Μy 2 cents: Masta Ace.
Ο μαν έχει τα classics (από take a look around μεχρι long hot summer μπορείτε να τσεκάρετε παλιά περιοδικά αν θέλετε, όλα θεωρούνται κλάσσιξ), έχει flows που εμπνευστηκαν αλλοι εμσηδες (βλ. εμινεμ, που δεν το λες και λιγο να εισαι influence του εμινεμ ας πουμε), εχει τη φωνη, εχει τα μπητς, εχει τις ιστοριες, εχει κονσεπτ αλμπουμ (βασικά όλα κονσεπτ είναι αλλά τα γάμησε όλα με το disposable arts) και καπακι κονσεπτ αλμπουμ-prequel (το a long hot summer αφηγείται την ιστορία πριν το disposable arts), εχει μπατλ ραψ σκληρα, εχει φητς που ανεβαζουν ολοκληρους δισκους.
Τα δυο στοιχεια που δεν εχει ειναι πωλησεις και airplay, το δευτερο καποτε το ειχε σε καποια σινγκλς αλλά πχ εμένα δε με νοιάζουν οι πωλήσεις είτε είναι 5 χιλιάδες είτε είναι 5 εκατομμύρια. Προφανώς δεν είναι αμελητέο κριτήριο αλλά οκ.
Από εκεί και πέρα για μένα μπαίνουν στη λίστα εμσήδες όπως ο gza, o guru (jazzmatazz ειναι το αντίστοιχο chronic με τζαζ ξερω γω, με σουπερσταρς μέσα), ο nas, ο big L, ο slug ως honorable mention και φυσικα ο εμινεμ αν και οι περισσοτεροι δισκοι του δε μου αρεσουν λογω μουσικης.
AMEΣΟΣ, ΑΠΛΟΣ, ΛΙΤΟΣ, ΔΩΡΙΚΟΣ! ΧΟΜΠΙΣΤΑΣ.