https://www.lifo.gr/sites/default/files/styles/main_full/public/articles/2024-03-15/PHOCKS%20%281%29.jpg?itok=3LSCq5EHΟ ΤΡΟΠΟΣ ΠΟΥ ξεκινάει το νέο EP «14 Reasons» του Phocks –με τη φωνή του J Dilla από μια συνέντευξή του στο Radio One του BBC–, κάπως σαν tribute στον θρύλο του underground χιπ-χοπ απ’ το Ντιτρόιτ που σημάδεψε για μια δεκαετία το αμερικανικό ραπ μέχρι και τον πρόωρο θάνατό του το 2006, ήταν ένα καλό δόλωμα για να το αφήσω να παίξει μέχρι το τέλος.
Είναι ένα instrumental EP που αν είχε βγει στις αρχές των ’00s, όταν το beatmaking ήταν ακόμα υπέρ-cool, θα μπορούσε να είναι και γεγονός στην μπλογκόσφαιρα, η οποία αγάπησε ιδιαιτέρως τον J Dilla. Σήμερα ο ήχος του δύσκολα θα εντυπωσιάσει έναν πιτσιρικά που έχει εθιστεί σε πιο έντονους ρυθμούς, ενώ το κοινό που τον άκουγε τότε έχει μεγαλώσει σε ηλικία και το απασχολούν άλλα πράγματα.
Δεν υπάρχουν και τα μουσικά μπλογκ που στήριζαν το ιδιαίτερο, οπότε οτιδήποτε είναι έξω από το mainstream είναι καταδικασμένο να μείνει κρυφό και ανεξερεύνητο. Το «14 Reasons», που περιέχει 7 σύντομα κομμάτια και διαρκεί μόλις 13 λεπτά, είναι «ήχος ’00s» και θα μπορούσε κανείς να το αντιμετωπίσει μόνο νοσταλγικά αν δεν ήταν το έργο ενός 18χρονου παραγωγού, που, τσεκάροντας το προφίλ του στο Spotify, διαπίστωσα με έκπληξη ότι έχει ολόκληρη δισκογραφία.
ΕΙΜΑI ΕνΑ LOw BaP ΠAληΚΑΡΙ οπου ΜΑΧΟΜΑΙ Σ'ενα ΚΥΜΑ ακρονηρου ΜΑχΟΜΕΝΟς ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΑΛυΤΕΡΗ ΖΩΗ ΜΕ ΠΡΟΣΤΑΤΗ ΤΟ LOW BAP.
ΘΑ ΚΡΕΜΑΣΤΩ ΝΑ ΒΡΩ ΤΟΝ ΑΣΙΜΟ
