Τα 10 πιο εντυπωσιακά Low Bap εξώφυλλα

Οι απόψεις για το Low Bap από τη πρώτη στιγμή της γέννησης του διίστανται. Χρόνιες αντιπαραθέσεις, αγάπη δίχως τέλος από τους υποστηρικτές του και ταυτόχρονα απέραντο μίσος από τους πολέμιους του, όπου δεν έλειψαν και αρκετές φορές να ανοίξουν κεφάλια στο όνομα του ανάμεσα στις δύο αυτές παρατάξεις. Αυτό που δεν μπορεί κανένας να αμφισβητίσει όμως είναι ότι και αυτό σαν είδος-κίνημα-θρησκεία (:rofl) προσέφερε με το τρόπο του πάρα πολλά στο ελληνικό μουσικό στερέωμα τόσο στο μουσικό-λυρικό κομμάτι όσο και στο γραφιστικό, μιας και σε όλη τη Low Βap πορεία είδαμε να αναδύονται ασύλληπτα και πρωτοποριακά concepts που μέχρι σήμερα μένουν αξεπέραστα και μοναδικά.

Ας δούμε-θυμηθούμε κάποια από τα πιο εντυπωσιακά εξώφυλλα low bap κυκλοφοριών, και μέσω αυτών ας κάνουμε ένα ταξίδι στο χρόνο, σε μια εποχή που όλα μοιάζαν πιο αγνά και ρομαντικά. Μια εποχή όπου η αξιολόγηση και η ακρόαση ενός δίσκου διαμορφωνόταν και εκτελούνταν αντίστοιχα με έναν πολύ πιο διαφορετικό τρόπο από τον πλέον σύνηθες.

Δίνες – Φαύλος Κύκλος (1999)

Οι Δίνες ήταν η πρώτη και πιο σημαντική οργανωμένη hip hop Dj ομάδα που δημιουργήθηκε στην Ελλάδα, μιας και ήταν η πρώτη αλλά και η μοναδική που κυκλοφόρησε dj tool στην Ελλάδα και γενικότερα στο κόσμο με τον ξεχωριστό αυτό τρόπο. Ήχοι και φράσεις και εκλεκτά μπιτάκια τιτλοφορούμενα όπως πάντα με το low bap χιούμορ πιθανότατα του big daddy κοσμούν το περιεχόμενο αυτού του δίσκου. Πέραν των γνωστών dj s της τότε low bap σκηνής (DJ Enigma, DJ Longplay, Θηρίο, DJ Smartie Al, DJ S Kills) στο Φαύλο Κύκλο, συμμετείχε και η πρώτη και ίσως πραγματικά η μοναδική στην Ελλάδα κοπέλα Dj, η Dj Vibe, η οποία στη συνέχεια ακολούθησε διαφορετική καλλιτεχνική πορεία, συγκεκριμένα στο χώρο της υποκριτικής. Όσον αφορά το εξώφυλλο του δίσκου.. o Χ-Ray απεικονίζει το κύκλο της hip-hop ακολουθίας: δισκοθέτηση-ακρόαση-ηχογράφηση-αποτέλεσμα(;) και πάλι απ'την αρχή.

Active Member-Μύθοι Του Βάλτου (1997)

Ένας από τους πιο εμβληματικούς δίσκους που κυκλοφόρησαν ποτέ από τη Low Bap σκηνή. Ακόμη και το μεγαλύτερο ποσοστό των real σκληροπυρηνικών χιπχοπάδων βγάζει το καπέλο στο δίσκο αυτό. Σχεδόν τα περισσότερα από τα κομμάτια του δίσκου αγαπήθηκαν ιδιαίτερα από το κοινό και με το παραπάνω τόσο για τις επιλογές ας το πούμε πλέον των μουσικών παραγωγών όσο και για τους στίχους που οι περισσότεροι της εποχής θυμούνται ακόμα απ' έξω. Το όλο concept του δίσκου πλαισίωσε με το καλύτερο δυνατό τρόπο ο Αντώνης Γλυκός, ένας άνθρωπος με πλούσια καριέρα πάνω στον σχεδιασμό εξωφύλλων στην ελληνική μουσική βιομηχανία, αντικατροπτίζοντας ακριβώς το τίτλο αλλά και το σκοτεινό ύφος του δίσκου πάνω σε ένα εξώφυλλο που έμεινε στην ιστορία.

Φάρσα-Δε Σάουντρακ (2000)

Η πιο ξεχωριστή και χιουμοριστική Low Bap συλλογή που μόνο οι ψαγμένοι hiphopers της εποχής θυμούνται ακόμη. Πουθενά δεν αναφέρονται ποιοι είναι οι performers, οι παραγωγοί και υπεύθυνοι για την κυκλοφορία αυτή. Με μια προσεκτική ακρόαση θα διακρίνει όμως κάποιος σίγουρα τους Τότεμ, Παράφρων, Βέβηλο, Θηρίο, Βαλάντης (Στίχοιμα), Xray και πολλούς άλλους. Ένας αρκετά ενδιαφέρον δίσκος-παρωδία όπως oι ίδιοι αποκάλεσαν κατά την κυκλοφορία, περνώντας μηνύματα που ελάχιστοι ήταν σε θέση να αντιληφθούν, αφού ταυτόχρονα εξαπολύουν επίθεση σε διάφορα σχήματα της εποχής με διαφορετικό τρόπο κάθε φορά. Ένα αμφιλεγόμενο άλμπουμ όπου με τη σειρά του το εξώφυλλο του δίσκου, υπό την επιμέλεια του X-Ray, να θολώνει ακόμη πιο πολύ το τοπίο και να δίνει μια ακόμη πιο μυστήρια διάσταση στο όλο θέμα. Μια παρωδία χιπ χοπ που ο προφέσορας δεν έφερε το πείραμα σε πέρας και γεννήθηκε το τέρας ; Ποιος ξέρει;

F.F.C. – Σκληροί Καιροί (1993)

Κι όμως. Ο πρώτος δίσκος των FF.C κυκλοφόρησε από την Freestyle Productions. Δε θα τον χαρακτηρίζαμε σε καμία περίπτωση low bap αλλά.. πίσω στο 1993 όλα μοιάζαν διαφορετικά. Τότε η hip hop κοινότητα ήταν μια παρέα. Κι ακόμη περισσότερο μια παρέα οι ίδιοι οι δημιουργοί του. Όπως είναι συνηθισμένο μέχρι σήμερα οι κόντρες δεν άρχισαν να εμφανιστούν και σύντομα οι μεν και οι δεν τα σπάσαν. Όποιος έχει τη πρώτη έκδοση του άλμπουμ Σκληροί Καιροί, θα διακρίνει πάνω στο Label του βινυλίου ότι γράφει Freestyle Productions ενώ στην επανέκδοση δεν αναγράφεται καν. Χρονολογιακά παρ' όλο που τα περισσότερα κομμάτια του δίσκου ήταν όντως τα πρώτα πρώτα αυθεντικά hip hop κομμάτια που γραφτήκαν ποτέ στην Ελλάδα, μιας και οι FF.C γράφαν ιστορία ήδη από το 1987, ο BD Foxmoor με το τρόπο του κυκλοφόρησε πρώτος τη Διαμαρτυρία όπου αποτελεί επίσημα το πρώτο hip hop album στην Ελλάδα. Και πίσω στο θέμα μας... Το cult εξώφυλλο δείχνει τη πρώιμη σύσταση των FF.C στο Εθνικό Ωδείο των Αθηνών στη Ρυγίλλης, ένας μέρος που μόνο skaters επισκέπτονται πλέον (Αγρινιώτες στη πλειοψηφία).

Βαβυλώνα – Πολισμανία / Αλήτης Στη Χώρα Των Θαυμάτων / Δίνες (1999)

Πρόκειται για το δεύτερο Single των Βαβυλώνα αλλά και για τον προπομπό του δεύτερου άλμπουμ της πρωταρχικής σύστασης του σχήματος, το Κουαρτέτο Των Στοιχειών. Ένα Single αφιερωμένο αποκλειστικά στα εκτελεστικά όργανα της τάξης, μιας και στο εξώφυλλο παρουσιάζουν τις ομάδες καταστολής να παλεύουν μέσα στις φλόγες να επιβάλλουν το νόμο και τη τάξη. Το γραφιστικό concept συμπληρώνει το cover που αποτυπώνεται πάνω στο CD, όπου φαίνεται ένας τύπος πάνω στο μηχανάκι του που υπόκειται σε έλεγχο από την ομάδα Ζ. Πριν κάποιος ξεστομίσει διάφορα για τον BD Foxmoor και τον X-Ray μη ξεχάσουμε να αναφέρούμε ότι οι ιθύνοντες για τη γραφή των στίχων του πιο ιστορικού κομματιού απέναντι στην Ελληνική Αστυνομία είναι οι προαναφερθέντες. Αξίζει να αναφερθούμε επίσης και στο video clip του Πολισμανία όπου λόγω λογοκρισίας δεν κυκλοφόρησε και δεν προβλήθηκε ποτέ στην τηλεόραση, μιας και τότε ήταν το μοναδικό μέσο διάδοσης και προβολής οπτικοακουστικού υλικού.

Καμίζα (2004)

Μια ξεχασμένη συλλογή από το 2004 βρίσκεται στην 6η σειρά. Μία από τις διάφορες κυκλοφορίες της πλέον 8ctagon. Η συλλογή αυτή περιείχε μόνο μόλις 6 κομμάτια στα οποία συμμετείχαν οι Steel 440, Radim, Βαβυλώνα κατά τη τελευταία τους σύσταση, Fab 888 και BD Foxmoor. Το πιο σημαντικό στοιχείο του δίσκου είναι το εξώφυλλο στο οποίο πάνω σε ένα έξυπνο background συναντάμε έναν φουτουριστικό Samurai φέροντας στο ένα χέρι μικρόφωνο και στο άλλο σπαθί, μια ακραία αισθητική σε σχέση με το περιεχόμενο η οποία σε συνδυασμό με τον τίτλο -Kamiza- δίνει μια οπτική μιας άλλης διάστασης ιντριγκάροντας τον ακροατή σε μεγάλο βαθμό για το τι μπορεί να κρύβεται μέσα σε αυτό το άλμπουμ. Ένα από τα πιο εντυπωσιακά covers και προσωπικά από τα πιο αγαπημένα.

Active Member – Το Μεγάλο Κόλπο (1995)

Το Μεγάλο Κόλπο αποτελεί τον πρώτο low bap δίσκο ο οποίος κυκλοφόρησε από δισκογραφική εταιρία και συγκεκριμένα τη Warner. Αναμφισβήτητα ο πιο σημαντικός και δίσκος-σταθμός για την πορεία των Active Member αφού εμπεριέχονται 2 από τα πιο σημαντικά κομμάτια των Active Member τα οποία τους έκαναν ευρέως γνωστούς σε όλη την Ελλαδα, ο Πρόσφυγας και το Άκου Μάνα. Τα δύο αυτά κομμάτια αποτέλεσαν επίσης και τα μοναδικά κομμάτια που κυκλοφόρησαν ποτέ σε 12'' Single βινύλια στην Ελλάδα. Το εξώφυλλο του δίσκου θα μπορούσε να πει κάποιος πως είναι η ίδια η δεκαετία του 90 σε μια εικόνα. Το σύστημα εξαερισμού, τα ζεστά χρώματα.. μια γλυκιά μελαγχολία κι ένα σκέτο ταξίδι σε αναμνήσεις που καν δεν έχεις ζήσει.

Βαβυλώνα–Το Κουαρτέτο Των Στοιχειών (1999)

Ένα αινιγματικό εξώφυλλο σε μια αισθητική τόσο επιβλητική όσο και το περιέχομενο του δίσκου. Ένα τούνελ από σταλαγμήτες δείχνοντας στην άκρη το φως. Ο δεύτερος και τελευταίος δίσκος του αρχικού σχήματος των Βαβυλώνα. Κάθε κομμάτι του δίσκου και μια ξεχωριστή ιστορία. Η αιχμή του δόρατος των low bap κυκλοφοριών που κράτησε άξια το πιο δυνατό ανάχωμα έναντι στις όποιες κινήσεις του ηγήτορα της που κατά πολλούς αποτέλεσαν και την αιτία που επισκίασαν μια για πάντα τη low bap σκηνή. Βάζοντας στην άκρη αντιπαραθέσεις, κλεψιές και διαπροσωπικές διαμάχες, κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι πρόκειται για ένα από τους πιο σημαντικούς δίσκους της low bap σκηνής που άφησε το δικό του ανεξίτηλο σημάδι έως σήμερα, αφού όλα τα κομμάτια του δίσκου αγαπήθηκαν το κάθενα ξεχωριστά από όλο το κοινό.

Piñata – Έθιμο (2000)

Οι Pinata ήταν ένα σχήμα που φτιάχτηκε στα τέλη της δεκαετίας του 90 και αποτελούνταν από τους Caribu, DJ Millman, Flaco και G.Loca. Το Έθιμο ήταν το πρώρο mini-album των Pinata και κυκλοφόρησε από την V2 στα μέσα του 2000. Στη συνέχεια κυκλοφόρησαν μερικά κομμάτια σε κάποιες low bap συλλογές, έβγαλαν ένα δίσκο σε συνεργασία με τους Ρέλικα, ενώ τελευταία φορά τους είδαμε καπου στο 2007 στον ομότιτλο δίσκο των Psyclowns. Δυστυχώς το σχήμα δεν έφτασε πολύ ψηλά και δεν κατάφεραν να γίνουν ιδιαίτερα γνωστοί όπως τα περισσότερα low bap σχήματα του ίδιου βεληνεκούς της εποχής. Το εξώφυλλο όμως του Έθιμου παραμένει αξέχαστο, στο οποίο βλέπουμε μια πινιάτα να σπα και να βγαίνουν από μέσα τα low bap δαιμόνια. Άλλο ένα εξώφυλλο σχεδιασμένο από τον ταλαντούχο στο είδος X-Ray.

Βαβυλώνα - Αρχή Επί Τέλους (1997)

Εδώ ίσως να μιλάμε για το καλύτερο εξώφυλλο ελληνικού hip hop δίσκου, που εύκολα θα μπορούσε να κατατεθεί και ως από τα πιο έξυπνα παγκοσμίως για όλο το concept γενικότερα. Όλη η ιστορία της Βαβυλώνας σε ένα hip hop παραμύθι! Την επιμέλεια του εξωφύλλου ανέλαβε η Κρίνα Βροντή, ενώ τα άρρωστα εμπνευσμένα σκίτσα ο X-Ray. Πρόκειται για μία από τις πιο πρωτοποριακές και έξυπνες κυκλοφορίες στην Ελλάδα, τόσο για το ιδιαίτερα δουλεμένο λυρικό στοιχείο που δεσπόζει καθ' όλη τη ροή του δίσκου όσο και για τα αναρίθμητα μηνύματα που περνά. Ταυτόχρονα να αναφερθεί ότι αποτελεί και το πιο δυσεύρετο δίσκο βινυλίου στην Ελλάδα. Χωρίς να ξέρει κανείς το γιατί και το πώς, ζήτημα να έχουν διασωθεί πάνω από 30 αντίτυπα. Είναι τόσο σπάνιος που οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν καν ότι έχει κυκλοφορήσει ποτέ σε βινύλιο. Λογικά θα ακολούθησε η ίδια ιστορία όπως και με την Απειλή...

Αυτά ήταν μερικά από τα πιο εντυπωσιακά εξώφυλλα που έδωσε η Low Bap σκηνή. Εύκολα συμπεραίνει κάποιος πόσο σημαντικό και καθοριστικό ρόλο παίζει το εξώφυλλο για ένα δίσκο αλλά και ταυτόχρονα πόσο στα σοβαρά λαμβανόταν υπόψιν η επιμέλεια του πίσω στη χρυσή εποχή του hip hop. Εν αντιθέσει πλέον κανένα σχήμα-καλλιτέχνης δε δίνει βαρύτητα στο κομμάτι αυτό, συναντώντας παντού το ίδιο κακό και τυποποιημένο μοντέλο εξωφύλλων, παρ' όλο που υποτίθεται ότι ζούμε στην εποχή της εικόνας όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά από πολλούς.