Γκρίζα Πολιτεία
http://www.youtube.com/watch?v=1kYF1a-k_T0
χαμένοι νόμοι, ενοποίηση, κόσμος φθοράς
σκοτώνει μια γενιά που άνθισε μέσα στην ύπνωση
αγχόνη που σφιχτά τυλίγει το λαιμό
στοιχειωμένα χαλάσματα και tethra
μάστιγα, λιωμένη κόλαση σ'ένα κουτάλι
σφαίρα χωμένη στη θαλάμη
πανικός, πλεκτάνη, μια φορά μονάχα φτάνει
πούστης, μπάσταρδος κι αλάνι
σε τρελό χορό, σκόνη, κυνήγι δράκου
φόβος, όλεθρος, θανατικές ποινές μπροστά στο πέρασμα
φωνές που σε καλούν μες στη διάσπαση
ηρεμιστικών ακόρεστη κατάπωση
ωδή στη νεκρανάσταση, φιάλες αίμα, άσπρες κόρες
γάγγραινα, πληγές, σάπιες επάνω σε ψυχές
αϋλες μορφές και ανασήσταση
στη διαστροφή φονιάδες μέσα στα καλντερίμια
ένα στρες, εικόνες βίας
εναρμονισμός στο κόσμο των δαιμόνων
όραμα εκτός συνόρων, ψύχωση
μικρόφωνα και υπογραφές στη σιωπηλή εξέγερση
ενέσιμη ουσία, ξένη μες στη γκρίζα πολιτεία,
ξένοι μες στη γκρίζα πολιτεία, ξένοι μες στη γκρίζα πολιτεία...
Τα μάτια αλλάζουν βλέμμα
http://www.youtube.com/watch?v=paeLpIYGISE
κρυμμένος πίσω από σελίδες, μυθοπλαστικές παγίδες
όνειρα ψυχρά νεκρόφωτα που λάμπουν στη δύση του ήλιου
άψυχες μορφές ακολουθούν τα βήματά μου στις μέρες που ο κόσμος
όλεθρο ποτίζει, συντρίμμια και φρίκη
γύρω από τη σφαίρα της τρέλας σα περιφέρομαι
ελπίζω στο τίποτα, βασισμένος σ'ελπίδες που σβήνουν
όλοι έχουν μάθει να παίρνουν, ποτέ να δίνουν
κι ό,τι παραμένει ατόφιο με φθόνο το κατακρίνουν
όσα δε νιώθεις τη μέρα, τη νύχτα σκάνε
εμμονες ιδέες, ερινύες, σκέψεις υπαρκτές κι ανύπαρκτες
λέξεις ξεθάβοντας προβλέψεις μέλλοντος κάνοντας χρήση
χάνοντας κάθε ουσία, έκφραση νοθεία, ευφορία, στιγμιαία αρρυθμία
κάτοικος μιας κόλασης επίγειας, πιστή στη κοσμοθεωρία του χάους
άφαντους δρόμους διαβαίνοντας σε κήπους πέτρινους
εκεί που στέρεψαν τα δάκρυα, προσηλλωμένος σε τάφους
μα το τελευταίο χτύπο της καρδιάς, δε ξέρω πια αν χαίρομαι ή αν λυπάμαι
αν είναι λύτρωση ο θάνατος ή πρόκληση ζωής
η γη απλώνεται, μη ψάχνεις συνοχή μέσα απ'τα λόγια μου
απλώς γράφω γιατί μέσω των στίχων βρίσκω διαφυγή
τείνουν τα πάντα παρεκκλίνει η λογική...
Όμορφη Πόλη
http://www.youtube.com/watch?v=mTSap8NL2rQ
όψη που πάγωσε σαν ανάμνησης κραυγές, μπαρουτοκαπνισμένα σώματα
θανάτου άρωμα, βήματα πάνω από νεκρά κορμιά μεσα στο παρανάλωμα πυρός
για νύχτες, σκάλωμα, δυό λόγια πανικού μέσα στο τελευταίο αντίο
φως ατέλειωτο και ξάφνου σταματάει το κρύο
επιβάτες σ'ένα πλοίο, με κατεύθυνση τα Τάρταρα
πένθιμου σάλπισμα ηχεί στα αστικά αναχώματα, μόνο φυγής συναίσθημα
η ομορφιά της πόλης σαν θολή αναλαμπή σε μέθης ξέσπασμα
θύματα ξέφρενα σ'ένα λαβύρινθο με εκθέματα αποσύνθεσης
στολίδια μιας γενιάς τα αποκαΐδια
έχω μια έκφραση τέχνης, παγίδα, έλεγχος νοοτροπίας, σκέψης
άσκοπα παλεύεις να ανήκεις κάπου, να πιστέψεις
σ'εποχές στεγνές από χαρά κι αισθήματα
δρόμοι στο πουθενά, πιστοί στο τίποτα
επείγει κίνηση γι'ανάγκη για επαγρύπνηση
παρέμβαση, ήχος τέχνη εκτέλεση, ψυχο-επέλαση
σαν κύμα ωστικό ήρθε και σάρωσε σαν βόμβα στη Βαγδάτη τον εγχώριο
ήρθε και σάρωσε σαν βόμβα στη Βαγδάτη τον εγχώριο..
Τρύπια μπάλα
http://www.youtube.com/watch?v=KXbyOK7n4XM
ιστορίες τρέλας καθημερινής φθοράς πρώτη σελίδα στο ημερολόγιο μιας γενιάς χαμένη σ'όνειρα
εικόνες μιας ζωής βγαλμένης μέσα απ'τη κοιλιά μιας νοσηρής υπάρξεως χρώματα
ωχρά σ'έναν καμβά, τοπίο κόλαση
λεπτομέρειες γέννησης μοτίβο οτι κι αν κρυβω θα βρεθει κλεισμένο μες στο χρυσαφένιο κήπο
ρήγμα, νέο κενό παλμού στο φως του φεγγαριού μορφή νεκρού φωνή εξόντωση κακού της νύχτας κάλεσμα
στην ένωση νεκρά στοιχεία δράσης, αντιφάσεις της οντότητας, αλλοίωση πραγματικότητας
βία, ωμές σκηνές, χαραγμένη σε παιδικές ψυχές
αθώα χρόνια πίσω, προσπαθώ να ξαναζήσω κι ας σβήσω
συμβιβασμός με ερινύες, δαίμονες της σκέψης μας σκονταφτωντας αντλούν απ'το σκοτάδι φίλος
στο μαρμάρινο κόσμο, ψυχές το πόνο κάνουν ποίηση
εξιστορώντας της κάθε ζωής του δρόμου καθ'εικόνα κι ομοίωση, αλλοίωση,
βίωση, γείωση, θεσμός, καπνός, αναζήτηση
πάλι με τη ψεύτρα, παίδες όρκους παραμένει στην αγνότητα προσκολημένη
όμως τα βλέμματα, λόγια, νοθευμένες νύχτες μείναν στην ανάμνηση κρατώντας
κλαίει ο νόμος, ο φόβος, νόμος, αντίδραση σε σκοτεινή εξουσία
ορθά, κοφτά, εκφέροντας λέξεις και λόγια ψάχνοντας ουσία
κατανόηση κόσμου κι αναθεώρηση, μετά κενό, χαμένος σ'όλα αυτά που ίσως
δυστυχώς ξαναβιώσω το '89, γυρνάει στο μυαλό μου ακόμα
αρρωστημένη αγάπη ένιωσα και νιώθω ακόμα
2 ψυχές σαν χρόνος, σπίτι στοιχειωμένο απ'τη σιγή
κατάρες, ψίθυροι, για τα παιδικά χρόνια που φύγαν τέλος
τέλος άνθρωπος χαμένος μέσα στου στοχασμού
θανάτου όψη πιο κοντά ζυγώνει
διαφυγη απ'τη χημική ουτοπία
μα συγχρωμένοι μέσα στο παραμυθι, διωγμένοι από το κόσμο
ξένος μέσα στο ίδιο σπίτι που μεγάλωσα
ξένο και το φως που μπαίνει απ'το παράθυρό μου
γκρίζα φυλακή εκεί που κατοικεί το δεύτερο εγώ μου..
εσύ υπάρχεις γιατί βαριέσαι να πεθάνεις
