Oxres pornes mesa sto kokino xali faskiomenes Krivune tin dropi pu feran sti gi kinedus pimenes Low bap mu se efxaristo ya tin fotia sta sthitia Na mas sidrofevi san vizita tin asteroti nixta Exo ena stixo tameno ya tin orea su kori Vale krasi paraksene, tha valo to kokori Votana ke stixon skaromata se paliokaliva Kato sto perama tis lismonias, ipocosmos alivas
Παμπλo – Τρίτη, 06 Δεκ. 2022, 00:42 Oxres pornes mesa sto kokino xali faskiomenes Krivune tin dropi pu feran sti gi kinedus pimenes Low bap mu se efxaristo ya tin fotia sta sthitia Na mas sidrofevi san vizita tin asteroti nixta Exo ena stixo tameno ya tin orea su kori Vale krasi paraksene, tha valo to kokori Votana ke stixon skaromata se paliokaliva Kato sto perama tis lismonias, ipocosmos alivas
Παμπλo – Τρίτη, 06 Δεκ. 2022, 00:42 Oxres pornes mesa sto kokino xali faskiomenes Krivune tin dropi pu feran sti gi kinedus pimenes Low bap mu se efxaristo ya tin fotia sta sthitia Na mas sidrofevi san vizita tin asteroti nixta Exo ena stixo tameno ya tin orea su kori Vale krasi paraksene, tha valo to kokori Votana ke stixon skaromata se paliokaliva Kato sto perama tis lismonias, ipocosmos alivas
sktpomenos me 8rassos toy ayrio to kanabatso poy 8a riksw me 8arros toy rap ton paliatso pornh poy ksepoylietai sta dhmosia orgia toy xip xop to ptwma trwne sa ta ornia aaato marazi panw apo toy rap ton aliba me lene xipsfak, kserw mono na gamw th freeba
CREW GAGALUDI ELA AGORI MU ka8e post einai proion satiras re gianaki eisai eleos to hip hop den einai gia ta salonia kai gia ka8e skyladiko sin a8ina to vradu einai gia ton dromo. street life 0104⠀بطل من الوقت
Alibas Φτιασιδωμενο ξωτικό της καλυβας Φυσηξε καταραμένος λιβας Πίνω τη λησμονιά πάνω στο γριβα Για τους αφορισμενους μιας ξειγλωττης πατριδας Η φτιάξη σου ειναι όλη μια σελίδα
nai ego vazo pswli poustarda ketsapou
sahalem – Τετ, 7 Δεκ 22, 16:34 – Τελευταία αλλαγή: Τετ, 7 Δεκ 22, 16:35 by sahalem, έχει αλλάξει 2 φορές.
Καλωσήρθες παράξενε στο τόπο μου, γροικιάζει η φωνή της αλεπούς για να ωρείς καρδίτις ήταν κομπορρημοσύνη απ'το νότο που θυμάμαι κακοζήλως ήταν μίμηση σιωπής
Καλώς σε βρήκα, ζητάω λίγο αμφίψωμο ο θαλλός θα χρυσανθίσει στην κρυφοπερπατησιά κόλαφος ήταν το μαρτύριο μου σύσσωμο νείρομαι την άνοιξη μετά την κοσμοχαλασιά
Πολλά περίεργα τα λες, εγώ είμαι ουραγός πτωχαλαζών ήμουν κάποτε, μα νόμιζα τιμαφλής τι ειν το ψήγμα στο εσωπάλαμο σου? απ'το φως που βγήκε, σκαπανέας είσαι αυτής της Γης?
Είμαι ο υφέρπων πληγωμένου κρασοπιώματος κατάφωρος δεν είμαι, ζητάω λιμάνι ή επίνειο δημαγωγοί ήταν υπεύθυνοι για σώμα του πτώματος που το ατόπημα ήταν να ελέγχουν το μαστίγιο
Είσαι από μακρινά ή πας να με βαυκαλίσεις? ξερογούλι την ποτήρα άφηκες, μου είσαι ζοφερός το καταπίστευμα χρόνια είπα εαυτέ να μην λυγίσεις αν προδομένος πάλι νιώσεις απ'το μίασμα, το εντός.
kwstassketo – Ηρεμησε αδερφε,ζητα να σου χορηγησουν ζάνι (εκει που σε εχουν) θα σε προστατευσω απ'τον καθε Ζαννή Μιχάλη
Vosk_os – Η πρέζα με έσωσε απ' το Λόου μπαπ
sahalem – Τετ, 7 Δεκ 22, 16:54 – Τελευταία αλλαγή: Τετ, 7 Δεκ 22, 16:55 by sahalem
Εκράτα κονδυλοφόρο στυλεό γρατσούνα το αγκρίφι στο χάρτο το λευκό εν αρχήν ην ο λόγος, αυτός που θα ακούσεις ξεράθηκε ποτάμι της ψυχής, πως να ξεπιώ
Μ'αρέσεις γιατί δεν είσαι σαν τους ποιητάδες τους βουλευτάδες, τους σκυλογιούς που τυραννούν αζάτικος μου φαίνεσαι, χωρίς εδάφη ή πατεράδες χωρίς ινάτι να κερδοσκοπεί που οι άλλοι πονούν
Να πεις, πως αν η ζωή οδεύει σακάτου ένα σεργιάνι στης καρδιάς το κήπο θα αρκεί λόγια στέρφα ζωοπλάνοι θα τους πουν του θανάτου καρφιά και άκανθος ελευθερώνει, δεν πολιορκεί
Μου φαίνεται γίνομαι λίγο αλαφροΐσκιωτος η στεφανοθήκηνη λάμπει? ή είναι παραισθήσεις? με φασκιά το χαρτί που γράφω, αλήθεια πως? πως ζιλές δεν εφοράς και κουρέλια θα τρυπήσεις?
Όταν κατανοήσεις , θα αδειάσει το γιοματάρι απ το γούπατο θα βγεις, θα κάνεις μια γράνα κλείνεις τα μάτια να σκεφτείς το αλφαβητάρι εξαφανίζομαι, κρύος αέρας, να δεις το θαύμα
Μιλούσα μόνος τόση ώρα, μήπως είμαι ζαβός? ζαμάνια ίσως περάσαν με αυτά τα βάγια? αντί φλογίδιον στο κήρος τώρα μόνο καπνός μία στάχτη στη ψυχή έχω, μα πλέον δεν ειναι άδεια
kwstassketo – Ηρεμησε αδερφε,ζητα να σου χορηγησουν ζάνι (εκει που σε εχουν) θα σε προστατευσω απ'τον καθε Ζαννή Μιχάλη
sahalem – Τετάρτη, 07 Δεκ. 2022, 16:34 Καλωσήρθες παράξενε στο τόπο μου, γροικιάζει η φωνή της αλεπούς για να ωρείς καρδίτις ήταν κομπορρημοσύνη απ'το νότο που θυμάμαι κακοζήλως ήταν μίμηση σιωπής
Καλώς σε βρήκα, ζητάω λίγο αμφίψωμο ο θαλλός θα χρυσανθίσει στην κρυφοπερπατησιά κόλαφος ήταν το μαρτύριο μου σύσσωμο νείρομαι την άνοιξη μετά την κοσμοχαλασιά
Πολλά περίεργα τα λες, εγώ είμαι ουραγός πτωχαλαζών ήμουν κάποτε, μα νόμιζα τιμαφλής τι ειν το ψήγμα στο εσωπάλαμο σου? απ'το φως που βγήκε, σκαπανέας είσαι αυτής της Γης?
Είμαι ο υφέρπων πληγωμένου κρασοπιώματος κατάφωρος δεν είμαι, ζητάω λιμάνι ή επίνειο δημαγωγοί ήταν υπεύθυνοι για σώμα του πτώματος που το ατόπημα ήταν να ελέγχουν το μαστίγιο
Είσαι από μακρινά ή πας να με βαυκαλίσεις? ξερογούλι την ποτήρα άφηκες, μου είσαι ζοφερός το καταπίστευμα χρόνια είπα εαυτέ να μην λυγίσεις αν προδομένος πάλι νιώσεις απ'το μίασμα, το εντός.
sahalem – Τετάρτη, 07 Δεκ. 2022, 16:54 Εκράτα κονδυλοφόρο στυλεό γρατσούνα το αγκρίφι στο χάρτο το λευκό εν αρχήν ην ο λόγος, αυτός που θα ακούσεις ξεράθηκε ποτάμι της ψυχής, πως να ξεπιώ
Μ'αρέσεις γιατί δεν είσαι σαν τους ποιητάδες τους βουλευτάδες, τους σκυλογιούς που τυραννούν αζάτικος μου φαίνεσαι, χωρίς εδάφη ή πατεράδες χωρίς ινάτι να κερδοσκοπεί που οι άλλοι πονούν
Να πεις, πως αν η ζωή οδεύει σακάτου ένα σεργιάνι στης καρδιάς το κήπο θα αρκεί λόγια στέρφα ζωοπλάνοι θα τους πουν του θανάτου καρφιά και άκανθος ελευθερώνει, δεν πολιορκεί
Μου φαίνεται γίνομαι λίγο αλαφροΐσκιωτος η στεφανοθήκηνη λάμπει? ή είναι παραισθήσεις? με φασκιά το χαρτί που γράφω, αλήθεια πως? πως ζιλές δεν εφοράς και κουρέλια θα τρυπήσεις?
Όταν κατανοήσεις , θα αδειάσει το γιοματάρι απ το γούπατο θα βγεις, θα κάνεις μια γράνα κλείνεις τα μάτια να σκεφτείς το αλφαβητάρι εξαφανίζομαι, κρύος αέρας, να δεις το θαύμα
Μιλούσα μόνος τόση ώρα, μήπως είμαι ζαβός? ζαμάνια ίσως περάσαν με αυτά τα βάγια? αντί φλογίδιον στο κήρος τώρα μόνο καπνός μία στάχτη στη ψυχή έχω, μα πλέον δεν ειναι άδεια