήριο….. καβατζωθείτε
Ξέρεις δεν ελέγχεις τίποτα όσο παίζουμε ‘μεις
Απλά υπάρχεις για να δείχνεις πόσο λάμπουμε ‘μεις
Είναι τα’ αλήτικο στο κτήριο πες μου τι μπορείς να πεις
Για τους number one ανώμαλους Θεσσαλονικείς
Τόσο καυτό που η γκόμενα σου κάνει στριπτίζ
Βρίσκεται δω γιατί δεν μπόρεσες να τ’ ανταγωνιστείς
Χαμένοι κόποι , hardcore κι ομοία από μέρα πρώτη
Όταν πατήσανε το πόδι εξαφάνησαν το τόπι
Γίναν στόχοι
Δύσκολοι σαν τίτλους στην Ευρώπη
Ήταν οι πρώτοι
Που κίνησαν το ενδιαφέρον μόρτι
Ξεσηκώσαν το κινό σαν καραμπίνα σκρότι
Κατακτώντας την Ελλάδα απ’ άκρη σ’ άκρη κόποι-κόποι δεν
Ήτανε σπόντα ήταν πλάνο ακριβές
Δουλεμένο στην εν τέλεια το Βόρ.Ας Express
Είχε να κάνει με κωλόπαιδα και με μετοχές
Χτυπάει το σύστημα που μέσα ζει μεγάλες στιγμές να ξες

(Ρεφραίν)
Από τα μάτια μας στα σκαλοπάτια μας
Εικόνες βρώμικες σου δίνουμε να τραγουδάς
Απ’ τα σοκάκια μας περνάς κλεφοκοιτάς
Θέλεις να δεις αν είν’ αλήθεια τα τραγούδια μας
Από τα μάτια μας στα σκαλοπάτια μας
Εικόνες βρώμικες σου δίνουμε να τραγουδάς
Απ’ τα κομμάτια μας πίσω στα λιμέρια μας
Εκεί π’ αρχήσανε ολά τα νταλαβέρια μας

(Jamal)
Απ’ άκρη σ’ άκρη από στενό σε στενό
Απ’ την Πειλαία μέχρι και το Κορδελιό
Η δίψα δε λέει να σβήσει ούτε για μια στιγμή
Το ταρακούνιμα σε clubs μάγκα θα συνεχιστεί
Πάντα μπρός
Ο τρόπος μας λίγο πολύ γνωστός
Τσάμπα κόπος να νομίζεις πως μετράς για εχθρός
Οι απροσάρμοστοι και αγενείς που ξέρεις καλά
Έχουνε σχέδια για σένα κι όλα σου τα σκυλιά
Μη συζητάς
Δεν παίρνεις χαμπάρι από Βορ.Άς
Υλικό όταν σουρώνεις πάντα σιγοτραγουδάς
Συναυλίες παν και hater πληρώνεις να μπεις
Γιατί καταβάθος ξέρεις ότι ντόπα θα γευτείς
Άσε λοιπόν να κάνει τη δουλειά της η ομάδα
Να σκορπίσει επεισόδια σε όλη την Ελλάδα
Δυναμίτης για τους άντρες ηδονή για τις κυρίες
Στο επόμενο μας live για τυχόν απορίες

(Ρεφραίν)
Από τα μάτια μας στα σκαλοπάτια μας
Εικόνες βρώμικες σου δίνουμε να τραγουδάς
Απ’ τα σοκάκια μας περνάς κλεφοκοιτάς
Θέλεις να δεις αν είν’ αλήθεια τα τραγούδια μας
Από τα μάτια μας στα σκαλοπάτια μας
Εικόνες βρώμικες σου δίνουμε να τραγουδάς
Απ’ τα κομμάτια μας πίσω στα λιμέρια μας
Εκεί π’ αρχήσανε ολά τα νταλαβέρια μας

(Μικρός Κλέφτης)
Ναι, το φορτίο μας είναι extra
Extra large για τη μεγάλη φιέστα
Όλοι θα γουστάρουνε και οι μεν και οι δε
Άσε τι λεν τα σπάμε συνέχεια σαν ΑΤΜ
Όσο κι ανασαίνω το πλέον δυσεύρετο
Τρόπο ζωής καλοπέρασης στο έπακρο
Δελτίο έκτακτο γαμάω το έπαθλο
Ρωτάν ως πότε στο γαμημένο φέρετρο
Και γουστάρω που γουστάρεις
Πίσω στην μπίζνα όπως ο Έρικ και ο Πάρης
Πίσω στη δουλειά σαν το 2004
Το συν στη συμπροτεύουσα τα επικρατέστερα
Καταλαβαίνεις επιστροφή στο μέλλον
Αφύπνιση διαβόλων αποχώριση αγγέλων
Από την κοιλιά της πόλης που μας έσειρε
Ο γόνος γυρίζει για να θερίσει ό,τι έσπειρε

(Ρεφραίν)
Από τα μάτια μας στα σκαλοπάτια μας
Εικόνες βρώμικες σου δίνουμε να τραγουδάς
Απ’ τα σοκάκια μας περνάς κλεφοκοιτάς
Θέλεις να δεις αν είν’ αλήθεια τα τραγούδια μας
Από τα μάτια μας στα σκαλοπάτια μας
Εικόνες βρώμικες σου δίνουμε να τραγουδάς
Απ’ τα κομμάτια μας πίσω στα λιμέρια μας
Εκεί π’ αρχήσανε ολά τα νταλαβέρια μας

21)Βόρεια Αστέρια – Για Αυτούς Που Το Σεβάστηκαν

GIA AFTOUS POU TO SEBASTIKAN
TO AGAPISAN,TO EZISAN,TO EROTEFTIKAN,
MAZI TOU DETHIKAN,DE TO ARNITHIKAN,
KAI DE MIMITHIKAN,DEN IPOKRITHIKAN
KAI ANTAPOKRITHIKAN..NAI NAIII MONO GIA AFTOUS TA GRAFO
(x2)

GIA AFTOUS TO GRAFO LIPON,
POU TO XOUN MESA STIN KARDIA TOUS,
KAI KSEXORIZOUNE MESA STON OXLO TA MIALA TOUS,
GIATI KSEROUN NA KRATANE TIN FASI AFTHENTIKI,
APSEGIADIASTI, AFTHORMITI PANTA MONADIKI..
TO KRATANE PSΙLA DINONTAS KATI PARAPANO..
KITAZONTAS TO MELON ME TO KEFALI PANO..
TA LIPON ALITHINA DEN EXEIS NA FOBASAI.
OPOS TA ONIRA POU BLEPEIS TO BRADI OTAN KIMASAI...
ETSI LIPON EKROSOPOUME, KATHE MIKRO KAI MEGALO..
TO ZOUME OSO MPOROUME
ME SEBASMO KAI TIPOTE ALLO
OPOS TO KATHE TI POLITIMO POU EXOUME STIN PSIXI MAS..
KILAEI SE HIPHOP RITHMO , I MERA I ZOI MAS..
KAI KATHE MIA SKEPSI P INE ARNITIKI..
TIN KLIDONOUME MAKRIA MAS KAI PETAME TO KLIDI...

GIA AFTOUS POU TO SEBASTIKAN
TO AGAPISAN,TO EZISAN,TO EROTEFTIKAN,
MAZI TOU DETHIKAN,DE TO ARNITHIKAN,
KAI DE MIMITHIKAN,DEN IPOKRITHIKAN
KAI ANTAPOKRITHIKAN..NAI NAIII MONO GIA AFTOUS TA GRAFO


DINO GIA AFTO..KAI PERNO...
PERNO XARA,KOURAGIO
RIMES FERNO..EKROSOPO ME KATHARO TO PROSOPO
SPAO TIS MITES..PERNO...XTIZO TO GREMISMENO...
MIALO ME XARISMA, NA GRAFEI KAI APO EMPIRIES PRIKISMENO..
ANABO TO SBISMENO..
KI ETSI TO DINO PIO KAFTO MIAZEIS ME KOMPO STON LEMO,
MA SE EXO IDI LISEI..
KANO MIA DILOSI POS IME OPADOS TOU IDIOU MOU TOU SIGROTIMATOS,
AFOU DE BRETHIKE KANEIS ISOU DIAMETRIMATOS..DEN INE PSEMA..
OTAN STO KENTRO TRIGIRNAS MPOREI NA AKOUSEIS NA MILAN GIA MENA..
KALA, KAKA TA LOGIA TOUS..TA XO GRAMENA
TO NOIMA ,TO THEMA INE OTI ME AKOUN KAI MAS AKOUN..
AFTOI POU SKANE STA LIVES,KSEROUN THA ANTAMIFTHOYN..
BLEPOUN EFTA TRELOGIKOUS..NA ANEBAZOUN RITHMOUS MESA STIN KARDIA SAS..
OI RIMES MAS LOULOUDIA..GIA TON TAFO SAS ..KAI GIA SAS..

GIA AFTOUS POU TO SEBASTIKAN
TO AGAPISAN,TO EZISAN,TO EROTEFTIKAN,
MAZI TOU DETHIKAN,DE TO ARNITHIKAN,
KAI DE MIMITHIKAN,DEN IPOKRITHIKAN
KAI ANTAPOKRITHIKAN..NAI NAIII MONO GIA AFTOUS TA GRAFO
(x2)

LIPON GRAFO GIA AFTOUS POU ME ESTHANONTAI
GIA AFTOUS POU XANONTAI,MESA STOUS RITHMOUS MAS
KAI SINEXOS AYKSANONTAI..
GIA AFTOUS POU STIN KARDIA TO KRATISAN..DEN PARAPATISAN..
TOUS STIXOUS MAS TRAGOUDISAN..KAI PROTOSTATISAN..
GIA AFTOUS POU TO KARPO POU FITEPSA ,ME POTISAN..
GIA AFTOUS POU XERIA SIKOSAN KAI XIROKROTISAN..
GIA AFTOUS POU GNORISAN POS TAGAPAME..GIATI TO NIOSA..KAI DEN MAS ROTISAN..
GIA AFTOUS POU ZISAN TA RAP MAS PROTISAN...
DIKES TOUS EMPIRIES...GIA AFTOUS POU FORTISAAN..
ME THETIKI ENERGIA TIS HIPHOP MPATARIES..
NAI..SE AFTOUS DINO TO XERI..NAI SAN VORIO ASTERI..
KAI AFTOI POU ME SEBASTIKAN ME KSEROUN SAN LEFTERI..
SE OLOUS TOUS ALLOUS APLOS...LIPON SKASMOS..
BROXI DEN TIN IDA.. KAI OUTE IME SKLIROS..
APLA DE TON AKOUO SIXNA ENO TON PSAXNO DIARKOS..
TORA THA TON AKOUO PANTA..INE TRAGOUDI O SEBASMOS...

GIA AFTOUS POU TO SEBASTIKAN
TO AGAPISAN,TO EZISAN,TO EROTEFTIKAN,
MAZI TOU DETHIKAN,DE TO ARNITHIKAN,
KAI DE MIMITHIKAN,DEN IPOKRITHIKAN
KAI ANTAPOKRITHIKAN..NAI NAIII MONO GIA AFTOUS TA GRAFO
(x2)

22)Ταυτισμένος Λάθος ft. Neon – Καλημέρα

Καινούργια μέρα ξεχάσαμε τ’ απλά
Αληθινό χαμόγελο για να πάρω μπροστά
Aρκούμε στο συγνώμη και ξεχνάω τα χθεσινά
Eγώ το λέω χάρισμά που δε θυμάμαι και πολλά
Ξεχνάω προβλήματα
Που ‘μαθα να ζω μαζί μ’ αυτά
Συνήθως τ’ αντιμετόπιζα με σφηγμένη τη γροθιά
Είχα ρωτήματα
Πως γιατί σε μένα όλ’ αυτά
Μια νέα μέρα, μια νέα μέρα ξεκινά

Δίνεις και παίρνεις
Δουλεύεις πετυχαίνεις
Μην απογοητεύεις κάτι για κάποιον σημαίνεις
Λέγε αυτό που θέλεις μέσα αν το κρατάς βαραίνεις
Στα δύσκολα μη φεύγεις πόδια στους ώμους και τρέχεις
Μην κάνεις πως δεν ξέρεις (ναι)
Πως δεν καταλαβαίνεις (ναι)
Κουράστηκα να παίρνω ευθήνες για να μην τις έχεις (ναι)
Καμάρωσε πως μεγάλωσε ο παίκτης
Μα γάμησε το τ’ είν’ ακόμα μια φορά να βγω εγώ φταίχτης

Ξέρεις λίγα πράγματα
Φεύγεις αμα δεις πως δεν την παλεύεις ,
Προτιμότερο από το να επισκευτείς χώρο οστών συλλέκτης
Έχεις νεύρα που τα διοχετεύεις
Τίποτα απολύτως δεν πετυχαίνεις
Χειρότερα τα μπλέκεις ενώ δε θέλεις
Δε διαφέρεις και πολύ ξέρεις από ότι συχαινόσουνα
Βλέπεις μα αφού μίσος θα δώσεις, μίσος παίρνεις
Τις πηθανότητες λιγοστεύεις του να ΄σαι καλύτερα
Περίληψη για τ’ ότι επιφυλάσει η μέρα μου σήμερα

(ΡΕΦΡΑΙΝ)

Μπορεί…
Το ξέρω πως μπορεί
Να με έχεις δει
Γεμάτο νεύρα και στρες πολλά να έχεις σκευτεί
Έχω τα κάτω μου τη μία δεν ποιάνω γραμμή
Μα έχω τα πάνω μου την άλλη και κάνω γιορτή
Σου εξιγούμε για να μην παρεξιγούμε
Τι, έχουμε να πούμε
Εξαρτάται από το τι έχουμε πει
Πειράζει που μιλάω;
Αγάπη ζητάω
Κι αμα δε δίνω αυτό σημαίνει πως αγάπη αναζητάω
Έχω λόγους να ζητώ συγνώμη και τελευταία
Έχω τρόπους να αλλάζω γνώμη
Κάπου κολάω σε κάτι μα μου σκοτώνει
Τώρα μόνοι (μόνοι)
Χαμένος κερδισμένος πάντα κάποιος θα πληρώνει (αλήθεια)
Λυπάμαι που είδα μέρες να περνάνε
Μα περάσανε και εμπρός μας πάνε
Γιατί βροχή πίσω τη συναντάμε
Χαράζω εικόνες δρομολόγια
Ψηλά πετάμε, πετάμε, πετάμε…

23)Αρτέμης & Ευθύμης – Δικά μας Παιδιά


Ήμασταν στη πρώτη γραμμή
Από τη πρώτη στιγμή
Προτού οι πρώτοι MCs κάνουν την πρώτη αρχή
Προτού οι πρώτες συναυλίες βρουν τη πρώτη σκηνή
Είχαμε δώση φωνή και γλώσσα Ελληνική
Απ' τον υπόγειο είχε βγει κι έπρεπε ν' ακουστεί
Με μια βαλίτσα στο χέρι γιατί έπρεπε ν'άπλωθεί
Με graffiti Σαλονίκη - Αθήνα πρώτη επαφή
Είχαμε δώσει στον σκληρό πυρήνα την πρώτη μορφή
Τώρα αλλάξαν οι καιροί το εμπορεύονται πολλοί
Κάποιοι βρήκαν αφορμή να πουν πως έχουμε χαθεί
Όμως το νιώθουμε ακόμα σα δικό μας παιδί
κι όποτε μας χρειαστεί θα είμαστε εκεί γιατί...

Νέο Ηράκλειο μεριά και Αλσούπολη μεριά
Πεύκη, Μαρούσι, Κηφισιά έχει δικά μας παιδιά
Από Ερυθραία μεριά και Πολιτεία μεριά
Πεντέλη, Εκάλη, Φιλοθέη έχει δικά μας παιδιά
Νέα Ιωνία μεριά και Πατήσια μεριά
Κυψέλη, Γκύζη, Αμπελόκηποι δικά μας παιδιά
Από Γαλάτσι μεριά κι από Χαλάνδρι μεριά
Ψυχικό και Χολαργό έχει δικά μας παιδιά
Περιστέρι μεριά και Αιγάλεω μεριά
Φάληρο και Πειραιά έχει δικά μας παιδιά
Από Μενίδι μεριά και από Ταύρο μεριά
Πέραμα, Κορυδαλλό έχει δικά μας παιδιά
Από Καλλιθέα μεριά και Νέα Σμύρνη μεριά
Παγκράτι και Βύρωνα έχει δικά μας παιδιά
Από Ήλιούπολη μεριά και Μπραχάμι μεριά
Ελληνικό και Γλυφάδα έχει δικά μας παιδιά

Θυμάσαι τις ημέρες του παλιού καιρού
που χτυπιόσουνα με τους Terror X Crew
Αντ' αυτού τη βαθύτερη ανάγκη σου εκείνη
πλέον την καλύπτει ο Αρτέμης με τον Ευθύμη
Ένας κύκλος κλείνει, ανοίγει άλλος νέος
Ξέχνα το στύλ το τέως, το κάνουμε αλλέως
Δεν επαναπαυόμαστε στο παλαιό μας κλέος
Βεβαίος το να πάει εμπρός είναι δικό μας χρέος
Νέο μουσικό εγχείρημα, νέο ξεκίνημα
Με κάθε τίμημα, πρέπει να ακουστεί το μήνυμα
απο γειτονιά σε γειτονιά:
Εγείρεσθε, άγωμεν εντεύθεν, παιδιά!

Θεσσαλονίκη μεριά, κέντρο, Τούμπα μεριά
Καλαμαριά, Πλατεία Σκρα έχει δικά μας παιδιά
Κι από Κοζάνη μεριά, Πτολεμαϊδα μεριά
Έδεσσα, Βέροια, Νάουσσα, Νάουσσα
Αλεξανδρούπολη μεριά Ορεστιάδα μεριά
Κομοτηνή και Καβάλα έχει δικά μας παιδιά
Λάρισσα, Βόλο μεριά και Λαμία μεριά
Πρέβεζα, Τρίκαλα μεριά έχει δικά μας παιδιά
Από Γιάννενα μεριά κι από Πάτρα μεριά
Κόρινθο Κεφαλονιά έχει δικά μας παιδιά
Από Ελευσίνα μεριά και Χαλκίδα μεριά
στον Παρνασσό, στην Λιβαδειά έχει δικά μας παιδιά
Και από Σάμο μεριά και Μυτιλήνη μεριά
και από Λύμνο μεριά έχει δικά μας παιδιά
Και από Κύπρο μεριά κι από Ρόδο μεριά
Κω, Ηράκλειο, Χανιά έχει δικά μας παιδιά

Ανατολικά, Δυτικά κι από Νότο Βορρά
όπου έχω παίξει ζωντανά
η ραψωδία κρατά
Δεξιά κι αριστερά έχουμε κάνει σπορά
Όπου μιλάν Ελληνικά έχει δικά μας παιδια
Έχει δικά μας παιδιά
που μας γνωρίζουν καλά
Σε κάποια πίστα κοντά τους έχουμε βάλει φωτιά
Τωρα μας βλέπουν ξανά
όπως μας βλέπαν παλιά
κι όταν φωνάζω

24)Terror X Crew - Hip-Hop Χούλιγκαν

Είναι η επιστροφή του ασώτου υιού
των Terror X Crew Αρτέμης MC
πάντα το αίτιο του κακού
έχοντας βγει μεσ’ από τις κατακόμβες
τώρα ρίχνω βόμβες
δε το πίστευες
χα χα μέχρι που το 'δες
το σκάσαν οι τρελοί, απ' το κελί
και είναι πολλοί
τα έχει παίξει
κάθε αρτηριοσκληρωτική μορφή
πνευματική καταστροφή
για μουσική διαστροφή
τώρα μας κατηγορούν
νεκρόφιλοι μουσικοκριτικοί
μα είναι η αυθεντική
των TXC τεχνοτροπία
προκαλώντας για άλλη μια φορά μαζική υστερία
με το πιο αρρωστημένο στυλ
που η φύση έχει γεννήσει
μη μου λες να σταματήσω δεν έχω ακόμα αρχίσει
Είμαι...

Hip-hop Χούλιγκαν
είμαι απ' αυτούς που σου 'φυγαν
Hip-hop Χούλιγκαν
αυτοί μόνο σου 'λειπαν
Hip-hop Χούλιγκαν
είμαι απ' αυτούς που σου 'φυγαν

Κοίταξε τριγύρω και μάντεψε ποιος επέστρεψε
κατέστρεψε κι η πόλη έλαμψε
βγες ρώτησε με τι την πότισε
κι η πόλη φώτισε
σ' αρρώστησε, σε εξόργισε
που δε σε ρώτησε
κι έχει αλλάξει ότι είχες θάψει κι είχες βάψει με γκρίζο
βγαίνω με τον τρόπο που γνωρίζω
το κίνημά μου χτίζω
χωρίς να σε φοβάμαι ή να ελπίζω
προβάλλω με αυτοπεποίθηση
τη μουσική μου αντίθεση
ο DJ ALX συντονίζει τη ηχητική μου επίθεση
άκου πως παίρνω εκδίκηση γκρεμίζω ότι χτίζεις
η πόλη μου ανήκει πιο πολύ απ' όσο νομίζεις
είμαι εκεί θα είμαι πάντα όπου το βλέμμα γυρίζεις
μ' αντικρίζεις σαστίζεις
θα ξεφύγεις νομίζεις
μα γνωρίζεις την παράνοια που κρύβω στα μάτια
άκου τη ρίμα να πέφτει ν' αφήνει ρημάδια κομμάτια
αυτό που λες πώρωση το λέω Θείο δώρο
κάντε χώρο, βγαίνω και φτύνω στίχο θανατηφόρο

Hip-hop Χούλιγκαν
είμαι απ' αυτούς που σου 'φυγαν
Hip-hop Χούλιγκαν
αυτοί μόνο σου 'λειπαν
Hip-hop Χούλιγκαν
είμαι απ' αυτούς που σου 'φυγαν
κοίταξε τριγύρω θα δεις
Hip-hop Χούλιγκαν


Ξαναπαίρνω το μικρόφωνο και είναι σα να μπαίνει η άνοιξη
Βγάζω το μυαλό σου από την κατάψυξη
του κάνω διάνοιξη
ο κόσμος μας ακούει και κοιτάζει με Θρησκευτική κατάνυξη
Είναι ο λυρικός Μεσσίας
ώρα κοινής ανησυχίας
είναι η επιβεβαίωση κάθε προφητείας
τώρα που μ' είδες
έχασες και τις τελευταίες σου ελπίδες
έχω τα beats και τους στίχους που χτυπάνε σαν οβίδες
το μηχανικό σου κόσμο κάνω βίδες
ξεπερνάω τα όρια βγαίνω ζωντανός
μέσα από πελώρια σύννεφα καπνού
βρίσκομαι αλλού
κι έρχομαι κατά πάνω σου από παντού
μαζί μ' αυτούς που μισείς
μαζί μ' όλους τους TXCs
κάντε πίσω όλοι εσείς
ήπιοι MCs

Έχει κι άλλο ακόμα, έχει κι άλλο ακόμα
ακόμα δεν μπορέσαν να μου κλείσουν το στόμα
δίνω χρώμα σε μια πόλη που είναι έτοιμη να πέσει
παίρνω θέση, μπαίνω στη μέση
σ' αρέσει, δε σ' αρέσει δίνω γεύση
νοιώθω εντάξει
όταν βγαίνω από την τάξη
είν' η ίδια τρέλα τίποτα δεν έχει αλλάξει
είμαι Hip-hop Χούλιγκαν

25)TXC – Ο Έλληνας Που Έχεις Συνηθίσει

Έτσι, χωρίς εισαγωγή,
αρχίζω με τη μία.
Έχει ήδη ανέβει
στα ύψη η θερμοκρασία.
Κόβω την ανάσα,
προκαλώ κάψα
στα συγκροτηματάκια
που πουλάνε κλάψα.
Σε φέρνω σε επαφή
με την πραγματικότητα.
Έχω αποκτήσει αυτήν την ιδιότητα,
κι όλα τα πρότυπα
που προσπαθούσες να μου επιβάλεις
ύπουλα,
φτύνω κατάμουτρα,
χτυπάω σε όλα τα επίπεδα.
Δεν βγάζω την ενέργειά μου
μες τα γήπεδα.
Κινούμαι πάντα αντίθετα
σε σχέση με τις μάζες.
Έχω βγάλει από τα μάτια μου τις γάζες
εδώ και χρόνια.
Αρνούμαι να κινούμαι με τα πιόνια.
Δεν περιμένω να καλύψω τις ανάγκες μου
συλλέγοντας κουπόνια.
Την ψάχνω με νέες μεθόδους
με νέους τρόπους.
Μου λες ότι δεν μοιάζω
μ'όλους τους άλλους τους ανθρώπους,
δυστυχώς,
επειδή δεν είμαι λογικός.
Μα εγώ πιστεύω
ότι απλώς δε μπαίνεις μες στη λογική μου,
στην ψυχοσύνθεσή μου.
Τρελαίνεσαι με τον τρόπο ζωής μου.
Με βλέπεις και κάνεις
λες και είδες εξωγήινο.
Το στυλ μου, για τα μούτρα σου
είναι άκρως ανθυγειινό.
Δεν είμαι ο Έλληνας
που έχεις συνηθίσει.
Έχω ένα πρόβλημα
για κάθε σου λύση.
Τ'όνομά μου γραμμένο σε μαύρες λίστες.
Επικυρηγμένος
από τις αρχές κι από φασίστες.
Διαγράφω τις παλιές σάπιες ιδέες,
φέρνω νέες,
αηδιασμένος απ'όλες τις νεολαίες κομμάτων.
Δεν θέλω σε μια γενιά πτωμάτων,
γι'αυτό αντιδρώ
κάθε λεπτό
με όποιο τρόπο μπορώ
και προσπαθώ,
όσο γίνεται, να δουλεύω για την πάρτη μου.
Κανένα μαλάκα δε θέλω
να έχω πάνω από το κεφάλι μου.
Όχι, δεν έχω σκοπό τον κόσμο να αλλάξω,
αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα κάτσω
και θ'αράξω
με τα χέρια σταυρωμένα
Καταστρέφω, ένα-ένα,
όλα τα σχέδια τα προκατασκευασμένα,
που γίνανε για το καλό μου,
χωρίς όμως να ρωτηθώ από κανένα.
Κι αν ακόμα δεν έχεις μάθει αρκετά για μένα,
είμαι 50/50
Ραπ και Γκράφιττι,
M.C και Bomber
μέσα στην ομίχλη,
βρίσκοντας την άκρη
δίχως την βοήθεια κανενός.
Είν' ένας εναντίων όλων
κι όλοι ενεντίων ενός.
Μα τόσα χρόνια
δεν καταφέρανε ν'αλλάξουν τα μυαλά μου.
Δεξιοί κι αριστεροί
τώρα χαθείτε από μπροστά μου.
Είν' η στιγμή
να συνεχιστεί η καταστροφή,
στην 3η στροφή.
Κοιτάς τον ουρανό
μα βγαίνω από τη γη με οργή,
διατηρώντας τη γνωστή, αντικανοική πορεία.
Ρίχνω ακόμα μια Hardcore μελωδία,
στο πρόσωπό σου.
Παγώνω το σαδηστικό χαμόγελό σου.
Τώρα πια τα όνειρά σου
για το μέλλον δε συμμερίζομαι,
επειδή πάντα κάποια βρώμα μέσα τους μυρίζομαι.
Ελίσομαι και μεταλλάσομαι,
γι'αυτό και ακόμα ακούγομαι.
Τον εαυτό μου σέβομαι.
Με το στρατό δεν ψήνομαι.
Έξω από Clubs με Face-Control
ποτέ δε στήνομαι,
και πάντα
ευθύνομαι για την αγανάκτηση των πολιτών.
Είμαι της Σχολής Κακών Τεχνών,
και παω γυρεύοντας.
Συνεχίζω να δημιουργώ καταστρέφοντας.
Και στο '97
ρίχνω λάδι στη φωτιά,
κι όλα αυτά που λέω
πάρτα προσωπικά.

Γιατί δεν είμαι
ο Έλληνας που έχεις συνηθίσει.
Έχω ένα πρόβλημα
για κάθε σου λύση.

26)Α/Ε – Οι Στίχοι Μας Ποτέ Δε Σταματάνε

(Επιμελώδημα α')
(Αρτέμης)
Νά, νά, νά, νά, νά, νά, νά,Νά, ναί, 'μαι, ναί!
Νά, ναί, 'μαι ναί! Νά, ναί, 'μαι ναί,!
Νά, ναί, 'μαι! Ναί, 'μαι! Ναί, 'μαι!
Ναί, 'μαι! Ναί, 'μαι! Ναί, 'μαι!
Νά, ναί, 'μαι, ναί! Νά, ναί, 'μαι ναί!
Νά, ναί, 'μαι ναί,!
Νά, ναί, 'μαι! Ναί, 'μαι! Ναί, 'μαι! Ναί, 'μαι!
Ναί, 'μαι! Ναί, 'μαι!
Νά, ναί, 'μαι, ναί! Νά, ναί, 'μαι ναί!
Νά, ναί, 'μαι ναί,!
Νά, ναί, 'μαι! Ναί, 'μαι! Ναί, 'μαι!
Ναί, 'μαι! Ναί, 'μαι! Ναί, 'μαι!
Νά 'μαι! Κι οι στίχοι μου ποτέ δε σταματάνε!

(Αρτέμης)
Χρόνια τώρα,
στίχοι πληθώρα,
κολλάς αχώρα,
δεν μ' ανακόπτεις την φόρα,
ούτε με τα κόλπα της kamora,
όρα!
την φάση να θάλλει και πάλι σαν τον ίβύσκο,
με το πού δίνω σε κυκλοφορία νέο δίσκο!
(Ευθύμης)
Με τον ζήλο στο στήθος
και με το ήθος στο ύφος.
και με τον ήχο σ' όλο των
χρωμοσωμάτων το μήκος,
έχω τον στίχο στο χείλος,
παίζω κιθάρες και keybords
φέρω τον μύθο στο ύβος
και δίχως άλλο το πλήθος.

(Αρτέμης)
Κι όπως ο Αίας παίζει πεσσούς με τον 'Αχιλλέα,
σ* έναν αμφορέα φιλοτεχνημένο από τον Εξηκία
έτσι παίζω με κάθε ομοιοκαταληξία
ράπερς αντιδρούν και παθαίνουν
ηλεκτροπληξία!
(Ευθύμης)
θέλει τέχνη και λέγειν αν θέλεις λόγια να λέγεις,
αν θέλεις λέξεις να πλέξεις
κι από την άλλη να έχεις χέρι στο μείκτη,
στις μείξεις, να βρεις beats για να ρίξεις,
να δείξεις skills για ν' αξίζει να συγκριθείς.
Δεν νομίζεις;
(Αρτέμης)
Πολλοί ρωτάνε πώς διάγω.
Λοιπόν, διάγω ευ,
κι ας μην με παίζουν στα fm και στα uhf,
το στυλ μου παραμένει ελεύθερο,
τέλος του πρώτου μέρους,
πάμε για το δεύτερο! Και...


Επιμελώδημα β':
Δεν τελειώνουν οι ρίμες,
και δεν τελειώνουν οι ρίμες
κι ας μεταφέρουν ευθύνες,
κι ας τις βαραίνουν οι μνήμες
Δεν τελειώνουν οι στίχοι,
και δεν τελειώνουν οι στίχοι
Ψάχνουνε μέσα στα πλήθη,
κάποιον να βγαίνει από τη λήθη.
(Αρτέμης)
Είναι το ραπ φαινόμενο, μαινόμενο,
με το μικρόφωνο φλεγόμενο,
το στυλ το μη αναμενόμενο,
με κάθε μου λεγόμενο,
ανοίγω νέο μέτωπο και νέο πόλεμο,
το κάθε χτύπημα μου επώδυνο!

(Ευθύμης)
Με παλλόμενο λόγο και με δονούμενο νου
επανακινούμε το μένος από το μέλος ωθούμενο
Φέρνω στίχο τρεχούμενο,
στυλ χωρίς προηγούμενο.
Μένω νούμερο ένα, μένεις άπλα ένα νούμερο.
(Αρτέμης)
ομοιοτέλευτο, στ' ομοιοτέλευτο,
ρηγνύω κέλευθο, μετά την κέλευθο, *
mc* s χάνουνε τον έλεγχο,
κρύβονται όπως ό Ευρυσθεύς,
όταν είδε τον Κέρβερο!
εν καιρώ μην περιμένεις κάτι εύκαιρο
(Ευθύμης)
Και θέλω τόσο να δώσω σ' όλο τον κόσμο καμπόσο
από τον πόθο πού νοιώθω σαν να 'χω κόμπο
στον κόρφο
κι από την νόσο πού τόσο καιρό νοσώ
ν' αναρρώσω.
Αυτό πού ζω κι αναγιγνώσκω ποθώ
να το μεταδώσω.

(Αρτέμης)
Γι' αυτό μοιραία πρέπει να σηκώσεις την κεραία
είναι ή παρέα πού διατηρεί την φάση ακεραία,
κι αφού ή γραμμή πηγαίνει πίσω μέχρι τον Ορφέα,
τιμής ένεκεν, γυρίζω από τα νέα στα αρχαία!
Έπου θεώ, όρκω μή χρώ,
τέχνη χρώ, επί ρώμη μή καυχώ
βίας μή έχου, ευτυχίαν εύχου '.
κακίας απέχου, παιδείας άντέχου! Καί...

(Επιμελώδημα α')

(Επιμελώδημα β')

Κι όταν λέω χέρια ψηλά, τα χέρια ψηλά!
Κι όταν λέω χέρια ψηλά... γιατί το κάνεις;
Το 'χα πει και δέκα χρόνια πριν το πει ο Χατζηγιάννης.
(Αρτέμης)
Δεν τραγουδώ άμπρα-κατάμπρα σαν την Μαριάντα
Κάνω πάταγο σαν Παλαιστίνιος στην ιντιφάντα
Το ποσοστό είναι γνωστό,
στο ξαναείπα!
Στο δίνω εκατό τοις εκατό,
όπως το θέλει κι η Χρύσπα!
ρίμα για δείγμα
και βγαίνει μείγμα-δυναμίτης
πιο πολύ κι απ' ο,τι θα 'θελε να γίνει ο Τσαλίκης!
(Ευθύμης)
Γι' αυτό να πάτε να μάθετε να μιλάτε
και να 'ρθετε να πουλάτε πώς τάχατε τ' αγαπάτε.
Όσο κι αν το κουνάτε δεν βαραίνει.
Τ' ανάλαφρο τσιφτετέλι μένει αδιάφορο,
μένει αδιάφορο, σαν την Έλλη.
(Αρτέμης)
κι αφού οι χίπ χόπ καδένες,
είναι μπλεγμένες με γαρδένιες,
κι έχουν αλλάξει οι συνισταμένες,
αφιερωμένο αυτό το τραγούδι πείτε σε 'κείνη,
όχι από Πλούταρχο,
αλλά από Άρτεμη κι Εύθυμη! Και...

27)Βήτα Πεις - 40 Ώρες Πριν

"Κυρίες και κύριοι καλησπέρα σας. Διακόπτουμε τη ροή του προγράμματος, για να σας μεταδώσουμε, ότι εντός 40 ωρών ο πλανήτης γη θα έχει καταστραφεί, εξαιτίας βροχής κομητών, που θα πέσουν στο βόρειο
ημισφαίριο της γης, αφανίζοντας κάθε ίχνος ζωής και ύλης, μετατρέποντας τα πάντα σε αστρική σκόνη. Τίποτα δεν μπορεί να αποφευχθεί..."

Hatemost:
40 ώρες απομένουν, τελική μορφή, πλανήτης υπο εξαφάνιση,
οσμές πανικού και φόβου πριν τη διάλυση,
μένει ελάχιστος χρόνος ζωής, τι να κάνω;
βιάζομαι, τρέχω, αναζητάω πολλά πριν πεθάνω.
Ένα στενό σ'αγαπώ με την οικογένεια,
βγαίνω Βεϊκου, ευχέρεια,
καθυστέρησις δεν υπάρχει,
ένα γλυκόπικρό φιλί στο μέτωπο έχει μείνει
απ' τα χείλια των γονιών που καταλήγει...
Η ζωή μου τελικά,
μόνος να τρέχω βιαστικά,
δρόμος νεκρός,οι νόμοι πέφτουν ριζικά,
σε μια γωνιά, στον καφενέ, τα γερόντια την βρίσκουν λαϊκά
για τελευταία φορά φυσικά....
Υπάρχει φόβος, άγχος, πόνος, στ'αρχιδισμός και θάρρος,
η κοπελιά μακριά κι αυτό είν' εις βάρος,
κοίτα τον πλανήτη που ζούμε είναι μεγάλος,
κάνε κάτι να ζήσεις αυτές τις τελευταίες σου στιγμές,
κάποτε λέγαμε "γάμησε το χθες"
κάποτε λέγαμε "ζήσε το σήμερα" μάλλον σωστές οι διδαχές,
γυρνάω στα μέρη που έζησα τις παιδικές στιγμές
τρέχει ο ιδρώτας σου ή κλαις;...
Μέρη πανικόβλητα χωρίς μπατσικά κι εμπλοκές
κάποιοι το δέχτηκαν κι άλλοι ψάχνουν για συμβουλές
Μαζικές κραυγές, μάλλον ζητάν ζωές πολλές,
τίποτα δεν γίνεται, ζήσε αυτό που θες
Θέλω να δω γνωστούς θέλω να γυρίσω μέρη
ο θάνατος γυρίζει και προκλητικά ανεβαίνει
30 ώρες η γη μας αργοπεθαίνει
είν' ανούσιο να ψάχνεις μια λύση που να συμφέρει
Κάπου ψηλά θέλω να καταλήξω,
να δω, να νιώσω τη γαλήνη πριν οριστικά σβήσω,
θέλω ν'αγγίξω την κοπέλα μου,
κρατάω σφιχτά τη γροθιά πάνω απ' την καρδιά γι αυτή που αγαπώ πάντα μες την τρέλα μου
Χορεύει γύρω μου, σκέψεις και προς τους φίλους μου,
θυμίζω τα ονειρά μας τελικώς μέσα απ' τους στίχους μου,
το μόνο απίστευτο Hatemost να θυμάσαι
είν' όλη η αγάπη τώρα που ο πλανήτης γίνεται σκόνη...
25 ώρες ακόμη
απ' το βουνό ψηλά έχω αράξει
η κατάρα, δεν θα διστάσει
φτάνουν λίγες ώρες το μυαλό μου ταξιδεύει αιώνες πίσω
σκέφτομαι το γκρίζο και χαίρομαι που θα σβήσω

Άσαρκος:
20 ώρες, στα ρολόγια οι δείκτες κινούνται σαν τους ανθρώπους, πανικόβλητοι, συντέλεια,
κλάματα, αγκαλιές και φιλιά στην οικογένεια,
άρωμα θανάτου στον πλανήτη κι οι νόμοι πεθαίνουν,
τα χρονικά περιθώρια λιγοστεύουν,
νιώθω στην καρδιά τ' αγκάθι
γαμώτο, τώρα ο λαός κατάφερε να δει αγάπη,
να θυμηθεί πως υπάρχει μέσα του κάτι,
νιώθω στα μάτια μου δάκρυ,
ο φόβος έχει γίνει η αναπνοή μας,
τώρα ο τρόμος ζωντανεύει στην ψυχή μας,
οι θρησκείες πέθαναν, που χάθηκε ο θεός σας;
Δεν μένει καθόλου χρόνος για προσευχές έχει κολλήσει ο εγκέφαλός σας,
παντού, πέφτει σιωπή,
ένας δένει στο λαιμό του σκοινί κι αυτοκτονεί,
άλλος οπλίζει τ'όπλο και πυροβολεί,
δόξα πατρί, απέναντί μου
τα μυαλά του χυμένα στο δάπεδο, χλωμή η φωνή μου.
Μια ντουζίνα ώρες έχουνε μείνει για τη ζωή μου,
στο τηλέφωνό μου λαμβάνω μήνυμα απ' το μωρό μου,
τελευταία συνάντηση παντού σημάδια πόνου,
τέλος, για το ανθρώπινο γένος,
τώρα κανείς δεν είναι ξένος,
ανοιχτές οι φυλακές να βγει κάθε σεσημασμένος,
δεν υπάρχουν ενοχές
κυνήγι για φράγκα,
μόνο πληγές κι απογοήτευση
κάθε κυβέρνηση συνάντηση με την αντιπολίτευση,
αλάνια να τα πίνουνε με όργανα της τάξης,
εχθροί να σου ζητάνε μαζί τους ν' αράξεις
γάμησέ τα, βρίσκω ένα μπουκάλι τεκίλα
καυτή Αθήνα,
πόσο αγάπησα τον τρόπο που ζω,
μαζί του θα χαθώ,
6 ώρες μόνο, τ' αδέρφια πρέπει να δω
όσους αγάπησαν τον Χρήστο
για όσους έβαλα το χέρι στη φωτιά και πήρα ρίσκο
τελευταίο αντίο λόγια δεν βρίσκω,
να πω κουβέντες για να δείξω σεβασμό σε κάθε δευτερόλεπτο που χω ζήσει,
με πιάνει κρίση, αρχίζει να ενεργεί το μεθύσι
νιώθω τη γη να θέλει να πανηγυρίσει
για την άσχημη συμπεριφορά προς αυτή
από κεφάλια με πυρηνικά βέλη
που την πληγώσανε, γιατι ρε πουστη όλα να τελειώσουνε σε λίγο
φοβάμαι, αράζω μόνος μου, μια ματιά στα χέρια και τα μάτια μου κλείνω,
σκύβω και πιάνω λίγο χώμα να δω,
αυτό που πάτησα και μ' έκανε να κρατηθώ,
συνάντησα λοιπόν, αυτό που μόνο εγώ πιστεύω,
αγγίζω τη μορφή του μ'αγκαλιάζει και πεθαίνω....

Φορτσάτος:
5 ώρες μέχρι να χαθεί ο πλανήτης
αν υπάρχεις Θεέ μου μη μ' εγκαταλείπεις
σου λέω αγγίξαμε τα όρια της φρίκης,
γάμησέ τα πάλι τρέχα να ξεφύγεις.
Λοιπόν, ξεκινάω απ'το σπίτι
μετά από δυο μέρες ξενύχτι
γυρνώ στο δρόμο σαν αγρίμι
κοιτάζω γύρω μου να δω τι έχει απομείνει
περπατώ μονάχος κι ο αέρας που ανασαίνω με πνίγει.
Πανικόβλητος ο κόσμος κι όπου φύγει φύγει,
διαφυγή δεν παίζει, η αυτοκτονία επείγει,
καθώς περνάει ο χρόνος μόνο φόβος αιωρείται στην ατμόσφαιρα,
τρομοκρατημένα όλα τα πρόσωπα
Βρέθηκα στη Βεϊκου, κομματιασμένος
μαζί μ'ένα μπουκάλι κρασί να μου κρατάει συντροφιά μέχρι το τέλος,
δεδομένος ο αφανισμός για το ανθρώπινο γένος,
διασυρμός,
ένας τρελός,
ανοίγει μια βαλίτσα με λεφτά και τη φουντώνει,
καθώς παίρνει φωτιά πέφτει στα γόνατα κι αρχίζει να γελά,
μάλλον κατάλαβε ο χρόνος πως τελειώνει,
δυο ώρες πριν να γίνουμε όλοι σκόνη!
Αράζω να φουμάρω ένα τσιγάρο,
οι σκέψεις τρέχουνε με χίλια στο μυαλό, μάγκα κοντεύω να σαλτάρω
δεν ξέρω τι συμβαίνει προσπαθώ να με καλμάρω
μπροστά μου ακριβώς ένα ζευγάρι από γερόντια,
κάθονται αγκαλιά και νοσταλγούνε τα παλιά
πάω για τηλεφώνημα,
πρέπει να ακούσω για τελευταία φορά,
τη γυναίκα που μ' έφερε στον κόσμο πραγματικα.
Μια ώρα πριν να γίνουμε όλοι παρελθόν, μοιάζει ψέμα
κρατάω το μυαλό μου άδειο, ζω για το παρόν, μοιάζει ψέμα
γύρω μου φωνές, παιδικές κραυγές,
προσπερνώ ακλόνητος, τρομαγμένες φάτσες μες στις γειτονιές
δυστυχώς έφτασε η ώρα, σκοτεινιάζει ο ουρανός
μένω ακίνητος
και βλέπω την απειλή να μας πλησιάζει,
έχει τη μορφή του Σατανά πέφτω στα γόνατα και.......

28)Άσαρκος – Είναι Μυστήρια Η Χώρα Tων Δακρύων

Κάθε φορά που χάνομαι.. μέσα σε σκέψεις… τρελαίνομαι..
Όχι πως με ενοχλεί… όχι…
Απλά στο χαρτί ξεσπάω…

Δεν είναι ωραία, γελάω σπάνια τελευταία…
Δεν κοιμάμαι καλά
Δεν έχω να σου πω τα νέα μου
Έχω χαθεί με την παρέα μου..
Και νιώθω κάπως, νιώθω πάγος να σπάσω περιμένω πάντως
Είναι μυστήρια η χώρα των δακρύων
Την επισκέπτομαι αυτό είναι δικό μου μείον
Κάτι γίνεται, καθυστερώ και χάνω πτήσεις
Κι άθελά μου στήνω την αγάπη στις αφήξεις
Κλείνομαι στον εαυτό μου, στην απομόνωση
Μαζεύω στην καρδιά μου δυνάμεις για μεταμόρφωση
Έμαθα να δίνω την αγάπη μην φοβάσαι εκεί θα είμαι αν με χρειαστείς να το θυμάσαι…

Δεν υποκρίθηκα ποτέ δεν παίζω ρόλους
Δεν παίζω με συναισθήματα και έχω λόγους
Κάθε φορά που χάνομαι γυρίζω πίσω βαδίζω σε δρόμους και σβήνω φόβους
Δεν υποκρίθηκα ποτέ να το θυμάσαι
Θα μείνω δίπλα σου φτάνει κοντά μου να ‘σαι
Κάθε φορά που χάνομαι γυρίζω πίσω βαδίζω σε δρόμους για να μην φοβάσαι

Αφήνω τόπο σ’αγαπώ στην άκρη μεγάλωσα με αξίες
Όσοι με θέλουνε και δίνουν αγάπη κάθονται δίπλα μου για να περάσουμε δυσκολίες
Να μαζέψουμε δυνάμεις, να πεθάνουν οι φοβίες
Γυρεύω έρωτα, καυτές αγκαλιές, φιλιά…
Μην μου γαμάτε την καρδιά είμαι παιδί ακόμα…
Οι φίλοι μου που νοιάζονται αληθινά είναι λίγοι κι έχω χαρεί μαζί τους κάθε πιώμα
Κάθε βόλτα στην Αθήνα, κάθε γκολ, κάθε ρίμα κάθε συμβουλή που πήρα κι έδωσα σε κάθε βήμα…
Είμαι ο Χρήστος κι εγώ τα λέω χύμα κι αν με προδώσατε, σκεφτείτε το είναι κρίμα…

Δεν υποκρίθηκα ποτέ δεν παίζω ρόλους
Δεν παίζω με συναισθήματα και έχω λόγους
Κάθε φορά που χάνομαι γυρίζω πίσω βαδίζω σε δρόμους και σβήνω φόβους
Δεν υποκρίθηκα ποτέ να το θυμάσαι
Θα μείνω δίπλα σου φτάνει κοντά μου να ‘σαι
Κάθε φορά που χάνομαι γυρίζω πίσω βαδίζω σε δρόμους για να μην φοβάσαι

Έχω την εντύπωση ότι κάποιοι δεν με σέβονται σαν άνθρωπο
Άσε τους βήτα πεις και τον άσαρκο
Έχουν την έννοια οικογένεια και σημαία
Όχι την πατρίδα μου γαμώ την νεολαία
Που έχει χαθεί σε διευθύνσεις ηλεκτρονικές
Ανθρώπινες φαγωμένες μηχανές καταντήσατε
Ό,τι σιχαθήκατε γίνατε…
Κάπου χαθήκατε τον γυρισμό δεν βρήκατε
Αναρωτιέμαι πρέπει να στεναχωριέμαι;
Έχω πληγές από σας και δεν ξεχνιέμαι
Μωρό μου χάθηκες, φίλε μου χάθηκες…
Ό,τι νιώθω γράφω συγνώμη μα δεν κρατιέμαι

«αυτό το κομμάτι, ηχογραφήθηκε σε δύσκολες ημέρες… ξέρω ποιοι άνθρωπο είναι δίπλα μου, τους σέβομαι, τους αγαπώ τους εκτιμώ και αυτοί επίσης… οι υπόλοιποι πούλο…»

Δεν υποκρίθηκα ποτέ δεν παίζω ρόλους
Δεν παίζω με συναισθήματα και έχω λόγους
Κάθε φορά που χάνομαι γυρίζω πίσω βαδίζω σε δρόμους και σβήνω φόβους
Δεν υποκρίθηκα ποτέ να το θυμάσαι
Θα μείνω δίπλα σου φτάνει κοντά μου να ‘σαι
Κάθε φορά που χάνομαι γυρίζω πίσω βαδίζω σε δρόμους για να μην φοβάσαι...

29)Στοίχημα – Ελληνική Αστυνομία


Μετά τις αρχές του 99 οι δυνάμεις καταστολής και "ασφαλείας" αυτης της χώρας έχουν αποθρασυνθεί παντελός.
Μάλλον κάποιος τους είπε οτι είναι καιρός να αρχίσουν να γαμούν και να δέρνουν.
Είναι καιρός να αποκτήσουν τον πραγματικό τους ρόλο σε αυτή την κοινωνία. Είναι καιρός να μιλήσω για αδερφές με αποθημένα, αφιερώνοντας τους στίχους μου σε αδέρφια χαμένα.
Δεν θα φερθώ ευγενικά δεν δίνω ελαφρυντικά, ευκαιρία καμία, γαμιέται η αστυνομία.
Γράφω στ'αρχίδια μου τις εξουσίες σας μια-μια,
δεν σέβομαι στο σώμα σας κανέναν και καμία.
Είμαι σαν τον πιτσιρικά που πυροβόλησε στην Κρήτη,
εύχομαι μεσ'την φυλακή να σας γαμάνε κι απ'τη μύτη.
Γιατί είστε απλοί φονιάδες, αξιωματούχες κουράδες,
αμόρφωτοι αγράμματοι με πόρνες μανάδες.
Κι'εγώ είμαι άλλο ένα παιδάκι που θέλει σκότωμα,
όταν μπαίνετε στο σώμα όλοι μαγκεύετε απότομα.
Δεν ανέχεστε μύγα επάνω στη στολή σας
και το όπλο σας βγαίνει πιο εύκολα απ'το πουλί σας.
Δεν είμαι αναρχικός αλλά ούτε και μαλάκας
για να δικαιολογώ μια αστυνόμευση της πλάκας.
Γαμιέστε για μένα γιατί μοιράζεται κλήσεις
την ώρα που κάποιον θα έπρεπε να σταματήσεις,
πριν φτάσει στα Τέμπη και 21 χαθούν
, τώρα όλα τα άλλα που μου λές μπορούν να πάνε να γαμηθούν.
Δεν φταίτε εσείς, εμείς φταίμε και τα σχολειά μας,
κανείς τους δεν μας είπε για τα δικαιωματά μας.
Και ότι εσύ βιδώνεσαι επειδή πληρώνω εγώ
και ότι εσύ κορδώνεσαι επειδή σκύβω εγώ.
Και επειδή σ'ανέχομαι φέρεσαι σαν μαλάκας εσύ,
τι φταίω εγώ που εσύ την έχεις μικρή.
Τι φταίνε τόσοι νεκροί που είστε μαλάκες
και τον Ματέι τον αντιμετωπίσατε σαν βλάκες.
Είχε ανθρώπους και εσείς σκεφτήκατε το γόητρό μα
και πήρατε τ'αρχίδια μου και έναν στο λαιμό σας.
Οι μπάτσοι δεν ξέρουν ποιός πουλάει ναρκωτικά,
τα ντιλέρια της Ομόνοιας είναι αόρατα.
Στα κα τα μεγάλα δεν ρουφιέται γραμμή,
μόνο η έλλειψη προμήθειας αποτελεί αφορμή
για καταστολή με ΕΚΑΜίτες, μπάσταρδους και Χρυσαυγίτες με χημικά απώθησης για τους πολίτες.
Δεν είμαι κάτι απλά η τάξη πραγμάτων και το καθήκον κάτι μπάτσων γαμάτο,
η Αστυνομία που τα πάντα σε πέρας τα φέρνει,
η Αστυνομία που γαμάει και δέρνει.

30)Νέα Τάξη Πραγμάτων – Ένας Κόμπος Η Χαρά Μου

Ένας κόμπος η χαρά μου
Κι όμως αν θα ‘ρθείς
Στάλα στάλα θα στη δώσω
Για να δροσιστείς

Υπάρχουν στη ζωή πράγματα που απολαμβάνεις
Όμως τα εκτιμάς όταν τελικά τα χάνεις
Όταν τ’ αφήσεις, όταν θα φύγουν
Τότε θα νιώσεις πάλι σώματα να σμίγουν
Τότε θα δεις τους ουρανούς να σου ανοίγουν
Για μια στιγμή θα νιώσεις ότι σε τυλίγουν
Όμως γρήγορα απ’ έξω θα σε κλείσουν
Ίσως δυο δάκρια τότε να σε δροσίσουν

Τα πάντα είναι περαστικά
Πόσο πολύ κουράστηκα
Να ψάχνω λίγο άνθρωπια για να γύρω τη πλάστιγγα
Βιάστηκα!
Εκφράστηκα!
Κάπως παιδιάστικα!
Κι ας ήξερα πως το συμφέρων πλέον είναι μάστιγα
Κι ας ήξερα πως μια στιγμή κρατάει μια στιγμή
Κι όταν η στιγμή τελειώσει αφήνει στίγμα στη ψυχή
Κι ας ήξερα
Πάντα ήθελα ωστόσο πάντα έψαχνα τον τρόπο για να νιώσω

Ένας κόμπος η χαρά μου
Κι όμως αν θα ‘ρθεις
Στάλα στάλα θα στη δώσω
Για να δροσιστείς

Το κομμάτι αυτό απευθύνεται σε σένα
Κι είναι τόσο μοναδικό όσο κι εσύ
Αν προτιμάς την αλήθεια από το ψέμα
Ξέροντας πως η κατάληξη θα είναι τραγική
Τότε καλά έκανα που έπιασα την πένα
Γιατί στην τελική αυτό είναι ζωή
Μια μάχη άνιση με τα δεδομένα
Που εκ προοιμίων έχει χαθεί κι όμως κάπου θα δοθεί

Η ιστορία εκεί γυρνάει σελίδα
Όταν 300 πολεμάν χωρίς ελπίδα
Όταν στο σκότος των ανθρώπων ματωμένος επουλώνεις τις πληγές σου για να μείνεις ηλιαχτίδα
Κι αν ξεσπάσει καταιγίδα δεν τρέχεις να κρυφτείς
Απλά απολαμβάνεις τις στάλες της βροχής
Η χαρά σου έγινε θλίψη
Μα μην ντραπείς, νά ‘σαι περήφανος που στάθηκες στο τέρμα αξιοπρεπής

Κόμπος η χαρά μου
Κι απόψε με τυλίγει
Θα με πονέσει πιο πολύ όταν φύγει
Κόμπος η χαρά μου κι απόψε αν θυμηθείς
Έλα στον ύπνο το βράδυ να το λύσεις μη χαθείς

31)Τάκι Τσαν & Χαρμάνης – Ένα Yo

Πες ένα yo στο dj
Kι ένα yo στον mc
Γιατί αυτοί κρατάν τη σκηνή ζωντανή
Πες ένα yo και σε σένα
Γιατί κι εσύ μετράς
Κρατάς τη σκηνή αληθινή μην το ξεχνάς
Δε θα υπήρχαμε εμείς αν δεν ήσουνα εσύ
Και να θυμάσαι ότι η πειρατεία σκοτώνει τη μουσική

Άσε με να το ξεδιπλώσω μαλάκα θα σε γαμήσω
Δως μου ακόμα μια ευκαιρία ρίμες να φτύσω
Βάλε τ’ αυτί
Βάζω γω μουσική
Πες ένα yo στον παραγωγό κι ένα στον mc για το flow
Είναι πολύπλοκο κι όμως είναι τόσο απλό
Άμ’ απέχεις και τ’ αφήσεις σε αφήνει κι αυτό
«Ε, yo Χαρμάνη!»
«Yo»
«Πες μου το δουλεύεις;»
«Το δουλεύω»
Έτσι θέλω να πιστεύω γιατί κάτι μαγειρεύω τρελό
Θέλω εσένα, εσένα, εσένα κι αυτόν
Λοιπόν δεν πρέπει να ‘σαι απ’ αυτό το πάρτυ απών
Κρατάμε τη Hip-Hop σκηνή, άληθινη
Δε βγάλαμε δεκάρα τσακιστή απ’ αυτή
Μα συνεχίζουμε
Το χτίζομε και
Παίζουν πολλά από πίσω που δε βλέπεις κονέ
Η αγάπη γι’ αυτήν τη μουσική μας οδηγεί
Εμείς κάνουμε ραπ γι’ όσους γουστάρουνε
Δεν τραβήξαμε ποτέ ψηλά τον άμανε
Σε λάθος χέρια οι ρυθμοί αυτοί κίνδυνεύουνε
Με μας
Γυρνάς
Πίσω στα βασικά
Μη ξεχνάς
Το 97 κάναμε ραπς,τρελά
Που δεν κάνουνε μέχρι σήμερα
Α, χα!
Το έχουμε ακόμα εμείς
Ένα yo!
Σε όλους τους mcs κι ένα yo από μας που μας ακούτε εσείς

(ΡΕΦΡΑΙΝ)

Ρε κάνω το μικρόφωνο να βγάζει σπίθες
Με τέτοιες ρίμες χορταίνουνε οι πίνες
Χώνω τα ραπς μόνο για φίλους και φίλες
Για όλα τα αλάνια και τις βρόμικες business τους
Ακούς τους τρελούς ραψωδούς
Κατευθείαν άπο την Αθήνα πάντα φτιάχνουμε το κλίμα
Γουστάρω να ραπάρω όταν είμαι ζαλισμένος
Κι ακόμα πιο πολύ από χόρτοκολλημένος
Πάντα πορωμένοι γεννηθήκαμε ‘μεις
Χαρμάς και Τάκι Τσαν δεν μπορείς να μας δεις
Είμαστε οι κολώνες της Hip-Hop σκηνής
Κι εσύ ακόμα φοιτητής της σχολής
Πες ένα yo στον dj κι ένα yo στον mc
Μη τυχών σε πιάσω με πειρατικό cd
Εσύ νοσοκομείο
Εγώ φυλακή
Μάλλον δε θέλουμε την εξέλιξη αυτή

(ΡΕΦΡΑΙΝ)

32)Μηδενιστής - Ναι θέλουμε Βεντέτα (Remix) (feat.Shadow Knight,Marginal,Steve,Τόλμα,Serious Smile,Neon,Kid,Ζήνων,Lebron,High Fever,Fu)

Μηδενιστής

αθηνα βρωμα δρομοι
mc's που πραγματι χωνουν ακομη
μηδε φλωροι yaw που στε ολοι agh
να μαι.. παλι.. φερνω.. το λυρικο μηδε inferno
σερνω μπολικο μουνι δεν προλαβαινω
και καθομαι.. πριν τσεκαρω agh σκάω μπαφους
γραφω ραππαρω θα παρω ολο το ραπ για να γουσταρω
ειμαι ο νουμερο 1 φιλε το νουμερο 1 θεμα φυγε
τα ραπ σου ειναι λιγα λιγε και φερνω πορωση
φερνω μενος μενω ταγμενος φερνω τελος
στη γη που μου γαμα agh
τελος ο βασιλιας της αντεργκραουντ πολλα pound
στα σκυλους κοριτσια μη τραβατε yaw υπαρχουν κι αλλοι mc's
χρονια θελουν να μαι φτασουν, μα δεν με φτανουν γραφουν
κραζουν θαβουν, ψαχνουν μα δεν ραππαρουν yaw
θελουν βεντετα και μιλανε μα δεν ξερουνε να χτυπουν
θελουν βεντετα και στο δρόμο δεν το εκπροσωπουν

Shadow Knight

αληθειες λεμε, αληθειες τοτε αληθειες τωρα
εισαι ενα ψεμα boy το γνωριζει ολη η χωρα
θελεις λεφτα σου κανω χωρο, μαν ελα προχωρα
μα μη μου πεις πως κανεις ραπ για μενα εισαι μοδα
χαρντκορ τυπος shadow knight γριφος
χιπχοπ ρυθμος για μενα ισων της καρδιας μου ο χτυπος
μου λες πως εισαι φιλος πως πατας ολο το πληθος
σας προτεινω να αλλαξετε το label σας σε μυθος
ηθος μηδεν δεν μας ξερεις ε και?
ειμαι απο αυτους που την βεντετα υποστηριζουν ψηλε
ασκουμε βετο, και εχουμε παντα στυλ ντεμοντε
κι ομως τα λαιβ μας γεμιζουνε σε χρονο dt
γαμω τη μοδα τους, πειτε μου αληθεια ποιος ειναι ο στοχος τους
ποιος ειναι ο ρολος τους, ασ'τους να ζουν στο κοσμο τους
αποτελουμε εμποδιο μεσα στον δρομο τους
shadow knight υπογραφη kingstyle μεσ'τον κωλο τους

Marginal

τι πιο? αληθινο απο αυτο?
ραπς φτυνουμε απ'το δρομο μονο σεβασμο
ευφλεκτες ατακες, για τζαμπα μαγκες
και ενα κοινο, που του πλασαρουν φλωρικο r'n'b υλικο
yaw
συνήθισα στις πιστες στο λουλουδικο
10 αταλαντοι πισω απο εναν αταλαντο ψηλο
ωπα καριολα πες μου τωρα τι θελεις να γινει
haters αναπαυονται εν ειρηνη
καθε σκυλα για να πουλησει γινεται ξεφτιλα
τη βλεπουν κυριλα τη βλεπουν ghostface killah
μαγκα πλιζ στριπτιζ και ψευτικα γκριλζ
mc's ειναι σαν να μου λένε marginal κανε μου ντις
ειμαι απ'την πολη των ΖΝ'ιζ των ΤXC'ιζ
τωρα G-boyz 5 mc's τι να μας πεις

Steve

δεν με νοιαζει τι ζητας, τι πουλας και τι κονομας
απλα τη φαση μου χαλας και τι καταντας
πολυ μιλας και πολλα τσαμπουνας
ενα label δεκα πορνες και ενας δηθεν νταβας
εχει νυχτωσει μαζευτηκαν τοσοι καμποσοι
δες τα μαγκακια πως θα σβησουν τα φωτα πριν ξημερωσει
απεχουν, καβαλα καλαμι και απλα προτρεπουν
μαλλον εχουν το κεφαλι ψηλα για να μας βλεπουν
χα πες μου τι θες να κανεις πες μου τι θες να γινεις
πες μου αν εχεις τα αρχιδια για να επιμεινεις
να κρινεις γαμα το μη το συγκρινεις
δεν εισαι ο 50 ο Kanye ο Jay κι ουτε θα γινεις

Τόλμα

Λοιπον πουτανα στο κρεβατι σου
βγαλε το αχτι στη γλαστρα που εχεις πλαι σου
ασε το τουπε να το παιζεις ραππερ στη μανα σου
κοιτα την καταντια σου, ο τολμα θα σε κανει να μαζευεις τα κομματια σου
ασχετε ατεχνε ατιμε ασχημε ακουσε τωρα αυτον που τον στραβωσε
η δηθεν δοξα και το σταριλικι βλακα σε αλλαξε
που ναι τα μουνια και το χρημα ποσο θα σου αρεσε
τωρα μου το παιζεις καποιος καθως
με πλατες αλλονων και παλι γινεσαι καπνος
εχεις φυγει, απο τη φαση κι απ' το παιχνιδι
κι η τελευταια πορτα στα μουτρα σου τωρα κλεινει
τολμα δινει τροφη στη βεντετα
κι οπως ησουν παραμενεις βλακα γαμησε τα
αλλαξε υφακι δεν περνανε αυτα σε μενα
σε ξερω καλα πισω δεν κανω γι αυτο ελα

Serious Smile

δυσκολα θα σας ξεχωριζα μεσ'στα σκουπιδια
δεν ειστε για χρυσα βατομουρα μα για χρυσα αρχιδια
αφου τετοια σπατε εμπρος στην εξοδο να πατε
αρχισε το γουστο δια στοματος μας ?ατε
εεε και και ρε εεε μπουλο ρε
παρατηστε τα και ισως τοτε σας πω ευγε ναι
λοιπον τσουτσεκια η ελληνιστι οικογενεια
ακουτε αυτους που εκαναν στον κωλο σας εγκαινια
ολο παρτυ παρτυ παρτυ παρτυ παρτυ serious smile
ελα μου να δεις γιατι δεν λεν μονο το μαρτη γδαρτη
στη πλατη σας εκτος αν θελετε στα μουτρα
παντα θα στε οι πορνες το χιπχοπ καμασουτρα

Neon

Αν ακουσεις ραπ τοτε θα δεις attack τοτε
θα δεις την καθε slut (what) ειστε whack οποτε
τελος το πρωτο σκελος εκλεισε για μας ποτε
τα λεμε παλι θα το δω μη με κοιτας ως τοτε
βλεπω τον καθε φλωρο πισω απο καθε ρολο
ειναι μεχρι να χωσω και να κοψω καθε κωλο
τι μου τη βλεπεις αρτιστας δεν εχεις καν χωρο
να κινηθεις γιατι το μπαμ εχει κανει ντορο
και επιτελους (ντις) κλεισε το στομα σου
και βγαλε τα αλουμινοχαρτα απο τα δοντια σου
σιγα σιγα κατρακυλας και τρεμουνε τα ποδια σου
ας μαζευτουνε να μας κλασουνε οι φλωροι σου
η αναζητηση ξεκινησε πριν χρονια
και ενα ματσο αταλαντους μαζεψες χωρις ονια
ναυτακια που την ειδανε και πιασανε τιμονια
πισω στα πατωματα πηραμε τα κανονια

πωωω
για πες μου μωρη τωρα
α χα
ποιος ελεγχει τη φαση?
ποιοοοοος μωρη?
θα σου πω εγω ποιος ελεγχει τη φαση
ειναι η ΖΝ σχολη παλιο καριολη α χα
μολις ακουσες μερικους απο τους καλυτερους mc's στην ελλαδα
Mηδενιστης, shadow knight, marginal steve απο giants
τολμα serious smile και neon
και νομιζες οτι τελειωσε?
καταπανω σου
kid, ζηνων απο βορεια αστερια
η θεσαλλονικη πανω σου μωρη καριολα
explicit, high fever, fu
και φυσικά θέλουμε βεντέτα

Kid

μη ξεχνας απο που ξεκινησες και που 'χεις φτασει
το χρημα δεν σε κανει ραψωδο να το ξεχασεις
ο κοσμος βλεπει ξερει σε ακουει και πρεπει
να σου θυμισω καπου εδω θυμα ποιος ειναι εν τελει
θυμα σημαινει να σε πιονι του νιβο και δεν στο κρυβω
θα σε θιγω οσο μιλας πολυ για σκεψου λιγο
θυμα γινεσαι οταν φτυνεις τον κοσμο που σε εχει φτιαξει
οσα εχεις κραξει νεοελληνα τωρα τα κανεις πραξη
εισαι διπροσωπο φιδι κοινως χιπχοπ σκουπιδι
μαγκα πριν παιξεις r'n'b ειχες ξοφλησει ηδη
το μονο βλημα στη φαση απο οτι βλεπω εισαι συ
για πες μου ποιον θα πατησεις για να μαστε ολοι εκει
μιλας για εξελλιξη μαγκα δε φοβαμαι την εξελλιξη
μεγαλωσα στο δρομο, το κανω οπως κι οι FF.C
μιλαμε για χιπχοπ εδω μιλαμε για δραση
κι αφου μιλαμε για χιπχοπ παιρνεις το μπουλο ειμαστε ενταξει
οσο για ριμα μαγκα δεν κατεχεις μια
βλεπεις τη δυναμη στη δινει ο στιχος και στην ουσια
εσυ μιλας απλα για να χεις κατι να πεις
δεν εχεις τιποτα να πεις μαγκα μου τζαμπα προσπαθεις

Ζήνων

μπας κραξιμο 1η γραμμη παλι στο πολεμο παραξενο
ολοι σηκωσατε τουπε μοιαζει με ανεκδοτο
mc's τολμουν να γραφουν ντις και δεν παταν στο μετρο
πραγματικα ντροπη το βλεπω
πως δεν κατεχεις αυτο που κανεις
πες μου τι παριστανεις (τι)
οταν ακους βορ.ας τα χανεις
κι οταν ναι μας συναντησεις παντα πανω σου τα κανεις
οι κακοφημοι που οσο και αν θελήσεις δεν τους φτανεις
θελεις να δεις τι παει να πει ομαδα σκανδαλο
φωναξε τις βεντετες σου να νιωσουν το απολυτο (ναιιι)
αυτο που χρονια προσπαθειτε να κανετε
δεν μπορειτε αυτο που θελει ταλεντο και χρονια ψαχνετε να βρειτε
λοιπον να πα να γαμηθειτε
εσεις και τα λεφτα που κουβαλατε
φλωροι μη προκαλειτε
μπροστα σας θα το δειτε
στα αστερια του βορρα ολοι υποκληθειτε

Lebron

Για ολους τους mc's του γαρυφαλλου του σκυλαδικου με ποζα
με μοστρα και καλα κοζα νοστρα
λοιπον mc's αν υποθεσουμε οτι ειστε mc's
καντε το γνωστο οσο το κραταμε αληθινο
ακου μαγκα αλλο εμπορικο και αλλο κιτσ
τραγουδα για φραγκα οσο γαμαμε τα beat
με g-boyz fat beats και γκραφιτι kingz
αφου δεν εχεις σεβασμο τι τα θες τα bling
η φαση χωρις εμας παιδι χωρις παιχνιδι
οπως κι η κλικα σου ενα αρχιδι χωρις τον....
γαμησε το
αφου δεν το χεις μαν παρατησε το
αμα θες αντεγραψε το ή κι εσυ απολαυσε το
βαρεθηκα να ακουω για τσαμπουκαδες στο mall
ξερω mc's που οταν κοιμουνται εχουν φωτακι στο χωλ
κι εγω τους κραζω, πουλιεστε για φραγκα και διασκεδαζω
ποσο εχετε ολοι μαζι σας αγοραζω

High Fever

το ραπ σας ητανε παντοτε χαρουμενο
προσποιητο εμπορικο κι απ τα καναλια ευνοουμενο
δεν ξερετε σκροφες ποιο ειναι το ζητουμενο
σε καθε κλιπ σας φαινεστε σαν σχεδιο κινουμενο
ακουσα βγαζουν δισκους και θελουν βεντετα
οσο γι αυτο δεν τιθεται θεμα μην πεις κουβεντα (μη)
παιξτε σε γηπεδα εσεις εμεις θελουμε αλανες
ξερει ο κοσμος ποιοι ειν'οι τιτανες και ποιοι πουτανες
φλοους μηδεν στυλζ μηδεν σκιλλς μηδεν ολα μηδεν
και βλεπω να λενε πως ελεγχουνε τη φαση ω ναι
που ναι οι σκυλοι σου μοναχα μπραβοι επι πληρωμης
εχω δικους μου αλητες δικους μου σκυλους δεν θες να δεις
δεν δινω μια για τα παρτυ που κανεις κι αν δεν γεμιζουν
ολος ο κοσμος λες πως σε θελει κι ολοι σε βριζουν (σε παταμε)
οκ ενταξει τα μισα απο οσα λες στα κομματια να κανεις πραξη

Fu

καντε πισω
ριμες πυρινες θα φτυσω
φευγεις κλαιγοντας πριν το ραπ μου καν αρχισω
το τρελαμενο ντοου εδω να δωσει μαθημα
2skills και φλοου απο infamous mafia
μηδεν προσπαθεια εισαι μεσα στην απαθεια
νιωθω αντιπαθεια περα απο αυτα τα ραπς σου αθλια
μαγκα συγκεντρωσου που το χεις το μυαλο σου?
παλι βιντεο κλιπ με κωλους ειδες στο ονειρο σου
μην ελπιζεις και πολυ κι αυτο γιατι ειναι απιαστο
αλλοι το γευονται ψημενο εσυ το τρως παστο και αβραστο
τωρα καταλαβα ποσο μαλακας εισαι
κι ολα αυτα που εκπροσωπω εσυ απλα τα προσποιεισαι
μοιαζεις με τσατσο που εμπορευεται πορνεια
μεσ στο μπουρδελο σου παιρνουν αρνακια για θηλια
ειναι πορωση τονωση εκτονωση
κανε μου χωρο εσυ
ή κατσε προσοχη οταν ακους ιθαγενη

Μηδενιστής

αυτα που γραφω yaw θα πρεπει να με αγγιζουν με πιανεις?
μα εσυ γραφεις επειδη πρεπει yaw γι αυτο χανεις agh
δεν με αγγιξε η μοδα ακομα δεν μα αγγιξε λοιπον
ξεφτιλα παει σένα mc οταν σου λενε πηδα yaw πηδα
mc's με λενε μηδενιστη εκπροσωπω το δρομο απ την αρχη
θα μεινω εκει, θα δινω εκει, θα πινω εκει
υπαρχει αντιρρηση? θυμαμαι mc's απ'τους αλφα γαμα
τωρα εισαι για λυπηση μωρη πουτανα agh
Ζν σχολη 10 γεματα χρονια πορωσης
καλη η γκομενα σου mc yaw μα μου δωσε τον κωλο της a xa
με λενε μηδενιστη ή βασιλιας της αντεργκραουντ
με τους αληταραδες παντα down
τα μπρατσα μου χιλιαδες pound
yaw

Τόλμα

πισω δεν κανω τελικα μαλακα μαθε το
βγαινω για πολεμο, οποτε γαμα το
ασε το δηθεν γαμαω και δερνω κρατα το
μικρο εγωισμο για την παρτυ σου μεροκαματο
βλακα μπαι μπαι δεν σου παει παει
πως το λενε δεν κολλαει χαι
ο τολμα παλι γυρναει
ετοιμος για πολεμο και ο πολεμος ξεσπαει
ετοιμαζω επιθεση και σιγουρα ποναει
τωρα μου μιλανε για αντεργκραουντ
get down με sound ασε τα μουνια και το χρημα το προσπερναω
παμε ακομα για ενα round
καθως κερναω με ηττα το κρου σου καθως το παταω
το παιζεις ?? μπαι μα στην ουσια εισαι by
που κανει dry ασε το ποσο αληθεια σκαει
και το ψευτικο χαρακτηρα στο πλαι δεν κολλαει
μου την ειδες καποιος μα καποιος τωρα στη σπαει
ειναι ο τολμα κι ηρθα τωρα για να μαθεις οτι λογια
λεγονται πολλα ομως σα ντοπια ειναι λιγα
δεξου την ηττα εισαι ξεφτιλα
κι οταν σου λεμε βλακα να πηδηξεις χωροπηδα

yaw agh yaw agh
γυναικες τριγυρω πολλες παρα πολλες αφου μαζευτηκαν οι ραπ αδερφες
και κανουν ραπ που λες

33)Ominus & Dj S – 20 Χρόνια

Είκοσι χρόνια μια ανασκόπηση
που γράφω για να νιώσω
Όσα δεν άγγιξα μικρός
Κι έτσι λίγο πριν τελειώσω
Τις στιγμές μου θα επουλώσω
Αν τα λάθη μου σκοτώσω
Μ’ αντάλλαγμα δυο στίχους
Μια ζωή θα ξεπληρώσω
Πόσο αλήθεια δε με νοιάζει
Το σενάριο πάντα αλλάζει
Μυαλό που δε σκουριάζει
Στη βροχή και το χαλάζι
Βλέπεις δε με επηρεάζει
Το πώς κυλάει ο χρόνος
Τις στιγμές που θα είμαι μόνος
Θα ‘ναι απέναντι μου ο φθόνος
Ένας πόνος δολοφόνος
Που δεν κράταγε πιστόλι
Να πνιγούν τα όνειρά τους
Στον καπνό, στην αλκοόλη
Ένα πέπλο μοναξιάς
σκεπάζει αυτή την πόλη
Έτσι μέσα σε μια νύχτα
Εναλλάσσονται οι ρόλοι
Όλοι νιώθουμε το ίδιο
Όμως άλλοι χαρακτήρες
Εαυτέ μου δεν εκτίμησες
Το μάθημα που πήρες
Παρέα μου δυο μπύρες
Το χαρτί κι ένα μολύβι
Αφήνει το συναίσθημα
Κρύβει τίποτα δεν κρύβει

20 χρόνια…
20 χρόνια μια ζωή
που δεν πρόλαβα να ζήσω
Ίσως έτσι…
Ίσως έτσι βρω τον τρόπο
να τα αφήσω όλα πίσω

Τώρα αναπολώ αυτές τις μέρες
Που ήταν όνειρα γεμάτες
Μα κάποτε κατάλαβα
Πως έτρεφα αυταπάτες
Με χίμαιρες εφήμερες
Που γίναν πιο ανήμερες
Πως ήσουν τόσο σίγουρος
Γι αυτά που δεν περίμενες
Ερώτηση που έκανα
συχνά στον εαυτό μου
Το μέλλον που σχεδίαζα
Δεν ήτανε δικό μου
Μια μίξη από πιέσεις
αμφιέσεις κι υποσχέσεις
Κανόνας απαράβατος
Δε δέχεται εξαιρέσεις
Κάποιοι ζούνε με ανέσεις
Και αμέτρητα λεφτά
Κι εγώ κλεισμένος
Σ’ εξήντα τετραγωνικά
Κανονικά δε θα ‘πρεπε
Ούτε καν να το σκεφτόμουν
Μ’ άρεσε τα βράδια
Που στις σκέψεις μου χανόμουν
Κι έπλαθα ιστορίες
Που κρατούσα μες το νου μου
Με έντονα στοιχεία
Από το χρώμα του ουρανού μου
Τα λόγια του παππού μου
Παντού με συνοδεύουν
Λίγοι μ΄ αγαπάνε
Κι άλλοι τη χαρά μου κλέβουν

20 χρόνια…
20 χρόνια μια ζωή
που δεν πρόλαβα να ζήσω
Ίσως έτσι…
Ίσως έτσι βρω τον τρόπο
να τα αφήσω όλα πίσω

Θυμάμαι τον πατέρα μου
Στου πόνου το κρεβάτι
Να χάνει τις αισθήσεις του
Δεν ήταν αυταπάτη
Δεν έφταιξε σε κάτι
Δε διάλεξε άλλο δρόμο
Ταξίδεψε για δυο λεπτά
Εκεί στον άλλον κόσμο
Και λέω ευτυχώς
Που στην τελευταία πτήση
Δεν έκλεισε εισιτήριο
Και κατάφερε να ζήσει
Γιατί αν μ’ είχε αφήσει
Όλα θα ‘ταν ένα τίποτα
Σαν λόγια ανεκτίμητα
Που μένουν πάντα ανείπωτα
Κι αν βρέθηκα πολύ κοντά
Σ’ αυτό που λένε θλίψη
Είναι ο λόγος που ο εαυτός μου
Δε φοβήθηκε να κρύψει
Ένα τόσο απλό συναίσθημα
Κομμάτι να το κάνει
Αν θέλεις να ξεχάσεις
Το κρασί μόνο δε φτάνει
Θερίζει σαν δρεπάνι
Τη στιγμή που κάποιος χάνει
Τα πρόσωπα που αγάπησε
Και λόγια πίσω άφησε
Απότομα σταμάτησε
Ο ένας απ’ τους δείχτες
Προσωπική ανάκριση
Καθώς περνάνε οι νύχτες

20 χρόνια…
20 χρόνια μια ζωή
που δεν πρόλαβα να ζήσω
Ίσως έτσι…
Ίσως έτσι βρω τον τρόπο
να τα αφήσω όλα πίσω

34)Sanjuro - Ο άγγελος μου

Ο άγγελος μου, έχει μακριά ξανθά μαλλιά
Και όταν κοιτάει την πιο απίστευτη ματιά
Ο άγγελος μου, λάμπει όταν μου χαμογελά
Και διώχνει μακριά για λίγο της ζωής μου τα στραβά
Ο άγγελος μου, έχει για μάτια δυο διαμάντια
Στα παραμύθια θα ήταν σίγουρα νεράιδα
Έχει το πρόσωπο της κάτι μαγικό
Και εγώ όταν κλαίω ο άγγελος μου είναι σαν μικρό μωρό
Ο άγγελος μου, είναι σαν ένα τριαντάφυλλο
Μπροστά της μοιάζω χορταράκι τόσο άσχημο
Είναι σαν ζωγραφιά που έκανε ο θεός
Σαν ένα αστέρι που ερωτεύτηκε μια μέρα ο ουρανός
Ο άγγελος μου, όταν θυμώνει απομακρύνεται
Φεύγει μακριά και στον εαυτό της κλείνεται
Έχει ένα κόμπο και ένα πόνο στην καρδιά
Και όταν την πήρα στην αυλή μου είχε σπασμένα τα φτερά
Ο άγγελος μου, την νύχτα μου κρατάει παρέα
Στην αγκαλιά της νιώθω τόσο τόσο ωραία
Μα ξημέρωσε η νύχτα και έφυγε μακριά
Ο άγγελος μου, σε άλλο άνθρωπο κρατάει συντροφιά
Ο άγγελος μου…

Ο άγγελος μου έχει χαθεί, δεν θα ρθεί, δεν θα ρθεί..
Ο άγγελος μου έχει χαθεί, δεν θα ρθεί, δεν θα ρθεί..

Ο άγγελος μου, γράφει απάνω στο χαρτί
Για ότι τη θλίβει και ότι την απασχολεί
Για ότι έχασε, και ότι της πήρε η ζωή
Για τα όνειρα που έχει κλειδωμένα στην ψυχή
Ο άγγελος μου, θέλει να φύγει από δω
Από ένα μέρος που αγαπώ όσο και μισώ
Θέλει αγάπη φυλακή και να δει τον ουρανό
Το ξέρω θα τα καταφέρει δεν ανησυχώ για αυτό
Ο άγγελος μου, βρήκε κρυψώνα με στους στοίχους μου
Και τώρα ζει, μες τους πιο όμορφους τους ήχους μου
Σε ένα γράμμα που μια μέρα μου χε στείλει
Σε ένα δάκρυ μου που κύλησε όταν δάκρυσε και εκείνη
Ο άγγελος μου είπε πως με εκτιμάει, ότι με σέβεται μα όχι πως μ’ αγαπάει
Και της το χα πει, δεν μ’ αγάπησε κανείς
Και να που βγήκε αληθινό το τραγουδάκι της ντροπής
Ο άγγελος μου, ίσως μου έχει πια θυμώσει
Για το αντίο που τα πάντα έχει προδώσει
Μα δεν γίνεται αλλιώς, δεν είμαι πια καλά
Απ’ τον πόνο άγγελε μου προτιμώ την μοναξιά
Ο άγγελος μου…

Ο άγγελος μου έχει χαθεί, δεν θα ρθεί, δεν θα ρθεί..
Ο άγγελος μου έχει χαθεί, δεν θα ρθεί, δεν θα ρθεί..

35)Sanjuro - Να την προσέχεις

Δε σε ξέρω...μα έμαθα να σε ζηλεύω
Βλέπεις αυτή που αγαπώ στην αγκαλιά σου την βλέπω...
κι εγώ μόνος μου μένω...
Θεέ μου πόσο την θέλω...
Θα`θελα να`ταν δικιά μου χωρίς εκείνη πεθαίνω...γιατί...
Γιατί να μη μπορώ εγώ να την κερδίσω...
Ξεριζώνω την καρδιά μου για να την φέρω πίσω...
Μα δεν τα καταφέρνω πάλι εσύ μου την κλέβεις...
Τη μικρή μου νεράιδα από τα χέρια μου παίρνεις!
Όλα δικά σου τα θέλεις μα πριν έρθεις εσύ...
την περίμενα εγώ στην αγκαλιά μου να μπει...
μα δεν φάνηκε...
κι έχασα το κορίτσι μου,
από τότε πολεμάω να ξεφύγω από την θλίψη μου!
Μην με παρεξηγείς, ξέρω πώς δεν σε νοιάζει.
Ξέρω πως το τραγούδι μου αυτό σε αηδιάζει,μα είναι ότι έχω,
όλη μου η περιουσία,ένα κομμάτι χαρτί και λίγο φαντασία
Πρόσεχε την γιατί εγώ δεν μπορώ,
νόμιζα θα`ρθεί να με βρει όμως δεν είναι εδώ,
γιατί από μας τους δυο εγώ είμαι ο χειρότερος,
στην καρδιά της μέσα είσαι σημαντικότερος!!

Δεν σε ξέρω αλλά να την προσέχεις!
Αυτή που αγαπώ εσύ την έχεις!
Θα`θελα να μαι εσύ...
για μία ώρα!
Να την είχα αγκαλιά...
για λίγο τώρα!

Πρόσεχέ την έχει περάσει πολλά,
ο χειρότερός της φόβος είναι η μοναξιά,
όταν δεν είναι καλά χάιδεψε της τα μαλλιά
πες της γλυκόλογα στ`αυτί και κράτησέ την σφιχτά!
Μην μου την κάνεις να κλαίει τέτοιο πλάσμα είναι κρίμα,
τα ματάκια της στοίχοι από το πιο όμορφο ποίημα!
Κι αν ποτέ σου θυμώσει δώσ' της μόνο αγάπη,
κοίταξε μην ραγίσει γιατί είναι σαν πορσελάνη.
Όμορφη και πολύτιμη να της φέρεσαι έτσι,
Είναι ένας άγγελος που στην αυλή σου έχει πέσει.
Κάποια βράδια...κάτι θα πάθει νομίζει...
Να της κρατάς συντροφιά μέχρι τα μάτια να κλείσει
ή και να κοιμηθεί για να σε δει στα όνειρά της που θα είσαι ο φύλακας...
ο γλυκός πρίγκιπάς της.
Να πηγαίνετε βόλτες στα πιο όμορφα μέρη,
γιατί σιχάθηκε εδώ πέρα όλο τα ίδια να βλέπει...
Και μην ανησυχείς εγώ γίνομαι σκόνη,
δε θα την ενοχλήσω όσο κι αυτό αν με σκοτώνει!
Η καρδιά μου είναι μόνη να χαρείς επομένως
μ' αυτή που εσένα αγαπάει εγώ είμαι ερωτευμένος!

Δεν σε ξέρω αλλά να την προσέχεις!
Αυτή που αγαπώ εσύ την έχεις!
Θα`θελα να μαι εσύ...
για μία ώρα!
Να την είχα αγκαλιά...
για λίγο τώρα!

36)Giants – Song 1 (diss στους Β-ΠΕΙΣ)

DASK
Πρωτον κοιτα την επομενη φορα να χωθεις
Δευτερον μου τα μπερδευεις μαν δεν ξερω τι εννοεις
Τριτον σε εμενα απευθυνεσαι η απλα παραλειρεις
Κοιτα με πως μιλαω μ’ ονοματα,γαμω τους βητα πεις.
Καυχιεσαι πως εξαφανιζεις οποιον και αν συναντας
Τι να σου πω μεχρι στιγμης ερχεσαι απλα και χαιρετας
Σου πηρε η δοξα τα μυαλα και σε πηγαινει δεν την πας,
Ειμαι ο ντι παλιομακα μην ξεχνας σε ποιον μιλας.
Και μην μου λες πως κουβαλας τα καλυτερα crew στην πολη
Ρωτησε τους για τον Dask να δεις με σεβονται ολοι
Το μονο ακυρο σε εσενα ειναι η επιρροη
Παρε τηλεφωνο ξανα για να μου κοψουν το CD.
Οι μονοι γιγαντες εκτος απο εσας ειναι του κατζ(?)
Μ’ ατακες του δημοτικου πας ρε ξεφτιλα να με φας
Κι οσον αφορα το γκρουπι ή μονο στα ακουστικα
Γιατι ρε μαν για να το κανετε ειστε ακομα μακρια
Ειναι οι G boy I boy ANT στο S boy
Giants δηλαδη γι αυτο δειξε μου λιγα σκιλλς toy
Κοιτα που ειναι εκει που το χω αφησει
Eκει που αρχιζει η ανατολη μου εσεις φτανετε στην δυση.

ΡΕΦΡΑΙΝ
Γιατι εδω ‘μαι εγω,σας ξερω απο ολους πιο καλα
Γιατι εδω ‘μαι εγω, ξερω τα λαθη σας καλα γι αυτο και
Όσο θα με εδώ, θα παταω καθε βλακα πουστη κομπλεξικο ναι
Οταν περπατω, σεισμο σε καθε βημα μου αυτοεκπροσοπω ναι
Όσο θα με εδώ, θα παταω καθε βλακα πουστη κομπλεξικο
Οταν περπατω, σεισμο σε καθε βημα μου αυτοεκπροσοπω

LEBRON
Καταρχας γαμαω εσενα και οποιον αγαπας
Στο ειχα πει να μην τολμησεις να πεις για μας,
Τι εχεις παθει εσυ δεν ησουν ενας γλυφτης του Τακη
Για ολους θα ειστε παντα ενα μικρο support γκρουπακι
Δεν ηθελα να ασχοληθω αλλα εσυ επιμενεις
Γαμα τους οπαδους τα αλανια μου ρωταν που μενεις,
Μπαινω και καρφωνω στο καλαθι σου σαν τον lebron
Μεσα στα μουτρα 5 ηλιθιων πουτανας γιων
Ημουν και θα με εδω,μεσα στον πανικο
Κραταω ψηλα την φαση που εχεις πιασει απ τον λαιμο
Ειναι πολυ καλο, για να ναι αληθινο
Καλυτερο lp του 6 σου φτανει αυτο?
Το χες πει και ο ιδιος ο X-Plicit δεν βριζει
Bομβαρδιζει, ποιοι ειναι σε οσους ξεχασαν θυμιζει.
Αντε βλακα μιλας και εσυ για txc και ffc,που κλασαν ολοι αυτοι και βγηκες εσυ.
Γιατι δεν λες στους οπαδους για τους Θεσσαλονικιους,που συνεχως τους ελεγες Βουλγαρους και πουτανας γιους.
Πως και καλα οι αλυτοι σας φαγανε λεφτα, στα γαμημενα σας τραγουδια δεν τα λετε αυτα.

ΡΕΦΡΑΙΝ
Γιατι εδω ‘μαι εγω,σας ξερω απο ολους πιο καλα
Γιατι εδω ‘μαι εγω, ξερω τα λαθη σας καλα γι αυτο και
Όσο θα με εδώ, θα παταω καθε βλακα πουστη κομπλεξικο ναι
Οταν περπατω, σεισμο σε καθε βημα μου αυτοεκπροσοπω ναι
Όσο θα με εδώ, θα παταω καθε βλακα πουστη κομπλεξικο
Οταν περπατω, σεισμο σε καθε βημα μου αυτοεκπροσοπω

LEBRON
Παιρνω ανασα την επομενη ριμα σου κανω πασα,
Ακου το γερακι σπιτι σου μα μην το μαθει ο Ασα.
Γιατι με μετα θα σε διωξει απο το group χαφιε,
Γλυψτου τα παπαρια για ενα ακομα κουπλε.

DASK
Ποιος κρεμοταν απ τα αρχιδια σου βλακακο δεν μας ειπες?
Ποιος μαζεψε τους βητα πεις πιος εκανε πιπες?
Ποιος σε ταϊζε ρε μαγκα οταν δεν ειχες να φας?
Ποιος σε εντυνε στα live και ποιος σου εγραφε τα raps?

LEBRON
Ε, τοσο σκληρο που το κοβουνε απ το ραδιο? (οοοοοο)
Πουλα ερωτες σε γκομενιτσες να σε παιξουν αυριο
Το παμε αλλου ας το παμε αλλου που ποτε λεγε
Εγω στους χιπ χοπ τσαμπουκαδες δεν ακουω, ρεγγε?

DASK
Εχεις χωρισει την Αθηνα στην μεση ετσι απλα
Και κα τ’ αλλα κρατηστε το γκραφιτι ψηλα.
Η ζωντανη σου εμφανηση απαντηση και καλα
Για πες μου,ποσο hardcore εισαι τελικα.

ΡΕΦΡΑΙΝ
Γιατι εδω ‘μαι εγω,σας ξερω απο ολους πιο καλα
Γιατι εδω ‘μαι εγω, ξερω τα λαθη σας καλα γι αυτο και
Όσο θα με εδώ, θα παταω καθε βλακα πουστη κομπλεξικο ναι
Οταν περπατω, σεισμο σε καθε βημα μου αυτοεκπροσοπω ναι
Όσο θα με εδώ, θα παταω καθε βλακα πουστη κομπλεξικο
Οταν περπατω, σεισμο σε καθε βημα μου αυτοεκπροσοπω
Όσο θα με εδώ, θα παταω καθε βλακα πουστη κομπλεξικο ναι
Οταν περπατω, σεισμο σε καθε βημα μου αυτοεκπροσοπω ναι
Όσο θα με εδώ, θα παταω καθε βλακα πουστη κομπλεξικο
Οταν περπατω, σεισμο σε καθε βημα μου αυτοεκπροσοπω

37)12ος Πίθηκος - Τα Βράδια

Ειμαι απο'κεινους που στο δρομο παντοτε φοραν κουκουλα
Απο εκεινους που αν εισαι θα σ'αποκαλεσουν τσουλα
Παντα μαχημος στην πρωτη γραμμη,ποτε στη ζουλα
Καρδιες που βαζουνε φωτιες,ρε βλακα δισκους πουλα.
Underground ζουμε,ναι,underground εκπροσωπουμε
Σαλονικα κανονικα και βρωμικα το ζουμε
Σκοταδι οταν πεσει θα βγουμε για ν'απλωθουμε
Αν δεις καπνους στον ουρανο,καπου εκει θα ζουμε.
Βασιλευουμε,παντοτε αποφευγουμε τα φωτα
Ρωτα πρωτα για'μας,κι υστερα φυγε σαν την κοτα.
Δεν ενοχλω μα αν με ανοχλησεις θα σε δω
Στο δρομο μου να σκυβεις και ν'αλλαζεις στενο.
Κι αφου το ξερω,με βλεπεις πλεον και δεν με χαιρετας
Εχε τα μουτρα τουλαχιστον στα ματια να με κοιτας.
Πολυ μιλας,και λιγα κανεις,κολλητε τι τρεχει?
Εγω ξερω,οταν εφτυνα νομιζατε πως βρεχει.
Τωρα τι?Ολοι μου σηκωσατε τη μυτη
Ολοι απο προβατα τωρα γινατε λυκοι.
Γραφω για τ'αλανια που τα βραδια δεν πανε σπιτι
Κωλοδαχτυλο ψηλα ποσους γλιτωσαν απο λυτη.
Αναβουμε φωτιες,σκιες γινομαστε τα βραδια
Μεταμορφωνομαστε,περιπλανιομαστε καποια καβατζα θα βρεθει
Δεν αγχωνομαστε,ψαχνομαστε,ματια κατακοκκινα,κλειδωστε πορτες γιατι ερχομαστε.

Γιατι τα βραδια,τα βραδια γινομαι φωτια με τα αλανια
Και τριγυρναμε σε στενα παιδια τζιμανια.
Οσο μπορουμε δεν θα αλλαξουμε,
Κοιταμε ψηλα γιατι ψηλα πρεπει να φτασουμε.
Γιατι τα βραδια,τα βραδια γινομαι φωτια με τα αλανια
Και τριγυρναμε σε στενα παιδια τζιμανια.
Οσο μπορουμε δεν θα αλλαξουμε,
Κοιταμε ψηλα γιατι ψηλα πρεπει να φτασουμε.

Σκοταδι επεσε ξανα
Στην πολη μου τα mics παιρνουν φωτια
Εδω που η ζωη κυλα χαλαρα γενικα.
Υπαρχει προβλημα,ακουω mc's μα δε βγαζω νοημα
Ελλειψη σεβασμου υπαρχει,καποιοι ζηλευουν μονιμα.
Ετσι παει,μενεις μ'αυτους που σε κρατανε,
Μ' αυτους που τα βραδια μαζι σου πινουν τριγυρνανε,
Σαν κωπροσκυλα,ποτε δεν γνωρισαν τ'αφεντικο τους
Σεβασμο κι αγαπη στα crewz που με θεωρουν δικος τους.
Σεβασμο,εχω δωσει για να απαιτω
Λυπαμαι μα με ψιχουλα μαν δεν θα αρκαιστω,
Στη χιπ χοπ φαση στη Σαλονικα ρωτα ποιος ειμαι εγω
Δεν γραφω ραπ τα βραδια,για να με κανουνε γνωστο!
Εγωιστικο,αν θες πες με κομπλεξικο
Που στραβωνω οταν θιγουνε κατι που αγαπω
Τη μουσικη που ακουω,την κουλτουρα που εκπροσωπω
Μετα απο τοσα χρονια εχω δικαιωμα σ'αυτο.
Φτυνω ξυραφια,που κοβουνε το δερμα σαν χαρτι
Κρυμενα κατω απ'τη γλωσσα μου,φονικη τεχνικη.
Γραφω μουσικη απ'τη στιγμη που ειναι βαρυ μα το σηκωνω
Ειμαι μικρος ομως γιγαντας σαν το Hulk δεν νιωθω πονο.
Βαρυς κι ασηκωτος δηλωνω,σαν τον τζον,
Σαν τον κα κα κατηγοριας βαρων βαρωνος.
Και ο χρονος δειχνει πως τρεχουν και δεν μας φτανουνε
Οι φουφιανει,τα γλυφτρακια κι οι προδοτες να πεθανουνε.

Γιατι τα βραδια,τα βραδια γινομαι φωτια με τα αλανια
Και τριγυρναμε σε στενα παιδια τζιμανια.
Οσο μπορουμε δεν θα αλλαξουμε,
Κοιταμε ψηλα γιατι ψηλα πρεπει να φτασουμε.
Γιατι τα βραδια,τα βραδια γινομαι φωτια με τα αλανια
Και τριγυρναμε σε στενα παιδια τζιμανια.
Οσο μπορουμε δεν θα αλλαξουμε,
Κοιταμε ψηλα γιατι ψηλα πρεπει να φτασουμε.

38)Βόρεια Αστέρια – Θερμή Θεσσαλονίκη

2004 τα Βορεια Αστερια γραφουνε, γραφουν τα βραδυο γραφω τα βραδια(χ6) με την παρεα,γραφω τα βραδια(χ3)
Γραφω τα βραδια τωρα με την παρεα, θερμη Θεσσαλονικη μαγκα κι ολα ειναι ωραια.
Είναι ωραια απλα αφου το βραδυ το περναμε μαγκα φουντα και ποτα(χ2)

3D
Κοιταω τα φωτα της,διαστελλονται παλι κορες ακομα μια νυχτα(??),μετρο(??)??? σιντι και ψωλες
Εγνατια, παραλια, Αριστοτελους, Τσιμισκή λιγο πιο κατω απο την Κουσκουρα σημαια 2G.
Παιρνει στροφες το μυαλο,μυριζω θερμαϊκο,παιρνω χαρτι και στυλο,ξες ποιος μου δινει ρυθμο.
Μουτρα αλητικα που δεν με αφηνουνε να κοιμηθω
Γραφω τα βραδια, το ποτηρι μου αδειασε βαλε ποτο
Ειναι σωστο γιατι ετσι μ αρεσει να ζω
Ειμαι εθυσμενος στο βορειοαστεριτικο ναρκωτικο
Δεν παιζει εξοδος αμα το ζησεις κολλησες γι αυτο ειμαστε λιγοι και καλοι και ακου μαγκα σκηνικο.
Οτι και αν πω δεν θα το πιασεις,καθως ραπαρω και μονο για να πιω κανω στασεις,3εις 3εις διαστασεις.
Βαλτε να πιω περναω το ραπ σ’ ενα λεπτο
Ειναι ακομα 6 εχουμε μεχρι τις 8.

ΡΕΦΡΑΙΝ
Γραφω τα βραδια τωρα με την παρεα,θερμη Θεσσαλονικη μαγκα και ολα ειναι ωραια.
Είναι ωραια απλα αφου το βραδυ το περναμε μαγκα φουντα και ποτα(χ2)

JAMAL
Καλη διαθεση χρειαζεται και αλκοολ να ρεει,να κανεις κατι σωστο για να ναι η βραδια οκ
Να χρησιμοποιησεις αυτα που σου δινονται
Μια πολη που ποτε δεν κοιμαται και ολα γινονται.
Σκηνικα καλα θα δεις, αμα την ζωη μας για ενα βραδυ γευτεις,δεν θα απογοητευτεις,θα θελεις ετσι να ζεις,θα θελεις ραπ με εμας να γραψει λιγακι για να ακουστεις.

ΜΙΚΡΟΣ ΚΛΕΦΤΗΣ
Αν ψαξεις καβαντζες παιζουν πολλα σπιτια
Μια βολτα στις σωστες περιοχες και θα μας βρεις.
Σκερτσα σε δρομους αλλα και ντοπα beatια
Ειναι οι ανωμαλοι number 1 θεσσαλονικεις.

ΖΗΝΩΝ
Ειναι οι 2G που δινουνε ρυθμους ζαλαδα και τρελη φεγγαραδα,φωτιζει μυαλα
Ατακες σουπερ γραφονται μεχρι τα ξημερωματα
Χαβαλες και αναμενα φυτηλια οι γειτονες απ τα μπαλκονια κατεβαζουν καντιλια.
Λενε πως ειναι 6 το πρωι κατεβασε την μουσικη μου λεει.
Κλεινω παντζουρι και παταω play
Σε ενα κομματι μεσα γινεται χαμος, λυρικος σεισμος ο βητα αστερισμος.

ΡΕΦΡΑΙΝ
Γραφω τα βραδια τωρα με την παρεα,θερμη Θεσσαλονικη μαγκα και ολα ειναι ωραια.
Είναι ωραια απλα αφου το βραδυ το περναμε μαγκα φουντα και ποτα(χ2)

up

nai re gamwto. htan megalo to thema kai synexeia evgaze error. an pathseis ta alla den anoigoun. gia auto postara se dekades

nai re gamwto. htan megalo to thema kai synexeia evgaze error. an pathseis ta alla den anoigoun. gia auto postara se dekades

euxaristw

up

Παρακαλώ όποιος έχει τους στίχους από Ταφ. Λάθος-Συναισθήματα, Βόρεια Αστέρια-Θερμή Θεσσαλονίκη και Giants-Diss στους Β-Πεις να τους ποστάρει.