etze – Πέμπτη, 24 Νοε. 2011, 21:05
ΠΕΡΙ ΝΕΡΩΜΑ ΚΡΑΣΙΩΝ,ΓΕΝΙΚΕΥΣΕΩΝ,ΑΝΑΓΩΓΙΣΜΩΝ ΚΑΙ ΛΟΙΠΩΝ ΔΑΙΜΟΝΙΩΝ
Ας ξεκινήσουμε με το απλοϊκό ότι ο λαός δε ήταν πάντα σοφός και πολλές φορές υπήρξε αμόρφωτος διότι το κρασί προέρχεται από το αρχαίο λήμμα κράμα πράγμα που σημαίνει κάτι ήδη αναμιγμένο άρα κρασί= οίνος(καθαρός) με δόση νερού οπότε το νερό στο κρασί αποτελεί άλλη μια θυμοσοφική μαλάκια(συγνώμη για την έκφραση), δεύτερον το να κάνεις αναγωγισμούς και να αναγάγεις με λίγα λόγια τα πάντα σε πολιτική(τι ραδιοσταθμό ακούς, τι τσιγάρα φουμάρεις, τη μουσική παίζεις ,τι γίνεται στην κρεβατοκάμαρα σου ή ποιες είναι οι σεξουαλικές σου φαντασιώσεις{δεν αναφέρομαι στον σεξισμό έχει να κάνει με συμπεριφορές στη σφαίρα του «κοινωνικού»}) δίχως να γνωρίζεις τα όρια του πολιτικού είναι επίσης μέγιστη παπάτζα και άκρως επικίνδυνη. Αν η μουσική είναι πολιτική ή αυτό το ρεύμα μουσικής(ραπ συγκεκριμένα) είναι πολιτικό αφήστε να το κρίνει η πορεία του στο χρόνο(36 έτη ήχου και δράσης επισήμως από το πρώιμο 1975 και ακόμα δεν μ’ έχει πείσει προσωπικά ότι είναι πολιτικό και με επιχειρήματα πολιτικά, μόνο χοντρικά το 1/10 της παγκόσμιας ραπ σκηνής, και της ελληνικής μαζί συμπεριλαμβανομένου, που έχω ακούσει ή έχει φτάσει στα αυτιά μου έχει και 5 πολιτικές σωστές κουβέντες να σου πεί ή επιχειρήματα ή κάποια περιγραφή καταστάσεων) οπότε τα γιατί και πώς και τις θεωρίες περί πολιτικών ταυτοτήτων των στιχουργών ή των mcs μάλλον τα θεωρώ κενά περιεχομένου. Αν πάρουμε τη λογική των επιχειρημάτων που έχουν παρατεθεί ως τα τώρα δεν διακρίνω καμιά λογική πρόταση. Λογική πρόταση για τους μη γνωρίζοντες είναι μια πρόταση που ξεκινάει με ένα Αξίωμα(κάτι που ισχύει-μια νομοτέλεια) συνεχίζεται με μια Παρατήρηση ένα εμπειρικό δεδομένο/ μια δράση που παρατηρείς και καταλήγει σ ένα Συμπέρασμα. Ας δούμε τώρα ορισμένα παραδείγματα αναγωγισμού της «εύκολης λογικής» που ισοπεδώνει βλακωδώς τα πάντα και τα οποία διακωμωδούνται άνετα …
Παράδειγμα πρώτο
Αξιωμα: Το ραπ είναι πολιτική μααααν(λέεεμε τώρα)
Παρατήρηση: Ο Γ.Α.Παπανδρέου είναι πολιτικός
Συμπέρασμα: Ο Γ.Α.Παπανδρέου είναι ράπερ(ΓΕΛΑΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ!)
Παράδειγμα δεύτερον
Αξίωμα: Η αναρχία είναι αντιφασισμός άρα οι αναρχικοί είναι όλοι αντιφασίστες (Γελάει ο κόσμος! μην το πείτε παραέξω αλλά οι αναρχικοί αυτοπροσδιορίζονται σε σχέση με τις ιδέες τις θεωρίες και τις δράσεις ΤΟΥΣ και δεν ετεροπροσδιορίζονται σε σχέση με κανένα φασίστα, παραφασίστα ή εξωγήινο με πράσινα μάτια)
Παρατήρηση: Ο Α που ναι αναρχικός παίζει σε ένα φεστιβάλ μουσικής με τον Β που ναι φασίστας(δεν αναφέρομαι στον Ευθύμη συγκεκριμένα δεν τον ξέρω τον άνθρωπο)
Συμπέρασμα: Ο Α δεν είναι αναρχικός ή ο Β δεν είναι φασίστας εξαιτίας αυτής της πράξης!!!!! ή όλη αυτή η πρόταση είναι για την εμποροπανήγυρη… κοινώς για τα πανηγύρια διότι δεν ισχύει ούτε το αξίωμα ούτε η παρατήρηση(εμπειρικά η λογικά) πόσο μάλλον το συμπέρασμα.
Συμφωνώ με τον μόνιμο κάτοικο που αναφέρει ότι η πορεία του καθενός πολιτικά φαίνεται στη γενική του στάση και όχι στο τι θα κάνει σε μια ζωντανή μουσική εμφάνιση ή μια συνεστίαση το ζήτημα έχει να κάνει καθαρά ότι ορισμένοι το βλέπουν παροντικά και βραχυπρόθεσμα και τρέχουν με καλές ή κακές προθέσεις (η πείρα μου έχει δείξει συνήθως με κακές) να πουν ότι κάποιος δε τηρεί τον λόγο του δεν είναι έτσι δε είναι αλλιώς δε είναι παραλλιώς το αν η στάση που διατηρείς είναι σωστή θα το δείξει ο χρόνος ο δρόμος και το τέλος γιατί για σχήματα μουσικής( ενίοτε και φορείς ταυτοχρόνως κάποιου μέρους πολιτικών θεάσεων και εμπειριών) μιλάμε που όλα έχουν ημερομηνία λήξης οπότε για να το πώ λαϊκά αφήστε την κριτική για όταν κρεμαστούν τα μικρόφωνα για τον καθένα και «κλείσει το πάλκο» μόνο τότε μπορείς να κάνεις μια ικανού τύπου αποτίμηση καθαρά σε μουσικό επίπεδο και επίπεδο ιδεών τελικά άξιζε ναι ή ου; … γιατί τον άνθρωπο αν δεν τον γνωρίσεις σαν υποκείμενο δεν το ξέρεις κι από κει παν κι άλλοι,(ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ-Σκέψου αν για μια επιλογή του α.χ του β.ψ του ω.δ οποιουδήποτε βρε αδερφέ άσχετα με την συνολική του πορεία δεδομένου ότι ξέρουμε και τις συνέπειες της επιλογής, και η επιλογή αυτή δεν έβλαπτε κάποιον ή τη σωματική μας ακεραιότητα ή το ήθος μας, λέγαμε κοίτα τον που ξεπουλήθηκε που πρόδωσε που κανε που ρανε που που που…θα κρεμιόμασταν και θα κρεμούσαμε σε αλληλουχίες ο ένας πίσω από τον άλλον, άσχετο αν μπορώ κάλλιστα να σου κριτικάρω ότι κανείς δε σου δίνει λογαριασμό για τις επιλογές του αν δε γουστάρει να σου δώσει ή δε σου χρωστάει για να στις δώσει η δε σε έβλαψε για να στις δώσει και να τις αποζητάς ΚΛΕΙΝΕΙ Η ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ)δε δείχνει τα πάντα ο χρόνος που τρέχει γιατί όσο τα σχήματα και οι άνθρωποι κινούνται μπορούν να πράξουν να δράσουν να γράψουν μυριάδες πράγματα… Αυτό που ενοχλεί τον καθένα είναι αυτό που έχει φτιάξει ο καθένας στην κούτρα και τον ενοχλεί. όταν μιλάμε για έμβιες έλλογες θηλαστικές οντότητες κοινώς ανθρώπους είναι λογικό αυτές να κάνουν και λάθη το ζήτημα κούκλε μου είναι γιατί εσύ και ο κάθε εσύ εξιδανικεύεις και προτυποποιείς τον οποιονδήποτε κρατάει ένα μικρόφωνο ή πει μια κουβέντα ή δυο ή ένα δίσκο ολόκληρο και κρέμεσαι από αυτά που δε συμφωνείς. Το ότι εσύ βάζεις κάποιον σε ένα βάθρο και τον θαυμάζεις για την σαθρή εικόνα που κατασκεύασες στο μυαλό σου φτιάχνοντας κατηγορίες «μή» και «δεν»(γιατί για τον άλλον που στα λέει, μια χαρά λειτουργούν για κείνον τα λόγια ΤΟΥ και οι πράξεις ΤΟΥ και στη λογική ΤΟΥ αυτός ξέρει τι γράφει συνάδουν μ αυτά που πιστεύει και λειτουργούν μια χαρά) πρέπει να κατηγορείς την πάρτη σου και κανέναν άλλο εκτός απ την πάρτη σου γιατί προσπαθείς απλά να μεταφέρεις την ευθύνη της μαλακισμένης σου αφέλειας κάπου αλλού Και επιτέλους ταυτίσου με αυτά που πιστεύεις εσύ και όχι με κάτι που θεωρείς στην κούτρα σου ως «πρέπει» και « στάνταρ» ότι το πιστεύει ή ότι πρέπει να το πιστεύει (για να μην τον χαρακτηρίσεις ως ελέφαντα) και ο άλλος.
το ραπ δεν είναι η ζωή σου είναι ένα κομμάτι από τη ζωή σου και επειδή η ζωή σου περιέχει στραβές λάθη και αδιέξοδα το ίδιο κάλλιστα μπορεί να περιέχει και το ίδιο το κομμάτι της που αφιερώνεται στο ράπ οπότε τσάμπα χαλιέσαι με το ραπ και τα πρότυπα που κατασκευάζεις στο κεφάλι σου και κοίτα πώς να βρείς διεξόδους για αυτά που πιστεύεις ότι σε περιορίζουν
Τώρα τα περί καθαρότητας λόγου και πράξης κοινώς για σένα που κοιτάς χωρίς να ξέρεις ούτε προθέσεις ούτε συνθήκες(αντικειμενικές ή υποκειμενικές) ούτε άτομα-υποκείμενα ούτε πράξεις στο σύνολο τους άλλα μόνο κάποια ελάχιστα πράγματα όπως π.χ μια ζωντανή μουσική εμφάνιση ή μια ρίμα ή ένα τραγούδι, είναι για την λογική των όσων επιχειρημάτων έχω δει ως τώρα μια πλευρά από ένα νόμισμα στο γνωστό παιχνίδι «κορώνα γράμματα» που στροβιλίζεται και ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις πως θα κάτσει θεωρόντας ότι έχεις πιθανότητες να ρθει κορώνα είτε γράμματα(εγκλωβίζοντας τον εαυτό σου σ ένα άκυρο δίπολο) γιατί το νόμισμα μπορεί να κάτσει και όρθιο αλλά και τότε θα βλέπεις «τη μια πλευρά απ’ το νόμισμα γιατί η αθέατη πληρώνεται στα σκοτεινά» (που λένε και κάτι φίλοι μου). Αυτό για όσους νομίζουν ότι η ζωή μας και οι επιλογές μας μέσα σε αυτήν είναι άσπρο- μαύρο ή μαύρο -κόκκινο ή κόκκινο βαθύ- κόκκινο απαλό ή γαλάζιο-λευκό.
Υγ:Ευχαριστώ όσους ξόδεψαν το χρόνο τους να το διαβάσουν
Καληνύχτα
Άψινθος από ΨΔ 07.
πολυ ωραια η αναλυση για το κρασι, δεν την ηξερα, το νοημα ομως μετραει στην προκειμενη περιπτωση. Το οποιο δειχνεις οτι επιασες.
για ολα τα υπολοιπα, δεν διαβασα κατι που δεν ξερω, και δεν καταλαβα τον βασικο σκοπο ολου του κειμενου.
Youtube links:Τ Ρ Ι Λ Ο Γ Ι Α
Spotify links:Τ Ρ Ι Λ Ο Γ Ι Α
ΈΛΕΟΣ
