2nd Athens Hip Hop Festival - Report [NEW VIDEO]

NEW VIDEO

‘Το περασμένο Σάββατο, όλη η δύναμη της Αθήνας, μαζεύτηκε για να γιορτάσει τη χρυσή 10ετία που έκλεισε το Athens Hip Hop Festival, έχοντας στο παρελθόν του τις καλύτερες στιγμές και τις πιο μεγάλες εμφανίσεις…’

Έτσι θα θελα να γράφω μετά από χρόνια γι’ αυτή τη τεράστια γιορτή, μιας και το Hip Hop Festival, μετρώντας στην πραγματικότητα μόλις 2 χρόνια διοργάνωσης, έχει καταφέρει να γίνει ο πιο αγαπημένος και πολύ αναμενόμενος θεσμός. Ένας θεσμός που μας απέδειξε με τεράστια επιτυχία ότι τελικά η σκηνή μας είναι μεγάλη, είναι εκρηκτική, είναι ενωμένη. Και όσο πάμε γινόμαστε περισσότεροι και καλύτεροι. Το Σάββατο 5 Σεπτεμβρίου 2009 στη Τεχνόπολις στο Γκάζι, όλη η Ελλάδα άκουγε τη φωνή μας!

Δε θα μπορούσα να ξεκινήσω να περιγράφω όσα έγιναν στο hip hop festival, χωρίς πρώτα να δώσω ένα τεράστιο συγχαρητήρια στην διοργάνωση. Καλλιτέχνες και μη, μείνανε πολύ ευχαριστημένοι και παντού τριγύρω μου άκουσα μόνο τα καλύτερα λόγια. Όλα ήταν σωστά μελετημένα. Οι εμφανίσεις στην ώρα τους και ο ήχος άψογος. Όσο τριγυρνούσα τουλάχιστον, δεν συνάντησα κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα ή κάποιο σοβαρό παράπονο από το κοινό. Όσο για την προσέλευση του κόσμου… νομίζω ότι μόνο το Hip Hop Festival 2010 θα μπορέσει να σπάσει το ρεκόρ του 2009. Δε μπορούσα να το πιστέψω ότι η Τεχνόπολις ήταν τόσο γεμάτη. Συγκεκριμένα, ο λαός που μαζεύτηκε στο φεστιβάλ ήταν τόσος πολύς, που το μόνο πράγμα που προέβλεψε λάθος η διοργάνωση, ήταν το πόσα μπουκάλια νερό θα έπρεπε να προμηθευτεί. Κι αυτό ήταν η μεγαλύτερη αρνητική αναστάτωση που έζησα, το ότι ψάχναμε να αγοράσουμε νερό και είχε τελειώσει. Τελικά δεν δώσαμε και τρομερή σημασία, μιας και μάλλον ήταν αδύνατο κανείς να προβλέψει το ποσοστό επιτυχίας που χτύπησε στη πόλη μας το hip hop festival. Να σημειώσω επίσης στα αρνητικά, ότι δεν μας άρεσε πολύ που όταν τελείωσαν τα βραχιολάκια που έβαζαν στην έξοδο για να μπορείς να ξαναμπείς, δεν μας αφήνανε να φύγουμε από τον χώρο.

Το opening γίνεται με τον πρώτο γύρο του break dance battle, όπου οι ομάδες ενθουσίασαν, παρ’ όλο που ακόμα δεν είχαν ζεσταθεί και δεν είχαν ξετυλίξει τα χορευτικά μαγικά τους στο κοινό. Προετοίμασαν όμως για την συνέχεια του διαγωνισμού που αποδείχτηκε σκληρός και εντυπωσιακός.

Το πρώτο μουσικό κύμα, με Warriorz, Νέα Τάξη Πραγμάτων και Word of Mouth σε συνεργασία με τη Sugahspank, προθέρμαναν το κοινό, το οποίο ξεσηκώθηκε και έκανε πανικό, ακόμα κι αν ήταν ακόμα νωρίς για τόσο σάλο. Ήδη τριγύρω, πολλές παρέες σηκωνόντουσαν να χορέψουν στο style των break dancers, κάτι το οποίο δε σταμάτησε καθ’ όλη τη διάρκεια του φεστιβάλ.

Τη παράσταση έκλεψαν οι Word of Mouth με τις beat boxing ικανότητές τους και όχι μόνο. Συνδυάζοντας την περίεργη αυτή τεχνική με τη γλώσσα του σώματος, κατάφερναν να αναπαραστήσουν τους ήχους με τις κινήσεις. Το όλο θέαμα ήταν εντυπωσιακό, αλλά και με πολύ humor. Το όνομά τους θα αντιπροσώπευε καλύτερα το γεγονός ότι δεν μας άφησαν λόγια στα δικά μας στόματα. Όσο για τη Sugahspank, το κοινό άκουγε σα χαμένο και τα σχόλια ήταν μόνο θετικά. Δεν αδικούμε καθόλου τον Εισβολέα που επέλεξε να συνεργαστεί μαζί της στο νέο του δίσκο, σε ένα κομμάτι το οποίο παρουσίασαν και στο φεστιβάλ. Η ίδια (παραμένοντας ενθουσιασμένη και από τη συμμετοχή της με τους Word of Mouth στον παγκόσμιο διαγωνισμό beat box στο Βερολίνο) χαίρεται και με το event και με την διοργάνωση και με τη συνεργασία της με τον Είσβο. Λέει ότι έχει άγχος, αλλά τι άγχος; Πάνω στη σκηνή μας κατέκτησε, ενώ από κάτω πολύς κόσμος αναρωτιόταν ‘Αυτή είναι Αμερικάνα ε;’ όχι παιδιά! Δικό μας κορίτσι είναι!

Μπαίνοντας πλέον στον ημιτελικό του break dance battle, τα πράγματα δυσκολεύουν. Χαίρομαι πολύ που δεν είμαι στη θέση των κριτών και ούτε θα θελα ποτέ να είμαι. Δεν είναι εύκολο να απορρίψεις τόσο καλές εμφανίσεις. Αν και από την αρχή ξεχώριζα ελάχιστα τους Breakers Without Fear, πολλές φορές έπιανα τον εαυτό μου να φάσκει και ν’ αντιφάσκει για το ποια ομάδα θα ήθελα να δω νικήτρια. Ο κόσμος πωρώνεται περισσότερο και χορεύει με την ένταση κορυφωμένη λίγο πριν τ’ αποτελέσματα. Τα λεπτά τελειώνουν και στον τελικό βρίσκονται τελικά αντιμέτωποι και κατά ευχαριστημένοι, οι Breakers Without Fear εναντίων των Lucky Dice.

Κάτι συμβαίνει όμως κάτω από τη σκηνή. Επικρατεί αναστάτωση και οι μπροστινοί είναι έτοιμοι να πηδήξουν τα κάγκελα και να βρεθούν on stage. Όλο αυτό για τον Εισβολέα και τον Γέλω, που προσωπικά (αν και ξέρω πόσοι πολλοί θα συμφωνήσουν μαζί μου) γούσταρα απίστευτα, όχι μόνο για την όλη εμφάνιση, αλλά γιατί έσκασαν μαζί b-boyz, τα οποία γέμισαν τη σκηνή με τρελά χορευτικά stunts και πήγαν τη φάση ένα βήμα μπροστά με αυτή την κίνηση. Όσο για τους Α/Ε, ότι και να πω είναι λίγο, αφού κατά τη διάρκεια της εμφάνισης τους, πίστευα ότι μάλλον θα μας το κλείσουν πρόωρα το φεστιβάλ με όλη αυτή την ένταση που επικρατεί. Κρατάω σαν highlight τη στιγμή που ερμήνευσαν το κομμάτι ‘Ξύπνιος μέσα στα όνειρα κάποιων άλλων’, και μας πήγανε πολύ πίσω στις αγαπημένες αποχές των TXC. Και σας ενημερώνω ότι αναμένουμε cd single σίγουρα μέσα στο χειμώνα.

Αν και hip hop festival, έλειπε κάτι. Για μένα η απουσία του graffiti ήταν έντονη και θα ήθελα να κάνω έκκληση στους διοργανωτές του χρόνου να συμπεριλάβουν στο φεστιβάλ και έναν διαγωνισμό, ή έστω μια έκθεση graffiti, όπου οι δικοί μας writers θα μπορέσουν να φτιάξουν τα κομμάτια τους. Κατά τ’ άλλα, μιλώντας για τα 4 στοιχεία του hip hop, δε βγάζουμε έξω το πιο σημαντικό. Δηλαδή τον DJ. Γι’ αυτό και πριν τον τελικό του break dance battle, ο 3x DMC πρωταθλητής DJ The Boy, μας χάρισε ένα scratch show, που θα μπορούσε να είναι μόνο δείγμα των ικανοτήτων του.

Τελικά, νικητές του διαγωνισμού βγαίνουν οι Brakers Without Fear, και ενώ ένα πολύ σημαντικό κομμάτι του φεστιβάλ έλαβε τέλος, για πολλούς από κάτω όλα τώρα αρχίζουν.

Είναι απίστευτο το τι έχουνε καταφέρει τα Βόρεια Αστέρια. Τα τελευταία χρόνια o μακρινός Βοράς μας την έχει πει χοντρά με αυτό το group, το οποίο ο κόσμος δε σταματάει να λατρεύει και να αποθεώνει. Έτσι λοιπόν το Σάββατο, τα Βόρεια Αστέρια βάλανε κυριολεκτικά φωτιά, αφού ξαφνικά βεγγαλικά πήραν χώρο ανάμεσα στο κοινό κάνοντας τη νύχτα κόκκινη. Η κατάσταση είναι σχεδόν παρανοϊκή. Στην αποχώρησή τους, κάποιος από κάτω δε συγκρατείται με τίποτα, και ανεβαίνοντας στη σκηνή, τρέχει από πίσω τους στα παρασκήνια. Πιάνει τον Μικρό Κλέφτη, του λέει κάποια πράγματα και του ζητάει φωτογραφία. Παίρνει αυτό που θέλει και αποχωρεί ήρεμος.

Ώρες και ώρες θα μπορούσανε όλοι να φωνάζουνε ΖΝ! ΖΝ! ΖΝ! ΖΝ! Γιατί ξέρουν ότι έρχονται. Μια μεγάλη ακουστική εισαγωγή, και ο Μηδενιστής σκάει βασιλιάς στη σχολή του, με τους πιστούς ακόλουθους στο στυλ του. Όσοι προτίμησαν να προσέξουν Τ-Λάθος και Νεον, πιστεύω πως θα δώσουν respect. ‘Το μόνο family που ξέρουμε είναι το ΝΟΥΝΟΥ family’. Θα ήθελα να πάρω θέση σ’ αυτή τη δήλωση, αλλά νομίζω ότι εσείς έχετε πολλά περισσότερα να πείτε. Το κοινό ζητωκραυγάζει, ο Μηδενιστής και οι King Style μας καλούν στις 19 του μήνα στο ΑΝ για το επόμενο live. Backstage έχουν μαζευτεί κοριτσάκια που φωνάζουν εκστασιασμένα τον Μηδενιστή, ενώ ο ίδιος μιλάει με τον κόσμο του.

Τελευταία εμφάνιση για το φετινό Athens Hip Hop Festival. Τάκη Τσάν. Από τη στιγμή που σβήσανε τα φώτα για να γίνει η αλλαγή, μέχρι το τέλος της εμφάνισής του, επικρατεί ένας εκτροχιασμός από όλους. Ενδιάμεσα στα κομμάτια ο κόσμος ραπάρει μόνος του τη ‘Σούζη’ ασταμάτητα. Δίπλα στον Τάκη Τσάν βρίσκεται ο Χαρμάνης, ενώ στη σκηνή ανεβαίνει και ο Εισβολέας, απλά για να κάνει τα πράγματα χειρότερα και το κοινό να ξεφύγει φωνάζοντας ‘Τα μουνιά ζηλεύουν πολύ, μπορεί κι εσύ να είσαι μουνί…’!! Δεν θέλουν για κανένα λόγο να κατέβει ο Τάκης από τη σκηνή. Εκείνος, ζητάει κόκκινους προβολείς για να πει ένα κομμάτι που στα δικά μου αφτιά έσκασε σαν δώρο. Όση ώρα ερμηνεύει το ‘Δυο Ξαδέρφια’ δε θέλω ούτε εγώ να σταματήσω να φωνάζω, γιατί για μένα η μουσική του και οι στίχοι του βγάζουν μια εκρηκτική συναισθηματική ένταση. Λίγο πριν αποχωρήσει ο Τάκη Τσάν, μας υπενθυμίζει πως αν όλα πάνε καλά, σύντομα θα βγει ο δίσκος ‘Ρίμα για Χρήμα ΙΙ’

Σε γενικές γραμμές όλα κύλησαν άψογα, αν εξαιρέσει κανείς τα σκηνικά με τα μπουκάλια που πετάχτηκαν προς τη σκηνή σε κάποιες φάσεις, αλλά και από τη σκηνή στο κοινό. Αυτό όμως είναι στη κρίση του καθενός για να αποφασίσει σωστό κίνηση ή αν ήταν μεγάλη ασέβεια.

Τίποτα δεν θα μπορούσε να κρατήσει για πάντα. Σε χρόνο dt η Τεχνόπολις έχει αδειάσει, έχει σκοτεινιάσει. Πως θα περιμένουμε άραγε μέχρι του χρόνου; Νιώθω ότι όλο αυτό το θέαμα που παρακολουθούσα εδώ και ώρες, έχει αξία. Ήταν αληθινό και ουσιαστικό. Ήταν hip hop, όχι τύπου hip hop. Κι εκεί αναρωτιέμαι. Γιατί αργήσαμε τόσο πολύ να έχουμε ένα τέτοιο φεστιβάλ; Να βλέπουμε τη κουλτούρα που αγαπάμε ενωμένη, να βλέπουμε την κουλτούρα που αγαπάμε να μυρίζει Ελλάδα, να νιώθουμε άξιοι να ζούμε κάθε χρόνο αυτή τη γιορτή. Που ήταν τόσα χρόνια όλα αυτά; Ήμασταν τόσο underground; Ή μήπως τόσοι λίγοι; Και στη τελική, μας κρατούσε κάτι πίσω, και αν ναι, τι μας εκτόξευσε τόσο μπροστά;

Σε μια κουβεντούλα αστραπή, ο Αρτέμης μου δίνει απαντήσεις. Πιστεύει πως αλλάξανε τα πράγματα. Μου λέει πως το hip hop στην Ελλάδα ανέβηκε πολύ και ο κόσμος το θέλει περισσότερο. Μας ακούνε όλο και πιο πολλοί. Μου τονίζει πως πολλές φορές η προσέλευση του κόσμου στα live είναι εξίσου μεγάλη με αυτή που έχουν οι ξένοι καλλιτέχνες που μας επισκέπτονται. Ακόμα και από το εξωτερικό, συνεχίζει να λέει ο Αρτέμης, πλέον μας σέβονται και μας αναγνωρίζουν.

Δε μπορώ να διαφωνήσω μαζί του, αλλά θέλω άλλη μια γνώμη. Και διαλέγω αυτή του Τάκη Τσάν, ενός ακόμη ανθρώπου που σαν παλιός, μπορεί να προσφέρει ένα insight παραπάνω. Σας μεταφέρω τα λόγια του αυτούσια και κλείνω εδώ. Πιστεύω πως εμένα κατάφερε να με κάνει να σκεφτώ τα πράγματα από άλλη οπτική γωνία, πιο θετική, πιο ώριμη. Όλα τα υπόλοιπα είναι στη κρίση σας…

‘Πιστεύεις ότι άργησε το φεστιβάλ να γίνει; Εγώ πιστεύω ότι δεν άργησε, και μάλιστα νομίζω ότι ήρθε και πρόωρα. Και αυτό είναι ευχάριστο γιατί το περιμέναμε πιο μετά. Το σίγουρο είναι ότι πήγε πολύ καλά και ελπίζω να γίνει θεσμός. Εύχομαι να φιλοξενήσει νέα ονόματα και να αναδειχθούν νέα ταλέντα, όχι μονάχα άτομα που έχουνε πει κάποια πράγματα, αλλά να δοθεί μια ευκαιρία και σε καινούριους. Σαν ευχή θα έλεγα να μη σταματήσει ποτέ να γίνεται. Όσο για αυτό που λες, ότι το φεστιβάλ άργησε, ίσως να είναι επειδή ήσουν ανυπόμονη. Εγώ νομίζω ότι ακόμα έχουμε να δούμε κι άλλα πράγματα γιατί τώρα εξελιχθήκαμε, και έχουμε να εξελιχθούμε κι άλλο. Ο κόσμος τώρα ακούει hip hop. Και αυτοί που το ξεκινήσανε, λίγο λίγο καταφέρανε τελικά να περάσουν το δικό τους!!!’