Bong Da City Ακυκλοφόρητα 2010 (lyrics)

Bong Da City-Manson(E.p.,Mani)(akykloforita BDC2010)prod.mani
http://www.youtube.com/user/BongDaCeezUnofficial#p/u/2/rBKnOwvcjt0


E.Π
Κι είναι το σπίτι μου σημαια ανθρωπε τι με κοιτας
σιχαθηκα τον ιδιο τον πλανητη μου και σας
απο τη φύση μου νομάς
όπου γης και πατρης με drugs βγάλε τη μάσκα που φοράς
σταμάτα να με κυνηγας,κωλομπατσε μη με τραβάς
έχω την τάση την τάση να κάνω πραφ
ξεκινάω μόλις ακούσω απτ ακουστικά το τσαφ
λέγεται ραπ και είμαι εθυσμένος σαυτο πως το παιρνω
και πολλα ψυχολογικα από το δημιουργό του daffy duck
και μένω υγρός και χορεύω βλάκα τράβα στο deka dance
μόλις γεννιέμαι πεθαίνω, παίρνω στο λαιμό μου τους φανς
είμαι το δέντρο και έχω εχθρό μου το τσιμέντο
προσπαθώ να επιβιώσω κάθε μέρα απόλους θα
διαφέρω, θαρρώ εγώ λεφτά μου δε σας θέλω
ούτε θαμμένο μες τη γη χωρίς κάποιο που δε ξέρω
κάθε τόσο στα σκουπίδια βλέπω κάποιο πεινασμένο
και έναν μπάτσο να κρατάει κάτι σαν κάποιο που ξέρω

ΜΑΝΙ
μέσα από τη παγωνιά
τα μάτια μου δεν βλέπουν λεπτομέρειες
και καταλήγω να πατώ τυφλά με,
παρακολουθούν μέσα από κάμερες
και φθηνά κινητά είναι η Αθήνα
_____ μεταλλαγμένη από πόρνη που γαμιέται σε βιτρίνα
τώρα πια δεν αισθάνομαι
αυτοκτονώ μέσα στο τμήμα
να το χουνε οι βλαχόμπατσοι καδένα
στο λαιμό τους για ένα μήνα
ώσπου να απλώσουν τη στάχτη μου στη μνήμα
περιφέρομαι μέσα από τα στενά
σα να μαι φάντασμα και χαρακώνω
πόνο δίνω, πίνω δηλώνω στοίχο
και σπίτια θα στοιχειώνω τη νύχτα φτύνω το γρίφο
τη μέρα προσπαθούν να τον λύσουν
σε μεθυσμένους τυπική η λογική σου περιμένει
έχουνε πρωταιρεοτητα το συναίσθημα
καταραμένοι σε ένα οργανωμένο έγκλημα
μένω σαν έγκαυμα στη μνήμη τους
είναι πρώτο συμπέρασμα
σφίγγουν οι μύες
όταν χαραμίζομαι με χημείες
γιατί μη με ρωτήσεις φίλε μου χουν τελειώσει οι δικαιολογίες
και επίσης έχεις κάθε λόγο για να με μισήσεις
είμαι κάτω απτη πανσέληνο
πίνω κουτόχορτο και πέφτω κάτω στο χώμα σα τραπουλόχαρτο
και όσο το σώμα μου πονάει το μυαλό μου ταξιδεύει
εκείνος ο πόνος που με μαγεύει,εκείνος ο πόνος που με μαγεύει
κάτω απτα αστέρια, μέσα σε νύχτες που πληγώνουν
έχεις εντύπωση πως φοβάμαι τα αντίποινα
δεν έχεις ιδέα, δεν έχεις ιδέα
δεν έχεις νιώσει τους δαίμονες να πνίγουν τον λαιμό σου και μιλάς
είμαστε μόνοι μας κουφάλες, στο περιβάλλον σας ακάλεστοι
bdc , XΑ , με λένε Μάνι ,Ε.Π στο στομάχι σας για το 2010
ειν η Αθήνα ...


Bong Da City - Πώς να σωπάσω (Κάκο - Τσάκι - Άδοξος)
http://www.youtube.com/watch?v=1_qb5I9yy1g&feature=mfu_in_order&list=UL


(Κακοήθης)
Και απο το πρώτο τσίγαρο πέσε κατω και μόκο bong da city σ'ολες τις γωνιές παρα το φόρτο έργασιας που έχω να γαμώ τον κάθε στόκο ναι καμένοι λένε πίνουνε μπαφους και παιζουν χορτο (μάτι'ανοιχτα) κρατω παντα κι'ολα ρευστα κι'ολα σωστα κυλανε οταν η'ομαδα βγαινει χτυπα , απο τις πρωτες προβολες των παρανομων των δρομων κι εφοδους κάνουμε (ταπα?) το γκαζι κι'ετσι σαλπαρουμε ξεκινησ'απλα σαν εκδικηση των λιγων επιθεση των λύκων κι'αποικων μενω για επειγων περιστατικα που απεικονιζω μεσω στοιχων μα στην πραξη αν σε πετυχω δεν θα γλιτωσεις ανηκω , ανηκω σ'ομαδα που γαμαει κι'οταν λειπω θα βγαζεις τον σκασμο γιατι'αν ξαναρθω δεν θα φυγω ζησε καθε σου στιγμη γιατι όλα κρατάνε λιγο εμεις χεζόμαστε με μίλκο αραζουμε και ακούμε νιβο...
(Τσάκι)
Μαυροφορεμενη σκια μου τα τετραστοιχα μου κομπος και θυλια μπροστα μου γίγαντες στο μαύρο μου τοπίο υγρό και κρύο φτιαγμένος απο μόλυβδο και θείο εκρικτικός μηχανισμός στο εμπορι'ολων των κυρίων μένω καρκίνωμα που αγκαλιάζει τον πλανήτη σου απ'τα σύννεφα ως μαύρο αποτύπωμα το bong απόγωνος θνητων τα χέρια τους βυθίζω στο αίμα απεικονίζωντας το θανατό μας μέσα στο μπετόν φτύνω σκοτάδι βήμα βήμα απο την κόλαση στον Άδη εγω ο Κάκο και ο Μάνι μόνοι μας μεκόνειο το μελάνι ηχογραφώντας το κοράνι για την Gotham κάθε βράδυ για πιστούς και λίγους φτάνει , απ'τα γόνατα στην μέση στον αυχένα στο κεφάλι προσεχώς το Bong κατ'απ'τα πόδια σου σε τύλιξε κι'αργοβουλιάζεις στο τετράδιο που γράφεις έχεις φτιάξει το εγώ σου ενω το ράπ μου είναι πιο βρόμικο κι'απ'το κωλοχαρτό(γραπτό) σου .
( Άδοξος )
Οταν ανοίγω το στώμα μου'ανοιγώ πόλεμο όπου βρεθω βγαινει πηγη απ'τ'αλήθινο εγώ μου δεν εχω μυστικά μονο το flow μου μην ψάχνεις το ποιόν μου μόνιμα καβλωμένος ζαλισμένος απ'τις μύρωδιες του δρόμου νιώθω το σώμα μ'ανάλαφρο και το μυαλό μου πάντοτε βασικος συνεργός στον θανατό σου χώσε μαζι χώσου κάνε το καμπόσο όμως με ψεματά και φήμες δε βρισκείς το φώς σου μούσικος τυφώνας Bong Da City καίμε πρότυπα σπάμε τις βιτρίνες σας μακρία ραπ ταυτότητα κόλλημα απ'τα δώδεκα εχω το κόλλημα το ραπ ειναι ο λόγος που ξεφεύγω απ'το πρόβλημα , δε'πα να γίνεται χαμός να επίκρατει ο ράτσισμος δέ λύγιζει ο δύνατος δέν είμαι πια μικρός εχω περάσει όλα τα στάδι'αυτής της φάσης το γράφω άνετα και'συ σκοπός σου ν'αντιγράψεις είμαι αυτός που είμαι και τι είμαι να μην ψάξεις κερδίζω σέβασμο ενώ υποκρίνεσαι θα χάσεις εχείς ερωτημάτικα πρεπεί να μεγαλώσεις μάν κι'υστερά θα'χεις γνώμη για να μιλίσεις για μας .


Bong Da City-Μονο πένθος(Mani)
http://www.youtube.com/watch?v=izPRmJqU4hU

Ναί , συνχώρεσε με επάνω μου'αμαρτίες κουβαλάω και τυρρανιέμαι υπέροχα και πόσες αναμνήσεις πετάω μες'την φωτιά πριν το ξημέρωμα μονός ήμουν και πέταγα μέσα στο κρύο περπατούσα με τα πόδια μου γυμνά κάπως με έλεγαν μα δέν θυμάμαι όλα γιαμένα πέθαναν , δέν βρηκά τίποτα στον πάτο της λίμνης κι'έτσι ανέβηκα κι'όσοι μ'ειδανε γερασαν , γέλασα κάπου κοίτα που βρέθηκα δαίμονα κι'όμως έφυγα , ποιός σου μιλάει υποθέτικα τέλικα ? Πόσο σιχαίνομαι το κέρδος τόσο που βγάζω μόνος μου τα μάτια μου και βλέπω μόνο πένθος , έγω τον κώλο δέν στον φίλισα μόνο για μένα γράφω οπότε δεν σ'έχω ανάγκη σίγουρα κι'όταν τα πάντα σκοτεινιάζουν ότι κι'άν ακουστεί θα είναι κρύο μεσ'τις φλέβες μου έχουν καταραστεί το είδος του πλανήτη τον πίθηκο που πίστεψε πώς όλο το σύμπαν του ανήκει τωρα συνόμοτουν στην κόλαση σε ποιόν δυστηχισμένο θα μοιράσουνε πάλι την τρίτη όραση , για να πεθάνει απο την τρέλα του μέσα σ'ένα παγωμένο δωμάτιο στο λαιμό του την πένα του , για να πεθάνει απο την τρέλα του μέσα σ'ένα παγωμένο δωμάτιο διχώς πάνω του δέρμα .


Ποτέ σου / Βέσβι (Κακοήθης, Μάνι, Inka, Tsaki)
http://www.youtube.com/user/BongDaCeezUnofficial#p/u/7/FkP8kD7NPO4

Κακοηθής:

Σκάμε μπροστά σου να κρίνουμε εσένα και τη δουλειά σου
για φαντάσου εκμετάλευση ακόμα στα αισθήματά σου
γιατί είσαι μείον τα έβαλες με crew μεγαθηρίων
εκπρόσωπος των δρόμων των κρύων άνευ ορίων
είναι bong, κρυμμένη αλήθεια μέσα σε bong, είναι bong
για μυαλά χαζών κ άπιστων οπαδών που κάνανε κωλομπαρού την κουλτούρα μου
έχω μόνο τη μαστούρα μου και μάθε πως είναι η μόνη καψούρα μου
μένουν μονάχοι, μόνοι στο δρόμο να ρίχνουν στάχτη
μόνος στο δρόμο να ψάχνω κάτι κ όλα θολά
όλα πουτάνα, κάπως κ απρόσωπα
κ ακόμα ψάχνω γελαστά και χαρούμενα πρόσωπα
εν τέλη παραδέξου πως η μόδα παρασέρνει
και ότι σ'έχει παρασύρει και σε πήρε απ'το χέρι
νταλαβέρι όλη η ζωή μου μαζί μου μείνε και στήριξε
το παιδί που πέρασε πολλά και ξαναγύρισε
με νέες ιδέες, λιγοστές στιγμές, ωραίες
αφού ανθρώποι επικοινωνούν μ'ασύρματες κεραίες
έχω κόψει τα πολλά, πολλά κατάλοιπα
που μ'αφηνε ο τρόπος ζωής μου μ'ένστικτα αλάθητα
μου συστήθηκες σαν πουτάνα και σου 'πα χάρηκα
κατόπιν σου'πα πάρε τον πούλο να νιώσω άνετα
σου τα 'λεγα πουστιά κ αχαριστία μόνο μετάλαβα
κατάλαβα γεμίσαμε παιδιά κάπως ατάλαντα

Μάνι:

Μέσα στην πόλη των χαμένων ανθρώπων παρασιτώ
γύρω τσιμέντο και γκρίζο, αναζητώ όσο βαδίζω κάτι να κρατηθώ
ανακαλύπτω μέσα από στίχους το αληθινό
κ αναμιγνύομαι με το σκοτάδι, μ'αυτό ένα γίνομαι
καθώς γράφουμε πίνουμε
τ'αναμενόμενο νομίζουν δίνουμε
νομίζω πως δεν ξέρουν τι τους γίνεται και κρίνουνε
τις καταιγίδες μουσικής που φτύνουμε
σας σβήνουμε ομάδες μ'ένα δίστιχο
κ αν θες μπορείς ν'αναζητήσεις για κάτι αντίστοιχο
ταυτόχρονα ο φονιάς αντανάκλαση στα μάτια σου μπροστά
Λόγος ημών μέσα απο τα βρώμικα στενά, μοιάζει πορνό
τα αυτιά σου ανοιχτά να σου θυμίσω toy τι εκπροσωπώ
και ποιος είμαι, έχω ευθύνες, ανίκητες ρυθμικές καραμπίνες
απείθαρχες σκοτεινές ρίμες χτυπάνε εγκεφάλους και φίρμες
είδες πως το ραπ δεν ειναι business
είδες ότι γράφω ό,τι ζω, κυνικό, γιατί αυτό που βλέπεις παίρνεις
και δεν έχω λόγο ψέμα να σου πω, αντιλαβού
καπνοί που φτάνουν ως τον ουρανό
κ όσο μιλάτε να προσέχετε το που πατάτε, το που προχωράτε
έχω νάρκες φυτεμένες για νταβάδες, γλύφτες και πελάτες
γίγαντες που γίνονται μύγες όταν περνάμε με τις πάντες
θέλεις μάχες, θέλεις το πιο σκοτεινό πρόσωπο μου απέναντι σου
για να καταλάβεις ότι είστε μια ατάκα μάγκες
το πιο σκοτεινό πρόσωπο μου απέναντι σου
για να καταλάβεις το αν θα σε σώσουνε οι πλάτες

Ίνκα:

Είναι 7 φωνές
από της γης τα πέρατα που ακούγονται κραυγές
ανερχόμενες μουσικές μηχανές
του δρόμου ανάδοχες πληγές
είμαστε εξάνθημα απ'το χθες
καταναλώνεις ώρες μα δεν θα το βρεις ποτέ σου (x2)

Tsaki:

Φορές που χάνομαι καθώς ο ήλιος πέφτει
κάθε μέρα ν'αντικρίζω ένα ξένο στον καθρέφτη
κ έχει τόσο καιρό να φύγει η μέθη που δεν ξέρω
αν είναι αλήθεια το τι ζω κ όμως κάτι με αποτρέπει
από την κάθε λογικη, την κάθε σκέψη και κάθε μου λέξη
αυθόρμητη σαν κάτι να με έχει κυριεύσει κ είναι
μη αναστρέψιμη έλξη από τη θέση του συνοδηγού
απλά να κοιτώ πως με καταστρέφει
η μόνη λογική στη σκέψη πως παράλογα μπορώ
να κάνω κάτι που δεν πρέπει και μ'αρέσει
σ'ένα τόσο θολό κόσμο, μόνο, κοιτώ τον κώλο μου
δεν παίζει να 'χω χρόνο βλάκες στο μυαλο να χώνω κ αν
ήσουνα φίλος μου, κ αν ερχόσουν δίπλα μου
κ αν άκουγες τι έλεγα μαν είσαι μαζί μου
φανήκανε ποιοι ήταν οι σωστοί και ποιοι το λάθος
ποιοι στάθηκαν σαν βράχος
π.χ. χτίσανε τοίχη όταν ανέβασα τον πύχη
αρκούν οι στίχοι να σου πω πόσο ξεφτίλα γίνεσαι παλιοσκουπίδι
ήδη τόσο καιρό δίνω το σάλιο μου για να σε φτύνει η τύχη
και αν ποτέ βρεθούμε αντίκρυ, τρίτοι καλά θα κάνουν να σωπάσουνε
γιατί θα τους το βγάλω από τη μύτη
κοίτα κάτω κάτω όσο το μυαλό μου είναι στο σάλτο
καλά θα κάνεις να κοιτάς μην προσπαθήσεις καν
τα όνειρα τελειώνουν όταν όλα καλά παν
είναι στο μίζερο στίχο που κρύβεις
που τόσο καιρό το παίζεις πως τρελαίνεσαι μ'αρχίδια αλλουνού
έλα κουβάλα τρέλα, κουφάλα κρύβω λέρα
αφού σιχαίνεσαι ν'αγγίξω τη ζωή σου κάνε πέρα


Bong Da City - Robledo Puch
http://www.youtube.com/watch?v=pgbWBf357Y8

Δεν βρήκα μέθοδο μένω καθηλομένος συμβαίνει με το ένα πόδι μες στον τάφο βαδίζω σε ναρκοπέδιο
Δεν έχω τρόπο διαφυγής μα δεν θα απελπιστώ ποτέ μου γεννήθηκα σε συνθήκες πολέμου blood
Και τα όνειρα μου χώρεσαν σε ένα τετράδιο,με φάρμακα και δαιμόνων παράσιτα στο ράδιο
Στο παγωμένο μου δωμάτιο με θέα τις κεραίες στις ταράτσες πάνω απο τον ακάλυπτο
Πίνω στα λάθη μου φως για το μονοπάτι μου ο φόβος,τα λόγια σου προδότη φανερώνουν για αυτό μην κάνεις τον κόπο λοιπόν
Το φίδι νιώθω,θα κάνω ραπ εως οτου να με βρούν ανάσκελα από κρότο γαμώ το πρόγραμμα που ακολουθούν δεν το 'χω στόχο
Και εγώ να ενταχθώ στο τάγμα των μηχανοκίνητων ανθρώπων,καλοστημμένο κόλπο αιτήσεις πολιτών καταχωρήσεις
Και φακέλωμα μέσω των κινητών όπλο πολιτικών είναι ρουτίνα τα καρέ ανάμεσα σε διαφημίσεις όταν στα χρήματα τα σύμβολα
Περνούν μηνύματα και πεποιθήσεις κάμερες καταγράφουν μην μ'αγγίζεις από το 87 να μπουσουλάω τα πόδια μου ριζώσανε στο χώμα που πατάω
Και δεν αντιδράω όπως μου μάθαν γιατί δεν μου 'παν τον λόγο,αισθάνομαι μόνος στον ίδιο χώρο με εσάς και αυτοί που δεν μπορόυν
Να ακούσουν ας διαβάσουνε τα χείλη μου ποιον χρόνο μετράς τα πάντα μάταια το στραβοπάτημά σου για τον γείτονά σου σκαλοπάτι
Προς το διάστημα καίγετε η πόλη και μάλλον παλαβώσαν όλοι εφόσον το δηλώνω στεγνά δίχως καφέ θα φας πιστόλι από καλώδια συνδέσεις σχέσεις εξ αποστάσεως
Ελάτε κάψτε με είμαι Άθεος.....

knock knock
whos there
who cares