Ταφ Λάθος - Μόνο με χρώμα [Review]

Εισαγωγή

Σεπτέμβρης του 2012. Τα σχολεία ανοίγουν, οι θάλασσες αδειάζουν και τα κεφάλια μπαίνουν, αναπόφευκτα, μέσα. Το κλίμα μοιάζει να γίνεται ξανά μουντό. Υπάρχουν, όμως, ευτυχώς ακόμη πράγματα για να το ζωντανέψουν, να το κάνουν ζωηρό και έντονο. Ένα από αυτά είναι αδιαμφισβήτητα η μουσική. Και ποιος, ακροατής του Ελληνικού ραπ, θα μπορούσε να παραβλέψει στην προκειμένη περίπτωση, το νέο δίσκο του Ταφ Λάθος.

Δύο χρόνια μετά την ολοκληρωμένη δουλειά του «Ήταν περίεργη κατάσταση» ο Ταφτισμένος Λάθος επιστρέφει με νέο album 8+2 κομματιών (τα δύο βρίσκονται στην χειροπιαστή έκδοση) σε δική του συγγραφή, ερμηνεία και παραγωγή, με βλέψεις για κάτι ακόμα πιο δροσερό και ενδιαφέρον.

Ο Δίσκος

Στο τεχνικό μέρος του ραπ συναντάμε τον Τ. Λάθος που γνωρίσαμε και από την προηγούμενη του δουλειά. Chill out καταστάσεις με την καταπραϋντική φωνή του ραπερ χειρισμένη άψογα βάσει του σκοπού της. Αργό και ήρεμο ραπ με αρκετό reverb, παρέα με μια χροιά σχεδόν εξωτική. Όσοι απολαμβάνουν την ερμηνεία αυτού του είδους θα μείνουν παραπάνω από ευχαριστημένοι, ενώ εκείνοι που βαριούνται το χαμηλών ταχυτήτων ραπ καλύτερα να στραφούν στα πολύ παλιότερα τραγούδια του εν λόγω καλλιτέχνη, γιατί εδώ θα απογοητευθούν.

Σε παρόμοια μονοπάτια με τα πρόσφατα προηγούμενα κινείται και η στιχουργική του «Μόνο με χρώμα». Ρίμες αισιόδοξες, χαλαρωτικές και φωτεινές, μα ακόμα και προβληματισμένες, μας εισάγουν στην οπτική του Mc για τον κόσμο. Έρωτας, προσωπικές φιλοδοξίες και φιλοσοφίες, πολιτικοί σχολιασμοί είναι εν συντομία τα θέματα που θίγει και πραγματεύεται το album, φανερά επηρεασμένο από το συγγραφικό έργο του Paolo Coelho. Πάντοτε με απλότητα και αμεσότητα, την χαρακτηριστική εκφραστικότητα του Ταφ Λάθος. Θα μπορούσε ωστόσο να γίνει πιο αναλυτικός, ώστε να παρουσιαστεί μια περισσότερο ολοκληρωμένη οπτική προς τα έξω αν επιθυμούσε να δώσει μεγαλύτερη βαρύτητα στο λόγο του.

Περνώντας τωρα στο θέμα του ήχου οφείλω να πω ότι οι παραγωγές του δίσκου είναι κατά τη γνώμη μου και το καλύτερο σημείο του. Φτιαγμένες από αισθητική προσεγμένη και λεπτή, ασυνήθιστη για τα συνηθισμένα ελληνικά δεδομένα, στολίζουν την ερμηνεία του δημιουργού. Δείγματα από ψυχεδελικό ροκ, ρεγκε, και παρόμοια ατμοσφαιρικά είδη, από άποψη χρώματος και ζεστασιάς, ανακατεμένα με τη μοναδική υφή breaks, που δίνουν μια αίσθηση vintage, συνδεδεμένα με scratch που, αν μη τι άλλο, δένουν σαν το τυρί με τα μακαρόνια!! Μ’ αυτά και μ’ αυτά λοιπόν προκύπτει, εντελώς αφύσικα και ένα artwork, ανάλογου συναισθήματος που δίνει πιστά την εικόνα του χαλαρωτικού-ειλικρινούς και χρωματιστού.

Τελικά

Συμπερασματικά, μπορεί το καλοκαίρι να μας αποχαιρετά σιγά σιγά, παίρνοντας βαριεστημένα μαζί του την ανυπόφορη ζέστη που πιστά το ακολουθούσε, δίνοντας τη θέση του στο φθινόπωρο. Aυτό όμως δε σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι η ζωή μας δε χρειάζεται ακόμη τη ζωντάνια και τα χαλαρωτικά μερόνυχτα που επίσης κουβαλούσε! Το «Μόνο με χρώμα», ο νέος δίσκος του Ταφ Λάθος, βοηθά στην επίτευξη των παραπάνω όντας πιο έγκυρος και επιτυχής από ποτέ.

Links

www.facebook.com/taftismenoslathos
www.youtube.com/user/TaftismenosLathosTV
bmusic-bmusic.blogspot.gr